መ

ሀ ለ ሐ መ ሠ ረ ሰ ሸ ቀ በ ተ ቸ ኀ ነ ኘ አ ከ ኸ ወ ዐ ዘ ዠ የ ደ ጀ ገ ጠ ጨ ጰ ጸ ፀ ፈ ፐ
መ ፣ ባዕድ፡ የዘርመነሻ ።ገደለ፡ 
መ፡ ፲፫ኛ፡ ፊደል፡ በግእዝ፡ አልፍ፡ ቤት፡ በአበገደ። በፊደልነት፡ ስሙ፡ ማይ † አኃዝ ፣ሲ ኾን፡ መ፵፡ ይባላል ። 
መ መሽቀዳደሚያ፡ መቀዳደሚያ ሜዳ ፈ
መ መወጃጀት፡ መገዛዛት/መለዋወጥ/መ ሻሻጥ ። 
መ መደርጃ፡ መጸፍጸፊያ/መመቻቻ/መጽ ኒያ ። 
መ መጀቦን፡ ማልበስ/ማጀል/መሸፈን ። 
መ፡ በባዕድነት፡ እየገባ፡ የግስ፡ መነሻ፡ ወይም፡ መደበኛ፡ ግስ፡ መስሎ፡ ይታያል። ነገለ፡ መነገለ፡ ነጠረ፡ መነጠረ፡ ነዘረ፡ መነዘረ፡ ነዘለ፡ መነዘለ፡ ዘገበ፡ መዝገብ፡ መዘገበ። 
መ፡ የረ፡ ተወራራሽ። አጠራቀመ፡ አጠናቀረ ። 
መ፡ የቅጽልና፣ የመስም፡ (ስም)ነሻ ።በላ፡ መብሊያ፡ መብል፡ ጠጣ፡ መጠ፵፡ መጠጥ። በአዐ፡ በሚነሣ፡ ግስና፡ ባስደራጊ፡ ባደራራጊ፡ አንቀጽ፡ ራብዕ፡ ይኾናል ።አመነ፡ ማመኛ ዐጠበ፣ ማጠቢያ፡ አስገደለ፣ ማስገደያ፣ አገዳደለ፡ ማገዳደያ። 
መ፡ የበ፡ ተወራራሽ። ዝናም፡ ዝናም፡ ሜዳ፡ በዳ። 
መ፡ የነ፡ ተወራራሽ። ጥምድ፡ ጥንድ ባላምጣ –ባላንጣ። 
መሐላ፡ በቁሙ፡ ማለ፡ ማላ። 
መሐሌ፡ የተክል፡ ስም፡ ሐብሐብ። 
መሐልቅ፡ የገንዘብ ስም ("የብር ፳ኛ ፩ ብር ፳ መሐልቅ ያነሣል ፲፮ ይመነዘራል ፬ቱ የሠራተኛ ዋጋ ነው ይባላል በሳንቲም ክፍል ፩ዱ መሐልቅ ፭ ሳንቲም ነው") ። 
መሐልቅ የገንዘብ፡ ስም፡ (ሐለቀ) ። 
መሐልቆች፡ ብዙዎች የገንዘብ ክፍሎች ("የብር ፳ኞች") ። 
መሐመድ ፣ (ሐመደ፡ አመሰገነ)፡ የሰው፡ ስም፡ የስላሞች፡ ነቢይ፡ ትርጓሜው፡ ምስጉን፡ ማለት፡ ነው ። 
መሐመድ፡ ዐሊ፡ የነጋዴ፡ ስም፡ ካጤ፡ ምኒልክ፡ዠምሮ፡ እስከ፡ ጣሊያን፡ መግባት፡ በኢትዮጵያ፡ የነበረ፡ ዋና፡ ነጋዴ፡ በህንድ፡ አገር፡ የፓክስታን፡ ተወላጅ፡ ነገዱ፡ ቡሀሪ ' ይባላል። 
መሐሙዲ፣ (መሐመዳዊ)፡ ከባሕር፡ የመጣ፡ ልብስ፡ ሥሥና፡ ነጭ፡ ጣቃ፡ መዳ። 
መሐርም፡ (ሐረመ)፡ የሐርና፡ የነጭ፡ ልብስ፡ ቍራጭ፡ ቀለምና፡ ዘርፍ፡ ያለውና፡ የሌለው፡ ጐኑም፡ ቁመቱም፡ ኹለት፡ ኹለት፡ ስንዝር፡ የኾነ፡ ያፍንጫና፡ ያፍ፡ ማበሻ፡ መጥረጊያ፡ ማጽጃ፡ ታናሽ፡ መንዲል። 
መሐርብ ፣ ዝኒ፡ ከማሁ፡ በና፡ መ፡ ተ ወራራሽ፡ ስለ፡ ኾኑ፡ መሐርም፡ በማለት፡ ፈንታ፡ መሐርብ፡ ይባላል" ሲበዛ፡ መሐርሞ(ቦ)ች ይላል ። 
መሀንድስ ሥራ፡ ዐዋቂ፡ መሐንድስ ። 
መሐንድስ፡ ዝ፣ (ዐረ. መሀንድስ)፡ ማንኛውንም፡ የግንብና፡ የሕንጻ፡ ሥራ፡ የሚያውቅ፡ ዐዋቂ ።በግእዝ፡ ጠቢብ፡ ይባላል ። 
መሖደድ፡ ማረስ/መጦም ። 
መሖደጃ፡ ማረሻ/መጦሚያ ። 
መሆዶ፡ ሆደ፡ ዘርጣጣ፡ ወፍ፡ የርግብ፡ ዐይነት፡ በጋልኛ፡ ግን፡ ርግብ፡ ማለት፡ ነው። 
መሆዶ፡ ሆዳም፡ ሰው ። 
መለ፹ት፡ መልፋትመለስለስ መድከም፡ መስነፍ ። 
መለሔ፡ ጨው፡ በግእዝ ምልሕ ይባሳል ።ሰለጤን ተመልከት ።
መለለ ። 
መለለ (መሊል መለለ)፡ አረዘመ/ቀጥ አደረገ/አወጣ። መለመለን አስተውል፡ የዚህ ደጊመ ቃል ነው።
መለለ፡ ላገ/ፋቀ (የቅኔ ቤት ዐማርኛ ነው) ።
መለል አለ፡ ረዘም አለ።
መለል አለ፡ በፍጥነት ተሳበ/ተጐተተ (እባቡ/ዘንዶው) ።
መለልታ፡ መለል ማለት/መርዘም። 
መለልታ፡ ቀጥታ ርዝማኔ (ቅልጥም ዋሜራ) ።
መለሎ፡ ረዥም ዛፍ ወይም ሰው (ውጤታው ያማረ) ።
መለመ፵ ፣ መድሪያ፡ መዝቢያ፡ መለጠጝ፡ መቈነኛ። 
መለመለ (፪ነገ. ፳፭፥፲፱)፡ ጕልማሳን/ከብትን ለየ/መረጠ/አከበረ።
መለመለ (ሐመለ)፡ ዛፍን ኰተኰተ፡ ቀንበጥን/ዐጽቅን/ለምለም ቅጠልን ቀነጠበ/ቈረጠ። መሰለን እይ፡ ሥሩ ርሱ ነው።
መለመላ፡ ዕርቃን/ዕራቍት (ልብስ የሌለው/ጎላ/ቅጠል የሌለው ግንድ የሚመስል) ።
መለመን፡ ማባበል፡ ማሽበልበል፡ ፈፍ፡ መቧተት፡ ("ሉቃ. ፲፮፡ ፫") ። 
መለመኛ፡ መንደር፡ ዐምባ፡ ድግስልቻ፡ አኩፋዳ፡ ከረጢት ። 
መለመኛ፡ ዐጣ፡ ፈጽሞ፡ ደኸየአለመነ፡ ለለማኝ፡ ሰጠ፡ ተዘከረ ።
መለመጥ፡ ማጕበጥ፣ማዝበጥ፡ ማድራት፡ መሳል፡ ማስላት። 
መለመጫ፡ ማጕበጫ፡ ማዝበ፡ ማስሊያ ።ምላጭ፡ ለመላጫ፡ ጠፍር፡ ለመለመ ።
መለማመን፡ መለማመጥ። 
መለማመኛ፡ መለማመ፵። 
መለማመጥ፡ መለማመን። 
መለማመጥ፣ ማጐባበጥ።
መለማመጫ፡ መለማመኛ፡ አፍ፡ ጊዜ፡ 
መለማዘጊያ፡ መቈናጠ ።
መለማዘግ ፣መቈናጠጥ ።
መለማገግ፡ መሳሳብ፡ መጓተት፡ መጣባት። 
መለማጠጥ፡ መረፍ። 
መለማጠጫ፡ መረፊያ፡ ጅራፍ፡ ቡሔ። 
መለምለሚያ ፣መጥደቂያ፡ ማቀጠያ፡ ዝናም፡ ውሃ፡ ክረምት፡ በልግ። 
መለምለም መጥደቅ፡ ማቀጠል ።
መለምሸት፡ መጥ
መለምዘጊያ፡ መቈንጠጫ፵፡ አውራ፡ ትና፡ ሌባ፡ ጣት። 
መለምዘግ፡ መቈንጠጥ። 
መለምገግ፡ መጐተት፡ መጥባት። 
መለምጠጥ ፣ ማቃጠል፡ መግረፍ፡ ማስ 
መለምጠጫ፡ ማቃጠያ፡ መግረፊያ፡ እሳት፡ ወለንጋ ። 
መለሰ (መሊስ መለሰ)፡ ከብትን/ሰውን ወደ ኋላ ቀለሰ/አዞረ/ወሰደ።
መለሰ፡ መልሴ (የሰው ስም) ። 
መለሰ፡ ቃል ሰጠ/ተናገረ (መዝ. ፻፴፰፥፫፡ ማቴ. ፲፯፥፬) ።
መለሰ፡ ቻለ/ወሰነ። "በራፍ የመለሰው ማጀት የጐረሠው" እንዲሉ።
መለሰ፡ አገባ/ከተተ (፭ኛውን ዘረዘረ) ።
መለሰ፡ ኣንባቢን ተው እንዲህ በል አለ። እይ።
መለሰ፡ ከቋንቋ ወደ ቋንቋ ተረጐመ። ገለበጠን አስተውል።
መለሰ፡ ከፈለ/ገለበጠ/ወደ ጐን አስኬደ/ዐደሰ/ጥቂት ዘጋ/ቀለበሰ/ዐጠፈ/ጠመዘዘ/ለወጠ (ብድርን/ወረታን/ደምን/ብራናን/ውሃን/ኮሶን/ሳንቃን/ምንጣፍን/ፊትን/ምልጣንን) ።
መለሰ፡ ወይ አለ (ኤር. ፯፥፲፫) ። 
መለሰ፡ ደገመ/ከለሰ።
መለሰቂያ፣ ደንጊያ፡ ከባድ፡ ነገር፡ 
መለሰቅ፣ ማጣበቅ፡ ማያያዝ፡ 
መለሰን፡ ጭቃ፣ መቀባት፡ መለቅለቅ፡ ማሸት፡ ማሠሥ፡ ማስተካከል 
መለሰኛ፡ ጭድ፣ማስተካከያ፡ ሉሕ፡ ኖራ፡ ስሚንቶ ። 
መለሳ፡ በምድራክ ፊት ለፊት ያለ ስፍራና መደብ (የንግዳ ማረፊያ) ።
መለሳለስ፡ (መለስለስ)፡ መለዛዘብመለሳለሻ፡ (መለስለሻ)፡ መለዛቢያ ።
መለስ ቀለስ አለ፡ አኹንም አኹንም መጣ።
መለስ አለ፡ ዘወር አለ/አነሰ። 
መለስ አደረገ፡ ጠምዘዝ አደረገ። 
መለስ፡ የመለሰ/የወሰነ። "ንጉሥ ሣህለሥላሴ አባይ በመለስ ይገዙ ነበር"። "ቤት መለስ" እንዲሉ።
መለስ ያለ፡ አነስ ያለ። "ከዚህ መለስ ያለ አምጣ"።
መለስለስ፡ መለዘብ ። 
መለስለሻ፡ መለዘቢያ፡ ልዝብ፡ መኾኛ።
መለስተኛ፡ አነስተኛ/ዝቅተኛ።
መለሽለሽ፡ ማስተኛት፡ መረፍረፍ። 
መለቀስ፡ መፍሰስ፡ መውረድ። 
መለቀሻ፡ ጊዜና፡ ስፍራ፡ ውሎ፡ ማዋያ። 
መለቀቂያ፡ መፈቻ፡ መከፈቻ፡ መው፵ ።
መለቀቅ፡ መፈታት፡ መክፈት፡ መውጣት፡ ("ኢሳ. ፷፩፡ ፩ ") ። 
መለቍጠ፡ ጅራፍ፡ ክፋይ። 
መለቍጠጥ፡ መግረፍ፡ ማቃጠል። 
መለቃት፡ (ተለቅሖ)፡ መበደር። 
መለቈድ ፣ ምላስን፡ መቈለፍ፡ ድዳ- ማድረግ ። 
መለተቻ ፣ መንገድ፡ ጠንካራ፡ ሥራ። 
መለታ (መልትሐ/ለትሐ)፡ እጁን በጕንጩ ላይ ነሣ።
መለኛ (ኞች)፡ መላ ዐዋቂ/አባ መላ/ጠንቋይ።
መለኛነት፡ መለኛ መሆን። 
መለከ (መሊክ መለከ)፡ አሸነፈ፡ ገዛ። "ቃልቻን ሰይጣን መለከው"።
መለከ፡ ጠበቀ፡ መገበ።
መለከሚያ፡ ወሬ፡ ማውሪያ፡ ጊዜና፡ ስ 
መለከም፡ ማውራት፡ መናገር። 
መለከተ)፡ አመለከተ፡ ጠቈመ፡ ነገረ፡ ገለጠ፡ አሳየ (ነገርን/መንገድን/ጕዳይን) ። እግዚአብሔር
መለከተኛ፡ መለከት ያለው/ባለመለከት።
መለከተኞች፡ መለከት ነፊዎች።
መለከት (ቶች) (መለከ)፡ የጥሪ መሣሪያ (ከቀንድ/ከንሓስ የተበጀ ለክተትና ለሰልፍ/ለግብር/ለጦርነት ነገሥታት/መኳንንት እያስነፉ ሰራዊት ይሰበስቡበታል) (፪ዜና. ፭፥፲፪-፲፫) ። ቀንድን እይ።
መለከት፡ ለእኛ ክርስቲያኖች የትንሣኤ ምልክት ነው።
መለከት ነፊ፡ መለከት የሚነፋ/በመለከት ሕዝብን የሚጠራ።
መለከፊያ፡ መቅረቢያ፡ መደቀኛ። 
መለከፍ፡ መዠመር፡ መያዝ፡ መቅረብ፡ መደቀን ። 
መለከፍ፡ ማቅረብ፡ መደቀን። 
መለኪያ፡ (ዎች)፡ መስፈሪያ፡ ልክ፡ ማድረጊያ፡ መንደፊያ፡ መበገሪያ፡ በትር፡ ገመድ፡ ሜትር፡ ነጥር፡ ሚዛን፡ ክንድ፡ ቱንቢ፡ የመሰ ለውኹሉ፡ ("ዘፀ. ፲፮፡ ፲፮ ። ኢሳ. ፵፬፡ ፲፫ ። ሕዝ. ፵፡ ፫ ። ዘካ. ፩፡ ፲፮ ። ዓሞ. ፯፡ ፰") ። 
መለኪያ፡ ያረቄ፡ መጠጫ፡ ታናሽ፡ ቀንድ፡ ስኒ፡ ብርጭቆ፡ ሌላም፡ የሙቀት፡ የት ሳት፡ የብርድ፡ መለኪያ፡ አለ። 
መለካት፡ መመጠን፡ መስፈር መሸለግ፡ ("ዘሌ. ፲፱፡ ፴፭")፡ 
መለካከፍ፡ መቀማመስ፡ መነካካት። 
መለካከፍ፡ መቀማመስ፡ መነካካት። 
መለካኪያ፡ ልክና፡ ጊዜ፡ መሸላለጊያ፡ 
መለካካት፡ መሸላለግ፡ 
መለክ ሰገድ፡ ያጤ ሠርጸ ድንግል ስመ መንግሥት፡ "ንጉሥ የሰገደለት" ማለት ነው።
መለክ/መለኽ፡ ዝኒ ከማሁ ለመልክ። 
መለክለኪያ፡ መጠጫ፡ መዋጫ። 
መለክለክ፡ መጠጣት፡ መዋጥ። 
መለኰስ፡ መተኰስ፡ ማቃጠል፡ ማያያዝ። 
መለኰሻ፡ መተኰሻ፡ ማቃጠያ፡ ችቦ፡ ክፋይ፡ ክብሪት ። 
መለኮቴ፡ አምላኬ (የኔ አምላክ) ። ኵኩን አስተውል ።
መለኮት፡ መለኮታዊ (የእግዚአብሔር አካል የሚጠራበት ስም)፡ ይኸውም ፈጥሮ መግዛትን ያሳያል (አምላክ ማለት ነው) ።
መለኮት፡ አምላክ፡ ፈጣሪ። (ሽለላ)፡ "እንዲህ አግምኜው እንዲህ አብግኜው መለኮት ያውቃል፡ ዐይጥ ከድመት መች ተርፎ ያውቃል" (መተኮ ጃራ) ።
መለኮት፡ የፈጣሪ ባሕርይ (ፍጡር ያይዶለ/የማይለወጥ/የማያልፍ ባንድነቱ ጸንቶ የሚኖር የረቂቅ ረቂቅ) ። (በመለኮቱ)፡ በአምላክነቱ/በባሕርዩ።
መለኮትነት፡ መለኮት መሆን/ባሕርይነት/አምላክነት።
መለኰፊያ፡ መተንኰሻ። 
መለኰፍ፡ ላመል፡ መምታት። 
መለኳኰፍ፡ መተነኳኰስ ።
መለኽ ድብ (ድበ መለኽ)፡ የተራራ ስም፡ በላይኛውና በታችኛው ወግዳ መካከል ባራዳ አጠገብ ያለ ተራራ (የንጉሥ ነጋሪት ማለት ነው) ።
መለወስ፡ ማላቈጥ፡ ማሸት፡ ማዋዋድ ' ማቡካት ። 
መለወሻ፡ ማሻ፡ ማዋዋጃ፡ ማቡኪያ ' ደቅ፡ ዋዲያት፡ (ማሕየዊ)፡ ሳሕን። 
መለወሾች፡ ማቡኪያዎች፡ ዋዲያቶች፡ ("ዘፀ. ፯፥ ፫") ። 
መለወጫ፡ ሌላ፡ መኾኛ፡ መምሰያ፡ ልብስ፡ ምትሀት ። 
መለወጫ፡ መቀየሪያ፡ ስፍራ፡ ጊዜ ልብስ፡ መለወጫ፡ እንዲሉ። 
መለዋት፡ መሰብከት፡ መለግሸት። 
መለዋወጥ፡ መቀያየር። 
መለዋወጥ፡ መቀያየር ። 
መለዋወጫ፡ መቀያየሪያ። 
መለዋወጫ፡ መቀያየሪያ። 
መለውዘዝ፡ መለዘዝ። 
መለውዘዣ፡ መለዘዣ። 
መለዘቢያ፡ መድቀቂያ፡ መላሚያ ።
መለዘብ፡ መላም፡ መለስለስ፡ መድቀቅ።
መለዘዝ፡ ጥቂት፡ መራስ። 
መለዘዣ፡ የንጀራ፡ ሰበከት። 
መለዝለዝ፡ መጥባት፡ መመጥመጥ፡ መ መዝመዝ። 
መለዝለዣ፡ መመጥመጫ፡ አፍ። 
መለየት፡ መከፈል፡ መነጠል፡ በሞት፡ ወይም፡ በሕይወት፡ ("ምሳ. ፲፰፡ ፩ ። ሚል. ፫፡ ፲፰ ። ግብ. ሐዋ. ፳፫፡ ፯, ፲") ። 
መለያ፡ መታወቂያ። 
መለያየት፡ መፈራረቅ፡ መነጣጠል፡ ("መክ. ፫፡ ፭ ። ፩ቆሮ. ፫፡ ፫ ። ገላ. ፭፡ ፳") ። 
መለያያ፡ (መሌሊት)፡ መከፋፈያ፡ ብልት፡ ብራኳ፡ ኵርማ፡ አንባር፡ ያ፡ ማውድ፡ ቋንዣ፡ ቍርጭምጭሚት። 
መለያያ፡ መነጣጠያ፡ መፈራረቂያ፡ ምክር፡ መንገድ ። 
መለዮ፡ ምልክት፡ ለየ። 
መለዮ፡ ተባትና፡ እንስትን፡ የሚለይ፡ ፊደል፡ ው፡ ዋ፡ ዪቱ ።ዘርፍ፡ ሲይዝ፡ ግን፡ ዝር ዝር፡ ይባላል። 
መለዮ፡ ዝኒ፡ ከማሁ፡ አንዱ፡ ከሌላው፡ ተለይቶ፡ የሚታወቅበት፡ የመንግሥት፡ የማኅበር፡ የሃይማኖት፡ ምልክት፡ ዐላማ። የክርስቲያን፡ መለዮ፡ ማተብ፡ መስቀል፡ የስላም፡ መለዮ፡ ጨረቃነው ።
መለደፍ፡ መለጠፍ ።መለደፊያ፡ መለጠፊያ ። 
መለድለድ፡ መለስለስ፡ መወፈር፡ መሰ ማማት፡ መዋዋድ። 
መለድለጃ፡ መሰማሚያ፡ መዋዋጃ፡ ርግጫ፡ ዕሽታት፡ ፍላት፡ ሙቀት ። 
መለገ፡ በልብ/በደረት ተሳበ/ተጐተተ፡ ወለገ፡ ሾለከ።
መለገስ፡ መስጠት፡ መቸር ("መክ. ፫፡ ፮ ።ኢሳ. ፴፪፡ ፰ ።፩ጢሞ. ፮፥ ፲፰") ። 
መለገሻ፡ እጅ፡ ጊዜ፡ ስፍራ፡ 
መለገብ፡ መጥቀም፡ መጣፍ። 
መለገድ፡ መወተፍ፡ መቀርቀር፡ መም 
መለገጃ፡ መቀርቀሪያ፡ ንቃቃትክፍት ስፍራ ። 
መለገጃ፡ መወተፊያ፡ መደንቀሪያ። 
መለገገ፡ አብዝቶ ጠባ በኀይል (የጥጃ) ። 
መለጊያ፡ ገና፡ መምቻ፡ ሜዳ፡ ቀላሳ፡ በትር። 
መለጋት፡ መልጋት፡ መቀላት፡ መምታት፡ መጠጣት ። 
መለግሸት፡ አብዝቶ፡ መጠጣት። 
መለጐሚያ፡ ጊዜ፡ ወስፌ፡ ሢር፡ የተገመደ ፣ስንደዶና፡ አክርማ ። 
መለጐም፡ ማጕረሥ፡ መቀርቀር፡ መስፋት፡ መለበድ። 
መለጐደ (ለጐደ)፡ በጥፊ ገጠመ/መታ/አነጐደ።
መለጐድ፡ መለደፍ። በመ፡ ተራ፡ መለ ጐደን፡ እይ። 
መለጐድ/መልጓዳ፡ የተመላጐደ/የሚመላጐድ፡ ነበጀል ነገረ በከንቱ።
መለጐጃ፡ መለደፊያ፡ መለጠፊያ። 
መለጠ (መሊጥ መለጠ)፡ ነጩን ከሥር ዐጨደ/ፈተገ/ቈረጠ/ላጠ/ቀረፈ።
መለጠ፡ መዘዘ ሰይፍን።
መለጠ፡ ዐውድማን/ቈዳን/ራስን/ዶሮን/ዕንጨትን ከነዚህ ላይ ሣርን/ጠጕርን/ቅርፊትን አራቀ። 
መለጠነ/ለጠነ)፡ አመለጠነ፡ ዜማ ተምሮ ድጓ ዐወቀ፡ መስቀል ጨበጠ፡ አንገርጋሪ መራ።
መለጠጥ፡ መነጠል፡ መሳብ፡ መቈነን። 
መለጠጫ፡ መነጠያ፡ መሳቢያ፡ እጅ። 
መለጥ፡ መዳለጥ፡ መለዘብ፡ መማገጥ። 
መለጥ፡ ዝኒ ከማሁ። "ዐውድማ ለመለጥ፡ ምስክር ላበለጥ" እንዲሉ።
መለጥለጥ፡ ማጠፍጠፍ፡ መዘር
መለጫ፡ መዳለጫ/መማገጫ። 
መለጫጨት፡ ላጪውን፡ መላጨት። 
መለፋለፊያ፡ መን፡ መጯጯኺያ። 
መለፋለፍ፡ መንሣት። 
መለፋቂያ፡ መነዛነዣ ፡ መጨቃጨ 
መለፋቅ፡ መነዛነዝ፡ መጨቃጨቅ። 
መለፋደድ፡ መጨማለቅ ።
መለፋደጃ፡ መጨማለቂያ ።
መለፍለፊያ፡ መቀባጠሪያ፡ ምላስ፡ ስ 
መለፍለፍ፡ መቀባጠር ። 
መሉጣ/ምሉጣ፡ ጥሩ ካባ/በርኖስ። በግእዝ ጶዴሬ ይባላል፡ ይኸውም መሊጦ ቅድ።
መሊጡ፡ ቂጠ መላጣ ዝንጀሮ። ባለቅኔዎች ግን ቄስ ይሉታል።
መሊጥ፡ ዝኒ ከማሁ ለመላጣ። "መሊጥ አይበላም ሰሊጥ" እንዲሉ ልጆች።
መሊጦ፡ ዳባ/ሌጦ/ዐጥፍ ጠጕር አልባ (ግእዝ) ።
 መላ (ኦሮ)፡ ብልኀት/ዘዴ፡ በአማርኛ ግን ዐሳብን አለማወቅን ያሳያል። (ተረት)፡ ካጕል ጥንቈላ የሰው ልጅ መላ። ወሬ ቢነግሩህ መላ ጨምር።
መላ መላ፡ መጥረቢያ፡ ደንጊያ፡ አጕራዶ። ፣ምላጭ፡ ላጪ ። 
መላ መታ፡ እንደ ነቢያተ ሐሰት ተናገረ/ጠነቈለ። (ግጥም)፡ እቴ መላ ምቺ፡ መላ ካንች ይገኛል፡ እኔማ ወንድ ነኝ፡ ይደናገረኛል። 
መላ፡ ሞላ (መልአ)፡ ምሉ/ሙሉ አደረገ፡ ረጨ፡ ጨመረ፡ አንተረፈፈ፡ ፈጸመ፡ ጨረሰ፡ አደረሰ። ጠላውን/ጕዳዩን በጐደለ መላ ሞላ። ሾመን እይ። 
መላ፡ ሞላ፡ ምሉ/ሙሉ ኾነ፡ ተንተረፈፈ፡ ተፈጸመ፡ ተጨረሰ፡ ደረሰ፡ ግጥም አለ፡ በዛ። ወንዙ/ሆዱ/ቤቱ መላ ሞላ (ተገብሮ) 
መላ፡ ስፍራ፡ ጊዜ፡ ምላጭ፡ ("ሕዝ. ፭፡ ፩") ። መላ፤የልጥ፡ ላጠ። 
መላ ቅዱሱ፡ የተቀደሰ የነፍስ ዕውቀት/አእምሮ/ጠባይዕ። 
መላ ቅዱሱ የጠፋ ነገር እንዲሉ።
መላ ቅጡ፡ የሰውነቱ ኹኔታ።
መላ ቤት (ሙሉ ቤት)፡ በጅሮንድ (ዋና ጠቅላይ የገንዘብ ሹም) ።
መላ ቤት (ሙሉ ቤት)፡ ተቋጣሪ (ተቈጣጣሪ)፡ ግብር/ቀረጥ ተቀባይ።
መላ፡ ዐደረ (ሉቃ. ፩፥፷፯፡ ፬፥፩) ። 
መላ የካህናት፡ ሞላ የሕዝብ አማርኛ ነው። 
መላ ጣይ፡ እንዲህ ሳይኾን አይቀርም ባይ።
መላ/መልዐ)፡ ተማላ (ተማልዐ)፡ የመንገድ ዕቃና ሥንቅ ሌላም ነገር ይዞ በችኰላ እግር መንገዱን ወሰደ/ኼደ።
መላለሰ፡ ደጋገመ/ከላለሰ። 
መላለጠ፡ ፈታተገ፡ ዐጫጨደ፡ ላላጠ። 
መላሊያ፡ መራሻ፡ መርገቢያ፡ ውሃ፡ ድ 
መላላ፡ የተመለለ/ቀጥ ያለ/ሰላላ። "መላላ" እንዲሉ።
መላላስ ፣ መሳሳም፣መነካካት (መባከን)
መላላሻ፡ መሳሳሚያ፡ መነካኪያ። 
መላላት፡ መራስ፡ መርገብ። 
መላላኪያ፡ መጻጻፊያ፡ ወረቀትና፡ ቀለም ። 
መላላክ፡ መጻጻፍ፡ በጽፈት፡ በቃል፡መገናኘት፡ መተዋወቅ። 
መላላጥ፡ ፪፡ ፫፡ ጊዜ፡ መላጥ። 
መላላጥ፡ መጋፈፍ፡ ፈጽሞ፡ መላጥ፡ መመላለጥ ። (ተረት)፡ ከወደቁ፡ በኋላ፡ መንፈራገጥ፡ ለመላላጥ ። 
መላላጫ፡ ከዶሮ፡ ፍርንባ፡ ግራና፡ ቀኝ፡ የተላጠ፡ ሥጋ። 
መላላጫ፡ የዶሮ ሥጋ፡ ላጠ።
መላመለ፡ ኰታኰተ/መራረጠ። 
መላመድ ፣ መለማመድ፡ መተዋወቅ፡ መቃረብ፡ መቀራረብ ። 
መላመጃ፣ መለማመጃ፡ መተዋወቂያ። 
መላሚያ፡ መለዘቢያ፡ መለስለሻ። 
መላሚያ፡ የሸንበቆ፡ ሥንጣቂ፡ ዐጫጪር፡ የተጠረበ፡ ዕንጨት፡ የስብራት፡ ማሰሪያ። 
መላማት፡ መያያዝ፡ መጋጠም። (ጥላ)መላሚያ፡ መጋጠሚያ፡ መጠገኛ፡ የሥጋ፡ መልሚያ፡ ያጥንት፡ መለምለሚያ፡ ምግብ ። 
መላም፡ መድቀቅ፡ መለዘብ፡ መለስለስ፡ አለመሻከር። 
መላሰስ፡ መንቀል፡ መሰስ። 
መላሰሻ፡ መንቀያ፡ መሰሻ። 
መላሳ፡ ቀላሳ/ቅልስ።
መላስ፡ (ልሒስ)፡ መጥረግ፡ ማጥዳት ፣ በምላስ፡ መብላት፣ ማቃጠል፡ መምለጥ።ማስመሰል ። 
መላስ፡ በምላስ፡ መጠረግ፡ መጥዳት ።
መላሸቅ፡ መልፋት፡ መላላት። 
መላሸት፡ (ለሲሕ)፡ መላላት፡ ትክክል
መላሻ ፣ መጥረጊያ፡ ማጥጃ፡ መመገቢያ፡ ምላስ። 
መላሽ (ሾች)፡ የመለሰ/የሚመልስ (ኢሳ. ፶፰፥፲፪) ። "ደም መላሽ" እንዲሉ። 
መላሽነት፡ መላሽ መሆን።
መላሾ ፣ ከብት፡ የሚልሰው፡ ጨው። 
መላሾ መን፡ 
መላሾ፡ ጪው፡ ላሰ። 
መላቀቂያ ፣ መፈቀጃ። 
መላቀቂያ፡ መለያያ፡ መፋቻ። 
መላቀቂያ፣ መፍቀጃ፡ ጊዜ፡ ምክንያት። 
መላቀቅ፡ መለያየት፡ መፋታት። 
መላቀቅ፡ መፈቀድ ። 
መላቀቅ፣ መፍቀድ፡ ማሰናበት። 
መላቂያ ፣ መክበሪያ፡ ያ፡ ዠግንነት፡ ዕውቀት። 
መላቈጥ ፣ መራስ፡ መለወስ 
መላቈጫ ፣ ውሃ፡ ቅባኑግ፡ ዘይት፡ ነፍት፡ 
መላቅ፡ መብለጥ፡ መሾም፡ መክበር። 
መላበስ መደራረብ ("መላበሻ ወዳንገት የሚኾን የልብስ ዳር ጠርዝ በስተደረት የሚውል የካባ የበ ርኖስ መካፈቻ ፊኝ መላበሻ የኩታ የነጠላ ቁመት አጣ ተለባበሰ ተሰዋወረ ተደባበቀ እንዳል ሰማ እንዳላወቀ ተኳዃነ ተለባብሶ የውሻ ስም ተቻችሎ ልበ ሰፊ ነገር ዐላፊ ተኳኹኖ ማለት ነው መለባበስ መደባበቅ መሰዋወር አላበሰ ") ("አስተላበሰ") ። 
መላት፡ መራጩት/መሳካት/መሳላት። 
መላት፡ ማውጣት ፣መሥራት፡ ላትን ።
መላቸው፡ ኹላቸው።
መላችን፡ ኹላችን። 
መላእክት፡ የሰማይ፡ መልክተኞች፡ አለቆቹም፡ ጭፍሮቹም፡ አንድነት፡ በግእዝ፡ ቋንቋ፡ መላእክት፡ ይባላሉ። ባላገሮች፡ ግን፡ መላእክቶች፡ ይሏቸዋል ። 
መላከ፡ ሕይወት፡ የሕይወት፡ መልክተኛ፡ ጌታችን፡ ኢየሱስ፡ ክርስቶስ ። 
መላከ፡ ሞት፡ የሞት፡ መላክ፡ ወይም፡ መላክተኛ፡ ክፉና፡ ደግ፡ ነፍስን፡ ከሥጋ፡ የሚለይ። 
መላከ፡ ሰላም፡ የሰላም፡ መላክ፡ ቅዱስ፡ ሚካኤል ።
መላከ፡ ብርሃን፡ መላከ፡ ገነት፡ መላከ፡ ፀሓይ፡ መላከ፡ ሰላም፡ በቤተ፡ ክህነት፡ የማዕርግ፡ ስሞች፡ ይኾናሉ ። 
መላከ፡ ብርሃን፡ ከጨለማ፡ መላክ፡ የተለየ፡ የብርሃን፡ መላክ፡ የብርሃን፡ አለቃ፡ ፀሓይንና፡ ጨረቃን፡ ከዋክብትን፡ የሚያዝ፡ ቅዱስ፡ ራጉኤል፡ የሚመራ፡ ቅዱስ፡ ኡራኤል ። 
መላከ፡ ውቃቢ፡ (መልአከቃቤ)፡ ፬ቱን፡ ባሕርያት፡ ሰውንና፡ ካ፬ቱ፡ ባ ሕርያት፡ የተፈጠረን፡ ፍጥረት፡ ኹሉ፡ የሚጠብቅ፡ የዘብ፡ የጥበቃ፡ መላክ፡ ("ማቴ. ፲፰፡ ፲")ዳግመኛም፡ ውቃቢ፡ ሙላክ፡ ይባላልና፡ ውቃ ቢን፡ እይ። 
መላከ፡ ገነት፡ የገነት፡ መላክ፡ ወይም፡ ዑ ጠባቂ፡ ሱራፊ ። 
መላከ፡ ፀሓይ፡ የፀሓይ፡ መላክ፡ የፀሓይ፡ ኣለቃና፡ ሹም፡ ቅዱስ፡ ራጉኤል፡ ቅዱስ፡ ኡራኤል ። 
መላከ፡ ጽልመት፡ የጨለማ፡ መላክ፡ ጠቍሮ፡ የምጣድ፡ ቂጥ፡ መስሎ፡ የሚታይ፡ ሰይጣን፡ ጋኔን። 
መላከኪያ፡ መቀቢያ፡ ጣት። 
መላከክ፡ መቀባት፡ መደለስ። 
መላከክ፡ መቀባት፡ መጣበቅ ።
መላኪያ፡ ጕዳዩ፡ ወረቀቱ፡ ደብዳቤው፡ የሚነሣበት፡ ጊዜ፡ የሚደርስበት፡ ስፍራ ። 
መላካት፡ መከናዳት። 
መላክ፡ 
መላክ፡ (ልኢክ)፡ መስደድ። ልኢክና፡ መልአክ፡ በግእዝ፡ ልዩዎች ሲኾኑ፡ ባማርኛ፡ ይተባበራሉ። (ግጥም)፡ መላኩን፡ ልኬዋለኹ፡ ይድረስ፡ አይድረስ፡ ምን፡ ዐውቃለኹ። ካህን፡ ሞተ፡ ብሎ፡ አይነግሩም፡ ዐዋጅ፡ እንዲያው፡ በየደብሩ፡ መላክ፡ ነበር፡ እንጅ(ጂ) ። 
መላክ፡ (መልአክ)፡ ረቂቅ፡ የእሑድ፡ ፍጥረት፡ ከእሳትና፡ ከነፋስ፡ ወይም፡ ካለመኖር፡ ወደ፡ መኖር፡ የመጣ፡ የፈጣሪ፡ መልክተኛ፡ የማይ ሞት፡ የማይጠፋ፡ አለቃና፡ ጭፍራያለው ።በግእዝም፡ አለቃ፡ ተብሎ፡ ይተረጐማል። እንዳማርኛ፡ ደንብ፡ ሲበዛ፡ መላኮች፡ ይላል። ከስም፡ አስቀድሞ፡ እየተናበበ፡ ሲነገር፡ መላከ፡ ገብሬል፡ መላከ፡ ሚካኤል መላከ፡ ፋፋኤል፡ እያለ፡ ቅጽል፡ይ ኾናል። 
መላክት፡ መልክት፡ መላክት፡ ያለው፡ መልክት፡ መላክት፡ የያዘ፡ መልአክ፡ ("ዘፍ. ፳፰፡ ፲፪") ። መላክተኛ፡ ዐጤ፡ ቤት፡ ይገባል፡ እንዲሉ ። (የቍራ፡ መላክተኛ)፡ ከተላከበት፡ ያልተመለሰ፣የኖኅ፡ ቍራ፡ ወይም፡ ሰው ። (የሰይጣን፡ መልክተኛ)፡ ጋኔን፡ ወይም፡ ክፉ፡ ሰው፡ ("፪ቆሮ. ፲፪፡ ፯") ። 
መላኰፍ፡ መተናኰስ ። 
መላወስ፡ መነቃነቅ፡ መንቀሳቀስ። 
መላወሻ፡ እግርና፡ ምርኵዝ። (ጥወ)አላወሰ፡ ረገጠ፡ አልኰሰኰሰ ።ልጆች፡ አዝመራውን፡ አላወሱት፡ (አድራጊ) ዞ 
መላወጥ፡ መቀባበል፡ መገዛዛት። 
መላወጫ፡ መቀባበያ፡ መገዛዣ። 
መላው፡ ጠቅላላው፡ ኹሉ፡ አንድ ሳይቀር።
መላውን፡ ኹሉን። 
መላዘቢያ፡ መለዛዘቢያ፡ መላላሚያ ።
መላዘብ፡ መለዛዘብ፡ መላላም ።
መላዘጊያ፡ መሳቢያ፡ መጐተቻ ' የቀለም፡ ማሻ። 
መላዘግ፡ መሳብ፡ መጐተት። 
መላጃን (ምልአ ጃን)፡ ታላቅ ድንኳን የንጉሥ ሰራዊት ኹሉ የሚመላበት/ግብር የሚበላበት የጐዴ ዐይነት።
መላገድ፡ ማላጋጥ፡ ("ኤር. ፵፬፡ ፲፪። ሶ ፎ.፪፡ ፰") ። 
መላገጃ፡ ማላገጫ፡ ("ሕዝ. ፴፮፡ ፫, ፲፭") "
መላጊ፡ የመለገ/የሚመልግ፡ ሸላ/ዋ ልጋ።
መላጊያ፡ (ምልሓግ)፡ የንጨት፡ ማ ነ፡ መፋቂያ፡ ማለዘቢያ፡ ማስተካከያ፡ በመካከሉ፡ ስል፡ ብረት፡ ያለበት፡ ሞላላ፡ ማእዘን፡ ወ ይም፡ መኪና። 
መላጊያ፡ መጋጫ። 
መላጊያ፡ ማማሰያ። 
መላጋት፡ መጋጨት። 
መላግ፡ (ልሒግ)፡ ማነጥ፡ መፋቅ። 
መላጣ (ጦች)፡ ራሰ በራ፡ ጠጕር አልባ፡ ቡሓ (ኢሳ. ፫፥፲፯) ።
መላጣ፡ ሣር/ቅጠል/ዛፍ የሌለበት ተራራ (ኢያ. ፳፩፥፲፯) ።
መላጤ፡ የመላጣ ወገን፡ ላና ጤ ይጠብቃል ።ላጠን ተመልከት።
መላጥ፡ ልጥ ማውጣት፡ ላጠ። 
መላጥ፡ ልጥን፡ ልብስን፡ መግፈፍ፡ መለየት፡ መውሰድ፡ መፍሳት ። 
መላጥ፡ መላጣ/መሊጥ።
መላጥነት፡ መላጣ መሆን፡ በራነት (ዓሞ. ፰፥፲፡ ሚክ. ፩፥፲፮) ።
መላጨት፡ መፈግፈግ፡ መጥረግ ።
መላጭ፡ የመለጠ/የሚመልጥ። 
መላፈድ፡ መልፋት፡ መድከም ።
መላፈጃ፡ መልፊያ፡ መጋጠሪያ ።
መላፊያ፡ መፋተጊያ፡ መጫወቻ፡ በዓል፡ ዐውዳመት፡ ዐፍላ ። 
መላፋት፡ መፋተግ፡ መተሻሸት ።
መላፍ፣መግፈፍ፡ ማቃጠል፡ መላጥ ።
መልሕቅ (ቆች)፡ ታላቅ፡ የመርከብ፡ ፡ ጕልቻ፡ ከርሳስ፡ የተሠራ፡ ወይም፡ ዳርና፡ ዳሩ፡ እንደ፡ ማጭድ፡ የኾነ፡ መካከሉ፡ እንደ፡ ጦር፡ የሾለ፡ ብረት፡ መሬት፡ ወግቶ፡ ቈንጥጦ፡ የሚ ይዝ፡ የመርከብ፡ መግቻ ።
መልሕቅ፡ እንደ፡ ሰንደቅ፡ የተበጀ፡ ብረት፡ በአትሮንስ፡ ላይ፡ መጽሐፍ፡ ሲዘረጋ፡ በግራ፡ በቀኝ፡ ተንጠልጥሎ፡ ብራና፡ እንዳይታ ጠፍ፡ የሚከለክል። 
መልሕቅ፡ የመርከብ ጕልቻ (ለሐቀ)
መልሕቅ፡ ጣለ፡ (አርሰወ)፡ መልሕቅ፡ ለቀቀ፡ አወረደ፡ ("ግብ. ሐዋ. ፳፯፡ ፳፱") ። 
መልመሊ፡ ዐንገት ልብስ/ነጠላ።
መልመል፡ ጨመጨመ።
መልመድ፡ መማር፡ ማጥናት፡ ማወቅ ።
መልመጃ፡ (ዎች)፡ መማሪያ፡ ማጥኛ ፥ መ 
መልሚያ፡ መለምለሚያ፡ ዝናም፡ ውሃ። 
መልማት፡ መለምለም፡ መበጀት፡ መብዛት፡ መብራት 
መልማይ (ዮች)፡ የመለመለ/የሚመለምል (መራጭ) ።
መልስ፡ ለቅርብ ወንድ ትእዛዝ አንቀጽ። "አንተ ልጅ ከብት መልስ"።
መልስ፡ መላሽ (የሚመልስ) ። "እግረ መልስ" እንዲሉ።
 መልስ፡ ምላሽ (የጥያቄ እንጻር) ።
መልስ ሰጠ፡ አወሣ፡ "እንዲህ ቢኾን እንዲህ ነው" አለ።
መልስ ሰጠ)፡ ተናገረ፡ አወሣ። 
መልሶ መልሶ፡ ደግሞ ደጋግሞ። "የሞኝ ለቅሶ መልሶ መልሶ" እንዲሉ። 
መልቀቂያ፡ መስደጃ፡ ማውለቂያ፣ “ 
መልቀቅ፡ መስደድ፡ ማውጣት፡ መክፈት መተው ("ዘፀ. ፯፡ ፲፬") ። 
መልቲ (ኦሮ)፡ አታላይ/ሸፍጠኛ/ሐሰተኛ/ዐባይ/ቀጣፊ/አጭበርባሪ።
መልከ፡ መልካም፡ መልኩ፡ የሚያምር፡ ቈንዦ፡ ውብ ። 
መልከ፡ ቀና፡ ቅን፡ መልኩ፡ የቀና፡ ዐንገቱ፡ መቃ፡ ጥርሱ፡ በረዶ፡ ከንፈሩ፡ ጽጌረዳ፡ አፍንጫው፡ ስንደዶ፡ ዐይኑ፡ የብር፡ ጕልላት፡ ጠጕሩ፡ ሐር፡ የሚመስል፡ ይህ፡ ቀረኸ፡ እያለ ' ሲሠራው፡ የዋለ፡ መወዳደሪያ፡ ውበቱ፡ ኹልጊዜ፡ እዩኝ፡ አትለዩኝ፡ የሚል፡ ሰው፡ ("ማሕ. ፩፡ ፲-፲፭") ። 
መልከ፡ ቢስ፡ የማያምር፡ ዝንጀሮ፡ ዐይነት፡ ዐዳ። 
መልከ፡ ክፉ፡ ዝኒ፡ ዓዲ፡ ከማሁ፡ ሲያዩት፡ ደስ፡ የማይል ። 
መልከ፡ ውዳሴ፡ መልከ፡ ማሪያም፡ መልከየስ፡ መልከ፡ ሥላሴ፡ መልከ፡ ሚካ ኤል፡ መልከ፡ ጊዮርጊስ፡ እንዲሉ። (ተረት)፡ የተማሪ፡ ጋፍ፡ መልክ፡ ይጋፍፍ። 
መልከ፡ ዲያብሎስ፡ ጠንቋይ፡ የሰይጣን፡ አገልጋይ፡ ደብተራ፡ የደረሰው፡ ድርሰት ።
መልከ፡ ጥፉ ፣ዝኒ፡ ከማሁ፡ ለመ ልከ፡ ቢስ። 
መልከ ጼዴቅ፡ የካህንስም፡ በአብርሃም ዘመን የነበረ ካህን (የአባቶችን ዐፅም ጠባቂና ዐጣኝ)፡ የጌታችን ምሳሌ። የስሙ ትርጓሜ "የጽድቅ (የውነት) ጌታ/ንጉሥ" ማለት ነው (ዘፍ. ፲፬፥፲፰፡ መዝ. ፻፲፥፬፡ ዕብ. ፯፥፪) ። አዶንን ተመልከት።
መልከስከስ፡ ማመንዘር፡ ልክስክስ፡ መኾን፡ መርከስ 
መልከስከሻ ፣ ማመንዘሪያ፡ መርከሻ፡ መለስ፡ ቀለስ፡ ማያ ። 
መልከኛ (መልካዊ/መለካዊ)፡ የንጉሥ ቤተ ዘመድ/ወገን ወይም ባለልብ። ንጉሡ በያንዳንዱ አገር በዱሮ ጊዜ ርስት/ጕልት እየሰጠ የተከለውና ገባር የሰጠው፡ በዚያውም ከቀን ብዛት የተነሣ እንደ ባላባት ይቈጠራል።
መልከኛ፡ ማንኛውም ሹም። "ሥጋ መልከኛ፡ ጠጅ መልከኛ" እንዲሉ።
መልከኛ ፣የገጠር፡ ባላባት መ 
መልከኝነት፡ መልከኛ መሆን፡ የመልከኛ ሹመት።
መልከኞች (መለካውያን)፡ የንጉሥ ወገኖች/ባለሎች።
መልከፊያ፡ መቅመሻ፡ መዠመሪያ። 
መልከፍ፡ መቅመስ፡ መንካት፡ መዠመር፡ መያዝ። 
መልከፍከፊያ፡ አፍ። 
መልከፍከፍ፡ ልክፍክፍ፡ መኾን፡ መልከሰከሰ ። 
መልካ (ኦሮ)፡ ሜዳ (ሰፊ መሻገሪያ ዐባጣ/ጐባጣ ጥልቅነት የሌለው የዠማ መንገድ) ።
መልካ፡ መልካሚቱ፡ ማለፊያዋ፡ ጥሩዋ፡ ማለፊያዪቱ፡ ጥሩዪቱ፡ ("ዘፀ. ፫፡ ፰ ። ዘዳ. ፬፡ ፳፪") ። 
መልካመልክ፡ የመልክ፡ መልክ፡ ብዙዐይነት፡ የመልክ፡ ድርሰት ። 
መልካም ፣ (ቅኔ)፡ ይበል። 
መልካም፡ (ሞች)፡ ባለመልክ፡ የሚያምር ! ደግ፡ ሥራ፡ ወይም፡ ሰው፡ ማለፊያ፡ጥሩ፡ ("ዘፍ. ፩፡ ፬ ። ፩ጴጥ. ፪፡ ፳ ። ፲፰")፡ መልካም፡ ልብ፡ አይነካም፡ እንዲሉ። 
መልካም፡ ማለፊያ፡ ለካ።
መልካም፡ አደረገ፡ ደግ፡ ሠራ። 
መልካም፡ ኾነ፡ አማረ፡ ሰላ፡ ተቃና። 
መልካምነው፡ ደግ፡ ነው፡ ይኹን ።
መልካካም፡ የመልካም፡ መልካም፡ የማለፊያ፡ ማለፊያ ። 
መልካካሞች፡ ቈንዦዎች፡ ቈነዣዥት፡ የሚያማምሩ፡ የውበት፡ ውበት፡ ያላቸው፡ ወንዶችና፡ ሴቶች፡ ("ዓሞ. ፰፡ ፲፫") ። 
መልኬ፡ (መልክእየ)፡ የኔ፡ መልክ። 
መልኬ፡ ከፊለ ስም። ለካን እይ። 
መልኬ፡ ከፊለ፡ ስም፡ መለከ ።
መልኬ፡ ጠፋኝ፡ ኹል፡ ጊዜ፡ መስተዋት፡ የምታይ፡ ሴት፡ 
መልክ፡ (መልክእ)፡ ከራስ፡ ዠምሮ፡
መልክ፡ መልክ ያጣ ነገር።
መልክ፡ ቃል/ንግግር (ዜና/ወሬ) ።
መልክ፡ በቁሙ፡ ለካ። 
መልክ፡ ንጉሥ አሸንፎ የሚገዛ። 
መልክ፡ አሳብ/ምክር።
መልክ፡ አወጣ፡ አበጀ፡ አሳመረ። 
መልክ፡ ዐይነት/ፈንታ (ምትክ/ፈንታ) ።
መልክ፡ የመልክ፡ ምስጋና፡ ሰላም፡ እያለ፡ የሚዠምር፡ ከራስ፡ ጠጕር፡ እስከ፡ እግር፡ ጥፍር፡ በግእዝ፡ ቋንቋ፡ ፭፡ ፭፡ ቤት (ግጥም)፡ እየኾነ፡ የተደረሰ ።
መልክ፡ ደብዳቤ።
መልክ፡ ፊት/ውበት (ምሳሌ/አርዓያ/ግብር/ባሕርይ/ምክክር/አሳብ/ዘዴ/ብልኀት/ቃል/ንግግር/ዜና/ወሬ/ደብዳቤ/ዐይነት/ፈንታ/ምትክ/ፈንታ/ምክንያት) ።
መልክ፡ ፊት/ውበት/ምሳሌ/አርዓያ/ግብር/ባሕርይ/ምክንያት/ምክክር/አሳብ/ዘዴ/ብልኀት (መልክ ያጣ ነገር)
መልክተኛ፡ መላክተኛ፡ (መልክተኞች፡ መላክተኞች)፡ የተላከ፡ ባለመልክት፡ ' 
መልክት፡ መላክት፡ (መልእክት)፡ ነገር፡ ጕዳይ፡ በጽፈትና፡ ያለጽፈት፡ በደብዳቤ፡ በቃል፡ የሚላክ፡ ሥጋዊና፡ መንፈሳዊ፡ ጽሑፍ፡ ያ ለበት፡ ብራና፡ ወረቀት፡ መጻፍ። የጳውሎስ፡ መልክት፡ የጴጥሮስ፡ መልክት፡ እንዲሉ ። 
መልክዕ፡ መልክ።
መልኰስኰስ፡ መረገጥ። 
መልኮች ፣ ፊቶች፡ አካሎች፡ ገላዎች 
መልፊያ፡ እጅና፡ እግር፡ ከባድ፡ ሥራ አለፋ ፣ (አልፍዐ) ፣ዐሸ፡ ረገጠ፡ ገለጠ፡ አደቀቀ። (ተረት)፣ ያልፋል፡ እስኪያልፍያለፋል ። 
መልፋት፡ መታሸት፣መለተት፡ መጣ መድከም ። 
መሎጊያ ፣(ምዝላል)፡ መያዣ፡ መሸ ከሚያ፡ ፩፡ የሳንሳ፡ አጣና፡ ወይም፡ ፪፡ ዕንጨት፡ 
መሎጊያ፡ ሳንሳ/ቃሬዛ፡ ሎግ። 
መሎግ፣ መለካት፡ መስፈር፡ “ማርዘም፡ የጋርዮሽ፡ መያዝ፡ መሸከም ። 
መመለስ፡ መዞር/መግባት/መከተት (ግብ. ሐዋ. ፳፥፳፩) ።
መመለስ፡ ማዞር/መድገም/ማግባት/መክተት/ማውሣት (፩ጴጥ. ፫፥፲፭) ።
መመለሻ፡ መምጫ/መግቢያ ጊዜ/መንገድ።
መመለሻ፡ ማዞሪያ/ማግቢያ/መክተቻ ግንብ፡ መቀነፊያ (የደንጊያ ማእዘን)፡ የጠንቋይ አስማት ሰይጣንን ወደ ባሕር የሚመልስ። እግርን/ፊትን ተመልከት።
መመለካከት፡ መጠቋቈም። 
መመላለ፡ መላላጫ፡ አስቴ ዐዞ ዐለጨ።
መመላለስ፡ መለስ ቀለስ ማለት። 
መመላለስ፡ መከፋፈል።
መመላለስ፡ መደጋገም።
መመላለሻ፡ ጊዜ/ስፍራ (፩ነገ. ፮፥፫) ። 
መመላለጥ፡ መላላጥ።
መመላለጥ፡ መፈታተግ፡ መላላጥ። 
መመላት፡ መሞላት፡ መጨመር፡ ፍጹም መሆን።
መመላከት፡ መተያየት (መመልከት)
መመላጐድ፡ የጥፊ ብድር፡ መመላለስ፡ መናጐድ፡ መነባጀል።
መመላጐጃ፡ መማቻ፡ መናጐጃ። 
መመልመል፡ መቍረጥ/መኰትኰት/መቀንጠብ/መለየት/መምረጥ።
መመልመያ፡ መኰትኰቻ/ማጭድ/ዕቃ/መጥረቢያ/እጅ።
መመልከት፡ ማየት/መረመረ/ፈተነ/ጐበኘ/መረዳት/ማስተዋል/መጠበቅ።
መመልከት፡ ማየት/ማስተዋል/መጠበቅ (ሉቃ. ፳፩፥፳፮) ።
መመልከቻ፡ ማያ/ማስተዋያ/ተራራ/መነጽር/ሰገነት/ረዥም ግንብ። በግእዝ ማኅፈድ ይባላል።
መመልከቻ፡ ማያያ/መፈተኛ።
መመልጠን፡ መታወቅ/መመራት። 
መመልጠኛ፡ የዜማ/የድጓ መታወቂያ/የምልጣን መዜሚያ።
መመሰቃቀል፡ መዘበራረቅ መገለባበጥ ። 
መመሰቃቀያ፡ መዘበራረቂያ መገለባ...አጠላላ ።
መመሰን፡ መምከን።
መመሰን፡ ማቦየት። 
መመሰጊያ፡ መሰብሰቢያ/ማከማቻ/ምሳግ።
መመሰጊያ፡ መከማቻ/መኝታ ስፍራ ረፋድ።
መመሠጊያ፡ ራእይ ማረጊያ።
መመሰጋገን፡ መሞጋገስ።
መመሰግ፡ መሰብሰብ/ማከማቸት/ማስተኛት።
መመሰግ፡ ኹለተኛው መ ይጠብቃል (መሰብሰብ/መተኛት) ።
መመሠጥ፡ ዝኒ ከማሁ። ተመሥጦ የግእዝ መመሠጥ ያማርኛ ነው።
መመሳሰል፡ መነጻጸር (በመልክ መተባበር - "መመሳሰል የጋራ ነው" እንዲሉ) ።
መመሳሰል፡ እርስ በርስ መመሳሰል።
መመሳሰያ፡ መመሳሰያ ምክንያት/ጊዜ/ቦታ።
መመሳሰያ፡ መነጻጸሪያ/መተባበሪያ። 
መመሳቀል፡ መዘባረቅ/መጣላት ። 
መመሳቀያ/መጣሊያ ።
መመሳከሪያ/መመሰካከሪያ፡ ቀንና ቦታ።
መመሳከር/መመሰካከር፡ ምስክርን መስማት።
መመሳጠሪያ፡ ቤት/ጊዜ/ምስጢር መለዋወጫ።
መመሳጠር፡ ተሰውሮ/ተደብቆ መነጋገር።
መመሥረት፡ መሠረት መጣል/መዠመር/መወጠን።
መመሥረት፡ ኹለተኛው መ ይጠብቃል (መዠመር/መወጠን) ።
መመሥረቻ፡ መሠረት መጣያ ጕድጓድ (ጠንካራ ደንጊያ/የተቦካ ጭቃ/አሸዋና ኖራ/ዐመድ/ጕብጕባ/ስሚንቶ) ።
መመሥረቻ፡ መዠመሪያ/መወጠኛ (የመሠረት/የቤት/የሕንጻ) ።
መመስተሪያ፡ መልቀሚያ/መንቀያ ጣት።
መመስተር፡ አጥርቶ መልቀም/መንቀል።
መመስከሪያ፡ የዳኛ ፊት/ችሎት/አደባባይ።
መመስከር፡ "አየኹ/አሳየኹም/ሰማኹ/ኣልሰማኹም" ማለት (ማቴ. ፲፭፥፲፱) ።
መመስከር፡ ኹለተኛው መ ይጠብቃል (መነገር/መባል) ።
መመስገን፡ መሞገስ/መወደስ (ገላ. ፬፥፲፱) ።
መመስገኛ፡ ጊዜ/ቁም ነገር። 
መመስጠር፡ መርቀቅ።
መመሥጠት፡ መጫጨት/መኰሰስ።
መመረሪያ፡ ማዘኛ/መበሳጫ/ጥቃት።
መመረር፡ ማዘን/መበሳጨት/መቈጣት።
መመረቂያ፡ መባረኪያ (ጊዜ/መብልና መጠጥ) ።
መመረቂያ፡ ትሕትና/በጎ ሥራ። 
መመረቅ፡ መባረክ/ምርቃት መስጠት።
መመረቅ፡ ኹለተኛው መ ይጠብቃል (ምርቃት መቀበል) ።
መመረት፡ መዛግ/ዐፈር መምሰል። 
መመረቻ፡ መዛጊያ።
መመረን፡ ማሰር/መጠምጠም/ማቈራኘት።
መመረኛ፡ ማሰሪያ/መጠምጠሚያ (ጊዜ/ምራን) ።
መመረዝ፡ መርዝ ማድረግ/መጥላት። 
መመረዝ፡ ኹለተኛው መ ይጠብቃል (መርዝ መኾን/መጠላት) ።
መመረዣ፡ መጥሊያ/መተኰሪያ። 
መመረጣ፡ መልክ/ሞያ/ዕውቀት። 
መመረጥ፡ መወደድ/መለየት/መመልመል።
መመሪያ፡ ጊዜ/ስፍራ።
መመራመር፡ መጠያየቅ/መፈላለግ/መሳለል (ምሳ. ፳፭፥፳፯፡ ፩ጢሞ. ፮፥፬) ።
መመራረግ፡ መለጣጠፍ።
መመራረጥ፡ መመላመል።
መመራት፡ መቀባበል።
መመራት፡ በመሪ መኼድ/መቀበል። 
መመርመሪያ፡ መፈተሻ።
መመርመሪያ፡ መፈተኛ/መፈተሻ (የሐኪም መሣሪያ/ዐለንጋ) ።
መመርመር፡ መፈተን/መፈተሽ/መፈለግ (፪ሳሙ. ፲፥፫፡ ምሳ. ፳፭፥፪) ።
መመርመር፡ ኹለተኛው መ ይጠብቃል (መፈተሽ) ።
መመርኰዝ፡ መያዝ/መደገፍ። 
መመርኰዣ፡ መደገፊያ (በትር/ጦር) ። 
መመርገት፡ መምታት/ማንጐድ በጥፊ። 
መመርገቻ፡ ማንጐጃ (ምርጊት ውስጥ እጅ) ። መረገደን እይ።
መመርገድ፡ ከጽፋት በፊት በዝግታ ማለት።
መመርገጃ፡ ጊዜና መሣሪያ።
መመሸጊያ፡ መለጠሻ/ማስተኛ ሚዶ።
መመሸጊያ፡ ማጠሪያ/መማሻ (እሾኽ/ሽቦ/ካብ/አሸዋ/ዶማ) ።
መመሸግ፡ ማጠር/መክበብ/ማረድ/ማጐድጐድ።
መመሸጥ፡ መለጠስ/ማስተኛት። 
መመቀኛኘት፡ መቀናናት።
መመቀኛኛ፡ መቀናኛ።
መመቃኘት፡ መቃናት።
መመቅኘት፡ መቅናት። 
መመቅኛ፡ መቅኛ። 
መመታት፡ መወጋት/መሸነፍ/ድል መኾን (፩ሳሙ. ፲፬፥፴) ።
መመታት፡ መደብደብ/መገረፍ (ኤር. ፲፥፲፱፡ ፲፬፥፲፯) ።
መመቸት፡ መድላት/መስማማት/ኾን/አለመጐርበጥ/አለመቈርቈር።
መመቻ፡ መጠዘያ/መግረፊያ። 
መመቻቸት፡ መደላደል።
መመቻቻ፡ ዐሳብን ትቶ መኖሪያ። 
መመነን፡ መናቅ/ዓለምን መተው/ከዓለም መሸሽ።
መመነኛ፡ ገዳም/በረሓ/የባዕድ አገር። 
መመነዛዘር፡ መበታተን/መለዋወጥ።
መመነጫጨር፡ መበታተን።
መመናሸት፡ መዋጋት በጦር። 
መመናሻ፡ መዋጊያ፡ መንሽ። 
መመናሻ፡ መዋጊያ፡ መንሽ። 
መመናሻ፡ መዋጊያ ስፍራ/መሣሪያ። 
መመናሻ፡ የሴት ስም (የጕልማሶች መዋጊያ የምታምር ሴት) ።
መመናተግ፡ መቃማት/መናጠቅ። 
መመናተፊያ፡ መቃሚያ።
መመናተፍ፡ መቃማት/መናጠቅ። 
መመናቸኪያ፡ መጨቃጨቂያ/መነዛነዣ።
መመናቸክ፡ መጨቃጨቅ። 
መመናኘት፡ መቀባበል/መሰጣጠት። 
መመናኛ፡ መተዳደያ/መቀባበያ። 
መመናዘር፡ መላወጥ።
መመናደቢያ፡ መማቻ/መቋረጫ። 
መመናደብ፡ መማታት/መቋረጥ። 
መመናጐል፡ መነኋረጥ።
መመናጐያ፡ መነኋረጫ።
መመናጨሪያ፡ መባተኛ።
መመናጨር፡ መባተን። 
መመናጨቂያ፡ መጨቃጨቂያ/መነዛነዣ።
መመናጨቅ፡ መመናቸክ መጨቃጨቅ። 
መመንመን፡ መኰስመን/መቅጠን/ሙሰልሰል። "ታሞ መመንመን ሙቶ መኰነን" እንዲሉ።
መመንመኛ፡ መኰስመኛ/መሰልሰያ (ረኃብ/በሽታ) ።
መመንቀር፡ መማስ/መቈፈር።
መመንተጊያ፡ መንጠቂያ (ደን ጐድጓዳ ስፍራ) ።
መመንተግ፡ መቀማት/መንጠቅ። 
መመንተፊያ፡ መቀሚያ።
መመንተፍ፡ መቀማት/መንጠቅ።
መመንቸኪያ፡ መጨቅጨቂያ/መነዝነዣ (አፍ/ምክንያት) ።
መመንቸክ፡ መጨቅጨቅ/መነዝነዝ።
መመንኰስ፡ ስለ ጽድቅ ቆብ መጫጫን (አበ/እመ መባ) ።
መመንኰሻ፡ ገዳም/ቤተ ክሲያን። 
መመንዘል፡ ማክበድ/ማጋደል/ማዘንበል።
መመንዘሪያ፡ መሽረፊያ (ገበያ ወይም ሌላ ስፍራ) ።
መመንዘር፡ መበተን/መሽረፍ/መክፈል።
መመንደቢያ፡ መምቻ በትር፡ መቍረጫ መጥረቢያ/ጐራዴ/ካራ።
መመንደብ፡ መምታት/መቍረጥ። 
መመንደጊያ፡ መንጠቂያ/መንድግ። 
መመንደጊያ፡ ማደጊያ/መነጠቂያ። 
መመንደግ፡ ማሳደግ/ማርዘም/መንጠቅ።
መመንደግ፡ ማደግ/መነጠቅ። ኹለተኛውን መ አጥብቅ።
መመንገል፡ መንገል።
መመንገል፡ ማንፃል።
መመንገያ፡ ማንገያ።
መመንገጊያ፡ መንጋጋ መያዣ ማሰሪያ (እጅ/ጠፍር/ገመድ) ።
መመንገግ፡ መያዝ/ማሰር መንጋጋን። 
መመንጐል፡ መናፈጥ/ማውጣት/መብሳት/መንቀል።
መመንጠሪያ፡ መጥረጊያ/ማጨጃ/ማጠቢያ/መግረፊያ (ማጭድ/ውሃ/አርጩሜ) ። 
መመንጠር፡ መጥረግ/ማጨድ/ማጠብ/መግረፍ።
መመንጠቂያ፡ መኼጃ ጊዜ/እግር።
መመንጠቂያ፡ ማውጫ/መንጠቆ። 
መመንጠቅ፡ መንጠቅ/መውሰድ። 
መመንጨሪያ፡ መሣሪያ መበተኛ (መንሽ እግር/እጅ) ።
መመንጨር፡ መማር/መበተን። 
መመንጨት፡ መፍለቅ/መውጣት/መፍሰስ።
መመንጪያ፡ መፍለቂያ/መፍሰሻ/ክረምት።
መመኘት፡ ማሰብ/መከጀል (ያልተሰጠውን ነገር መሻት - ገላ. ፭፥፲፮፡ ፩ጴጥ. ፬፥፪-፫) ።
መመኛ፡ ማሰቢያ/መከጀያ ልብ/ምኞት (ተምኔት)፡ ዐሳብ/ክጀላ/ፍላጎት።
መመኛኘት፡ መከጃጀል።
መመከሪያ፡ የምክር መኾኛ/መደረጊያ። 
መመከር፡ ምክርን መስማት/መቀበል። 
መመከት፡ መጋረድ/መከለል።
መመከቻ፡ መቀየጃ፡ መጋረጃ፡ መከለያ። 
መመከኛኘት፡ ምክኛትን መለዋወጥ። 
መመከኛኛ፡ ጥፋት፡ ስሕተት። 
መመኪያ፡ ትምክት፡ መናገሪያ፡ መከበሪያ ። 
መመካት፡ ባንድ፡ ነገር፡ መከበር፡ ("፪ቆሮ. ፲፪፡ ፮፡ ያዕ. ፬፡ ፮") 
መመካኘት፡ መኾን፡ መደረግ፡ መላከክ። 
መመካኛ፡ ምክኛት መኾኛ። 
መመካከር፡ መቀባበል፡ መለዋወጥ።
መመካከት፡ መገራረድ። 
መመካከቻ፡ መገራረጃ። 
መመክመክ፡ ማላላት፡ ማለስለስ። 
መመዘቂያ፡ መንቀያ፡ ወረንጦ። 
መመዘቅ፡ መንቀል። 
መመዘን፡ መለካት፡ መስፈር፡ መመጠን፡ ("ዘሌ. ፲፱፡ ፴፭") ። 
መመዘኛ፡ መለኪያ፡ መስፈሪያ፡ ሚዛን፡ ነጥር፡ ኪሎ፡ ጊዜ፡ ገበያ፡ ("ሚክ. ፮፡ ፲፩") ። 
መመዘዝ፡ መነቀል፡ መውጣት፡ ማደግ፡ መመንደግ ። 
መመዘዝ፡ መነቀል፡ መውጣት፡ ማደግ፡ መመንደግ ። 
መመዘዣ፡ መነቀያመውጫ፣ማደጊያ፡ 
መመዘዣ፡ መነቀያመውጫ፣ማደጊያ፡ 
መመዝመዝ፡ ማራስ፡ መተልተል፡ መተርተር፡ መሳብ፡ መምዘዝ፡ ማርዘም ። 
መመዝመዣ፡ ማራሻ፡ ውሃ፡ መምዘዣ፡ ማርዘሚያ፡ እሳት፡ ጕጠት፡ መተልተያ፡ መርፌ ። 
መመዝመዣ፡ ማራሻ፡ ውሃ፡ መምዘዣ፡ ማርዘሚያ፡ እሳት፡ ጕጠት፡ መተልተያ፡ መርፌ ። 
መመዝበሪያ፡ ማፍረሻ፡ መናጃ፡ መሣሪያ ። 
መመዝበርማፍረስ፡ መናድ ።
መመዝገቢያ፡ ስፍራ/ጊዜ ። 
መመዝገቢያ፡ ብር/ቀለም/ጠረጴዛ ። 
መመዝገብ፡ በመዝገብ መጻፍ ። 
መመዝገብ፡ እመዝገብ መግባት ። 
መመዥረ፡ መንቀያ፡ ማውጫ፡ እጅ፡ ጕጠት፡ ወረንጦ። 
መመዥረግ፡ መሳብ፡ መጥባት። 
መመዥረጥ፡ መንቀል፡ ማውጣት። 
መመየድ፡ ማበጠር፡ ማጐፈር። 
መመየጃ； ማበጠሪያ፡ ማጐተኛ፡ ሚዶ። 
መመድመድ፡ መቍረጥ፡ መጥረግ፡ ናድ፡ ማፍረስ፡ መደልደል፡ ማስተካከል። 
መመገዝ፡ መገዝገዝ፡ መከርከር፡ አንድና፡ ኹለት፡ እጀታ፡ ባለው፡ መጋዝ፡ መቍረጥ፡ መሠንጠቅ። 
መመገዣ፡ መገዝገዣ፡ መከርከሪያ፡ ጊዜ፡ ስፍራ፡ መጋዝ፡ አራት፡ እግር፡ ያለው፡ ሳንቃ፡ አጣብቂኝ ። 
መመግመጊያ፡ መጥቢያ፡ መለግለጊያ፡ አፍ ። 
መመግሙግ፡ መሳብ፡ መጐተት፡ መጥባት፡ መለግለግ። 
መመጠን ，መለካት፡ መስፈር ።
መመጠኛ፡ መለኪያ፡ ክንድ፡ በትር፡ ሚዛን ። 
መመጣደቂያ፡ መመጻደቂያ ። 
መመጣደቅ፡ መመጻደቅ ። 
መመጣጠን፡ መለካካት ። 
መመጥመጥ፡ መጥባት። 
መመጥመጫ፡ መጥቢያ፡ አፍ። 
መመጥወት፡ መመጽወት፡ መስጠት፡ ማደል፡ ("ዳን. ፬፡ ፳፯") ። 
መመጥወቻ፡ መመጽወቻ፡ የድኾች መኰልኰያ፡ ዐውዳመት፡ የሙት፡ መታሰቢያ፡ ቀን፡ አርባ፡ ሰማኒያ፡ መንፈቅ፡ ዓመት። 
መመጻደቂያ፡ ከንቱ ውዳሴ ። 
መመጻደቅ፡ መመስገን መመሳገን ። 
መሙለጭለጭ፡ ሙልጭልጭ መሆን። 
መሚያ፡ መቅለጫ (ውሃ/ፀሓይ) ። 
መሚያ፡ መቅለጫ (ውሃ/ፀሓይ) ። 
መማ (ምህወ)፡ ቀለጠ/ቀልጦ ዐለቀ (ውሃ ኾነ፡ የጨው/የበረዶ/የሱካር) ። (ግጥም)፡ "ትመጣለኸ ብዬ ሳይ ማዶ ሳይ ማዶ፡ የልጅነት ዐይኔ ጝ እንደ በረዶ"። አላዋቆች ግን ሙዋሙዋ ብለው ይጽፉታል፡ የስሕተት ስሕተት ነው።
መማ (ምህወ)፡ ቀለጠ/ቀልጦ ዐለቀ (ውሃ ኾነ፡ የጨው/የበረዶ/የሱካር) ። (ግጥም)፡ "ትመጣለኸ ብዬ ሳይ ማዶ ሳይ ማዶ፡ የልጅነት ዐይኔ ጝ እንደ በረዶ"። አላዋቆች ግን ሙዋሙዋ ብለው ይጽፉታል፡ የስሕተት ስሕተት ነው።
መማ አለ፡ ማ ቅልጥ አለ።
መማ አለ፡ ማ ቅልጥ አለ።
መማለድ፡ ሳይነጋ መገሥገሥ/መለመን (፩ጢሞ. ፪፥፩) ።
መማለድ፡ ተለማኝ መሆን፡ "ይቅር ማለት" መባል።
መማለጃ፡ መለመኛ፡ ለሹም/ለዳኛ ሰው ሳያይ/ሳይሰማ ማለዳ የሚሰጥ ጕቦ (የሹትን የፈለጉትን ማግኛ/ማስፈጸሚያ) (ዘዳ. ፳፥፲፯፡ ፲፮፥፲፱) ።
መማለጃ፡ ማልዶ መኼጃ (ቤተ ክርስቲያን/የሹም ቤት) ።
መማለጃ በላ፡ ጕቦ ተቀበለ።
መማለጊያ፡ መማገ ስፍራና ጊዜ። 
መማለግ፡ ማላጋ መሆን/መማገጥ። 
መማላት፡ መተካከል።
መማላት፡ መያያዝ።
መማል፡ መረገም፡ መገዘት፡ "ያጥፋኝ" ማለት።
መማመዝ፡ መሖምጠጥ/መሸምጠር። 
መማመዝ፡ መሖምጠጥ/መሸምጠር። 
መማመዣ፡ መሖምጠጫ ጊዜ። 
መማመዣ፡ መሖምጠጫ ጊዜ። 
መማማል፡ ሳንቃ መዛጋት። 
መማማር፡ ትምርትን መለዋወጥ። 
መማማር፡ ይቅርታ መቀባበል። 
መማማያ፡ ቀንና ስፍራ። 
መማሰል፡ መቀላቀል/መደባለቅ/መዋሐድ።
መማሰን፡ መልፋት/መድከም። 
መማሰኛ፡ መድከሚያ (ከባድ ሥራ/መጥፎ መንገድ) ።
መማሰያ፡ መቀላቀያ/መደባለቂያ። 
መማስ፡ መኳት/መቈፈር/መጐድፈር። 
መማረሪያ፡ መለመኛ/መቃረሚያ (ቍና/ጕርዝኝ/ስልቻ/መከር) ።
መማረሪያ፡ መጣሊያ።
መማረር፡ መለመን/መቃረም። 

መማረር፡ መጣላት።

መማረት፡ መጣላት/መሳደብ። 

መማረኪያ፡ መያዣ/መዝረፊያ/መውሰጃ (ጊዜ/ስፍራ) ።

መማረኪያ፡ ጦርነት መሸነፍ። 

መማረክ፡ መዘረፍ/መወሰድ (ሰቈ፩. ፯) ። 

መማረክ፡ መዝረፍ/መውሰድ (ከብትን/ገንዘብን/ሰውን/ዕቃን) ።

መማሪያ፡ ርኅራኄ/ዐዘኔታ። 

መማሪያ፡ ያስተማሪ ቤት/መጻፍ።

መማሪያ፡ ይቅርታ የሚገኝበት ቀን። 

መማራት፡ መያያዝ/መጓተት። 

መማር (ተምሕሮ)፡ መለቀቅ።

መማር (ተምህሮ)፡ ማጥናት/መቀጸል በቃል በጽፈት (ዕብ. ፮፥፪) ። (ተረት)፡ "ከመጠምጠም መማር ይቅደም"።

መማር፡ ይቅር ማለት (የሚፈልጉትን ነገር መተው አለመቀበል) ።

መማሸት፡ የጊዜ መተላለፍ። 

መማሻ፡ መቈፈሪያ (ዶማ/ማረሻ/ዐንካሴ/ድጅኖ) ።

መማቀቂያ፡ መልፊያ/መድከሚያ (ሐዘን/ዕክል/ቅጣት/መከራ) ።

መማቀቅ፡ መልፋት/መክሳት። 

መማታት፡ መምታት/መደብደብ። 

መማታት፡ መጣዘል/መደባደብ/መጋጨት።

መማቻ፡ መደባደቢያ (መጠጥ የጨዋ ልጅ መጫወቻ የባለጌ ልጅ መማቻ እንዲሉ) ። 

መማከሪያ፡ ቤት/ገለልተኛ ቦታ። 

መማከር፡ ምክር መካፈል። 

መማክርት፡ መካሮች፡ አማካሮች (ግእዝ) ።

መማዘዝ፡ መናቀል። 

መማዘዝ፡ መናቀል። 

መማዘዣ፡ ጠብ፡ ጥል፡ ስድብ። 

መማዘዣ፡ ጠብ፡ ጥል፡ ስድብ። 

መማያ፡ መተካከያ።

መማያ፡ መያያዣ።

መማያ፡ የዳኛ/የቄስ ፊት።

መማገድ፡ ማግባት፡ መጨመር፡ እሳት፡ ውስጥ ። 

መማገጃ፡ መጨመሪያ " 

መማገጃ፡ መጨመሪያ፡ ምድጃ። 

መማገጥ፡ ሥራ፡ መፍታት፡ መወስለት፡ ማመንዘር። 

መማገጫ፡ መወስለቻ፡ ማመንዘሪያ። 

መማጊያ፣ መጠጫ፡ መዋ፵፡ ባሕር፡ አፍንጫ ። 

መማግ፡ መጠጣት፡ መሳብ፡ መዋጥ። 

መማጠን፡ መጠጋት/መደወል ' መክ ሰስ ።

መማጠኛ (መምሕፃን)፡ መሸሻ የ ነፍሰ ገዳይ መጠጊያ መደወያ ቤተ መቅደስ ቀንድ ገዳም ዳኛ ("በመማጠኛ ፈንታ መማ ፀኛ ይላል" - ዘኍ. ፴፭፥፲፩፥፲፪፥፲፫) ።

መማጠጥ፡ መሻማት። 

መማጠጫ፡ ምንጭ፡ ለምጪቅ፡ ጪቆ። 

መምለጊያ፡ ደን፡ ዱር፡ ጥሻ። 

መምለግ፡ መሳብ፡ መጐተት፡ መውለግ፡ መሹለክ።

መምለጥ፡ መፈተግ፡ ማጨድ፡ መላጥ፡ መምዘዝ።

መምለጫ፡ ማጨጃ፡ መላ፡ ማጭድ፡ መቀስ፡ ፍል ውሃ፡ ደንጊያ፡ መጥረቢያ።

መምሊያ፡ መሙሊያ፡ መጨመሪያ (እንስራ/ገንቦ)፡ ምሉ/ሙሉ ማድረጊያ/መኾኛ ምግብ ክረምት።

መምላት፡ መሙላት፡ (ጥመ) መጨመር/ማድረስ/ማንተርፈፍ፡ (ጥል) መጨመር/መድረስ/መንተርፈፍ/መብዛት።

መምሳት፡ መብላት/መጋበዝ። 

መምሳት፡ መብላት/መጋበዝ። 

መምረሪያ፡ ጕሮሮ።

መምረር፡ መሪር መኾን/መጐፍነን። 

መምረት፡ ላይዳ መባል/ከእብቅ መለየት/መሰብሰብ/መብዛት።

መምረቻ፡ ዐውድማ/ነፋስ/ጕርዝኝ/ማራገቢያ።

መምረጊያ፡ መድፈኛ (ጭድ/ጭቃ/አሸዋና ኖራ/ስሚንቶ) ።

መምረግ፡ መለጠፍ/መድፈን። 

መምረጥ፡ መውደድ/መለየት/መመልመል (ሮሜ. ፬፥፲፩) ።

መምረጫ፡ ስፍራ/ጊዜ።

መምሪያ፡ ቦይ/ባላገር/ትርክዛ። 

መምራት፡ መውሰድ/ማሳየት/ማስረከብ/ማዜም።

መምሬ፡ ቄስ፡ (ማረ)

መምሬ፡ ቄስ፡ (ማረ) 

መምር፡ አስተማሪ፡ (ማረ)

መምር፡ አስተማሪ፡ (ማረ)

መምሸት፡ የብርሃን ማለቅ/የጨለማ መምጣት።

መምሸክሸክ፡ መበጣጠስ/መሰባበር። 

መምሻ፡ ጊዜ/ስፍራ/ገበታ/መሶብ/ምርፋቅ።

መምሻ፡ ጊዜ/ስፍራ/ገበታ/መሶብ/ምርፋቅ።

መምታታት፡ መሸበር/መጯጯኸ። 

መምታት፡ መደወል/መደብደብ/መግረፍ/መውጋት/መስረር/ማብሰል/መበጥበጥ/ማንቀጥቀጥ/መደርደር/መከርከር (ኢሳ. ፲፬፥፮፡ ግብ. ሐዋ. ፲፮፥፳፫) ።

መምቻ፡ መቀጥቀጫ/መዶሻ።

መምቻ፡ በትር/ጅራፍ/የመን ጥርስ ("ሜዳ ገና መምቻ" አንዲሉ - 

መምቻ፡ የቅኔ ስንኝ መዠመሪያ ("ቤት መምቻ" እንዲሉ) ።

መምነሽነሻ፡ ማጌጫ/መሽሞንሞኛ። 

መምነሽነሽ፡ ማጌጥ/መሽሞንሞን። 

መምከሪያ፡ ጕዳይ ምክር ቤት ቀን። 

መምከር፡ ምክር ማድረግ/ለሰው መስጠት/መመጽወት። (ተረት)፡ ከሴት መምከር ደግሶ መስከር።

መምከን፡ አለማፍራት፡ አለመውለድ። 

መምከኛ፡ መካን መኾኛ መድኃኒት (ሥራይ) በሽታ።

መምዘዝ፡ መሳብ፡ መጐተት፡ መንቀል፡ ማውጣት፡ መቍጠር። 

መምዘዣ፡ መሳቢያ፡ መንቀያ፡ እጅ፡ ደንጊያ ። 

መምገል፡ መፍረጥ፡ መፍሰስ። 

መምገያ፡ መፍረ፡ መውጫ፡ መፍሰሻ፡ ጊዜ። 

መምጠጥ፡ ላመል፡ መድረቅ ። 

መምጠጥ፡ መሳብ፡ መጐተት፡ መጠጣት፡ መጨለጥ ። 

መምጠጫ፡ መሳቢያ፡ መጠጫ፡ አፍ፡ ቀረሻሽንቦ፡ ዋገምት፡ ውዥሞ፡ ላስቲክ፡ መኪና። 

መምጣት፡ ወደዚህ፡ መራመድ፡ መገሥገሥ፡ መቅረብ፡ መድረስ፡ ("ኢሳ. ፯፡ ፲፯፡ ዮሐ. ፯፡ ፴፮፡ ግብ. ሐዋ. ፳፬፡ ፳፫") ። 

መምጫ፡ አግር፡ ጊዜ፡ መንገድ። (ግጥም)፡ የት፡ ኾኜ፡ ልጠብቅኸ፡ አይታወቅ፡ መምጫጝኸ። 

መሞላቀቂያ፡ መንደላቀቂያ/መቀማጠያ። 

መሞላቀቅ፡ መንደላቀቅ/መቀማጠል/መንቀባረር።

መሞላፈጥ፡ መሞዣለጥ። 

መሞላፈጫ፡ መሞዣለጫ። 

መሞረድ፡ መፈግፈግ/መዘርዘር/መሳል/ማለዘብ።

መሞረጃ፡ መፈግፈጊያ/መዘርዘሪያ (ሞረድ/ላባ ሞረድ) ።

መሞሸሪያ፡ የሙሽራ ቤት።

መሞሸሪያ፡ ጫጕላ/ሰርግ። 

መሞሸር፡ ሙሽራ መኾን/ማጌጥ/መሸፈን።

መሞሸር፡ ማስጌጥ/ማሣመር/መመገብ/መከባከብ።

መሞሽለቂያ፡ መግፈፊያ/መስረቂያ ስፍራ/ጊዜ።

መሞሽለቅ፡ መግፈፍ/ማቃጠል/መሳጥ/መስረቅ።

መሞቃለል፡ መርዘም ። 

መሞቃለያ፡ መርዘሚያ። 

መሞት፡ መገደል፡ መድበን፡ በድን፡ መኾን፡ ማረፍ፡ ማለፍ፡ መለየት። 

መሞቻ፡ ደዌ፡ መሣሪያ፡ ቀን፡ 

መሞናደያ፡ ማማሪያ ባት።

መሞኘት፡ መታለል/መደለል/መቄል። 

መሞከሪያ፡ መፈተኛ/መዠመሪያ። 

መሞከር፡ መፈተን/መበገር/መዠመር። 

መሞከት፡ መውቀጥ፡ ማብላት፡ መቀለብ፡ ማሥባት።

መሞከቻ፡ መቀጥቀጫ፡ ማብሊያ፡ ማሥቢያ።

መሞዠቂያ፡ መጥረጊያ፡ መጨሪያ፡ ማበጠሪያ፡ ቀጋ፡ ጥፍር። 

መሞዠቅ፡ መጥረግ፡ ማበጠር፡ መፈግፈግ፡ መጨር ። 

መሞዣለ፡ መላፊያ። 

መሞዣለ፡ መላፊያ። 

መሞዣለጥ፡ መላፋት፡ መሞላፈጥ። 

መሞዣለጥ፡ መላፋት፡ መሞላፈጥ። 

መሞዳሞድ፡ መመካከር፡ መደማደም። 

መሞዳሞጃ፡ መመካከሪያ፡ ስፍራ። 

መሞጀሪያ፡ መጨመሪያ፡ እጅና፡ ውስጥነት፡ ያለው፡ ዕቃ። 

መሞጀር፡ መጨመር። 

መሞገት፡ መነዝነዝ፡ መጨቅጨቅ። 

መሞገቻ፡ አደባባይ፡ ችሎት፡ ሸንጎ። 

መሞገድ፡ መማገድ፡ መዠገድ፡ መወገጥ፡ ማወክ። 

መሞገጃ፡ መማገጃ፡ መወገጫ፡ ማወኪያ አስሞገደ፡ ብዙ፡ ዕንጨት፡ አስጨመረ፡ አስማገደ ። 

መሰ፡ መታደያ፡ ሰጠ።

መሰ፡ መዘርጊያ፡ መዘረሪያ፡ መሰተሪያ።

መሰለል፡ መመርመር።

መሰለል፡ ማየት፡ ማስተዋል፡ መገመት፡ መመርመር፡ መጐብኘት፡ ውስጥን ማወቅ (ኢያ. ፮፡ ፳፭፡ ፪ሳሙ. ፲፡ ፫) ።

መሠለስ፡ ማመስገን/መቀብቀብ/ማየም/ ማለስለስ ።

መሠለሻ፡ ማመስገኛ/ማየሚያ/ማለስለሻ (ቤተ ክሲያን ጥማድ) ።

መሰለቂት፡ ታናሽ ወፍሩ መሰለቂያ (የተባት መሰለቂት የእንስት አነጋገር ነው - ከመከርተፊያና ከማጕረሻ ማነሷን ያሳያል) ።

መሰለቂያ፡ መላሚያ።

መሰለቂያ፡ መፍጫ፡ ማድቀቂያ፡ መደቈሻ፡ ማላሚያ፡ ማለዘቢያ ።

መሰለቃቀጥ፡ መዋዋጥ።

መሰለቅ፡ መላም/መለዘብ።

መሰለቅ፡ ማድቀቅ፡ መደቈስ፡ ማላም፡ ማለዘብ፡ ማድከም።

መሰለት፡ መለተት/መድከም/መቅጠን ። 

መሰለት፡ መዘቅዘቅ/ማሣሣት/መክደን። 

መሰለቻ፡ መዘቅዘቂያ/መክደኛ (ጣራ ሣር) ።

መሰለቻቸት፡ መጠላላት።

መሰለያ፡ መቍጠሪያ።

መሰለያ፡ ጊዜ፡ መንገድ፡ ልብስ፡ ቋንቋ።

መሰለፊያ፡ መቅረቢያ/ማቈተሚያ። 

መሰለፊያ፡ ስፍራ/ጊዜ/መሣሪያ/ልብስ/ፈረስ/በቅሎ ።

መሰለፍ፡ መቅረብ/መኰል/ማቈተም። 

መሰለፍ፡ መደቀን/መደከር ።

መሰለፍ፡ ተሰድሮ መቆም።

መሰላለብ፡ መጐማመድ። 

መሰላለፊያ፡ መቀራረቢያ ። 

መሰላለፍ፡ መቀራረብ/መቋቋም ። 

መሰላል (ሎች) (ሰለለ)፡ ወደ ላይ መውጫና ወደ ታች መውረጃ (ዐልፎ ዐልፎ አግዳሚ ዕርከን ያለው ባለ፪ና ባላ፬ ዕግር ዕንጨት ወይም ብረት - ፩ነገ. ፮፥፰ - በግእዝ "ሰዋስው" ይባላል) ።

መሰላት፡ መታሰብ፡ መቈጠር። 

መሰላቸት፡ መጣገብ። 

መሰላቻ፡ መጣገቢያ። 

መሰልመጥ፡ መዋጥ/መሰልቀጥ። 

መሰልሰል፡ መሸንሸን፡ መነጠል። 

መሰልሰል፡ መቅጠን፡ መመንመን (ዘሌ. ፳፮፡ ፲፯፡ ዘዳ. ፳፰፡ ፳፪) ።

መሰልሰያ፡ መሸንሸኛ/መነጠያ (ጣት) ። 

መሰልሰያ፡ መቅጠኛ/መመንመኛ (ደዌ) ። 

መሰልቀጥ፡ መዋጥ።

መሰልቀጫ፡ መዋ፵ (አፍ/ጕረሮ) ። 

መሰልቸት፡ መጠገብ/መጥላት ። 

መሰልቸት፡ መጥገብ/መጥላት ። 

መሰልቻ፡ መጠሊያ (ኹል ጊዜ እሰው ቤት መኼድና ልመና) ።

መሰልቻ፡ መጥገቢያ/መጥለያ ። 

መሠልጠን፡ ሥልጣን ማግኘት (ማወቅ መቻል ከድንቍርና መራቅ) ።

መሠልጠኛ፡ ዐዋቂ መኾኛ ትጋት ትምርት የሥራ ልምድ ።

መሰመራ፡ መዠለጥ/ማልፋት/መፋቅ/ማለዘብ።

መሰመር፡ መቸንከር/መጨመር። 

መሰመያ፡ መዠለጫ/ማልፊያ/መዳመ... (ደንጊያ ውስጥ እግር) ።

መሰሚያ፡ መደመ...

መሰማመር፡ መጊያጊያጥ/መሸላለም። 

መሰማሚያ፡ መፈቃቀሪያ/መዋደጃ/መ...ዋዋያ ።

መሰማማት፡ መፈቃቀር/መዋደድ/መ...ዋዋል ። 

መሰማማት፡ ማደማመጥ። 

መሰማት፡ መደመጥ (፪ነገ. ፬፡ ፴፩) ። 

መሰምሰሚያ፡ ከንፈር/አፍ። 

መሰምሰም፡ መቃም። 

መሰምረት/መሰማራት፡ መኼድ/መሠራጨት።

መሰምሪያ/መሰማሪያ፡ መግቢያ/መሠራጫ ስፍራ (መዝ. ፸፱፡ ፲፫፡ ሰቈ. ፩፡ ፮፡ ሕዝ. ፴፬፡ ፴፩፡ ዓሞ. ፩፡ ፪፡ ዮሐ. ፲፡ ፱) ።

መሰምጠ፡ አፍ/ከንፈር/አንኮላ ። 

መሰምጠጥ፡ መጠጣት/መጨለጥ። 

መሰሰ (መዘዘ)፡ ተመዘዘ/ረዘመ/ወጣ (ተለየ - ትግሬ ግን "መሰሰን ኣነኰረ" ይለዋል) ።

መሠሠት፡ መንፈግ/መቤስ/መቀቀት/ መጮቅ ።

መሠሠቻ፡ መንፈጊያ/መቀቀቻ (ጊዜ ጭከና) ።

መሰስ፡ መላሰስ/መንቀል። 

መሰስ አለ፡ መዘዝ/ሰተት አለ ("ውሃው እባቡ እቤት ውስጥ መሰስ ብሎ ገባ") ። 

መሰረሪያ፡ የእንስት እንስሳ ዕድሜ ። 

መሰረር፡ መጠቃት/መመታት ። 

መሰረቂያ፡ ጊዜ ስፍራ ። 

መሰረቅ፡ መወሰድ/መኰብለል ።

መሠረተ (ሣረረ)፡ መሠረት ጣለ፡ ዠመረ/ወጠነ/ሠራ/አበጀ/ገነባ (አለት ወቅሮ መሬት ቈርቍሮ) ።

መሠረተ ሐሳብ፡ ዋና ሐሳብ።

መሠረተ ሐሳብ፡ የሐሳብ መጀመሪያ።

መሠረተ ሐሤት፡ የሐሤት መጀመሪያ።

መሠረተ ሐዘን፡ የሐዘን መጀመሪያ።

መሠረተ ኃጢአት፡ የኃጢአት መጀመሪያ።

መሠረተ ሕይወት፡ የሕይወት መሠረት (ጌታችን/እመቤታችን) ።

መሠረተ ሕይወት፡ የሕይወት መጀመሪያ።

መሠረተ ሕግ፡ ዋና ሕግ።

መሠረተ ሕግ፡ የሕግ መጀመሪያ።

መሠረተ ሌባ፡ የሌባ ዘር (ጥንተ ሌባ፡ ሌብነቱ ከአያት ከቅድም አያት የወረደ) ። 

መሠረተ መንግሥት፡ ዋና መንግሥት።

መሠረተ መንግሥት፡ የመንግሥት መጀመሪያ።

መሠረተ ምድር፡ የምድር መጀመሪያ።

መሠረተ ሞት፡ የሞት መጀመሪያ።

መሠረተ ሰማይ፡ የሰማይ መጀመሪያ።

መሠረተ ሠናይ፡ የሠናይ መጀመሪያ።

መሠረተ ረኀብ፡ የረኀብ መጀመሪያ።

መሠረተ ርስት፡ ዋና ርስት።

መሠረተ ርስት፡ የርስት መጀመሪያ።

መሠረተ ርኵሰት፡ የርኵሰት መጀመሪያ።

መሠረተ ቍጣ፡ የቍጣ መጀመሪያ።

መሠረተ በረከት፡ የበረከት መጀመሪያ።

መሠረተ ቢስ፡ መሠረት የሌለው።

መሠረተ ቤተ ክርስቲያን፡ የቤተ ክርስቲያን መጀመሪያ።

መሠረተ ትምህርት፡ ዋና ትምህርት።

መሠረተ ትምህርት፡ የትምህርት መጀመሪያ።

መሠረተ ትምህርት፡ ግእዝና ዐማርኛ።

መሠረተ ትንሣኤ፡ የትንሣኤ መጀመሪያ።

መሠረተ ነገር፡ የነገር ሥር/መነሻ/ምክንያት።

መሠረተ ንጽሕ፡ የንጽሕና መሠረት (ጌታችን/እመቤታችን) ።

መሠረተ ዓለም፡ የዓለም መጀመሪያ።

መሠረተ እምነት፡ የእምነት መጀመሪያ።

መሠረተ ኵሉ፡ የኹሉም መሠረት።

መሠረተ ኵሉ፡ የኹሉም መጀመሪያ።

መሠረተ ኩነት፡ የታሪክ መጀመሪያ።

መሠረተ ኵነኔ፡ የኵነኔ መጀመሪያ።

መሠረተ ኵነኔ፡ የኵነኔ መጀመሪያ።

መሠረተ ኲነኔ፡ የኲነኔ መጀመሪያ።

መሠረተ ክፋት፡ የክፋት መጀመሪያ።

መሠረተ ደዌ፡ የበሽታ መጀመሪያ።

መሠረተ ድኻ፡ ጥንተ ድኻ (የድኻ ወገን) ። (ግጥም)፡ "ድኻ የድኻ ልጅ መሠረተ ድኻ፡ ሥጋ በልቶ ጐመን ጠጅ ጠጥቶ ውሃ"።

መሠረተ ጌታ፡ ጥንተ ጌታ (የሀብታም/የባላባት ዘር፡ ጌትነቱ ከአባት ሲወርድ ሲዋረድ ሲያያዝ የመጣ) ።

መሠረተ ጥበብ፡ የጥበብ መጀመሪያ።

መሠረተ፡ ጸና/ተረጋጋ/ተደገፈ።

መሠረተ ጽዮን፡ የጽዮን መጀመሪያ።

መሠረተ ጽድቅ፡ የጽድቅ መጀመሪያ።

መሠረተ ፍርድ፡ የፍርድ መጀመሪያ።

መሠረተኛ፡ መሠረት ያለው/ባለመሠረት።

መሠረቱ፡ ጀማሪው/አቆሚው/ተከላዩ።

መሠረቱ ጸና፡ ጸና/ተረጋጋ።

መሠረታዊ ትምህርት፡ ዋና ትምህርት።

መሠረታዊ ትምህርት፡ የመጀመሪያ ትምህርት።

መሠረታዊ፡ ዋና/መጀመሪያ።

መሠረታዊ፡ የመጀመሪያ/ዋና/አስፈላጊ።

መሠረታዊነት፡ የመጀመሪያነት/ዋናነት/አስፈላጊነት።

መሠረት፡ (ሰረተ)፡ በቁሙ፡ የሕንፃ/የቤት/የአልጋ/የመንበር የታችኛው ክፍል (እግር/ግንድ) ። የነገር መጀመሪያ/ዋና ምክንያት/ማስረጃ ("እከሌ የጥበብ መሠረት ነው") ።

መሠረት (ቶች)፡ የቤት/የሕንጻ/የግንብ/የካብ ሥር፡ ጥንት/መዠመሪያ/መቆሚያ። (ተረት)፡ "ለዳኛ አመልክት እንዲኾን መሠረት"። 

መሠረት ሠራ፡ ጀመረ/አቆመ።

መሠረት ቈፈረ፡ ለመጀመር ተዘጋጀ።

መሠረት ቈፈረ፡ ለመጀመር ተዘጋጀ።

መሠረት አልባ፡ መሠረት የሌለው።

መሠረት የሌለው፡ ያልጸና መሠረት የሌለው።

መሠረት ያለው፡ የጸና መሠረት ያለው።

መሠረት ያዘ፡ ጀመረ/አቆመ።

መሠረት፡ ጀመረ/አቆመ/ተከለ/ተቀበረ።

መሠረት ጣለ፡ ጀመረ/አቆመ።

መሠረትነት፡ መሠረት መኾን።

መሰረያ፡ መቅለያ ።

መሰረያ፡ ማቅለያ/መተዊያ (ፍትሐት ዘወልድ) ።

መሰረይ፡ መቅለል ።

መሰረይ፡ ማቅለል/መተው ። 

መሰረጊያ፡ መደገሻ/ማስጌጫ/መዳሪያ (ቤት/ገንዘብ) ።

መሰረጊያ፡ ጊዜ ስፍራ ።

መሰረግ፡ መደራጀት/መደገስ/መጊጥ/መኳል/መዳር ።

መሰረግ፡ መደገስ/ማስጌጥ/መኳል ።

መሠሪ፡ ተንኰለኛ፡ ሠረየ። 

መሠሪያ፡ መኾኛ/መደረጊያ።

መሰራረቅ፡ መሞጨላለፍ ።

መሠራሪያ፡ መኳዃኛ/መደራረጊያ። 

መሰራራት፡ መላልሶ መስራት ።

መሠራራት፡ መኳዃን/መደራረግ። 

መሰራት፡ መታረስ/መታጨድ/መከመር/መወቃት ።

መሠራት፡ መታነጥ/መገንባት። 

መሠራት፡ መወሰን/መደንገግ (መኾን/መደረግ/መዘጋጀት - በምግባር በሃይማኖት በፍቅር በትሕትና መኖር - ፩ነገ. ፲፥፭፡ ፪ቆሮ. ፲፥፰፡ ፲፪፥፲፱፡ ፲፫፥፲) ።

መሰራጀት፡ መጣለፍ ። 

መሰርሰሪት፡ ሹለትና ስለት ያላት ቀጪን ብረት ወይም ወስፌ ።

መሰርሰሪያ፡ መብሻ/መንደያ (በትረ ቃቃን...ድጅኖ) ።

መሰርሰር፡ መሰንፈጥ/መብሳት/መን...

መሰርነቂያ፡ መሰንፈጫ/ማንዘዣ ። 

መሰርነቅ፡ ማፈን/መሰንፈጥ/ማንዘዝ ። 

መሰርጀት፡ መጠለፍ/መሰናከል ። 

መሰርጀት፡ መጥለፍ/መጣል ። 

መሰርጃ፡ መጥለፊያ/ማሰናከያ/መጣያ/ሸምቀቆ ።

መሰቀል፡ መንጠልጠል ።

መሠቀቂያ፡ መጠሊያ/መሰልቻ (መጥሊያ መሰልቻ) ።

መሠቀቅ፡ መጠላት/መሰልቸት (መጥላት መሰልቸት) ።

መሰቀያ፡ መንጠልጠያ ።

መሰቃ፡ ፎከረ (ሰውን ናቀ) ።

መሰቃቀል፡ አንድ ጊዜ ኹለት ጊዜ መስቀል ።

መሠቅሠቂት፡ ሹለትና ስለት ያላት ሥንጥር (ከምጣድ የንጀራ ማላቀቂያ) ።

መሠቅሠቂያ፡ መወጋጊያ/መበሳሻ። 

መሠቅሠቅ፡ መወጋጋት/መበሳሳት። 

መሰበሪያ፡ መሸረፊያ፡ መንከቻ።

መሰበር፡ ማንከት፡ መድቀቅ፡ መሠንጠቅ (ኢሳ. ፲፫፡ ፮፡ ኤር. ፴፡ ፲፪፡ ሕዝ. ፯፡ ፯) ። 

መሰበቃቀል፡ መቀለጣጠፍ፡ መመሰቃቀል ።

መሰበብ፡ ማመካኘት።

መሰበት፡ ማረስ፡ መገልገል ። 

መሰበቻ፡ ማረሻ፡ መገልገያ ጊዜ፡ የማረሻ አፍሬ።

መሰበዝ፡ መሻጥ፡ መሸጐጥ።

መሰበዣ፡ መጨመሪያ፡ ማግቢያ፡ የስፌት ጫፍ።

መሰባሰቢያ፡ መጠረቃቀሚያ፡ ጥሪ።

መሰባሰቢያ፡ ማግበስበሻ ።

መሰባሰብ፡ መለቃቀም ። 

መሰባሰብ፡ መጠረቃቀም፡ መከመቻቸት። 

መሰባቀል፡ መቀላጠፍ፡ መዘናፈል፡ መመሳቀል ።

መሰባቀያ፡ መቀላጠፊያ፡ መዘናፈያ፡ መመሳቀያ ።

መሰባበሪያ፡ ማደቃቂያ።

መሰባበር፡ ማደቃቀቅ። 

መሠባጠሪያ፡ መዛነቂያ (ከኹለት በኩል ዐቃፋ የኾነ የሳንቃ ቍራጭ የማተሚያ ቤት ዕቃ) ።

መሠባጠር/መሠበጣጠር፡ መዛነቅ (ጣልቃ መግባት) ።

መሰብሰቢያ፡ ማከቢያ፡ ማከማቻ፡ አንድነት ማድረጊያ (እጅ ሙጭ) ።

መሰብሰቢያ፡ ዐውድ፡ ሸንጎ፡ አደባባይ (ዘዳ. ፲፯፡ ፰፡ ሰቈ. ፪፡ ፮) ።

መሰብሰብ፡ መልቀም፡ ማጠራቀም፡ ማከብ፡ ማከማቸት፡ መክተት (መክ. ፫፡ ፭) ።

መሰብሰብ፡ መጠራቀም፡ መታከብ። 

መሰብቀል፡ መቀልጠፍ፡ መጣፈጥ።

መሰብቀያ፡ መቀልጠፊያ፡ መጣፈጫ።

መሰተረ (ሰተረ)፡ ገለጠ (ጠንቅቆ ፈጽሞ ነቀለ/ለቀመ ጥቂት እንኳ ሳያስቀር ዐረምን) ።

መሰተሪያ፡ መዘርጊያ/ማስጫ (ማስ...ሸማ ሰሌን ኬሻ) ።

መሰተሪያ፡ ጊዜ ስፍራ ዕቃ ። 

መሰተር፡ መዘርጋት/መሰጣት ። 

መሰተር፡ መዘርጋት/ማስጣት (ለፀሓይ ለነፋስ መስጠት) ።

መሰነ፡ መስኖ አወጣ/አቦየ። 

መሰነ፡ መከነ/መካን ኾነ። 

መሰነ፡ ማሳመሪያ/ማስጌጫ። 

መሠነቂያ፡ ሥንቅ ማደራጃ ስፍራ ጊዜ ።

መሠነቅ፡ መቍላት/መፍጨት/መጋገር ።

መሰነባበት፡ መሳሳም/መለያየት ። 

መሰነባበት፡ መቈያየት ።

መሰነባበቻ፡ መለያያ ግብዣ ሰዓት ። 

መሰነች፡ መሲና ኾነች። 

መሰነካከል፡ መተጓጐል/መወለካከፍ ። 

መሰነካከያ፡ መተጓጐያ ።

መሰነዳዳት፡ መዘገጃጀት/መደረጃጀት ። 

መሰነጊያ፡ መብሻ/መሸንቈሪያ (ሹል ብረት/ላባ) ።

መሰነጊያ፡ ስናግ ገመድ። 

መሰነግ፡ መበሳት/መቀርቀር/መጨነቅ/መታሰር ።

መሰነግ፡ መብሳት/መንደል/መሸንቈር/ማግባት/መሻጥ/መጨመር/ማሰር/ማስነቅ። 

መሠነጣጠር፡ ሥንጥርጥር ማለት። 

መሠነጣጠቂያ፡ መከፋፈያ ጊዜና መ ሣሪያ ።

መሠነጣጠቅ፡ መሰባበር ' መከፋፈል ። 

መሰነጥ፡ ማሳመር/ማስጌጥ/ማለዘብ። 

መሰናበት፡ መፈታት/መለቀቅ (የት በሕይወት ወይም በሞት) ። (ግጥም)፡ "መኼዴ ነው መሰናበቴ ነው፡ ችላው ምን ድነው።"

መሰናበቻ፡ ስፍራ/ጊዜ ።

መሠናተር፡ መባጣት።

መሰናነፊያ፡ መተናነሻ/መበላለጫ ። 

መሰናነፍ፡ መተናነስ/መበላለጥ። 

መሰናከል፡ መታወክ መጨናጐል (ሮሜ. ፲፩፡ ፲፪) ።

መሰናከል፡ መታወክ መጨናጐል (ሮሜ. ፲፩፡ ፲፪) ።

መሰናከያ፡ መታወኪያ/ፈተና (ማቴ. ፲፰፡ ፯፡ ራእ. ፪፡ ፲፬) ።

መሰናክል፡ ዕንቅፋት/ጕድጓድ/ደንቃራ (መዝ. ፻፲፯፡ ፰፡ ፩ቆሮ. ፲፡ ፴፪) ። 

መሰናዘሪያ፡ እግር/ስፍራ ።

መሰናዘር፡ መላካት/መሠናተር/መላ...ወስ ።

መሰናዳት፡ መዘጋጀት/መግባት/መጨመር/መከተት ።

መሰናዶ፡ ዝግጅት/ድርጅት/ድግስ ። 

መሰናጃ፡ መደራጃ/መዘጋጃ/መከተቻ (ስልቻ/ከረጢት/ጆንያ) ።

መሠናጠቂያ፡ መቃደጃ/መካፈያ (መካከል የ፪ ሰው አንዳንድ እጅ) ።

መሠናጠቅ፡ መቃደድ/መካፈል ። 

መሰንሰን፡ መሸንሸን/መነጠል።

መሰንቀሪያ፡ መውጊያ/መጋረ...ንጥር ።

መሰንቀር፡ መሻጥ/መውጋት/መጋረጥ/ማግባት።

መሰንቃት፡ መጥረብ/ማለዘብ/መምታት/መከርከር።

መሰንበት፡ መቈየት። "መሰንበት እጅግ ያሰማል" እንዲሉ።

መሰንበቻ፡ መቈያ ሳምንት ቀለብ ቤት። 

መሰንበጊያ፡ መግረፊያ ጅራፍ ። 

መሰንበግ፡ መግረፍ/መሰብከት ። 

መሠንበጥ፡ መሠንጠር/መለበጥ።

 መሠንበጫ፡ ስለት/ማጭጅ ።

መሠንተሪያ፡ መብጫ/መቅደጃ (የካራ የቢላዋ ግፍ) ።

መሠንተር፡ መብጣት/መቅደድ (መሠ ንጠቅ ") ።

መሰንከል፡ መምታት/መጕዳት/ማወክ። 

መሰንከያ፡ መምቻ/መጕጃ (በትር) ። 

መሰንዘሪያ፡ መለኪያ/መቃጫ/መሠንተሪያ (ስንዝር/እጅ/ቢላዋ) ።

መሰንዘር፡ መለካት/መቃጣት/መሠንተር/መብጣት ።

መሰንደቂያ፡ መንገድ ።

መሰንደቅ፡ መታስር/መጓዝ ። 

መሰንደቅ፡ ማሰር/ክብ ማድረግ/ማ...ተጓዘ ።

መሰንደቢያ፡ መምቻ።

መሰንደብ፡ መምታት። 

መሰንገ፡ መደናቀፊያ መንገድ። 

መሰንገል፡ መሳል/መወልወል/ማጥራት/ማብረቅረቅ።

መሰንገል፡ መወልወል/መጠረግ።

መሰንገያ፡ መሳያ/መወልወያ (መሳል ብረት/ዐር/ከሰል/ደረቅ የባሕር ዐረፋ) ።

መሰንገጭ፡ መነቅነቅ/ማደናቀፍ። 

መሰንገጭ፡ መደናቀፍ።

መሰንጊያ፡ መሠንጠቂያ/ማኰላሻ/መጐንደያ/መቀጥቀጫ/ማሰሪያ/ማሻ/ምላጭ/ማረሻ/ገመድ/እጅ።

መሰንጋት፡ ማኰላሸት/ማውጣት/መጐንደል/መውቀጥ/መሠንጠቅ/ማፍሰስ/ማሸት/መስለብ።

መሠንጠሪያ፡ ካራ/ሰንጢ (ሌላም ስለት ያለው ብረት) ።

መሠንጠር፡ መለበጥ/መለጠጥ (መሠ ንበጥ) ።

መሠንጠቂያ፡ ጥርስ/አጅ/መጋዝ ። 

መሠንጠቅ፡ መስበር/መተርተር/መቅ ደድ/መተረር ።

መሰንፈጥ/መሰርነቅ፡ መፍጀት/ማቃጠል/መለብለብ ። 

መሠኘት፡ መባል/መነገር።

መሠኛ፡ መነገሪያ።

መሰከ (መሲክ/መሰከ/ያዘ/ጨበጠ)፡ ሣር አበቀለ/ለመለመ። 

መሰከል፡ ማሰር፡ መቈርኘት። 

መሰከረ (ዘከረ)፡ ያየውን/የሰማውን ነገረ/ተናገረ (ዮሐ. ፩፥፴፬) ። ወይም "አላየኹም/አልሰማኹም" አለ በዳኛ ፊት።

መሰከረለት፡ ነገረለት።

መሰከረበት፡ ነገረበት። 

መሰከያ፡ ማሰሪያ፡ መቈርኛ (ሰካላ) ። 

መሰኪያ፡ መሻ (ማቆሚያ/መደርደሪያ - ብስ፡ ነዳላ፡ ፍልፍል) ።

መሰካት፡ መሻጥ፡ መሳግ፡ መውጋት፡ መደርደር።

መሰካት፡ መሻጥ/መግባት።

መሰክ (ኮች)፡ ነጭ ትል ብራ ሲኾን የመስክን የብቋያን ሥር የሚበላ።

መሰክሰክ፡ መስረር። 

መሰወሪያ፡ መከለያ፡ መደበቂያ።

መሰወሪያ፡ መደበቂያ፡ መከለያ (መዝ. ፲፰፡ ፲፩).

መሰወር፡ መሸፈን፡ መከለል፡ መሸሸግ፡ መደበቅ፡ መገልበጥ።

መሰወር፡ መደበቅ፡ መሸሸግ፡ መከለል (ምሳ. ፳፭፡ ፪).

መሠዊያ፡ ማረጃ/ካራ (እንደ ዋዲያት የተበጀ ደም ማፍሰሻ በረት ምድራኸ ተራራ አድባር መጥበሻ ማቃጠያ እሳት ቍርባን ማቅረቢያ መንበር ጻሕል ጥዋ ዐውድ - ዘፍ. ፰፥፳፡ ኢሳ. ፲፯፥፰) ።

መሠዊያዎች፡ ካሮች/ተራሮች/አድ ባሮች (ዘኍ. ፴፫፥፶፪) ።

መሠዋት፡ መታረድ ' መጠበስ ።

መሠዋት፡ ማረድ/ማወራረድ።

መሰዋወር፡ መደባበቅ።

መሰውር፡ የሚሰው/ሰዋሪ። "ዕፀ መሰውር" እንዲሉ።

መሠየሚያ፡ መሾሚያ/መምሊያ/መለበሚያ (ጎሞር ጕብ ሸክላ) ።

መሰየሚያ፡ ስፍራ፡ ጊዜ።

መሰየሚያ፡ ቤት፡ ደጀ ሰላም (የወንድ ሙሽራ በራፍ) ።

መሰየም፡ መቀበል (ስምን) ።

መሠየም፡ መፍጨት/ማዘጋጀት/መስፈር/መምላት/መለበም ።

መሰየም፡ ስም ማውጣት/መስጠት ("ስሙ እከሌ ይኹን" ማለት) ።

መሠየት፡ መጐምዠት። 

መሰየፊያ፡ መግደያ (ሰይፍ/ስፍራ) ።

መሰየፍ፡ መቍረጥ፡ መጕረድ፡ መጕመድ፡ መከለል ።

መሰደስ፡ ስድስት መኾን።

መሰደስ፡ ስድስት ማድረግ።

መሰደሪያ፡ መደርደሪያ፡ መኰልኰያ፡ ሰልፍ፡ ዐውድማ፡ ገበታ (ባለብዙ ዕርከን የቁም ሣጥን) ።

መሰደር፡ መውለድ፡ መደርደር፡ መኰልኰል ።

መሰደቢያ፡ መዋረጃ/መነቀፊያ (መጥፎ ሥራ) ።

መሰደብ፡ መወረፍ፡ መዋረድ፡ መነቀፍ (፩ጢሞ. ፭፡ ፲፬).

መሰደድ፡ ከዘመድ መለየት፡ ካገር መውጣት/መኼድ።

መሰደጃ፡ የባዕድ አገር ችግር/መከራ።

መሰዳደቢያ፡ መነቃቀፊያ።

መሰዳደብ፡ መወራረፍ፡ መነቃቀፍ። 

መሰገ (ሰሐገ/ዔመ)፡ ሰበሰበ/ዕጅብ አደረገ/አከማቸ/አስተኛ ከብትን። 

መሰገ፡ አገባ/ሰካ/ጨመረ እሾኸን ሥንጥርን። ሳገንን ተመልከት።

መሰገነ/ዘጊን/ዘገነ/መዝገነ)፡ አመሰገነ (አመዝገነ)፡ ምስጋና አቀረበ/ዘመረ/አወደሰ/አሞገሰ (ዳን. ፪፥፲፱፡ ዮሐ. ፲፫፥፴፪) ።

መሰገጥ፡ መስፋት፡ መቀምቀም፡ መዘምዘም።

መሰገጫ፡ መስፊያ፡ ወ... ስፌ መርፌ።

መሰጋደድ፡ መደባበቅ፡ መካለል። 

መሰጋደጃ፡ መደባበቂያ/መካለያ ። 

መሰጋገድ፡ ብዙ ጊዜ መስገድ።

መሰግሰጊያ፡ ማቀራረቢያ፡ ማጠጋጊያ፡ ማጥበቢያ።

መሰግሰግ፡ መሰብሰብ፡ ማጠጋጋት፡ ማቀራረብ፡ ማጥበብ፡ መጠቅጠቅ፡ መብላት፡ ማጨቅ። 

መሰግደድ፡ መመለስ፡ መሰብሰብ፡ መከለል፡ መደበቅ።

መሰግደጃ፡ መከለያ፡ መደበቂያ።

መሰጐድ፡ ማጠፍ፡ መቀነፍ፡ ማጐድጐድ፡ መደገስ፡ ማስጌጥ።

መሰጐጃ፡ ማጠፊያ፡ መቀነፊያ፡ ማጐድጐጃ፡ መደጐሻ፡ መጐብጐቢያ፡ መሸለሚያ፡ መምቻ መሣሪያ (እጅ) ።

መሠጠ (መሢጥ/መሠጠ)፡ ነጠቀ (ወደ ላይ ወሰደ ሐሳብን) ።

መሠጠ፡ መቅደጃ።

መሰጠረ፡ ምስጢር ኾነ/ረቀቀ። 

መሰጠረን፡ እይ ። 

መሰጠት፡ መታደል፡ ማለፍ። 

መሠጠጥ፡ መቅደድ።

መሰጣት፡ መዘርጋት፡ መሰተር። 

መሰጣጠት፡ መተዳደል፡ መቀባበል ።

መሰጥሰ፵፡ መደብደቢያ (ክርን፡ በትር፡ ጅራፍ) ።

መሰጥሰጥ፡ መደብደብ፡ መግረፍ። 

መሰጪ፡ ጫጩ፡ መሠል። 

መሰጫ፡ መታደያ።

መሰፈሪያ፡ መለኪያ/መቀበያ (ወር/ጕርጅ/ጐተራ) ። 

መሰፈር፡ መለካት/መመጠን/መቀበል ። 

መሰፋፋት፡ መጠቃቀም ።

መሲሕ (መስሐ)፡ የተቀባ ንጉሥ (ቅቡዕ ክርስቶስ - "ሐሰወ" ብለኸ ሐሳዊን ተመልከት) ።

መሲሕ ሰገድ፡ ያጤ በካፋ ስመ መንግሥት።

መሲና (ኖች)፡ የመሰነች የማትወልድ እንስት ከብት። ማሰንን እይ።

መሳ (መሲሕ/መስሐ)፡ ጐረሠ/በላ/ተመገበ/ተጋበዘ ምሳን። 

መሳ (መሲሕ/መስሐ)፡ ጐረሠ/በላ/ተመገበ/ተጋበዘ ምሳን። 

መሣ (ነሣ)፡ እኩል/ትክክል (የሚዛንና የስፍር ልክ፡ አንዱ ካንዱ የማይበልጥ፡ አንድ እጅ ጨው/አንድ እጅ ጥጥ ወይም ሌላ ነገር) ። "አሞሌ መሣ" እንዲሉ። ሞለለን እይ።

መሣ በመሣ፡ እኩል በኩል (መሣ ኾነ/ትክክል ኾነ ልዋጩ ስፍሩ) ።

መሳ፡ እኩሌታ/መሣ። 

መሳለል፡ መላላክ፡ መጠያየቅ፡ መመራመር ።

መሳለሚያ፡ በቤተ ክርስቲያን አንጻር በቅርብ ወይም በሩቅ መንገድ አብ ያለ ባለመስቀል የንጨትና የድንጊያ ክምር (መንገደኛ የሚስመው/የሚሳለመው) ።

መሳለም፡ መሳም፡ መባረክ።

መሣለቂያ፡ ማላገጫ/መዘበቻ ። 

መሣለቅ፡ ማላገጥ/ማፌዝ/መዘበት። 

መሳለብ፡ መጓመድ።

መሳለያ፡ መጠያየቂያ፡ መመራመሪያ። 

መሳለፊያ፡ መቃረቢያ (የጦር ሜዳ) ። 

መሳለፍ፡ መቃረብ።

መሳሊያ፡ መተሳሰቢያ፡ መቈጣጠሪያ።

መሳላት፡ መከናወን፡ መቃናት፡ መሳካት፡ መተሳሰብ፡ መቈጣጠር።

መሳል (ስሒል)፡ መሞረድ፡ መፈግፈግ፡ መሰንገል፡ መለመጥ (ዘር) ።

መሳል (ስዒል)፡ መጐብሰት። 

መሳል፡ መለማመን፡ መለማመጥ። 

መሳል፡ መሞረድ ("ሳለ" - ሰሐለ) ።

መሳል፡ መሰንገል ።

መሣል፡ መንደፍ/መበገር/ቀለም መቅባት/መመሰል/ማውዛት ።

መሳል፡ ሻካራ ደንጊያ (ስም) ። 

መሳመጥ፡ መሳጠም። 

መሳመጫ፡ መሳጠሚያ።

መሳሚያ፡ መምጫሚያ/መሳለሚያ (አፍ) ። 

መሳሚያ፡ መጨምጬሚያ።

መሳማት፡ መዳመጥ ።

መሳም፡ መሳለም/መጮምጮም (ምሳ. ፳፯፡ ፯፡ ማሕ. ፩፡ ፪፡ ሉቃ. ፯፡ ፵፭፡ ፳፪፡ ፳፪, ፵፰፡ ሮሜ. ፲፮፡ ፲፮) ።

መሳም፡ መጨምጪም።

መሣሠት፡ መናፈግ ።

መሣሠቻ፡ መናፈጊያ ።

መሳሳሚያ፡ መጨማሚያ። "መሳሳሚያ ከንፈር መገናኛ ድንበር" እንዲሉ።

መሳሳም፡ መጨማጨም።

መሣሣቂያ፡ ሞኝ ሰው ።

መሣሣቅ፡ ሣቅን መቀባበል። 

መሳሳቢያ፡ መጓተቻ፡ መለካኪያ (ዋስ) ።

መሳሳብ፡ መጓተት፡ መለካካት።

መሳሳት፡ መደናገር/መተጣጣት ። 

መሣሣት፡ ሥሥ መኾን/መርቀቅ/መሠሠት ።

መሳሳቻ፡ መደናገሪያ (ስካር እርጅና) ። 

መሳረሪያ፡ መገናኛ ። 

መሳረር፡ መገናኘት ። 

መሳረቅ፡ መሞለፍ ። 

መሣሪያ (ዎች)፡ መዳረጊያ/መዋጊያ ።

መሣሪያ፡ ማንኛውም ዕቃ፡ ሠራ። 

መሣሪያ፡ ሥራ መሥሪያ የቤት ዕቃ (ካራ ቢላዋ - "(የጦር መሣሪያ)" የበዳ ጸብት ሰይፍ ጋሻ ጠመንዣ ወንጭፍ መድፍ መትረየስ ሽጕጥ የመሰለው ኹሉ። ፈረንጆች ኣርማ ይሉታል - "ጦርን" ተመልከት) ።

መሳሪያ፡ ስፍራ በትር ። 

መሣራት፡ መዳረግ/መዋጋት። 

መሣሻ፡ ምጣድ/መስፍ/መዶሻ።

መሳቀል፡ መማዘን ።

መሣቀቂያ፡ ማፈሪያ።

መሣቀቅ፡ አይቶ ማጣት/ማፈር ። 

መሳቀያ፡ መማዘኛ ።

መሣቀያ፡ መከራ ማስቀበያ (የሥቃይ መሣሪያ) ።

መሣቀያ፡ መጨነቂያ። 

መሣቀይ፡ መከራ/ሥቃይ መቀበል/ መጨነቅ ቀይ ።

መሣቀይ፡ ማስጨነቅ (ሥቃይ ማሳየት) ። 

መሣቂያ፡ ሞኝ/እብድ/ማፌዣ/ማላገጫ ("(ሕዝ. ፳፪፥፬)") ። አፉን ያልፈታ ባሪያ ወን ዱን አንቺ ሴቱን አንተ የሚል ።

መሳቃ፡ ተፈካከረ (፩ሳሙ. ፩፥፮) ሸረ።

መሳቃ፡ ጡር/ተግዳሮት (የንቀት ንግር ቄንጥ - ፩ሳሙ. ፩፥፮) ነገድ።

መሳቃ፡ ፎከረ (ሰውን ናቀ) ቈረ።

መሳቃን፡ በጕራጌ ክፍል ያለ አገርና። 

መሣቅ፡ መፍገግ/መንከትከት።

መሳበሪያ፡ መማቻ፡ መቀላጠሚያ ።

መሳበር፡ መማታት፡ መቀላጠም ። 

መሳቢያ፡ መጐተቻ፡ ማውጫ፡ ማምጫ (ገመድ፣ ለኮ፣ እጅ፣ ትከሻ፣ ትንፋሽ፣ ነፋስ፣ አስማት) ።

መሳቢያ፡ የድጕስ ሁሉ መከፈቻ መሣሪያ።

መሳብ፡ መጐተት፡ መምዘዝ፡ ማርዘም፡ መጥራት፡ ማውጣት፡ ማምጣት፡ ማቅረብ፡ መወጠር፡ መገተር፡ መለጠጥ።

መሳብ፡ መጐተት፡ በደረት መኼድ፡ መመዘዝ፡ መርዘም፡ መለጠጥ፡ መወጠር።

መሳተን፡ መበርታት/መፍጠን/መቀልጠፍ ።

መሳተኛ፡ መፍጠኛ/መቀልጠፊያ (ዐምባ ጓሮ ጦርነት) ።

መሳተፊያ፡ መቋረሻ/መብሊያ/ማኅበር/ደጀ ሰላም/ገበታ/ጠዲቅ/ጥዋ/ቍርባን ። 

መሳተፍ፡ መገናኘት/መቋረስ/መፋተተት ። 

መሳት፡ ማለፍ/መዝለል፡ አለመውጋት አለመምታት። "ከመውጋት የሚሻል መሳት" እንዲሉ።

መሳት፡ አታድርግ የተባለውን ማድረግ ኀጢአት መሥራት ።

መሳቻ፡ ውርወራ ተኵስ ።

መሳነፊያ፡ መዳከሚያ ።

መሳነፍ፡ መዳከም። 

መሳን፡ ማቃት/ማወክ/መቸገር።

መሳከሪያ፡ መዛነቂያ፡ መሳሳቻ። 

መሳከር፡ መሳሳት፡ መቃወስ። 

መሳኪያ፡ መዋደጃ፡ መቀናበሪያ።

መሳካት፡ መዋደድ፡ መቀናበር። 

መሳክርት፡ መስካሪዎች/ምስክሮች። 

መሣው ሽበት፡ ግማሹ እኩሌታው ሽበት። የመንንና የነንን ተወራራሽነት በዚህ አስተውል።

መሳያ (ምስሓል)፡ መሞረጃ፡ መፈግፈጊያ፡ መሰንገያ፡ መለመጫ።

መሣያ፡ በጁ ጭራ ያለባት ታናሽ ዕንጨት (ሸማ ሸራ ቅድስት) ።

መሳያ፡ እሠዋለኹ/እጋርዳለኹ ማያ (ቤተ መቅደስ/ቤተ ጣዖት/መስጊድ) ።

መሳደር፡ መደራደር።

መሳደር፡ ማመርቀዝ፡ መበላሸት፡ መጥመም።

መሳደቢያ፡ መስደቢያ፡ መናቀፊያ።

መሳደብ፡ መስደብ፡ መናቀፍ፡ መባለጥ። 

መሳደኛ፡ መሳድ ያለው/ባለመሳድ (ጠማማ/ሸረኛ/ተንኰለኛ) ።

መሳደድ፡ መባረር (ሰቈ. ፫፡ ፲፱፡ ፪ጢሞ. ፫፡ ፲፩).

መሳደጃ፡ መባረሪያ።

መሳድ፡ ጥመት/ሸር/ተንኰል። 

መሳጊ፡ የመሰገ/የሚመስግ (እረኛ/ከብት ጠባቂ) ።

መሳጊያ፡ መሻጫ፡ መጨመሪያ (ጐደሎ ጣራ/ግድግዳ) ።

መሳግ/መሳጋት፡ መሻጥ፡ መሰካት፡ መጨመር፡ ማግባት።

መሣጢ፡ የመሠጠ/የሚመሥጥ (ነጣቂ ተኵላ/ጭልፊት) ።

መሳጨት፡ ማጠብ፡ መፈግፈግ።

መሳፈሪያ፡ መውጫ ጊዜ ደረጃ መሰ...

መሳፈር፡ ወደ ምድርና ወደ ሰማይ ባቡር መውጣት ።

መሳፍር (ዐረ)፡ መንገደኛ። 

መሳፍርት፡ ልክ መጠን። በግእዝ ግን "መስፈሪያዎች" ማለት ነው ("በሰማይ ለሚታየው ኮከብ ዕልቆ መሳፍርት የለውም") ።

መሳፍቻ፡ ዝኒ ከማሁ (ዘፀ. ፳፩፡ ፭፡ ዘዳ. ፲፭፡ ፲፯) ።

መሴሰን፡ ማመንዘር/መቀንዘር ። 

መሴሰኛ፡ የጋለሞታ ቤት ። 

መሴሰያ፡ መመገቢያ ።

መሴሰያ፡ መብሊያ/መመገቢያ ። 

መሴሰይ፡ መብላት/መመገብ ። 

መሴሰይ፡ ማብላት/መመገብ ። 

መስ ("መያያዝ መፋፋም") ። 

መስ (መስዕ)፡ በያይነቱ ባለቀለም ልብስ ከባሕር የመጣ።

መስለል፡ መመንመን፡ መቅጠን። 

መስለሚያ፡ ጊዜ፡ ስፍራ፡ ጦርነት ገ...

መስለም፡ እስላም መኾን። 

መስለቢያ፡ መቍረጫ/መደጃ (ካራ/ጩቤ)፡ መውሰጃ መድኀኒት።

መስለብ፡ መቍረጥ/መጕመድ (ሳይታዩ/ሳይታወቁ በስውር መውሰድ) ።

መስለኪያ፡ ሰልቶ መግቢያ ጕረሮ። 

መስለክ፡ መቅጠን፡ ቀጥታ መኾን፡ ወደ ውስጥ መኼድ/መግባት።

መስለክለኪያ፡ ውስጠ ክፍት ነገር ። 

መስለክለክ፡ መፍለክለክ/መሹለክለክ ። 

መስሊያ፡ መሳል፡ ሞረድ፡ መሹለኪያ ቀዳዳ/ጭላንጭል ።

መስላት፡ ስል መኾን፡ መሾል፡ መሹለክ፡ መበጀት፡ መቀልጠፍ ።

መስል (ውሃ ሙላት ነፋስ ") ። "ፈረሱ" ። በግእዝ "ሞገድ ማዕበል" ይባላል ።

መስል ዐጪር የመጫሚያ ምስማር በስተመርገጫ የሚመታ ። 

መስመ፵፡ መስጠሚያ ።

መስመር (ሰሚር)፡ መበጀት/ማማር ። 

መሥመር (ሮች)፡ ፊደል በቀለም ተሥሎ በተራ ተሰድሮ የሚታይበት የጽፈት ማረፊያ/ማሳረፊያ (የብራና ቃዳ ተለላ) ።

መሥመር፡ የጽፈት ማረፊያ፡ ሠመረ።

መስመር፡ የጽፈት ማረፊያ ሠመረ ።

መስመጥ፡ መስጠም።

መስሚያ (ምስማዕ)፡ ማድመጫ ዦሮ ።

መሥሚያ፡ መሞቂያ/መጋሚያ ። 

መስሚያ፡ ሥሥየፐሮ ውስጥ ሥጋዊ ክርታስ (ቃልና ድምፅ ተቀባይ) ። ፈረንጆች "ቲምፓን" ይሉታል። "ውለንን" እይ።

መስማሚያ፡ መፋቀሪያ/መዋዋጃ ። 

መስማማት፡ መፋቀር/መዋዋድ/መጥቀም/መርባት።

መሥማት፡ መሞቅ/መጋል/መጋም ። 

መስማት፡ ማድመጥ (ማቴ. ፲፫፡ ፲፬, ፲፭፡ ሮሜ. ፲፡ ፲፯) ።

መስማት፡ የሥጋና የነፍስ ዦሮ ሥራ። 

መስም፡ ስም የሚኾን ቃል (ስም) ። 

መስም፡ በስምነት የሚነገር ቃል (መስፍን/መኰንን የመሰለው ኹሉ) ። 

መስም፡ ግስ/ዲቃላ/አንቀጽ (መዘገበን የመሰለ) ።

መስረሪያ፡ መውጫ/መጥቂያ (ርካብ/እስኪት) ።

መስረር፡ መውጣት/መጥቃት/መም...

መስረቂያ፡ ማንሻ/መውሰጃ (እጅ/ሌሊት/ቀዳዳ) ።

መስረቅ፡ ማንሣት/መውሰድ/መሞጭለፍ፡ ሌባ መኾን (ኢሳ. ፷፩፡ ፰፡ ማቴ. ፲፭፡ ፲፱፡ ራእ. ፱፡ ፳፩) ።

መስረቅረቅ፡ መንሠቅሠቅ፡ ፈጽሞ ማልቀስ።

መሥረብ፡ መጠጣት/መማግ ። "ተረበ ንና ሸረበን" ተመልከት ።

መሥረብ፡ መጠጣት/መማግ ። "ተረበ ንና ሸረበን" ተመልከት ።

መሥረጊያ፡ አሸዋ/ንቃቃት።

መሥረጊያ፡ አሸዋ/ንቃቃት። 

መሥረግ፡ መግባት (በውስጥ መኼድ) ። 

መሥረግ፡ መግባት (በውስጥ መኼድ) ። 

መሥረጽ፡ መውጣት/መብቀል።

መሥሪያ፡ መወሰኛ (ቤተ ደንብ ጊዜ) ።

መሥሪያ ቤት፡ የቤተ መንግሥት የንግድ የማንኛውም ጕዳይ ጽፈት ቤት (ዐዋጅና ማስታወቂያ ሕግ ትእዛዝ ውሳኔ የሚነገር በት የሚሰጥበት) ።

መስራት (ሰሪሕ)፡ ማረስ/መቈፈር (መክ. ፫፡ ፫) ።

መሥራት፡ መወሰን/መደንገግ ። 

መሥራች (ቾች/ሣራሪ)፡ የመሠረተ/የሚመሠርት (ዠማሪ/ወጣኝ/ገንቢ) ።

መሥራችነት፡ መሥራች መኾን። 

መስቀላ፡ በወሎ ክፍል ያለ አገር ("መስቀሏ" ማለት ነው) ።

መስቀል (ሎች)፡ (ዘዳ. ፳፩፡ ፳፪, ፳፫) ከክርስቶስ በፊት ኦሪታውያንና ሮማውያን ወንጀለኛ እየሰቀሉ የሚገድሉበት፡ ጌታችንም

መስቀል (መስቀለየስ)፡ የታቦት ስም (ከመጋቢት ፲ ቀን ዠምሮ በየወሩ የሚከብር ታቦት) ።

መስቀል (ሰቂል)፡ ማንሣት/ማንጠልጠል/ማስፈር/ማስቀመጥ (ዘር) ።

መስቀል፡ መስቀያ፡ ሰቀለ። 

መስቀል መተኰሻ፡ ደመራ (የመስቀል ዋዜማ) ። "መስቀል" የተባለው በደመራው ጫፍ የሚታየው ነው።

መስቀል መተኰሻ)፡ መስከረም ፲፯ኛ ቀን ድምር ወይም ስፍራው ።

መስቀል ከሠላጢን፡ የቤተ መንግሥትና የቤተ ክህነት መሬት ።

መስቀል፡ የበዓል ስም (በመስከረም ፲፯ ቀን የሚከብር ታላቅ በዓል፡ የመስቀል ቅዳሴ ቤቱ) ። "ዐጤን" እይ ።

መስቀል፡ ጌታ በተሰቀለበት አምሳል ከንጨት ከብረት ክብር ከወርቅ ከንሓስ ከእብነ በረድ ከሌላም ማዕድን የተሠራ ቄሶች በእጃቸው የሚይዙት ክርስቲያኖች ባንገታቸው የሚያንጠለጥሉት፡ ሴቶችም በቀሚሳቸው ላይ ያስጠልፉታል ። 

መስቀል፡ ግንባር ማማተቢያ ጣት የሚያርፍበት ወይም የመስቀል ምልክት ዕመት የሚደረግበት። "እረኛው ላውሬ የወረወረው ደንጊያ አቶ እከሌን መስቀሉን አለው" (ዘፍ. ፬፡ ፳፫ - ፳፬) ።

መስቀል፡ ጥቍርና ነጭ ብራብሮ። 

መስቀልኛ ብጥታት ሥንትራት ። 

መስቀልኛ ብጥታት ሥንትራት ። 

መስቀልኛ/መስቀላዊ/መስቀልማ፡ ሥራ ስፍራ።

መስቀያ (ዎች)፡ ማንጠልጠያ (መስቀል/ዛፍ/ውሲያን/መንዘሮር/ኵላብ/ዕንጨት/ቀንድ/ገመድ/ሽቦ/ችንካር የመሰለው ኹሉ) ።

መስቃ፡ ጡር/ተግዳሮት (የንቀት ንግር ቄንጥ - ፩ሳሙ. ፩፥፮) ።

መስቈር፡ መሸንቈሪያ (ሹል ብረት ወስፌ አፈ ምሣር የወፍ ያሞራ አፍ መንቈር) ። 

መስቈር፡ መብሳት/መሸንቈር ። 

መስቈር አፍ፡ ሹላፍ ነገረኛ ሰው ። 

መስቈር፡ ያሞራ አፍ፡ ሰቈረ። 

መስቈርት፡ ፡ የዦሮ መብሻ፡ ሰ።

መስቈርት፡ የዦሮ መብሻ ። 

መስበሪያ፡ ማንከቻ፡ ማፍረሻ (ድንጋይ፣ ሰጐጥ፣ ባላ፣ ባልቾ፣ ድጅኖ) ።

መስበር፡ ማንከት፡ መንደል፡ ማፍረስ፡ ማጨድ።

መስበቂያ፡ 

መስበቂያ (ዎች)፡ መነቅነቂያ፡ መበጥበጫ፡ ማሻ (፫ ጣት ያለው የምስርች ዕንጨት)፡ እጅ፡ ዋዲያት።

መስበቅ፡ መወዝወዝ፡ መነቅነቅ፡ መበጥበጥ፡ ማማሰል፡ ማሸት፡ ማሳጣት፡ ማጣላት። 

መስበኪያ፡ መንገሪያ፡ ማስተማሪያ (ከፍተኛ ስፍራ፣ ቋጥኝ፣ ተራራ፣ ጉባኤ፣ እድሞ)፡ መውጫ፡ መታያ ጊዜ (ምሥራቅ) ።

መስበክ፡ ማስተማር፡ መውጣት፡ መታየት።

መሥቢያ፡ መወፈሪያ/ማለፊያ/መኖ (ጨው የተነሰነሰበት መስክ የጤፍ እሸት) ።

መሥባት፡ መወፈር/መደንደን/መድ ለብ ።

መስተ፡ ከግእዝ የመጣ የስም ባዕድ መነሻ ("አየን/ነገደን/ዐደረን አስተውል") ።

መስተሐምም፡ ሰውን የሚያም/የሚያሳምም ("ሥራይ ክፉ መድኀኒት") ። 

መስተሐምም፡ ሥራይ፡ (ሐመመ) ። 

መስተባርር፡ አብርር ። 

መስተንከሪያ (መስከንተሪያ)፡ እንደ መነጽር ያለ የምድር መመርመሪያ የፊት መሸፈኛ ።

መስተንከሪያ፡ የምድር መመርመሪያ፡ ተነከረ።

መስተንግዶ፡ የንግዳ መብል መጠጥ ግብዣ።

መስተንግዶ፡ የንግዳ ምግብ ነ።

መስተዋት፡ ጦረኛዪቱ ሴት ወይዘሮ የደጃች አባ ዋጠው እናት፡ የወሎ ባላባት፡ 

መስተዋት፡ ፊት ማያ፡ አየ። 

መስታየት፡ መስታዮት፡ መስተዋት በቁሙ፡ የነጻ ፥ የበራ ፥ የጠራ ውሃ ፥ ሰማይ የሚመስል፡ እንደ ባሕር መልክ ፊት የሚያሳይ መሣሪያ፡ የብርሌና የብርጭቆ ሰሌዳ፡ (ኢሳ ፫፡ ፳፫ ። ፩ቆሮ ፲፫፡ ፲፪) ። 

መስታድርት (መስተኀድርት የም ታሳድር)፡ የጠፋ ከብትን አውሬ እንዳይበ ላው የሚደገም አስማት ("ይኸንንም ለመድ ገም ደብተራው በማይነቃነቅ ደንጊያ ላይ ይ ቆምና ዥብ ደንደሳማ አንበሳ ጋማማ ነብር ጥፍራማ ዐይንኸ ይኹን ጨለማ ጥርስሽ ይኹን ቀጢማ - አትንካ ብሎኻል ቃለ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ ይላል ") ።

መስታድርት፡ አስማት፡ ዐደረ። 

መስቴ፡ ለመኪና ዘይት ማጠጫ ። 

መስቴ፡ እምጣድ ላይ ሊጥ ማዞሪያ ቅል ጐኑ የተቀደደ ።

መስቴ፡ ጥዋሰቸ።

መስነፊያ፡ መቦዘኛ ።

መስነፍ፡ መታከት/መድከም/መቦዘን/መጥላት ሥራን ።

መስንባት፡ ሳንባ መምሰል ።

መስኖ (ሰነወ)፡ ቦይ የውሃ መኬጃ (ውሃ የጠጣ ዝሪት ሰብል መስክ - ሲበዛ "መስኖዎች" ይላል) ።

መስኖጌ፡ በወግዳ ክፍል ያለ ቀበሌ መስኖ ያለባት ምድር ማለት ነው።

መስኖጌዎች፡ የመስኖጌ ተወላጆች/የመስኖጌ ሰዎች በመስኖጌ ያሉ።

መስዕ፡ ታናሽ የዓለም ማእዘን ስም (በሰሜንና በምሥራቅ መካከል በአዜብ አንጻር ያለ ፭ኛ ማእዘን - የጋለ ብረት ማስ) ።

መስከሪያ፡ መጠንበዣ (መጠጥ) ።

መስከር፡ መጠንበዝ፡ ማበድ፡ መቃዠት። (የመሸተኛ ግጥም)፡ "እጅግ ያስደንቃል የኛማ ነገር ሠርቶ ለሸርሙጣ ጠጥቶ መስከር"። 

መስከነ፡ ሰከነ፡ ምስኪን ኾነ። 

መስከን፡ መውረድ፡ መዝቀጥ፡ መርጋት፡ በታች መኾን።

መስከንተሪያ፡ የፊት መሸፈኛ፡ ተነከረ።

መስከኛ፡ መውረጃ፡ መዝቀ፵ (ቡና ከምድጃ ወጥቶ እስኪቀዳ ያለው ጊዜ - ቶት) ።

መስካሪ (ዎች)፡ የመሰከረ/የሚመሰክር። "ካብሎ መስካሪ ከስመ ፈጣሪ ያድናችኹ" እንዲል መራቂ ሽማግሌ። (ውርድ)፡ "ከጠጅ ወዲያ አስካሪ ከዋና ወዲያ መስካሪ ከግዜር ወዲያ ፈጣሪ"።

መስክ (ኮች)፡ ለምለም ሣር ክልል።

መስኮቡ፡ ያ መስኮብ።

መስኮብ ሹልኪት፡ የመስኮብ ጠመንጃ።

መስኮብ፡ የሰው ስም (ከያፌት ልጆች አንዱ ፮ኛው፡ በግእዝ "ሞሳኸ" ይባላል ትርጓሜውም ሳቢ/ጐታች/መሪ/የተቀጠረ/ባለቀጠሮ ማለት ነው - ኪ.ወ.ክ.) ።

መስኮብ፡ የነገድ ስም።

መስኮብ፡ የከተማ ስም (የሩሲያ መዲና) ።

መስኮብኛ፡ የመስኮብ ቋንቋ። 

መስኮቦቹ፡ እነዚያ መስኮቦች። 

መስኮቦች፡ የሞላኸ ልጆች ወይም ነገዶች።

መስኮቧ/መስኮቢቱ፡ ያች መስኮብ። 

መሥዋዕተ ኦሪት፡ የኦሪት መሥዋ ዕት (ነቢያት ካህናት ለፈጣሪ የሚሠዉት የበግና ፍየል የጊደር የወገዝ ሥጋ) ።

መሥዋዕተ ወንጌል፡ ቀሳውስት ጳጳ ሳት በቤተ ክሲያን የሚያቀርቡት የስንዴ ኅብስትና ወይን (በክርስቶስ ቃል ተለውጦ የክርስቶስ ሥጋና ደም የሚኾን ቍርባን) ።

መሥዋዕተ ጣዖት፡ ካህናተ ጣዖት የሰው ልጅ ሳይቀር ለሰይጣን አምልኮ የሚሠዉትና የሚያቀርቡት ልዩ ልዩ መሥዋዕት (እንደ ቂጣ ቈሎና እንቀት ያለ ጭዳን ቦረ ንትቻን ፈጫሳን የመሰለ) ።

መሥዋዕቲቱ፡ ያች መሥዋዕት (ለእንስት በግና ፍየል ጊደር ይነገራል - ዘሌ. ፬፥፳፱) ። 

 መሥዋዕት፡ በመቅደስ/በመስጊድ/በአ ድባር ስለ አምልኮ የሚደረግ ዕርድ (የሚቀርብ ነገር) ።

መሥዋዕት፡ የአምልኮ ዕርድ፡ ሠዋ።

መስደቢያ፡ መንቀፊያ፡ መዝለፊያ፡ ማዋረጃ (ምላስ) ።

መስደብ፡ መንቀፍ፡ ማዋረድ (-ምን አባትኽ ማለት) ።

መስደድ፡ መላክ፡ መፍታት/መልቀቅ፡ ማንከባለል (ዘፀ. ፯፡ ፪፡ ሉቃ. ፲፪፡ ፭).

መስደጃ፡ መላኪያ፡ መልቀቂያ፡ ማንከባለያ (ገደል) ።

መሥገሪያ፡ መንገድ/እግር። 

መሥገር፡ ማለፍ/መራመድ (እንደ በግ እንደ ዥግራ መኼድ ዘክዘክ አለማለት/አለመነቅነቅ) ።

መሥገርት፡ አመንዝራ ሴት (ሸርሙጣ ወስላታን የምታሠግር የምትይዝ) ። 

መሥገርት፡ የወጥመድ ስም (ያሣ ወይም የሌላ ወጥመድ - መሥገርት የሚነገረው በካህናት አፍ ነው) ።

መሥገርቶች፡ ወጥመዶች/አመንዝሮች ሴቶች ።

መስገብገቢያ፡ ማድ፡ ገበታ።

መስገብገብ፡ መቸኰል፡ መጣደፍ፡ ለመጕረሥ/ለመዋጥ።

መስገድ፡ ማጐንበስ፡ መንበርከክ፡ መደፋት።

መስገጃ (ምስጋድ)፡ ማጐንበሻ፡ መንበርከኪያ ስፍራ (መቅደስ፣ መስቀል፣ ሥዕል) ።

መስገጆች፡ መቅደሶች፡ የጣዖት ቤቶች (፪ነገ. ፲፯፡ ፴፪).

መስጊድ (ዶች)፡ ቤተ መቅደስ፡ የጸሎት ቤት፡ በግእዝ "ምኵራብ" ይባላል (ማር. ፩፡ ፴፱፡ ፫፡ ፳).

መስጊድ፡ የስላም መስገጃ (በሰገነቱ/በንቍላሉ ጫፍ የጨረቃ ቅርጽ ያለበት) ።

መስጠሚያ፡ መግቢያ፡ መጥለቂያ (ውሃ) ።

መስጠም፡ መግባት፡ መጥለቅ፡ መዝቀጥ (ማቴ. ፲፬፡ ፴).

መስጠት፡ ማቀበል፡ ማስረከብ፡ መቸር/መለስ (ማር. ፲፪፡ ፲፬). "ዘከረ" ብለኽ "ዘካሪን" እይ።

መስጣ፡ መገላለጫ፡ መገላበጫ።

መስጣጣት፡ መገላበጥ፡ መገላለጥ። 

መስጫ፡ ማቀበያ፡ ማስረከቢያ (እጅ/ጊዜ/ስፍራ) ።

መስፈሪያ፡ መለኪያ (ቍና/ገበቴ/ቈሬ/ጕርዝኝ/እንቅብ/ላዳን/ዳውላ/ሚዛን/ዋንጫ/ጥዋ/ኩባያ/ጕንዶ/አንኮላ/ጫማ - ዘሌ. ፲፱፡ ፴፭፡ ማቴ. ፯፡ ፪) ። ሲበዛ "መስፈሪያዎች" ይላል ።

መስፈሪያ፡ መቀመጫ (ዛፍ/ገደል/ቋጥኝ/ቈጥ...ሜዳ) ።

መስፈር፡ መለካት/መመጠን፡ ማረፍ/መቀመጥ።

መስፈፊያ፡ መንካፈፊያ ።

መስፈፍ፡ መንካፈፍ።

መስፊያ፡ መጥቀሚያ/መደረዣ (መርፌ/ወስፌ/ክር/ሣር) ።

መስፊያ፡ ሰፊ ዝርግ መኾኛ። 

መስፋት (ሰፊሕ)፡ ሰፊ መኾን፡ መዘርጋት/መፋግ/መንቦርቀቅ።

መስፋት (ሰፍይ)፡ መጥቀም/መደረዝ/መዘምዘም (መክ. ፫፡ ፯፡ ግብ. ሐዋ. ፲፰፡ ፫) ። 

መስፍ (መስፍሕ)፡ መስፊያ/ማስፊያ/ማጠፍጠፊያ (ትክል ብረት - ኢሳ. ፵፩፡ ፯) ።

መስፍን፡ አገረ ገዥ፡ ሰፈነ።

መስፍን፡ የሰፈነ/የሚሰፍን (ሰፊ አገር ገዢ ቈራጭ ባላባት እንደ ራስ ቢትወደድ ያለ) ።

መስፍንነት፡ ዝኒ ከማሁ (ገዢነት) ።

መሶበ ወርቅ፡ በወርቅ ቅጠል የተለበጠ የንጨት መሶብ (ዕብ. ፱፥፬) ።

መሶበ ወርቅ፡ በወርቅ ክር የተሰፋ/የተጠለፈ ወርቅ ያለበት የወርቅ መሶብ (ባለዐለላ በቤተ መንግሥትና በቤተ ክህነት የሚገኝ) ።

መሶቢት፡ መሶብ የምትመስል ተራራ ቀበሌ በቡልጋና በመርሐ ቤቴ ያለች።

መሶብ (ሰወበ)፡ በቁሙ፡ ሌማት (የንጀራ ማስቀመጫ/ማቅረቢያና መብሊያ ሰደቃ) ። ዝንብን እይ። መሶብ የግእዝ ሌማት ያማርኛ (ይኸውም ከስፌት ከንጨት ቅርጽ የተበጀ ነው) ።

መሶቦች፡ ሌማቶች።

መረ፡ ማሪያም።

መረመስ፡ መወሸቅ፡ መዘፍዘፍ፡ ማራስ፡ ማቀዝቀዝ፡ ማሸት፡ መለወስ፡ ማቡካት።

መረመረ (መረረ)፡ ጠየቀ/ፈተነ/ፈተሸ (ሌባን/በሽታን፡ ስውር ነገርን ፈለገ፡ ቈፈረ/አጐደጐደ) ። በረበረን እይ። "ዳኛ ይመረምራል፡ ጣዝማ ይሰረስራል"። "በምመረምራቸው ቀን ኀጢአታቸውን እመረምራለኹ" (ዘፀ. ፴፪፥፴፬) ። መርማሪ (ዎች)፡ የመረመረ/የሚመረምር (ሹም/ፈታሽ/ጠያቂ/ሐኪም - ፩ቆሮ. ፩፥፳) ።

መረመር፡ ውሃ አዝልቆ የቈፈረው ጐነ ጠባብ ረዥም ፈፋ ወይም ጕድባ። "በትሬ ከእጄ አመለጠና እመረመር ገባ"።

መረመሻ፡ መወሸቂያ፡ መንከሪያ፡ ማሻ።

መረመጥ፡ ማግባት፡ መሸጐጥ፡ መጥበስ።

መረመጫ፡ መሸጐጫ፡ መጥበሻ፡ ረመጥ።

መረማመድ፡ መተላለፍ፡ መጋባት።

መረማመጃ፡ መተላለፊያ።

መረምረሚያ፡ ማበራያ፡ ኰቴ፡ ተረከዝ፡ ራየ።

መረምረም፡ መጠቅጠቅ፡ መርገጥ፡ ማበራየት።

መረሳሳት ፣ መተጣጣት ። መረሳሻ ፣ መተጣ ።

መረሳረስ፡ መራራስ።

መረስረስ፡ መራስ መጨቅየት።

መረረ (መሪር/መረረ)፡ ሬት ሬት አለ/ኮሶ ኮሶ አለ (ከመጣፈጥ ፈጽሞ ራቀ/ጐፈነነ/ከፋ/ባሰ) ።

መረረኝ፡ "የጐዦ የንብረት የትዳር ኹኔታ መረረኝ ጨነቀኝ" ብሎ እዱር ይገባና የሚሸፍት ወንበዴ/ቀማኛ ("እነመረረኝ እነቅል ባገኝ" እንዲሉ መተርጒማን) ።

መረረኝ፡ ንብረት ያስቸገረው (መረረ) ።

መረሬ፡ ጥቍር ዐፈር (ወንዴ መሬት ርጥበት ባጣ ጊዜ አግድምና ቍልቍል ይሠነጠቅና ንቃቃቱ እስከ ኹለት ክንድ የሚደርስ) ።

መረሸት (መር እሸት)፡ እሸት የሚመስል የጥልፍ ቅርጽ/የንቅስ ምልክት (ብዙ ሿሿቴ ወይም መርገፍ ያለበት የበቅሎ ዐንገት ጌጥ ከብርና ከወርቅ የተሠራ፡ መደቡ ከፈይ ባለመረሻት የሚጭነው) ።

መረሻ፡ መግደፊያ፡ መጥፊያ ። ተረሳሳ፣(ተራስዐ)፡ ፣ ተዘነጋጋ፡ ተጣ። ተረሳሺ፡ የሚረሳሳ ።

መረሻት (መራሔ ሣኅት)፡ ቁም ነገር የሠሩትን ወንድ መኰንንና የሴት ወይዘሮን በጌትነት/በመቤትነት ወደ ሥጋዊ ዕረፍት የሚመራ የሐር/የግምጃ ጌጥ (ለራስና ለደጃዝማች የሚገባ ሽልማት በበቅሎ ኮርቻ ዳራ (ደኃራይ) ይጠለቅና አቡነ ዘለብን የሚያለብስ ከጥልፍ ግላስ በላይ የሚውል ማዕረገኛ ግላስ መጐናጸፊያ መሳይ - ሕዝ. ፳፯፥፳) ።

መረቀ፡ ባረከ/ተስፋ ሰጠ ("እንትፍትፍ አለ ውለድ ክበድ ዘር ይውጣልኽ ግዛ ንዳ ዐዲሱን ልብስ ለብሰኸ ፍጀው የልጅ ቅዘን ይንካልኽ በውሃ ይለቅልሽ" አለ) ።

መረቀ፡ አስተማሪነትን ለተማሪው ፈቀደ ("ተቀመጥ በወንበሬ ተናገር በከንፈሬ" አለ) ።

መረቀዘ፡ ታደሰ/ባሰ/ተመለሰ (የቍስል) ። ለገመን ሳደረን እይ።

መረቃ (መቀረ)፡ ጣፈጠ/ዋዋ። 

መረቈተ፡ ተበጠረ/ጐፈረ/ጐተነ (የቅኔ ቤት ዐማርኛ ነው) ።

መረቅ (ወረቀ)፡ ከተቀቀለ ሥጋ የሚገኝ ከውሃ ጋራ ያለ ቅባት። (ተረት)፡ "ከመረቁ አውጡልኝ ከሥጋው ጦመኛ ነኝ"። (ሰነፍ መረቅ)፡ ከጨው በቀር ቅቤና ቅመም ያልገባበት ቀላል መረቅ። ዐልጫን ተመልከት። "መረቀና መረቅ" በአማርኛ ይገጥማሉ።

መረቅ፡ የባሩድ ጪስ ("ከነመረቁ አቃመው" እንዲሉ) ።

መረቅ፡ የንዶድ/የሳሙና ዐረፋ ልብስ የታጠበበት።

መረቅረቂያ፡ መምቻ፡ መፎከሪያ።

መረቅረቅ፡ መምታት፡ መደብደብ፡ መደቅደቅ።

መረበኛ (ኞች)፡ መረብ እየታታ የሚሼጥ ባለመረብ ።

መረበኪያ፡ መወሀፊየ ።

መረበክ፡ መወዘፍ/መረፈቅ ።

መረቡ አሞራ፡ ረበበ።

መረቡ፡ ያ መረብ ("የ ርሱ መረብ ") ።

መረቡ፡ ያሞራ ስምአፉ ርኩም የሚመስል ።"አሞራ በደረቱ ታናሽ መረብ የሚያኸል የሥጋ ከረጢት አለው በግእዝ እንደ ሜዳ እህያ ኣድግ መረብ ይባላል ።ጳልቃ ንን አስተውል" ።

መረቢያ፡ መጠቀሚያ ።

መረባ፡ ማእዘንነቱ ባራት ወገን ትክክል የኾነ ("በግእዝ መርብዕት ይባላል ") ።

መረባ፡ በሳንቃ የተሠራ ጣራ ("ባለመረባርብ ") ("(ሕዝ. ፵፩፥ ፳፪)") ።

መረባ፡ ትክክል ማእዘን፡ ረባ (ረብዐ) ።

መረባ፡ ጣራ—ረበረበ ።

መረባረቢያ፡ መደራረቢያ/መነባባሪያ ።

መረባረብ፡ መደራረብ/መነባበር/መራ ጨት ።

መረባርብ፡ የዴርብ/የእድሞ/የሰቀላ ዕንጨት ("በጋደም ላይ የተረበረበ የተደረበ ") ("(ነሐ. ፰፥ ፬)") ።

መረባት፡ መባል/መነገር/መጠቀም ። 

 መረባጣራ፡ ረበረበ።

መረብ (ቦች)፡ በግፉ ላይ ብረቶች ወይም ርሳሶች ያሉት ክብ ያሣ መያዣ የክር ገመድ ትትእንደ ከረጢት ኹኖ የተሠራ ቂጠ ሾጣጣ አፈ ሰፊ ።

መረብ፡ የወንዝ ስም ("ዓሣ ለመያዝ መረብ የሚጣልበት ዠማ በትግሬ አውራጃ ከአከለ ጉዛይና ከራዬ መገናኛ ፈልቆ እኖባ ላይ ሲደርስ እተከዚ የሚገባ ") ።"መረብ ወንዝ" እንዲሉ ።

መረብ፡ የወፍ ወጥመድ ("(ምሳ. ፩፥ ፲፯)") ። 

መረብ፡ የጕበት ሽፋን ("ግፋፊ ልላጭ የሚኾን ") ("(ዘፀ. ፳፱፥ ፲፫ ፥ ፳፪)") ።

መረብ፡ ያሣ መያዣ፡ ረበበ። 

መረብ ጣለ፡ ዓሣ ለመያዝ መረብን በባሕር ውስጥ አደረገ ።

መረብረቢያ፡ መደርደሪያ/ተሸጋጋሪ ግንድ ("ማርከፍከፊያ ቅጠል ወንፊት ጣት ") ። 

መረብረብ፡ መሰደር/መደርደር/መደረብ/ማርከፍከፍ ("መርፊት ") ።

መረቧ፡ የርሷ መረብ ። 

መረቧ/መረቢቱ፡ ያች መረብ ። 

መረተ፡ ወረደ/ተንደረከከ (አንድነት ተሰበሰበ/በዛ - "ፍሙ መረተ" እንዲሉ) ። 

መረተ፡ ዛዝ፡ መሬት መሰለ ብረቱ። መረተ፡ ላይዳ ተባለ (ከእብቅ ከፃለባ ተለየ፡ ፍሬ ብቻ ኾነ፡ ጥራት/ጥሩነት አገኘ) ።

መረተ፡ የሰው መጠሪያ ስም። 

መረታታት፡ መሸናነፍ።

መረታት፡ መሸነፍ።

መረታቻ፡ መሸናነፊያ፡ ችሎት አደባባይ ሸንጎ።

መረት፡ መበላለጥ/መፈካከር ። 

መረቻ፡ መሸነፊያ።

መረነ፡ ለቀቀ/ሰደደ (አሉታ) ። "መረነን አሰረ ለቀቀ" ማለት ግእዝ "ባረከን/መረቀ/ረገመ" ከሚለው ጋራ አንድ ነው።

መረነ፡ ያዘ/ወሰነ/አሰረ/ጠመጠመ/አቈራኘ (ጽድቅ) ።

መረኑ፡ የሰው ስም ("ከልካይ ኣልባ" ማለት ነው) ።

መረን፡ ስዳጅ/መከር ከተከተተ በኋላ ከብት አለእረኛ የሚውልበት ጊዜ (ጥሬ) ።

መረን፡ ስድ የሴት ልጅ (አግድሞ አደግ ዕገውጡ ጋጠወጥ ሐግ ሳይባል በሞላላው እንደ ልቡ ያደገ - ቅጽል) ።

መረከቢያ፡ መቀበያ፡ መሰማሚያ።

መረከብ፡ መቀበል፡ መሰጠት።

መረካከቢያ፡ መቀባበያ።

መረካከብ፡ መቀባበል።

መረክረኪያ፡ ብርና ቀለም።

መረክረክ፡ ማጕበጥ፡ መወልገድ።

መረኰዘ)፡ አስመረኰዘ (በእጅ አሲያዘ/አስጨበጠ/አስደገፈ) ።

መረዋ/መረዋት፡ ዝኒ ከማሁ፡ "መረዋ/መረዋት" የካህናት ነው።

መረዌ (ገርዜን)፡ ግምጃ/ሱቲ። 

መረዘ፡ መርዝ አደረገ/በጠበጠ፡ ፈጽሞ ጠላ/ተኰረረ።

መረዘ፡ ነደፈ/ወጋ/ጠቅ አደረገ በመርዝ።

መረደ (መርዶ/መረደ)፡ ገሠገሠ (በሩጫ/በፍጥነት ኼደ/ወረረ/ዘረፈ) ። ጠበጠበን ተመልከት።

መረደፍ፡ መሰደር, መደርደር.

መረዳት፡ መታገዝ፣ መርዶን መስማት፣ ማወቅ።

መረጃ፡ መታገዣ ሰነድ መታወቂያ ጽሑፍ።

መረገ (መሪግ/መረገ)፡ ለጠፈ/ጭቃን፡ ደፈነ ቀዳዳን፡ ለገደ ቋጥኝን።

መረገሚያ፡ በወላጆች ላይ የተደረገ በደል ። 

መረገም፡ መለየት/መካድ/አለመመ ረቅ ("(ዕብ. ፮፥ ፰)") ። በደል ። 

መረገተ፡ በምርጊት መታ (በጥፊ አነጐደ/ደረገመ) ።

መረገተ፡ በጥፊ መታ፡ መረገ። 

መረገዝ፡ መፀነስ/መቋጠር ። 

መረገዣ፡ መፀነሻ/መቋጠሪያ ። 

መረገደ (ረገደ)፡ በጸናጽልና በከበሮ አዚመ። መረገተን ተመልከት።

መረገገ፡ ጐመዘዘ።

መረገጥ፡ መጠቅጠቅ ("በእግር ታት ") ("(ኢሳ. ፩፥ ፭ ። ፳፪፥ ፭)") ። 

መረጋ፡ ልጠፋ/ደፈና።

መረጋገ፡ መጠታጠቂያ/መረማረሚያ ። 

መረጋገሚያ፡ መካካጃ/መለያያ ። 

መረጋገም፡ መካካድ/መለያየት ። 

መረጋገጥ፡ መደላደል ። 

መረጋገጫ፡ መደላደያ ("እግር የሚያርፍባት መውና መውረጃ ዕርከን የተኳሉ ዐቀበት ዘንች ") ። ማ ። 

መረጋጋት፡ መጸናናት/መበረታታት ። መረጋጊያ፡ መጸናኛ/መበረታቻምክር ዕዝናት ።

መረግረጊያ፡ መወዝወዣ, መታወቂያ (ወገብ ጕድጓድ - የወገብ ጕድጓድ?). 

መረግረጊያ፡ መወዝወዣ, መነቅነቂያ, ማወቂያ, መክተቻ. 

መረግረግ፡ መነቅነቅ, መወዝወዝ, መንቀጥቀጥ, መታጠቅ, ממלאት (መምላት?), መኩራት, መደጋገም። 

መረግረግ፡ መነቅነቅ, መወዝወዝ, ማጨቅ, ማከማቸት, መጐድጐድ. 

መረግድ፡ ማሕሌትና ወረብ እየተወዛወዙ በመጠኑ አያረገዱ የሚባል (ዐቢይና ንኡስ - ታላቅና ታናሽ) ። ጸፋንን እይ።

መረግድ፡ የዕንቍ ስም (ቅጠልያ ዕንቍ) ። 

መረጠ (መረጸ)፡ ወደደ/ለየ/መለመለ ("ይህ ከዚህ ይሻላል" አለ - ዘዳ. ፬፥፴፯፡ ፩ዜና. ፳፱፥፩፡ ኢሳ. ፶፮፥፲፪) ። መከረኛ ሰው ከሕይወት ሞትን ይመርጣል (ኤር. ፰፥፫) ። 

መረጠቢያ፡ ጊዜ፡ ስፍራ።

መረጠብ፡ መቀበል፡ መረዳት፡ መታገዝ በገንዘብ።

መረጠጥ፡ መታመቅ፡ መጨቈን፡ መቀመጥ፡ መወዘፍ።

መረጠጥ፡ ማመቅ፡ መጫን፡ መጨቈን።

መረጠጫ፡ መታመቂያ፡ መወዘፊያ ቍና፡ መደብ።

መረጠጫ፡ ማመቂያ፡ መጨቈኛ እጅ።

መረጣ/ምርጫ (ኅሬ/ኅርየት)፡ ልየታ/ምልመላ።

መረጨት፡ መበተን, መንዛት, መፈንጠቅ - መበተን, መረጨት።

መረጪ (መቀረ)፡ መረቃ/ጣፈጠ/ተሰማማ።

መረጫ፡ መበተኛ, መፈንጠቂያ - መርጫ።

መረጭ (ኦሮ)፡ አንዠት። ደጭን እይ። 

መረፈቂያ፡ መወዘፊያ፡ መቈኛ ምድር እጅ።

መረፈቂያ፡ መደብ ፍራሽ።

መረፈቅ፡ (ጥወ) መወዘፍ (ጥዘ) መዘፍዘፍ።

መረፈቅ፡ መወዘፍ፡ መሣን፡ መጨቈን።

መረፈጥ/ሠረፈቅ፡ ማስቀመጥ።

መረፈጫ፡ መረፈቂያ።

መረፍረፊያ፡ መረብረቢያ፡ መጐዝጐዣ።

መረፍረፍ፡ መጣል፡ መለሽለሽ፡ ማስተኛት፡ መረብረብ፡ መጐዝጐዝ።

መሪ (ዎች/መራሒ)፡ የመራ/የሚመራ (ዕውርን/ሠረገላን/ውሃን/ዜማን/መርከብን/ሕዝብን - ፪ዜና. ፲፰፥፵፫፡ ኢሳ. ፱፥፲፮) ።

መሪ ጌታ፡ የካህናት አለቃ (ደብተሮችን በዜማ በቅኔ የሚመራ) ። 

መሪኅ፡ ከፀሓይ ብርሃን ከሚነሡ ከ፯ቱ ኮከቦች ፫ኛው ኮከብ።

መሪር፡ የመረረ ("መሪር እንባ" እንዲሉ) ።

መሪነት፡ መሪ መኾን።

መሪያ፡ ማበጃ/መዞሪያ። 

መራ (መርሐ)፡ አፊት አፊት ኼደ (መንገድን/ሥራን አሳየ/አመለከተ) ።

መራ፡ መሬት ሰጠ/ኣስረከበ፡ ስፍራ አሲያዘ።

መራ፡ አስቀድሞ አዜመ (ዜማን ዠመረ/ቀነቀነ) ።

መራሒ፡ የመራ/የሚመራ (መሪ) ። 

መራሔ ሕይወት፡ የሕይወት ወደ ሕይወት መሪ (ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ) ። 

መራሔ ብርሃናት፡ የፀሓይ/የጨረቃ/የኮከቦች መሪ (ቅዱስ ኡራኤል) ።

መራመሚያ፡ መጥረጊያ፡ መፈግፈጊያ ዐይናማ ደንጊያ ከኆጻ ጋራ።

መራመም፡ መፈግፈግ፡ መጥረግ፡ ማጠብ፡ ማጥዳት።

መራመረ፡ አንድ ጊዜ/ኹለት ጊዜ ጠያየቀ።

መራመድ፡ መኼድ፡ ማለፍ፡ መሥገር፡ መገሥገሥ፡ መፍጠን።

መራመጃ፡ መኼጃ፡ መገሥገሻ መንገድ እግር።

መራስ፡ መነከር፡ መርጠብ ። መራሻ፡ መርጠቢያ፡ ውሃ፡ ቅባት፡ ዘ

መራስ/ርኢስ፡ መላቅ ራስ መኾን።

መራረገ፡ ለጣጠፈ/ደፋፈነ።

መራረጠ፡ መልሶ መላልሶ መረጠ/ለያየ/መላመለ። "ከዝንጀሮ ቈንዦ ምን ይመራርጧል?"

መራሩ፡ ያ መራር (ጐበዙ) ። 

መራሪ፡ የሚመር (ጐፍናኝ) ።

መራሪታ፡ እንደ ኮሶ የሚመር/የሚጐፈንን ቅጠል (ፍሬው ቀይ አውጥ የሚመስል) ።

መራሪት፡ የመረረች/የምትመር (ቍጡ) ።

መራሪያ፡ ማዘኛ።

መራራ ዐረቄ)፡ ሲጠጡት እንደ ኮሶ የሚመር (የጣሊያን ' ዐረቄ ") ። "የእኸል ዐረቄ የቍርጠት መድኀኒት ነው" ።

መራራ፡ ዝኒ ከማሁ (ክፉ - "የስንዴ ዐራራ የቈንዦ መራራ" እንዲሉ) ። ሐሞት/ዐረቄ/ከስከሶ/ግራዋ/አውጥ/ዐሞጭ የመሰለው ኹሉ (ዘፀ. ፲፪፥፰፡ ዘኍ. ፱፥፲፩) ።

መራራስ፡ መራጠብ ። መራራሻ፡ መራጠቢያ ።

መራራቂያ፡ መለያያ ጥል።

መራራቅ፡ መነጣጠል፡ መለያየት።

መራራት፡ ማዘን (ሉቃ፩፪ ፸፰) ።

መራራነት፡ መራራ መኾን።

መራር፡ ዝኒ ዓዲ ከማሁ ለመራራ (ቍጡ/ጨካኝ - "እከሌ ደመ መራር ነው" እንዲሉ) ።

መራርነት፡ መራራነት (፩ሳሙ. ፲፭፥፴፪፡ ኢሳ. ፴፰፥፲፯) ።

መራሮች፡ ቍጡዎች/ጨካኞች (፪ሳሙ. ፲፯፥፰) ።

መራቀቂያ፡ መጠበቢያ፡ መፈልሰፊያ።

መራቀቅ፡ መጠበብ፡ መፈልሰፍ።

መራቂ፡ የመረቀ/የሚመርቅ (ባራኪ ሽማግሌ) ።

መራቂያ፡ መገለያ፡ መወገጃ።

መራቈት፡ መገፈፍ መታረዝ ። 

መራቈቻ፡ መታረዣ (የልብስ ማለቅና ዕጦት ") ።

መራቅ፡ መገለል፡ መወገድ፡ መነጠል፡ መለየት (ኢዮ፳፰፡ ፳፰። ዕብ፫፲ ፲፪) ። (ተረት) ወይ አለማወቅሽ አገርሽ መራቁ።

መራቢያ፡ መዋለጃ/መባዣ ። 

መራቢያ፡ ራብተኛ መኾኛ ።

መራቢያ፡ ጾም —ራበ ።

መራባት፡ መዋለድ/መባዛት ። 

መራብ፡ መሻት/መፈለግ ምግብን ።

መራኝ (መርሐኒ)፡ አሳየኝ። "እከሌ መንገድ መራኝ"። መራንን እይ።

መራኝ፡ የመረነ/የሚመርን (አሳሪ/ጠምጣሚ) ።

መራከስ፡ መነካካት፡ መተዳደፍ፡ መናናቅ።

መራከሻ፡ መነካኪያ፡ መናናቂያ።

መራከቢያ፡ መናጠቂያ፡ መተናተኛ፡ መሻሚያ፡ መቃሚያ።

መራከብ፡ መገናኘት፡ መናጠቅ፡ መካፈል።

መራኰት፡ መጣላት፡ መታገል።

መራኰቻ፡ ሥጋ፡ ሙግት።

መራወጥ፡ መሯሯጥ፡ መባረር፡ መሽቀዳደም ("(ማር፱ ፳፭ ግብ ሐዋ፲፱ ፵ ። ፳፩ ፴)") - መሯሯጥ፡ መባረር፡ መሽቀዳደም (ማር. 9፡ 25፡ የሐዋ. ሥራ 19፡ 40፡ 21፡ 30)").

መራወጫ/መሯሯጫ፡ መባረሪያ፡ መሽቀዳደሚያ - መባረሪያ፡ መሽቀዳደሚያ ቦታ/መንገድ።

መራዘሚያ፡ መበላለጫ - መበላለጫ መሣሪያ/መንገድ።

መራዘም፡ መባለጥ፡ መበላለጥ፡ መብዛት፡ መበራከት - መብለጥ፡ መበላለጥ፡ መብዛት፡ መበራከት።

መራዠት፡ መጨነቅ - መጨነቅ። ወለሊ ማለት - ወለሊ ማለት ነው።

መራዥ፡ የመረዘ/የሚመርዝ (ከጠላ የማይወድ/ተኳር/አነጣጣሪ/ተኳሽ) ።

መራዳት፡ መረዳዳት፣ መተጋገዝ፣ መፈራረቅ፣ መተራረፍ።

መራድ፡ መፍራት, መንቀጥቀጥ, መብረክረክ (የጕልበት) - መፍራት, መንቀጥቀጥ, የጉልበት መብረክረክ.

መራጃ (በረደደ)፡ ትልቅ መዶሻ (የደንጊያ መስበሪያ/መቀጥቀጫ) ። "መራጃ" ከመረገና ከመረደም ሊወጣ ይችላል።

መራጃ፡ መረዳጃ፡ መተባበያ፣ መተዠዣ፣ መደገፊያ፡ የማኅበር ገንዘብ መዋጮ። መራጃ፣ ትልቅ መዶሻ፣ ወረደ።

መራጅ (መራዲ)፡ የመረደ/የሚመርድ (ዘራፊ) ። 

መራገሚያ፡ መርገሚያ ። 

መራገም፡ መሳደብ/መርገም ። 

መራገቢያ፡ መጓረቢያ / መናፈሻ 

መራገብ፡ መጓረብ / መናፈስ 

መራገጥ፡ የግ፵ ብድር መከፋፈል/መላፋት/መወት/መዋሰን/መካለል ። 

መራገጫ፡ መላፊያ/መወቻ/ሜዳ ("(ኢሳ. ፯፥ ፳፭ ። ፳፩፥ ፲)") ። 

መራገፊያ፡ ስፍራ ወይም ጊዜ (የሚራገፍበት). 

መራገፍ፡ መፈታት, መውረድ, መብነን. 

መራጊ (ዎች)፡ የመረገ/የሚመርግ (ለጣፊ/ደፋኝ) ።

መራግቦ፡ የዥብ አለቃ (ወቸገል/ቀመር) ። ራን አጥብቆ መራ አንደኛ፡ ግቦ ዥቦ ማለት ይመስላል፡ ገና ጀ/ዠ ይወራረሳሉና የቅኔ ቤት ዐማርኛ ነው።

መራጠቢያ/መረጣጠቢያ/መራራሻ፡ መረዳጃ፡ መተጋገዣ።

መራጠብ/መረጣጠብ፡ መራራስ፡ መቀባበል።

መራጭ (ጮች)፡ የመረጠ/የሚመርጥ (መልማይ) ። (ተረት)፡ "መራጭ ይወድቃል እምራጭ"።

መራጭነት፡ መራጭ መኾን። 

መሬት (እምነት)፡ ቅዱሳን ቁመው የጸለዩበት/ሙተው የተቀበሩበት ዐፈር (ጠበለተኛ የሚቀባውና የሚጠጣው) ።

መሬት፡ በቁሙ፡ ዐፈር (ከ፬ቱ ባሕር ያት አንደኛው የሚታይና የሚዳሰስ) ።

መሬት ይቅለለው፡ የማችን ስም ለማንሣት ይነገራል። መቃብር አይክበደው/አይጫነው ማለት ነው። "መሬት ይቅለለውና እከሌ እንዲህ ብሎ ነበር" እንዲሉ። ዐፈርን ተመልከት።

መሬንዝ፡ ዕንጨት፡ መረዘ። 

መሬንዝ፡ የንጨት ስም (ሥሩ መርዝነት ያለው ዕንጨት፡ ን ስሯጽ ኹኖ ገብቶ በታል።)

መር፡ መዣመር/መፋተን ። 

መር፡ መጫር፡ መቧጨር።

መር ማለት፡ ምር (ምሩር)፡ የመረረ።

መር፡ ማበድ/መዞር ("የናላ የእግር መማር መማር" እንዲሉ) ።

መር ቈጥ አለ፡ ዘሎ እቈጥ ላይ ወጣ (ዶሮው/ሰው) ።

መር አለ፡ ዘለለ/ዐለፈ። ደማ ብለኸ ደምን ተመልከት።

መርሐ ሰሜን፡ የሰሜን መሪ (ሰሜንን የሚያመለክት መሣሪያ) ። ብሶልን እይ።

መርሐ ቤቴ፡ መራቤቴ። መራንን አስተውል።

መርሐ ዕዉር፡ የጨረቃ/የፀሓይ/የወር/የቀን/ያመት/የዘመን ቍጥር ያለበት መጻፍ ("ዕውር መሪ" ማለት ነው) ።

መርሐ)፡ መራ አሳየ።

መርሕ፡ ዝኒ ከማሁ ለመራሒ። 

መርማሪነት፡ መርማሪ መኾን (ፈታሽነት) ።

መርሳ፡ በየጁ ክፍል ያለ ቀበሌ። 

መርሶ (ረሰወ)፡ የሰው ስም ("ወደብ" ማለት ነው) ።

መርሻ፡ (መርስዒ)፣መዘንጊያ መተዊያ። መርሻ፡ የወንድና፡ የሴት፡ ስም፡ ልጅ፡ ቶ፡ ሌላ፡ ሲወለድ፡ መርሻ፡ ብለው፡ ይሰይማሉ። አስረሳ፡ (አርስዐ)፡ አዘነጋ፡ ኣስገደፈ፡ እስተወ፡ (ሰቈ፪፡ ፯) ።

መርቀቂያ፡ ረቂቅ መኾኛ።

መርቀቅ፡ መቅጠን፡ መሣሣት፡ ማነስ፡ መድቀቅ።

መርቅ፡ ጨምር።

መርቆሬዎስ፡ የሰው ስም (የታወቀ ሰማዕት) ።

መርበቢቱ: ፡ ወንፊት የምትመስል ጌጥ ("(ዘፀ. ፳፯፥ ፭)") ።

መርበቢያ (ላጥሀ)፡ መዘርጊያ ሰማይ ራስ ላይ ።

መርበብ (ትግ)፡ ወጥመድ/መረብ ("(ምሳ. ፳፱፥ ፭ ። ዕን. ፩፥ ፲፭ ፥ ፲፯)") ።

መርበብ፡ መዘርጋት/መጋረድ ። "ተደራጊ ለማድረግ ዘንና ፪ኛውን ጋ ማጥበቅ ነው" ።

መርበብተ ሰሎሞን፡ ያስማት መጽሓፍ ስም ። "ዓሣ በመረብ እንዲያዝ ሰሎሞንም አጋንንትን በመርበብት ስቦ ጐትቶ ይገዛቸው ስለ ነበረ ኣስማቱ መርበብተ ሰሎ ሞን ተባለ ይላሉ እውነት መኾኑን እንጃ" ።

መርበብት፡ ያ ወጥመድ ። "መርበብት የግእዝ መረብ ያማርኛ ነው" ።

መርበድበድ፡ መፍራት/መንበድበድ/መንቀጥቀጥ ።

መርበድበጃ፡ መፍሪያ/መንቀጥቀ ። "ረበተን ተመልከት" ።

መርቡጥ፡ ነፍጥ፡ ረበጠ። 

መርቡጥ፡ የጠመንዣ ስም ("ወፍራምየቀድሞ ነፍጥ ") ። "ባረብኛ የታሰረ እስር ማለት ነው፡ መሸቢያውን ያያል" ።

መርቢያ፡ መውለጃ/መብዣ ስፍራ ።

መርባት፡ መውለድ/መብዛት/መጥቀም ("(ፊልጵ. ፪፥ ፳፩)") ።

መርታ፡ ዝላይ። 

መርታ፡ ዝላይ፡ መረረ። 

መርታት፡ ማሸነፍ፡ ድል ማድረግ፡ ቀጥ ማለት።

መርቻ፡ ማሸነፊያ፡ መቅኒያ፡ ቀና መኾኛ።

መርን/መርኔ፡ የሰው ስም። 

መርከስ፡ ማደፍ፡ መዋረድ፡ መውደቅ፡ መብረስ፡ መብረድ (ማቴ፳፬፡ ፲}።

መርከሻ፡ የነውር ብዛት።

መርከበ ሰማይ፡ ጥያራ፡ አይሮፕላን፡ የሰማይ መርከብ።

መርከበኛ (ኞች)፡ ባለመርከብ፡ የመርከብ ጌታ፡ አዛዥ (ራእ፲፰፡ ፲፯) ። ቋትልን አስተውል።

መርከብ፡ (ረኪብ) ማግኘት፡ መድረስ፡ መውጣት (ዘር) ።

መርከብ፡ (ቦች) ሰውንና ዕቃን ተሸክሞ በባሕር ላይ በነፋስ (በውሃ በእሳት) ኀይል የሚኼድ ታንኳ ጀልባ ፍልኳ (ስም) (ዘፍ፯፡ ፯ ።ሉቃ፲፯፡ ፳፯ ።ያዕ፫፡ 

መርከብ መሪ፡ መርከብን የሚመራ (ያዕ፫፡ ፬ ።ራእ፲፰ ፲፲፯) ።

መርከብ፡ ታንኳ፡ ረከበ። 

መርከዝ (በትረ አቡን)፡ ያቡን በትር። ዘሩ በዐረብ "ረከዘ" በግእዝ "ረገዘ" ነው።

መርኪያ፡ ውሃ መጠጥ።

መርካት፡ መጠጣት፡ መራስ፡ መጥገብ።

መርዋ (ሮሐ)፡ በቁሙ፡ ቃጭል/ደወል (ትንሹም ትልቁም) ።

መርዌ፡ የከተማ ስም (በታችኛው ሱዳን በኖብያ የነበረ ጥንታዊ ከተማ) ። 

መርዉጥ፡ ያህያ ስም—ሮጠ። 

መርዘሚያ፡ መብለጫ፡ ረዥም መኾኛ - መብለጫ፡ ረጅም የሚያደርግ።

መርዘም፡ መብለጥ፡ መብዛት፡ መትረፍ - መብለጥ፡ መብዛት፡ መትረፍ።

መርዘኛ፡ ዝኒ ከማሁ (ክፉ ነገረኛ ሰው/መዘዘኛ) ።

መርዛም (ሞች)፡ መርዝ ያለው (ባለመርዝ - እባብ/ዘንዶ/ገበሎ/ናዜራ/ጊንጥ/ተርብ/ንብ፡ መርዝ የተቀባ ፍላጻ፡ የመሰለው ኹሉ) ።

መርዝ፡ ሰው ሠራሽ የሚገድልና የሚያድን ፈሳሽ ቅመም (ከዕፀዋትና ከአራዊት የሚገኝ) ። ሥራይን ተመልከት።

መርዝ፡ ሥጋዊ መርፌ (መውጊያ/ጠቅ ማድረጊያ የተንቀሳቃሽ ጸብት) ። ሐኪሞች "የንብ መርዝ የቍርጥማት መድኀኒት ነው" ይላሉ።

መርዝ ውስጥ እግር ("የማኅተም ቀለም መደብ ") ። 

መርዝ፡ የማይሽር የጣት ቍስል (ጥፍረ መጥምጥ)፡ ፈረንጆች "ሱካር" ይሉታል።

መርዱፋ፡ የልብስ ስም (ሱሪና እጀ ጠባብ ቀሚስ የሚኾን ልብስ ባጤ ምኒልክ መንግሥት ከባሕር የመጣ) ። "መርዱፍ" በዐረብ "ዕጥፍ" ማለት ነው፡ የፈትሉን ድርብነት ያሳያል። 

መርዳት (ኢሳ፴፩፡ ፩። ኤር፴፯፡ ፯)፡ ማገዝ፣ ማሳረፍ፣ ማገልገል፣ ዕንወት መስባር፣ ውሃ መቅዳት፣ እኸል መፍጨት፣ መጋገር፣ መጥመቅ፣ ማንኛውንም ሥራ ለገዳም መሥራት።

መርድ (መራድ)፡ ገሥጋሽ/ወራሪ።

መርድ፡ ሥግሥ/ፍጠን/ውረር/ዝረፍ።

መርድ አዝማች፡ መርድ የሚባል አዝማች ወይም አዝማች መርድ (የወራሪ አዝማች ማለት ነው) ። የሺዋ ባላባቶች በዚህ ስም ይጠራሉ ("መርድ አዝማች አምኃየስ/መርድ አዝማች ኀይሌ" እንዲሉ) ። ከ፲፱፻፴፫ ዓ.ም. ወዲህ ግን አንዳንድ ሰዎች "መርድ" በማለት ፈንታ "መርዕድ አዝማች" እያሉ በደብዳቤና በጋዜጣ ይጽፋሉ፡ በዳግማዊ ምኒልክ ዘመን ጻፎችና ሠዓሊዎች "ሞአን" "ሞዓ" "አንበሳ" በማለት ስሕተት እንዳደረጉት ይኸም እንደዚያ ነው። ጃን ብለኸ ጃን ሜዳን እይ። 

መርዶ፡ የሞት ወሬ ለዘመድ፣ ለወዳጅ ሌሊት የሚነገር።

መርዶ፡ የሞት ወሬ፡ ረዳ።

መርዶኛ፡ መርዶ ነጋሪ ባለመርዶ።

መርጃ፡ ማዝዣ፣ ማገልገያ ልብስ፣ ጕርሥ ጕልበት።

መርገሚያ፡ ስፍራ/ጊዜ/አንደበት ።

መርገም፡ ስድብ/ነቀፋ ("(፪ሳ. ፲፮፥ ፲፪)") ።"መለየት መካድ" ። 

መርገም፡ የሴት ደም ("ኣበባ በግእዝ ትክቶ ይባላል መርገም ያሠኘው ምጥ ነው ") ("(ኢሳ. ፷፮፥ ፮)") ። 

መርገም፡ ግማን ("(ግእዝ)") ። "መርገመ ሥጋ የሥጋ ርግማን ። መርገመ ነፍስ የነፍስ ርግማን" ። 

መርገቢያ፡ መላሊያ / መጕረቢያ 

መርገብ፡ መላላት/መጕረብ ።

መርገብገቢያ፡ ሐዘን / ድንጋጤ 

መርገብገብ፡ መንዘፍዘፍ / መወዝወዝ 

መርገድ፡ መድቃት / መርገጥ / መራድ / መንቀጥቀጥ / መፍራት / ማክበር 

መርገጃ፡ መርዝ / እግር 

መርገጥ (መርገዕ)፡ ወገልንና ሞፈርን የሚያያይዝ ጠፍር ።"በጠፍሩ ላይ የሚጠመጠም ልጥ በእግር እየተረገጠ ስለሚታሰር መርገጥ ተባለ" ። 

መርገጥ (ረጊፅ)፡ በእግር መምታት/መደብደብ/መጠቅጠቅ/ማረባየት/መከለል/ማስተካከል/መጫን/ማሰር/መጨፈር ። 

መርገጥ፡ ጠፍርና ልጥ፡ ረገጠ። 

መርገጫ፡ የሸማኔ ፪ እግር የሚያርፍባቸው ፪ ዐሣሪር ጠርቦች ። 

መርገጫ፡ የወይን/ዐውድማ መጭመ ቂያ ("(ማቴ. ፳፩፥ - ፲)") ። 

መርገፍ (ትግ)፡ ድርብ ጌጠኛ ልብስ ። (ግጥም)፡ "ከዚያ ኹሉ ጥበብ ከለበሰ ችው እሷ መርገፉን ነው የመረጠችው" ። 

መርገፍ (ፎች)፡ የድባብ/የጃን ጥላ/የመሶበ ወርቅ/የበቅሎ ዶቃ ዘርፍ አጫዋች ጌጥ ።(ግጥም)፡ "ከገንዘቤ ኹሉ ዐጣኹበት ት ርፍ ብሩ ላልቦ ኾነ ወርቁም ለመርገፍ ።ብሩና ወርቁ የሚባሉ ልጆች ስለ ሞቱባት እናታቸው የገጠመችው ነው" ። 

መርገፍ፡ መውደቅ/መንጠባጠብ/እመሬት ላይ ማረፍ/መፍረስ ። 

መርገፍ አይቀር፡ "ካ፲፱፻፲ ዓ ም በፊት በደብረ ሊባኖስ የነበረ የላስታ ባሕ ታዊ ስምና ፈሊጥ" ። 

መርገፍ፡ አጫዋች—ረገፈ። 

መርገፍ፡ የመልክ ድርሰት ፍጻሜ ተ ጨማሪ ። "ዐርኬን ተመልካት" ። 

መርገፍ፡ የተጠለፈ የሐር ግላስ ። "መረሻትን እይ" ። 

መርገፍገፍ፡ መወዝወዝ. 

መርጊያ፡ መቆሚያ/ማረፊያ/መደግደ ጊያ ።

መርጊያ፡ የወንድና የሴት ስም ።"አቶ መርጊያ እመት መርጊያ" እንዲሉ ።

መርጋት፡ መቆም/ማረፍ/መጽናት/ ጸጥ ማለት/መፀነስ ።

መርጋጅ (ጆች)፡ የመረገደ/የሚመረግድ (ካህን/ደብተራ) ።

መርጋጊ፡ የመረገገ/የሚመረግግ (ጐምዤ/ዘንጋዳ) ።

መርጋጋ፡ ጐምዛዛ።

መርግ (ጎች ረግሐ)፡ በቁሙ፡ ከላይ ወደ ታች ተንከባሎ ባረፈበት የሚመረግ ቋጥኝ (ገለብ/ገዎቻ ትንሹም ትልቁም) ። በግእዝ "መርግሕ" ይባላል።

መርግ፡ ማርዳ።

መርጠቢያ፡ መራሻ፡ መፊቅያ። መርጠቢያ፦ መስጫ፡ መቀለቻ።

መርጠብ፡ መራስ፡ መለምለም። መርጠብ፦ መስጠት፡ መቀለት። መርጠብ፦ ኣፍላል።

መርጦ፡ ለይቶ/መልምሎ። "ከንጨት መርጦ ለታቦት ከሰው መርጦ ለሹመት"። መርጦ፡ ውሳጣዊ ግልድም።

መርጦ፡ የየጁ ከተማ።

መርጨት፡ መፈንጠቅ፡ መንዛት፡ መወርወር፡ መበተን ("(ዘኁ. 14፡ 21)") - መረጨት፡ መበተን ("(ዘኁ. 14፡ 21)").

መርፈቂያ፡ መቀመጫ (ዮሐ፪፡ ፰) ።

መርፈቅ፡ መቀመጥ፡ ቍጭ ማለት። በግእዝ ግን ደፍ ማለት ነው።

መርፈታ፡ በቡልጋ ውስጥ ያለ ገጠር። (ግጥም)፡ "በወለሌ ልበልበት ሃሌ በመርፈታ ልኹን መሪ ጌታ"።

መርፈድ፡ ሠለስት መኾን።

መርፈጃ፡ ረፋድ መኾኛ።

መርፌ (ረፍአ መርፍእ)፡ የልብስ መስፊያ/መጥቀሚያ (የጨርቅ መደረቻ/መደብደቢያ ቀጪን የብረት እሾኽ ከወደኋላ የክር ማግቢያ ቀዳዳ ያላት - ዘፍ. ፲፬፥፳፫) ። "ክርና መርፌስ አገኘኹ ጠቃሚ ሰው ዐጣኹ" (አዝማሪ) ።

መርፎች (መራፍእ)፡ ኹለትና ከኹለት የሚባዙ መስፊያዎች/መጥቀሚያዎች። "ጨርቄ ባታልቂ ይሻልሻል መርፎች ተሰብ ስበው ይደበድቡሻል" (ተማሪ) ። ዐረቀ ብለኸ ዐረቄን እይ። 

መሮ፡ መሪር ኹኖ ጐፍንኖ። ዐረረንን እይ።

መሮት፡ የዛፍ ስም (ታናሽ ዛፍ) ። 

መሮች፡ መሪዎች (ግብ. ሐዋ. ፲፭፥፳፪) ። 

መሸ (መስየ)፡ ቀን ዐለቀ ሊጨልም ቀረበ ወይም ጥቂት በጥቂት እያለ ጨለመ (ማታ ኾነ/ሌሊት ገባ/ተዠመረ - "ጠባ ለኪዳን መሸ ለቍርባን" እንዲሉ) ። "የለኸም እንዳልል ይመሻል ይነጋል፡ አለኸም እንዳልል እንዲህ ይደረጋል፡ ልጅ እንዴት በአባቱ መዳኒት ያደርጋል" (ደጃዝማች በለው አዳል ታስረው ሳሉ የገጠሙት ነው) ።

መሸለል፡ ማቅራራት/መወስወስ/ማያያዝ (ማጋጠም መስፋት - ቅንድብን ተመልከት) ።

መሸለሚያ፡ መሣያ/ማስጌ፵/ሽልማት መስጫ ጊዜ ቤት ።

መሸለሚያ፡ ሽልማት መቀበያ ዠብዱ ቁም ነገር ያ...

መሸለም፡ መሣል/መመሰል/መንቀስ/ማዥጐርጐር (የማዕርግ ልብስ መስጠት ማንቈጥቈጥ) ።

መሸለም፡ መሣል/መንቀስ/መመሰል/መዥጐርጐር/መጌጥ/መንቈጥቈጥ ።

መሸለት፡ መቍረጥ/ማሾል/ማሳት/ማ...ታለል ።

መሸለቻ፡ መቍረ መቃስ ገለዶ ማሾያ ዕቃ መጥረቢያ ማታለያ አንደበት ። 

መሸለያ፡ ማቅራሪያ/መሸድሸጃ/ማያያዣ/መስፊያ (ዱር አረኸ ዘመቻ እሾኸ ልጥ) ።

መሸለጊያ፡ መገመቻ/መገምገሚያ ጊዜ ። 

መሸለግ፡ መገመት/መገምገም ። 

መሸለፊያ፡ ማሣሻ/ማታለያ/መሸንገያ ። 

መሸለፍ፡ ማሣሣት/ማቅለል/ማታለል/መሸንገል ።

መሸላለሚያ፡ መጊያጊያ ። 

መሸላለም፡ መጊያጊያጥ ። 

መሸላለም፡ ማለባበስ ።

መሸላለት፡ መቈራረጥ/መጠራረብ ። 

መሸላለቻ፡ መቈራረ መጠራረቢያ ።

መሸላለጊያ፡ መገማመቻ ። 

መሸላለግ፡ መገማመት ። 

መሸልቀቂያ፡ እጅና እግር ቀንድ ። 

መሸልቀቅ፡ መቅደድ/መላጥ/መግፈፍ ። 

መሸመቂያ፡ መድፈ፵/ማድቢያ (ጕድጓድ ፈረፈር ከለላ ተን ጨለማ - መዝ. ፲፡ ፰) ። 

መሸመት፡ መግዛት/መሼጥ/መለወጥ ። 

መሸመቻ፡ ገበያ ጐተራ ጕርጅ ቍና...አሞሌ ።

መሸማመቅ፡ መደፋፈጥ ። 

መሸማመት፡ መገዛዛት መለዋወጥ ። 

መሸማቀቂያ፡ መጨማደጃ ።

መሸማቀቅ፡ መጨማደድ ።

መሸምሸሚያ፡ ማጕረሻ/መከርተፊያ (ወፍጮ መቃሚያ አፍ) ።

መሸምሸም፡ ማቋት/ማጕረሥ/መከር...ተፍ/መሸርከት ።

መሸምቀቂያ፡ መሳቢያ/ማጥበቢያ ማ...ጋጊያ ።

መሸምቀቅ፡ መሳብ/ማጥበብ ። 

መሸምተሪያ፡ መሸንቈጫ አርጩሜ...ወንገር ።

መሸምተር፡ መሸንቈጥ/መግረፍ ። 

መሸምገል፡ መሸበት/ማርጀት ። 

መሸምገያ፡ ካምሳ ዓመት በላይ ያለ ዕድሜ ።

መሸምጠ፡ መጋለቢያ/መገምገጊያ/መፍተያ/ማበያ (ሜዳ እጅ አፍ) ። 

መሸምጠሪያ፡ መሖምጠ ። 

መሸምጠር፡ መሖምጠጥ ። 

መሸምጠጥ፡ መዋሰብ/መፈተል ። 

መሸምጠጥ፡ ማዋሰብ/መጨለጥ/መጋለብ/ማስጌጥ/መዠምገግ/መፍተል/ማሽም/መዋሸት ።

መሸምጠጫ፡ መዋሰቢያ/መፈተያ ።

መሸረሞጥ፡ መሠረጓጐድ ። 

መሸረቢያ፡ መግመጃ/መደበሊያ (ሞሪያ እጅና እግር) ።

መሸረብ፡ መደበል/መደረብ ።

መሸረካከት፡ መቀዳደድ/መዘራከት ። 

መሸረካከቻ፡ መቀዳደጃ ። 

መሸራሞ፡ መጓደያ መሸሻ ። 

መሸራሞጥ፡ መጓደል/መሸሽ ። 

መሸራረፊያ፡ መሰባበሪያ/መቈራረሻ ። 

መሸራረፍ፡ መሰባበር/መቈራረስ ። 

መሸራረፍ፡ መቈራረስ/መመነዛዘር ። 

መሸራሸሪያ፡ መጓደያ ።

መሸራሸር፡ መጓደል/መቃለል ። 

መሸራሸት፡ መደላደል/መመቻቸት ። 

መሸራሻ፡ መመቻቻ መደብ ፍራሽ ። 

መሸራከት፡ መቀደድ/መዘራከት ። 

መሸራከቻ፡ መቃደጃ/መዘራከቻ ። 

መሸርሞጥ፡ ማመንዘር/መሴሰን/መቀ...ንዘር ።

መሸርሞጫ፡ ማመንዘሪያ/መሴሰኛ/መሸታ ቤት ።

መሸርሸሪያ፡ ማፍረሻ መንደያ ጊዜ ። 

መሸርቈጥ፡ መሰብሰብ/መቀልጠፍ ። 

መሸርከት፡ መቅደድ/መዘርከት ። 

መሸርከቻ፡ መቅደጃ (ስለት ጋሬጣ) ። 

መሸርደድ፡ ማማት/መንቀፍ/መስደብ (በውነት ላይ ማፌዝ) ።

መሸርደጃ፡ ምላስ ጊዜ ስፍራ ። 

መሸሸጊያ፡ መሰወሪያ/መደበቂያ (ማ...ጀት ጓዳ ጐድጓዳ ጕድጓድ) ።

መሸሸጊያ፡ መታቢያ/መደበቂያ/መሰወሪያ (ምሽግ - መዝ. ፻፵፬፡ ፪፡ ኢሳ. ፬፡ ፯፡ ፴፪፡ ፪) ። ("ግጥም - ቴዎድሮስ መጣ ዐይኑን አፍጦ ወይ መሸሸጊያ ታናሽ ቍጥቋጦ") ። 

መሸሸግ፡ መደፈን/መታባት/መደበቅ ። 

መሸሸግ፡ መድፈን/መሰወር/መደበቅ ። 

መሸሻ፡ መጕደያ። 

መሸሻ፡ መጠጊያ/መማጠኛ (ተራራ...ገዳም) ።

መሸሻ፡ የሰው ስም ። 

መሸሽ፡ መሮጥ/መፈርጠጥ/መኰብለል ("ሽለላ - መሸሽ መሸሽ የለመደ በመ...ኛም ቢያስሩት ኼደ እየጐመደ") ።

መሸሽ፡ መጕደል/መበላሸት። 

መሸቀጥ፡ መሸጥ/መለወጥ ። 

መሸቀጫ፡ መሸጫ/መለወጫ ። 

መሸቅ፡ መራስ መረስረስ ። 

መሸቅሸቂያ፡ መውጊያ መጓጐ ቀጪን ብረት ወይም ዕንጨት ።

መሸቅሸቅ፡ መሠቅሠቅ/መጓጐጥ ። 

መሸበሪያ፡ ጦርነት ። 

መሸበር፡ መፍራት/መታወክ ። 

መሸበቢያ፡ መታበቻ (ጋጣ ጊዜ) ። 

መሸበቢያ፡ መጥለፊያ/ማሰሪያ ገመድ ጠፍር መዘውር ።

መሸበብ፡ መጠለፍ/መታሰር/መታበት ። 

መሸበብ፡ መጥለፍ/ማሰር (አፍን) ። 

መሸበት፡ መንጣት/መሻገት/ሽበት ማውጣት/ማርጀት ።

መሸበቻ፡ ዕድሜ ንዴት ።

መሸቢያ፡ መቅረዝና ጣፋ ጋሻ ማያያዣ (በልጥ ዐይነት የተሠራ የብርና የወርቅ ልባጥ ዐልፎ ዐልፎ እንደ ዐጥቅ የሚታይ) ።

መሸቢያ፡ ኹለት የነፍጥ ቀለበት ከብረት ከንሓስ የተበጀ እንደ ጐመድ ኹኖ ማሰሪያነትና ማንጎቻነት ያለው ።

መሸባለል፡ መጠቃለል ። 

መሸባት፡ መለጠፍ/ማሰር ።

መሸብለል፡ መጠቅለል ። 

መሸብለቂያ፡ ማሾያ ዕቃ (መጥረቢያ መውጊያ ሽብልቅ) ።

መሸብለቅ፡ ማሾል/መቀርቀር/መው...

መሸብለያ፡ መጠቅለያ ። 

መሸብረቂያ፡ ማማሪያ መዋቢያ ። 

መሸብረቅ፡ ጥሩ መኾን፡ ማማር መ...ዋብ ።

መሸብሸቢያ፡ መሸንሸኛ (ክርና መርፌ) ። 

መሸብሸብ፡ መሸንሸን/ማጠጋጋት/ማቀራረብ ።

መሸብየት፡ ሽባ መኾን/መስለል/መቅጠን ።

መሸተ (ሜሰ)፡ መናኛ ጠላ ጠመቀ።

መሸተ (ሜሰ)፡ መናኛ ጠላ ጠመቀ (ተርታ ጠጅ ጣለ፡ የይድረስ ሥራ ሠራ - መየሰንን እይ) ።

መሸተት፡ ወደ ሰርን መግባት ። 

መሸተኛ (ኞች)

 መሸተኛነት፡ መሸተኛ መኾን/ውስትና።

መሸታ ቤት፡ ቅራዎችና ባለጌዎች አመንዝሮች የሚሰበሰቡበት የመሸታ ቤት (የማንኛውም መጠጥ መደብር) ።

መሸታ፡ የገበያ መጠጥ የማይረባ ሥራ።

መሸት (ሠውይ)፡ መብሰል መድረስ ። 

መሸት፡ መተኰስ/መገንፈል (መቀቀያነትን/መጥመቂያነትን/መጋገሪያነትን መል መድ) ።

መሸቻ፡ መብሰያ ጊዜ ። 

መሸነ (ሠዐየ)፡ መንሽ አለ። 

መሸነጥ፡ መነጠል/መለየት/ማውጣት ። 

መሸነፊያ፡ ድል መኾኛ መረቻ ። 

መሸነፍ፡ መረታት/መመታት/መሻር/መታከት/መድከም ።

መሸናቈጥ፡ መጋረፍ/መማታት ። 

መሸናቈጫ፡ መጋረፊያ አሽንቋጦ ። 

መሸናነፊያ፡ መረታቻ ። 

መሸናነፍ፡ መረታታት ። 

መሸን፡ ማረቅ/ማንፎክፎክ/ማፍሰስ ። 

መሸንሸን፡ መሸብሸብ/መሠንጠቅ ። 

መሸንሸኛ፡ መሸብሸቢያ/መሠንጠቂያ (መርፌ መኪና ታናሽ መጥረቢያ) ። 

መሸንቀሪያ፡ ማጠፊያ መሰብሰቢያ (እጅ ባት ወገብ) ።

መሸንቀር፡ ማጠፍ/መቀነፍ/መሸጐጥ ። 

መሸንቀጥ፡ መኰስተር/መቀልጠፍ ። 

መሸንቈ፡ መግረፊያ/መሸምተሪያ ። 

መሸንቈሪያ፡ መብሻ/መንደያ (ድጅኖ በትረ ቃቃን ዐንካሴ) ።

መሸንቈር፡ መበሳት/መቀደድ/መነደል ። 

መሸንቈር፡ መብሳት/መንደል/መቅ...ደድ ።

መሸንቈጥ፡ መግረፍ/መሸምተር ። 

መሸንተሪያ፡ ቢላዋ ሰንጢ ። 

መሸንተር፡ መብጣት/መቅደድ ። 

መሸንከፊያ፡ ልጥ ገመድ ጠፍር ።

መሸንከፍ፡ መታጠፍ/መታሰር ። 

መሸንከፍ፡ ማጠፍ/ማሰር ።

መሸንጓት፡ መሰብሰብ/ማከማቸት/ማበጀት/ማዘጋጀት ።

 መሸኘት፡ መንገድን መዠመር ።

መሸኘት፡ ወደ መንገድ መውሰድ ማ...ድረስ ።

 መሸኛ፡ መኼጃ ።

መሸኛ፡ ስፍራ ብልት (የሱሪ ቀዳዳ) ። 

መሸኛ፡ የሽንት ስፍራ፡ ሸነ ። 

መሸኛ/መሸኚያ፡ መብል መጠጥ ጊዜ አቅጣጫ ።

መሸከ (መሰከ)፡ ታጨደ/ተቈረጠ።

መሸከሚያ፡ ራስ ትከሻ ዠርባ ከፍተኛ ቦታ ዕቃ ቈርበት ።

መሸከም፡ መያዝ/ማዘል/መቻል (ሉቃ. ፲፩፡ ፵፮) ።

መሸከፊያ፡ መተፍተፊያ/ማጥቀኛ (የሳንቃ ሉሕ ቢላዋ) ።

መሸከፍ፡ ማካፋት/መተፍተፍ/ማጥቀን ። 

መሸካሸክ፡ መወቃቀጥ ። 

መሸካከሚያ፡ መተጋገዣ ። 

መሸካከም፡ መረዳዳት/መተጋገዝ/መተ...ዛዘል ።

መሸየት፡ መጣል ። 

መሸያየት፡ መጣጣል (ዕጣን) ። 

መሸድሸድ፡ መወስወስ/መሸክሸክ ። 

መሸድሸጃ፡ ክርና መርፌ ። 

መሸገ (መሰገ)፡ በሾኽ ዐጠረ/ከበበ/ቀጠረ/ካበ (ማሰ/ጐደበ/ዐረደ/አጐደጐደ ምሽግ ሠራ) ።

መሸጋሸጊያ፡ መራራቂያ/መቀራረቢያ (ግራና ቀኝ ፊትና ኋላ) ።

መሸጋሸግ፡ መፈጋፈግ/መራራቅ/መቀ...ራረብ ።

መሸጋገሪያ፡ መተላለፊያ (ድልድይ) ።

መሸጋገር፡ መተላለፍ ። 

መሸጐ፡ መደበቂያ ዋሻ (ኢዮ. ፴፯፡ ፰) ። 

መሸጐሪያ፡ መወርወሪያ/መቀርቀሪያ...የቅርቃር መግቢያ ።

መሸጐር፡ መወርወር/መቀርቀር ። 

መሸጐቢያ፡ ፍራት ጕያ ። 

መሸጐብ፡ መፍራት/መቀለስ ። 

መሸጐጝ፡ ማግቢያ መደበቂያ ። 

 መሸጐጥ፡ መወተፍ/መደበቅ ። 

መሸጐጥ፡ ማግባት/መወተፍ/ነገር መሥራት (ግብ. ሐዋ. ፳፡ ፲፱, ፳፫፡ ፲፮) ። 

መሸጓጐጥ፡ መወታተፍ/መደባበቅ ። 

መሸጠ፡ ለጠሰ/አስተኛ (የራስ ጠጕር) ።

መሸፈ፡ መክጃ/መካጃ/ማበያ ። 

መሸፈት፡ መክዳት/ማመጥ/መወንበድ ። 

መሸፈቻ፡ ጊዜ (ደን ጐድጓዳ ስፍራ...በረሓ) ።

መሸፈን፡ ማልበስ/መከለል/መጋረድ/መጨፈን/መክደን ።

መሸፈኛ፡ መከለያ ልብስ (ዘፀ. ፳፮፡ ፲፬፡ መዝ. ፻፭፡ ፴፱፡ ማሕ. ፬፡ ፩, ፫) ። 

መሸፈጥ፡ መክዳት/መካድ/ማበል ። 

መሸፋፈን፡ መከናነብ ። 

መሸፋፈን፡ ማለባበስ ።

መሸፋፈኛ፡ መከናነቢያ ።

መሸፋፈጥ፡ መከዳዳት ። 

መሸፍሸፊያ፡ ስል ማጭድ ። 

መሸፍሸፍ፡ ማጨድ/መቍረጥ ። 

መሹለኪያ፡ መውጫ ቀዳዳ ።

መሹለክ፡ መውጣት/ማምለጥ ።

መሹለክለኪያ፡ ብዙ መሹለኪያ ። 

መሹለክለክ፡ ሹልክ ሹልክ ማለት ። 

መሻ፡ መትከያ/መስኪያ (ጠጕር ጭቃ) ። 

መሻ፡ መገንፈያ ጊዜ።

መሻ፡ መፈለጊያ/መፍቀጃ (ዱር) ።

መሻመቅ፡ መዳፈጥ ። 

መሻሚያ፡ መቃሚያ ዝበታ ስፍራ ። 

መሻማት፡ መናጠቅ/መቃማት/መጋራት/መፋለም ።

መሻረኪያ፡ መዋደጃ መተባበሪያ (ጥቅም ጕዳይ) ።

መሻረክ፡ መዋደድ/መተባበር/መጋ...ጠም።

መሻሪያ (ምሥዓር)፡ መዳኛ/መፈወሻ (መድኀኒት ጠበል) ።

መሻሪያ (ምስዓር)፡ ማጥፊያ/ማሸነ...ፊያ/ማፍረሻ ።

መሻሪያ፡ ሹመትን ማስረከቢያ ። 

መሻር (ሥዒር)፡ መዳን/መፈወስ ። 

መሻር (ስዒር)፡ ማዋረድ/ማጥፋት/መፍታት/ማሸነፍ/ማፍረስ (ማቴ. ፭፡ ፲፯) ። 

መሻር፡ መጥፋት/መቅረት/መፍረስ (ከማ...ዕርግ መውረድ) ።

መሻሻ፡ መገበያያ/መገዛዣ (ጊዜ ገ...በያ) ። 

መሻሻል፡ መታደስ/መለዋወጥ ። 

መሻሻያ፡ መታደሻ/መለዋወጫ ። 

መሻሻጥ፡ መገበያየት/መለዋወጥ ። 

መሻተት፡ መተጣጠን/መነፋነፍ ። 

መሻት፡ መፈለግ/መፈቀድ ። 

መሻት፡ መፈለግ/መፍቀድ (፩ሳሙ. ፫፡ ፫፡ ፳፫፡ ፳፰፡ መዝ. ፳፡ ፬፡ ምሳ. ፲፡ ፳፬፡ ማቴ. ፲፫፡ ፲፪፡ ሮሜ ፲፬፡ ፲፱) ።

መሻች (ቾች)፡ የመሸተ/የሚመሽት። 

መሻኝ፡ የመሸነ/የሚመሽን። 

መሻከሪያ፡ መቅረፍረፊያ/መሞዠቂያ ። 

መሻከር፡ መቅረፍረፍ/መሞዠቅ ። 

መሻኰት፡ መወዳደር/መፈካከር/መጣፋት (መጻፋት)

መሻኰቻ፡ መፈካከሪያ (ውስጥ እጅ...ጣት) ።

መሻወት፡ መሻኰት/መቈታቸት ። 

መሻደር፡ በመሸበት የሚያድር (ጐዦ የለሽ) ።

መሻዳሪ፡ ዝኒ ከማሁ።

መሻገሪያ (ዎች)፡ ሜዴ መልካ ድልድይ መርከብ ታንኳ ፍልኳ ጀልባ ዋና (፩ሳሙ. ፲፫፡ ፳፫፡ ኤር. ፶፩፡ ፴፪) ።

መሻገር፡ ማለፍ/ማዶ መኼድ ። 

መሻገት፡ መበስበስ/መበላሸት ። 

መሻገቻ፡ መበስበሻ/መበላሻ (ሙቀት አየር ማጣት) ።

መሻጊ፡ የመሸገ/የሚመሽግ (ዘማች/የጦር ሰራዊት) ።

መሻጥ፡ መሰካት/መሳግ ።

መሻፈድ፡ መሠየት/መጐምዠት/መሻት (ሴትን ወንድን...ድሜ) ።

መሻፈጃ፡ መሠያ/መጐምዣ ጊዜ...ዕ ።

መሼ፡ ማቅኒያ/መለወ፵ ። 

መሼጥ፡ ማቅናት/መለወጥ ። 

መሼጦ፡ ባሪያ (የባሪያ ዘር) ። 

መሽ፡ ማታ ከ፩ እስከ ፫ ሰዓት ከብት የሚጠብቅ እረኛ (የመንጋ ዘበኛ) ። 

መሽመቅ፡ መደበቅ መድፈጥ ማድባት ። 

መሽሞንሞን፡ መሸፈን/መነስነስ ። 

መሽሞንሞኛ፡ መነስነሻ ሸማጊዜ ። 

መሽረብ (መሥረብ)፡ መትረብ (አሸ...ንዳ ውሃ መጠን ማለት ነው) ።

መሽረብ (ሠሪብ)፡ መጠጣት ። 

መሽረብ፡ አሸንዳ፡ ሸረበ።

መሽረክረክ፡ መፍረክረክ ። 

መሽረፊያ፡ መቍረሻ/መመንዘሪያ እጅ...ዝያ ።

መሽረፍ፡ መስበር/መቍረስ/መንቀል/መመንዘር ።

መሽሩፍ (ዐረ. መጽሩፍ)፡ እየተመነዘረ ወጪ የሚኾን ገንዘብ (የወር ጨው) ። 

መሽቀቅ፡ ጥብጣብ ። 

መሽቀቅ፡ ጥብጣብ፡ ሸመቀቀ። 

መሽቀቅ፡ ጥብጣብ፡ ሸመቀቀ ። 

መሽቀንደር፡ መቀናጣት መዝለል ።

መሽቀንጠሪያ፡ መወርወሪያ ።

መሽቀንጠር፡ መወርወር ።

መሽቀዳደም፡ መቀዳደም መሯሯጥ ። 

መሽቈልቈል፡ መቈልቈል ።

መሽቈልቈያ፡ መቈልቈያ ።

መሽቈጥቈ፡ መፍሪያ/መለማመጫ ። 

መሽቈጥቈጥ፡ መፍራት/መርገብገብ ። 

መሽበልበል፡ መለመን መቈላመጥ ። 

መሽበልበያ፡ መቈላመጫ መደለያ ። ሸበለለን እይ ። 

መሽተሪ፡ ከፀሓይ ብርሃን ከሚነሡ ኮከቦች ፬ኛው ኮከብ።

መሽተት፡ መዐዛ መስጠት/መግማት (ዘፀ. ፲፯፡ ፳፬) ።

መሽተቻ፡ ብልቃጥ ጥና ግርግራት ። 

መሽን፡ መንሽ (ኤር. ፲፭፥፯፡ ማቴ. ፫፥፲፪ - መሽን የተዛወረ ስለ ኾነ ርግጠኛው መንሽ ነው) ።

መሽኰንተሪያ፡ ማጌጫ ("ሽልማት") ። 

መሽኰንተር፡ ማጌጥ ("ማማር") ። 

መሽገን፡ ማማር/መዋብ/መቈንዠት ።

መሽገኛ፡ ማማሪያ መዋቢያ ። 

መሽጐድጐድ/መዥጐድጐድ (ዠጐደ) ። 

መሾል፡ መቅጠን/መሾጠጥ ። 

መሾሚያ፡ አገር ቢላዋ ላይዳ እን...ስራ ጋን ።

መሾሚያ፡ ጊዜ ስፍራ ያ...

መሾም፡ መክበር/መሠልጠን/መዘጋጀት/መበጀት/መታከብ/መምላት ። 

መሾሪያ፡ መዞሪያ/መሽከርከሪያ ። 

መሾር፡ መዞር/መሥማር/መሽከርከር ። 

መሾቂያ፡ መራሻ ጊዜ ምድጃ ። 

መሾያ፡ ሹል መኾኛ ሞረድ ቅጥቀጣ ስለት ።

መሾጠጥ፡ መቅጠን/መሾለቅ ። 

መሿለኪያ፡ መተላለፊያ ጥበት ክፍትነት ያለው ስፍራ (ባዲስ አበባ ባበር ጣቢያ ያለ) ።

መሿለክ፡ መተላለፍ ።

መሿሿሚያ፡ መብት መቀባበያ ። 

መሿሿም፡ የሿሚነት ብድር መከፋ...ፈል ።

መቀለ (ትግ)፡ ከፈለ/ተነተነ።

መቀለስ፡ መመለስ ማጕበጥ ። 

መቀለሻ፡ መመለሻ ማጕበ፵ እሳት ዐውድማ ሰጐጥ ።"

መቀለቢያ፡ መመገቢያ/ማብሊያየወር ።

መቀለቢያ፡ መብሊያ መመገቢያ ። 

መቀለብ፡ መርዳት መመገብ ማብላት ።

 መቀለብ፡ መብላት መመገብ መያዝ መጨበጥ ።

መቀለት፡ መርጠብ ።

መቀለቻ፡ መርጠቢያ ስፍራ ጊዜ ። 

መቀለድ፡ ማቧለት ማሾፍ መተረብ ማላገጥ ማፌዝ ።

መቀለጃ፡ ማላገጫ ማሾፊያ ።

መቀለጣጠሚያ፡ መሰባበሪያ ። 

መቀለጣጠሚያ፡ መሰባበሪያ መሣሪያ

መቀለጣጠም፡ መሰባበር ።

መቀለጣጠም፡ መሰባበር ። 

መቀለጣጠፊያ፡ መከነዋወኛ ። 

መቀለጣጠፍ፡ መከነዋወን ። 

መቀላመድ፡ መዋሸት መቀሣፈት ። 

መቀላመጃ፡ መዘላበጃ መቀሣፈቻ ። 

መቀላት (ቀሊዕ)፡ መምታት መለ

መቀላወ፵፡ መከጀያ ማፍጠጫ ድግስ ።

መቀላወጥ፡ ማፍጠጥ መከጀል ። 

መቀላጠፊያ፡ መፋጠኛ መከናወኛ ። 

መቀላጠፍ፡ መፋጠን መከናወን መጨ

መቀሌ፡ በትግሬ ውስጥ ያለ አገር (ክፍልየ)፡ "የኔ ክፍል/ክፍሌ" ማለት ነው።

መቀልበስ፡ ማጠፍ መቀነፍ መሸን

መቀልበሻ፡ ማጠፊያ/መቀነፊያ (ጣት መቀስ መርፌ ") ።

መቀልበት፡ መሥራት/ማክበብ ። 

መቀልበጭ፡ መቀልጠፍ/መሰብቀል ። 

መቀልጠሚያ፡ መምቻ/መስበሪያ (ዱላ ድንጋይ ") ።

መቀልጠም፡ መምታት መስበር ። 

መቀልጠፊያ፡ መፍጠኛ መከወኛ ። 

መቀልጠፍ፡ መፍጠን መከወን መደረግ ። 

መቀመሚያ፡ ቤት ዕቃ ። 

መቀመም፡ ማዘጋጀት መቀላቀል ። 

መቀመሪያ፡ መቍጠሪያ መክፈያ መመደቢያ ።

መቀመር፡ መቍጠር መመደብ መክ

መቀመቀ/ትግ. ሐባ መቅመቀ - አፈገፈገ)፡ አመቀመቀ፡ አቅማማ/እመነታ/አሉ መቱ አለ።

መቀመቅ (ዕመቀ ዕመቅ)፡ የጥ ልቅ ጥልቅ ውቅያኖስ አንጦርጦስ ። 

መቀመቅ፡ የመቅመቅ፡ ዐመቀ።

መቀመጥ፡ ማረፍ መጐለት መንበር መኖር መቈየት መሰንበት ("(መዝ. ፻፴፫፥ ፩፡ ኤር. ፲፮፥ ፲፯፡ ማቴ. ፳፫፥ ፮፡ ፩ቆሮ. ፯፥ ፲፪፡ ፲፫)") ። 

መቀመጫ፡ መንበሪያ ቂጥ መደብ ቋንጤ በርጩማ፡ መኖሪያ ቤት አገር ("(ኢሳ. ፴፯፥ ፳፰)") ። (ተረት)፡ "መቀመጫዬ ይብሳል" አለ ዝንጀሮ ።

መቀሚያ፡ መንጠቂያ ጐድጓዳ ስፍራ

መቀማመስ፡ መለካከፍ ።

መቀማመጥ፡ መሸካከም፡ በመቀመጥና በመሸከም መፈራረቅ ።

መቀማማት፡ መነጣጠቅ ። 

መቀማቀም፡ እኸል መቅመስ መላመድ ። 

መቀማት፡ መነጠቅ መወሰድ ። 

መቀማት፡ መንጠቅ ("(ምሳ. ፳፰፥ ፰፡ ሉቃ. ፲፩፥ ፴፱፡ ፊልጵ. ፪፥ ፯)") ።

መቀማጠል - መቀመጣጠል፡ መንደላቀቅ መንቀባረር መደላደል ("(፪ጴጥ. ፪፥ ፲፫)") ።

መቀማጠያ፡ ማግኘት ሀብት ንብረት ። 

መቀም፡ ቅጫም መውለድ ። 

መቀምቀሚያ፡ መስፊያ መዘምዘሚያ፡ ክር መርፌ ።"

መቀምቀም፡ መስፋት መዘምዘም መ መጠጣት ።

 መቀምጠል፡ መጕደል ማነስ ።

መቀምጠል፡ ማጕደል ማሳነስ ። 

መቀምጠያ፡ መጕደያ ማነሻ ። 

መቀምጠያ፡ ማጕደያ ማሳነሻ ። 

መቀሰ (መቈሰ)፡ በመቀስ ቈረጠ/ቀደደ። ቀጣንን እይ።

መቀሰ፡ ኹለት ጣት በሽኩቻ ሰይፍን የሚረታ።

መቀሰሪያ፡ መገተሪያ/ማቆሚያ ።

መቀሰር፡ መገተር/ማቆም ። 

መቀሰት፡ መደገን/ማጕበጥ ። 

መቀሰቻ፡ መደገኛ/ማጕበጫ (ቀስት ማዘጋጃ ገመድ ") ።

መቀሰቻ፡ መጕበጫ ።

መቀሠፊያ፡ መቀጠፊያ መሞቻ ክፉ ሥራ ኀጢአት ።

መቀሠፍ፡ መቀጨት መቀጠፍ ሞት መጥፋት ።

መቀሠፍ:መሰቀዝ ማስጨነቅ ።

መቀሳቀስ፡ ማነቃቃት ። 

መቀሣፈት፡ ማበል መዋሸት መቀባ ዠር ።

መቀሣፈቻ፡ ምላስ ቃል ነገር ። 

መቀስ (ሶች)፡ በቁሙ፡ የመቅደድና የመቍረጥ መሣሪያ (መካከሉ በቀጪን ብረት የተጋጠመ፡ ከታች ፪ ቀለበት ከላይ ኹለት ስለት ያለው ዕቃ) ። ባረብኛ "መቀጽ" ይባላል።

መቀስቀስ፡ መነቅነቅ ማንቃት ማስነሣት መበርበር ።

መቀስቀስ፡ መነቅነቅ/መበርበር ። 

መቀስቀሻ፡ መነቅነቂያ ማስነሻ እጅ የተወረወረ ደንጊያ የአሓያ ቅጠል (መበር በሪያ መፈተሻ ") ።

መቀስቀሻ፡ መንቂያ/መነሻ ።

መቀስቀሻ፡ ቅል ዐንገት ።

መቀረጣጠፊያ፡ ስለት መሣሪያ ። 

መቀረጣጠፍ፡ መቈራረጥ/ማደቃቀቅ ። 

መቀረጥ፡ መሾል መሰጠት መክፈል ። 

መቀረጫ፡ ስለት ስፍራ ። 

መቀረጽ፡ መነጠጥ/መፈልፈል ("(ዘፀ. ፳፰፥ ፴፮)") ።

መቀራመት፡ መተናተን/መራከብ/መ ካፈል ።

መቀራመቻ፡ መራከቢያ ስፍራ/ጊዜ/ መሣሪያ ።

መቀራረሚያ፡ መለቃቀሚያ፡ ዕቃ። 

መቀራረም፡ መለቃቀም። 

መቀራረቢያ፡ መጠጋጊያ መገነኛኛ ።

መቀራረብ፡ መጠጋጋት መገነኛኘት ። 

መቀራረጥ፡ ግብር መቀባበል ። 

መቀራረፍ፡ መላላጥ/መመላለጥ ።

መቀራሸም፡ መጋጨት/መሳበር ።

መቀራቀብ፡ መገት/መከራከር ።

መቀራቅርት፡ መዘቃዝቅ አጣብቂኝ (ከገቡ በኋላ መውጫ ማምለጫ የሌለው የጣር የጋር ስፍራ፡ ጭንቅ ጠባብ ሳንጫ ") ።

መቀራጩሚያ፡ መሰብሰቢያ/መጠራቀ ሚያ/መቀናበሪያ ።

መቀራጪም፡ መሰብሰብ/መጠራቀም ። 

መቀር፡ ከልዩ ልዩ የጪስ ዕንጨት የተቀመመ ምጥን የሽቱ ዱቄት (ማሕ. ፬፥፲፬) ። በትግሪኛ ግን "ጐመቀር" ይባላል።

መቀርሸት፡ ማፍለቅ/ማፍሰስ ። 

መቀርሻ፡ ማስታወኪያ/ማፍሰሻ (አፍ ምድር ") ።

መቀርቀሪያ፡ መሸጐሪያ መወርወሪያ ቅርቃር (ማግቢያ ወይም ራሱ ቅርቃሩ ") ።

መቀርቀር፡ ማግባት መሸጐር መወር ወር ።

መቀርቀቢያ፡ ማሰሪያ መወደኛ ጠፍር ቀላድ ።

መቀርቀብ፡ ማሰር መወደን መጠመር ።

መቀርቀፊያ፡ መከርከሪያ ዕቃ መጥ ረቢያ ።

መቀርቀፍ፡ መከርከር ።

መቀርኒያ (ኛ)፡ መሽተቻ/መግሚያ ታት ።

መቀርናት፡ መሽተት/መግማት ። 

መቀርደድ፡ መቍረጥ መቍረስ መግ መስ ።

 መቀርደድ፡ መቈረጥ መቈረስ መገ መስ ።

መቀርደጃ፡ መቍረጫ መግመሻ ቢላዋ ማረሻ ።

መቀርጠፊያ፡ መቍረጫ/ማድቀቂያ ዕቃ (መጥረቢያ ግንድ የገበታ እግር ") ። 

መቀርጠፍ፡ መምታት/መቍረጥ/ማ ድቀቅ ።

መቀሸር፡ መከሸን ማሳመር መንፋት መቀብተት ።

መቀሽመድ፡ መስበር/ማንከት ።

መቀሽመጃ፡ መስበሪያ እጅ ዱላ ።፡ 

መቀቀል፡ መፍላት መብሰል ። 

መቀቀል፡ ማሞቅ ማፍላት ማንፈር ። 

መቀቀሪያ፡ ዐንገት ስፍራ ።

መቀቀር፡ መመለስ መጣል ዦሮን ።

መቀቀያ፡ መብሰያ መንፈሪያ ። 

መቀቀያ፡ ማፍሊያ ማንፈሪያ (ዕንጨት እሳት ምንቸት ድስት የመሰለው ኹሉ ") ("(ሕዝ. ፵፮፥ ፳፫ - ፳፬)") ።

መቀበል፡ መረከብ መያዝ ("(፪ሳሙ. ፲፱፥ ፲፭፡ ግብ. ሐዋ. ፲፱፥ ፪፡ ሮሜ. ፲፩፥ ፲፭)") ።

መቀበል፡ ካነ። 

መቀበሪያ፡ ስፍራ ጊዜ ።

መቀበር፡ መሬት መልበስ መደፈን ። 

መቀበያ፡ መረከቢያ መያዣ እጅ ። 

መቀቢያ፡ መቅቢያ መላከኪያ መለቅለቂያ (በንጨት ጫፍ ያለ ጠጕር ጭራ ጓሳ ማንካ እጅ ") ።

መቀቢያ፡ ቤተ መቅደስ ቤተ ክሲ ያን ።

መቀቢያ፡ አደስ ሽነት ርጐፍት (ሌላም ይህን የመሰለ ኹሉ ") ።

መቀባበል፡ መሰጣጠት መረካከብ ።

መቀባበሪያ፡ ወዳጅነት ውለታ ። 

መቀባበር፡ መደፋፈን ዐፈር መለባበስ ። 

መቀባበያ፡ መረካከቢያ (ስፍራ ጊዜ ዳኛ ") ።

መቀባቢያ፡ ስፍራ ጊዜ ።

መቀባባት፡ መደላለስ ።

መቀባባት፡ መደላለስ መተባበስ ። 

መቀባት፡ መለቅለቅ መደለስ መታደል ።

መቀባት፡ ቅባት መላከክ መለቅ ለቅ መደለስ ።

መቀባዠሪያ፡ አንደበት ነገር ።

መቀባዠር፡ መቃዠት መወዣበር መ ዘባረቅ ።

መቀባጠሪያ፡ አፍ ምላስ ። 

መቀባጠር፡ ብዙ መናገር መለፍለፍ ። 

መቀብቀቢያ፡ ማረሻ ድንጋይ/መዶሻ መንቸሎ ።

መቀብቀብ፡ ማረስ ማየም ማለስለስ መቀጥቀጥ ማደስ መቸከል።

መቀብተት፡ ማሳበጥ መንፋት መወጠር ። 

መቀብተት፡ ማበጥ መነፋት መወጠር ። 

መቀብተቻ፡ መንፊያ ማሳበ ትንፋሽ ጥጋብ ።

መቀብነን፡ መንፋት መወጠር ። 

መቀብደድ፡ መምታት መደብደብ መስረር ።

መቀብደጃ፡ መምቻ መደብደቢያ ዱላ በትር እስኪት ።

መቀተሪያ፡ መንፊያ/መወጠሪያ ("ትንፋሽ ምግብ ") ።

መቀተር፡ ቀትር መኾን ("መቀርቀር መንፋት ማሳበጥ መወጠር ") ።

መቀታተሪያ፡ መወዳደሪያ/መፈካከሪያ ። 

መቀትሪያ፡ መጮኺያ/ማግሻ/መጐድ ደራ ።

መቀትራት፡ መጮኸ/መጐድራት ።

መቀቻ፡ በተጕለት ውስጥ ያለ አገር። 

መቀነስ፡ መንሣት ማጕደል ። 

መቀነሻ፡ መንሻ ማጕደያ (እንስራ ማ ድጋ ገንቦ ") ።

መቀነባበሪያ፡ መከነዋወኛ ጊዜ ። 

መቀነባበር፡ መዘገጃጀት መከነዋወን ። 

መቀነት (ቶች - ስም)፡ ከፈትል የተሠራ ሠላሳ ክንድ መታጠቂያ፡ ድግ የሆድ ካሳ ።ዐጪሩ ፬ ወይም ፯ ክንድ ይኾናል ። 

መቀነት (ዘር)፡ መጠምጠም መታጠቅ ። 

መቀነትማ፡ የሆዱና የዠርባው መካከለኛ ዙሪያ ነጭ መቀነት የሚመስል ከላድማ ሠጥቅማ ፍየል ።

መቀነቻ፡ በመለብለቢያ ከቅናት ጋራ የሚገናኝ የሚያያዝ ጠፍር ከኮርቻ በስተግራ የሚንጠለጠል ባለዘለበት ።

መቀነጣጠስ፡ መቈራረጥ መበጣጠስ ። 

መቀነጣጠስ፡ መቈራረጥ መበጣጠስ ። 

መቀነጣጠብ፡ መቈራረጥ መቀነጣጠስ ። 

መቀነፊያ፡ ማጠፊያ መሸብለያ (እጅ ባት ጭን ") ።

መቀነፍ፡ ማጠፍ መመለስ መሸብለል ። 

መቀናቀን፡ መመራመር ።

 መቀናቀኛ፡ መመራመሪያ ።

መቀናበሪያ፡ መዘጋጃ መከናወኛ ። 

መቀናበር፡ መዘጋጀት መደራጀት መከ

መቀናነስ፡ መነሣሣት/ማጐዳደል ። 

መቀናናት - መመቀኛኘት ። መቀናኛ - መመቀኛኛ ።

መቀናዘሪያ፡ መዋሸሚያ ።

መቀናዘር፡ መዋሸም ።

መቀናጀት፡ መጠመድ ማረስ ። 

መቀናጃ፡ ጊዜ ቀንበር ዕርሻ ። 

መቀናጆ፡ የሚቀናጅ በሬ ። 

መቀናጠስ፡ መባጠስ ። 

መቀናጠሻ፡ እጅ ስለት ። 

መቀናጣት፡ መጥገብ መወብራት መዝ ለል መላፋት ።

መቀናጫ፡ መወብሪያ ።

መቀንቀን፡ መመርመር መፈተሽ፡ መ ብላት ማሳከክ፡ መቃኘት መዠመር፡ መሠ ሠት ።

መቀንቀኛ፡ መመርመሪያ መፈተሻ ቀን ።

መቀንበሪያ፡ ፀሓይ የሠማ ምጣድ ። 

መቀንበር፡ መድረቅ መጥናት ። 

መቀንዘሪያ፡ ማደጊያ መሴሰኛ ጾ

መቀንዘር፡ ቶሎ ማደግ መርዘም መሴ ሰን ።

መቀንዘፊያ፡ ማረጃ መመልመያ ማፍ ሰሻ ካራ ዕቃ መጥረቢያ ሐዘን ።

መቀንዘፍ፡ ማረድ መቀንጠስ መመል መል ማውረድ ማፍሰስ ።

መቀንደል፡ መብጣት መቍረጥ ። 

መቀንደቢያ፡ መምቻ መጠጫ በትር ዋን ።

መቀንደብ፡ መምታት መጠጣት ። 

መቀንደያ፡ መብጫ ስለት ።

መቀንዳት፡ መድረቅ መክረር ። 

መቀንጃ፡ መድረቂያ መክረሪያ ። 

መቀንጠስ፡ መቀንጠብ መቍረጥ መበ ጠሰ ።

መቀንጠሻ፡ መቍረጫ መበጠሻ (ጣት ሰይፍ ") ።

መቀንጠቢያ፡ መቍረጫ መቀንጠሻ ስ ለት ጣት ።

መቀንጠብ፡ መበጠስ መቀንጠስ ። 

መቀንጨር፡ መድረቅ መጠንከር መክ ረር መጨጨር ።

መቀኘ)፡ አስመቀኘ፡ አስቀና (ምቀኛ እስነሣ) ። ቀናንን ተመልከት፡ ሥሩ ርሱ ነው። ማስመቅኘት፡ ማስቀናት።

መቀኘት፡ መንገር መስጠት መግለጽ ።

መቀኛ፡ ቤተ ክሲያን ቤተ መንግሥት ።

መቀኝ፡ ያገር ስም (በሺዋ ክፍል በተጕለት ውስጥ ያለ ገጠር) ።

መቀዋት፡ ማውለብ መጠርጠር ። ቂው፡ ጭው ።

መቀዘፍ፡ መገለጥ መከፈል ። 

መቀዝቀዝ፡ መብረድ ። 

መቀየ፵፡ ያሰባ ያገዳ እኸል ። 

መቀየሚያ፡ መጸየፊያ ማኵረፊያ ። 

መቀየም፡ መጸየፍ ማረፍ ። 

መቀየስ፡ መለካት መመጠን መንደፍ መበገር ።

መቀየሪያ፡ መለወጫ ።

መቀየሪያ፡ መለወጫ/መዛወሪያ ። 

መቀየር፡ መለወጥ ማዛወር ።

መቀየር፡ መለወጥ/መዛወር ። 

መቀየሻ፡ ቅብታብ ገመድ ሚትር ። 

መቀየድ፡ መክፈል መመከት መጋረድ፡ ማሰር መሰከል መጋዳት ።

መቀየጃ፡ መመከቻ መጋረጃ መቃ

መቀየጥ፡ መዘነቅ/መቀላቀል/መደባ

መቀየጫ፡ መቀላቀያ፡ ጕርዝኝ እንቅብ ሌላም ስፌት፡ ዋዲያት ወታቦ ።

መቀያየሚያ፡ መኰራረፊያ ።

መቀያየም፡ መኰራረፍ ።

መቀያየሪያ፡ መለዋወጫ ። 

መቀያየሪያ፡ መለዋወጫ/ስፍራና ጊዜ ። 

መቀያየር፡ መለዋወጥ ።

መቀያየር፡ መለዋወጥ መዘዋወር ። 

መቀደሚያ፡ መታለፊያ ።

መቀደም፡ መስቀል ማንጠልጠል ።

 መቀደም፡ መዠመር መታለፍ (ሳይመቱ መመታት ") ። "ጥንቱን አለመቀደም ነበር" እንዲል ባላገር ።

 መቀደስ፡ መባረክ መክበር መንጻት መመስገን መቈረብ ።

መቀደስ፡ መባረክ ማክበር ማንጻት ማመስገን መቍረብ ።

መቀደሻ፡ መባረኪያ መቈረቢያ (ነግህ ሠለስት ፱ ሰዓት መንፈቀ ሌሊት ") ። 

መቀደሻ፡ መባረኪያ ጸሎት ጠበል መስቀል ።

መቀደድ፡ መሸርከት መሠንጠቅ ("(ኢሳ. ፳፬፥ ፲፱፡ ማቴ. ፱፥ ፲፮፡ ሉቃ. ፪፥ ፳፩)") ። 

መቀደጃ፡ መሠንጠቂያ ። 

መቀዳደሚያ፡ መተላለፊያ ። 

መቀዳደም፡ መተላለፍ ። 

መቀዳደድ፡ መሠነጣጠቅ መሸረካከት ። 

መቀዳደድ፡ መሸረካከት ።

መቀዳጀት፡ በራስ ላይ ማጌጥ መሸለም ። 

መቀዳጃ፡ የመስከረም ፩ኛና ፲፮ኛ ቀን፡ የታቦት የንጉሥ በዓለ ንግሥ ።

መቀጠል፡ ማከል መጨመር መቋጠር መከተል ።

መቀጠሪያ፡ ቤት ስፍራ ። 

 መቀጠር፡ መታጠር/መከበብ፡ ለጌታ

መቀጠቢያ፡ መለኪያ (የክንድ ልክ ቀጪን ዕንወት ልት ከሰል ") ።

መቀጠብ፡ መከንዳት መለካት መመጠን ማመልከት ።

መቀጠያ፡ ማከያ መጨመሪያ ማስረዘሚያ ¡ ሢር ክር ቅርቃር መርፌ ወስፌ ቍጥራት ።

መቀጠጥ፡ መሸለት መቍረጥ ።

መቀጠጫ፡ መሸለቻ መቀስ መቃድ ።

መቀጣቀጥ፡ መማታት/መዳቀቅ ። 

መቀጣቀጫ፡ መማቻ ።

መቀጣት፡ መቈረጥ መመታት መገረፍ መታሰር ።

መቀጣጠል፡ መያያዝ ። 

መቀጣጠል፡ መጨማመር/መቈጣጠር ። 

መቀጣጠሪያ፡ መነጋገሪያ ።

መቀጣጠር፡ ቀጠሮን መነጋገር ። 

መቀጣጠቢያ፡ መጠቃቀሻ ማላገጫ ። 

መቀጣጠብ፡ መጠቃቀስ ማላገጥ ። 

መቀጣጠያ፡ መያያዣ ። 

መቀጣጠያ፡ መጨማመሪያ ። 

 መቀጣጠፍ፡ መቈራረጥ መቀነጣጠብ ። 

መቀጣጫ፡ አደብ ገደብ (ከትውልድ ወደ ትውልድ ሲተላለፍ የሚኖር የቅጣት ሕግ ") ።

መቀጥቀጥ፡ መመታት መደብደብ መ ድቀቅ ("(ኤር. ፬፥ ፳፡ ፰፥ ፳፩፡ ፵፰፥ ፩፡ ሰቈ. ፫፥ ፵፰)") ።

መቀጥቀጥ፡ መምታት መውቀጥ ማድ

መቀጥቀጥ፡ ምት/ቅጥቀጣ ። በግእዝ "ቅጥቃጤ" ይባላል ።

መቀጥቀጫ፡ መምቻ/ማድቀቂያ (መ ዶሻ መስፍ ድንጋይ መንቸሎ ሙቀጫ ዘነ ዘና ማረሻ ("(ሕዝ. ፱፥ ፪)")) ።

መቀጥቀጫ፡ መወቀጫ/መድቀቂያ ። 

መቀጨት፡ መቈረጥ መቀሠፍ ። 

መቀጨጭ፡ መቅጠን መኰስመን ። 

መቀጫ፡ መቀጮ (ጥፋተኛ የሚከፍለው ዕዳ ") ።

መቀጫ፡ መቅጠኛ መኰስመኛ ።

መቀጭቀ፡ መስበሪያ/ማድቀቂያ/መ

መቀጭቀጭ፡ መስበር ማኘክ ማድ

መቀጸል፡ መማር መደረብ ማጥናት መጨመር፡ ማማት መንቀፍ ።

መቀጸያ፡ ትምርት ቤት ትርፍ ጊዜ ገለልተኛ ስፍራ ።

መቀፈሪያ፡ ማቆሚያ/መቀቀሪያ (በስተ ግንባር የሚመጣ ነገር ") ።

መቀፈር፡ ማቆም/መቀቀር ።

መቀፈድ፡ መብላት/ማሰር ።

መቀፈጃ፡ መብሻ/ማሰሪያ ።

 መቀፈፍ:መከርከም ።

መቀፍቀፊያ፡ መብሻ መፈልፈያ መከርከሪያ መንቈር መስቈር መጥረቢያ ።

መቀፍቀፍ፡ መብሳት መስበር መፈል ፈል መውለድ መከርከር ።

መቀፍደድ፡ መታሰር ።

መቀፍደድ፡ ማሰር መደንዘዝ ።

መቀፍደጃ፡ ማሰሪያ ጠፍር ገመድ ሽቦ ። 

መቍለብ (ትግ)፡ መግለቦ መንጠቆ መቃጥን ("(ዓሞ. ፬፥ ፪)") ።

መቍለጭለጫ፡ የዐይን ጕድጓድ ጫ

መቍለጭለጭ፡ መንከባለል ። 

መቍሊያ፡ ምጣድ ዕንወት ድስት ("(ዘሌ. ፪፥ ፯)") ።

መቍላት፡ ቈሎ ማድረግ መጥበስ፡ መግረፍ ማንቀሳቀስ መወዝወዝ ።

መቍመ፡ መቍረጫ መጕረጃ በሽታ ስለት ።

መቍመጥ፡ መቍረጥ መጕረድ መጕ መድ ።

መቍሰል፡ መነካት መላጥ መድማት ("(ምሳ. ፳፫፥ ፳፱)") ።

መቍሰያ፡ ቍስል መኾኛ ጠብ መሣሪያ ። 

መቍረ፡ መጕመጃ መሸለቻ መጨረሻ መጥረቢያ መጋዝ ሰይፍ መቀስ ልጅ ።

መቍረስ፡ መፈተት መግመስ መክፈል ("(ግብ. ሐዋ. ፪፥ ፵፪)") ።

መቍረሪያ፡ ቀዝቃዛ መኾኛ (ሸክላ ነፋስ ") ።

መቍረር፡ መቀዝቀዝ/መብረድ ።

መቍረርት፡ ቀዝቀዛ ውሃ (ቅዳሴ ጠበል ") ። "ማስቀመጫ ኵስኵስት" ። ዳግመኛም በግእዝ "ንብ ቲራ" ይባላል ።

መቍረሻ፡ መፈተቻ መግመሻ እጅ ቢላዋ ገበታ ።

መቍረቢያ፡ መቀደሻ መቀበያ ነጭ ጸዐዳ ልብስ ።

መቍረብ፡ መቀደስ መሠለስ መቀበል ቍርባንን ።

መቍረጥ፡ መጕረድ መጕመድ መመንደብ መበጠስ መሸለት ("(ኢሳ. ፲፥ ፯)") ።

መቍረጪት፡ መቅረጪት ። "ቀረጠን" እይ ።

መቍነን፡ የቀኖና ምስጢር አለበት ። የማኅ በረ ሥላሴ መነኵሴ ኹሉም ባለመቍነን ነው ። 

መቍነን፡ የድርጎ ልክ ስፍር፡ ወይም ድርጎ ። 

መቍነጥነጥ፡ መቅበጥበጥ መወዝወዝ ። 

መቍነጥነጫ፡ መቅበጥበጫ መወዝወዣ ።

መቍጠሪያ፡ በታችኛው ወግዳ ያለ አገር ። ባላገሮች ግን "መጥቈሪያ" ይሉታል፡ "ጠቈረን" ተመልከት ።

መቍጠሪያ፡ ከንጨት ከሰደፍ ከማዕ ድን የተበጀ የጸሎት ማድረሻ በክር በቀጪን ሰንሰለት ተሰክቶ የተደረደረ (የዶቃ የድባ ዐይነት ") ። ፲፪ የጣት ክርክር ።

መቍጠሪያ፡ ጣት ባቄላ የገመድ ቍጥር ቃል ጽፈት፡ ደን (የቅኔ) ።

መቍጠር፡ ፊደል ቍጥር ቅኔ መማር፡ የገንዘብንና የዕቃን ልክ ማወቅ

መቂናጥ (ጦች)፡ ከሸማኔ ዕቃ ኣን

መቂናጥ፡ የሸማኔ ዕቃ፡ ቀነጣ። 

መቃ (ዎች)፡ በቁሙ፡ ሸንበቆ (ውስጠ ክፍት ዕንጨት አንጓ ያለው - ኢዮ. ፰፥፲፩) ። ዘሩ በግእዝ ቀዐነ መቅዓን ነው፡ እንደ ቀርክሓ ስፋትና ውፍረት የለውምና። "የመቃ ብርና መቃብር" በአማርኛ ይገጥማሉ። (ግጥም)፡ "ተማሪ ሊጥፍ ቀስተኒቻ ይሻል፡ መቃብር ዐጕል ነው፡ ቀለም ያበላሻል"። ቃጣንን ተመልከት፡ ጐሽን አስተውል።

መቃ ልቅም፡ በመቃ ሥንጥር የተለቀመ ተራ ጥበብ።

መቃ መስዬ፡ ከጐሽ መቃ የምትቀጥን ውስጠ ክፍት መቃ መሳይ። ደንበቆን እይ።

መቃ፡ ሰው አውሬ ።

መቃለ፡ መማቻ ጥፊ በትር ። 

መቃለል፡ መዋገድ መገባደድ፡ መናቅ መዋረድ ። "ከመቃለል መጠቃለል" እንዲሉ። 

መቃለያ፡ መገባደጃ መዋገጃ ። 

መቃለድ፡ መዋዛት ።

መቃለጃ፡ ቀልድ መነጋገሪያ ። 

መቃለጥ፡ መማታት መደባደብ ። 

መቃመስ፡ መላከፍ መማታት ።

መቃመሻ፡ ቍንጥር መለኪያ ። 

መቃሚያ፡ መናጠቂያ መሻሚያ ። 

መቃሚያ፡ እጅ ግርግም ኰረጆ ። 

መቃማት፡ መናጠቅ መሻማት ። 

መቃም፡ መቻም መገተም መቸቸር መ ገፈር መሰምሰም ።

መቃሰን፡ መጐምዠት/መቃቃት ። 

መቃሰኛ፡ መጐምዣ ።

መቃረሚያ፡ ጕርዝኝ፡ ስልቻ፡ ቃርሚያ፡ መክተቻ፡ ማስቀመጫ። 

መቃረም፡ መልቀም፡ መሰብሰብ። 

መቃረቢያ፡ መቃኞ ።

መቃረቢያ፡ መገናኛ መዳረሻ መዋገጃ (ከመቅደስ ከመስጊድ በስተውጭ የሚደረግ ጸሎት ") ።

መቃረብ፡ መጣጋት መዳረስ መዋገድ ።

መቃረጥ፡ መቀራመት መካፈል ። 

መቃረጫ፡ መቀራመቻ ሥጋ መካ ፈያ ።

መቃሪያ፡ ዐይናማ ደንጊያ (የወፍጮ ስባሪ ") ።

መቃር፡ መሠየት መጐምዠት ።

መቃር፡ መፍጀት መሳል ።

መቃቂያ፡ መሠያ መጐምዣ ። 

መቃቃሪያ፡ መፈላለጊያ/መቀያየሚያ ።

መቃቃር፡ መፈላለግ/መቀያየም ።

መቃቃት፡ መጐምዠት መሠየት መቃር ። 

መቃበ፡ መላፊያ መቈላመሚያ ። 

መቃበር፡ መዳፈን ።

መቃበጥ፡ መላፋት መቈናጠጥ መዳራት መቈላመም ።

መቃብረ ሙሴ፡ በጠራ ውስጥ በማኅበረ በር ያለ የሙሴ መቃብር (ጥልቅ ጕ ድጓድ ድንጋይ ሲጨምሩበት የሚንጓጓ ") ። "ሙሴ" ማለት እጁ ያዳላበት ዐይኑ የሣሣበት የማኅበረተኛ ሹም ነው ይላሉ ።

መቃብር (ሮች)፡ የሬሳ ቤት የበድን መቅበሪያ ጕድጓድ የአዳም መከማቻ ። ግእዝ ግን አንዱን "መቅበር"፡ ሲያበዛ "መቃብር" ይላል ። "መቃንን" እይ ።

መቃብር ቤት (ቤተ መቃብር)፡ በውስጡ መቃብር ያለበት ቤት ።

መቃብር፡ የሬሳ ቤት፡ ቀበረ። 

መቃተል፡ መታገል/መጋደል ።

መቃተል፡ መታገል/መጋደል ።

መቃተል፡ መታገል/መጋደል ።

መቃተት፡ መዞር/መልፋት/መድከም ። 

መቃተቻ፡ መልፊያ/መድከሚያ ። 

መቃናት፡ መሳላት መሳካት መመቃ ኘት ("(ገላ. ፭፥ ፳)") ።

መቃን (ቀንአ/መቃንእ)፡ በቤት በር ግራና ቀኝ ያለ አራት ማእዘን ዕንጨት (በላይ ከጒበን በታች ከደፍ የተዋደደ) ። "መቃንና ጕበን" እንዲሉ። ምስጢሩ ቀጥታን ያሳያል (ዘፀ. ፲፪፥፯) ።

መቃኖች፡ ፪ና ከ፪ በላይ ያሉ ብዙዎች (ዘፀ. ፲፪፥፳፪-፳፫) ።

መቃኘት፡ መቀንቀን መዠመር ዜ ማን፡ ማጥበቅ ማላላት ማቃናት በገናን፡ ማሠሥ መጐብኘት መሰለል ጐሬን ቀፎን፡ መ ሰንበት መቈየት ።

መቃኛ፡ መተካከያ ።

መቃኛ፡ ጣት ቅኔ ማሕሌት ። 

መቃኞ (ዎች) (ትግ መቀነዪ)፡ የታቦት የንብ መሰንበቻ መቈያ ። 

መቃኞ፡ የታቦት መሰንበቻ—ቃኘ። 

መቃወሚያ፡ መከራከሪያ ዳኛ ምክን

መቃወም፡ መጣላት መከራከር ። 

መቃወስ፡ መለያየት መሳሳት መሳከር ። 

መቃወሻ፡ መሳሳቻ ።

መቃዊ)፡ በመቃ ላይ ጐዦ ሠርቶ የሚያድር ማለትን ያሳያል። 

መቃዘን፡ መንከራተት መባዘን ። 

መቃዘኛ፡ መንከራተቻ መባዘኛ ዱር

መቃዠት፡ ምትሀት ማየት ማላዘን ። 

መቃዣ፡ ሐሞት ትኵሳት ። "

መቃደድ፡ መሠናጠቅ መተናተን ።

መቃደጃ፡ መሠናጠቂያ ። 

መቃድ (ዶች)፡ ዐናተ ቀላሳ ካራ ጫፉ ወደ ደንደሱ እንደ በግ ቀንድ የተጠ

መቃድ፡ እንደ መናኔ መንግሥት ተክለ ሃይማኖት ያለ እውነተኛ መነኵሴ መታጠቂያ ወገብ የሚቀድ የሚቈርጥ የብረት ሠቅ (ጌታችን የታሰረበት የሳዶር ምሳሌ ") ።

መቃድ፡ ጐባጣ፡ 

መቃድሾ (መቃድስ)፡ የወደብ ስም፡ በህንድ ውቅያኖስ ዳር ያለ የሱማሌ ከተማ ። መቃድሾ ማለት መስጊዶችን ያሳያል ። ሱማ ሎች ግን ሐመር ይሉታል።

መቃድሾ ወደብ፡ ቀደሰ። 

መቃጠል፡ መንደድ (በእሳት በፍትወት ") ("(ኢሳ. ፲፥ ፲፮፡ ፵፥ ፲፮፡ ፩ቆሮ. ፯፥ ፱)") ። (ተረት)፡ "የቤቴ መቃጠል ለትዃኑ በጀው" ።

መቃጠል፡ መጮኸ መክለል ። 

መቃጠሪያ፡ መቅጠሪያ ።

መቃጠሪያ፡ ሸንጎ ቤት ።

መቃጠር፡ "በዚህ ቀን እመጣለኹ" መባባል ።

መቃጠር፡ መቅጠር ። 

መቃጠያ፡ መንደጃ ("(ዘፀ. ፴፥ ፳፰)") ። 

መቃጣት (መቃ ጣት)፡ ጣተ መቃ ። (ግጥም)፡ "ትመታኝን ብዬ ሴቲቱ ወንዱን፡ በመቃጣቷ ነው ሆዴ የሚያዝን" ። "ጐሽን" እይ ።

መቃጣት፡ መደከር መደቀን ማቅረብ ። 

መቃጥን (ኖች)፡ ("(ኢዮ. ፩)")፡ ያሣ መያዣ ቀጪን ቈላፋ ብረት በገመድ ጫፍ የሚታሰር መንጠቆ (ግእዝ) ። "መነጠቀ" ብለኸ

መቃጥን፡ መቃ ሣጥን (የንብ አውራ መቀመጫ፡ ይኸውም ዐርኬናውን ትቶ በወጣ ጊዜ ነው ") (ዐማርኛ) ።

መቃጥን፡ ማቀቀ።

መቃጥን፡ የንብ አውራ መቀመጫ፡ ቀጠነ።

መቃጥን፡ ያሣ መያዣ ቈላፋ ብረት፡ ቀጠነ።

መቃጨት፡ መጋጨት ።

መቃጪያ፡ መጮኺያ ጊዜ ።

መቄ (ዎች)፡ ነጐዴ ብዙ ወፍ (ብጫ መልክ የማሽላ ጠር) ። 

መቄል፡ መጀል መሞኘት ።

መቄራረስ፡ መገማመስ/መከፋፈል። 

መቄት፡ በጐዣም ክፍል ያለ አገር። 

መቈ፡ መጸጸቻ ማተከዣ ። 

መቈለል፡ መደርደር መደረብ መከመር መጐቸት ።

መቈለያ፡ መከመሪያ፡ ዐውድማ ገለባ

መቈለፊያ (ዎች)፡ መዝጊያ መቀርቀ ሪያ መሸጐሪያ መቀለሻ መያዣ ማነቂያ የእንስት ውሻ አፈ ማሕፀን ።

መቈለፊያ፡ የድንኳን ሜንጦ ወይም ጥብጣብ ("(ዘፀ. ፳፯፥ ፲)") ።

መቈለፊያዪቱ፡ ያች መቈለፊያ ("(ዘፀ. ፴፮፥

መቈለፍ፡ መዝጋት መቀርቀር መያዝ ማነቅ ማጕበጥ መቀለስ መሸፈን ።

መቈላለፊያ፡ መገነኛኛ ።

መቈላለፍ፡ መገነኛኘት ።

መቈላመሚያ፡ መጠማዘዣ የወንድና የሴት እጅ ።"

መቈላመም፡ መጠማዘዝ መዳራት ።

መቈልመሚያ፡ መቀለሻ ማጕበጫ (እጅ ቄራ ") ።

መቈልመም፡ መቀለስ ማጕበጥ ። 

መቈልቈል፡ መዘቅዘቅ መውረድ ። 

መቈልቈያ፡ አረኸ ቍልቍለት ባሕር አየር ።

መቈልበጥ፡ ማነስ ።

መቈመድ፡ ማዋሰብ መደረት መድ

መቈመጃ፡ ማዋሰቢያ መርፌ፡ መደረቻ መድፈኛ ክር ።

መቈማመጥ፡ መቈራረጥ መጐማመድ ። 

መቈማመጫ፡ መቈራረጫ መጐማመጃ ። 

መቈሳቈስ፡ መገፋፋት/መነካካት ።

መቈስቈስ፡ መግፋት ማግባት መጨመር መንካት ማወክ ።

መቈስቈሻ፡ መጥቀሻ/መግፊያ/መጨመሪያ (ቈላፋ ዕንጨት ወይም ብረት ") ። 

መቈረሚያ፡ እጅ፡ በትር። 

መቈረማመድ፡ መጨባበጥ/መኰረማ መት ።

መቈረም፡ መምታት፡ መኰርኰም። 

መቈረሪያ፡ መደረቢያ ማነባበሪያ ። 

መቈረር፡ መጫን መደረብ ማነባበር ። 

መቈረቢያ፡ መቀደሻ ሰዓት ።

መቈረብ፡ መቀደስ ።

መቈረዝ፡ መሸረብ መሸፈን ። 

መቈረፍ፡ መጨረፍ መቀልበስ መቈ ፈር መክፈል ።

መቈሪያ - መቍሪያ (መቅርዕ)፡ መብጫ ምላጭ፡ መተኰሻ መቀቢያ መንቀሻ መቈረሚያ ።

መቈራመድ፡ መጨበጥ/መኰራመት ።

መቈራመጃ፡ መኰራመቻ ።

መቈራረ፡ መበጣጠሻ መለያያ ። 

መቈራረስ፡ መከፋፈል ።

መቈራረጥ፡ መበጣጠስ መጐማመድ ("(ኢሳ. ፩፥ ፮)") ።

መቈራረጥ፡ መጐራረድ/መጐማመድ ።

መቈራረጥ፡ መጠላላት መለያየት (በምንም በምን አለመዳረስ ") ።

መቈራቈስ፡ መፋተን መከራከር መዋጋት መማታት ።

መቈራቈሻ፡ ገና ጦር መካከለኛ ቦታ ።

መቈራት - መቍራት፡ መብጣት መተኰስ መቀባት መንቀስ ።

መቈራት፡ መበጣት መቀባት መቈረም ።

መቈራኛ፡ መታሰሪያ መተሳሰሪያ ሰንሰለት ።

መቈርቈስ፡ መዠመር/ማጫር ። 

መቈርቈሪት፡ የቈርቈሮ የብረት መብሻ/መንደያ ሹል ብረት፡ ወይም የመቈርቈሪት መምቻ ታናሽ መዶሻ ።

መቈርቈሪያ፡ መዠመሪያ መመሥረቻ ጊዜ መሣሪያ ።

መቈርቈሪያ፡ መድፈኛ ወርቅ ሞራ ።

መቈርቈር፡ መማስ መሸንቈር መመሥረት መጐርበጥ መውጋት መድፈን ።

መቈርቈዝ፡ ማነስ ዐጪር መኾን ።

መቈርቈዣ፡ ደዌ ችግር ። 

መቈርኘት፡ ማሰር መጥመድ ። 

መቈርኛ፡ ማሰሪያ መጥመጃ ። 

መቈርጠሚያ፡ መስበሪያ/ማኘኪያ ጥ ርስ/መንጋጋ ።

መቈርጠም፡ መጐርዶም መስበር ማኘክ መብላት ።

መቈተም፡ መጓጓት/መሰለፍ ።መቈተሚያ፡ መጓጒያ/መሰለፊያ ።አቈተመ፡ አጓጓ ራሱን ("ወይም ሌላውን ") ። "ልማዱ ግን እንደ መዠመሪያው ጓጓ ነው" ።

መቈታቸት፡ መወራረድ ። መቈታቻ፡ መወራረጃ ።

መቈት፡ መጸጸት ማተከዝ ። 

መቈነስ፡ መግማት መጠንባት ክፉኛ መሽተት ።

መቈነሻ፡ መግሚያ ።

መቈነን፡ መታታት መጐንጐን መሥ ራት፡ መለካት መስፈር፡ መጀነን ማኵራት ማጓደድ ።

መቈነን፡ መጀነን መቋፍ ።

መቈነኛ፡ መቋፊያ መንገድ ።

መቈነኛ፡ መታቻ መሸረቢያ መጐንጐኛ እጅ ወስፌ ርቦ መለኪያ መስፈሪያ፡ ማጓደጃ ። 

መቈናቍን፡ ዱለት (የተከተፈ የጥቦት

መቈናቈን፡ መሣሠት መተናተን ። 

መቈናቈኛ፡ መሣሠቻ መተናተኛ ። 

መቈናደድ፡ መጋረፍ ።

መቈናጠ ያያዣ፡ ጥቂት ገንዘብ ።

መቈናጠሪያ፡ መናከሻ መፈናጠሪያ ። 

መቈናጠር፡ መናከስ መፈናጠር ። 

መቈናጠጥ፡ መለማዘግ መናከስ መገና ኘት መያያዝ ። 

መቈንቈን፡ መሠሠት መተንተን መ ቈጠብ ።

መቈንቈኛ፡ መተንተኛ መቈጠቢያ ። 

መቈንዠት፡ ማማር መዋብ ። 

መቈንዣ፡ ማማሪያ መዋቢያ ። 

መቈንደድ፡ መግረፍ ማድረቅ ማሻከር ። 

መቈንደጃ፡ መግረፊያ ጅራፍ ። 

መቈንጠ፡ ጊዜ እጅ የትንኝ አፍ ። 

መቈንጠማ፡ መለምዘጊያ ማጣበቂያ (የቀኝ እጅ አውራ ጣት ከሌባ ጣት ጋራ፡ ጕ ጠት ፈቸል ዐርኩ ወረንጦ ጊጋር ") ።

መቈንጠሪያ፡ ጣት (የዶሮ መስቈር ") ። 

መቈንጠር፡ በጥቂት መውሰድ፡ መው ጋት መንከስ መጫር ።

መቈንጠጥ፡ መለምዘግ መቅጣት መጠ ቅለል መርገጥ ።

መቈንጠጥ፡ መቀጣት መጠቅለል መማ ገር ።

መቈንጨት፡ መልቀም መጐልጐል ። 

መቈንጫ፡ ጣት ታናሽ ዶማ ። 

መቈንጸል፡ መኰስተር ማልማት መ ስበር መገንጠል ።

መቈንጸያ፡ መኰስተሪያ (የሥንጥር አ ጣብቂኝ ጣት ") ።

መቈዘሚያ፡ ማዘኛ ማልቀሻ ማርገጃ ውሎ ማዋያ ።

መቈዘም፡ ማዘን ማልቀስ ። 

መቈየት፡ መቀመጥ መዘግየት ።

መቈያ፡ ስፍራ ጊዜ ምክንያት ።

መቈያ፡ ንፍሮ ቈሎ ስዓት ማሳለፊያ እራት መድረሻ ። "ከሠሠ" ብለኸ "መክሠሥን" እይ ።

መቈጊያ፡ መግረፊያ - ጅራፍ ። 

መቈጋት፡ መግረፍ መቈንደድ ። 

መቈጠ፡ መኵሻ ።

መቈጠቢያ፡ ማስቀመጫ ማብዣ ማበ ርከቻ ዘዴ ።

መቈጠብ፡ ማስቀመጥ ማካበት ማብ ዛት ማበርከት ("(ምሳ. ፫፥ ፮)") ።

መቈጠጥ፡ መኵሳት ማራት ።

መቈጣት፡ መገሠጽ መገላመጥ ("(ገላ. ፭፥ ፳)") ።

መቈጣጠሪያ፡ መተሳሰቢያ መሳሊያ ። 

መቈጣጠር፡ አንድ ጊዜ ኹለት ጊዜ መቍጠር ።

መቈጣጣት፡ መገሣሠጽ ።

መቈጥቈጥ፡ መቍረጥ/መመልመል፡ መለብለብ/ማቃጠል ።

መቈጨት፡ መጸጸት ማዘን ።

መቈጫ፡ መዝለፊያ መገላመጫ ጊዜ ። 

መቈጫበሪያ፡ መበሳጫ ።

መቈጫበር፡ መበሳጨት ።

መቈጭ፡ ማነስ ማጠር ። 

መቈጭቈጭ፡ ማዋሰብ ማስታገ ። 

መቈፈሪያ ("ማጭድ ዕቃ መጥረቢያ ታናሽ ዶማ ኰታኰተ ቈራረጠ ቈፋፈረ ኣኰተኰተ ጀንበር ከጠለቀች ቶሎ ቶሎ ኼደ ገሠገሠ ") ። 

መቈፈሪያ፡ መማሻ ዶማ ዐንካሴ ድ ጅኖ ("(፩ሳሙ. ፲፫፥ ፳)") ።

መቈፈር፡ መማስ መማር መመንቀር መኳት መጐድፈር ።

መቈፋጠን፡ ዝግጁ መኾን ። 

መቈፋጠኛ፡ ገንዘብ ልብስ ። 

መቈፋፈር፡ መጫጫር ።

መቈፍነን፡ ማጠፍ ማድረቅ ። 

መቅ (ዕመቅ)፡ ጥልቅ ጕድጓድ ። 

መቅ ወረደ፡ ሲኦል ገባ (ከነነፍሱ ወይም ሙቶ - መዝ. ፻፮፥ ፲፯) ።

መቅ፡ ጥልቅ፡ ዐመቀ። 

መቅ፵፡ መቍረጫ መግረፊያ መቀስ ጅራፍ ጨንገር ።

መቅለል፡ ማነስ መጕደል አለመክበድ አለመክበር ።

መቅለሚያ፡ መንበዣ የዕጥበት ቸልታ ። 

መቅለሚያ—መቅለቢያ—ቀለበ ። 

መቅለም፡ መንበዝ ማሳደፍ ። 

መቅለም፡ ማረድ መቍረጥ መከርከም ። 

መቅለም—መቅለብ—ቀለበ ። 

መቅለምት፡ ታናሽ ቢላዋ ማረጃየሥጋ መቍረጫ ("(ዘፍ. ፳፮፥ ፮፡ ፲፡ መሳ. ፲፱፥ ፳፱)") ። 

መቅለምት፡ ታናሽ ቢላዋ፡ ቀለመ።

መቅለምት፡ የመቃ ሥንባጭ ስለትን ያሳያል።

መቅለስለስ፡ መድከም መስለት ። 

መቅለስለሻ፡ መድከሚያ ዐልጋ መኝታ ። 

መቅለሽለሽ፡ መታወክ ። 

መቅለቢያ፡ መያዣ መጨበ፵ እጅ ። 

መቅለብ፡ መያዝ መጨበጥ ። 

መቅለብለቢያ፡ መስገብገቢያ ። 

መቅለብለብ፡ መክለብለብ/መስገብገብ ። 

መቅለዝ፡ መድረቅ መከቸል ። 

መቅለያ፡ ማነሻ መጕደያ፡ ቀላል መኾኛ (የተነፋ ስልቻ ደንዳኔ ቈቦ ውሸት ") ። "መቅለሎ ጅንግላ ያባያ መቅ፵ እን ዶድ ላንቊሶ" ።

መቅለጥ፡ መት መፍሰስ መናድ መፍረስ፡ መድመቅ ።

መቅለጥለጥ፡ መውዛት ። 

መቅለጥለጫ፡ መውዣ ቅቤ ዘይት ። 

መቅለጫ፡ ኵየት ድስት ማሰሮ ("(መዝ. ፲፪፥ ፮)") ።

መቅሊያ፡ ደም መምሰያ ። 

መቅላት፡ ቀይ መኾን ።

መቅሎ (ትግ)፡ ብረት ምጣድ ።

መቅሎ፡ ብረት ምጣድ፡ ቈላ። 

መቅመል፡ መልቀም መግደል ። 

መቅመስ፡ መጣም መልከፍ፡ ይኸውም የሥጋና የነፍስ አፍ ሥራ ነው ።

መቅመሻ፡ እጅ ማንካ ዋንጫ ። 

መቅመቆ፡ የቅጠል ስም (ሥሩ ቅቤ ሲያነጥሩበት ብ የሚያስመስል ቅጠል) ። በቅመምነትም እወጥ ይገባል፡ ልብስም በተነከረበት ጊዜ እንደ ወይባ ይኾናልም።

መቅመያ፡ መልቀሚያ መዳጫ መግ ደያ ።

መቅመድመድ፡ መጐተት መሽመድ

መቅመድመጃ፡ መጐተቻ ።

መቅሠሚያ፡ መልቀሚያ መሰብሰቢያ (የንብ አፍና እግር ዱር መስከረም ጥቅምት ") ።

መቅሠም፡ መልቀም መሰብሰብ ።

መቅሰስ፡ ቄስ መኾን (ሥልጣነ ክህነት መቀበል ") ።

መቅሰሻ፡ የኤጲስቆጶስ/የጳጳስ ቤት፡ ወይም ቤተ ክሲያን ።

መቅሠፊያ፡ መግደያ ማጥፊያ (ቍጣ ሰይፍ ") ።

መቅሠፍ፡ መቅጨት መቅጠፍ መግ ደል ማጥፋት ።

መቅሠፍተኛ፡ ዝኒ ከማሁ (ባለመቅሠፍት አደገኛ ") ("(ግብ. ሐዋ. ፳፬፥ ፭)") ።

መቅሠፍታም፡ መቅሠፍት አምጪ (መቅሠፍት የማይርቀው ሰው ቦታ ") ።

መቅሠፍት፡ መዓት አደጋ ድንገተኛሞት ቸነፈር ("(ዘኍ. ፲፬፥ ፴፯)") ።በግእዝ ግን ጅራፍ ዐለንጋ ግርፋት ተብሎም ይተረጐማል ።

መቅረሪያ፡ መጥለያ ጥሩ መኾኛ ። 

መቅረር፡ መጥለል መጥራት ። 

መቅረቢያ፡ መጠጊያ ስፍራ፡ መንጃ በትር ።

መቅረብ፡ መለጠቅ መጠጋት፡ መን ዳት መውሰድ ።

መቅረት፡ መትረፍ መዳን፡ መለወጥ ማለፍ ።

መቅረዝ (ዞች)፡ የቀንዲል ተሸካሚ ቅርጽ (እንደ ሸንኰር የታነጸ የተቀረጸ ዕንጨት ወይም ወርቅ ") ("(ዘፀ. ፳፭፥ ፴፩ ። ዘካ. ፬፥ ፪)") ። "ቀንዲልን" እይ ። በእንስት ሲነገር ።

መቅረዝ፡ የቀንዲል ማኖሪያ—ቀረዘ።

መቅረዟ - መቅረዚቱ፡ ያች መቅረዝ ("(ዘፀ. ፳፭፥ ፴፪)") ።

መቅረዟ፡ የርሷ መቅረዝ ። 

መቅረጥ፡ መቍረጥ ማሾል፡ ቀረጥ መቀበል ።

መቅረጪት፡ የጠገራ መቍረጫ መክፈያ ካክራ ብረት ።በግእዝ "መቅረፅ" ይባላል ።

መቅረጫ፡ ኬላ ገበያ፡ ምላጭ ሰንጢ ። መጽሐፍ ግን በመቅረጫ ፈንታ ቀረጥ ይላል፡ ስሕተት ነው ("(ማቴ. ፱፥ ፱)") ።

መቅረጽ፡ ማንጠጥ/መፈልፈል። 

መቅረፊያ፡ መላጫ መምለጫ መስበ ሪያ መፍለጫ እጅ መጥረቢያ ።

መቅረፍ፡ መላጥ መምለጥ መስበር መፍለጥ ።

መቅረፍረፍ፡ መፍረክረክ ።

መቅሪያ፡ መትረፊያ ስፍራ ። 

መቅበሪያ፡ መድፈኛ መሸሸጊያ (ስፍራ ጊዜ ዶማ ኣካፋ ልብስ ሣጥን ሰሌን ") ። "ሰባራ እንስራ"፡ ይህም ክርስትና ላልተነሣ ሕፃን ነው ።

መቅበር፡ በምድር ውስጥ ማኖር ማስቀመጥ መድፈን መሸሸግ መጨቈን ።

መቅበዝበዝ፡ መዛበር መባዘን ("(ዘዳ. ፳፰፥ ፳፰)") ።

መቅበዝበዣ፡ ጊዜ ስፍራ ። 

መቅበጥ፡ መዝለል መጫወት ። 

መቅበጥበ፵፡ መቍነጥነጥ መወራ፵ ። 

መቅበጥበጥ፡ መቍነጥነጥ/መበሳጨት ። 

መቅበጫ፡ መዝለያ መጫወቻ (ስፍራ ጊዜ ") ።

መቅነዝነዝ፡ መክነፍነፍ መንቀዥቀዥ ። 

መቅነዝነዣ፡ መክለፍለፊያ መንቀዥ

መቅኒያ - መቅኛ፡ ዐንገት ቀንበር ።

መቅኒያ መቅኛ ። 

መቅናት፡ ቅን መኾን፡ ቀና ማለት (አለማቀርቀር፡ መገዛት መታዘዝ፡ መመቅኘት (የኔ በኾነ ብሎ መመኘት ") ።

መቅን (ጐንደር)፡ የቅልጥም ቅባት ። 

መቅን፡ ስያፍ ቀና። 

መቅን፡ ስያፍ፡ የሱሪ ወንበር ሠላጤ ። 

መቅን፡ ቃዳ ተለላ እመም ገዝምቀ ጥተኛ ።

መቅን ቈረጠ፡ አሰየፈ ። 

መቅኖ ቢስ፡ ዕድለ መጥፎ ። 

መቅኖ፡ ዕድል ።

መቅኖ፡ ዕድል፡ ቀና። 

መቅኖች፡ ስያፎች ሠላጤዎች ። 

መቅዘን፡ መቀመጥ መልቀቅ ሽር ማ

መቅዘኛ፡ ፈጋራ ጕድጓድ ።

መቅዘዝ፡ መፍዘዝ ። 

መቅዘፊያ (መቅደፍ)፡ መግፊያ መግለጫ ትርክዛ የባሕር ላይዳ ("(ሕዝ. ፳፯፥ ፮)") ። 

መቅዘፊያዎች - መቅዘፎች (መቃ ድፍ)፡ ትርክዞች የባሕር ላይዶች ("(ሕዝ. ፳፯፥ ፳፱፡ ግብ. ሐዋ. ፳፯፥ ፵)") ።

መቅዘፍ፡ መግፋት መግለጥ መክፈል መምራት ።

መቅዝቀዣ፡ መብረጃ በራድ በሪድ መኾኛ ።

መቅደላ፡ የተራራ ስም (በወሎ ውስጥ ያለ ረዥም ተራራ፡ የቀድሞ ሰዎች "መግደላ" ወይም "መግደያ" በማለት ፈንታ "መቅደላ" ያሉት ይመስላል) ። "መቅደላ አፋፉ ላይ ጩኸት በረከተ፡ የሴቱን አናውቅም፡ ወንድ አንድ ሰው ሞተ"። ስለ ዐጤ ቴዎድሮስ (አዝማሪ) ።

መቅደሚያ፡ እግር የፍጥነት ሩጫ ።

መቅደም፡ አፊትእፊት መኼድ ማለፍ ። 

መቅደሰ ኦሪት፡ የሙሴ ድንኳን ወይም አዳራሽ ።

መቅደሰ ወንጌል፡ ቤተ ክሲያን ። 

መቅደስ፡ ቤተ ክሲያን፡ መቀደሻ ምስጋና ማቅረቢያ፡ የጽላት የታቦት የጣዖት መኖሪያ ። ሲበዛ በግእዝ "መቃድስ" ባማርኛ "መቅደሶች" ይላል ።

መቅደስ፡ የቤተ ክሲያን ፫ኛ ክፍል፡ ፫ኛነቱ ለቅኔ ማሕሌት ነው ። ከቄስና ከዲያ

መቅደድ፡ መሸርከት መሠንጠቅ መሸ ንቈር ("(መክ. ፫፥ ፯)") ።

መቅደጃ፡ መሠንጠቂያ መሸንቈሪያ መብሻ ቢላዋ ሰንጢ/መቀስ/ድጅኖ/መሮ ።

መቅዳት፡ መጨመር ማንቈርቈር መደ ንበቅ መጨለፍ መገልበጥ ("(ዮሐ. ፬፥ ፲፭)") ። 

መቅዳት፡ መጻፍ ።

መቅድም፡ የመጻፍ መዠመሪያ (አስቀ ድሞ የሚጻፍ የሚነገር ቃል ") ።

መቅጃ (ምቅዳሕ)፡ ምንጭ ወንዝ ዠማ ዥረት ዦር፡ መጥለቂያ አንኮላ ቀራፎ ባልዲ ።

መቅጠልጠል፡ መከታተል ። 

መቅጠልጠያ፡ መከታተያ ።

መቅጠሪያ፡ ጊዜ ገንዘብ ስፍራ ። 

መቅጠር፡ ማዞር መክበብ ማጠር፡ አሽከር ማሳዶር ።

መቅጠን፡ መነን ። 

መቅጠኛ፡ መነኛ (በሽታ ችጋር ስ ለት እንዝርት ") ።

መቅጠፊያ፡ መቍረጫ እጅ ጊዜ ። 

መቅጠፍ፡ መቍረጥ መቀንጠብ መግ ደል መቅሠፍ ማበል ።

መቅጣት፡ መምታት መግረፍ መቍረጥ ("(ምሳ. ፳፫፥ ፲፫፡ ፪ቆሮ. ፲፫፥ ፲)") ።

መቅጨት፡ መቍረጥ መዓት መ ቅሠፍ ።

መቅጫ፡ እጅ መቅሠፍት ። "ቀጣን" ተ መልከት ።

መቅፈፊያ፡ መከርከሚያ መለመኛ መቃድ መቀስ አቁፋዳ ስልቻ ።

መቅፈፍ፡ መቍረጥ መከርከም መለመን መጨፍገግ ።

መቆሚያ፡ እግር ጊዜ ድጋፍ በቤተ ክሲያን ውስጥ ያለ ልዩ ልዩ ስፍራ ። "የወን ዶች መቆሚያ የሴቶች መቆሚያ" እንዲሉ።

መቆሚያ፡ የውሃ ማረፊያ መጠራቀሚያ መከማቻ ጐድጓዳ ስፍራ ("(ኢሳ. ፲፬፥ ፳፫)") ። 

መቆም፡ መነሣት መገተር መገታት መቅረት መታጐል፡ አለመኼድ ።

መቆበት፡ መጠበቅ ።

መቋለፊያ፡ መገናኛ መያያዣ ። 

መቋለፍ፡ መገናኘት መያያዝ ። 

መቋላት፡ መታኰስ መጋረፍ ።

መቋመጥ፡ መማታት ።

መቋመጥ፡ መጐምዠት መሠየት ። 

መቋመጫ፡ መማቻ ።

መቋመጫ፡ መጐምዣ ።

መቋሚያ (ዎች)፡ የካህን ፥ ፸፰ (የደብተራ) የቄስ የመነኵሴ የመነኵ ሲት የእግረ ቈራጣ ያንካሳ ዘንግ ምርኵዝ በስተጫፉ ክንፍ መደገፊያ ያለው ። "ጦርን" እይ፡ ጠወረ ።

መቋሰል፡ መማታት/መዳማት/መባባስ ።

መቋሰያ፡ መማቻ/መፈናከቻ ስፍራ/ጊዜ ። 

መቋረስ፡ መካፈል/መሳተፍ ።

መቋረሻ፡ መፋተቻ/መሳተፊያ ገበታ ።

መቋረጥ፡ መዋዋል መቅረት ።

መቋረጫ፡ መዋዋያ (የቃል ንግግር ጽፈት ") ።

መቋረፊያ፡ ቋርፍ መካፈያ መመገቢያ ስፍራ ጊዜ ።

መቋረፊያ፡ እጀ ሰፊ የጥጥ የተልባ እግር የማስ ቀሚስ (ደረተ ክፍት ") ("(ሌዋ. ፰፥ ፯)") ። በግእዝ "መቅፈርት" ይባላል ። 

መቋረፍ፡ መካፈል መብላት መመገብ፡ ማጥለቅ መላበስ ።

መቋቋሚያ፡ ገንዘብ ትጋት ። 

መቋቋም፡ መቀታተር መኾን መበጀት መሳካት ።

መቋት፡ አቋት መግባት ።

መቋደስ፡ መቋረስ መካፈል መሳተፍ ። 

መቋደሻ፡ መቋረሻ መካፈያ ገበታ ። (ተረት)፡ "ዐመለኛ ውሻ የዥብ መቋደሻ" ።

መቋደሻ፡ የዶሮ ጨጓራ (ልዩ ልዩ የኾነ ብዙ ክፍልና ጓዳ ያለው፡ ባልና ሚስት የሚቋደሱት ") ።

መቋደሻ፡ የዶሮ ጨጓራ—ቈረጠ።

መቋጠሪያ፡ መቀጠያ/መታቈሪያ

መቋጠሪያ፡ ማሰሪያ መያዣ ገመድ ዕራፊ ቀልቀሎ ።

መቋጠር፡ መቀጠል/መታሰር ።

መቋጠር፡ መቈጣጠር፡ ዐረግ መማዘዝ፡ መተሳሰብ መሳላት ።

መቋጠር፡ ማሰር መቀጠል ማደም ። 

መቋጥር፡ በዋልታ ጫፍ ያለች ታናሽ ማቶት የወራጅ ጠርብ ማሰሪያ ።

መቋጨት፡ መከረር መገመድ አንድ ነት መኾን መጣመር መተሳሰር ።

መቋጨት፡ መጠምዘዝ ማክረር ። 

መቋጫ፡ ማክረሪያ/መጠመሪያ አውራ ጣትና ሌባ ጣት

መበለ፡ ማነሻ መታለያ ገበያ ዋጋ ። 

መበለቃቀጥ፡ መከፋፈል መለያየት መፈራረቅ ። 

መበለት፡ (ቶች)፡ መበለት፡ (ታት)፡ በቁሙ፡ ድኻ፡ ብቸኛ፡ ሴት፡ ባሏ፡ የሞተባት፡ ሞት፡ ከባሏ፡ የለያት፡ የነጠላት፡ (ኢዮ፳፬፡ ፫) ። መበለት፡ ዘርና፡ መስም፡ መኾኑን፡ አስተውል ። መበለትነት፡ ባል፡ አልባነት፡ ብቸኝ ነት፡ (ዘፍ፴፰፡ ፲፬፡ ፲፱) ። አመመ፡ ብለኸ፡ እምን፡ እይ ።

መበለት،—ባሏ የሞተባትሴት،—በ 

መበለቻ፡ መለያ፡ መለያያ፡ ቢላዋ፡ ካራ፡ አንጓ ።

መበለጥ፡ ማነስ ማጠር፡ መሞኘት መታለል ። 

መበለጭ፡ ብልጭ ማለት ። 

መበላለ፵፡ መላላቂያ መራዘሚያ ። 

መበላለጥ፡ መላላቅ መራዘም፡ በሥራ በኀይል በውቀት በድሜ ። 

መበላላት፡ መነካከስ መቦጫጨቅ ። 

መበላሻ፡ መጥፊያ፡ ባዶ፡ መኾኛ ። ተበለሻሸ፡ ተጣፋ፡ ተጠፋፋ ። መበለሻሸት፡ መጣፋት፡ መጠፋፋት ። አበላሸ፡ (አድራጊ)፡ አጠፋ፡ ባዶ፡ አደ ረገ፡ (ዘዳ፱፡ ፲፪ ። ኢሳ፷፭፡ ፰) ።

መበላቀ፡ መጋለጫ መራመጃ መንገድ ኹናቴ ። 

መበላቀጥ፡ መጋለጥ፡ እንደ ሴት መኼድ ። 

መበላት፡ መነከስ መጐረሥ መታኘክ መዋጥ ወደ ሆድ መግባት ። 

መበላጨት፡ መጋጨት መሠንጠቅ መከፈል መለያየት ። 

መበልሰስ፡ መለጠጥ፡ መገልበጥ ። ተበለሰሰ፡ ተለጠጠ፡ ተገለጠጠ፡ ተነ

መበልቀጥ፡ መግለጥ መክፈት ። 

መበልጠ፵፡ መግለጫ መቀልበሻ፡ የሐኪም መሣሪያ መቈንጠጫ ወረንጦ ። 

መበልጠጊያ፡ ጌታ ሀብታም መኾኛ፡ ዕርሻና ንግድ ተግባረ እድ ። 

መበልጠግ፡ መጌትየት መክበር መ ። 

መበልጠጥ፡ መግለጥ መቀልበስ ። 

መበሰስ፡ መስበቅ ማሳበቅ ማዋሸክ ። 

መበሰሻ፡ መሰለያ ማሳበቂያ ። 

መበሰክ፡ መቍረጥ መበጠስ ። 

መበሳሰክ፡ መበታተክ መበጣጠስ ።

መበሳሳት፡ መሸነቋቈር መነዳደል ። 

መበሳሳት፡ መቀዳደድ መነዳደል ። 

መበሳበስ፡ መጋማት መበሻቀጥ ። 

መበሳት፡ መሸንቈር መነዶ ። 

መበሳጨት፡ ማዘን መቈጣት መና ደድ ። 

መበሳጫ፡ ማዘኛ መቈጫ መጮኺያ ነገር ምክንያት ። 

መበስቈል፡ መጐስቈል ። 

መበስበስ፡ መርጠብ መራስ መሾቅ መሻገት መበላሸት ። 

መበስበሻ፡ ውሃ ዝናም ። 

መበረቃቀስ፡ መበታተን መሰባበር ። 

መበረዝ፡ መብረድ መብረስ ። 

መበረዝ፡ ቀዝቃዛ ውሃን ከሙቅ ውሃ ማግባት፡ ማርን በውሃ መበጥበጥ ከጠላ መቀላቀል ። 

መበረዣ፡ ማብረጃ ማቀዝቀዣ ውሃ ። 

መበራረክ፡ መመራረቅ መቀዳደስ ። 

መበራበር፡ መበዛበዝ መዛረፍ ። 

መበራታት፡ መጠናናት መጠነካከር ። 

መበራቻ፡ መጠናከሪያ ። 

መበራከት፡ መባዛት መራባት ። 

መበራከቻ፡ መባዣ ጊዜ ቦታ ። 

መበራየት፡ መረገጥ መታሸት ። 

መበራገድ፡ መከፋፈት መለያየት ። 

መበርቀስ፡ መጣስ መጣል ማፍረስ ። 

መበርቀሻ፡ መንደያ መብሻ በትረ ቃቃን ድጅኖ ። 

መበርቋት፡ መንጣት መገርጣት መብ ሰል መድረስ ። 

መበርበሪያ፡ መገልበ መንሽ ። 

መበርበር፡ መበዝበዝ መውረር መዝረፍ፡ መገልበጥ ። 

መበርታት፡ መጥናት መጠንከር ማየል መጐበዝ ። (፩ቆሮ ፪ - ፩) ። 

መበርቻ፡ መጥኒያ መጠንከሪያ ። 

መበርነን፡ መባነን መቃዠት ። 

መበርከት፡ መብዛት መትረፍ ። 

መበርከቻ፡ መብዣ መፈድፈጃ ። 

መበርኰት፡ መድፈን መረመጥ ። 

መበርኰቻ፡ መረመጫ ደንጊያ፡ ቅ ጠል ጕድጓድ ። 

መበርገድ፡ መክፈት መክፈል መተ ረር ። 

መበርገጃ፡ መወለያ ምሣር ሽብልቅ ። 

መበርገጊያ፡ መደንበሪያ ቦታ ጊዜ ምክንያት ። 

መበርገጊያ፡ መፈንከቻ መወለያ ዱላ ጐራዴ ። 

መበርገግ፡ መደንበር መገታት ማፈ ግፈግ ። 

መበርገግ፡ መፈንከት መወለል ። 

መበሸቃቀጥ፡ መነቃቀፍ ። 

መበሸት፡ መታመም ጤና ማጣት ። 

መበሻ፡ መነደያ መቀደጃ ። 

መበሻቀ፡ መነወሪያ መነቀፊያ መ ሰደቢያ ። 

መበሻቀጥ፡ ነውረኛ መኾን መነቀፍ ። 

መበሽረክ፡ መቀደድ መሸርከት መበጨቅ ። 

መበሽረክ፡ መበጥረቅ መቅደድ መሸ ርከት ። 

መበሽቀጥ፡ መራስ መረስረስ መብ ስብስ ። 

መበሽቀጫ፡ መረስረሻ መበስበሻ ። 

መበቀል፡ መቀየም መቅጣት ፍዳ መስጠት ግፍን በደልን መክፈል ። (፪ቆሮ ፯ ፥ ፲፩) ። 

መበቀት፡ መነዝነዝ መነትረክ ። 

መበቀቻ፡ መነዝነዣ መነትረኪያ ። 

መበቀያ፡ የክፉ ብድር መክፈያ መግ ደያ መሣሪያ ጊዜ ። 

መበቃቀል፡ የመብቀል ድርብ፡ በዝቶ መብቀሉን ያሳያል ። 

መበተን፡ መዝራት መዘርዘር መዘረር ።

መበተን፡ መዝራት መዘርዘር መዘረር መንሽ ላይዳ ማለት ። 

መበተኛ፡ መዘርዘሪያ መዘረሪያ ማስጫእጅ ዐውድማ ዕርሻ ። 

መበተኛ፡ ቍና ማሳ ። 

መበተክ፡ መበሰክ መበጠስ ኣባሳ መምታት ።

መበተክ፡ መበሰክ፡ ቋንዣን መቈረጥ፡ አባላ መመታት፡ መበላሸት፡ ከንቱ መኾን ። 

መበታተን፡ መለያየት መሠራጨት መስምረት ። 

መበታተን፡ መወራወር መለያየት ። 

መበታተኛ፡ መለያያ ምክር ተንኰል ። 

መበታተኛ፡ መሠራ፵ መወራኛ ። 

መበታተክ፡ መበጣጠስ መቈራረጥ ። 

መበትበት፡ መቦርቦር መቃጠል ። 

መበትበት፡ መቦጥቦጥ ማቃጠል መ ብላት ። 

መበትበቻ፡ መቦጥቦጫ መፈልፈያ መ በግበጊያ ። 

መበኛ፡ መፍረጃ ሸንጎ ችሎት አደባ ባይ ዐውድ ። 

መበከል፡ ማደፍ መኰለፍ መቈሸሽ መበላሸት ። 

መበከያ፡ ማሳደፊያ፡ ጭቃ ቀለም ዘይት ቅባት ። 

መበካከል፡ መኰላለፍ ማጠፋፋት ። 

መበዛበዝ፡ መዛረፍ መቃማት መተናተን ። 

መበዝበዝ፡ መዘረፍ መቀማት መወሰድ ። (ኤር ፲፭ ፥ ፲፫ ። ዕን ፩ ፥ ፫) ። 

መበዝበዝ፡ መዝረፍ መቀማት መበርበር መበተን ማባከን ። (ኢሳ ፴፫ ፥ ፳) ። 

መበዝበዣ፡ መዝረፊያ መቀሚያ መ ሣሪያ ጊዜ ቦታ ። 

መበየን፡ መተቸት መፍረድ መለየት ። 

መበየድ፡ መድፈን መምረግ መላከክ ። 

መበየጃ፡ ርሳስ መጣብቅ ላሕማ ። 

መበያ፡ ድልኽ ወጥ ። 

መበደል፡ መገፋት መለወጥ ።

መበደል፡ ማመፅ መግፋት፡ በደግ ፈንታ ክፉ መሥራት ። ወርቅ ላበደረ ዐፈር እንዲሉ ። 

መበደሪያ፡ ማኅተም ፊርማ፡ መያዣ ጊዜ ። 

መበደር፡ መለቃት መዋስ መቀበል መውሰድ፡ መሰጠት መወሰድ ። 

መበደያ፡ ማመጫ መግፊያ ። 

መበዳደል፡ መተማመፅ ክፉ መሣራት ። 

መበዳደር፡ መቀባበል መዋዋስ ። 

መበዳደያ፡ ግፍ መቀባበያ ። 

መበጀት፡ መሠራት መከወን መሻል ። 

መበጀት፡ መስመር ማማር መዋብ፡ ውብ መኾን ። 

መበገሪያ፡ መሞከሪያ መፈተኛ መነደፊያ ጊዜና መሣሪያ ። 

መበገሪያ፡ ማመልከቻ መንደፊያ ። 

መበገር፡ መሞከር መፈተን መንደፍ መሣል ማመልከት ። 

መበግበጊያ፡ ማቃጠያ መግረፊያ ማጭድ ጅራፍ ። 

መበግበግ፡ መፍጀት ማቃጠል መግረፍ ። 

መበጠስ፡ መምተር መቍረጥ ። (ተረት)፡ ፍየል ከመድረሷ ቅጠል መበጠሷ ። 

መበጠስ፡ መበተክ መቀንጠስ ። 

መበጠሻ፡ መጐመጃ መቈረጫ መመተሪያ ። 

መበጠሻ፡ ማጭድ በላዋ ሰንጢ ም ላጭ መቀስ ሰይፍ ጐራዴ ። 

መበጠጥ፡ ለጥ ማለት፡ በጠጥ መጣል ። 

መበጣበጥ፡ መነዛነዝ መጨቃጨቅ መማታት ። (ሉቃ ፳፩ ፥ ፳፭) ። 

መበጣበጫ፡ መነዛነዣ መጨቃጨቂያ ። 

መበጣት፡ መፈቃት መቈራት ። 

መበጣጠስ፡ መበታተክ መቈራረጥ መ በሳሰክ ። 

መበጣጠስ፡ መበታተክ መበሳሰክ ። 

መበጣጠሻ፡ መቈራረጫ መለያያ ። 

መበጣጠሻ፡ መቈራረጫ ስለት ። 

መበጥረቂያ፡ ልብ ውጋት ምስማር ችንካር መሮ ጋሬጣ እሳት ። 

መበጥረቅ፡ መነደል መበሳት ።

መበጥረቅ፡ መንደል መብሳት መሸን ቈር ። 

መበጥበጥ፡ መበረዝ መታወክ ። 

መበጥበጥ፡ መጥመቅ ማመስ ማደፍረስ ማወክ ። 

መበጥበጫ፡ መመሸቻ መሰረዣ፡ ማወኪያ ማስቸገሪያ ። 

መበጥበጫ፡ የቀለም ማማሰያ ዐጪር ዕንጨት ። 

መበጨቅ፡ መበጠስ መበሰክ ። 

መበጨቅ፡ መበጣጠስ መቈራረጥ ። 

መበጫ፡ መፈቂያ መተፍተፊያ ። 

መበጫጨቅ፡ መቈራረጥ መበጣጠስ ። 

መባ፡ (ቦአ፡ መባእ)፣፡ ሰው፡ ወደ፡ ቤተ፡ መቅደስ፡ ሲገባ፡ የሚሰጠው፡ ገንዘብ፡ ፍ፡ ዕጣን፡ መገበሪያ፡ ተስፋ፡ ዛቲ ፣ሌላውም፡ ጥቂቱና፡ ብዙው፡ ስጦታና፡ እጅ፡ መንሻ፡ ኹሉ፡ መባ፡ ይባላል ። 

መባ፡ ሰጠ፡ ለካህን፡ ለዝበዝ፡ መባውን፡ አቀረበ፡ አስረከበ ። 

መባለቂያ፡ ማደጊያ መጐልመሻ ዘር ማፍሰሻ ። 

መባለቅ፡ ማደግ ዘር ማፍለቅ ማፍሰስ ። 

መባለግ፡ ባለጌ መኾን፡ የባለጌ ሥራ መሥራት፡ ማመንዘር መሸርሞጥ፡ ሥራን አካኼድን ማበላሸት ። 

መባላት፡ መናከስ መናጨት መዘናተር፡ መጋመጥ ። 

መባል፡ መወራት መነገር ። 

መባሰል፡ መጣላት መማረር ። 

መባስ፡ መጥናት መክፋት መበርታት ማገርሸት ። 

መባረር፡ መሯሯጥ መጣደፍ ። 

መባረቂያ፡ መተኰሻ ምክንያት ። 

መባረኪያ፡ መመረቂያ መቀደሻ ጸሎት መስቀል ።

መባረኪያ፡ መቀደሻ መመረቂያ ጊዜ ። 

መባረክ፡ መመረቅ መቀደስ፡ መብዛት ። 

መባረክ፡ ማማተብ መቀደስ ገጽን ቤትን ዕርድን ምግብን ታቦትን ቤተ ክሲያንን ማንኛውንም ነገር ። 

መባረዝ፡ መቀላቀል መደባለቅ ። 

መባረዣ፡ መቀላቀያ መደባለቂያ ። 

መባረድ፡ መዳከም መጓደል ። 

መባረጃ፡ መዳከሚያ መጓደያ ። 

መባሻ፡ መክፊያ ማገርሻ ። 

መባቀቻ፡ መነዛነዣ መከራከሪያ ። 

መባቃት፡ መሰላቸት መጣገብ መተካከል ። 

መባቃት፡ መጨቃጨቅ መወዛገብ ። 

መባበል፡ መለመን ። (ገላ ፭ ፥ ፰) ። 

መባቢያ፡ መፍሪያ መሥጊያ ። 

መባባል፡ መነጋገር መገት፡ መማታት ። 

መባባስ፡ መጣላት መጠላላት ። 

መባባሻ፡ መከፋፊያ መቀያየሚያ ። 

መባባት፡ መፍራት መሥጋት ። (ኢሳ ፲፭ ፥ ፭) ። 

መባባያ፡ መከራከሪያ መማቻ፡ አዳባይ አደባባይ በትር ። 

መባተል፡ ብቻ መኾን ብቻ መሥ ራት ። 

መባት፡ መግባት መዠመር መሠልጠን ። 

መባቻ፡ የወር መግቢያ መዠመሪያ ፩ኛ ቀን ጨረቃ የምትበቅልበት ጊዜ ። በግእዝ ሠርቅ ይባላል ። (ዘኍ ፱ ፥ ፲) ። 

መባቻ،—የወር፡ መግቢያ፡ ባተ። 

መባነን፡ መደንገጥ መጮኸመንቃት ። 

መባነኛ፡ ሕልም ቅዠት ።

መባከን፡ መባዘን መቃበዝ ። 

መባከኛ፡ መባዘኛ መገላመጥ ። 

መባዘቅ፡ መቀላቀል መደባለቅ መነከር መዘባረቅ ። 

መባዘት፡ መፈልቀቅ መቦጨቅ ። 

መባዘቻ፡ መንቀሻ መቦጨቂያ ። 

መባዘን፡ መዞር መንከራተት መዛበር አለማረፍ ። 

መባዘኛ፡ መንከራተቻ መዛበሪያ፡ ዱር እግር ። 

መባዘዝ፡ መባዘን መዞር መባከን ። 

መባያ፡ መናከሻ ጥርስ ። 

መባጀት፡ መቀመጥ መቈየት በበጋ ። 

መባጀት፡ መድረቅ በጋ መኾን ። 

መባጃ ሐመር፡ ከዕለታት ተውሳክና ከመጥቅ የሚወጣ ያጿማትና የበዓላት መገኛ ወይም መቀመጫ ማለት ነው ። ዘመኑ ባሕር እንደ ተባለ፡ ጾሙና በዓሉም በምሳሌ ሐመር (መርከብ) ተብሏል፡ ባጪር ቃል ግን መጥቅና የለት ተውሳክ ይሉታል ። 

መባጃ ሐመር፡ የኖኅ መርከብ ያረፈችበት የባጀችበት የተቀመጠችበት የነበረች በት ያራራት ተራራ ። (ዘፍ ፰ ፥ ፬) ። 

መባጃ፡ መቀመጫ መቈያ ። 

መባጠል፡ መጥፋት መበላሸት ከንቱ መኾን ። 

መባጠያ፡ መጥፊያ መበላሻ ። 

መባጠጥ፡ መዝለል መር ማለት፡ መዝለያ መፈንጫ ሜዳ ። 

መባጣት፡ መሠናተር ። 

መቤዠት፡ መዳን መለቀቅ ። ማዳን ማውጣት ። (ኢሳ ፶ ፥ ፪) ። 

መብለ፡ መርዘሚያ ማደጊያ፡ ከፍ ማያ ዕድሜ ያ ። 

መብለል፡ መብነን መጥፋት መበላ ሸት ። 

መብለቅ (ዐረ)፡ መሮ፡ መብሻ መፈልፈያ መንደያ ። 

መብለዝ፡ መዝጐን መጥቈር መብረስ መብለስ ። 

መብለግ፡ መዝነም በልግ መኾን ። 

መብለጥ፡ ማደግ መላቅ መክበር ። 

መብለጥለ፡ የመብለ፵ ድርብ፡ ይህ ኹሉ ጭራሽን ያሳያል ። 

መብለጥለጥ፡ የመብለጥ ድርብ፡ መትኰርኰር ። 

መብለጭለ፡ ጊዜና ቦታ፡ ጌጥ ቅቤ ዘይት ዐፍላ ።

መብለጭለጭ፡ መንተግተግ መብረቅረቅ ። 

መብሊያ፡ ስፍራ ገበታ ዕቃ ወጥ ኣፍ ጊዜ ። 

መብላት፡ መጕረሥ መዋጥ መሰልቀጥ ። (፩ሳሙ ፱ ፥ ፲፫ ። ኢሳ ፳፪ ፥ ፲፫) ።

መብል (መብልዕ)፡ በቁሙ፡ ጕርሥ ቍርስ ምሳ እራት ምግብ ሲሳይ መኖ ቀለብ፡ እንጀራ ዳቦ ንፍሮ ቈሎ፡ የመሰለው ኹሉ ። (ማር ፲፪ ፥ ፴፱ ። ዮሐ ፮ ፥ ፶፩) ። 

መብሰል፡ መከክ መሸት መጐምራት ። 

መብሰልሰል፡ መትከንከን በሆድ መጕላላት ። 

መብሰክሰኪያ፡ መበጣጠሻ መቀማጠያ ። 

መብሰክሰክ፡ መበጣጠስ መቀማጠል ። 

መብሰያ፡ እሳት ፀሓይ ሸክላ ጊዜ ። 

መብሳት፡ መሸንቈር መንደል ። 

መብረስ፡ ብላሽ መኾን፡ መርከስ መቀዝቀዝ ። 

መብረሪያ፡ መሽከርከሪያ እግር ክንፍ ሜዳ ጊዜ ። 

መብረሪያ ሜዳ፡ እግር - መሮጫ ሜዳ፡ እግር።

መብረር፡ መሮጥ መክነፍ ማለፍ ። 

መብረር፡ መድረቅ/መቆም ። 

መብረር, መጋለብ, መፈርጠጥ, መሸምጠጥ - መሮጥ, መጋለብ, መፍጠን።

መብረሻ፡ መብረጃ መቀዝቀዣ ። 

መብረቅ (በሪቅ)፡ ብልጭ ማለት ማንጸባረቅ መፍለቅ፡ ብርቅ መኾን፡ መንጣት ። 

መብረቅ፡ በቁሙ፡ ብራቅ የሰማይ ቍጣ ። መብረቅ የግእዝ፡ ብራቅ ያማርኛ ነው ። ሲበዛ መብረቆች ይላል ። (ኢዮ ፴፰ ፥ ፴፭ ። መዝ ፲፰ ፥ ፲፬ ። ራእ ፰ ፥ ፩) ። 

መብረቅረቂያ፡ መብለጭለጫ መፍለቅ ለቂያ ። ሸበረቀን እይ፡ የበረቀ ዘር ነው ። 

መብረቅረቅ፡ መብለጭለጭ ። 

መብረኪያ፡ ጕልበት ምጥ፡ መስገጃ ቦታ ። 

መብረክ፡ የጕልበት መታጠፍ መኰድኰድ ። 

መብረድ፡ መቀዝቀዝ መቈፈን ። 

መብረድ፡ በቁሙ፡ ሞረድ መሞረጃ፡ ሳባ ሞረድ ። መብረድ ግእዝኛ ነው ። 

መብረጃ፡ መቀዝቀዣ መብረዣ ።

መብሩቅ፡ ነጭ ጠንካራ ልብስ፡ ሲያዩት የሚብረቀረቅ ። 

መብሪያ፡ ፋኖስ መቅረዝ ቀንዲል ጊዜ ። 

መብራት (በሪህ)፡ መታየት መገለጥ ማሸብረቅ ። (ዘር) ። 

መብራት (ቶች) (መብርህ)፡ ችቦ ዳቦት ቲሃ ፋና ጧፍ ሻማ ፥ ኤሌትሪክ ዕንቍ ፥ ፀሓይ ጨረቃ ኮከብ ። (መስም) ። 

መብሸቂያ፡ ማዘኛ መተከዣ ክፉ ነገር ። 

መብሸቅ፡ ማዘን መተከዝ መናደድ ። 

መብሻ፡ መሰርሰርሪያ መሮ በትረ ቃቃን እሳት ወስፌ መዘውር ። 

መብቀል (በቊል)፡ ከመሬት መውጣት መገለጥ መታየት መሥረጽ ። (ኢሳ ፴፭ ፥ ፪) ። 

መብቀያ፡ መስኖ ዝናም ጊዜ፡ መ ው፵ ብቅ ማያ ። 

መብቂያ፡ ሃይማኖት ምግባር ጾም ጸሎት ስግደት ትሩፋት ፍቅር ትሕትና ትዕግሥት ። 

መብቃቃት (መብቃት)፡ ልክ መኾን፡ (መዳረስ) ። 

መብቃት፡ መገባት፡ ጻድቅ መኾን፡ መርባት መጥቀም ። 

መብተክተክ፡ መብሰክሰክ መብጠስ ጠስ ። 

መብት (መባሕት)፡ ሥልጣን ሹመት ችሎት ምቾት ፈቃድ ትእዛዝ ። (ተረት)፡ ለሙት የለው መብት ። 

መብት አገኘ (ተበውሐ)፡ ሠለጠነ ሥልጣን ተቀበለ ተሾመ ከበረ ። 

መብት፣ሥልጣን ፈቃድ፣ባተ።

መብቶች፡ ሥልጣኖች ችሎቶች ። 

መብነን፡ መትነን መባከን ። 

መብከት፡ መራስ መበስበስ መጠንባት መግማት ። 

መብከቻ፡ መራሻ መበስበሻ ዝናም ውሃ ። 

መብዛት (በዚኅ)፡ መፈድፈድ መትረፍ መውለድ መርባት መበርከት ። 

መብዣ (ምብዛኅ)፡ መርቢያ መውለጃ መፈድፈጃ ቦታ ጊዜ ። 

መብደኛ፡ መፍዘዣ መደንገዣ ። 

መብዶን (በዲን)፡ በድን ሬሳ መኾን፡ መደንገዝ መደንጋት ። 

መብገን፡ መድረቅ መክረር ። 

መብገኛ፡ መድረቂያ መክረሪያ መግ መኛ ። 

መብጠልጠል፡ መብተክተክ ። 

መብጠስጠስ፡ መቀማጠል መንደላቀቅ መሞላቀቅ ። 

መብጠስጠሻ፡ መቀማጠያ መንቀባረ ሪያ ። 

መብጣት (በጢሕ)፡ መፍቃት መተፍተፍ መጋረጥ ። 

መብጫ (ምብጣሕ)፡ መፍቂያ መሠንተሪያ ምላጭ ቡልጭት ። 

መቦረቂያ፡ መዝለያ መፈንጫ ሜዳ ። 

መቦረቅ፡ መዝለል መፈንጨት ማለፍ መር መር ማለት፡ መወረብ ። 

መቦርቦር (መበርበር)፡ መጐርጐር መፈልፈል መቦጥቦጥ ። 

መቦቀሪያ፡ ምላጭ ጊዜ ። 

መቦቀር፡ መላጨት ። 

መቦቀር፡ ዙሪያ ክብ ጥቂት መላ ጩ ። 

መቦትረፍ፡ መቦጨቅ ማበላሸት፡ እን ዳለወገን ማድረግ ። 

መቦንቸት፡ መቦክቦክ መበስበስ ። 

መቦኸየት (ብርሐት)፡ በራ መላጣ ራሰ ገላጣ መኾን፡ መሳልና ነት ሳንባና ጕበት ብሓ ባረቅ ኖራ መምሰል ። 

መቦዘን፡ መታከት ማረፍ መጋደም መስነፍ ዞላ መዋል። 

መቦዘኛ፡ ማረፊያ ሥራ መፍቻ ጊዜ ። 

መቦደስ፡ መግመስ መጕመድ ። 

መቦደን፡ መጠመር መግጠም የልብስ ። 

መቦጥቦጥ፡ መቦርቦር መጐርጐር መጐጥጐጥ ። 

መቦጨቂያ፡ ማጭድ ቢላዋ ጥርስ፡ ቦታ ጊዜ ። 

መቦጨቅ (መበጨቅ)፡ መባዘት ማጨድ መቍረጥ፡ ማማት ። 

መቦጨቅ፡ መታጨድ መቈረጥ ። 

መቧገት፡ መዞር መንከራተት መለመን መቀለት ። 

መቧገቻ፡ መቀለቻ መለመኛ፡ ዐውድማ ስልቻ ጊዜ ። 

መቧጠግ፡ መጠጫ መማሪያ ሹካ ማንካ ጥፍር ሹል ነገር፡ ባለጐባጣ ጣት ብረት ። ፈረንጆች ራቶ ይሉታል ። 

መቧጠጥ፡ መጠጥ መጨር መጥ ረግ ። 

መቧጨሪያ፡ መጮሪያ ማከኪያ ጥ ፍር ። 

መቧጨር፡ መጮር መጫር ማከክ ። 

መቧጨቅ፡ መናከስ መባላት መናጠቅ ። 

መተ፡ ጫነ 

መተለሚያ፡ መዠመሪያ መታረሻ (ረፋድ ጊዜ) ።

መተለም፡ መዠመር መታረስ ። 

መተላለም፡ መዠማመር ።

መተላለቂያ፡ መጋደያ የጦር መሣሪያ

መተላለቅ፡ መጋደል መጝት ። 

መተላለክ፡ መዳፈር፡ መጋፋት ።

መተላለፊያ፡ በር/መንገድ/ቀኝና ግራ ። 

መተላለፍ፡ መረማመድ መዛመት መ

መተላለፍ፡ ከሕግ ውጭ መኾን መ ራቅ ("(፩ሳሙ. ፲፭፥፳፬፡ ኢሳ. ፶፰፥፩፡ ፩ዮሐ. ፫፥፳)")

መተላተል፡ መቀዳደድ መለያየት ። 

መተልተል፡ መፍታት መተርተር መቅደድ መሠንጠቅ መብጣት መለየት ። 

መተልተያ፡ መፍቻ መተርተሪያ መሠን...ጠቂያ መቅደጃ መርፌ ቢላዋ ።

መተልከት፡ መመልከት።

መተማመስ፡ መተረማመስ ።

መተማመን፡ መዋደድ፡ መሰማማት፡ መዋዋል ።

መተማመኛ፡ መዋደጃ፡ መሰማሚያ፡ ወረቀት፡ ውል።

መተማመፅ፡ መበዳደል ። 

መተማሚያ፡ መነቃቀፊያ ክፉ አድራ

መተማማት፡ መነቃቀፍ ("(ያዕ. ፫፥፲፬፥ ፲፮)") ።

መተማተሚያ፡ መላተሚያ መዋጊያ (ቀንድ ግንባር ሜዳ) ።

መተማተም፡ መላተም መጋጨት መዋጋት ።

መተምተሚያ፡ መለተሚያ ወግ...መደምደሚያ ቀንድ ሉሕ ።

መተምተም፡ መምታት መለተም መግፊት መውት መደምደም ማባበል ማም...ጠጥ ።

መተሳሰቢያ፡ መብት ጽፈት መቈጣ ጠሪያ መረዳጃ ።

መተሳሰብ፡ መቈጣጠር መሳላት መረ ዳዳት ።

መተረ፡ ኰመተረ/ጨመደደ ("እሳት ቈዳን እርጅና ፊትን ወረመተን አስተውል") ። 

መተረማመስ፡ መበጣበጥ መመሰቃ...ቀል ።

መተረማመሻ፡ መበጣበ ።

መተረሪያ፡ መሠንጠቂያ ምሣር ። 

መተረር፡ መሠንጠቅ መክፈል ። 

መተረቢያ፡ ማላገጫ ማፌዣ ። 

መተረብ፡ መቀለድ ማላገጥ ማፌዝ ። 

መተረት፡ መመሰል ማውጋት ። 

መተረቻ፡ ተረት መናገሪያ ምሳሌ መመሰያ (ከሰው ጥቍሪትን ከተራራ ፈንታሌን የመሰለ) ።

መተረቻ ኾነ፡ ተተረተበት ። 

መተረኪያ፡ የታሪክ መጽሐፍ ጉባይ ። 

መተረክ፡ ማውጋት ማውራት ማሳሰብ ። 

መተሪያ፡ መልፊያ/መድከሚያ ። 

መተራመስ፡ መታወክ መታመስ መ...መሳቀል ።

መተራመሻ፡ መታወኪያ መመሳቀያ ። 

መተራረቂያ፡ መሰማሚያ መፈቃቀሪያ ምክር ።

መተራረቅ፡ መሰማማት መፈቃቀር ። 

መተራረድ፡ መቀራደድ ። 

መተራረጃ፡ መቀራደጃ " 

መተራረፍ፡ መረዳዳት መተጋገዝ ። 

መተራተር፡ መፈታታት መለያየት መሠነጣጠቅ ።

መተራከኪያ፡ መፈናከቻ ።

መተራከክ፡ መፈናከት ።

መተርተሪያ፡ መርፌ ቦለድ በትር...ማረሻ ።

መተርተር፡ መፍታት መለየት መሠንጠቅ መፈንከት መጨፍለቅ ።

መተርከኪያ፡ መሠንጠቂያ መፈንከቻ (ምሣር ዱላ) ።

መተርከክ፡ መጠርቀቅ መሠንጠቅ መ...ፈንከት ።

መተርኰስ፡ መስበር መኰስተር ። 

መተርኰሻ፡ መኰስተሪያ ማልሚያ ሠ...ንጣቃ ዕንጨት ።

መተርጐሚያ፡ መግለጫ ማስረጃ (ወ...ንበር ጉባኤ) ።

መተርጐም፡ መገልበጥ መመለስ መፍታት መግለጥ ማስረዳት ።

መተርፈስ፡ መዝገን ማፈሥ መቃም ። 

መተርፈሻ፡ መዝገኛ ማፈሻ መቃሚያ (እጅ አፍ) ።

መተሻሸት፡ ቶሎ አለመነሣት አለመ ኼድ ።

መተሻሻ፡ ስፍራ ምክንያት ። 

መተቃቀፊያ፡ መተቋቈሪያ ።

መተቃቀፍ፡ መተቋቈር ("(ምሳ. ፯፥ ፲፰፡ መክ. ፫፥ ፭)") ።

መተቋቈሪያ፡ መተቃቀፊያ ። 

መተቋቈር፡ መተቃቀፍ ። 

መተባበሪያ፡ መጋጠሚያ/መሻረኪያ።

መተባበር፡ መሰማማት መጋጠም መሻ ረክ ።

መተባተብ፡ መጠላለፍ/መተሳሰር ። 

መተባተብ፡ መጠማጠም/መደጋገም ። 

መተቤት፡ መታበይ/መኵራት። 

መተቤቻ፡ መታበያ/መኩሪያ (ሀብት ጕ ልበት ") ።

መተብተቢያ፡ ጠፍር ገመድ ልጥ ዐረግ ሽቦ ሰይጣናዊ ድጋፍ ።

መተብተብ፡ መጠምጠም...ማሰር መውረር መክበብ ።

መተተኛ (ኞች)፡ ዝኒ ከማሁ (ጠንቋይ/ባለምታት) ።

መተተጊያ፡ መውጊያ ማቃጠያ ። 

መተተግ፡ መውጋት ማቃጠል ። 

መተታም (ሞች)፡ ባለመተት (ዐዚማም/አስማታም) ።

መተት (መትህ)፡ ዐዚም/አስማት/ድግምት (አፍዝ/አደንግዝ) ።

መተት፡ ዐዚም፡ መታ። 

መተቸት፡ ማተት ማስረዳት ። 

መተቻ፡ ማተቻ ማስረጃ ዐውድ ሸንጎ ። 

መተነኳኰል፡ መጐዳዳት ።

መተነኳኰስ፡ መለኳኰፍ ። 

መተነኳኰያ፡ መጐዳጃ ።

መተናተን፡ መለያየት መከፋፈል ። 

መተናተን፡ መካፈል መከፋፈል ። 

መተናተኛ፡ መካፈያ መከፋፈያ ። 

መተናነቂያ፡ መታገያ ሜዳ ። 

መተናነቅ፡ መታገል ።

መተናኰል፡ መጣላት መጠናወት ። 

መተናኰስ፡ መላኰፍ ። 

መተናኰያ፡ መጕጃ መጠናወቻ ። 

መተናፈስ፡ አየርን መቀበል። 

መተናፈሻ፡ መስኮት/ቀዳዳ/ዕዳሪ/አፍንጫ/አፍ/ቂጥ።

መተንባት፡ እንዲህ ይደረጋል ማለት። 

መተንተረክ፡ መተንዘዝ።

መተንተን፡ መክፈል መመደብ ማደል ። 

መተንተኛ፡ መክፈያ ማደያ (እጅ ርቦ መቍነን ካራ) ።

መተንተፍ፡ መተርፍ።

መተንትርክራክ፡ መንከባለል።

መተንትርፍራፍ፡ መትረፍረፍ።

መተንኰስ፡ መለኰፍ መንካት ። 

መተንኰሻ፡ መለኰፊያ መንኪያ ። 

መተንፈስ፡ እፍ/እፎይ ማለት። 

መተንፈሻ፡ አፍ/አፍንጫ/ፈጋራ። 

መተኛ፡ መኝታ መጋደሚያ...ዐልጋ መደብ ቈጥ ምንጣፍ ማታ ።

መተኛት፡ መኛት መጋደም መዘረር (ዮሐ. ፳፩፡ ፲፫) ።

መተኛት፡ ከሴት መገናኘት (ዘፍ. ፴፬፡ ፯) ። 

መተከል (መታ ከላ)፡ በጐዣም ውስጥ ያለ አገር።

መተከዝ፡ ማዘን መቈርቈር ። 

መተከዣ፡ ማዘኛ በገና ሙሾ ። 

መተኪያ፡ መከፈያ ምትክ መቀበያ ። መወከያ፡ ዘብ ሥራ ።

መተኪያ፡ መክፈያ መወከያ ። 

መተኪያ፡ የሴት ስም ። 

መተኪያ/መተኮ፡ የሰው ስም ። 

መተካት፡ መስጠት መክፈል መወከል ። 

መተካት፡ መከፈል መረጠብ መወከል ። 

መተካከል፡ ልክ ፥ ትክክል መኾን ፥ መደልደል ፥ መወዳደር ።

መተካከያ፡ መደልደያ ፥ ልክ መኾኛ ፥ መወዳደሪያ ።

መተክተኪያ፡ መጠቅጠቂያ መውጊያ (የወፍ/ያሞራ አፍ መስቈር) ።

መተክተክ፡ መጠቅጠቅ መውጋት መብ...ላት ።

መተኰስ፡ መለኰስ መቃጠል ። 

መተኰስ፡ ሚቃጠል መለብለብ መዳ...መጥ መካስ ።

መተኰር፡ ማስተዋል መሰበም ። 

መተኰሻ፡ መለኰሻ መቃጠያ ። 

መተኰሻ፡ ማቃጠያ መለብለቢያ ቈላፋ ብረት ጕባ መዳብ የሪያ ጥርስ ፈልቅ ካውያ መካሻ የቀቅ ። 

መተኰን፡ ትዃን መኾን ። 

መተኰኛ፡ የፀሓይ/የእሳት ሙቀት ወበቅ ።

መተኳኰስ፡ መለባለብ ። 

መተዊያ፡ መልቀቂያ መጣያ ። 

መተዋወቂያ፡ መለማመጃ ። 

መተዋወቅ፡ መላመድ/መለማመድ ። 

መተው ።

መተው፡ መልቀቅ መጣል (፩ሳሙ. ፲፪፡ ፳፫) ። "መተው ነገሬን ክተተው" እንዲሉ ። 

መተዛዘል፡ መደራረብ/መነባበር ። 

መተዛዘቢያ፡ መጠራጠሪያ/መነቃቀ ፊያ ።

መተዛዘብ፡ መተያየት/መጠራጠር/ መናናቅ ።

መተዛዘን፡ መወያየት/መረዳዳት ። 

መተዛዘኛ፡ መረዳጃ ስፍራ ጥቅም ። 

መተዛዘያ፡ መነባበሪያ ። 

መተያየት፡ መነጻጸር ፥ መፋዘዝ፡ የረኛና የረኛ ፥ የዶሮና የዶሮ፡ (ሩት ፫፡ ፲፬) 

መተያያ፡ መማለጃ ፥ ገጸ በረከት ፥ እጅ መንሻ ። 

መተዳደል፡ መቀባበል/መሰጣጠት ። 

መተዳደሪያ፡ ደንብ/ሥርዐት (ገንዘብ ") ።

መተዳደር፡ መሰማማት/መኗኗር ። 

መተዳደያ፡ መሰጣጫ ።

መተዳደፊያ፡ ጭቃ ቅባት ። 

መተዳደፍ፡ መጓደፍ መረካከስ ። 

መተገብ፡ መወለስ/ማፈን/መቀዝቀዝ ። "መተገቢያ መወለሻ መቀዝቀዣ"። 

መተገን፡ መጀጐል/መከለል/መጠጋት መጠለል ።

መተገን፡ መጀጐል/መከለል/ማቀብ ። 

መተገኛ፡ መጀጐያ/መከለያ/ማቀቢያ (ሣር ቅጠል) ።

መተጋገሥ፡ መቻቻል። መ

መተጋገዝ፡ መረዳዳት/መፈራረቅ/መተ ራረፍ ።

መተጋገዣ፡ መረዳጃ/መቀባበያ። 

መተግተጊያ፡ መግረፊያ/መተኰሻ (ጅራፍ መዳብ) ።

መተግተግ፡ መግረፍ/መተኰስ ። 

መተግተግ፡ መፃረፍ ።

መተጓጐል፡ መጠፋፋት መሰነካከል ። 

መተጓጐያ፡ መሰነካከያ ። 

መተጣጠቅ፡ መጠማጠም ።

መተጣጠቢያ፡ መተሻሻ/መለቃለቂያ (ቀኝና ግራ እጅ ") ።

መተጣጠብ፡ መለቃለቅ/መናጻት ። 

መተጣጠን፡ መጫጫስ ። 

መተጣጠኛ፡ መጫጫሻ ። 

መተጣጠፊያ፡ መኰራመቻ ኵርማ ቋንዣ ።

መተጣጠፍ፡ መኰራመት ።

መተጣጣት፡ አለመገናኘት/መረሳሳት ። 

መተጣጫ፡ መረሳሻ ። 

መተፋፈሪያ፡ መከባበሪያ ። 

መተፋፈር፡ መፈራራት መከባበር ። 

መተፋፈጊያ፡ መጠጋጊያ መጨናነቂያ ። 

መተፋፈግ፡ መጠጋጋት መጨናነቅ ። 

መተፍተፊያ፡ መብጫ መፍቂያ መቈሪያ (ምላጭ ሰንጢ) ።

መተፍተፍ፡ መብጣት መፍቃት መቈራት መቍረጥ ።

መታ (መጥፊያ/መርሻ)፡ "ዐጨን"

መታ ሙታ አደረገ፡ ዝኒ ከማሁ። 

መታ፡ በጠበጠ ተልባን። 

መታ አለ፡ ዐጠር አለ።

መታ፡ አለሌው/ድንጕላው ፈረሷን ሰረረ።

መታ፡ ዐመመ ("ዐዘሙ ባይን ደገመ" - አስመሰለ ሰውን) ።

መታ፡ አሞቀ/አበሰለ ("ንፍሮውን እሳት ጥቂት ይምታው") ።

መታ፡ አንቀጠቀጠ/አንዘፈዘፈ ወባ።

መታ፡ አደረገ/ሠራ ("መላ መታ/ዐድማ መታ" እንዲሉ) ።

መታ፡ ወጋ/ገደለ/ድል አደረገ/አሸነፈ (ዘዳ. ፳፱፥፯፡ ፪ዜና. ፲፫፥፲፯) ።

መታ፡ ዠመረ (ቤትን እይ) ። 

መታ ያለ፡ ዐጠር ብሎ በመጠኑ የወፈረ ሰው።

መታ፡ ደረደረ/ከረከረ ("በገና መታ/መሰንቆ መታ" እንዲሉ - መንገድን አስተውል/ነገደ) ።

መታ፡ ጐሸመ (ድም ድም አደረገ - "ከተተ" ብለኸ ክተትን እይ) ።

መታለል፡ መደለል መሞኘት መዘንጋት (ኢሳ. ፴፡ ፲፡ ፪ጴጥ. ፪፡ ፲፫) ።

መታለል፡ በደም መነከር ዐ...ለለ ።

መታለሚያ፡ መዣመሪያ (መትለሚያ) ። 

መታለም፡ መዣመር ። 

መታለቢያ፡ ጧት ማታ ። 

መታለብ፡ መገናኘት/መውጣት/መፍ

መታለያ፡ መደለያ መሞኛ ። 

መታለያ፡ የቀበሌ ስም (ባዲስ ዓለም አቅራቢያ ያለ ያቦ አጥቢያ - በጋልኛ ግን "መታላ" ይባላል - ቀጥታ ማለት ነው) ።

መታመሚያ፡ የሐኪም ቤት ገንዘብ ። 

መታመም፡ ጤና ማጣት ("(ራእ. ፲፮፥፲፩)") ። 

መታመስ፡ መሞቅ/መንቃቃት (መታ ወክ መተራመስ ") ።

መታመሻ፡ መሞቂያ መንቃቂያ ጊዜ ። 

መታመት፡ ዐመድ ትቢያ መኾን (መ ቈረጥ መከተፍ ") ።

መታመት፡ ዐማት መኾን ።

መታመች፡ ዐማች መኾን መባል ። 

መታመን፡ መወደድ፡ መወከል፡ ማመንም፡ ይኾናል፡ (ኢሳ፳፮፡ ፬። ፊልጵ፫፡ ፬)።

መታመኛ፡ መወደጃ፡ መወከያ። የሚታመኑበት፡ ሰው፡ ወይም፡ ሌላ፡ ነገር።

መታመኛ፡ ማመኛ።

መታመጊያ፡ መሰብሰቢያ መመሰጊያ ። 

መታመግ፡ መከማቸት መመሰግ ። 

መታሚያ፡ መነቀፊያ ነውረኛ ሥራ ። 

መታማት፡ መነቀፍ/መሻገት/መሽተት ። 

መታሰሪያ፡ ጊዜ፡ ስፍራ፡ ወንጀል፡ ጠፍር (ኤር፳፯፡ ፪) ።

መታሰር፡ መያዝ፡ መጋዝ፡ እወህኒ ቤት መግባት (ፊልጵ፩፡ ፲፬) ።

መታሰቢያ፡ መታወሻ (ሐውልት ሕንጻ ልጅ ተዝካር - ማንኛውም ቁም ነገር ያለው ሥራ ኹሉ - ዘፀ. ፳፰፥ ፲፪፡ ኢዮ. ፲፪፥ ፲፪፡ መዝ. ፻፪፥ ፲፪፡ መክ. ፩፥ ፲፩፡ ማቴ. ፳፯፥ ፲፫) ።

መታሰብ፡ መታወስ ("(ሚክ. ፯፥ ፬፡ ግብ. ሐዋ. ፲፥ ፬)") ።

መታረሚያ፡ መነቀያ መኰትኰቻ ። 

መታረም፡ መነቀል መከልከል ። 

መታረስ (ተኀርሶ)፡ መመገብ መቀ ለብ (መብላት መጠጣት ") ።

መታረስ (ተሐርሶ)፡ መተለም መገ

መታረሪያ (ዎች)፡ ዐጪር ቀጪን ዕንጨት የጥጥ ንድፍ መሣሪያ መለቀሚያ መሰብሰቢያ መጠቅለያ የደጋን የዥማት ረዳት ጠር ጠር ማያ ። 

መታረሪያ፡ ዐጪር ቀጪን ዕንጨት፡ አረረ።

መታረር፡ መለቀም መሰብሰብ መጠቅለል ። 

መታረሻ፡ የርሻ ጊዜ ። 

መታረሻ፡ ያራስ ቤት (አርባ ቀን ") ። 

መታረቅ፡ መቅናት ቀጥ ማለት (መስማማት መፋቀር ሤራ ሰላም ማግኘት - ሮሜ. ፭፥ ፲፩፡ ፲፩፥ ፲፭፡ ፪ቆሮ. ፭፥ ፲፰ - ፲፱) ። መታረቂያ፡ ቀጥ ማያ መጕበጫ ደን ጊያ (መፋቀሪያ መስማሚያ ቀን ሸንጎ ማርገጃ ") ።

መታረቢያ፡ መበያ የራት ገበታ ወ ይም ጊዜ ።

መታረቢያ፡ መበያ የራት ገበታ ወ ይም ጊዜ ።

መታረቢያ፡ መብሊያ መመገቢያ ። 

መታረቢያ፡ መብሊያ መመገቢያ ። 

መታረብ፡ መበላት እሆድ መግባት ። 

መታረብ፡ መበላት እሆድ መግባት ። 

መታረብ፡ መብላት መመገብ መጋበዝ ። 

መታረብ፡ መብላት መመገብ መጋበዝ ። 

መታረዝ፡ መራቈት ።

መታረዣ፡ መራቈቻ ።

መታረድ፡ መቈረጥ መጐደብ ("(ምሳ. ፯፥ ፳፪፡ ኢሳ. ፴፬፥ ፪፡ ኤር. ፲፩፥ ፲፱)") ።

መታረጃ፡ ቦታ ጊዜ ስለት ("ዶሮ ጭራ መታረጃዋን አወጣች" እንዲሉ) ።

መታሸሚያ፡ መሠሪያ መጐንጐኛ " 

መታሸም፡ መጐንጐን መሠራት ።

መታሸት፡ መለወስ መልፋት ። 

መታሸጊያ፡ መደፈኛ መመረጊያ ። 

መታሸግ፡ መዘጋት መደፈን መመረግ ። 

መታሻ፡ ዘይት ቅባት መድኀኒት ። 

መታቀፊያ፡ መያዣ ማቀፊያ " 

መታቀፍ (ሐቂፍ)፡ መያዝ ማቀፍ ማቈር መደገፍ ።

መታቀፍ (ተሐቅፎ)፡ መታቈር ። 

መታቈሪያ፡ እጅ ጣቢያ ። 

መታቈር፡ መቋጠር ። 

መታበል፡ የሐሰት መነገር። 

መታበስ፡ መጠረግ ፥ መወልወል ። 

መታበቅ፡ መታመቅ፡ መጨመር፡ መረጠጥ መወጋት ። 

መታበት፡ መጠለፍ መታሰር ።

መታበያ፡ መተቤቻ/መደገጊያ (ገንዘብ ኀይል ጥበብ ጌትነት) ።

መታበይ፡ መተቤት/መደገግ/መጓደድ ። 

መታባት፡ መሰወር/መደበቅ ።

መታተሚያ፡ ማኅተም (ወይም ማተ ሚያ ቤት ") ።

መታተም፡ መረገጥ ተጽፎ መታየት ። 

መታተሪያ፡ መትጊያ መልፊያ ። አታተረ፡ አተጋ አለፋ ።

መታተር፡ መትጋት መጣር መልፋት ። 

መታታ፡ ደጋግሞ መታ/ደባደበ። 

መታታት፡ መጠፈር መጥለፍ ማዋሰብ ።

መታት፡ ወረዳት/ፈሰሳት ("ደማ" ብለኸ ደምን አስተውል) ።

መታቻ፡ መጠፈሪያ ማዋሰቢያ ።

መታነቂያ፡ መንጠልጠያ መሰቀያ ቀ ላድ ግንድ ።

መታነቅ፡ መታሰር መሰቀል

መታከል፡ መጨመር ፥ መደገም። 

መታከሚያ፡ ስፍራና ጊዜ ። 

መታከም፡ ከሐኪም መድኀኒትና ም ክር መቀበል (መጠገን ለመዳን ለመፈወስ ") ። 

መታከቢያ፡ መከማቻ ፥ ሸንጎ ፥ ጉባይ ።

መታከብ፡ መሰብሰብ ፥ መከማቸት ።

መታከት፡ መልፋት መድከም መስነፍ (መክ. ፲፡ ፲፰) ።

መታከቻ፡ መድከሚያ መስነፊያ (ከባድ...ሥራ መንገድ) ።

መታከኪያ፡ መቅረቢያ/መጠጊያ ። 

መታከክ፡ መቅረብ/መጠጋት "

መታከያ፡ መጨመሪያ ።

መታኰስ፡ መላኰስ መዋጋት ። 

መታኰሻ፡ መዋጊያ ዕርድ ምሽግ ዐ...ምባ ኰረብታ ።

መታኰት፡ መመስገን፡ መባረክ።

መታኰት፡ መመስገን፡ መባረክ።

መታኰቻ፡ መመስገኛ፡ መባረኪያ።

መታኰቻ፣ መመስገኛ፡ መባረኪያ፡፡ 

መታወስ፡ መታሰብ ። 

መታወሪያ፡ በሽታ/በትር (ወይም ሌላ ምክንያት ") ።

መታወር፡ ዐይን ማጣት/አለማየት ። 

መታወሻ፡ መታሰቢያ ።

መታወቂያ፡ ምልክት/መለዮ ። 

መታወቅ፡ መለመድ ።

መታወኪያ፡ መጨነቂያ መቸገሪያ ። 

መታወክ፡ መናወጥ መደረጥ መሸበር ። (ዮሐ ፭ ፥ ፲፫) ። 

መታዘል፡ መደረብ/መለጠፍ (የዠ ርባ ሸክም መኾን ") ።

መታዘቢያ፡ መናቂያ/መንቀፊያ ። 

መታዘቢያ፡ መጠለፊያ/መቈለፊያ ። 

መታዘብ፡ መናቅ/መንቀፍ ። 

መታዘብ፡ መጠለፍ/መቈለፍ ። 

መታዘዝ፡ መነገር፡ ትዛዝ፡ መቀበል፡ (፩ሳሙ፡ ፲፭፡ ፳፪። ሮሜ፭፡ ፲፱) "

መታዘዣ፡ ቃል፡ ጽሑፍ ።

መታዘያ፡ ዠርባ ነጠላ ። 

መታየት፡ (ተርእዮ)፡ መገለጥ ፥ መታወቅ ።

መታያ፡ መገለጫ ቀን፡ ልብስ፡ ጌጥ፡ ሽልማት፡ ክብረ በዓል ።

መታደል፡ ዕድልን መቀበል ("(አለመታደል)" - ዕድልን አለማግኘት - ካገኙም በኋላ ማ ጣት ") ።

መታደስ፡ መጠገን/መለወጥ (እንደ ገና መሠራት - መመለስ ") ።

መታደሻ፡ መለወጫ/መመለሻ ትን ሣኤ ("(ዕፀ ሕይወት)") ። 

መታደን፡ መያዝ/መገደል ። 

መታደኛ፡ መያዣ ወጥመድ (መገደያ መሣሪያ ") ።

መታደያ፡ የቤት ውስጥ ወለል (መኻል ሜዳ በገበታ ላይ ዕድል መቀበያ - ገበታ ቤት ") ።

መታደጊያ፡ መቈረጫ/መመለሻ ዕቃ መጥረቢያ ።

መታደጊያ፡ ማስተዊያ/ማስለቀቂያ (ማ ዳኛ መቤዣ ") ።

መታደግ (አድኅኖት)፡ መቤዠት/ማ ዳን ።

መታደግ፡ መቈረጥ/መመለስ/ቀጥ ማለት። 

መታጀል፡ መልበስ/መሸፈን። 

መታጀቢያ፡ ክብረ በዓል/ሰልፍ/ዘመቻ ። 

መታጀብ፡ መከበብ/አንድነት መኾን። 

መታጀያ፡ ጊዜ/ስፍራ ። 

መታገል፡ መኰትኰት/መተናነቅ። 

መታገም፡ በዋገምት መታከም ።

መታገሥ፡ መቻል/ዝም ማለት ("(ኢዮ ፳፩፥፬)") ።

መታገሻ፡ ልብ/ጊዜ።

መታገሻ፡ የበገና አውታር ቅትርትከብርኩማ በታች ያለ ።

መታገት፡ መከበብ/መያዝ/መወሰድ። 

መታገቻ፡ የዋስ ቤት/ቀን ። 

መታገዝ፡ መረዳት/ማረፍ።

መታገዣ፡ መረጃ/ማረፊያ። 

መታገያ፡ መኰትኰቻ/መተናነቂያ ። 

መታገድ፡ መገታት መወሰን መቆም ። 

መታገጃ፡ መከተሪያ መወሰኛ መቆሚያ ። 

መታጐል (ተሀጕሎ)፡ መጥፋት መቅረት መዳፈን ። 

መታጐሪያ፡ መከማቻ በረት ጋጣ ። 

መታጐር፡ መሰብሰብ መከማቸት መዘጋት ። 

መታጐያ፡ መጥፊያ መቅሪያ ጊዜ ምክንያት ። 

መታጠሪያ፡ መከበቢያ/መቀጠሪያ ።

መታጠር፡ መከበብ/መቀጠር ። 

መታጠቂያ፡ ስፍራ ጊዜ (መቀነት ድንድን ቀበቶ ሠቅ - ኢሳ. ፫፥፳፬፡ ኤር. ፲፫፥፩፥፪፥፬፡ ራእ. ፩፥፲፫) ።

መታጠቅ፡ ወገብን ማሰር መጠምጠም ። 

መታጠቢያ፡ ስፍራና ጊዜ (ዳካ ሙቅ ወይም ቀዝቃዛ ውሃ - ዘፀ. ፵፥፯፥፲፩፡ ፩ነገ. ፯፥ ፴፰፡ ማሕ. ፯፥፭) ።

መታጠብ፡ መታሸት/መጕረፍ/መጥ ራት/መጽዳት ።

መታጠን፡ ማለፊያ ጪስን መቀበል መውሰድ ።

መታጠኛ፡ ገል ሰዓት ።

መታጠፊያ፡ ቀጥታ መንገድን ትቶ ወደ ሌላ ተመልሶ መኼጃ "

መታጠፊያ፡ የብራና የወረቀት የሸማ የቈርበት መካከል ።

መታጠፍ፡ መመለስ/መኰርመት ። 

መታጣት (ተኀጥኦ)፡ መረሳት ።

መታጨድ፡ መቈረጥ ።

መታጨጃ፡ መቈረጫ መከር ።

መታፈሪያ ፥ ጊዜ መሣሪያ ።

መታፈሪያ፡ መፈሪያ መከበሪያ ። 

መታፈሪያ፡ በሐረርጌ የነበረ ሽፍታ ("ስለዚህ የሐረርጌ እስላሞች ሽፍታን መታ ፈሪያ ' ይሉታል ") ።

መታፈሪያ፡ የሰው ስም ።

መታፈር፡ መፈራት መክበር መከበር ("መታፈር በከንፈር" እንዲሉ) ።

መታፈጊያ፡ መታጀቢያ መከማቻ ። 

መታፈግ፡ መታጀብ መከማቸት፡ አንድ ላይ መኾን ። 

መታፈፍ፡ መከርከም መቈረጥ፡ የአርእስት የኅዳግ የግልየት መተካከል ።

መት ። 

መት ለቅ ። 

መት፡ መቅለጥ።

መት፡ ተራ መደዳ ጐን ለጐን ("መቱን ኼደ" እንዲሉ - "ግፋንን" ተመልከት፡ "ገፋ") ።

መት፡ ዝኒ ከማሁ ("ገጠመት" እንዲሉ) ።

መት፡ የሚመታ/የሚደወል (ያዝመራ ቃጭል የብረት ዕላቆና ቍርጥራጭ በገመድ የተያያዘ፡ ገመዱም ብረቱም ባንድነት መት ይባላል፡ በሺዋም "በላሽ" ነው) ።

መትለል፡ መጥለል ። 

መትለሚያ፡ መዠመሪያ ጊዜ ስፍራ ። 

መትለም፡ መዠመር ማረስ መግመስ ። 

መትለያ፡ መጥለያ ።

መትሊያ፡ ሙቀት ።

መትላት፡ ትል መኾን ። 

መትመሚያ፡ መጮኺያ ዘፈን እስክ...ስታ ክረምት ።

መትመም፡ መጮኸ መናር (ኢሳ. ፭፡ ፴) ። 

መትመስመስ፡ መድበስበስ ።

መትመስመሻ፡ መድበስበሻ ።

መትመክመክ፡ መድበስበስ ። 

መትመጣፊያ፡ መጋደያ/መጝጝቻ ። 

መትረብ (ቦች/መስረብ)፡ አሸንዳ ውስጠ ክፍት የውሃ መኼጃ...ዕንጨት ቀርክሓን ቍልቋልን የመሰለ መፍሳሻ ማለት ነው ።

መትረብ፡ አሸንዳ ተረበ። 

መትረየስ፡ የጦር መሣሪያ ስም (ብዙ ጥይት የሚተኵስ መኪና ፈረንጅ የሠራው - በፈረንሳይኛ "ሚትራዬዝ" ይባላል) ።

መትረፊያ፡ መዳኛ መቅሪያ መብዣ ።

መትረፍ፡ መዳን መቅረት መብዛት ። 

መትቢያ፡ መጠንከሪያ መስሊያ መፍ...ጠኛ ።

መትባት፡ መጠንከር መስላት መፍ...ጠን ።

መትነን፡ መብነን መጨስ ።

መትነኛ፡ መብነኛ መጨሻ ። ትን፡ ብን ባፍን መውጣት ።

መትከል፡ መቸከል መከሰም ማቆም (መክ. ፫፡ ፪) ።

መትከር፡ መነዝነዝ ። 

መትከን፡ መንደድ መብሰል መቈጣት ። 

መትከንከን፡ መብሰልሰል መናደድ ። 

መትከንከኛ፡ መናደጃ መቈ...ጣ ። 

መትከኛ፡ መብገኛ መግመኛ መንደጃ...መቈ ።

መትከያ፡ መሸጐ መከሰሚያ ማቆሚያ መደብ ቅብቅብ ጕድጓድ ዶማ ዐንካሴ ሜዳ (ዘፀ. ፳፯፡ ፲፱) ።

መትከያ፡ መንቀያ የመንግሥት መ...ሬት ።

መትጊያ፡ መሥጊያ/መንቂያ/ማሰቢያ ። 

መትጋት፡ መሥጋት/መንቃት/ማሰብ ። 

መትጐልጐል፡ ተጫንቆ ተጣቦ መውጣት ። 

መትፊያ፡ ማስታወኪያ ወጭት ስፍራ ። 

መትፋት፡ መቀርሻት ማስታወክ ማስ...መለስ ።

መቶ (መአተ/ምእት)፡ የቍጥር ስም (ከዘጠና ዘጠኝ ቀጥሎ የሚገኝ ቍጥር - በአኃዝ ሲጻፍ ፻ ይባላል) ።

መቶ አለቃ (የመቶ አለቃ)፡ የመቶ ጦር አዛዥ (ሲበዛ "መቶ አለቆች" ይላል - ፩ዜና. ፲፫፥፩) ።

መቶረቢያ፡ መሸድሸጃ መርፌ ። 

መቶረብ፡ መወስወስ መሸድሸድ ። 

መቶኛ (ው)፡ የተራ ወይም የማዕርግ ቍጥር (በአኃዝ ሲጻፍ ፪ኛ/፻ኛው ያሠኛል - "ው" ሰውየው እንደ ማለት ነው ዝርዝርነት የለውም ይኸውም ፩ኛው ባለው ይታወቃል) ።

መቸ)፡ አመቸ ምቹ አደረገ (በጥንታዊ ዐማርኛ አንቀጹ "መተየ" ነው) ። ማመቸት፡ እንዲመች ማድረግ። አስመቸ፡ አስደላ/አስማማ። ማስመቸት፡ ማስደላት/ማስማማት። ተመቸ፡ ደላ/ተስማማ ኾነ (አገሩ/ኑሮው/ፍራሹ - "ተመቸና ተመታ" በአማርኛ ይገጥማሉ - "ጣይቱ ብጡልን ሰው ኹሉ ጠልቷታል ትመቻለሽ ብሎ ምኒልክ ይዟታል" - አለቃ በዛብኸ - መታን እይ) ።

መቸለስ፡ መከንበል መገልበጥ ማፍሰስ ።

መቸለሻ፡ ማፍሰሻ ዐቦሬ ገበ...መሬት ። 

መቸሰሪያ፡ መሪፈቲያ መደንሰሪያ ። 

መቸሰር፡ ሠረፈቅ መደንሰር ። 

መቸሪያ፡ ስፍራ ጊዜ ። 

መቸር፡ መስጠት መናኘት መለገስ ። 

መቸርቸሚያ፡ ድንጋይ ብረት ። 

መቸርቸም፡ መስበር መሽረፍ ማጥረስ...“ማፍ ።

መቸርቸሪያ፡ መበተኛ መተንተኛ መ...ሸ፵ መደብ ተረ ።

መቸርቸር፡ መበተን መተንተን መ...ሺ ።

መቸባቸብ፡ መወቃቃት ። 

መቸብቸቢያ፡ መምቻ መደብደቢያ መውቂያ በትር ሙጭ ።

መቸብቸብ፡ መጣል መምታት መደብደብ መውቃት ማጨብጨብ ።

መቸቸሪያ፡ መıፈሪያ መቃሚያ አፍ...ግርግም ።

መቸቸር፡ መሠፈር መቃም ። 

መቸነን፡ መጀነን መቈነን ። 

መቸንከሪያ፡ መስመሪያ መውጊያ መምቻ ማጣበቂያ ችንካር መዶሻ ።

መቸንከሪያ፡ መውጊያ መጣበቂያ ። 

መቸንከር፡ መስመር መውጋት መምታት ማያያዝ ማጣበቅ ።

መቸንከር፡ መወጋት መጣበቅ ።

መቸከል፡ መትከል መቀብቀብ ። 

መቸከያ፡ መትከያ መቀብቀቢያ ጋጣ...ቀብቃቢ ።

መቸክቸክ፡ መንቀስ መጠቅጠቅ ። 

መቸኰል፡ መጥደፍ መፍጠን ። 

መቸኰያ፡ መጥድፊያ መፍጠኛ ትዛዝ ። 

መቸገሪያ፡ መፊነቂያ ።

መቸገር፡ መጥፋት መታጣት መጭነቅ ። 

መቸገር፡ መጨነቅ ማጣት መራብ መጠማት መታረዝ ።

መቸፈሪያ፡ እፍ ዐውድማ መቃሚያ ። 

መቸፈር፡ መቃም ።

መቸፋቸፊያ፡ መጨቃጨቂያ ። 

መቸፋቸፍ፡ መታጠቅ መነዛዘዝ ። 

መቺ፡ የመታ/የሚመታ ("ከበሮ መቺ" እንዲሉ) ።

መቻ፡ መጋደያ፡ መተላለቂያ። 

መቻል፡ መሸከም መወሰን መጨረስ...መታገሥ (፩ቆሮ. ፲፡ ፲፫) ።

መቻል፡ መወሰን መጨረስ ። 

መቻል፡ የፊታውራሪ ሀብተ ጊዮርጊስ ፈረስ ስም ("አባን" እይ) ።

መቻሚያ፡ መቃሚያ ።

መቻም፡ መቃም ።

መቻቻል፡ መሸከም መወሳሰን መጣ...ወር ።

መቻቻያ፡ መወሳሰኛ መጣወሪያ ።

መቻኰል፡ መጣደፍ መፋጠን ። 

መቻኰያ፡ መጣደፊያ መፋጠኛ ። 

መቻያ፡ መወሰኛ መታገሻ ። 

መቻያ፡ ቅጣት መከራ ሥቃይ መቅሠፍት አደጋ (ሔኖ. ፻፡ ፴፱) ።

መቻያ፡ በባላገር ላይ የሚደረግ የወታደር ምሪት ወይም ሥሪት ።

መቼ (ማእዜ/ዐረ. መታ)፡ ንኡስ አገባብ (የጊዜ ጥያቄ - ዘዳ. ፳፰፥፷፯፡ ራእ. ፮፥፲ - "መቼ በላ/መቼ ጠጣ/መቼ ሞተ") ም ዋዌ ነው።

መቼም (ማእዜኒ)፡ መቼመች ("መቼም መች" - ፈጽሞ ምን ጊዜም ቢኾን) ።

መች፡ መቼ ("ሞሸረ" ብለኸ ሙሽራን እይ) ።

መነ፡ መነቀያ/መመለጫ። 

መነኋረጥ፡ መነፋነፍ።

መነኋረጫ፡ መነፋነፊያ (አፍን ሰሮን) ።

መነመነ (መነነ)፡ ኰሰመነ/አለልክ/ቀጠነ/ሰለሰለ/ሣር ኾነ (ዘሌ. ፳፥፮፡ ፴፱) ። 

መነሠት፡ መበቀት/ማስቸገር " 

መነሣሣት (መገሰል)፡ መቋቋም። 

መነሣሣት፡ መቀናነስ/ማጐዳደል። 

መነሣሻ፡ ቂምና ጠብ።

መነሣት፡ ነፍስ መዝራት (ብድግ ማለት መቀመጫን መልቀቅ መዠመር መወ ሰድ - መዝ. ፻፴፱፥፪፡ ሉቃ. ፪፥፴፬፡ ዕብ. ፮፥፪) ።

መነሳነስ፡ መበታተን ። 

መነሳንስ (ሶች)፡ በጭራ አምሳል የተበጀ የሐር ጐፍላ ፈትል (በንጉሥና በታ ቦት ግራና ቀኝ የሚያዝ - መነሳንስ እጀታውንም ያሳያል) ።

መነስነስ፡ መበተን/መዝራት/መጐዝጐዝ ' መወዝወዝ ' ማንቀሳቀስ ።

መነስነሻ፡ መበተኛ (እጅ ምድር) ። 

መነረት፡ መንፋት ' መምታት ' መጠዘል። 

መነረቻ፡ መምቻ ' መደብደቢያ ' ዱላ ' በትር።

መነሸ/መሸነ)፡ አመነሸ፡ ወጋ በመንሽ/በቀንድ/በጦር አሽቀነጠረ/ወረወረ።

መነሸጥ (ጥነ)፡ ማነሣሣት ። 

መነሸጥ፡ መታሰብ ' መነሣሣት ። 

መነሻ፡ ስፍራ/ጊዜ/ምክንያት/ሰበብ ("የስብስቴ ዕርሻ የጠብ መነሻ ሲበዛ መነሻዎች ይላል" - ተረት)

መነሻ፡ የጽፈት/የንባብ ክፍል። (በፈረንጅኛ ፓራግራፍ ይባላል - "(የግስ መነሻ)" - ግእዝ ራብዕ ኃምስ ሳብዕ ፊደል) ።

መነሾ፡ ጠበቃ ጥብቅና በተገዛ ጊዜ መዠመሪያ የሚቀበለው ገንዘብ።

መነቀ፡ ነቀነቀ/ወዘወዘ። 

መነቀል፡ መመዘዝ/መመንገል/መው ለቅ።

መነቀስ፡ መወቀር/መበጠር።

መነቀረ (ነቀረ)፡ አጥልቆ ማሰረ/ቈፈረ/ጐደፈረ።

መነቀሻ፡ መበጠሪያ/መነቀያ (ጊዜ መሣ ሪያ) ።

መነቀያ፡ መመዘዣ/መወገጃ።

መነቀፊያ፡ ክፉ ግብር።

መነቀፊያ፡ ክፉ ግብር።

መነቀፍ፡ መሰደብ/መወቀሥ።

መነቀፍ፡ መሰደብ/መወቀሥ።

መነቃቀል፡ መመነጋገል።

መነቃቀል፡ መመዛዘዝ።

መነቃቀስ፡ መነቃቀል ' መመሰካከር ።

መነቃቀፊያ፡ መሰዳደቢያ። 

መነቃቀፊያ፡ መሰዳደቢያ። 

መነቃቀፍ፡ መሰዳደብ። 

መነቃቀፍ፡ መሰዳደብ። 

መነቃቃት፡ መሠነጣጠቅ። 

መነቃነቂያ፡ መወዛወዣ/መንቀሳቀሻ። 

መነቃነቂያ፡ መወዛወዣ/መንቀሳቀሻ። 

መነቃነቅ፡ መወዛወዝ/መንቀሳቀስ። 

መነቃነቅ፡ መወዛወዝ/መንቀሳቀስ። 

መነቅነቂያ፡ መቀስቀሻ/መወዝወዣ። 

መነቅነቂያ፡ መቀስቀሻ/መወዝወዣ። 

መነቅነቅ፡ መወዝወዝ/መቀስቀስ። 

መነቅነቅ፡ መወዝወዝ/መቀስቀስ። 

መነበቢያ፡ ቅኔ/ማሕሌት/ሳታትመቆ ሚያ።

መነበቢያ፡ ቅኔ/ማሕሌት/ሳት።

መነበብ፡ በንባብ መነገር (ተረት፡ "ከነ ምልክቱ ድጓ መነበቡ") ።

መነባረሪያ፡ መጥፎ ቃል/መንዠባረሪያ። 

መነባረር፡ መጮኸ/ማልቀስ/መንዠባረር።

መነባበሪያ፡ መደራረቢያ/መረዳጃ። 

መነባበር፡ መደራረብ/መረዳዳት። 

መነባነብ፡ መነዛነዝ።

መነባጀል፡ መነኋረጥ።

መነባጀያ፡ መነኋረጫ።

መነብረሪያ፡ መክሻ/መድረቂያ (የዕድሜ ብዛት) ሰለ።

መነብረር፡ ማርጀት/መድረቅ/መስለል። 

መነተገ፡ መነጠቀ/ቀማ/ነጠቀ። መነደገን ተመልከት።

መነተፈ (ነቲፍ/ነተፈ)፡ ድንገት ቀማ/ነጠቀ። ዐረብም "ነተፈ" ብሎ ቀማ ይላል።

መነታ (መንተወ)፡ መንታ ኾነ።

መነታረኪያ፡ መነዛነዣ/መጨቃጨቂያ።

መነታረክ፡ መነዛነዝ/መባቃት ።

መነትረኪያ፡ መበቀቻ።

መነቸከ፡ መነጀዘ/አደፈ/አልነጣ አለ። 

መነቸከ፡ ጨቀጨቀ/ነዘነዘ። 

መነቸክ/መንቻካ፡ የመነቸከ/የሚመነችክ (ጨቅጫቃ/ነዝናዛ) ።

መነቸፈ (ነቸፈ)፡ ቦጨቀ አብዝቶ ነጨ/መነቸከ።

መነነ (መንኖ/መነነ)፡ ዓለምንና በውስጡ ያለውን ኹሉ ናቀ/ተወ፡ አገር ጥሎ ቈርበት ጠቅሎ ጨልጦ ገርኝቶ ኼደ/ታጣ፡ በረሓ ገባ፡ ከሰው ተለየ፡ በበኣት (ዋሻ) ተከተተ፡ ለነፍሱ ዐደረ፡ ጤዛ ላሰ፡ ደንጊያ ተንተራሰ፡ በባሕር ላይ ቆመ፡ ኮሶ ቈረጠመ። መነኰሰን ተመልከት።

መነነ； ብለኸ፡ ምናኔን፡ እይ። 

መነናዊ (ውያን)፡ የመነን ወገን። ማኒንን ተመልከት።

መነን፡ የሴት ልጅ ስም (ቈንዦ ማለፊያ እንደ ማለት ነው) ።

መነን፡ የፈትል ስም (ነጭና ቀጪን የባሕር ድርና ማግ) ።

መነኵሲት (መነኮስት)፡ የመነኰሰች (ይቶት እማሆይ) ።

መነኵሲቶች (መነኮሳት)፡ የመነኰሱ ሴቶች።

መነኵሴ (መነኮስ)፡ የመነኰሰ (አባ ወይባና ዳባ የለበሰ፡ ባለቅናት/ባለቆብ) ።

መነኵሴነት፡ መነኵሴ መኾን። 

መነኵሴዎች (መነኮሳን)፡ ቆብ ያላ ቸው ወንዶች።

መነኪያ፡ ጊዜ/ጭነት።

መነካት፡ መዳሰስ/መቍሰል። 

መነካከስ፡ መቦጫጨቅ። 

መነካኪያ፡ ክፉ ነገር ሐሜት። 

መነካካት፡ መላላስ/መጠላላት። 

መነካካት፡ መደባበስ (ብዙ ጊዜ መንካት) ።

መነክነኪያ፡ መብሊያ (ጥርስ ጊዜ) ።

መነክነክ፡ መብላት።

መነኰሰ (መንኰሰ)፡ በራሱ ላይ የተጸለየበትና የተባረከ ቆብ አደረገ/ጫነ፡ ሳይሞት በሰሌን ተገነዘ፡ ፍታት ተፈታ፡ ዓለም በቃኝ አለ፡ መነነ፡ ገዳም ገባ። (ተረት)፡ "እካስ ያለ ታግሦ እጸድቅ ያለ መንኵሶ"።

መነኰሰች፡ ቆብ ጫነች። "ከመነኰሰች ባሰች ከቈረበች አፈረሰች"።

መነኰር፡ መገልበጥ/መብሰል።

መነኳኵስት/መነኳኵስቶች፡ ዝኒ ዓዲ ከማሁ። 

መነኹለል፡ መደንቈር።

መነዃለል፡ መደናቈር። 

መነዃለያ፡ መደናቈሪያ።

መነዘለ (ዐረ. ነዘለ ወረደ)፡ አከበደ/ወዳንድ ፊት ደፋ/አጋደለ/አዘነበለ። 

መነዘረ (ነዘረ)፡ ዘረዘረ/በተነ/ሸረፈ፡ አንዱን ብር በአራት አሞሌ/በሁለት አላድ/በሁለት ተሙን/በአራት ሩብ/በአሥራ ስድስት መሐልቅ/በሠላሳ ሁለት ቤሳ ለወጠ፡ ከአንድ እስከ ሦስት ባለ ክፍል (በሳንቲም) ከፈለ፡ ወርቁን በብር/ብሩን በወርቅ/የወረቀቱን ገንዘብ በጥሬ ብር አቀና፡ በአላድ ፪ በሩብ ፩ ጨው ገዛ።

መነዘረን/መነቀረን እይ።

መነዛነዝ፡ መጨቃጨቅ/መነታረክ (ሉቃ. ፲፩፥፰) ።

መነዛነዣ፡ መነታረኪያ/መጨቃጨቂያ (ጊዜ ነገር) ።

መነዝነዝ፡ መጨቅጨቅ/መነትረክ። 

መነዝነዣ፡ መነትረኪያ።

መነዝነዣ፡ መነትረኪያ (አንደበት ም ክንያት) ።

መነዠኸ/ነዝሐ/መዝሐ)፡ አመነዠኸ፡ ቀን የለቀመውን የበላውን ሌሊት ከሆዱ ውስጥ ወዳፉ እየረጨ አውጥቶ ዐኘከ/አመሰኳ/አላመ/አለነቀጠ/እለዘበ (የፊት ጥርስ የሌለው እንስሳ) ። በመዝሐ ዘይቤ ሲፈቱት የምግቡን መደላደልና መተካከል ያሳያል።

መነደለ (ነደለ)፡ ዐጠበ/አጠራ/አነጣ።

መነደረ፡ ዐነጠ/ገነባ/ሠራ።

መነደበ (ነደበ)፡ መታ/ነረተ/ደበደበ።

መነደበ፡ አስቸገረ/አስጨነቀ/መከራ አሳየ።

መነደበ፡ ከሥር ቈረጠ/መደመደ። 

መነደገ፡ ነጠቀ/መነጠቀ (ባስማት) ። 

መነደገ፡ አሳደገ/አረዘመ። 

መነደፍ፡ መበተን/መወጋት።

መነዳት፡ መወሰድ/መኼድ። 

መነጀዘ (ዐረ. ነጂሰ ረከሰ)፡ እጅግ አደፈ (ቢያጥቡ አይጠራ ኾነ) ።

መነጃ፡ መወሰጃ/መኼጃ። 

መነገለ (ነገለ)፡ አነገለ። መነገለ የነገለ መስም ግስ ነው።

መነገሪያ፡ መወሪያ/መሰበኪያ።

መነገር፡ መባል/መወራት። 

መነገት፡ ያንገት ሸክም መኾን ።

መነገድ፡ መኼድ/መምጣት/መውሰድ/መግዛት/መሼጥ/ማትረፍ።

መነገጃ፡ አገር/ገበያ/መደብር/ገንዘብ/አጋሰስ/ግመል/መርከብ/ካሚዎን/ባቡር/አይሮፕላን።

መነገገ፡ ለጎጭ ገባ፡ መንጋጋን ያዘ/አሰረ። "ጥርሱን መንጐጎ ለመያዝ ማን ይገባል?" (ኢዮ. ፵፩፥፭)

መነጋገለ፡ አነጋገለ።

መነጋገሪያ፡ መከራከሪያ/ሸንጎ/ችሎት ዳኛ።

መነጋገር፡ መጫወት/መጨዋወት/መ ማገት/መከራከር።

መነጐለ (ነጐለ)፡ ተናፈጠ/አወጣ።

መነጐለ፡ በሳ ነቀለ።

መነጓለል፡ መደናቈር/መነፋለል 

መነጓለያ፡ መደናቈሪያ/መነፋለያ። 

መነጝነጭ፡ መበሳጨት/መጨቃጨቅ።

መነጠ (ነጠየ)፡ ዐጣ ፈጽሞ ደኸየ። 

መነጠለ (ነጠለ)፡ ለየ/አስገለለ። 

መነጠል፡ መለየት/መዘርጋት። 

መነጠል፡ መለጠጥ/መለየት " 

መነጠረ ("ጣደ አስረረ ለባጅ የለበደ የሚለብድ ለበዳ ምንጠራ መረጋ መለበድ መስፋት መለጐም መጐለብ መለበጃ መለጐሚያ መሸፈኛ ድብ ዳብ የተለፋ ቈዳ ወሳፍቻ ሢር አስለበደ ") ("አስለበጠ") ። 

መነጠረ (ነጠረ)፡ ጠረገ/ዐጨደ/ዐጠበ/ገረፈ (ቈዳው እስኪመለጥ ድረስ) ። 

መነጠሪያ፡ መንጠሪያ።

መነጠር፡ መንጠር። 

መነጠቀ (መጠቀ)፡ በኀይል ነጠቀ/ቀማ/ወሰዶ።

መነጠቀ፡ ነቀለ/አወጣ (የክፉ/የደግ) ። መነተፈን እይ።

መነጠቀ፡ እጁን አስለቀቀ። ነቀን ተመልከት።

መነጠቂያ፡ መቀሚያ (ዱር) ። 

መነጠቅ (ተመሥጦ)፡ መቀማት (ፈጥኖ ማረግ - ዕን. ፩፥፫) ።

መነጠያ፡ መለያ (ጣት) ።

መነጠያ፡ መዘርጊያ።

መነጣጠል፡ መለያየት። 

መነጣጠረ፡ ጠራረገ/ዐማጯደ። 

መነጣጠሪያ፡ መከራከሪያ/መገቻ (ሸንጎ ዳኛ ርስት ገንዘብ) ።

መነጣጠር፡ መተያየት/መነጋገር/መከራከር።

መነጣጠቅ፡ መቀማማት። 

መነጣጠቅ፡ መቀማማት "

መነጣጠያ፡ መለያያ።

መነጥር (ሮች) (መነጽር)፡ በቁሙ ከሩቅ ማያ መመልከቻ (የራቀውን አቅርቦ የሚያሳይ የማየት መሣሪያ ከመስተዋት የተ በጀ) ።

መነጥር፡ ከሩቅ ማያ፡ ነጠረ። 

መነጨ፡ ፈለቀ/ወጣ/ፈሰሰ። ፈነጨን ተመልከት፡ ከዚህ ጋራ አንድ ነው።

መነጨረ (መጸረ)፡ ጫረ/በተነ።

መነጨቀ (ትግ. መቀ/ጠባ)፡ መነቸከ/ጨቀጨቀ/ነዘነዘ። 

መነጩት፡ መነቀል/መመለጥ። 

መነጫነጫ፡ መበሳጫ።

መነጫጨረ፡ በታተነ።

መነጫጨት፡ መነቃቀል/መመላለጥ። 

መነጽር (ሮች)፡ በሩቅ ማያ (መነ ጽር) ።

መነፈስ፡ መሰጠር (ለነፋስ መሰጠት/መውጣት/መለየት) ።

መነፈሻ፡ መበጠሪያ ጊዜ ሰፌድ። 

መነፋለል፡ መደናቈር። 

መነፋለያ፡ መደናቈሪያ። 

መነፋረቂያ (መነፍረቂያ)፡ መላቀሻ።

መነፋረቅ (መነፍረቅ)፡ መላቀስ (መ ነኋረጥ) ።

መነፋት፡ ማበጥ።

መነፋነፊያ፡ መሻተቻ።

መነፋነፊያ፡ መነኋረጫ ኣፍንጫ።

መነፋነፍ፡ መሻተት።

መነፋነፍ፡ መነኋረጥ።

መነፋፈሪያ፡ መማረሪያ ክፉ ነገር። 

መነፋፈር፡ መማረር/መባባስ።

መነፋፈቂያ፡ መፈላለጊያ (እናትነት ' ልጅነት ወዳጅነት) ።

መነፋፋት፡ ማባበጥ። 

መነፋፋት፡ በብዙ ወገን ማሳበጥ። 

መነፍ፡ ቂል፡ ነፈፈ። 

መነፍ፡ ዝኒ ከማሁ (ነፈዝ ነፍላላ) ። 

መነፍለል፡ መሞኘት (መቄል) ። 

መነፍረቂያ፡ መምፂያ/ማዣ/ማልቀሻ (ጊዜ ሐዘን) ።

መነፍረቅ፡ መምገል/ማዠት/ማል ቀስ።

መነፍነፊያ፡ አፍ መስክ።

መነፍነፍ፡ መጋጥ/መንጨት/መብ

መና (ዕብ. ማናዕ፡ ከለከለ/ነሣ)፡ ባዶ/አንዳች አልባ/ከኹሉ የነሣው፡ በጋልኛ ግን ቤት ማለት ነው።

መና፡ መግፊያ/መወዝወዣ (እንስራ ቀርበታ) ።

መና ቀረ፡ ዐጣ፡ ባዶ እጅ ኾነ። 

መና ቀረ፡ ዐጣ፡ ባዶ እጅ ኾነ። 

መና፡ እግዚአብሔር ለእስራኤል ፵ ዘመን ምሉ በገዳም ያዘነመላቸው ቅንጣት፡ መልኩ የድንብላል ጣሙ "ማር ማር" የሚል ሰማያዊ ምግብ (ዳቦ የሚኾን) (ዘፀ. ፲፮፥፲፭, ፴፩) ። "ኅብስተ መና" እንዲሉ። ማናን/ማኛን እይ።

መና፡ እግዚአብሔር ለእስራኤል ፵ ዘመን ምሉ በገዳም ያዘነመላቸው ቅንጣት፡ መልኩ የድንብላል ጣሙ "ማር ማር" የሚል ሰማያዊ ምግብ (ዳቦ የሚኾን) (ዘፀ. ፲፮፥፲፭, ፴፩) ። "ኅብስተ መና" እንዲሉ። ማናን/ማኛን እይ።

መናሄ፡ የታናሽ ዛፍ ስም፡ ንዳድ ባለችበት በዋና ቈላ የሚገኝ ቅርፊተ ነጭ ዕንጨት። ቅጠሉ ወይል ይመስላል፡ ለብዙ ዐይነት በሽታ መድኀኒት ይኾናል። "ዕፀ መናሄ" እንዲል መጽሐፈ መድኀኒት።

መናስ፡ መገንባት ። 

መናረት፡ መማታት/መደባደብ። 

መናረቻ፡ መማቻ (ስፍራ ጊዜ) ። 

መናሪያ፡ መንጠሪያ/መጓኛ (ዕርከን ሜዳ) ።

መናር፡ መንጠር/መጓን/መዝለል። 

መናሸቅ፡ መቀያየም ' መናሸር ። 

መናሻ፡ መገንቢያ ።

መናቀስ፡ መመሳከር።

መናቂያ፡ አንድ ምክንያት።

መናቈሪያ፡ መናከሻ/መዋጊያ መስቈር ። 

መናቈር፡ መናከስ/መዋጋት። 

መናቅ፡ መጠላት።

መናቅ፡ ማቃለል/ማኰሰስ/መጥላት/መመነን ' መተው።

መናበል፡ መዝለል/መጨፈር።

መናበብ፡ መዛረፍ/መያያዝ። 

መናበያ፡ ሜዳ/ወንዝ።

መናብ (ንሂብ)፡ መቀጥቀጥ/መሥራት/መጋገር/ማስፋት።

መናናር፡ መዛለል (ክፉ በጎ መነጋገር) ። 

መናናቂያ፡ መጠላሊያ።

መናናቅ፡ መጠላላት።

መናኘት፡ መስጠት/ማደል/መበተን/መንዛት/ማዘዝ።

መናኛ (ኞች)፡ ተራ ልብስ። 

መናኛ፡ መስጫ/ማደያ እጅ ገበታ ("መናኛ (ምኑን)" - ጋሬ የዘንጋዳና የገብስ እንጀራ - ፩ነገ. ፬፥፳፪ - "እጅን" አስተውል) ።

መናኛ፡ ጋሬናኘ።

መናኝ (ኞች)፡ የመነነ/የሚመንን (እውነተኛ መነኵሴ/ባሕታዊ/ናዝራዊ) ። ዐደነ ብለኸ ዐዳኝን እይ።

መናከስ፡ መዘናተር። 

መናከሪያ፡ መዳፈቂያ (ባሕር) ። 

መናከር፡ መዳፈቅ/መለያየት። 

መናከሻ፡ መዘናተሪያ።

መናካት፡ የመንካት ብድር መመላ ለስ (መጣላት) ።

መናኰር (መናቈር)፡ መዋጋት።

መናኸሪያ፡ የነጋዴ ማረፊያ (ሲራራ ውን አራግፎ የሚያድርበት ስፍራ ከመንገድ መለያያ ማለት ነው)

መናኸሪያ፡ የነጋዴ ማረፊያ—ነከፈ።

መናወት፡ መንከራተት።

መናወቻ፡ መንከራተቻ (እግር ስፍራ) ። 

መናወዝ፡ መዞር/መዋተት/መባከን። 

መናወዣ፡ መዞሪያ/መዋተቻ (ምክንያት ስፍራ) ።

መናወጥ (ጽ)፡ መነዋወጥ/መናጋት/መነቃነቅ (፩ነገ. ፲፱፥፲፩, ፲፪፡ ኢሳ. ፳፬፥፲፱፡ ሕዝ. ፴፰፥፲፱፡ ዓሞ. ፩፥፩፡ ዘካ. ፲፬፥፲፭) ።

መናወጫ/መነዋወጫ፡ መነቃነቂያ (ጊዜ ምክንያት) ።

መናዎ፡ ጕልማሳ።

መናዘሪያ፡ ዐጥር/ቅጥር/ዐሰላ። 

መናዘር፡ መዛዘን/መጮኸ/መዞር። 

መናዘዝ (ጥና)፡ ይዘታን ማውረስ (ኀጢአትን መግለጥ መንገር) ።

መናዘዝ፡ ምስጢረ ንስሓ መስጠት ("አይዞኸ አትፍራ በክርስቶስ እመን" ማለት) ። 

መናዘዣ፡ መጽሐፈ ኑዛዜ (ጾም ጸሎት ምጿት) ።

መናዘዣ፡ ጊዜ/ቄስ (የግዜር ዳኛ ያልጋ ቍራኛ) ።

መናደድ፡ መያያዝ/መቀጣጠል (መበሳ

መናደጃ፡ መቀጣጠያ/መንደጃ ጀት።

መናደፊያ (መንደፊያ)፡ የሙቀት ጊዜ ቀትር።

መናደፍ (መንደፍ)፡ መዋጋት/መጠ ዛጠዝ (መውጋት/መጠዝጠዝ) ።

መናዳት፡ መዋሰድ።

መናድ፡ መውረድ/መውደቅ/መሸሽ። 

መናድ፡ መጐተት/መዘርጠጥ/ማፍረስ/ማውረድ።

መናጃ፡ መፍረሻ/መሸሻ (ጊዜ/ኀይል/ፍራት) ።

መናጃ፡ ማፍረሻ (እጅ ድጅኖ) ። 

መናጆ፡ ዐብሮ የሚነዳ/የሚወሰድ ተጨማሪ ከብት።

መናገሥ፡ ንጉሥ መኳዃን። 

መናገሪያ፡ አፍ/ጊዜ/ስፍራ። 

መናገር፡ መንገር/መለፍለፍ/መቀባጠር (ኤፌ. ፮፥፳፡ ቈላ. ፬፥፫፡ ያዕ. ፩፥፲፱ - ተረት፡ "ካለመናገር ደጃዝማችነት ይቀር") ጋች።

መናገሻ፡ የንጉሥ መንገሻ ስፍራ (ከአዲስ አበባ በስተምዕራብ ያለ አገር) ።

መናገድ፡ መገዛዛት/መሻሻጥ/መለዋወጥ።

መናገጃ፡ መገዛዣ/መለዋወጫ (አገርና መንገድ) ።

መናጐድ፡ መማታት። 

መናጐጃ፡ መማቻ።

መናጠል/መነጣጠል፡ መለያየት። 

መናጠቂያ፡ መቃሚያ/መሻሚያ። 

መናጠቅ፡ መቃማት/መሻማት። 

መናጠያ/መነጣጠያ፡ መለያያ። 

መናጠጥ፡ መዝለል/መፈንጨት/ማነጥ

መናጢ (ዎች)፡ የመነጠ (ፍጹም ድኻ፡ ይልሰው/ይቀምሰው ያጣ፡ ትፈሳ ዶሮ የሌለችው) ።

መናጥ (ጥና)፡ መገፋት/መወዝወዝ።

መናጥ፡ መግፋት/መወዝወዝ/መነቅነቅ። 

መናጨት፡ መናቀል/መበሳጨት/መጨ ቃጨቅ።

መናጻት፡ መታጠብ/መተጣጠብ። 

መናፈስ፡ መዛወር (ነፋስ መለወጥ) ። 

መናፈሻ፡ ኣየር መቀበያ (አትክልትና መስክ ያለበት ቦታ ወይም ሰገነት) ።

መናፈቂያ፡ የጊዜ ብዛት (ፍጹም ፍ ቅር) በልብ።

መናፈቅ፡ መሻት/መፈለግ - ፩ተሰ. ፪፥ ፲፯) ።

መናፈጊያ፡ መሣቻ።

መናፈግ/መነፋፈግ፡ መሣሠት። 

መናፈጥ፡ እንፍ ማለት (መናጻት - ምሳ. ፴፥፴፫) ።

መናፈጫ፡ እጅ መሐረም መንዲል። 

መናፍስት፡ መላእክት/ነፍሳት/አጋን ንት (ግእዝ) ጊዜ።

መናፍቅ (ቆች)፡ ተጠራጣሪ (ጳው ሎስ ሳሚሳጢ ሰባልዮስ ዮሐንስ ተዓቃቢ አርዮስ መቅዶንዮስ ንስጥሮስ አውጣኪ ሃይማኖተ ግማሽ እኩሌታውን አምኖ ሌላውን የሚክድ - "(ተረት)" - ከትንባኾ ልምላሜ ከመናፍቅ ትርጓሜ አይታጣም) ።

መናፍቅ፡ ሃይማኖተ ግማሽ ናፈቀ።

መናፍቅነት፡ መናፍቅ መኾን (ተጠራ ጣሪነት) ።

መን (ምሕን)፡ ሸማኔ በግራና በቀኝ እግሩ ሲረግጠው አንዱ ወደ ላይ ሌላው ወደ ታች እያለ ድርና ማግን የሚያሠባጥር (የሚያዋስብ) የክር ገመድ መካከሉ የተጣለፈ።

መን (ምሕን)፡ ሸማኔ በግራና በቀኝ እግሩ ሲረግጠው አንዱ ወደ ላይ ሌላው ወደ ታች እያለ ድርና ማግን የሚያሠባጥር (የሚያዋስብ) የክር ገመድ መካከሉ የተጣለፈ።

መን፡ ነጭ መኾኛ (እንዶድ/ሳሙና) ።

መን፵፵፡ መንቻቻ ስፍራ ። 

መንማና፡ ምንምን (የመነመነ/ኰስማና/ሰልሳላ) ።

መንሰልጀጃ፡ መፍዘዣ ።

መንሰልጀጅ፡ መፍዘዝ፡ መንሰዋለል። 

መንሰራፊያ፡ መንጋለያ/መንዘራፈጫ ።

መንሰራፋት፡ መስፋት/መንጋለል/መዘርጋት ።

መንሰርሰሪያ፡ መብሰያ/መንፈሪያ ። 

መንሰርሰር፡ መብሰል/መንፈር ። 

መንሠቅሠቂያ፡ ማልቀሻ ። 

መንሠቅሠቅ፡ ማልቀስ ። 

መንሰዋለል/መንቀዋለል/መንሰልጀጅ።

መንሰግሰጊያ፡ ረኃብ፡ ችጋር፡ ማድ።

መንሰግሰግ፡ መስገብገብ፡ መኰል፡ ዋጥ ዋጥ ማድረግ።

መንሢያጠጥ፡ መፋጨት (መጮኸ) ። 

መንሳተት፡ መስፋት መዘርጋት ።

መንሳተቻ፡ ሰፊ ቀጥታ መኾኛ ። 

መንሣት፡ መከልከል/ማራቅ/መቀበል/ መውሰድ/መቀነስ/ማጕደል።

መንሳፈፊያ፡ መስፈፊያ ። 

መንሳፈፍ፡ መስፈፍ። 

መንሶልሶል፡ መዞር መንቀዥቀዥ ። መጽሐፍ ግን "መሶልሶል" ይላል (ገላ. ፭፡ ፳፩) ።

መንሶክሶክ፡ ማሶክሶክ ።

መንሸራተት/መንሻተት/መንፋቀቅ፡ በፈቃድ አለፈቃድ መውረድ ።

መንሸራተቻ፡ መውረጃ/መንሻተቻ...ሸርታቴ ።

መንሸርሸሪት፡ የንዝርት መዞሪያ መሾሪያ መሽከርከሪያ (ጣባ ደላጎ) ።

መንሸርሸሪያ፡ መናፈሻ ስፍራ ጊዜ ። 

መንሸርሸር፡ መኼድ/መዞር (ወዲያና ወዲህ ማለት መናፈስ መሥር መሾር) ። 

መንሸቅሸቂያ፡ መፍሪያ/መንቀጥቀጫ (ቍጣ ተግሣጽ) ።

መንሸቅሸቅ፡ መፍራት/መንቀጥቀጥ ። 

መንሸዋረሪያ፡ መጣመሚያ/መንጋደጃ (መስኮት የፀሓይ ብርሃን) ።

መንሸዋረር፡ መጣመም/መንጋደድ ። 

መንሻ (ምንሣእ)፡ መያዣ/መጨ በግ ("እጅ መንሻ" እንዲሉ) ።

መንሻ፡ መከልከያ/መውሰጃ (ምክንያት ጊዜ ስፍራ) ።

መንሻረሪያ፡ እግር ደረት ስፍራ ። 

መንሻረር፡ መወርወር (ቶሎ ማለፍ) ። 

መንሻሻት፡ መብዛት መንጋጋት ።

መንሻተት፡ መንሸራተት ። 

መንሻተቻ፡ መንሸራተቻ ።

መንሻፈፊያ፡ ማንከሻ መንገድ እግር ። 

መንሻፈፍ፡ ማንከስ ።

መንሽ (ነሥአ/መንሥኢ/መሥዔ)፡ ሦስት ጣት ያለው ዕንጨት (ያው ድማ መሣሪያ) ። ሲበዛ መንሾች ይላል።

መንሽ፡ ማንሻ፡መ።

መንሽ አለ (ሠዐየ)፡ ወደ ላይ/ወደ ሰማይ በተነ/ለነፋስ ሰጠ (ፍሬን ከገለባ ለመለየት) ። መሸነን እይ።

መንሿሿት፡ መፍሰስ/መውረድ/መሰ...ክት ።

መንሿከኪያ፡ መቅለያ ። 

መንሿከክ፡ መቅለል ። 

መንቀላበስ፡ መደገፍ መንተራስ፡ ራስን አለመቻል ።

መንቀላበሻ፡ መከዳ ትራስ ።

መንቀል (ሎች)፡ የቅል ስም (ዐንገታም ቅምጫና ጥዋም መንቀል ይባላል - ዘፀ. ፴፰፥፫ - "አንኮላ" ማለት ከዚህ የወጣ ነው) ።

መንቀል (ነቂል)፡ መምዘዝ/መመን ገል (መክ. ፫፥፪) ") ።

መንቀል፡ መመንገል ቅል፡ ነቀለ።

መንቀል፡ ስፍራ መልቀቅ።

መንቀልቀል፡ መንደድ መንበልበል መ ዞር መናወዝ ።

መንቀልቀያ፡ መንበልበያ መንቀዥቀዣ መናወዣ ምድጃ ስፍራ እግር ።

መንቀልጠጥ፡ መገለጥ ። 

መንቀልጠጫ፡ መገለጫ ።

መንቀሳቀስ፡ መነቃነቅ/መላወስ ። 

መንቀሳቀሻ፡ መነቃነቂያ/መላወሻ (ኀይል ጊዜ እሳትና ውሃ ነፋስ ቤንዚን ሽቦ ") ("(መዝ. ፵፬፥ ፲፬)") ።

መንቀስ፡ መጠቅጠቅ መውቀር ማጥቈር/ማበጠር/ማጥራት/ማሳመር/ማስጌጥ/መሸለም ' መንቀል/መቀነስ/ማጒደል/መመስከር (ኢሳ. ፫፥፳፬) ።

መንቀራጨት፡ መንቀጫቀጭ መፋ ጨት ።

መንቀርሰስ - መንቈርሰስ፡ ቀስ ማለት ማዝገም (ከእግር አለመፍጠን ") ።

መንቀርቀቢያ፡ ዕቃ መሣሪያ ጊዜ ። 

መንቀርቀብ፡ መንቀጥቀጥ መንጠርጠር መወዝወዝ መንገዋለል ።

መንቀርበቢያ፡ መንቀርደጃ መንከርፈ ፊያ ።

መንቀርበብ፡ መንቀርደድ/ሙንከርፈፍ ። 

መንቀርፈፊያ፡ መንከርፈፊያ/መንቀርበቢያ መንገድ ።

መንቀርፈፍ፡ መርዘም/መንከርፈፍ/ መንቀርበብ ።

መንቀሻ፡ ጣት/ወረንጦ/እሾኸ/መርፌ ' ሚዶ።

መንቀሻቀሽ፡ መንከታከት ።

መንቀሽረሪያ፡ መክሻ/መድረቂያ ። 

መንቀሽረር፡ መድረቅ/መክሳት ። 

መንቀባረሪያ፡ መቀማጠያ ድሎት ም ቾት ።

መንቀባረር፡ መቀማጠል መንደላቀቅ ። 

መንቀብ (ዐረ)፡ መሮ/መብሻ/መንደያ። 

መንቀብ፡ መብሳት/መስፋት። 

መንቀብቀቢያ፡ መንፈጊያ መሠሠቻ ። 

መንቀብቀብ፡ መንፈግ መሠሠት ። 

መንቀብደድ፡ ማርገዝ መነፋት ማ በጥ ።

መንቀብደጃ፡ ማርገዣ መነፊያ ።

መንቀዋለል፡ መዞር መንከዋረር መን ሰዋለል ።

መንቀዋለያ፡ ጊዜ መንገድ ። 

መንቀውቀዊያ - መንከውከዊያ - መንቀ ዥቀዣ ።

መንቀውቀው - መንከውከው - መንቀ ዥቀዥ ።

መንቀዝ፡ መጠንጠን።

መንቀዣ፡ መጠንጠኛ (የጽንጽንት ጊዜ ግንቦት) ።

መንቀዥቀዣ፡ መክለፍለፊያ

 መንቀዥቀዥ፡ መክለፍለፍ ። 

መንቀያ መትከያ፡ የመንግሥትርስት (አንዱ ተነቅሎ ሌላው የሚተከልበት መሬት) ። 

መንቀያ፡ የእንቍጣጣሽ ዋዜማ

መንቀጥቀጥ፡ መንዘፍዘፍ መንፈግ ። 

መንቀጥቀጥ፡ የጕልበት ነው ("(ዘዳ. ፳፰፥ ፳፪፡ ኢሳ. ፳፰፥ ፲፱፡ ኤር. ፲፭፥ ፰)") ።

መንቀጥቀጫ፡ ፍርሀት ንዳድ ። 

መንቀጫቀጫ፡ ብርድ ክፉ በሽታ ። 

መንቀጫቀጭ፡ መጋጨት/መፋጨት ። 

መንቀፊያ፡ ምክንያት/አንደበት። 

መንቀፊያ፡ ምክንያት/አንደበት። 

መንቀፍ፡ መስደብ (እንከን ማውጣት - "ሳያውቁ መንቀፍ ሳይረዱት መለፍለፍ" እን ዲሉ) ።

መንቀፍ፡ መስደብ (እንከን ማውጣት - "ሳያውቁ መንቀፍ ሳይረዱት መለፍለፍ" እን ዲሉ) ።

መንቀፍደድ - መንቀርደድ ።

መንቀፍደጃ - መንቀርደጃ፡ መንገድ ። 

መንቂ፡ የመነጨቀ/የሚመነጭቅ (ጨቅጫቂ/መንጣቂ) ።

መንቂያ፡ መቀስቀሻ/መነሻ ጊዜ። 

መንቃ፡ ነዝናዛ/መንቻካ/ጨቅጫቃ። 

መንቃሪ፡ የመነቀረ/የሚመነቅር (ማሽ ቈፋሪ) ።

መንቃቂያ፡ መቀንበሪያ መድረቂያ መ ጕላሊያ ።

መንቃቃት፡ መሞቅ መቀንበር መጕላላት መንገገጭ ("(፪ጴጥ. ፫፥ ፲)") ።

መንቃት (ነቂህ)፡ መነሣት/መት ጋት/መጠንቀቅ።

መንቃት (ነቂዕ)፡ መሠንጠቅ። 

 መንቃፈፊያ - መንከርፈፊያ ። 

መንቃፈፍ - መንጋፈፍ - መንከርፈፍ ።

መንቈራጠ፵፡ መንጐራደጃ ጭንቅ ምጥ ፉከራ ።

መንቈራጠ፵፡ መንጐራደጃ ጭንቅ ምጥ ፉከራ ።

መንቈራጠጥ፡ መንጐራደድ ።

መንቈራፊያ - መንቈራቢያ ።

መንቈራፋት - መንቈራባት ።

መንቈር (ሮች)፡ ባላ ያለው ረዘም ያለ ' ዕንጨት (የሽፍታን ዐንገት መያዣ መግፊያ) ግንድ።

መንቈር፡ መንከስ/መውጋት/መብሳት/መቅደድ ።

መንቈር፡ ባለቀዳዳ የእግር ማሰሪያ።

መንቈር፡ የወፍ/ያሞራ/የዶሮ አፍ መስቈር።

መንቈር፡ ያመፀኛ ቀንበር፡ ነቈረ።

መንቈርቈሪያ፡ አንኮላ ዋንጫ ጥዋ ብርሌ ብርጭቆ ማብረጃ ኩባያ (ቍልቍለት መንገድ ") ።

መንቈርቈር፡ መቈልቈል መፍሰስ/መው ረድ መጨመር ።

መንቈርበብ፡ መቈርበጭ ። 

መንቈርዘዝ፡ መንጠልጠል ። 

መንቈርዘዣ፡ መንጠልጠያ ።

መንቈቈጫ፡ መነጫነጫ ።

መንቈቈጭ፡ መነጫነጭ ። 

መንቈጥቈ፡ መሸለሚያ/ማጌጫ (ሹመት፡ መስከረም ፲፮ና ፲፯ ቀን ") ። 

መንቈጥቈጥ፡ መሸለም/ማጌጥ ። 

መንቈጭቈ፡ ገደል አለት ። 

መንቈጭቈጭ፡ መድቀቅ/መንከታከት ። 

መንቈፍቈፊያ፡ መጮኺያ መጥሪያ ትናጋ ላንቃ ።

መንቈፍቈፍ፡ መጮኸ መጥራት መን ፈግ መሠሠት ።

መንቋሊፎ፡ ወንቃፍ፡ ቈለፈ። 

መንቋሊፎ፡ ፈ ቈላፋ ዕንጨት ወን ቃፍ ሜንጦ ።

መንቋሰስ - መንቈርሰስ፡ መጐተት ።

መንቋሰሻ፡ መንገድ/እግር ።

መንቋቊያ፡ መጮኺያ ።

መንቋቋት፡ መጮኸ መሰማት ።

መንበላጠጥ፡ መገላመጥ፡ ዐንገትን መለስ ቀለስ ማድረግ ። 

መንበልበል፡ መንደድ መቃጠል ። 

መንበልበያ፡ መንደጃ መቃጠያ ነፋስ ። 

መንበረ መንግሥት፡ የመንግሥት ዐልጋ (ንጉሥና ንግሥት የሚቀመጡበት) ። 

መንበረ መንግሥት፡ የግዜር መንበር (፮ኛ ሰማይ) ።

መንበረ መጽሔት፡ ከመስተዋት የተበጀ መንበር።

መንበረ ብርሃን፡ የፈጣሪ መንበር። 

መንበረ ታቦት

መንበረ ታቦት፡ ቄሶች ቍርባን የሚያቀርቡበት የታቦት መንበር።

መንበረ ዳዊት መንበረ ወርቅ፡ ከወርቅ የተሠራ መ።

መንበረ ዳዊት፡ የዳዊት ዐልጋ (እስራኤልነት ያላቸው የሐበሻ ነገሥታት ዙፋን) ንበር።

መንበረ ጸባኦት፡ ኪሩቤል የሚሸከሙት ሱራፌል የሚያጥኑት ጌታ በክብሩ የሚገለጥበት የፈጣሪ ዙፋን ("ጸባኦት ኪሩቤልን እንጂ ጌታን አያሳይም") ነበረ።

መንበሪያ፡ መኖሪያ/መቀመጫ። 

መንበራጠጥ፡ መቋፍ መንበጥረር መጓደድ ። 

መንበር (መስም)፡ የንጉሥ/የታቦት/የግዜር መቀመጫ።

መንበር (ነቢር)፡ መቀመጥ/መኖር ("መንበር እንደ መንፈስ በዘርነትና በስምነት ይፈታል") ።

መንበርሽ ወርቅ፡ የምራት ስም። 

መንበርከኪያ፡ መካነ ኑዛዜ፡ እግረ መንበር ። 

መንበርከክ፡ መብረክ መስገድ የእጅንና የእግርን ጕልበት በማጠፍ ። 

መንበርጠጥ፡ መከበር መታጀር ። 

መንበሮች (መናብርት)፡ ኹለትና ከኹለት በላይ ያሉ ብዙዎች።

መንበቅበቅ፡ መንዛረጥ መጮኸ ። 

መንበብ፡ መግነን/መሠንጠቅ/መጮኸ/መንደድ ሰማ።

መንበክሰክ፡ መንደክደክ መንደግደግ መፍላት መዝለል ። 

መንበዝ፡ መቀማት/መግፈፍ/መለወጥ/መመረዝ/መስለብ/መቍረጥ።

መንበዣ፡ መቍረጫ/መስለቢያ ካራ። 

መንበድበድ፡ መፍራት መንቀጥቀጥ መራድ ። 

መንበጥረሪያ፡ መኵሪያ መታበያ ። 

መንበጥረር፡ መጓደድ ዳ ማለት ። 

መንቦርቀቅ፡ መስፋት፡ ሰፊ ቦላሌ መኾን ። 

መንቦቅቦቅ፡ መፍሰስ መውረድ መን ዶልዶል ። 

መንቦግቦግ፡ መንደድ መፍለቅ ። 

መንቦጫረቂያ፡ መንደፋደፊያ መን ሷቻ ውሃ ። 

መንቦጫረቅ፡ መንደፋደፍ መንፈራ ገጥ መንደባለል ። 

መንቧለል፡ መጫጫስ መትጐልጐል ።

መንቧቸት፡ መንቻቻት መንጫጫት ። 

መንቧቻ፡ መንቻቻ መንጫጫ መጫ ወቻ መንቦጫረቂያ ። 

መንተስ፡ መንከስ።

መንተራስ፡ መደገፍ።

መንተራሻ፡ መደገፊያ ትራስ።

መንተራፋት፡ መሰበር መጨፍለቅ መጨማለቅ ።

መንተርከኪያ፡ መብሰያ (የሰብል ጊዜ) ።

መንተርከክ፡ በፀሓይ መብሰል ። 

መንተርፈፊያ፡ መምሊያ መንደርበቢያ ። 

መንተርፈፍ፡ መምላት መንደርበብ ። 

መንተባተቢያ፡ መኰላተፊያ ። 

መንተባተብ፡ መኰላተፍ ። 

መንተብተብ፡ መቈላት ።

መንተክተኪያ፡ መፍሊያ መንፈሪያ (ጊዜ ምድጃ መሣሪያ) ።

መንተክተክ፡ መሞቅ መፍላት መን...ፈር ።

መንተግተጊያ፡ መብረቅረቂያ ። 

መንተግተግ፡ መብረቅረቅ መብለጭ...ለጭ ።

መንተፍ፡ መንፋት።

መንታ፡ እንደ ባላ ከታች አንድ ከላይ ኹለት የኾነ ጣምራ (ጦር/ዛፍ/መንገድ) ።

መንታ፡ ጥንድ/ዕጥፍ (ባንድ ጊዜ ካንዲት እናት የተወለደ ልጅ/ግልገል) ። (ተረት)፡ "የመንታ እናት ተንኦሮ ትሞት"።

መንታነት፡ መንታ መኾን።

መንታጊ፡ የመነተገ/የሚመነትግ (ቀሚ/ነጣቂ) ።

መንታፊ፡ የመነተፈ/የሚመነትፍ (ቀማኛ) ።

መንትያ/መንቲያ (መንታዊ)፡ የመንታ ወንድም ግንጣይ (፪ሳሙ. ፲፰፥፱) ።

 መንትዮ ሽ፡ ዝኒ ከማሁ። 

መንትዮች፡ ቅጥዮች ግራና ቀኝ የወጡ (ኢዮ. ፵፥፱) ።

መንቶ፡ መንታነት ያለው። 

መንቶች፡ ኹለት ልጆች/ግልገሎች ካንድ ማሕፀን በቅደም ተከተል የወጡ (አንድ ቀን የተወለዱ) ።

መንቷቷት፡ መበጣጠስ ።

መንቸላ፡ ሎ፡ ዐጪር ራሳም ዕንጨት መሮ መምቻ።

መንቸሎ፡ እስኪት ነዊኅ።

መንቸርፈፍ፡ ማረፍ ከፍ ማለት ። 

መንቸብቸቢያ፡ ምድጃ ፍም ። 

መንቸብቸብ፡ መጠበስ መቃጠል ። 

መንቸክቸኪያ፡ መጠበሻ መንፎክፎ...ኪያ ።

መንቸክቸክ፡ መጠበስ መንፎክፎክ ።

መንቻ (ኦሮ. ቤነቻ)፡ የፈረስ ጌጥ (መጣብር ጕብጕብ) ።

መንቻረሪያ፡ መዝለያ ፈፋ ጕድባ ። 

መንቻረር/መንሻረር፡ መዝለል ። 

መንቻቻ፡ መን መኸያ ። ፊና ት ተወራራሽ መኾናቸውን ልብ አድርግ ።

መንቻቻት፡ መንሣት መራኸ ።

መንቻኬ፡ የመንቻካ ወገን። (ግጥም)፡ "ችኮ መንቻኬ ሳንባ ድድ ሆይ አገሩን ጥዬ ልኺድልኸ ወይ?"

መንከላወስ፡ መላወስ ("መንጠራወዝ ማ ") ። 

መንከላወሻ፡ እግር በትር ስፍራ ። 

መንከስ፡ መዘንተር/መብላት/መቦወቅ ("(ድንጋይ መንከስ)" - ርባና ቢስ ሥራ መሥራት የማያገኙትን አገኛለኹ ማለት) ። 

መንከሪያ፡ ማራሻ (ውሃ ቀለም ዕቃ አለ) ። 

መንከር፡ መዝፈቅ/መዘፍዘፍ/ማራስ/ ማለል።

መንከሻ፡ መዘንተሪያ/መቦጨቂያ (የፊት ጥርስ ክራንቻ) ።

መንከባለል፡ መንካካት ("ገደል መግባት መገላበጥ መንደባለል") (፪ጴጥ. ፪፡ ፳፪) ። 

መንከባለያ፡ መገላበ ("ቍልቍለት መንደባለያ ዐመድ ጕድፍ ደቃቅ ዐፈር አሸዋ ያለበት ስፍራ") ። 

መንከብከብ፡ መድበልበ ። 

መንከት፡ መሰበር/መድቀቅ ("መንከት (ቶች)" - ውሪ ከቁም ነገር የማይገባ ትንሽ ልጅ ቃቂ) ።

መንከት፡ ውሪ፡ ነከተ። 

መንከቻ፡ መሰበሪያ/መድቀቂያ። 

መንከዋተት፡ መንከዋረር ("መንከራተት") ። 

መንከዋተቻ፡ መንከራተቻ ("ጊዜ እግር መንገድ ") ። 

መንከፍ፡ መቄል/መጀል ("መንከፍ (ፎች)" - ቂል ጅል ሞኝ) ። 

መንከፍከፍ፡ መሠቀቅ ("መንገፍገፍ") ። 

መንኪያ፡ መዳሰሻ እጅ

መንካት፡ መዳሰስ/መድረስ/መግጠብ ("የወዳጅና የኮርቻ አለመንካቱ ብቻ" - አዝማሪ) ። 

መንካካት፡ መንከባለል ("መሣቅ") ። 

መንካኮ (ትግ)፡ ን ስሯጽ ነው ። 

መንካኮ፡ እንቀትመንከፍ፡ ቂል ከረ።

መንክር፡ የተደነቀ (ድንቅ ግሩም።) 

መንኰራኵር፡ የሠረገላ እግር (ኰረኰረ) ።

መንኰት፡ መንከት።

መንኳለል፡ ተለል ማለት ። 

መንኳሽ (ሾች)፡ የሚመነኵስ መነኵሴ የሚኾን። (ተረት)፡ "ቀኝ ለከሳሽ ጽድቅ ለመንኳሽ"።

መንኳኲያ፡ መጮኺያ ("ደረቅ መኾኛ ") ። 

መንኳኳት፡ ኳኳ ማለት ("መጮኸ መድረቅ") ። 

መንዘልዘል፡ መንጠልጠል/መባለግ/መዞር ("ከሰው ሴት መኼድ") ። 

መንዘልዘያ፡ መንጠልጠያ/መዞሪያ ("ገመድ ዐመል") ። 

መንዘሪያ፡ መውጊያ/መንደፊያ (እጅ መርዝ) ።

መንዘራጋት፡ መውደቅ/መንፈራገጥ ። 

መንዘራፈ፡ መደብ ፍራሽ ። 

መንዘራፈጥ፡ መደላደል/መሸራሸት/ መስፋት/መንሰራፋት ። 

መንዘር፡ መወርወር/መውጋት/መንደፍ (መሳቀይ መነዝነዝ) ።

መንዘርዘሪያ፡ ወንፊት ። 

መንዘርዘር፡ መነፋት/መንቀጥቀጥ/ሙወዝወዝ/መነቅነቅ ። 

መንዘርገጊያ፡ መጐተቻ ("መንገድ") ። 

መንዘርገግ፡ መጐተት/አለመፍጠን ። 

መንዘርፈፊያ፡ መጐተቻ/መንቀርፈፊያ መንገድ ። 

መንዘሮር (ምዝላል/ዘለለ)፡ የዕቃ መስቀያ/ማንጠልጠያ (እንደ ዛቢያ ያለ ዕንጨት በጣራና በግንብ የተንጠለጠለ) ።

መንዘግ፡ ማከክ/መፎከት (ዘር) ። 

መንዘግ፡ ዕከክ/ፎከት (መስም) ። 

መንዘፍዘፊያ፡ መርገብገቢያ/መንቀጥቀጫ ። 

መንዘፍዘፍ፡ መርገብገብ/መንቀጥቀጥ ። 

መንዛሪ፡ የመነዘረ/የሚመነዝር (ሸራፊ/ዘርዛሪ/በታኝ) ።

መንዛት፡ መበተን/ማሠራጨት። 

መንዛዛት፡ መብዛት፡ መስፋት፡ መትረፍ፡ መንከዋረር ። 

መንዛዛት፡ መብዛት/መስፋት/መትረፍ/ መንከዋረር ። 

መንዛፈፍ፡ መንሰራፋት/ማደግ/መር ዘም ። 

መንዜ፡ መንዛዊ (በመንዝ የተወለደ/የመንዝ አገር ሰው) ።

መንዜ፡ የስንዴ ስም (በመንዝ የበቀለ/ከመንዝ ወደ ሌላ አገር የኼደ ስንዴ ውሃ የሚመስል) ።

መንዝ (መንዝሕ)፡ በሺዋ አውራጃ በወሎና በተጕለት መካከል ያለ አገር። ትርጓሜው "ተደላደል/ተቀማጠል" ማለት ይመስላል። አንዳንድ ሰዎች ደግሞ "መንዝ (መኑ ዝ)" ይህ ማነው ማለት ነው ይላሉ። "መን ዝ" እንዲል ትግሬ።

መንዝር፡ በትን። "እከሌ አባ መንዝር ነው" እንዲሉ።

መንዠርገግ/መንጨርገግ፡ መውረድ ። 

መንዠባረሪያ፡ ዕድሜ/መብል/መጠጥ ። 

መንዠባረር፡ መስከር/መዘንጋት/ማር ጀት/መዣዠት/መለገስ/መቸር ። 

መንዣ፡ መበተኛ (ምጣድ) ።

መንዣለል፡ መሾለቅ/መሾጠጥ/መሞ ለል ። 

መንዣረር፡ መፍሰስ/መውረድ ። 

መንዣበብ፡ መዘርጋት/መወጠር/መስፈፍ/መዞር/መኼድ ። 

መንዣዣት፡ መብዛት ("(ጥለ)መለገስ መንቻቻት") ። 

መንዧ (ነዛ)፡ መበተን/መረጨት ያለቍጠባ። የዧ ዘርፍ ነው፡ ዧን እይ።

መንደላቀቂያ፡ መቀማጠያ/መሞላቀ ቂያ ። 

መንደላቀቅ፡ መቀማጠል/መሞላቀቅ ። 

መንደላት (ትግ. ሐባ. መንደላይ)፡ ጐበዝ/ጕልማሳ (መዝ. ፻፲፱፥፱) ።

መንደላት፡ ጕልማሳ፡ ነደለ። 

መንደል፡ መሸንቈር/መብሳት/መቅደድ። 

መንደልት፡ የዦሮ መብሻ ቀለበቱንም ያሳያል 1

መንደልት፡ ድጅኖ። 

መንደልቶ (ንዱለ ማእከል)፡ ሰፊ የዦሮ ቀለበት (ሎቲ ጕትቻ) ።

መንደልቶ፡ የዦሮ መብሻ፡ ነደለ።

መንደረኛ (ኞች)፡ ባለመንደር (መንደር ያለው/በመንደር ያለ/የተቀመጠ) ። 

መንደረኛ፡ ዘዋሪ (ዕርፊተ ቢስ) ። 

መንደር (ሮች)፡ ብዙ ቤት ወይም ዐምባ (ነሐ. ፫፥፲፪፡ መዝ. ፲፥፰) ።

መንደርሰስ፡ በቀስታ መኼድ ። 

መንደርበቢያ፡ መርጊያ/መጨመቻ ። (ተመልከት፡ (ጠረበበ)ን እይ) ። 

መንደርበብ፡ መርጋት መጨመት ("ኣለ መፍሰስ ቸኵሎ አለመናገር") ። 

መንደርቶ፡ ራሳም ዱላ (የመንደላት ሜንዶ) ።

መንደርከኪያ፡ አዝመራ/ምድጃ/ተፈ ጥሮ ። 

መንደርከክ፡ መብሰል/መምረት/ማ ጠር/መወፈር ። 

መንደርደሪያ፡ ተረተር/ተዳፋት/ቍ ልቍለት ። 

መንደርደሪያ፡ የዘአምላኪየ የዋዜማ የሥላሴ የዘይእዜ ቅኔ ፪ኛ ቤት ("የመወድስ ፫ኛ የግእዝ ዕጣነ ሞገር ፬ኛ የዕዝል ዕጣነ ሞገር ፮ኛ ቤት መንደርደሪያ ያሠኘው የዜ ማው ፍጥነትና ቅልጥፍና ነው") ። 

መንደርደር፡ መሮጥ/መፍጠን ። 

መንደቂያ፡ መገንቢያ። 

መንደቅ፡ መገንባት/መናስ - 

መንደቅደቂያ፡ የቅል ዐንገት/ብርሌ/ውዥሞ ። 

መንደቅደቅ፡ መጮኸ/መቈጣት/መ ፎከር ። 

መንደብ (ዐረ)፡ ዝኒ ከማሁ (ጭንቅ መከራ) ።

መንደብሰስ፡ መንደብዘዝ ። "ሰና ዘ መ ወራረሳቸውን አትዘንጋ።" 

መንደብዘዝ፡ መንቀፍደድ/መንቀርደድ ። 

መንደብደብ፡ መጕረብረብ ። 

መንደክደክ፡ ደክዶክ ማለት ። 

መንደያ (ትግ. መንደል)፡ መፈልፈያ/መብሻ (መሮ/በትረ ቃቃን/መዘውር) ።

መንደይ (ነድይ)፡ ድኻ መኾን። 

መንደድ፡ መቃጠል።

መንደጃ (ምንዳድ)፡ መቃጠያ ("ምድጃን" እይ ከዚህ የኼደ ነው) ።

መንደግደግ፡ መቈላት/መንደቅደቅ ። 

መንደፊያ፡ መበተኛ/መውጊያ/መለኪያ/መበገሪያ (ቈርበት/ደጋን/ቀስት/ገመድ/ከሰል/በረቅ - ኢሳ. ፵፬፥፲፫) ።

መንደፋሪያ፡ ምድር/ዐፈር/መሬት/ዶፈር ("የላቈጠ የቍስል መድኀኒት ሽታው የማይጣፍጥ ፈረንጅ አመጣሽ") ። 

መንደፋራት/መንደፋደፍ-መንፈራፈር ። 

መንደፋደፊያ፡ መንፈራፈሪያ/መንፈ ። 

መንደፋደፍ፡ መንፈራፈር/መንፈራገጥ ። 

መንደፍ፡ መበተን/መውጋት/መበገር። 

መንዱሴ፡ የመንዱስ/የመንዲስ ዐይነትና ወገን።

መንዲል (ሎች)፡ መሐርም (በየጊዜው ታጥቦ የሚጠራ) ።

መንዲስ/መንዱስ፡ ዳና ግዙፍ ሰው (ወፍራም ደን) ።

መንዳሰስ፡ መለመጥ/ማዝገም ። 

መንዳቢ፡ የመነደበ/የሚመነድብ (ቈራጭ) ።

መንዳባ፡ በጣና ውስጥ ያለ ደሴት (የመድኀኔ ዓለም ኣጥቢያ ምድር) ።

መንዳባ፡ የተመነደበ/የተቈረጠ። 

መንዳት፡ መቅረብ/መውሰድ/ማስኬድ።

መንዳከክ፡ አለመፍጠን ("ሳይፈጥኑ መ ኼድ") ። 

መንዳይ፡ የመነደለ/የሚመነድል (ዐጣቢ) ።

መንዳጊ፡ የመነደገ/የሚመነድግ (ነጣቂ) ። 

መንድብ፡ የሰይጣን ስም፡ ምታ'ደብ ድብ ማለት ነው (ግጥም)፡ "ከሤራ ዲና' ይወድልሻል፡ ያራምባው ጋኔን መንድብ ይዞሻል!"

መንድያ፡ ዝኒ ከማሁ (ማበሻ) ። 

መንድግ፡ የስጡ ስጡ አስማት (ከታብ ግብዝ ሰው የሚያነግተው) ። "እከሌ የሰው እጅ ይፈታለታል፡ የመንድግ ይዟል መሰለኝ" እንዲል ባላገር።

መንዶልዶል፡ መፍሰስ/መውረድ ። 

መንዶልዶያ፡ የድልድል የዦር ፍ ንጭ ፋቃ ("አሸንዳ ቦይ") (ኢዮ. ፳፰፡ ፲) ። 

መንዶሽዶሽ፡ መቈላት/መንጦሽጦሽ ። 

መንዷዷት፡ መፈንዳት/መጮኸ/መ ተኰስ ። 

መንዷዷት፡ መፈንዳት/መጮኸ/መ ተኰስ ። 

መንጃ፡ በትር/አርጩሜ/ዐለንጋ። 

መንጃ፡ የነገድ ስም (በከፋ ግዛት የሚገኝ እንደ ፉጋ ያለ ሕዝብ) ።

መንጃዛ፡ እድፋም ጭቅቅታም ልብስ። 

መንገላታት፡ መጕላላት/መጐዳት/መታረዝ/መራብ/መጠማት ። 

መንገላቻ፡ መጕላሊያ/መጐጃ ። 

መንገል፡ መነቀል/መፍለስ። 

መንገልጀጃ፡ መንሰልጀጃ/መንሰዋለያ መንገድ ። 

መንገልጀጅ፡ መንሰዋለል/መንቀዋለል/መንሰልጀጅ ። 

መንገሥ፡ መቀባት/ዘውድ መድፋት/መክበር/መግነን/መዞር።

መንገሪያ፡ ማውሪያ/ማሰሚያ ("ዐዋጅ መንገሪያ" እንዲሉ) ።

መንገር፡ ማውራት/መስበክ/ማስተማር/መመስከር።

መንገርበቢያ፡ ስፍራ/ጊዜ ። 

መንገርበብ፡ መንከርፈፍ/አለመቅረብ ። 

መንገሻ፡ ንጉሥ መኾኛ (ቤተ ክሲያን ቀን ሥርዐተ ንግሥ መፈጸሚያ { ዘፈን እልልታ ጸናጽል ከበሮ) ።

መንገሻ፡ የሰው ስም። 

መንገሽገሻ፡ መነቅነቂያ/መወዝወዣ ። 

መንገሽገሽ፡ መነቅነቅ/መወዝወዝ ። 

መንገብገቢያ፡ መቃጠያ፡ መስገብገቢያ (ጊዜ)። (ተመልከት፡ ገንበት)

መንገብገብ፡ መቃጠል፡ መስገብገብ።

መንገታገት፡ መመላለስ/መደጋገም/መንገዛገዝ ። 

መንገታገቻ፡ አፍና ነገር ። 

መንገዋለል፡ መዞር/መንጓለል/መለየት ። 

መንገዋለያ፡ ጊዜና መሣሪያ ። (ተመልከት፡ ቀወስለን) ። "ከዚህ ጋራ በምስጢር አንድ ነው።" 

መንገዛገዝ፡ መንገታገት/መርበትበት ያንደበት ። 

መንገያ፡ መፍለሻ ጊዜ። 

መንገደኛ (ኞች)፡ በመንገድ የሚኼድ/በመንገድ ያለ (ኻያጅ/ዐላፊ/አግዳሚ - ሕዝ. ፲፪፥፫, ፬) ።

መንገዱ ተዘጋ)፡ ተያዘ/ተከለከለ ። 

መንገዳገድ፡ መወዛወዝ/መነቃነቅ ። 

መንገድ (ዶች)፡ በቁሙ ጐዳና/ጥርጊያ (ጠባቡም ሰፊውም መምጫና መኼጃ መነገጃ - 

መንገድ መታው፡ ኼዶ የሚፈልገውን ሳያገኝ ቀረ።

መንገድ መኼጃ፡ ነገደ። 

መንገድ ቀደደ)፡ አወጣ ኣበጀ ። 

መንገድ፡ ትርፌ/ጥቅም አልባ።

መንገድገድ፡ መወዝወዝ/መነቅነቅ። 

መንገድገጃ፡ መወዝወዣ/መነቅነቂያ/መግተርተሪያ/መርገድገጃ። 

መንገጫገጭ፡ መጋጨት/መንቀጥቀጥ ። 

መንገጭሊ፡ መንጋጋና አገጭ ባንድነት (ለገ ግንጭል) ። ጭሊ ከግንጭል መጥቶ ተደርቧል።

መንገፍገፊያ፡ መንገሽገሻ/መወዝወዣ ። 

መንገፍገፍ፡ መነቅነቅ/መንገሽገሽ ። 

መንገፍጠጥ፡ መንጠርዘዝ/መንቀብ ። 

መንጊያ፡ የጨለማ ማለፊያ (ከጎሕ ቀጥሎ የሚመጣው ሰዓት ወፎች ሲንጫጩ - ነጋጋ፡ መላልሶ ነጋ - "ማለዳ ሲነጋጋ እመጣለኹ") ።

መንጋ (ጎች) (መርዔት/መራዕይ)፡ ወገን፡ ብዙ ከብት ባንድነት የሚሰማራ (በሬ/ላም/ግመል/አህያ/ፈረስ/በቅሎ/በግ/ፍየል) (ማሕር. ፯፡ ሉቃ. ፲፪፡ ፴፪፡ ማሕ. ፩፡ ፰፡ ኢሳ. ፲፯፡ ፪) ። 

መንጋ፡ ብዙ ከብት (ጋጋ) ። 

መንጋ፡ ፈሪ ድል ኹኖ የሚሸሽ ብዙ ሰው ። 

መንጋለል፡ መንካረር ። 

መንጋለያ፡ መደብ/ቈጥ ። 

መንጋተት፡ መንጋፈፍ/መንከርፈፍ ። 

መንጋተቻ፡ መንከርፈፊያ ሜዳ ። 

መንጋት፡ ነግ መኾን።

መንጋይ፡ የመነገለ/የሚመነግል (አንጋይ) ።

መንጋደድ፡ መጣመም/መወላገድ። 

መንጋደጃ፡ መጣመሚያ/መወላገጃ። 

መንጋጊ፡ የመነገገ/የሚመነግግ (አሳሪ) ። 

መንጋጊያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

መንጋጋ (ዎች)፡ በአራዊትና በእንስሳት በሰው አፍ ውስጥ ከክራንቻ ቀጥሎ በግራና በቀኝ በላይና በታች ያለ ጥርስ ሥጋን/ዐጥንትን/ሣርን/ቅጠልን/እኸልን/ምግብን ኹሉ ዐኝኮ የሚያደቅ ዐጥንታዊ ወፍጮ (መዝ. ፫፥፯) ።

መንጋጋ፡ ጥርስ/መነገገ ። 

መንጋጋት፡ መርባት/መብዛት/መነዳት ። 

መንጋጋት፡ መቃጠል/መንደድ ። 

መንጋፈፊያ፡ መንቀርፈፊያ/መንገድ ። 

መንጋፈፍ፡ መንቀርፈፍ/መንቃፈፍ ። 

መንግሥተ ምድር፡ የምድር መንግሥት (ዐላፊ ጠፊ) ።

መንግሥተ ሰማይ፡ የሰማይ መንግሥት (የማያልፍ የማይጠፋ ከገቡ መውጣት ካገኙ ማጣት የሌለበት) #

መንግሥቱ፡ የሰው ስም።

መንግሥቱ፡ ያ መንግሥት (የርሱ መንግሥት) ።

መንግሥት፡ በመንዝ ውስጥ ያለ አገር።

መንግሥት፡ አንድ ንጉሥ ግዛት አገሩም ሕዝቡም ባንድነት መንግሥት ይባላል።

መንግሥቶች (መንግሥታት)፡ የብዙዎች ነገሥታት ግዛቶች።

መንጐላም፡ መንጐል ያለው (ባለመንጐል/ንፍጣም) ።

መንጐል፡ ቀበቶ መብሻ።

መንጐል፡ ታላቅ ጕጠት (የምስማር መንቀያ) ። ፈቸልን እይ።

መንጐል፡ ወፍራም ንፍጥ አንጐል የሚመስል (ተረፈ አንጐል) ።

መንጐል፡ የብረት/ብር እጀታ (ፈረንጅ ሠራሽ) ።

መንጐል፡ የወስፌ ስም፡ ጠፍርን/ዳባን የሚበሳ ወስፌ ከአፈ ምሣር የሚያንስ። 

መንጐሪያ፡ ድስት/እሳት። 

መንጐራደድ፡ መንቈራጠጥ መመላለስ ። 

መንጐራደጃ፡ መመላለሻ ። 

መንጐር፡ መፍላት/መቅለጥ/መፍሰስ። 

መንጐብረሪያ፡ መጕበ፵ያ/መንጐብደጃ። 

መንጐብደድ፡ መጐብደድ።

መንጐብደጃ፡ መጐብደጃ።

መንጐዳጐድ፡ መሮጥ/መመላለስ/ማተፍተፍ ። 

መንጐድ፡ መኼድ/መብረር/መጮኸ/መትመም።

መንጐድጐድ፡ መጮኸ/መሰማት። 

መንጐጃ፡ መኼጃ/መብረሪያ (አየር/ክንፍ/መንገድ/እግር) ።

መንጐፍለል፡ መርዘም ። 

መንጐፍጠ፵፡ የድሜ ብዛት/እርጅና ። 

መንጐፍጠጥ፡ ማርጀት/መጨበጥ ። 

መንጓለል፡ መንገዋለል ። 

መንጓላ፡ የመነጐለ/የሚመነጕል (ንፍጣም) ።

መንጓሰስ፡ መንቋሰስ/መንቈርሰስ ። 

መንጓጒያ፡ መኺያ/መሰሚያ። 

መንጓጓት፡ መጮኽ/መሰማት። 

መንጓፈፊያ፡ መንቈርሰሻ ስፍራ ። 

መንጓፈፍ፡ መድከም/መንቈርሰስ ። 

መንጠላጠል፡ መውጣት/መወጣጣት/መተዛዘል ። 

መንጠላጠያ፡ መውጫ/መወጣጫ ። 

መንጠልጠል፡ መሰቀል/መሰቅጠጥ/መንዘልዘል ። 

መንጠልጠያ፡ መሰቀያ/ዕንጨት አጅ ። 

መንጠሪያ፡ መኖሪያ/መፍሊያ/መቅለ/መፍሰሻ (ስፍራ ዕቃ ጊዜ) ።

መንጠራሪያ፡ ጣራ/ሰቀላ ። 

መንጠራራት፡ እጅን ወደ ላይ ማን ሣት መዘርጋት ። 

መንጠራወዝ፡ መንከላወስ ። 

መንጠራወዣ፡ መንከላወሻ ("አግር") ። 

መንጠር፡ መቈረጥ።

መንጠር፡ መናር/መፍላት/መጥራት ("መንጠር—ደን—መነጠረ") ። 

መንጠር፡ መዝለል፡ ነጠረ።

መንጠር፡ የተመነጠረ ደን። "የመንጠር እሳት" እንዲሉ።

መንጠርበቢያ፡ መክበጃ/መንጠልጠያ ። 

መንጠርበብ፡ መጥቈር/መክበድ/መን ጠልጠል ። 

መንጠርገግ፡ መንጠርበብ ። 

መንጠርጠር፡ መንቀጥቀጥ/መንቀርቀብ ። 

መንጠቂያ፡ መቀሚያ/መሳቢያ (ደን ጐድጓዳ ስፍራ አንኮላ ብርጭቆ ፍራ) ።

መንጠቅ (ጥቅ)፡ መነጠቀ።

መንጠቅ፡ መቀማት/መሳብ/ማፍጠን (አፈፍ) ።

መንጠቅጠቅ፡ መንተክተክ/መፈናጠር/መንተግተግ/መብረቅረቅ ። 

መንጠቆ (ዎች)፡ በጫፉ ሥጋ ያለበት በገመድ ጫፍ የታሰረ ያሣ መያዣ ቈላፋ ብረት፡ በግእዝ መቃጥን ይባላል። ቀጠነን እይ። ዳግመኛም በጫፉ ላይ የጭራ ሸም ቀቆ ያለበት ቀጪን ዕንወት መንጠቆ ይባላል።

መንጠቆ፡ ያሣ መያዣ፡ጠቀ።

መንጠቆን እይ ። በግእዝ ግን አንዱ መቅጠን፡ ሲበዛ መቃጥን ይባላል ።

መንጠቢያ፡ ማሰሪያ (የማነቆ ጠፍር) ። 

መንጠቢያ፡ አንደበት (ክፉ አነጋገር) ። 

መንጠቢያ፡ ጠብ ማያ (ምድር ልብስ ባል) ።

መንጠባጠቢያ፡ ጊዜ/ስፍራ። 

መንጠባጠብ፡ ጠብ ጠብ ማለት (መ ንጠፍጠፍ) ።

መንጠብ፡ ጠብ ማለት ("መንጠብ መንቀፍ ማዋረድ") ።

መንጠብጠብ፡ መንቀጥቀጥ።

መንጠፊያ፡ መድረቂያ/ማቍረጫ። 

መንጠፍ፡ መድረቅ/ማቆም። 

መንጠፍጠፊያ፡ መንጠባጠቢያ ። 

መንጠፍጠፍ፡ መፍሰስ/መንጠባጠብ ። 

መንጢራር፡ ማጥለያ/ማጥሪያ። 

መንጣለል፡ መፍሰስ/መዘርጋት/መተኛት/መስፋት/መብዛት ። 

መንጣለያ፡ መፍሰሻ/ሰፊ መኾኛ/መተኛ ። 

መንጣለያ፡ የወንድና የሴት ስም ። 

መንጣሪ (ዎች)፡ የመነጠረ/የሚመነጥር (ዐጅ ዐጣቢ) ።

መንጣቂ (ዎች)፡ የመነጠቀ/የሚመነጥቅ (ነጣቂ/አውጪ) ።

መንጣቃ፡ ፈጣን በሬ ጅራፍ የማይንካው።

መንጣት፡ መጽዳት ("ነጩን" - እይ) ።

 መንጥር፡ ጥረግ/ዕጨድ/ዕጠብ። 

መንጦሽጦሽ፡ መንጣጣት/መበተን ። 

መንጨረቅ፡ ሕፃን ማሞ። ዘሩ ጨረቀ ነው።

መንጨርገጊያ፡ ብዙ ማፍሪያ ("የፍሬ ወራት") ። 

መንጨርጨሪያ፡ እሳት ጕረሮ ። 

መንጨርጨር፡ መቈላት/መጠበስ/መ ጮኸ ። 

መንጨርፈፊያ፡ መንጪፍረሪያ ("መርዘ ሚያ") ። 

መንጨርፈፍ፡ መንጨፍረር/መርዘም/መቆም ("የዣርት ወስፌ መምሰል ሚያ") ። 

መንጨብረር፡ መቃጠል/መንጪፍረር ። 

መንጨት፡ መንቀል/መላጥ/መምለጥ (ኢሳ. ፳፪፥፲፪) ።

መንጨፍጨፍ፡ መታጠብ/መውዛት ። 

መንጪርገግ፡ መንዠርገግ/መጥቈር ። 

መንጪፍረር፡ መንጨርፈፍ ። 

መንጫ፡ መንቀያ/መሞዠቂያ (ጣት ዐመድ ቍረንጮ) ።

መንጫ፡ የጕንጭ ጫፍ (ባይንና በዦሮ መካከል ያለ ገላ - "ፊት መንጫ" እንዲሉ - "ፊትን" እይ) ።

መንጫረር፡ መቃጠል/ሙንብረ ማረር/መጮኸ ። 

መንጫሪ፡ የመነጨረ/የሚመነጭር (በታኝ) ።

መንጫራ/ምንጭር፡ የተመነጨረ።

መንጫጫት፡ መንቻቻት/መጮኽ ። 

መንጮረር፡ መውረጃ መፍሰሻ ("የጣራ አሸንዳ") ። 

መንጮረር፡ የጣራ አሸንዳ፡ ጮረረ።

መንጸፈ ደይን፡ የሲኦል ሥር ታች ግርጌ።

መንጸፍ፡ ምንጣፍ።

መንጻት፡ ጥሩ መኾን ! መጥዳት።

መንፈላሰስ፡ መደገፍ መጋደም መገ ላበጥ ።

መንፈላሰሻ፡ ዕልፍኝ ።

መንፈሳለቂያ/መንፈላሰሻ፡ ማላገጫ ።

መንፈሳለቅ/መንፈላሰስ፡ ማላገጥ ።

መንፈሳዊ፡ የመንፈስ ቅዱስ ወገን (ባለአእምሮ የበቃ ጻድቅ እውነተኛ ሰው መናኝ ግሑሥ ነቢይ መነኵሴ ባሕታዊ ናዝራዊ ሥጋውን በድሎ ለነፍሱ ያደረ ደግ ሥራም መንፈሳዊ ይባላል) ።

መንፈሳዊነት፡ መንፈሳዊ መኾን። 

መንፈሳውያን፡ መላእክት (ከዓለም የራቁ ሰዎች) ።

መንፈስ (ስም)፡ ረቂቅ ነገር የማይ ያዝ የማይጨበጥ የማይታይ (አምላክ መልአክ ነፍስ ነፋስ ዐሳብ - ዮሐ. ፬፥፳፬ - "መንፈስ እንደ ግእዝ ደንብ ሲበዛ መናፍስት ይባላል" - መንፈስ ዕውቀት) ።

መንፈስ (ነፊስ)፡ መርቀቅ (የነፋስ ድምፅ መሰማት ማለፍ መኼድ) ።

መንፈስ፡ ረቂቅ ነገር፡ ነፈሰ። 

መንፈስ ርኩስ፡ የረከሰ/ርኩስ የ ኾነ የተባለ ጋኔን ሰይጣን ክፉ መንፈስ ምትሀት።

መንፈስ ቅዱስ ቅብዕ፡ (ኢሳ. ፷፩፥ ፩፡ ማቴ. ፫፥፲፮፡ ግብ. ሐዋ. ፲፥፴፰) ።

መንፈስ ቅዱስ፡ የተቀደሰ የተመሰገነ ደግ የእግዜር መንፈስ (የቅድስት ሥላሴ ሦስተኛ አካል በርግብ አምሳል የሚታይ ኹ ሱን የሚቀድስ ሰውን ባዲስ ቋንቋ የሚያናግር እንደ አብ እንደ ወልድ የነፋስ የነፍስ ነፈሰ TRZO ሠሪ ፈጣሪ አስገኝ - "የሠራ ነፍሱን ይውሰድ" እንዲሉ - ትርጓሜው አካላዊ ትንፋሽ ማለት ነው) ።

መንፈሪያ፡ መፍሊያ እሳት (የሸክላ የብረት ድስት ማሰሮ) ።

መንፈራገ፵፡ ቄራ ዐልጋ መኝታ መደብ ።

መንፈራገጥ፡ መንቀሳቀስ መታጠፍ መዘርጋት ።

መንፈራጠጥ፡ በሰፊው መቆም መቀ መጠ ።

መንፈራጠጫ፡ መንገድ ምድጃ ።

መንፈራፈሪያ፡ መንደፋደፊያ (ጭንቅ ጣረ ሞት ") ።

መንፈራፈር፡ መንደፋደፍ መንዘፍዘፍ ። 

መንፈር፡ መፍላት/መፍለቅለቅ። 

መንፈርከኪያ፡ መንገድ እግር ። 

መንፈርከክ፡ ማዶና ማዶ መርገጥ ። 

መንፈርዘዝ፡ መጥገብ መደሰት መቀ ማጠል ።

መንፈርዘዣ፡ መጥገቢያ መደሰቻ ።

መንፈሻ፡ ሽው ሽው ማያ ስፍራ ጊዜ።

መንፈቀ ሌሊት፡ የሌሊት አጋማሽ (እኩለ ሌሊት) ።

መንፈቀ መዓልት፡ ቀትር (ስድስት ሰዓት እኩለ ቀን) ።

መንፈቅ፡ መለየት/መክፈል።

መንፈቅ፡ ያመት እኩሌታ (ስድስት ወር - "ዓመትን" ተመልከት) ።

መንፈቅ፡ ያመት እኩሌታ፡ ፈቀፈቀ።

መንፈጊያ፡ መሠሠቻ (መጥፎ ጠባይ) ። 

መንፈግ፡ መሠሠት/መቤስ/መጮቅ። 

መንፈጭፈ፡ መፍሊያ መወርዣ ሸክላ ውሃማ ስፍራ ።

መንፈጭፈጭ፡ መፍላት መወርዛት ። 

መንፊያ፡ ትንፋሽና ነፋስ መስጫ አፍ መቃ መኪና።

መንፊያ፡ ጊዜ/ስፍራ/ስፌት።

መንፋለል፡ መርዘም መውደቅ ። 

መንፋሰስ፡ መኼድ መጓዝ ።

መንፋሰሻ፡ መኼጃ መንገድ ። 

መንፋቀቂያ፡ ምድር (ማሳበቂያ ማዋ ሸኪያ ጊዜ ") ።

መንፋቀቅ፡ ሳይቆሙ በቅምጥ መኼድ ። 

መንፋት (ነፊኅ)፡ መቀብተት/ማሳ

መንፋት (ነፍይ)፡ ማዞር/ማንዘርዘር (ወንፊትን በጥፊ መምታት) ።

መንፋከኪያ፡ ቂጥኝ ዕባጭ ።

መንፋከክ፡ መራራቅ ።

መንፎሽፎሽ፡ ማፍሰስ መንፋት መን ዛት ነገርን፡ ከዚህ የተነሣ መቅለል ።

መንፎክፎክ፡ መንዠቅዠቅ ።

መኖ፡ ቀለብ/እኸል በያይነቱ። 

መኖ፡ ቀለብ/እኸል በያይነቱ። 

መኖሪያ (ዎች)፡ መቀመጫ/መቈያ/መክረሚያ (አገር/ቦታ/ቤት - መዝ. ፹፯፥፪፡ ኢሳ. ፶፰፥፲፪፡ ሕዝ. ፴፯፥፳፯) ።

መኖር፡ መቀመጥ/መቈየት/መገኘት (ዘዳ. ፳፰፥፮፡ ኢሳ. ፳፯፥፲፡ ሕዝ. ፲፰፥፲፯ - እግዜር ዓለምን ካለመኖር ወደ መኖር አመጣ) ።

መኘ/መነየ)፡ አስመኘ/አሳሰበ/ኣስከጀለ። ፈለገንና ሻን እይ።

መኝ ። 

መኝታ ቤት፡ የሚተኛበት...የመኝታ ቤት ። የላይኛው በበቂነት ይህ በቅጽልነትና በዘርፍነት መነገሩን አስተውል ።

መኝታ፡ ዐልጋ (ተኛ) ።

መአበራየ፡ ☞አኼደ፡ በረየ ። 

መዐዛ (ምዕዘ)፡ ሽታ/ሽቱ (ያፍንጫ ጣዕም፡ ዕጣንን/ወገርትን/ጤናዳምን/ጠጅ ሣርን/ሎሚን/ትርንጎን/ርጐፍትን/ቡክቡካን/ርያንን ከመሰሉ ተክሎችና ዕንጨቶች የሚወጣ) ። ማዘንን እይ።

መዓል (መዓልት)፡ የቀን ስም (ቀን የሌሊት ኣንጻር፡ ጧት ካ፩ ሰዓት ዠምሮ እስከ ፲፪ ሰዓት ያለ ጊዜ) ።

መዓል ሳታት (ሰዓታተ መዓልት)፡ የጸሎት መጽሐፍ ስም (በፍልሰታና በሑዳዴ ቀን ቀን በ፯ቱ ጊዜያት በዜማ

መዓተ ንጉሥ፡ የንጉሥ መዓት (ማሰር/መቍረጥ/መፍለጥ) ።

መዓት (መዕዐ)፡ የቍጣ ስም (ቍጣ/ፍርጃ/መቅሠፍት/ዐባር/ቸነፈር/ጦር/ረኃብ፡ ይህ ኹሉ በሰው ክፋት የታዘዘ የፈጣሪ መዓት ይባላል) ። (ተረት)፡ "በየለቱ ይወርዳል መዓቱ"።

መዓት አውሪ፡ መዓት የሚያወራ/የሚናገር።

መዓት፡ ዐያሌ/ብዙ/እጅግ። "ዛሬ በሸንጎ የተሰበሰበው ሰው መዓት ነው"። ማትን እይ።

መኦሮ፡ (ሐረር)፡ ገበያ። ፈረስ'መኦሮ፡ እንዲሉ።በሱማልኛ፡ ግን፡ ከተማ፡ ማለት፡ ነው ።

መከ ። 

መከለል፡ መጋረድ ("መወሰን") ። 

መከለል፡ ማልበስ ("መጋረድ መሰወር መቀየድ መወሰን መቍረጥ ") ። 

መከለስ፡ መልሶ መሥራት ("መማር መጨመር መቀላቀል መጨረስ መምላት ") ። 

መከለሻ፡ መጨረሻ ("መምሊያ ሙቅ ውሃ ሹሮ ቍንዶ በርበሬ ባሩድ ") ። 

መከለያ፡ መጋረጃ ("መከታ መካበቢያ መወሰኛ ") ። 

መከለያ፡ መጋረጃ ("መወሰኛ") ። 

መከለፍ፡ መቀማት ("መንጠቅ") ። 

መከላት፡ መከልከ ። 

መከላከል፡ መተጋገድ ("መጠባበቅ") ። 

መከላከያ፡ ዐምባ ("ምሽግ የጦር መሣ ሪያ ኋላኛ ምስክር ") ። 

መከልበስ፡ መቸለስ፡ ማፍሰስ። መከልበሻ፡ ማፍሰሻ፡ ብዙ፡ መጠጫ ' ዐቦሬ፡ አንካቦ ። 

መከልከል (ተከልክሎ)፡ መታገድ ("መጠበቅ") ። 

መከልከል፡ መክላት ("መንሣት ማገድ መጠበቅ ማጋፈር") (ምሳ. ፳፯ - ፲፮) ። 

መከልከያ፡  በጫፉ ሳማ የታሰረበት (ያለበት) ረዥም የተማሪ ዘንግ ("የገመድ ጅራፍ ውሻ ማስፈራሪያ ") ። 

መከልከያ፡ ማጋፈሪያ ("አርጩሜ በር ") ። 

መከሎ (መከልእ)፡ ጓል መንገደ ። 

መከሎ፡ ጓል፣ ከላ። 

መከመሪያ፡ መቈለያ ቦታ ("ዐውድማ ገለባ ቤት ") ። 

መከመር፡ መደርደር ("መጐቸት መቈ ለል ") ። 

መከመከ፡ (ተመገ. ከ)፡ በቀላል ፈተለ፡ አላላ፡ ሸብ ሸብ አደረገ፡ አለሰለሰ (የማግ) ። 

መከማቸት፡ መሰብሰብ ("መጠራት (ተረት) የልጅ ክፋቱ አለመከማቸቱ ") ። 

መከማቻ፡ መሰብሰቢያ ("መጠራቀሚያ ዥረት አደባባይ ጐተራ ሣጥን ") (ዘፀ. ፳፫፡ ፲፯፡ ነሐ. ፲፪፡ ፵፬፡ ኤር. ፱፡ ፲፩፡ ዓሞ. ፭፡ ፳፩) ። 

መከምከሚያ፡ መከፍከፊያ ("ማስተካከያ ሚዶ ውስጥ እጅ ጠጕር ") ። 

መከምከም፡ መከፍከፍ ("መደምደም") ። 

መከሠት፡ መግለጥ ("ማሳየት") ። 

መከሠቻ፡ መግለጫ ። 

መከረ፡ (መኪር መከረ፡ መክሮ መከረ)፡ ምክር ሰጠ፡ መጸወተ፡ ይህን አድርግ ያን አታድርግ እንዲህ ቢልህ እንዲህ በለው አለ፡ መውጫን/ማሸነፊያን አስተማረ፡ (ዶለተ፡ አሤረ) ። ሺህ በመከረ አንድ በወረወረ እንዲሉ።

መከረ፡ በድጅኖ ዳመጠ፡ በስውር መታ፡ ቀጣ፡ ደበደበ።

መከረ፡ ፈተና ሰጠ።

መከረኛ (ኞች)፡ መከራ ተቀባይ፡ ባለመከራ፡ ዐሳረኛ። እንጀራን እይ።

መከሪያ፡ መፋተኛ ሜዳ/መሣሪያ። 

መከራ ሥጋ፡ ራብ፡ ጥም፡ ዕመም፡ እስራት፡ ግርፋት፡ ስቅላት።

መከራ ተቀበለ)፡ ተሣቀየ ።

መከራ ነፍስ፡ ኵነኔ፡ ሲኦል፡ ገሃነም ። 

መከራ፡ ፈተና፡ ጭንቅና ጥብ ለተቀባዩ፡ ምክር የሚሰጥ (የዐቢይ ክብር/የዲያቆን መከራ እንዲሉ) ተማሮች።

መከራቸው (መከራሆሙ፡ ማእረሮሙ)፡ የነሱ መከራ/መከር።

መከሬ፡ የመከር ያኺዶ በሬ።

መከር፡ መፋተን/መዣመር። 

መከር ሳተ)፡ አዝመራ ሳይኾን ሳይሰምር ሳይበጅ ቀረ ።

መከር ሸኚ፡ የጐመን ዘር፡ መከር የሚሸኘው/መከርን የሚሸኝ። መከራና መከር በአማርኛ ሲገጥሙ!

 መከር ከታች፡ አዝመራን ዐጭዶ የሚሰበስብ፡ ሰብስቦ የሚወቃ፡ ወቅቶ እጐታ የሚከት።

መከር፡ ያልታጨደ/ያልተሰበሰበ አዝመራ ገበሬው ብዙ ፈተና (የሌሊት ቍር/የመዓልት ሐሩር) የሚቀበልበት (ምሳ. ፳፮፥፩) ።

መከርነት፡ ማሰር ("መጠፈር መከርነቻ ማሰሪያ መጠፈሪያ ጠፍር ቀላድ ቅራና ተከረነተ በጥብቅ ታሰረ ተጠፈረ ክርንት የተከረነተ ጥፍር (ጥከ)መከርነት መታሰር መጠፈር አከረናነት አጠፋፈር መከርነት ክራንቻ (ቾች) በስተላይ በኩል ከኹለቱ የፊት ጥርስ ግራና ቀኝ ያሉ ቀጠን ቀጠን ያሉ ኹለት ጥርሶች የውሻ ክራንቻ እንዲሉ ኵርንችት (ቶች) የእሾኸ ስም ኹለንተናው መያዣ መጨበጫ የሌለው እሾኽ ዐቃቅማን ተመልከት ኵርንችት ኹኔታው ኵርንችት የሚ

መከሮታ፡ የክርጥፍ እንጀራ አመካሪ የሚመገበው።

መከበስ፡ መጠምጠም ("መከመር መደ ረብ ማነባበር") ።

መከበሻ፡ መጠምጠሚያ ("መደረቢያ ራስ ስፍራ") ።

መከበቢያ፡ ስፍራ ("ጊዜ") (ኤር. ፴፫፡ ፬) ። 

መከበብ፡ በጠላት ሰራዊት መካከል መኾን (ኤር. ፴፱፡ ፱) ዟረ ። 

መከበት፡ መሰወር ("መደበቅ") ።

መከበቻ፡ መሰወሪያ ("ሰውሮ ማኖሪያ") ።

መከባበር፡ ትሕትናን ማፈራረቅ። መከባበሪያ፡ ክብር መቀባበያ። አካበረ፡ አሿሿመ፡ አሸላለመ፤(ላለው ሰጠ) ። 

መከባከቢያ፡ መብል ("መጠጥ") ። 

መከባከብ፡ መመጋገብ ("(መመገብ)") ። 

መከብከብ፡ መሰረግ ("መዳር") ። 

መከተ (መኰየ)፡ ቀየደ፡ ጋረደ፡ ከለለ (ዘካ. ፲፪፥፰) ።

መከተያ መለጠቂያ ጊዜ ስፍራ ምክትል ("(ሎች) ተከታይ ኹለተኛ ተወራጅ ምክትልነት ምክትል መኾን ተከታተለ ተቀጣጠለ ተለጣጠቀ ነ ገር ተጠባበቀ ተከታታይ ") (ዮች) ። 

መከታ፡ ዐጕል የቅኔ አገባብ፡ "ለበሊዕ ኅብስተ" በማለት ፈንታ "ኅብስተ ለበሊዕ" ተብሎ የተጻፈ/የተነገረ።

መከታ፡ ክብ የማር እንጀራ።

መከታ፡ የሰው ስም።

መከታ፡ ጋሻ፡ ግርዶሽ (የመቃ/የጐሽ መቃ/የሳንቃ) ።

መከነ፡ (መክኖመከነ)፡ ፍሬ ዐጣ፡ ልጅ አልባ ቀረ።

መከነዋወን፡ መቀለጣጠፍ ። 

መከነዋወኛ፡ መቀለጣጠፊያ ። 

መከነዳዳት፡ መለካካት ። 

መከና፡ የጋሻ እጀታ፡ በትግሪኛ መቃና ይባላል።

መከናነቢያ፡ መሸፋፈኛ ("ክንብንብ") ። 

መከናነብ፡ መጐናነብ ("መሸፋፈን") ። 

መከናወን፡ ማለቅ ("መጣጣም") ። 

መከናወኛ፡ ማለቂያ ("መጣጣሚያ") ። 

መከናዳት፡ መላካት ። 

መከንበል፡ መድፋት ("ማፍሰስ ") ። 

መከንበያ፡ መድፊያ ("መገልበጫ ") ። 

መከንተሪያ፡ መግደያ ("ከንተሮ") ። 

መከንተር፡ መምታት ("መግደል") ። 

መከንከን፡ በልብ ውስጥ መውጣት መውረድ መጕላላት ("ልብን መቀንቀን ማወክ ") ። 

መከንከኛ፡ መቀንቀኛ ("ማወኪያ") ። 

መከንዳት፡ መለካት ("መመጠን መክ ፈል ") ። 

መከንጃ፡ መለኪያ ("ክንድ ") ። 

መከንፈፊያ፡ ክንፍ መቍረ ስለት ያለው መሣሪያ ።

መከንፈፍ፡ እጅን ማለት ("መምታት መቍረጥ ") ።

መከኘ/ከነየ)፡ አመካኘ (አመክነየ)፡ ምክኛት ሰጠ/አደረገ/ሰበበ። አመካኝቶ፡ ርቦታል ብሎ። (ተረት)፡ በልጅ አመካኝቶ ይበሏል ዐንጕቶ። ማመካኘት፡ በሌላ ሰው መላከክ/መለጠፍ።

መከኪያ፡ መስበሪያ ("መፈንከቻ ወፍጮ ዱላ ደንጊያ ") ። 

መከኪያ፡ ፈጽሞ መብሰያ እሳት።

መከካት፡ መስበር ("መፈንከት") ። 

መከካት፡ መስበር ("መፈንከት") ። 

መከክ፡ እጅግ መብሰል። 

መከወን፡ ማበጀት ("ማዘጋጀት ማሳመር ማስጌጥ ") ። - 

መከወኛ፡ ማቀናበሪያ ("ማስጌጫ ማሳመ ሪያ መሣሪያ ዘዴ ") ። 

መከየት፡ መስነፍ ("መለገም መክፋት ") ። 

መከዳ፡ (ዶች)፡ ትራስ' ድጋፍ፡ በውስጡ፡ ጭድ፡ አበባ፡ ቃጫ፡ ጠጕር፡ ጥጥ፡ ኹኖ፡ ላዩ፡ በነት፡ በግምጃ፡ በሐር፡ የተሰፋ፡ በላዩ፡ ላይም፡ ያበባና፡ ያረግ፡ ጥልፍ፡ አለበት፡ ("አስ. ፩፡ ፮") ። 

መከዳ፡ ዐቃፊ； የልፍኝ፡ አሽከር። 

መከዳዳት፡ መካካድ ። 

መከጀል፡ መታሰብ ("መፈለግ") ። 

መከጀል፡ ማሰብ ("መመኘት መሻት መፈለግ ") ። 

መከጀያ፡ ማሰቢያ ("መመኛ ልብ ጊዜ መቀላወጫ ድግስ ቤት") ። 

መከጃጀል፡ መመኛኘት ("መፈላለግ ") ። 

መከጃጀያ፡ መፈላለጊያ ። 

መከፈል፡ ኹለት መኾን ("መመለስ መ ሰጠት መቀበል ") ። 

መከፈት፡ መገለጥ ("መዘርጋት መፈታት መከፈቻ መፈቻ መገለጫ ") ። 

መከፈያ፡ መመለሻ/መሰጫ/መረከቢያ ። 

መከፈፊያ፡ ክር ("ሢር ቈዳ ምስማር ") ። 

መከፈፍ፡ ክፈፍ መሥራት ("መስፋት") ። 

መከፋፈል፡ መለያየት ("መፈራቀቅ") ። 

መከፋፈል፡ መቈራረስ ("መገማመስ መ ለያየት መተናተን ") ። 

መከፋፈያ፡ መለያያ ። 

መከፋፈያ፡ መለያያ ("መተናተኛ") ። 

መከፋፊያ፡ መቀያየሚያ ("መጨካከኛ") ። 

መከፋፋት፡ መቀያየም ("መጨካከን ") (ግብ. ሐዋ. ፲፭፡ ፴፱) ። 

መከፍከፊያ፡ የተጠረበ/የተሸለተ የ ጥድ/የዝግባ/የዋንዛ ዕንጨት ክዳንን መምቻ/ማስተካከያ ። 

መከፍከፍ፡ መክደን ("መምታት ማስተካከል ማበጠር መከምከም ") ። 

መኵሪያ፡ መታበያ ("መጓደጃ መኵሪያ የሰው ስም ") ። 

መኵራት፡ መታበይ/መታጀር/መቈነን/መጓደድ/መኰፋነን ("(ዘዳ. ፲፰፡ ፳) ") ። 

መኵነስነስ፡ መሽቀርቀር ። 

መኵነስነሻ፡ መሽቀርቀሪያ ። 

መኪና (ከየነ)፡ ኪናዊ፡ ፈረንጆች በፍልስፍና ያወጡት የንጨት፣ የብረት፣ የሸክላ፣ የስፌት፣ የማዕድን፣ የወርቅ፣ የብር፣ የቃል፣ የመንገድ፣ የባሕር፣ የአየር፣ የጦር፣ የርሻ፣ የሥራ ኹሉ - መሣሪያ፡ ማነጫመቍረ፡ መሠንጠቂያ፡ መላጊያ፡ መሰርሰሪያ፡ መብሻ፡ ማንጠጫ፡ ማቅ ለ፡ ውሃ/ጋዝ ማውጫ፡ መስፊያ፡ ማተሚያ፡ መነጋገሪያ (ስልክ/ራዲዮ)፡ ኦቶሞቢል፡ መርከብ፡ ሱማራ፡ ባቡር፡ አይሮፕላን፡ ታንክ፡ የሥዕል ማንሻ፡ የሲኒማ፡ የሸማኔ ዐርብ፡ የመሰለው ኹሉ።

መኪና ሰፊ፡ ልብስን በመኪና የሚሰፋ፡ የችግር ትርጓሜ ነው። ወረቀትን እይ።

መካ፡ መዲና； በመካና፡ በመዲና፡ መካከል፡ የ፫፡ ቀን፡ መንገድ፡ አለ ።

መካ， (ዐረ. መካህ)፡ ያገር፡ ስም፡ በህጃዝ፡ ውስጥ፡ ያለ፡ አገር፡ የስላሞች፡ ነቢይ፡ መሐድ፡ የተወለደበት፡ በዓለም፡ ላይ፡ ያለ፡ እስላም፡ የሚሰግድበትና፡ የሚጸልይበት። መካ፡ ከመሐመድ፡ በፊት፡ የክርስቲያን፡ አገር፡ ነበር ። 

መካህል፡ አንዱ መክህል ይባላል ። 

መካህል፡ የወተት መናጫ ዕንጨቶች (ክህለ) ።

መካለል፡ መዋሰን ። 

መካለቢያ፡ መሯሯጫ ("መጣደፊያ ") ። 

መካለብ፡ መሯሯጥመቻኰል ። 

መካለያ፡ መዋሰኛ ("የወንድና የሴት ስም ") ። 

መካሰስ፡ ዳኘኝ መባባል። 

መካሰሻ፡ ገንዘብ ("ርስት ንብረት አካሰሰ ነገር አማጣ አጣላ ለከሳሽ ረዳ ወይም እንዲካሰሱ አደረገ አካሳሽ ያካሰሰ የሚያካስስ ማካሰስ ነገር ማማጣት አከሳሰስ የክስ አቀራረብ መክሰስ ኰሰሰ ቀጠነ አነሰ ጐደለ ከሳ መነመነ ኰሰመነ ሸሽ ኰሳሳ (ሶች) የኰሰሰ ቀጪን ብረ ኵስስ መኰሰስ ኵስስ አለ ቅጥን አለ ኰሰሰ መኰሰስ መቅጠን ማነስ መጕደል መኰሰሻ መቅጠኛ ረኃብ በሽቻ አኰሰሰ ኰሳሳ አደረገ አቀጠነ አሳ ነሰ አከሳ ናቀ አቀለለ ምን ይመስላል አለ አኰሳሽ ያኰሰሰ የሚያኰስስ ናቂ አቅላይ ማኰሰስ ማክሳት ማቅጠን ማሳናስ መናቅ ማቅለል ማኰሰሻ ማክሻ ማቅጠኛ መናቂያ ማቅለያ አስኰሰሰ አስቀጠነ አስኰሰመነ ተኳሰሰ ተናናቀ አኳሰሰ አቃለለ ዋጋ አሳጣ አዋረደ አኳሳሽ ያኳሰሰ የሚያኳስስ አቃላይ አዋራጅ ማኳሰስ ማቃለል ማዋረድ ማኳሰሻ ንቀት ትቢት ኵራት አኰሳሰስ አቀጣጠን መኰሰስ (ኰሸሸ) ኰሸሽ አለ ተሰማ የደረቅ ቅጠል ድምጥ ኰሸኰሸን እይ የዚህ ዘር ነው ኰሽ አለ ዝኒ ከማሁ ") ። 

መካሪ (ዎች)፡ የመከረ/የሚመክር፡ ወዳጅ፡ ባለልብ።

መካሪ ዘካሪ፡ ቄስ፡ ሽማግሌ። 

መካር (ሮች)፡ ዝኒ ከማሁ ለመካሪ (ዕዝ. ፯፥፲፬-፲፭፡ ምሳ. ፲፩፥፲፬፡ ኢሳ. ፫፥፫) ። መካር የሌለው ንጉሥ አላንድ ዓመት አይነግሥም። እከሌ መካር ስለገባው ዕርቁን አፈረሰ። (ዕዝ) ።

መካበቢያ፡ የንጨት ዘንዶ ("በወጋግራ ጫፍ ተዋዶ ጣራን የሚደግፍ ክብ ኹኖ የታነጠ ") ። 

መካበቢያ፡ የግንብ ዐጥር ቅጥር ("ለ ሸማ ዐጥርም ይነገራል") (ዘፀ. ፵፡ ፰) ። 

መካበብ፡ የመክበብ ብድር መመላለስ ። 

መካበት፡ መጠራቀም ("መጠናቀር") ። 

መካበቻ፡ መጠራቀሚያ ("የቀን ብዛት ስፍራ ሣጥን") ። 

መካብ፡ መደረብ፡ ማነባበር፡ ማመስገን፡ መኰፈስ ። 

መካተቾ ("ዝኒ ከማሁ ተካቶ ተፈጽሞ ዐልቆ ተወርሶ አካተተ አጋባ አመረ አዷዷለ አካተተ ") (ከተተ) ። 

መካች (ቾች)፡ የመከተ/የሚመክት፡ ጋራጅ ከላይ።

መካነ ሥላሴ፡ ከግራኝ በፊት በወሎ የነበረ ቤተ ክርስቲያን ደብር።

መካነ ንስሓ፡ የንስሓ ቦታ (፩ጴጥ. ፫፥፲፱) ።

መካኒቱ/መካኗ፡ ያች መካን (ገላ. ፬፥፳፯) ።

መካን (ተክህኖ)፡ ዲያቆን/ካህን መ ኾን ("ማገልገ ") ። 

መካን (ኖች)፡ የመከነ/የሚመክን፡ የማይወልድ ወንድ፡ የማትወልድ ሴት፡ ቢወልዱም የማይባረክላቸው/የማያድግላቸው (ኢሳ. ፶፬፥፩፡ ሉቃ. ፳፫፥፳፱) ። የወላድ መካን እንዲሉ። ባላገር ግን መኻን ይላል።

መካን፡ ስፍራ፡ ቦታ (ግእዝ) ።

መካን እንዶድ፡ የማያፈራ ነጭ እንዶድ አህዮ።

መካን፡ የማይወልድ/የማትወ ልድ ("ልድ መከነ ") ። 

መካን፡ ድቍና። 

መካንነት፡ መካን መሆን (ኢሳ. ፵፯፥፰) ። 

መካኛ፡ ክህነት መቀበያ ስፍራ ("ጊዜ ካህንን ተመልከት ") ። 

መካከለኛ፡ (ማእከላዊ)፡ በመካከል ያለ፡ ግራ ፥ ቀኝ ፥ ፊትና ኋላ ፥ ላይና ታች ያለው፡ (ዕብ ፲፪፡ ፳፬) ። 

መካከለኛነት፡ (ማእከልና)፡ መካከለኛ መኾን፡ ከወጣኒ ቀጥሎ ያለ ፪ኛ የብሕትውና ማዕርግ ። 

መካከለኞች፡ (ማእከላውያን)፡ የመካከል ሰዎች ። 

መካከል፡ (ማእከል)፡ ውስጥ ፥ ወገብ ፥ ዕንብርት ፥ ማደሪያ፡ (ራእ ፲፪፡ ፮) ። ዳኛ የወል ምሰሶ የመካከል እንዲሉ። በ ከዘርፍ ጋራ ቀድሞት ደቂቅ አገባብ ሲኾን፡ በሕዝብ መካከል ይላል ። 

መካከሚያ፡ የመንገድ ብዛት ። 

መካከም፡ መታመም ("መንከፍከፍ ") ። 

መካከረ፡ መላልሶ መከረ። 

መካካድ፡ መረጋገም ("መሸፋፈጥ") ። 

መካካጃ፡ መረጋገሚያ ። 

መካኼድ፡ መቃናት ("መፋጠን") ። 

መካኼጃ፡ መቀናበሪያ ("መፋጠኛ") ። 

መካያ፡ መጨረሻ ፥ ጫፍ፡ (በመካያው)፡ በመጨረሻው ፥ በፍጻሜው ።

መካዳት፡ መናከስ ። 

መካድ፡ መለየት ("መረገም ") ። 

መካድ፡ ከሃይማኖት መውጣት ("መለየት መርገም መሸፈጥ ዐሎ ማለት") (፪ጢሞ. ፪፡ - ፲፫) ።

መካጃ፡ መረገሚያ ። 

መካጃ፡ መርገሚያ ("መሸፈጫ ጊዜ ሰ በብ ") ። 

መካፈል፡ መጋራት ("መፋለም መራከብ መተናተን ") ። 

መካፈት፡ መነጋገር ("ቃል መመላለስ መካፈቻ መነጋገሪያ ጒዳይ መካፈቻ የድንኳን በር ") ። 

መካፈያ፡ ቍና ልክ/ጊዜ/ስፍራ ። 

መኬ፡ ዝንጕርጕር፡ ደንጐሎ፡ አደንጓሬ። 

መኬል (ዐዪል)፡ መዞር ("መሽከርከር") ። 

መኬድ፡ መታለፍ ። 

መክለል፡ መድረቅ ("መጮኸ") ። 

መክለቢያ፡ መሮጫ ("መቸኰያ እግር መንገድ ") ። 

መክለብ፡ መሮጥ ("መቸኰል መቅለ ") ። 

መክለብለቢያ፡ መክለፍለፊያ፡ 

መክለፍለፊያ፡ መክለብለቢያ ። 

መክለፍለፍ፡ መክለብለብ ። 

መክሊያ፡ መከልከያ ። 

መክላት፡ መንሣት ("መከልከል") ። 

መክመክ አለ፡ ተመከመከ። 

መክማኪ፡ የመከመከ/የሚመከምክ፡ አላስላሽ።

መክማካ/ምክምክ፡ ልል፡ ለስላሳ።

መክሞኒ፡ የሽቱ ስም ። 

መክሰም፡ መዳን ("መጥፋት መጥቈር መክሰሚያ መዳኛ ጊዜ አከሰመ አዳነ አጠፋ አጠቈረ ማክሰም ማዳን ማጥፋት ማጥቈር ክስማት ጥቍረት ሽረት የመልክ መለወጥ አከሳሰም አጠፋፍ መክሰም ኰሽም (ሞች) የዛፍ ስም ፍሬው የሚበላ አነስተኛ ዕንጨት ሰሰ ኰሽም ኰሽም ሖምጣጣ የኰሽም ፍሬ ኰሰመነ ቀጠነ መነመነ ሰለሰለ ኰ ኰስማና (ኖች) የኰሰመነ ቀጪን መንማና ኵስምን ዝኒ ከማሁ ኵስምን አለ ስልስል አለ ኵስሙና ቅጥነት መኰስሙን መቅጠን መኰስመኛ መቅጠኛ መመንመኛ በሽታ ችጋር አኰሰመነ አቀጠነ አኰሰሰ ማኰስመን ማመንመን ማኰሰስ አስኰሰመነ አስቀጠነ አስመነመነ ኣስኰሰሰ አኰሰማመን አቀጣጠን መኰስመን ከሸነ (ትግ፡ ምግብ ሠራ) አሳመረ አሳምሮ ሠራ አበጀ አስተካከለ ከሸነ ቀረደደ ሸከፈ ከተፈ ሸነሸነ አሳነሰ ጠበሰ ጐመንን ") ። 

መክሠሥ (ማኅሠሥ)፡ መፍቅድ ("ፍላጎት ዕንጐቻ የንጀራ ጕርሻ ከራት የሚያ ደርስ ") ። 

መክሰስ፡ መቈያ፡ ከሠሠ። 

መክሠሥ፡ መቈያ፡ ከሠሡ። 

መክሠሥ፡ መከረ፤

መክሰስ፡ ክስ ማቅረብ፡ ከሰሰ። 

መክሳት፡ መጐዳት ("መቅጠን መክሻ መቅጠኛ ረኃብ በሽታ ተቅማጥ ጕዳት ዐሳብ ሥጋት አከሳ (አክስዐ) አቀጠነ አቀለለ አሳ ነሰ አጐደለ አክሺ ያከሳ የሚያከሳ ደዌ ችጋር ማክሳት ማቅጠን ማቅለል ማክሻ ማቅጠኛ መጕጃ አስከሳ እንዲከሳ እንዲጐዳ አስደረገ አስቀጠነ ክሳት ቅጥነት ጕዳት ") (ኢሳ. ፲፡ ፲፯) ። 

መክበስበስ፡ መጐተት ("መግበስበስ") ።

መክበስበሻ፡ መጐተቻ ("መግበስበሻ") ።

መክበሪያ፡ መሾሚያ፡ መሸለሚያ፡ ቀን፡ ቤተ መንግሥት። 

መክበር፡ መሾም፡ ሀብታም፡ ጌታ፡ መኾን መበልጠግ ("ሮሜ. ፱፡ ፳፩") ። 

መክበቢያ፡ ስፍራ፡ ጊዜ፡ ክብ፡ ማድረጊያ ገመድ ከሰል በረቅ፡ የጦር መሣሪያ ካብ ድልድል ("ሕዝ. ፳፮፡ ፰") ። 

መክበድ፡ መክበር፡ ማርገዝ። 

መክበጃ፡ ከባድ መኾኛ፡ መክበሪያ። አከበደ፡ ከባድ አደረገ፡ ሸክምን አበዛ፡ አገዛዝ አጸና ("፩ነገ. ፲፪፡ ፬") " 

መክብብ፡ ሹም፡ ጠቅላይ፡ አለቃ። መክብብ፡ የመጻፍ ስም፡ ሰሎሞን የደረሰው መጻፍ ። 

መክት፡ ግንባርህን ክልል። 

መክት/መክቴ፡ የሰው ስም።

መክነፍነፊያ፡ መርገብገቢያ ("መቅነዝ ") ።

መክነፍነፍ፡ መወዝወዝ ("መርገብገብ መቅነዝነዝ ") ።

መክደን፡ መሰለት ("መከፍከፍ ማልበስ መሸፈን መግጠም") ። 

መክደኛ (ኞች)፡ (ዘፀ. ፳፭፡ ፲፱, ፳፱) መሰለቻ ("መግጠሚያ ሰንበሌጥ ቈርቈሮ ጡብ ለጠብ ወስከንባይ መግላሊት ውታፍ ምርጊት የመሰለው ኹሉ (ተረት) ነገር በመል ከኛ ጠላ በመክደኛ ") ። 

መክዳት፡ መሸፈት ("አዱር መግባት") ። 

መክድ (መክደን)፡ የጐራዴ እጀታ ከጥንብራ ጋራ የተገጠመ ። 

መክድየጐራዴ፡ እጀታ ከደነ ። 

መክጃ፡ ጊዜናስፍራ ። 

መክፈል፡ መለየት ("መመለስ መስጠት ማግባት መቍረስ መግመስ ") (፪ ነገ. ፲፪፡ ፲፪) ። 

መክፈልት፡ ዳቦ/ጠዲቅ/ዘኬ ካህናት ተካፍለው የሚበሉት የቈራቢ እራት/ተዝ ካር/ቃሬዛ ። 

መክፈያ፡ መመለሻ ጊዜ/ስፍራ ("መቍረሻ ቢላዋ እጅ ሚዛን መስፈሪያ መክፈያ ሽንት መሸኛ ቅልና ሸክላ ባሬታ ልባም ") ። 

መክፊያ፡ መባሻ ("መጨከኛ") ። 

መክፋት፡ መባስ ("መጥናት") ። 

መኰለፊያ፡ መበከያ ("ማበላሻ") ። 

መኰለፍ፡ ማበላሸት ("ማጥፋት መበ ") ። 

መኰሊያ፡ መወልወያ ("ማጠቢያ ማጥ ሪያ ") ። 

መኰላሸት፡ መሠንተር ("መሰንጋት መ ጐንደል መውጣት ") ። 

መኰላሻ፡ ሰንጋ ("ጕንድል መኾኛ") ። 

መኰላተፊያ፡ ንግግር ። 

መኰላተፍ/መኰለታተፍ፡ ያፍ መ ተሳሰር ። 

መኰላት፡ መታጠብ ("መታደስ") ። 

መኰልተፍ፡ መቈለፍ ("መታሰር") ። 

መኰልኰል፡ መደርደር ("በተራ መትከል ማስቀመጥ ") ። 

መኰልኰያ፡ መደርደሪያ ("ያውድማ ዙ ሪያ ያዳራሽ በር አደባባይ ጭን ") ። 

መኰመታተር፡ መጨመታተር ("መጨ መዳደድ ") ። 

መኰማተሪያ፡ መጨማተሪያ ። 

መኰማተር፡ መጨማተር ። 

መኮማጠጥ፡ መበሳጨት ። 

መኮማጠጫማ፡ መበሳጫ ። 

መኰምኰሚያ፡ መብሊያ ("መጠጫ ገበታ ዋንጫ ጥርስ ") ። 

መኰምኰም፡ ማኘክ ("መብላት መጠ ") ። 

መኮምጠጝ፡ መሸምጠሪያ ("ርሾ የቀን ") ። 

መኮምጠጥ፡ መሸምጠር ("ኮምጣጣ መ ኾን ") ።

መኰራኰም፡ መማታት ("መጋጨት") ። 

መኰብለል፡ ተሰርቆ መንጐድ ("መሮጥ") ። 

መኰብለያ፡ መኼጃ መንገድ ("ቤት") ። 

መኰነን፡ መፍረድ ("መቅጣት") ። 

መኰነን፡ አለመጽደቅ ("ፍርድ ቅጣት መቀበል ") ። 

መኰነኛ፡ ኀጢአት ("ክፉ ግብር የፍ ርድ መጕደል የድኻ መበደ ") ። 

መኰነኛ፡ መፍረጃ ("ዐውድ የቅጣት ስ ፍራ ") ። 

መኰንን፡ የሰው ስም ("መኰንን ወ ልደ ገብሬል መኰንን እንዳልካቸው መንን ኀይለ ሥላሴ እንዲሉ መኰንንን ረ ንጆች ኦፊሴ ጉበርነር ይሉታል መኰንኔ የኔ መኰንን ") ። 

መኰንን፡ ገዢ ("ኰናኝ ዳኛ ፈራጅ ቀጪ መስፍን ራስ ደጃዝማች ፊታውራሪ (ተረት) ሰው ለወዳጁ መኰንን ለጠጁ (ትግሬ መኰንን) የትግሬ ባላባት ") ። 

መኰኲያ፡ መምቻ ("መጣያ መሼጫ ") ። 

መኰኳት፡ መጣል ("መምታት መሸጥ") ። 

መኰየስ፡ መከመር ("መቈለል") ። 

መኰድኰድ፡ መገርኘት ("እግር ተወ ርች ማሰር መጠፈር") ። 

መኰድኰጃ፡ ጠፍር ("ቀላድ") ። 

መኰፈስ፡ በማይገባ ባልሠሩት ባላደረ ጉት መመስገን/መወደስ ። 

መኰፈሻ፡ መወደሻ ("መበጠሪያ አኰፋፈስ ኣወዳደስ መኰፈስ ማበ ጠር ") ። 

መኰፍተር፡ መጠቅለል ("መጨበጥ") ። 

መኳል፡ መቀባት ("መጌጥ") ። 

መኳል፡ ዐይንን ኵል ማስነካት ("መቀባት ") ። 

መኳስ፡ መድበልበል፡ ኳሰ። 

መኳስ፡ ሞገስ ላቀ፡ ሊቅ። 

መኳንንት፡ ዣዦች ("ዳኞች ፈራጆች ባላባቶች መሳፍንት ባላገር ግን አንዱን መኳንንት ብዙዎቹን መኳንንቶች ይላል መኰንኖች መኳንንት የግእዝ መ ንኖች ያማርኛ ነው ") ። 

መኳኳል፡ መቀባባት ። 

መኳዃን፡ መዋደድ ("መሰማማት") ። 

መኳዃኛ፡ መፋቀሪያ ("መሰማሚያ ") ። 

መኳያ፡ ቀጪን ሣር የተፋቀ ቀርክሓ ጫፍ ("ጫፉ በእሳት የተለበለበ የንሓስ የመዳብ ' የብር የወርቅ ሽቦ ") ። 

መኳያ፡ ጊዜና ስፍራ ("መስተዋት የ ኵል ዕቃ ") ። 

መኻሉ ገነት፡ ዳሩ እሳት፡ አንዲት ቤተ ክሲያን ገዳም ስትኾን መስቀል ሲዞር የሚነገር ዐዋጅ፡ (ዘፍ ፫፡ ፳፬) ። 

መኻል፡ ማኸል፡ መካከል። 

መኻል ሜዳ፡ የቤት ውስጥ ወለል፡ መታደያ ። በመንዝ ክፍል ያለ ቀበሌ ። 

መኻል ሰፋሪ፡ የጭፍራ ስም ። 

መኻል ራስ፡ ቍንጮ ማያ ። 

መኻል አገዳ፡ የጡንቻ ፥ የወርች ፥ የቅልጥምና የጭን የኋላ እግር ዐጥንት፡ የክንድ መካከል ። አገዳንና ወርችን እይ ። (ሽለላ)፡ ከፈረሰኞች አሉ በልዩ፡ መኻል አገዳ የሚለዩ ። 

መኼድ ("ኼደት አለ ዐለፍ ራመድ አለ ኼደት ኼደት አለ ራመድ ራመድ ኹሉ ") (ኵሉ) ። 

መኾን፡ መርባት መጥቀም መደረግ 

መኾኛ፡ መርቢያ፡ መጥቀሚያ። 

መወሓሐድ፡ መዋዋድ/መገነኛኘት/መሰማማት ። 

መወሓሐጃ፡ መዋዋጃ/መሰማሚያ ("ጣባ ደቅ ዋዲያት ጋን") ። 

መወህየት፡ ዝኒ ከማሁ ("መማማት") ። (ተመልከት፡ ዶ ሮንና ዐይንን እይ) ። 

መወለል፡ መሠንጠቅ/መክፈት ። 

መወለስ፡ ማፈን/ማጠፍ/ማጕበጥ ። 

መወለቃቀሚያ፡ መወለጋገሚያ ። 

መወለቃቀም፡ መወለጋገም ። 

መወለን፡ መዘጋት/መደፈን ። 

መወለያ፡ መክፈቻ/መሠንጠቂያ ("ጠ ገራ ድጅኖ ! የብረት የንጨት ሽብልቅ") ። 

መወለድ፡ መርባት/መዘመድ (መክ. ፯፡ ፩፡ ሉቃ. ፩፡ ፲፬) ። 

መወለጃ፡ ቤትና ጊዜ ። 

መወለጋገሚያ፡ መወለቃቀሚያ ። 

መወለጋገም፡ መወለቃቀም ። 

መወለጋገድ፡ መወለጋገም ። 

መወለጋገጃ፡ መወለጋገሚያ ። 

መወላለቅ፡ መወጣጣት ። 

መወላለድ፡ መዘማመድ ። 

መወላለድ፡ የመውለድ ድርብ ። 

መወላመ፡ መዘዋወሪያ ። 

መወላመ፡ ምክንያትና ጊዜ ። 

መወላመም፡ መጣመም/መዛወር ። 

መወላመጥ፡ መዘዋወር ። 

መወላመጥ፡ አለመጠመድ ። 

መወላቀሚያ፡ መወላገሚያ ። 

መወላቀም፡ መወላገም ። 

መወላበድ፡ መዘላበድ/መወላወል ። 

መወላበጃ፡ መዘላበጃ/መወላወያ ። 

መወላከፊያ፡ መደናቀፊያ ("ሰጐጥ ዕን ቅፋት ገመድ") ። 

መወላከፍ፡ መሰናከል/መደናቀፍ ። 

መወላወል፡ መማታት/መወዛወዝ ። 

መወላወል፡ መጠራረግ/ማባበስ/ማጠ ዳዳት ("መጠራጠር መዘላበድ") ። 

መወላወያ፡ መጠራረጊያ/ማባበሻ ። 

መወላወያ፡ ወላ ሸግላ ማያ መዘላ በጃ ። 

መወላዳት፡ መፈናፈን/መዋጋት/መጋደል ። 

መወላጃ፡ የጦር ሜዳ ("መዋጊያ መቀ ራደጃ") ። 

መወላገሚያ፡ መጣመሚያ/መወላቀ ሚያ ። 

መወላገም/መጣመም፡ መወላቀም ። 

መወላገድ፡ መወላገም ። 

መወላገጃ፡ መወላገሚያ ። 

መወልወል፡ መጠረግ/መታሠሥ/መ ጽዳት ። 

መወልወል፡ መጥረግ/ማሠሥ/ማበስ ። 

መወልወያ፡ መታሠሻ/መታበሻ ። 

መወልወያ፡ ማሠሻ/ማበሻ ("መንዲል ፎጣ  መሐርም") ። 

መወልገም/መጥመም፡ ማጥመም ። 

መወልገድ/መወልፃም፡ ማጕበጥ (70 ደገን) ። 

መወልገጃ፡ ማጕበጫ ("ደጋን ሙጭ ማድረጊያ") ። 

መወሰብ፡ መጥለፍ/መጠመር ። 

መወሰን፡ መደንገግ/መገደብ/መደንባት/መታገግ ። 

መወሰን፡ መደንገግ/መገደብ/መደካት/መደንባት/ማገግ ። 

መወሰኛ፡ መደንገጊያ/መታገጊያ/መ ከልከያ ። 

መወሰኛ፡ መደንገጊያ/መደንቢያ ጽ ሑፍ/ስፍራ/ቤት ("ሕግ መወሰኛ” እንዲሉ) ። 

መወሰክ፡ መጨመር/መጫን ። 

መወሰክ፡ ማደፍ/መቈሸሽ ። 

መወሰድ፡ መጋዝ/መነዳት ። 

መወሰጃ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

መወሰጥ፡ መወነግ/መግባት ። 

መወሰጫ፡ መግቢያ/መወነጊያ ። 

መወሳሰብ፡ መጠላለፍ/መተባተብ ። 

መወሳሰን፡ መደናገግ ። 

መወሳሰኛ፡ መደናገጊያ/መረጋገጫ ። 

መወሳሰድ፡ መቀማማት/መጋጋዝ ። 

መወሣት፡ መታሰብ/መባል/መነገር/መመለስ ። 

መወስለት/መወሳለት፡ መስነፍ/መ ማገጥ/መባለግ ። 

መወስለቻ/መወሳለቻ፡ መማገጫ/መባለጊያ ስፍራ/ጊዜ ("ወስላታ መኾኛ") ። 

መወስወስ፡ መሸድሸድ/መዋኘት ። 

መወስወሻ፡ መርፌ እጅና እግር ። 

መወረሪያ፡ መዘረፊያ/መበዝበዣ ። 

መወረር፡ መከበብ/መዝረፍ ። 

መወረቂያ፡ መሸብረቂያ/ማማሪያ ። 

መወረቅ፡ ማማር/መሸብረቅ ። 

መወረቢያ፡ ማጭድ/በዓል/አጥቢያ/ ንጋት ። 

መወረብ፡ በመደዳ ሳይኾን በመዝለል ማጨድ ("ማዜም ውርባ ማዝነም") ። 

መወረፊያ፡ መስደቢያ ጊዜ/ምላስ ። 

መወረፍ፡ መስድብ/መዕረፍ ። 

መወሪያ፡ መነገሪያ ጊዜና ስፍራ ። 

መወራ፡ መቅበጥበጫ/መበሳጫ ። 

መወራረስ፡ መያያዝ/መገናዘብ ። 

መወራረሻ፡ መያያዣ/መገናዘቢያ/ቍ ልፍ ። 

መወራረድ፡ መከራከር/መቈታቸት/መ ወዳደር ። 

መወራረጃ፡ መቈታቻ/መወዳደሪያ ። 

መወራት፡ መነገር/መባል ። 

መወራኘት፡ መበተን/መሠራጨት/መ ሰማራት ። 

መወራኛ፡ መሠራጫ ("ደን ዱር ተራራ") ። 

መወራወሪያ፡ የጦር ሜዳ/የኳስ መጫ ወቻ ። 

መወራወር፡ መጓጓን/መጣጣል ። 

መወራጨት፡ መቅበጥበጥ/መበጣበጥ/መበሳጨት ። 

መወር፡ ውርጭ መኾኛ ("ውርባ መ ጣያ ማዝነሚያ ጊዜ ስፍራ") ። 

መወርወሪያ፡ ማሽቀንጠሪያ/መጣያ እጅ ("መሸጐሪያ መቀርቀሪያ ቅርቃር ሻጒራ") (ዘፀ. ፳፮፡ ፳፮-፳፯፡ ፩ ሳሙ. ፳፫፡ ፯፡ መዝ. ፻፯፡ ፲፮) ። 

መወርወሪያ፡ የማግ ማጠጫ ። 

መወርወሪያዎች፡ ቅርቃሮች (ዘፀ. ፴፮፡ ፴፪-፴፬፡ ኢሳ. ፵፭፡ ፪) ። 

መወርወር፡ ማሽቀንጠር/ማጓን/መሸ ጐር/መቀርቀር ። 

መወርዛት፡ ማዠት/መራስ/መርጠብ ። 

መወርዣ፡ ማዣ/መራሻ/መርጠቢያ ። 

መወርጨት፡ ውርጭ ማድረግ/መኾን ("ማዝም መወረብ") ። 

መወሸል፡ መወከል/መወተፍ/ማግባት/ መሸፈን ። 

መወሸሚያ፡ ስፍራና ጊዜ ። 

መወሸም፡ የምንዝር ወዳጅ መያዝ ። 

መወሸቂያ፡ መረፈቂያ/መወዘፊያ ። 

መወሸቅ፡ መጨመር/ማግባት/መረ ፈቅ/መወዘፍ ። 

መወሸያ፡ መወከያ/መሸፈኛ ። 

መወሻ፡ መታሰቢያ/መነገሪያ ። 

መወሻሸል፡ መወታተፍ ። 

መወሽከት፡ መቀባጠር/መቀባዠር ። 

መወቀሥ፡ መገሠጽ/መዘለፍ/መመ ከር ። 

መወቀሪያ፡ መነቀሻ/እሾኸ/መርፌ/ደንጊያ/ጊዜ ። 

መወቀር፡ መነቀስ/መጠቅጠቅ/መ ጠረብ ። 

መወቀሻ፡ ተግሣጽ መቀበያ/መነቀፊያ ("ክፉ ሥራ") ። 

መወቂያ፡ ስፍራና ጊዜ ። 

መወቃቀሥ፡ እንዲህ አልከኝ አንዲህ አደረግከኝ መባባል ። 

መወቃቀሻ፡ መነጋገሪያ/መከራከሪያ ። 

መወቃቀጥ፡ መቀጣቀጥ/መፈታተግ ። 

መወቃት፡ መመታት/መረገጥ ። 

መወበቂያ፡ መሞቂያ/ቀትር/ምድጃ/ወሸባ ። 

መወበቅ፡ መጋል/መሞቅ/መተኰስ ። 

መወባነን፡ መኵራት/መጓደድ/መዘባ ነን ። 

መወባነኛ፡ መኩሪያ/መጓደጃ/መዘባ ነኛ ። 

መወብሪያ፡ መጥገቢያ/መቅበ፵ ። 

መወብራት፡ መጥገብ/መቅበጥ ። 

መወተሪያ፡ መወጠሪያ/መገተሪያ ። 

መወተር፡ መሳብ/መወጠር/መዘርጋት ። 

መወተቢያ፡ ገመድ/ልጥ/ዐረግ ። 

መወተብ፡ መወሸል/መጠምጠም/ሸብ ሸብ ማድረግ ። 

መወተፊያ፡ መክደኛ/ውታፍ ። 

መወተፍ፡ መሸጐጥ/መክደን ። 

መወታተፍ፡ መሸጓጐጥ/መወሻሸል ። 

መወትወት፡ መጐትጐት/መነዝነዝ/ መዘብዘብ ። 

መወትወቻ፡ መጐትጐቻ/መነዝነዣ ። 

መወነ/መወነጊያ፡ 

መወነን፡ መኵራት/መጀነን/መቈነን ። 

መወነኛ፡ መኵሪያ/መጀነኛ ። 

መወናቀፍ፡ መወላከፍ/መደናቀፍ ። 

መወናበድ፡ መደናበር/መሳሳት/መ ናጠቅ/መቃማት ። 

መወናከሪያ፡ ስፍራ/መንገድ/አግር ። 

መወናከር/መወናገር፡ መለያየት/መራ ራቅ/መውተርተር ። 

መወናወን፡ መነቃነቅ/መወሳወስ ። 

መወናደም፡ ወንድም መኳዃን ። 

መወናጀል፡ በወንጀል መነጋገር ። 

መወናፈል፡ መረዳዳት ("በሥራ መተጋ ገዝ መፈራረቅ") ። 

መወናፈያ፡ መረዳጃ ጊዜ ። 

መወንበድ፡ መደንበር/መሸሽ/መን ጠቅ/መቀማት ። 

መወንበጃ፡ መሸሻ/መቀሚያ ("መን ገድ ' ዱር") ። 

መወንጀል፡ በወንጀል መክሰስ ። 

መወንጀያ፡ ወንጀል ማውሪያ መን ገሪያ ("ጽሑፍ ሸንጎ") ። 

መወንጨፊያ፡ ጊዜ ስፍራ ። 

መወንጨፍ፡ መወርወር ። 

መወከያ፡ መተኪያ/ወኪል ማድረጊያ ጊዜ/ጽሑፍ/ዳኛ/ርስት/ገንዘብ/ከብት ። 

መወከያ፡ ወኪል መኾኛ ። 

መወክወክ፡ መጐትጐት ። 

መወዘሚያ፡ ዜማ/ዋዜማ/እንቅልፍ ። 

መወዘት፡ መጫን/ማስቀመጥ ("በፍም ላይ ማኖር") ። 

መወዘቻ፡ ምድጃ ። 

መወዘፊያ፡ ማስቀመጫ/ማጋደሚያ ስ ፍራ ጊዜ ። 

መወዘፍ፡ መረፈቅ/ማስቀመጥ/መተው/ማስታጐል ። 

መወዛወዝ፡ መነቃነቅ/መወላወል ። 

መወዛወዣ፡ መነቃነቂያ ጊዜ ስፍራ ሥራ ። 

መወዝወዝ፡ መስበቅ/መነቅነቅ (ዘኍ. ፰፡ ፲፭, ፳፩፡ ሚል. ፫፡ ፰) ። 

መወዝወዣ፡ መነቅነቂያ ። 

መወዝወዣ፡ መነቅነቂያ እጅ መሣሪያ ። 

መወዣበሪያ፡ መዛበሪያ ። 

መወዣበር፡ መዛበር ። 

መወየቢያ፡ መወረቂያ ። 

መወየብ፡ መወረቅ ("ወይባ መምሰል") ። 

መወያየት፡ መተዛዘን/መላቀስ ። 

መወያያ፡ መተዛዘኛ ("የሐዘን የለቅሶ ቤት") ። 

መወደል፡ መወፈር/መጫን ። 

መወደሪያ፡ ማሰሪያ/መጋጃ ("ጋዲ") ። 

መወደር፡ መግመድ/መጠመር/ማሰር/ መጋዳት ። 

መወደሻ፡ ማመስገኛ ("አንደበት ቤተ መቅደስ") ። 

መወደን፡ መቦደን/ማሰር/መቀርቀብ ። 

መወደኛ፡ መቦደኛ/ማሰሪያ/መቀርቀ ቢያ ("ቅራና ገመድ") ። 

መወደያ፡ ጠፍር/ዳራ/ወዴላ ። 

መወደድ፡ መፈቀር/መፈቀድ/መታመን (ሕዝ. ፲፮፡ ፰) ። 

መወደጃ፡ መፈቀሪያ ("ዕውቀት ያ ' አነጋገር መልክ ቁም ነገር") ። 

መወዳደሪያ፡ መፈካከሪያ/መወራረጃ ። 

መወዳደር፡ መፈካከር/መተላለክ/መ ገት/መወራረድ ። 

መወዳደቅ፡ መንጠባጠብ ። 

መወዳጀት፡ መዋደድ ። 

መወዳጃ፡ መዋደጃ ("ወዳጅ መኳዃኛ") ። 

መወድስ፡ ምስጋና ("በየሳምንቱ እሑድ እሑድ ሌሊት በዜማ የሚባል በ፹፱ኛው መዝሙር የሚዠመር") ። 

መወድስ፡ የቅኔ ስም ("፯ኛ ቅኔ") ። 

መወገሪያ፡ መመቻ/መደብደቢያ ። 

መወገር፡ መመታት/መደብደብ/መ ጣል ። 

መወገን፡ መስረቅ ። 

መወገን፡ መሥራት ። 

መወገን፡ መሥራት/ማደራጀት ። 

መወገን፡ መሸለም ። 

መወገን፡ መሸለም ። 

መወገን፡ መቍረጥ ። 

መወገን፡ መቍጠር ። 

መወገን፡ መናገር ። 

መወገን፡ መውደድ ። 

መወገን፡ መደገፍ/መተማመን ። 

መወገን፡ መፈለግ ። 

መወገን፡ መፍቀድ ። 

መወገን፡ ማመስገን ። 

መወገን፡ ማመን ። 

መወገን፡ ማሰመር ። 

መወገን፡ ማሳመም ። 

መወገን፡ ማስተኀ

መወገን፡ ማስተኀሣይ ። 

መወገን፡ ማስተኀሣይ ። 

መወገን፡ ማስተኀዘን ። 

መወገን፡ ማስተኀዘን ። 

መወገን፡ ማስተኀየፍ ። 

መወገን፡ ማስተኀየፍ ። 

መወገን፡ ማስተኀያጥ ። 

መወገን፡ ማስተኀያጥ ። 

መወገን፡ ማስተኀጐል ። 

መወገን፡ ማስተኀጐር ። 

መወገን፡ ማስተኀጐርጐር ። 

መወገን፡ ማስተኀጐጐል ። 

መወገን፡ ማስተኀፈር ። 

መወገን፡ ማስተኀፈር ። 

መወገን፡ ማስተጐርጐር ። 

መወገን፡ ማስተጐጐል ። 

መወገን፡ ማሽተት ። 

መወገን፡ ማበብ/ማፍካት ። 

መወገን፡ ማብዛት ። 

መወገን፡ ማነቅ ። 

መወገን፡ ማንጐርጐር ። 

መወገን፡ ማንጐድጐድ ። 

መወገን፡ ማክበር ። 

መወገን፡ ማደከም ። 

መወገን፡ ማደግ/ማስፋት ። 

መወገን፡ ማግኘት ። 

መወገን፡ ማጥፋት ። 

መወገን፡ ማጨለም ። 

መወገዝ፡ ማውገዝ ። 

መወገዣ፡ ማውገዣ ። 

መወገድ፡ መለየት/ማራቅ ። 

መወገድ፡ መገለል/መራቅ ። 

መወገጃ፡ መገለያ/መራቂያ ። 

መወገጥ፡ መጨነቅ/መታወክ/መወ ጠር/መወቀጥ ። 

መወገጥ፡ ማስቸገር/ማወክ/ማፈቸል/መወጠር ። 

መወገፍ፡ ማርጀት/ማረፈቅ ። 

መወጊያ፡ መለተሚያ/መነደፊያ ። 

መወጋት፡ መጐጐም/መለተም/መነ ደፍ/መጠቈም ። 

መወግሸት፡ መቈጣት/መብረር/መ ሮጥ/መፈርጠጥ ። 

መወግሻ፡ መቈጫ/መሮጫ/መፈር ጠጠ ። 

መወጠ፵፡ ስፍራ ጊዜ ። 

መወጠሪያ (ዎች)፡ የብራና መሳቢያ/ መገተሪያ ("፬ ገጽ ያለው ስክ ዕንወት ከገ መድ ጋራ የድንኳን ጣራ አውታር") ። 

መወጠሪያ፡ መዘርጊያ/መኵሪያ ። 

መወጠሪያ፡ ጫፍና ጫሯ የሾለ ቀ ጪን የሸማኔ ዕንጨት ። 

መወጠር፡ መንፋት/መዘርጋት/መሳብ/መገተር/መጠየቅ/ማስቸገር ። 

መወጠቂያ፡ ማጨቂያ/መጠቅጠቂያ ("እጅ ሆድ") ። 

መወጠቅ፡ ማጨቅ/መጠቅጠቅ ። 

መወጠን፡ መዠመር/መፈለም/መቅ ደም/መመሥረት ። 

መወጠኛ፡ መዠመሪያ ። 

መወጠኛ፡ መዠመሪያ ጊዜና መሣ ሪያ ("የድር መቋጠሪያ ቀሪ ቍቲት ከጥለት በፊት የሚጣል መናኛ ማግ የተቋጠረ አክ ርማ ስንደዶ") ። 

መወጠጥ፡ መወጠር/መገተር ። 

መወጣት፡ መሥራት/መፈጸም ። 

መወጣት፡ መኬድ/መታለፍ ("የሽቅ በት") ። 

መወጣጠሪያ፡ መሳሳቢያ ። 

መወጣጠር፡ መሳሳብ/መዘረጋጋት ። 

መወጣጣት፡ መቀማመጥ/መሰባሰብ/መጠራቀም ። 

መወጣጣት፡ መበቃቀል/መወላለቅ ። 

መወጣጫ፡ መረጋገጫ/ርካብ/መሰ ላል/ዕርከን ። 

መወጫ፡ መሥሪያ/ማድረጊያ/መፈጸ ሚያ ። 

መወጫ፡ መኬጃ/መታለፊያ ("ያረኸ") ። 

መወጫመድ፡ መውተርተር/መግተር ተር ። 

መወጫመጃ፡ መግተርተሪያ ("ቋንዣ ባት") ። 

መወጫበሪያ፡ መሳሳቻ/መደናገሪያ ። 

መወጫበሪያ፡ መሳቻ ። 

መወፈሪያ፡ መደንደኛ ወፍራም መ ኾኛ ጊዜ ምግብ ድሎት ስፍራ ። 

መወፈር፡ መግዘፍ/መደንደን/መዳ ጐስ/መሥባት/መጕላት (፩ ሳሙ. ፪፡ ፳፱) ። 

መዋሐድ፡ አንድ መኾን ("ሥጋ መል በስ") ። 

መዋሐጃ፡ አንድ መኾኛ ። 

መዋለል፡ መዋዠቅ/መነቃነቅ ("ግራ ቀኝ ማለት") ። 

መዋለቂያ፡ መሳደቢያ/መዋጊያ ። 

መዋለቅ፡ መናቀል/መሳደብ/መማ ታት ። 

መዋለያ፡ መዋዠቂያ/መነቃነቂያ ("ነፋስ") ። 

መዋለድ፡ መራባት/መዛመድ ። 

መዋል፡ በቁሙ የማደር አንጻር ("ቀንን ማሳለፍ") ። 

መዋሰቢያ፡ መጣለፊያ/መጣመሪያ ። 

መዋሰብ፡ መጣለፍ/መጣመር ። 

መዋሰን፡ መዳካት/መካለል ። 

መዋሰኛ፡ ስፍራ/ጊዜ ። 

መዋሰድ፡ መናዳት/መቃማት ። 

መዋስ፡ መበደር ። 

መዋስ፡ ዋስ መኾን (ምሳ. ፲፩፡ ፲፭) ። 

መዋሥእት፡ የዜማ መጻፍ ስም ("ቅዱስ ያሬድ በዳዊት መዝሙርና በነቢያት መነሻነት ለሙታንና ለበዓል የደረሰው ጸሎት እየተመላለሰ የሚባል") ። 

መዋሥእት፡ የዜማ፡ መጻፍ፡ ወሣ። (መወቀ)፡ ሞቀ። 

መዋረስ፡ መያያዝ/መገናዘብ ። 

መዋረሻ፡ መገናዘቢያ/መቋለፊያ ። 

መዋረድ፡ መሻር/መክሰር/ማጣት/መደኸየት/መታዘዝ (፩ ሳሙ. ፩፡ ፲፩) ። 

መዋረድ፡ መዋረስ ("መደከም") ። 

መዋረጃ፡ መዋረጃ ስፍራ ። 

መዋረጃ፡ መደኸያ/መታዘዣ ("ትሑት መኾኛ") ። 

መዋሸሚያ፡ መዋደቂያ/መገናኛ ። 

መዋሸት፡ መኳሸት/ውሸት መናገር/ማበል/መቅጠፍ ። 

መዋሻ፡ መበደሪያ ጊዜ/ስፍራ ። 

መዋሻ፡ ዋስ መኾኛ ("እዋሳለኹ ማያ") ። 

መዋሻ ውሸት መናገሪያ/ማበያ ። 

መዋቀሥ፡ መከራከር ። 

መዋቀሪያ፡ መናቀሻ/መቋጠሪያ/መታ ሰሪያ ። 

መዋቀር፡ መቋጠር/መጠረቅ/መዠ መር ("ውቅር መኾን") ። 

መዋቀር፡ መናቀስ/መጠቃጠቅ ። 

መዋቀሻ፡ መከራከሪያ ። 

መዋቀጥ፡ መፋተግ/መቀጣቀጥ/መማ ታት ። 

መዋቂያ፡ መማቻ በትር ሜዳ ። 

መዋቃት፡ መማታት/መደባደብ/መነ ቃነቅ ። 

መዋቅር፡ ዋና የጣራ ዕንጨት ወ ራጅ ("በግእዝ ግን መውቀሪያዎች ማለት ነው") ። 

መዋቢያ፡ ማማሪያ/መቈንዣ/መኵ ሪያ ። 

መዋብ፡ ማማር/መቈንዠት ("ባካኼድና ባነጋገር ሳይቀር መኵራት") ። 

መዋተት፡ መባከን/መዞር/መባተል ። 

መዋተቻ፡ መንከራተቻ ስፍራ/ጊዜ ። 

መዋኘት፡ መወስወስ/መንሳፈፍ/መን ካፈፍ ። 

መዋኛ (ምሕማስ)፡ መወስወሻ አ ጅና እግር ("ዋና መማሪያ ባሕር ድፍን ቅል'") ። 

መዋኛ፡ መንቀሳቀሻ/መላወሻ ። 

መዋከቢያ፡ መጣደፊያ ። 

መዋከብ፡ መቻኰል/መጣደፍ ። 

መዋዋል፡ መሰማማት/መጻጻፍ/መፈ ራረም ። 

መዋዋስ፡ መበዳደር ("ዋስ መጠራራት") ። 

መዋዋሻ፡ ሸንጎ ጊዜ/ዳኛ ። 

መዋዋያ፡ መሰማሚያ/መጻጻፊያ ቀን ። 

መዋዋድ፡ መሰማማት/መኳዃን ። 

መዋዋጃ፡ መሰማሚያ ። 

መዋዋጥ፡ መባላት/መበላላት/መሰለ ቃቀጥ ። 

መዋዛት፡ መቃለድ/መዛበት ። 

መዋዠቂያ፡ መነቃነቂያ/መወዛወዣ ። 

መዋዠቅ፡ መነቃነቅ/መወዛወዝ ። 

መዋዣ፡ መቃለጃ ። 

መዋያ፡ ስፍራ/ሥራ ("አንድ ነገር") (ኢሳ. ፲፯፡ ፪) ። 

መዋደቂያ፡ መጣጣያ ። 

መዋደቅ፡ መጣጣል ። 

መዋደድ፡ መሳካት/መጋጠም ። 

መዋደድ፡ መፋቀር (ሮሜ. ፲፫፡ ፰፡ ፪ ቆሮ. ፮፡ ፲፮) ። 

መዋደጃ፡ መሰማሚያ/መፋቀሪያ/መጋ ጠሚያ ። 

መዋጀት፡ መግዛት/መገብየት ። 

መዋጃ፡ መግዣ ገንዘብ ። 

መዋገድ፡ መገባደድ/መቃለል ። 

መዋገጃ፡ መገባደጃ/መቃለያ ። 

መዋጊያ (ዎች)፡ እንደ ሰገሌና እ ንዶ ማይ ጨው ያለ የጦር ሜዳ አዳባይ ዥረት ምሽግ መሸራከቻ መታኰሻ ("ወይም የጦር መሣሪያ") (ዘዳ. ፳፡ ፳) ። 

መዋጋት፡ መላተም/መዳሰም/መጋ ጨት/መዘራከት (፩ ሳሙ. ፲፯፡ ፴፫፡ መክ. ፫፡ ፰) ። 

መዋጠር፡ መዘራጋት ። 

መዋጣት፡ ማማር/መበጀት ("መከር መፋተን") ። 

መዋጥ፡ የጕረሮ ሥራ ("መሰልቀጥ መ ብላት ወደ ሆድ ማግባት መክተት ማስ ጠም ማሥረግ") ። 

መዋጫ፡ መሰልቀጫ ("አፍ ምላስ ላ ንቃ ጕረሮ") ። 

መዋጮ፡ ከሕዝብ የተወጣጣ የማኅ በር " ገንዘብ ("ወይም ሌላ ነገር") ። 

መውለቂያ፡ መነቀያ ጊዜና ስፍራ ። 

መውለቅ፡ መነቀል/መውጣት/መለየት ። 

መውለቅለቂያ፡ ጊዜና መሣሪያ ። 

መውለቅለቅ፡ የመወላለቅ ድርብ ("ንቅ ልቅል ማለት") ። 

መውለብ፡ መውጣት/መሠራት ። 

መውለብለቢያ/መወዝወዣ፡ ጊዜ ስፍራ ። 

መውለብለብ፡ መወዝወዝ/መለፍለፍ ። 

መውለድ፡ ልጅን ከሆድ ማውጣት/መገላገል (ዘፍ. ፴፰፡ ፳፯-፳፰፡ መክ. ፫፡ ፪) ። 

መውለድ፡ ማፍራት/ፍሬ መስጠት ("ማትረፍ") ። 

መውለድን አቆመ አቈረጠ (የማሕፀን - "ዐረጠች" - ደማ ቆመ - መውለድን ተወች - ወይም መውለድ ተዋት - "ያረጠች ባልቴት" እንዲሉ) ።

መውለጃ፡ ስፍራ ("፱ ወር ካ፭ ቀን") ። 

መውሰድ፡ ማጋዝ/መንዳት/መቅረብ/መቀማት/ማንከባለል ። 

መውሰጃ፡ ማጋዣ/መንጃ ዕቃ/ዱር ። 

መውረስ፡ መያዝ/መቀበል/መረከብ ("ባሳት ቤት መሠልጠን") ። 

መውረሪያ፡ መክበቢያ/መዝረፊያ ጊ ዜና ስፍራ ("የጦር ኀይል") ። 

መውረር፡ መክበብ/መዝረፍ/መበዝ በዝ/መበርበር/መማረክ ። 

መውረሻ፡ ኑዛዜ ጽሑፍ ("የማች አር ባኛ ቀን") ። 

መውረት፡ መውረስ ("ለጊዜው ማግኘት") ። 

መውረክረክ፡ መብረክረክ ። 

መውረድ፡ መቈልቈል/መዘቅዘቅ/መፍ ሰስ/መዝነም ("ወደ ታች መኼድ መምጣት መውረድ ማርጀት ሙቶ እመቃብር መግባት") ። 

መውረድ፡ መዋረድ ("መዋረስ") ። 

መውረድ፡ ከላይ ወደ ታች መምጣት ("መቅረብ ማነስ መዋረድ") ። 

መውረጃ፡ መቈልቈያ/መፍሰሻ/ቍል ቍለት/ቦይ (፪ ነገ. ፲፪፡ ፳፡ ፪ ዜና. ፱፡ ፲፩) ። 

መውረጃ፡ መዋረጃ ስፍራ ። 

መውረጃ፡ መውረድያ ስፍራ ("ደረጃ") ። 

መውረግረግ፡ መረግረግ ። 

መውቀ፡ መፈተጊያ/መሸክሸኪያ ' መቀጥቀጫ ("ዘነዘና ማረሻ") ። 

መውቀሥ፡ መገሠጽ/መቈጣት/መዝ ለፍ/መምከር ። 

መውቀሪያ (ዎች)፡ (ሞቀር) መን ቀሻ/መጥረቢያ/የወፍጮ ማስሊያ ጥቍር ደንጊያ ("ወይም ብረት") ። 

መውቀሪያ፡ የቀበሌ ስም ("በጣርማ አጠገብ ያለ የቅዱስ ሚካኤል ' አጥ በር ቢያ") ። 

መውቀር፡ መንቀስ/መምታት/ማሻ ከር/ማስላት ። 

መውቀሻ፡ መዝለፊያ/መምከሪያ ጨዋ ኣደባባይ ። 

መውቀጥ፡ መፈተግ/መሸክሸክ/መቀጥ ቀጥ ። 

መውቂያ፡ ዐውድማ/ሙጭ ለበቅ ("መፈልፈያ መኪና") (ምሳ. ፳፯፡ ፳፪) ። 

መውቃት፡ መጣል/በበትር መምታት/መደብደብ ("ማኼድ በከብት እግር ማስረገጥ መፈልፈል") ። 

መውተርተር/መግተርተር/መወናከር፡ አወታተር/ኣወጣጠር/መወተር ። 

መውተብተብ፡ መውሸልሸል/መውተ ፍተፍ ። 

መውዛት፡ መላብ/ማዠት ። 

መውዜር፡ የነፍጥ፡ ስም፡ ፭፡ ጥይት'የሚጐርሥ፡ ጠመንዣ፡ የፈረንሳይ፡ ሥራ። 

መውዠምዠም፡ መርዘም/መጐተት ። 

መውዣ፡ ወዛም መኾኛ ቅባት ("ጮማ") ። 

መውደቂያ፡ መጥፎ ስፍራ ። 

መውደቅ፡ መጣል/መዋረድ/መጋደም/መተኛት (ሉቃ. ፪፡ ፴፬፡ ሮሜ. ፲፩፡ ፲፭) ። 

መውደድ፡ ማፍቀር/መፍቀድ (፪ ሳሙ. ፲፫፡ ፪፡ መክ. ፫፡ ፰፡ ማቴ. ፲፫፡ ፳፪፡ ሉቃ. ፳፪፡ ፲፭፡ ዮሐ. ፩፡ ፲፫) ። 

መውደጃ፡ ማፍቀሪያ/መፍቀጃ ("ልብ") ። 

መውጅ፡ ውሽንፍር፡ ወጨፎ፡ ማዕበል፡ ጐርፍ ።በግእዝ፡ ሞገድ፡ ይባላል፡ ("፪ሳሙ. ፳፪፡ ፭፡ ማቴ. ፰፡ ፳፬፡ ፲፬፡ ፳፬") ። 

መውገ፡ መውቀ ። 

መውገሪያ፡ መምቻ/መደብደቢያ/ደን ጊያ/ስፍራ ። 

መውገር፡ መምታት/መደብደብ/መወ ርወር/መጣል ። 

መውገጥ፡ መውቀጥ ። 

መውጊያ፡ ጦር/ሠላጢን/ፍላጻ/ምስ ማር/ልብ ውጋት/ችንካር/ሳንጃ/ሾተል/ድ ጅኖ/ደንጐራ/ሽብልቅ/ሹል ብረት (ዘፀ. ፳፯፡ ፫፡ ፩ ሳሙ. ፲፫፡ ፳፩፡ ግብ. ሐዋ. ፳፯፡ ፲፬) ። 

መውጋት፡ መጓጐጥ/መጐጐም/መለ ተም/መተምተም (ዘኍ. ፳፩፡ ፱፡ ፩ ሳሙ. ፲፯፡ ፪) ። 

መውጠንጠን፡ መታሰብ/መጕላላት ። 

መውጣት፡ መብቀል/ብቅ ማለት/መ ወለድ/መታየት/ማደግ/ማረግ (ዘዳ. ፳፰፡ ፮) ። 

መውጫ፡ በር/ደረጃ/ማረጊያ/መሰ ላል/ዕርከን/ክንፍ/ጥያራ/ዳገት/ምሥራቅ (፪ ዜና. ፱፡ ፬, ፲፩፡ ኢሳ. ፴፯፡ ፳፰፡ ሕዝ. ፵፡ ፭, ፮፡ ሚል. ፩፡ ፲፩፡ ፩ ቆሮ. ፲፡ ፲፫) ። 

መውጮ፡ የመሣ እኩሌታ ፮ኛ ክር ። 

መዘለል፡ መጥመቅ/መበጥበጥ/ማቡ ካት ። 

መዘለስ፡ መቍረጥ/ማስተኛት ። 

መዘለሻ፡ መቍረጫ/መቈጥቈጫ ("ታናሽ መጥረቢያ መዘለፊያ") ። 

መዘለያ፡ መጥመቂያ/መበጥበ፵/ጋን/ዳካ ("የወይን ጕድጓድ") ። 

መዘለፊያ፡ መዘለሻ/ጥልቆ ። 

መዘለፍ፡ መዘለስ ። 

መዘለፍ፡ መዘለስ ። 

መዘላለል፡ መጨፋፈር ። 

መዘላለቅ፡ መከራረም ። 

መዘላዘል፡ መሸናሸን/መናከስ ። 

መዘልዘል፡ መሠንጠቅ/መሸንሸን/ማቅ ጠን/ማርዘም/መንከስ/መዘንተር ። 

መዘልዘያ፡ መሸንሸኛ/ቢላዋ/ካራ/ሰ ንጢ ("መንከሻ ክራንቻ ነካሽ") ። 

መዘልጐስ፡ መዝለል/መግደፍ/ማበላ ሸት ። 

መዘመሚያ፡ መከመሪያ/ዐውድማ ። 

መዘመሚያ፡ አፍ/አፍንጫ ። 

መዘመሪያ፡ ማመስገኛ/በገና ። 

መዘመር፡ በገና መምታት ("የበገና ' ሰላምታ ማለት") ። 

መዘመዘ ፣ 

መዘመዘ፡ (መዝመዘ)፡ ለዘለዘ፡ አራሰ፡ አረሰረሰ፡ እድፍን፡ ምረትን፡ ለማስወገድ፡ ለማስለቀቅና፡ ለማማት ።ይኸን፡ ልብስ፡ እንዶዱ፡ ጥቂት፡ ይመዝምዘው ። 

መዘመዘ፡ (መዝመዘ)፡ ለዘለዘ፡ አራሰ፡ አረሰረሰ፡ እድፍን፡ ምረትን፡ ለማስወገድ፡ ለማስለቀቅና፡ ለማማት ።ይኸን፡ ልብስ፡ እንዶዱ፡ ጥቂት፡ ይመዝምዘው ። 

መዘመዘ፡ አቀጠነ፡ አረዘመ፡ ወርቅን፡ ጥርስን ። 

መዘመዘ፡ ያዲስ፡ ልብስን፡ ፈትል፡ ተለተለ፡ ተረተረ፡ ሳበ፡ መዘዘ ። 

መዘመዘ፡ ያዲስ፡ ልብስን፡ ፈትል፡ ተለተለ፡ ተረተረ፡ ሳበ፡ መዘዘ ። 

መዘመድ፡ መወለድ/ዘመድ ወገን መ ኾን መባል ። 

መዘማመድ፡ መገነኛኘት/መያያዝ ። 

መዘምር (ራን)፡ ዝኒ ከማሁ ("ደብ ተራ ተሰጥዎ ተቀባይ") ። 

መዘምዘሚያ፡ መቀምቀሚያ/መጥለፊያ ("መርፌ ክር ሐር") ። 

መዘምዘም፡ መስፋት/መጥቀም/መጥለፍ/መቀምቀም ። 

መዘሞት፡ ማመንዘር/መሴሰን/መቀን ዘር/መሸርሞጥ ። 

መዘረሪያ፡ መዘርጊያ/ማስተኛ/ማስጫ ("ቈርበት ኬሻ ሰሌን ሸማ መደብ ዐልጋ ዐውድማ") ። 

መዘረር፡ መዘርጋት/መሰጣት/መተኛት/መጋደም ። 

መዘረር፡ መዘርጋት/ማስጣት/ማስተ ኛት ። 

መዘረካከት፡ መቀዳደድ/መሸረካከት ። 

መዘረጋጊያ፡ ማነጣጠፊያ ። 

መዘረጋጋት፡ ማነጣጠፍ ። 

መዘረፊያ፡ መነጠቂያ/መወሰጃ በበ ። 

መዘረፍ፡ መወረር/መቀማት/ መነጠቅ ። 

መዘራረፍ፡ መቀማማት/ መነጣጠቅ ። 

መዘራት፡ መበተን/መነስነስ ("መዘሪያ መበተኛ") ። 

መዘራከት፡ መቃደድ/መዘራገፍ ። 

መዘራዘር፡ መለያየት/መማረድ ። 

መዘራዝር (ሮች)፡ በጭነት ላይ ባራት ወገን የሚታይ የመጫኛ ጠፍር ። 

መዘራዝር፡ የድር መለያያ ገመድ ወይም ጠፍር ("ቍጥራቱ (ቍጥሩ) ከ፮ እስከ ፰ የኾነ") ። 

መዘራዝር ገባ፡ በመዘራዝር ታሰረ ("ተለየ ተከፈለ (ሊሞት ቀረበ)") ። 

መዘራጠጥ፡ መሳሳብ/መጓተት ። 

መዘርከት፡ መቅደድ/መቦጨቅ/መን ፋት ። 

መዘርከቻ፡ መቅደጃ/መዘርገፊያ ("ጦር ካራ ጥርስ ዶሮ ወጥ እንቀት ጠጅ") ። 

መዘርኰት፡ መዘልጐስ/መግደፍ/መ ጣል ። 

መዘርዘሪያ፡ መበተኛ/መሞረጃ ("ላሳ ሞረድ") ። 

መዘርዘር፡ መበተን/መሸክሸክ/መለየት/ ማራቅ/መሞረድ ። 

መዘርገፊያ፡ እጅ/ካራ ። 

መዘርገፍ፡ ማውጣት/ማፍሰስ ። 

መዘርጊያ (ሕዝ. ፳፮፡ ፭)፡ መሰተሪያ/ማስጫ/ማጠፍጠፊያ ("ስፍራ እጅ አትሮንስ ዐ ልጋ መደብ መስፍ") ። 

መዘርጊያ፡ መሰተሪያ/ስፍራ/ጊዜ ። 

መዘርጋት፡ መሰተር ። 

መዘርጋት፡ መሰተር/ማስጣት/መዘ ረር ። 

መዘርጠ፡ መናጃ/መሳቢያ ("እጅ ጊዜ ዐውድማ") ። 

መዘርጠጥ፡ መናድ/ማፍረስ/መሳብ/መጐተት/ማዋረድ ። 

መዘቀ፡ (መዘገ፡ መነጠቀ)፡ በኀይል፡ ጨርሶ፡ ነቀለ፡ እሾኽን፡ ሥንጥርን ። 

መዘቃዝቅ፡ መቀመቅ ("የታች ፥ ታች (መትሕተ ታሕቲት)") ። 

መዘቃዝቅ ገባ፡ (እንደ ቅዱስ ጴጥሮስ ተሰቀለ) እስከ የሌለው ቅጣት ተቀጣ ። 

መዘቅዘቂያ፡ መውረጃ ። 

መዘቅዘቂያ፡ ግርጌ/ ማፍሰሻ ("መድፊያ ዐዘቅት ጕድጓድ") ። 

መዘቅዘቅ፡ መቈልቈል/መፍሰስ/መ ውረድ ። 

መዘቅዘቅ፡ ማቈልቈል/ማፍሰስ ። 

መዘበረ ፣ (ዘቢር፡ ዘበረ፡ መዝበረ)፡ አፈረሰ፡ ናደ፡ ጠፍ፡ ባዶ፡ ወና፡ አደረገ። 

መዘበረ፡ የካህናት፡ ዐማርኛ፡ ነው ። 

መዘበት፡ መቈለል/መከመር ። 

መዘበት፡ ማላገጥ/መዛት/ማስፈራራት/ መፎከር ። 

መዘበቻ፡ ማላገጫ/መሳለቂያ/መዛቻ/ ማስፈራሪያ ። 

መዘበን፡ ዘበናይ መኾን ። 

መዘበኛ፡ ጊዜ/ዘመን/ሀብት/ማግ ኘት ። 

መዘባረቂያ፡ መቀላቀያ/መደባለያ ። 

መዘባረቅ፡ መሳሳት/መቃወስ/መቀላ ቀል/መደባለቅ ። 

መዘባረቅ፡ መቀላቀል/መደባለቅ ። 

መዘባበት፡ መዛዛት/መፎካከር ። 

መዘባበቻ፡ መፎካከሪያ/መዛዛቻ ። 

መዘባነን፡ በትዕቢት በንቀት መናገር ። 

መዘባነኛ፡ መኵሪያ/መታበያ ("የኵ ራት ንግግር") ። 

መዘባዘቢያ፡ መነዛነዣ/መጨቃጨቂያ ። 

መዘባዘብ፡ መነዛነዝ/መነታረክ ። 

መዘብለል፡ ማራት/መዘፍዘፍ ። 

መዘብለያ፡ ማሪያ/መዘፍዘፊያ ። 

መዘብተሪያ፡ መዘንተሪያ ። 

መዘብተር፡ መዘንተር ። 

መዘብዘቢያ፡ መነዝነዣ/አንደበት ። 

መዘብዘብ፡ መነዝነዝ/መነትረክ/መጨ ቅጨቅ ("ብዙ መናገር") ። 

መዘትዘት፡ መንከስ/መገትገት ። 

መዘትዘቻ፡ መንከሻ/መገትገቻ ። 

መዘነ፡ (መዚን፡ መዘነ)፡ ለካ፡ ሰፈረ፡ መጠነ፡ ግራና፡ ቀኝ፡ አድርጎ፡ በሚዛን፡ ለመግዛት፡ ለመሼጥ ። 

መዘነ፡ አነሣ። 

መዘነቂያ፡ መቀየጫ/መቀላቀያ ። 

መዘነቅ፡ መቀየጥ/መቀላቀል/መደባለቅ ። 

መዘነጣጠል፡ መበሳሳት/መቀዳደድ ። 

መዘናተር፡ መናከስ/መዘባተር ። 

መዘናጐል፡ መቃወም/መከራከር ። 

መዘናጠል፡ መቃደድ/መዋጋት ። 

መዘናፈል፡ መተኛት/መቈላዘም/መ ንፈላሰስ ። 

መዘናፈያ፡ መንፈላሰሻ ("ፍራሽ ስጋጃ") ። 

መዘንበል፡ መጋደል/መዝመም (፩ ጢሞ. ፭፡ ፳፩) ። 

መዘንበያ፡ መጋደያ ("የጋን መደብ ታችኛ ስፍራ") ። 

መዘንተሪያ፡ መንከሻ/መዘብተሪያ ("ጥርስ ክራንቻ") ። 

መዘንተር፡ መንከስ/መዘብተር/መቦ ጨቅ ። 

መዘንኰር/መዘንከር፡ አላገባብ መና ገር ። 

መዘንጀሪያ፡ ማሰሪያ ። 

መዘንጀር፡  ማሰር/መቀፍደድ ። 

መዘንጊያ፡ መረሻ ። 

መዘንጊያ፡ መርሻ ። 

መዘንጋት፡ መረሳት ። 

መዘንጋት፡ መርሳት/ማጣት ። 

መዘንጠል፡ መንደል/መቅደድ/መፈ ንቀል ። 

መዘንጠል፡ መፈንቀል/መነደል/መቀ ደድ/መናድ/መወፈር ። 

መዘንጠያ፡ መፈንቀያ ("መርፌ ወረ ንጦ እሾኸ") ። 

መዘንጠፊያ፡ ውስጥ እጅ መዠም ገጊያ ። 

መዘንጠፍ፡ መዠምገግ/መሸምጠጥ ። 

መዘከሪያ፡ ዳቦ/እንጀራ/ጥሬ/ጠላ መስጫ ("ስፌት ዋንጫ ዕቃ") ። 

መዘከር፡ መባረክ/መቈረስ ። 

መዘከር፡ የበሰለና ያልበሰለ እኸል መስጠት ። 

መዘካዘኪያ፡ መቃደጃ/መዘራገፊያ ስ ለት ። 

መዘካዘክ፡ መቃደድ/መዘራገፍ ። 

መዘክዘክ፡ መነቅነቅ/መዘርገፍ/ማፍ ሰስ/መዘርዘር/መሸክሸክ/መቅደድ/መንከስ ። 

መዘወሪያ፡ ማዞሪያ/መጠምዘዣ (ኢሳ. ፳፰፡ ፳፯, ፳፰) ። 

መዘወር፡ ማዞር/መጠምዘዝ ። 

መዘዋወሪያ፡ መቀያየሪያ/መተላለፊያ/ መለዋወጫ ። 

መዘዋወር፡ መለዋወጥ/መቀያየር ። 

መዘውር (ሮች)፡ የጠመንዣ/የማ ጠፊያ/የመኪና ምስማር ("ዞሮ ተጠምዞ የተ ሠራ የሚገባ") ። 

መዘውር፡ ቋድ/ማተብ ("የፈረስ የሰ ቅሎ ማሰሪያ መሰከያ ጠፍር ስቦ ማዞሪያ መዘውር የመኪና መምሪያ መዘወ ሪያ") (፬ ነገ. ፮፡ ፴፬) ። 

መዘውር፡ ወፍጮን የሚያዞር/የሚያ ሽከረክር ("መንኰራኵር") ። 

መዘዘ፡ ሳበ፡ ጐተተ፡ ነቀለ፡ አወጣ፡ ዐረግን፡ ሰይፍን፡ ማንኛውንም፡ ነገር፡ ("ኤር. ፩፡ ፲፡ ማቴ. ፳፮፡ ፶፩") ። (ተረት)፡ ያለኸ፡ ምዘዝ፡ የሌለኸ፡ ፍዘዝ ። 

መዘዘ፡ አሳደገ፡ እረዘመ፡ መነደገ። 

መዘዘ፡ የብራና ደበን ማንሻ መፋቀያ ማስወገጃ ስለት ።

መዘዘ፡ ፈተለ፡ አቀጠነ ። 

መዘዘኛ፡ (ኞች)፡ ነገረኛ፡ ነገር፡ ቢያልቅበት፡ የማይወድ። 

መዘዛ፡ ነቀላ፡ ዘር፡ ቈጠራ። 

መዘዝ፡ (ዞች)፡ ሳቢያ' ጕትቻ፡ ሰበብ፡ ዳፋ፡ ክፉ፡ ነገር ። 

መዘዝ፡ አለ፡ ወጣ፡ አለ፡ ተመዘዘ። 

መዘዝ፡ አደረገ፡ ወጣ፡ አደረገ፡ መዘዘ። 

መዘዞ፡ ሎጋ፡ ወጣት፡ ያደገ፡ ረዥም፡ ወታደር፡ መለሎ ። 

መዘዞ፡ በይፋት፡ ያለ፡ ዳገት ። 

መዘዞነት፡ መዘዞ፡ መኾን፡ ወጣትነት ።

መዘየሪያ፡ መጐብኛ/መድረሻ ("የደግ ሰው መቃብር አፍ እንጕርጕሮ") ።

መዘየር፡ መጐብኘት/መድረስ/መዝፈን/ሰላም ማለት ። 

መዘየን፡ መሸለም/ማስጌጥ ። 

መዘየድ፡ መጨመር/ማብዛት/ማትረፍ ("የዘዴ ዘየድ") ። 

መዘየጃ፡ መጨመሪያ/ማትረፊያ ። 

መዘገ፡ (መዚግ፡ መዘገ)፡ ለቀመ፡ አጠራቀመ ። 

መዘገበ፡ መዝገብ ጻፈ ("ከተበ ደብ ተር ብለኸ ደበተረን እይ") ። 

መዘገበ፡ መዝገብ፡ ጻፈ፡ ዘገበ ።

መዘገጃጀት፡ መደረጃጀት/መሰነዳዳት ። 

መዘጋ፡ ገደል፡ ጠድፍ። 

መዘጋ፡ ጥጥ፡ ለቀማ። 

መዘጋት፡ መገጠም/መከደን/መታፈን ። 

መዘጋጀት፡ መደራጀት/መቀናበር (፪ ቆሮ. ፲፫፡ ፮) ። 

መዘጋጃ፡ መደራጃ/መሰናጃ/መቀናበ ሪያ ። 

መዘግነን፡ መጨፍገግ/ማስፈራት ። 

መዘግየት፡ መቈየት/መዋል/ማደር/ መሰንበት ። 

መዘግያ፡ መቈያ/ዙሪያ/መንገድ/ጊዜ ። 

መዘጠር፡ መነፋት/መወጠር ። 

መዘጠር፡ መንፋት/መወጠር ። 

መዘጠን፡ ዘጠኝ ማድረግ ("ከዘጠኝ መ ክፍል") ። 

መዘጠን፡ ዘጠኝ፡ ማድረግ፡ ከዘጠኝ፡ መ ክፈል ። 

መዘፍዘፊያ፡ መንከሪያ/ማራሻ ("ጋን ዋዲያት ጣቢያ መወዘፊያ ምድር") ። 

መዘፍዘፍ፡ መንከር/ማራስ/ማራት/ መወዘፍ ። 

መዛለል፡ መናናር/መተላለፍ ። 

መዛለቂያ፡ ብቅ ማያ/መታያ/መስኮት ። 

መዛለቅ፡ መካረም/መታየት ። 

መዛለያ፡ መጫፈሪያ/መቾከሪያ/መተላለፊያ ("ፈፋ") ። 

መዛል፡ መላላት/መድከም (ኤር. ፰፡ ፲፰) ። 

መዛመት፡ መዋራት/መተላለፍ ። 

መዛመድ፡ መዋሐድ/መዋለድ/መ ዋገን ። 

መዛመጃ፡ መዋለጃ/መዋገኛ ። 

መዛረፍ፡ መቃማት/መናጠቅ/መብዛ በዝ ። 

መዛሪያ፡ ዝኒ ከማሁ ("ገዝም") ። 

መዛሮ (ዎች)፡ አንድ ጊዜ የሚ ዘራ ("የርሻ እመም ተለላ ቃዳ") ። 

መዛቂያ፡ መጥረጊያ/ማውጫ ("ማንካ ጐድን ውስጥ እጅ ገ") ። 

መዛቈን፡ መዳቈን ። 

መዛቈኛ፡ መዳቈኛ ። 

መዛቅ፡ መጥረግ/መጋፍ ። 

መዛበሪያ፡ መዋለያ/ማቃሰቻ ። 

መዛበር፡ መዋለል/መቃዠት/ማቃሰት ። 

መዛበት፡ መቃለድ/መሯክር ። 

መዛባት፡ መቃወስ/መሳሳት ። 

መዛት (ዝሂት)፡ ማስፈራራት/መዘ በት/መፎከር ። 

መዛቻ፡ ማስፈራሪያ/መፎከሪያ ("ጊዜ አንደበት") ። 

መዛነቂያ፡ ዕቃ/ጊዜ ። 

መዛነቅ፡ መቃየጥ/መሠባጠር ። 

መዛነቢያ፡ የሰበሰብ ጣራ ("የዝናብ ውሃ የጠፈጠፍ መፋሰሻ") (ሕዝ. ፵፡ ፵፰, ፵፱) ። 

መዛነብ፡ መፋሰስ/መራጨት ። 

መዛነፊያ፡ መባለጫ ። 

መዛነፍ፡ መባለጥ ። 

መዛናት፡ መዳራት/መጫወት/መቃ በጥ ። 

መዛኝ፡ (ኞች)፡ የመዘነ፡ የሚመዝን። (ተረት)፡ ቅቤ፡ መዛኝ፡ ድርቅ፡ ያወራል። 

መዛወሪያ፡ መላወጣ/መቃየሪያ ። 

መዛወር፡ መላወጥ/መቃየር ። 

መዛዘነ፡ ሰፋፈረ። 

መዛዘን፡ መጮኸ፡ መዞር ። መዛዘኛ፡ መጮኺያ፡ መዞሪያ፡ ማታ፡ ዐ ጥር ። 

መዛዘን፡ መጮኸ/መዞር ። 

መዛዘኛ፡ መጮኺያ/መዞሪያ ("ማታ ዐ ጥር") ። 

መዛዘዘ፡ ነቃቀለ፡ አወጣጣ። 

መዛዛት፡ መከር/መዘባበት ። 

መዛዛቻ፡ መቾከሪያ/መዘባበቻ ። 

መዛዝይ፡ (ዮች)፡ የንጨት፡ ስም፡ ለማገር፡ ከደን፡ ይቈረጥና፡ እየተመዘዘ፡ የሚወጣ፡ መለል፡ መለል፡ ያለ፡ ቀጫጭን፡ ዕንጨት፡ የምስርች፡ ዐይነት፡ እሾኻም ።

መዛዥ፡ (ዦች)፡ የመዘዘ፡ የሚመዝ፡ ነቃይ ። 

መዛገሚያ/መዘጋገሚያ፡ መጓጓዣ ። 

መዛገም/መዘጋገም፡ መጓጓዝ ። 

መዛጊያ፡ ማዳፊያ/መበላሻ ። 

መዛጋት፡ መቃረብ/መጋጠም ። 

መዛግ፡ ማደፍ/መመረት/መጥቈር ። 

መዛግብት፡ መዝገቦች/ደብተሮች/ሣ ጥኖች (ግእዝ) ። 

መዛጠጥ፡ መፍሳት ። 

መዛፈቅ፡ መዳፈቅ/መናከር ። 

መዜሚያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

መዜም፡ መቃኘት መባል ። 

መዝለል፡ መብለጥ/መላቅ ። 

መዝለል፡ መናር/መር ማለት/ማለፍ ("ዐልፎ ትቶ መኼድ") ። 

መዝለቂያ፡ ዐልፎ መኼጃ መንገድ ("ተ ራራ ገመገም") ። 

መዝለቂያ፡ የወንድና የሴት ስም ። 

መዝለቅ፡ መግባት/ዝልቅ መኾን/መጨረስ/ማለፍ ። 

መዝለያ፡ መጨፈሪያ/መር ማያ/እግር ጕድባ ። 

መዝለፊያ፡ አንደበት/ጊዜ ። 

መዝለፍ፡ መገሠጽ/መምከር/መንቀፍ ። 

መዝለፍለፊያ፡ መጥመልመያ ። 

መዝለፍለፍ፡ መጥመልመል ። 

መዝመሚያ፡ ቅኔ/ማሕሌት/መቋሚያ ("መዘንበያ እንቅልፍ") ። 

መዝመም፡ መደርደር/መከመር ። 

መዝመም፡ መጋደል/መዘንበል (ኢሳ. ፳፬፡ ፳) ። 

መዝመት፡ ወደ ጦር ሜዳ መኼድ ("መዝረፍ መቀማት") ። 

መዝመቻ፡ ጊዜ/አገር/የጦር ግንባር ። 

መዝሙር፡ መዘነ፡ 

መዝሙር፡ ከዳዊት መጻፍ ("ኣንዳንዱ ቀይ ዐሥሩ መዝሙር አንድ ንጉሥ ይባላል ' ደቀ መዝሙር' እንዲሉ) ። 

መዝሙር፡ የበገና ስም ("ዳዊት የዘመረበት እግዜርን ያመሰገነበት የመንፈሳዊ • ዘፈን መሣሪያ መዝሙር የግእዝ በገና ያማርኛ") ። 

መዝሙር፡ የዜማ ስም ("ቅዱስ ያሬድ የደረሰው ዜማ እሑድ እሑድ የሚባል ከርሱ በፊት የዳዊት መዝሙር ስለሚዜም መዝሙር ተባለ ብዙውም የያሬድ ድርሰት ከዳዊት መዝሙር ነውና ትርጓሜውም ማመስገኛ ምስጋና ማለት ነው") ። 

መዝሙርምስጋና፡ ዘመረ። 

መዝሙሮች (መዛሙርት መዝሙ ራት)፡ የዳዊት ቀዮች ("ወይም ክፍሎች አሳፍን ዔዶትምን የመሰሉ ብዙዎች መዘም ራን የዘመሯቸው በየጊዜው የተቀኟቸው") ። 

መዝማዥ፡ የመዘመዘ፡ የሚመዘምዝ፡ ሳቢ፡ መዛዥ፡ አርዛሚ። 

መዝማዥ፡ የመዘመዘ፡ የሚመዘምዝ፡ ሳቢ፡ መዛዥ፡ አርዛሚ። 

መዝረብረብ፡ መንጠባጠብ/መዝረክ ረክ ። 

መዝረክረኪያ፡ መግደፊያ/መውደቂያ ። 

መዝረክረክ፡ መዝረፍረፍ/ መገደፍ ። 

መዝረጥረ/መዝረክረኪያ፡ መቅሪያ መንገድ ። 

መዝረጥረጥ፡ መዝረክረክ/መቅረት ። 

መዝረፊያ፡ መበዝበዣ/መቀሚያ/መ ውሰጃ ("ጊዜ ዘመቻ") ። 

መዝረፊያ፡ ምሽት/ማታ/ከፍተኛ ቦታ ("የቅኔ መምር መቀመጫ") ። 

መዝረፍ፡ መውረር/መበዝበዝ ። 

መዝረፍረፍ፡ መዝረክረክ/መውደቅ ። 

መዝሪያ፡ መበተኛ/ቍና/እጅ ("አባለ ዘር ጊዜ ዕርሻ") ። 

መዝራት፡ መበተን/መነስነስ/መሸን (ዘፍ. ፰፡ ፳፪) ። 

መዝቀጥ፡ መስጠም/መሥረግ/ማተል ። 

መዝበ (ጥለ)፡ መለመ/መድሪያ ። 

መዝበጥ፡ ዘባጣ ለማጣ መኾን ። 

መዝቢያ፡ መድሪያ/መለመ ። 

መዝባት፡ መድራት/መለመጥ ("ሰፌድ መምሰል") ። 

መዝነቢያ፡ መንጠባጠቢያ ("በልግ ክረምት ስፍራ") ። 

መዝነብ፡ መውረድ/መንጠባጠብ/ወደ ታች መምጣት ። 

መዝነፊያ፡ መትረፊያ/መብለጫ ። 

መዝነፍ፡ መትረፍ/መብለጥ/ማለፍ ። 

መዝናት፡ መቅበጥ/መድራት ("ማረፍ መርጋት") ። 

መዝናናት፡ መላልሶ መናገር ። 

መዝከሪያ፡ መባረኪያ/መቍረሻ/ጸሎት ጊዜ/ስፍራ ። 

መዝከር፡ መጸለይ/መባረክ/መቍረስ/መፈተት ። 

መዝዝ (መግዘዝ)፡ የምድር ጀጐል/ከለላ/መከታ/መጋረጃ/ተራራ ገመገም ደፈር የቡልጋ ክፍል ወይም አቅራቢያ ። 

መዝገበ ቃላት፡ የቃላት መዝገብ ("የቋንቋ መጻፍ ፪ኛ ስሙ ግስ ይባላል") ። 

መዝገበ ተንኰል፡ አከየኛ ነገረኛ ሰው ። 

መዝገበ ጥበብ፡ የጥበብ መዝገብ ("ጥበብ አፍላቂ ሣጥን ደብተር ሰው") ። 

መዝገበ ጳውሎስ፡ ፲፬ መልክት ያለበት የጳውሎስ መጻፍ ። 

መዝገበኛ (ኞች)፡ መዝገብ ያዥ/ ጸሓፊ ("የመዝገብ ሹም") ። 

መዝገቢያ/መዘገቢያ፡ መሰብሰቢያ/ማጠራቀሚያ/ማከማቻ ። 

መዝገብ (ቦች)፡ ርስትና ገንዘብ ፍ ርድ ማንኛውም ነገር ኹሉ የተጻፈበት ታላቅ ።

መዝገብ፡ ታላቅ፡ መጻፍ፡ ደብተር፡ ዘገበ። 

መዝገብ፡ የገንዘብ ሣጥን ("ሙዳየ ም ጽዋት") (ዮሐ. ፲፰፡ ፳) ። 

መዝገብ ድጓ፡ ታላቅ የዜማ መጻፍ ። 

መዝገብ/መዘገብ፡ መሰብሰብ/ማጠ ራቀም/ማከማቸት ። 

መዝገን፡ መጠርኘት/መያዝ/መቃም ። 

መዝገኛ፡ ውስጥ አጅ ("የከብት አፍ") ። 

መዝጊያ (ዎች)፡ ሳንቃ/መግጠሚያ/ መክደኛ/መድፈኛ ("ከዛፍ ከሸንበቆ ከጐሽ መቃ ከብረት ከደንጊያ የተበጀ የተዘጋጀ") ። 

መዝጊያ፡ በቁሙ፡ ዘጋ። 

መዝጋቢ፡ የመዘገበ/የሚመዘግብ ። 

መዝጋት፡ መግጠም/መክደን ("መማል")/ መድፈን ። 

መዝፈቂያ፡ መድፈቂያ ("ባሕር") ። 

መዝፈቅ፡ መድፈቅ/መንከር/ማጥለቅ ። 

መዝፈን፡ ማውረድ/መግጠም/ማንጐራጐር ። 

መዝፈኛ፡ ማዜሚያ/ማንጐራጐሪያ ("በዓል ሰርግ ዐውዳመት ንግሥ የዘፈን ቤት አ ረኸ") ። 

መዞሪያ፡ መመለሻ/እግር/አገር/ቤተ ክሲያን/ገዳም ።

መዞር፡ መንቀዋለል/መንከዋረር ("ደ ግሞ ደጋግሞ መኼድ ወደ ተነሡበት ተመ ልሶ መምጣት") ።

መዠሐት፡ የሰልፍ፡ ፈረስ፡ የካህናት፡ ዐማርኛ፡ ነው ። 

መዠሐት፡ የሰልፍ፡ ፈረስ፡ የካህናት፡ ዐማርኛ፡ ነው ። 

መዠለጥ፡ መርገጥ/ማልፋት ። 

መዠለጫ፡ መርገጫ/ማልፊያ ("እግር መዳመጫ ድንጋይ") ። 

መዠመሪያ፡ መወጠኛ ። 

መዠመሪያ፡ መፈለሚያ ("የሥራ የማንኛውም ነገር የቍጥር ማንሻ መወጠኛ ኣንድ ጥንት ቀዳሚ በኵር") (ራእ. ፩፡ ፰) ። 

መዠመር፡ መወጠን ። 

መዠመር፡ መወጠን/መፈለም/መቅ ደም (መክ. ፯፡ ፰) ። 

መዠምገጊያ፡ እንዝርት ጣት ። 

መዠምገግ፡ መሸምጠጥ/መዠርገግ/መሳብ/መፍተ ። 

መዠረገ፡ (ዠረገ)፡ ሳበ፡ ዐለበ፡ ጠባ ። 

መዠረጠ፡ (ትግ፡ መዥረጠ፡ ቦጨቀ፡ ቦተረፈ)፡ ነቀለ፡ መዘዘ፡ አወጣ ። 

መዠርገግ፡ መዠምገግ ። 

መዠበብ፡ ማሸለብ ። 

መዠት፡ መፈግፈግ፡ ማለዘብ። 

መዠነቅ፡ መጨመር/ማግባት ። 

መዠንጠፍ፡ መዠምገግ ። 

መዠገድ፡ መማገድ ። 

መዠገድ፡ መጨመር/መማገድ ። 

መዠገጃ፡ መማገጃ ። 

መዠጥዠጥ፡ መሥራት/ማነጽ/መት ከል " 

መዣ፡ መፈግፈጊያ፡ ማለዘቢያ፡ ልት፡ ጥሽ፡ የቀረጥ፡ ቅጠል። 

መዣዠት፡ ማርጀት/መጋዠት ። 

መዥሩጥ፡ የመርዉጥ፡ ወንድም ቦጫቂ ቦትራፊ፡ ማለት፡ ነው። 

መዥራጭ፡ የመዠረጠ፡ የሚመዠርጥ፡ ነቃይ፡ አውጪ። 

መዥርጥ፡ (ንቀል' አውጣ)፡ የመድኀኒት፡ ስም፡ ኮሶን፡ መዥርጦ፡ የሚያወጣ፡ በቶ ። 

መዥዠት ኰረት፡ ጅጀት ። 

መዥገራም፡ መዥገር፡ የያዘው፡ የተበተበው፡ ባለመዥገር ። 

መዥገር፡ (ሮች)፡ የተንቀሳቃሽ፡ ስም፡ (ደመ፡ ነፍስ፡ ያለው፡ ዘገር)፡ በቀንድ፡ ከብት፡ በግመል፡ ጕያ፡ ተጣብቆ፡ ደም፡ የሚመጠምጥ፡ ክፉ፡ ተባይ፡ ትልቅና፡ ትንሽ ። 

መዥገር፡ ችኮ፡ መንቻካ፡ ሞዛዛ፡ ሰው፡ 

መዥጐርጐሪያ፡ ዥጕርጕር መኾኛ ። 

መዥጐርጐር፡ መንጣት/መጥቈር ። 

መዥጐድጐድ፡ መምጣት/መውረድ/ በዝቶ መወለድ/መግባት ። 

መዦዠት/መዣዠት፡ መዘንጋት ። 

መየሰ፡ (መዪስ፡ ሜሰ)፡ መለሰ፡ ወደ፡ ኋላ፡ አስኬደ። 

መየደ፡ አበጠረ፡ አጐፈረ፡ አጐተነ፡ ነቀሰ፡ አስተካከለ፡ ተከባከበ፡ ከፈከፈ፡ የራስ፡ ጠጕርን። 

መዩ ，—መይሳ ，—መየሰ ። 

መዩ፡ የመይሳከፊል ።እኔ፡ መዩ፡ ነጭ፡ ባይ፡ የምሸሽ፡ ነኝ፡ ወይ'(ዐጤቴዎ) ። 

መያዝ፡ መጨበጥ ("እሰው እጅ መግባት መገታት መዋስ") ። 

መያዝ፡ መጨበጥ/መግታት (ሕዝ. ፴፡ 

መያዣ፡ መጨበጫ/መቋጠሪያ/መሸከሚያ ("እጅ ከረጢት ስልቻ ቃሬዛ መረብ መግለቦ የመሰለው ኹሉ ሥንቅ መያዣ ሬሳ መያዣ ዕቃ መያዣ ዓሣ መያዣ እን ዲሉ") ። 

መያዣ፡ ተበዳሪ ላበዳሪ የሚሰጠው ተመላሽ ነገር (ዘፍ. ፴፰፡ ፲፰, ፳) ። 

መያዣ፡ እጀታ/ቀለበት/ዦሮ ። 

መያዣ፡ ዕጐቻ (ዘዳ. ፳፬፡ ፯, ፲, ፲፩፡ ኢዮ. ፳፬፡ ፫፡ ዓሞ. ፪፡ ፰) ። 

መያዣ፡ የድንኳን መግጠሚያ ("ሜንጦ") (ዘፀ. ፳፮፡ ፮ ፥ ፲፩) ። 

መያዣ፡ የጥቍር ጤፍ እንጀራ ("ወይም ከስንዴ ጋራ የተቀየጠ ዘኬ ነጭ በላዬ ኹኖ የሚያዝበት በላተኛን መግቻ የማለፊያና የጋሬ መካከለኛ") ። 

መያዣ፡ ጊዜ/ስፍራ/ወጥመድ/ጠፍር/ገመድ/ጕድጓድ ። 

መያያዝ፡ መጣመር/መቀጣጠል። 

መያያዣ፡ ስንሰለት/ጭራሮ/ጥቂት ገንዘብ ። 

መይ (ዮች) (መላኢ)፡ የመላ/የሚመላ፡ ጨማሪ፡ ምሉ/ሙሉ ዃኝ።

መይሳ፡ የመየሰ፡ የሚመይስ፡ መላሽ፡ መይሳው፡ ያ፡ መይሳ። (ግጥም)； መይሳው፡ ካሳ፡ ባጭር፡ ታጣቂ፡ ዘመድ፡ ከዘመድ፡ አደባላቂ ። 

መደ " 

መደለል፡ መሞኘት/መታለል/መሸ ንገል ። 

መደለል፡ ማሞኘት/ማታለል/መሸን ገል ። 

መደለስ፡ መላከክ/መቀባት ። 

መደለሻ፡ መቀቢያ (ቅቤና አደስ) ። 

መደለቂያ፡ መምቻ/መደሰቂያ (እጅ ሰመ) ። 

መደለቅ፡ መምታት/መደሰት/መጐ ሰመ ። 

መደለኺያ፡ ሽንኩርት/ጨው/ቅመም ። 

መደለኽ፡ መውቀጥ/መፍጨት/ማላ ቈጥ/ማላም ("ለወሰ") ። 

መደለዝ፡ መውቀጥ/መምረግ/መበ ። 

መደለዣ፡ ሙቀጫ ("ነጭ ሽንኩርት የድ መዶሻ") ። 

መደለያ፡ ማታለያ/መሸንገያ ። 

መደላለስ፡ መቀባባት ። 

መደላደል፡ መተካከል/መመቻቸት/መካፈል ። 

መደላደል፡ መጐዛጐዝ/ማነጣጠፍ ። 

መደላደያ፡ መተካከያ/መመቻቻ/መ ካፈያ ። 

መደላድል፡ እንቢ ነገር ("ዳውላ ባጋ ሰስ ዠርባ በጭነት ሥር የሚውል ወይም የበቅሎና የፈረስ ኮርቻ ጕዝጓዝ ድብዳብ") ። 

መደልደል፡ መመድመድ/ማበጥ/መከ ተር/መከፈል ። 

መደልደል፡ መጨመር/መምላት/መመ ድመድ/ማሳበጥ/ማገድ/መክተር ። 

መደልደያ፡ ማስተካከያ/ማገጃ/መክተ ሪያ (ዐፈር ጭቃ ደንጊያ አሸዋ ኖራ ዶማ አካፋ ብዙ ቈላፋ ጣት ያለው ብረት በፈ ረንጅ ራቶ ይባላል) ። 

መደመሚያ፡ መድፈኛ/ማስተካከያ ("ዐፈርና ደንጊያ እጅ") ። 

መደመም፡ መድፈን ፥ ማስጣጣት ፥ ማስ ተካከል ። 

መደመሳሰስ፡ ማጠፋፋት ። 

መደመሪያ፡ ማከቢያ/ማከማቻ/መጠ ምጠሚያ (ጊዜ ራስ ደብተር ብርና ቀለም) ። 

መደመር፡ መሰብሰብ/ማከብ/ማከማ ቸት/መጠምጠም ። 

መደመን/መዳሙን፡ መጥቈር/መ ወለም ። 

መደመደ፡ (መደደ)፡ በመደዳ፡ ቈረጠ፡ ጠረገ፡ መሬትን፡ ናደ፡ አፈረሰ፡ ደለደለ፡ አስተካከለ ።ነቢያት፡ በመደመዱ፡ ሐዋርያት፡ ገደገዱ፡ ("ዮሐ. ፬፡ ፴፰") ። 

መደመድ፡ አሠር፡ ምልክት፡ ሥር፡ (ቅሬታ)፡ ፍለጋ፡ ጭገሬታ ።መደመዱ፡ ጠፋ፡ እንዲሉ። 

መደመጥ፡ መሰማት ። 

መደማመጥ፡ መሰማማት ። 

መደማመጫ፡ መሰማሚያ ። 

መደማደም፡ ማሤር/መመሳጠር ። 

መደምም (መደንን)፡ ድራር ("በግንብ ' ወይም ' በደንጊያ ድርድር ' የተሠራ የሬሳ ቤት ዐፈር ለበስ") ። 

መደምሰስ፡ መፋቅ/መጥፋት ። 

መደምሰስ፡ ማጥፋት/ማበላሸት ። 

መደምሰሻ፡ ማጥፊያ/ማበላሻ (ቀለም ስለት ውሃ (ላጲስ) ሥልጣን) ። 

መደምደሚያ፡ መጨረሻ/መቍረ ። 

መደምደሚያ፡ ማስተካከያ (እግርና ' እጅ በንጨት ላይ የተሰካ ደንጊያ መዳመጫ ' ባቡር መዶሻ) ። 

መደምደሚያ፡ የሴት ስም ("የመውለ ድና የቍንዥና የውበት ፍጻሜ ማለት ነው") (ማሕ. ፭፡ ፪) ። 

መደምደም፡ ማስተካከል/መጨረስ/መቍረጥ ። 

መደሰሚያ፡ መግጫ/መለተሚያ/ማ ጠሪያ/መዝጊያ ("ቀንድ እሾኸ") ። 

መደሰም፡ መግጨት/መለተም/ማጠር/መዝጋት ። 

መደሰቂያ፡ መምቻ/ደቅ ማድረጊያ ። 

መደሰቅ፡ መምታት/መጫን/መደበት ። 

መደሰት፡ ደስተኛ መኾን ። 

መደሰቻ፡ መልካም ነገር ("መብል መ ጠጥ ማለፊያ ልብስ ደስታ ማድረጊያ ደስ መደሰት") ። 

መደረ፡ (ትግ)፡ ተረከ፡ አወጋ፡ ተናገረ ።

መደረ፡ ዘረጋ፡ አሰጣ። 

መደረቢያ፡ ላይኛ የድንኳን ጣራ ። 

መደረቢያ፡ የላይ ልብስ ("ጋቢ ኩታ ቡልኮ በርኖስ ደበሎ ብርድ ልብስ ካባ ለምድ") ። 

መደረቢያ፡ ድርብ መሥሪያ ዐርብ ። 

መደረብ፡ መካብ/ማነባበር/ማጠፍ ። 

መደረት፡ መደብደብ/መጠቃቀም ። 

መደረቻ፡ ድሪቶ መስፊያ ("ክርና መ ርፌ") ። 

መደረዝ፡ ደርዝ መስፋት/መጥቀም/መለጐም ። 

መደረዣ፡ መርፌ/መኪና/ክር/ሢር/የስንደዶ ገመድ ። 

መደረጃጀት፡ መዘገጃጀት/መቀነባበር ። 

መደረጃጃ፡ መዘገጃጃ/መቀነባበሪያ/መ ሰነዳጃ ። 

መደረጊያ፡ መሠሪያ/መኾኛ/መከወኛ ። 

መደረግ፡ መሠራት/መበጀት/መኾን/መከወን ። 

መደረጥ፡ መታሸት/መበጥበጥ/መታ ወክ/መነቅነቅ ። 

መደረጫ፡ መታወኪያ/መነቅነቂያ ። 

መደሪያ፡ ካብ/ግንብ ። 

መደራሰም፡ መገራሰም/መደናበር ። 

መደራረስ፡ መቀራረብ/መነካካት ። 

መደራረብ፡ መነባበር/መለባበስ ። 

መደራረብ፡ መካካብ/መጨማመር ። 

መደራረጊያ፡ መሠራሪያ/መኳዃኛ ። 

መደራረግ፡ መሠራራት/መበጃጀት/መ ኳዃን ። 

መደራደር፡ መሳደር/መሰማማት/መ ዋዋል ። 

መደራጃ፡ መዘጋጃ/መቀናበሪያ ። 

መደር፡ (ዐረ)፡ ሸክላ፡ የሸክላ፡ ዕቃ ። 

መደርመስ፡ መደርባት/ማፍረስ/መናድ ። 

መደርደሪያ፡ መሰደሪያ/መኰልኰያ/መደከኛ/ዐውድማ/አደባባይ/ቈረን/ድሕንጻ/ረከቦት ። 

መደርደር፡ መሰደር/መኰልኰል/መም ታት በገናን ። 

መደርጀት፡ ደረጃ መሥራት/ማንጠፍ/መደላደል/መመቻቸት/መጽናት ። 

መደርገሚያ፡ መምቻ/ማጥፊያ ("ው ስጥ እጅ ትንፋሽ") ። 

መደርገም፡ መምታት/መመርገት/ማጥ ፋት/ማግባት/መጠርቀም ። 

መደቀል/መዴቀል፡ መውለድ/ማ ምጣት ። 

መደቀን፡ ማቅረብ/ማቋት/መደከር ። 

መደቀኛ፡ ማቅረቢያ/ማቋቻ ("ላይኛ ቋት ዕግሽ ያሸንዳ ሥር") ። 

መደቈሻ፡ መፍጫ/ማላሚያ ("የቅምጥ ወፍጮ አሎሎ መጅ") ። 

መደቅደቂያ፡ የጠመንዣ ዘንግ ("መው ጊያ መጠቅጠቂያ") ። 

መደቅደቅ፡ መውቀጥ/መጠቅጠቅ ከርናት ። 

መደበ፡ (ደይቦ፡ ደየበ)፡ ደለደለ፡ አስጣጣ፡ ኣስተካከለ፡ መደብ፡ አበጀ ። 

መደበ፡ ለየ፡ ከፈለ፡ ተነተነ። 

መደበ፡ መዳብ፡ ሠራ፡ ቀጠቀጠ። 

መደበ፡ ወሰነ፡ ደነገገ። 

መደበል፡ መጨመር/መደረብ/መሸ ረብ/መጠሞር ። 

መደበሪያ፡ መገደሚያ/ማክበሪያ/ማብ ለጫ/መደረቢያ/ማነባበሪያ ። 

መደበር፡ መገደም/ማክበር/ማብለጥ/መደረብ/ማነባበር ። 

መደበቂያ፡ መሰወሪያ/መሸሸጊያ ። 

መደበቂያ፡ መሸጐ/መሰወሪያ/መሸ ጊያ ። 

መደበቢያ፡ መዘርጊያ/መወጠሪያ/ማጥ ። 

መደበብ፡ መዘርጋት/መወጠር/መገ ተር/ማጥላት ። 

መደበት፡ መጨቈን/መጫን/መክበድ ። 

መደበኛ፡ ቍጥር፡ አንድ፡ ኹለት፡ (፩፡ ፪) 

መደበኛ፡ ትልቅ፡ ዋና። መደበኛ፡ ሰው፡ መደበኛ፡ ነገር፡ እንዲሉ። 

መደበኛዋ፡ መደበኛዪቱ፡ ያች፡ እሷ፡ ዋናዋ፡ ዋናዪቱ፡ ታላቂቱ። 

መደበኛው፡ (መደባዊ፡ መደባይ)፡ በመደብ፡ የተተከለና፡ የተቀመጠ፡ መደብ፡ ያለው፡ ባለመደብ፡ ሰው፡ ተክል ። 

መደበኞች፡ ታላላቆች፡ ዋኖች። በእንስት፡ ለመናገር፡ 

መደቡት ፣ ወፍራሞች፡ ከኾኑ፡ ከንጉሥ፡ በቅሎዎች፡ ተፈራራቂዎች፡ መደብ፡ የምትመስል፡ አንደኛዪቱ፡ መደበኛዪቱ፡ በቅሎ ።ያገራችን፡ ሊቃውንት፡ ሰሎሞን፡ በነገሠ፡ ጊዜ፡ የተቀመጠባት፡ የዳዊት፡ በቅሎ፡ ናት፡ ይላሉ፡ ("፩ነገ. ፩፡ ፴፫") ። 

መደባበቅ፡ መሰዋወር ። 

መደባበቅ፡ መስዋወር ። 

መደባይ፣ የባላባት፡ ስም፡ ባላባት። በትግሬ፡ ያለ፡ አገርና፡ ነገድ ። 

መደብ፡ (ቦች)፡ ልዩ፡ ልዩ፡ ተክል፡ ኣበባና፡ ሽቱ፡ በረድፍ፡ በረድፉ፡ የተተከለበት፡ መሬት፡ በመጠኑ፡ ከፍታ፡ ያለው፡ ("ማሕ. ፭፡ ፲፫") ። 

መደብ፡ ፬፡ የቍጥር፡ ሰሌዳ 'ዐውድሰን ጠረዥ፡ መደመር፡ መቀነስ፡ ማብዛት፡ ማካፈል። 

 መደብ፡ መቸርቸሪያና፡ መሸቀጫ፡ በገበያ፡ ውስጥ፡ ያለ፡ ድልድል፡ ስፍራ። 

መደብ፡ በደንጊያና፡ ባፈር፡ በቃ፡ የተበጀ፡ መቀመጫና፡ መኝታ፡ ዐጪርና፡ ረዥም።

መደብ፡ ዐሥር፡ ወይም፡ ሰማኒያ፡ የርባታ፡ መደብ ። 

መደብ፡ ከቅርጫ፡ ሥጋ፡ አንዱ፡ ክፍል። መደቡ፡ ስንት፡ ነው፡ እንዲሉ። 

መደብ፡ ወታደር፡ የተመራበትና፡ የተደለደለበት፡ ቀለቡን፡ የሚሰፈርበት፡ አገር፡ አውራጃ፡ ወረዳ፡ ቀበሌ። 

መደብ፡ የሠም፡ ቅርጽ፡ ወርቅና፡ ብር፡ የሚፈስበት። 

መደብ የሠሥ፡ የምዳቋ፡ ማደሪያ ። 

መደብ፡ የቀንበር፡ አማካይ፡ የምራን፡ መደብ ። 

መደብ፡ የዝናር፡ ታችኛ፡ ነት። 

መደብ፡ የጥልፍና፡ የሌላውም፡ ጌጥ፡ የሥዕል፡ ታችኛ፡ ሥራ፡ መዠመሪያ፡ ቀለም፡ ንድፍ፡ ቢጋር። 

መደብር (ሮች)፡ በያይነቱ ዕቃና ልብስ ያለበት ሱቅ (መሰደሪያና መደርደሪያ መሼጫና መለወጫ ቤት) ። 

መደብር፡ የመጻፍ ስም (ዮሐንስ የሚ ባል ሊቅ የጻፈው መጻፍ ወይም የሊቁ የግብር ስም) ። "በመደብር ብዙ ዕቃ እንዲ ገኝ በርሱም ውስጥ ብዙ ወግና ታሪክ ይገ ኛልና መደብር ተባለ ምስጢሩም ታላቅነት ነው ዮሐንስ መደብር" እንዲሉ ። 

መደነ፡ ሥርዐት፡ አስተማረ፡ አሠለጠነ። 

መደነቂያ (ማድነቂያ)፡ መገረሚያ (ኤር. ፳፭፡ ፱) ። 

መደነቅ (መድነቅ)፡ መገረም (ሕዝ. ፭፡ ፲፭፡ ሉቃ. ፭፡ ፱) ። 

መደነቢያ፡ መደነዣ/መፍዘዣ ። 

መደነብ፡ መደነዝ/መለገም ። 

መደነዝ፡ መድናት/መጥረስ ። 

መደነዣ፡ ደነዝ መኾኛ/መጥረሻ ። 

መደነጋገሪያ፡ መሳሳቻ/መሪያሻ ። 

መደነጋገር፡ መሳሳት/መረሳሳት ። 

መደነጋገጊያ፡ መወሳሰኛ ። 

መደነጋገግ፡ መወሳሰን ። 

መደናቀፊያ፡ ሰጐጥ/ደንጐላጕል ። 

መደናቀፍ፡ መወላከፍ/መሰናከል ። 

መደናቈል፡ መናቈር ። 

መደናቈር፡ አለመዳመጥ/መጯጯኸ ። 

መደናበሪያ፡ የጨለማ መንገድ ። 

መደናበር፡ መጠናበር/መሳሳት ። 

መደናከሪያ፡ እግርና መንገድ ። 

መደናከር፡ መወላገድ/መደናቀፍ ። 

መደናገሪያ፡ መሳቻ/መሪያ ። 

መደናገር፡ መሳት/መታጣት ። 

መደናገጥ፡ መፋራት/መተዛዘን ። 

መደንሰሪያ፡ መቸሰሪያ/መረፈቂያ ። 

መደንሰር፡ መቸሰር/መረፈቅ ። 

መደንቀሪያ፡ አጕራ/አጣና/ደንጊያ ። 

መደንቀር፡ መደከር/ማቆም/መወንከር/መቀርቀር/መጋረጥ ። 

መደንቈል፡ መዘንቈል/መዛቅ/ማን ቈር ። 

መደንቈሪያ፡ በሽታ/ጩኸት ። 

መደንቈያ፡ መዘንቈያ/ማንቈሪያ ዕን ወትና ብረት ። 

መደንበሪያ፡ ማፈግፈጊያ/መሸሻ ስፍ ራና ጊዜ ። 

መደንበር፡ መደንገጥ/ማፈግፈግ/መ ሸሽ ("መወሰን") ። 

መደንበሽ፡ መድለብ/መሻገት ። 

መደንበቂያ፡ መቅጃ ("ዐቦሬ ሽክና") ። 

መደንበቅ፡ መቅዳት/ማጥለቅ ። 

መደንበዝ፡ መጨለም/መጠንበዝ ። 

መደንቢያ፡ ማገጊያ/መወሰኛ ። 

መደንባት፡ ማገግ/መወሰን ("መጥረብ ማነጽ") ። 

መደንን፡ መደምም/ድራር ("ራስን በማ ዘንበል የሚበጅና የሚታይ") ። 

መደንከር፡ መዝለል/ማርገድ ። 

መደንዘዝ፡ መፍዘዝ/መብደን ። 

መደንዘዣ፡ መፍዘዣ/መብደኛ ። 

መደንደን፡ መወፈር/መግዘፍ/መርጋት/መስፋት ። 

መደንደኛ፡ መወፈሪያ/መግዘፊያ ("ዕድ ሜና ምግብ ጤና") ። 

መደንገል፡ መጠበቅ ። 

መደንገት፡ መኾን/መደረግ/መምጣት ሳይታሰቡ ። 

መደንገዝ፡ መፍዘዝ/መጨለም ። 

መደንገጊያ፡ መወሰኛ/መታገጊያ ። 

መደንገጊያ፡ ማገጊያ/መወሰኛ ። 

መደንገግ፡ መወሰን/መታገግ ። 

መደንገግ፡ መወሰን/ማገግ/መደንባት/መጠንቀቅ ። 

መደንገግ፡ መፍሪያ ("ስፍራና ጊዜ መርዶ አደጋ") ። 

መደንገጥ፡ መፍራት/መንቀጥቀጥ/መ ክሳት ። 

መደንጐሪያ፡ መደደቂያ/መፈንቀያ ("ደንጐራ በጕራጌ ገሦ ይባላል ባለ፪ ፍ ነው") ። 

መደንጐር፡ መደደቅ/መቈፈር/መፈን ቀል/መገልበጥ ። 

መደንፈቂያ፡ ማልቀሻ/መንሠቅሠቂያ ። 

መደንፈቅ፡ ማልቀስ/መንሠቅሠቅ ። 

መደንፊያ፡ መንጐራደጃ/መፎከሪያ ጊ ዜና ስፍራ ዠብዱ ። 

መደንፋት፡ መዝለል/ማውካት/መፎ ከር ። 

መደከሪያ፡ መደቀኛ/መገተሪያ/መቆ ሚያ/መሰለፊያ (በር ሜዳ) ። 

መደከሪያ፡ መደቀኛ/መገተሪያ/ማቆ ሚያ/ማዝገቢያ ። 

መደከን፡ መሰደር/መደርደር/ማነባበር ። 

መደከኛ፡ መሰደሪያ/መደርደሪያ/ቈረን ። 

መደኸየት፡ ማጣት/መቸገር ። 

መደኸያ፡ ማጫ ' መቸገሪያ ። 

መደወል፡ ማቃጨል/መማጠን/መም ታት/መጠዟል/መመድወት ። 

መደወሪያ፡ በመካከሉ ጠፍጣፋና ሞ ላላ ሉሕ የተዋደደበት ዕንጨት ("እንዝርት መዘወሪያ መኪና ቀሠም") ። 

መደወር፡ ማጠንጠን/መጠቅለል/ማቅ ። 

መደወያ፡ ማቃጪያ/ማንኳኲያ/ደወል'/መምቻ (ገመድ ሰንሰለት) መዳፍ ታናሽ ደን ጊያ መጠዘያ ሽመል በትር መማጠኛ ። 

መደዘል፡ መጠዘል ። 

መደዘያ፡ መጠዘያ ። 

መደዝደዝ፡ መምታት/መጠዘል/መው ። 

መደዝደዣ፡ መምቻ/መውቀጫ/እጅ ። 

መደደቂያ፡ መውጊያ/መፈንቀያ/መደ ንጐሪያ ("፪ ሹል ብረት የተዋደደበት መንታ ጫፍ ያለው ዕንጨት አጣና ጕራጌ ገሦ ይለዋል ወይም ማረሻ የተሰካበት ዕርፍ") ። 

መደደቂያ፡ መውጊያ/መፈንቀያ/መደ ንጐሪያ ("፪ ሹል ብረት የተዋደደበት መንታ ጫፍ ያለው ዕንጨት አጣና ጕራጌ ገሦ ይለዋል ወይም ማረሻ የተሰካበት ዕርፍ") ። 

መደደቅ፡ መውጋት/መፈንቀል/መደን ጐር/መገልበጥ ። 

መደደቅ፡ መውጋት/መፈንቀል/መደን ጐር/መገልበጥ ። 

መደገም፡ መነበብ/መታከል/መጪ ።

መደገሻ፡ መዘጋጃ/መደራጃ ። 

መደገሻ፡ ማዘጋጃ/ማደራጃ/ማቀናበ ሪያ (ስፍራ ዕቃ) ። 

መደገን፡ ማጕበጥ/ማዝገብ/መደከር/ማጕረሥ/ማለብ ።

መደገኛ፡ ማጕበጫ/ማዝገቢያ/ማነጣ ጠሪያ (አግሬ ሳላ) ።

መደገፊያ፡ ሳላ/እጅ/ገንዘብ ። 

መደገፊያ፡ አረፍት/መቋሚያ/ዘንግ/መጠጊያ/መጪጊያ/ድጋፍ/መከዳ (ማሕ. ፫፡ ፲) ። "መደገፊያ ሰቤት በሰገነት ሰበሰብ ዙሪያ ከወጋግራ ጋራ በስተታች የተዋደደ የጥድ ማእዘን ከፍታው ኹለት ክንድ መ ጽሐፍ ግን በመደገፊያ ፈንታ መፃደፊያ ይላል ስሕተት ነው" (ዘዳ. ፳፪፡ ፰) ። 

መደገፍ፡ መታቀብ/መጠጋት/መመር ኰዝ ። 

መደገፍ፡ ማቀብ/መያዝ/ማገዝ ። 

መደጋገም፡ መናበብ/መመላለስ ።

መደጋገም፡ ማነባበብ/መመላለስ ። 

መደጋገፊያ፡ መጠጋጊያ/መጋጠሚያ ። 

መደጋገፍ፡ መያያዝ/መጠጋጋት/መቃ ረብ/መቀራረብ ። 

መደጋገፍ፡ የመደገፍ ፥ ድርብ ። 

መደግለል፡ መጠቅለል/መጠምጠም/ማክበብ ። 

መደግለያ፡ መጠቅለያ/መጠምጠሚያ (ልጥ ኮባ ገመድ ቈዳ ቃ) ። 

መደግደጊያ፡ መላከኪያ/መጣበቂያ ። 

መደግደግ፡ መከሳት/መላከክ/ማደፍ ። 

መደጐሚያ፡ ማገዣ/መርጃ (ጊዜ ስጦታ) ።

መደጐም፡ መጥቀም/ማገዝ/መርዳት/መደገፍ/መስጠት ።

መደጐስ (ደጒጽ)፡ ነት ማልበስ ማስጌጥ/መሸለም ። 

መደጐሻ/መድጐስ (መድጐጽ)፡ ማስጌጫ/መሸለሚያ ("የጋለ ብረት መተኰሻ ይኸውም ርእሰ መድጒስ ፫ መሳቢያ - የድ ጕሱ ኹሉ መከፈፊያ ፩ ዐይነ ርግብ ት ንሽና ትልቅ ፪ ቀርነ በግዕ ፩ የውሃ እ ናት ፩ ፍየል ፈለግ ፩ ድምሩ ፱ ነው") ። 

መደፈ፡ የሸማኔ ' ፪ ወገን ወንዳወ ንዴ የዐርቡን ጥርስ ከ፪ ሉሕ ' ጋራ የሚያጋ ጥም ። (ተመልከት፡ ተደፍን እይ) ። 

መደፈር፡ መሰደብ/መብዛት/መቈለል ። 

መደፈቅ፡ መዘፈቅ/መነከር/መፈጨት ። 

መደፈጥ፡ መሰካት/ማዋደድ/መግጠም ። 

መደፋት፡ መከንበል/መፍሰስ ። 

መደፋፈጥ፡ መሸማመቅ ። 

መደፍረስ፡ ማተል/መጕሸት/መታ ወክ/መሸበር ። 

መደፍረሻ፡ ጐርፍ ። 

መደፍደፊያ፡ ጊዜና ውሃ ጋን ("ማዋ ዋጃ ማሻ መለወሻ ዋዲያት") ። 

መደፍደፍ፡ መለጠፍ/መቀባት/መም ረግ/ማሸት/መለወስ ። 

መደፍጠጥ፡ መርገጥ/መዳመጥ/መጨ ። 

መደፍጠጫ፡ መዳመጫ/ናዳ/መርግ ። 

መዲና ("መናገሻ የንጉሥና ያገረ ገዢ መቀመጫ ትልቁም ትን ፮፻፺፫ ሹም ") (ዘዳ. ፬፡ ፵፩, ፵፪) ። 

መዲና፡ (ደየነ)፡ የከተማ፡ ስም፡ የእስላሞች፡ ነቢይ፡ መሐመድ፡ የተቀበረበት፡ ከተማ፡ መፍረጃ፡ ፍርድ፡ መስጫ፡ ማለት፡ ነው። በዚህ፡ ስፍራ፡ የዓለም፡ እስላም፡ በያመቱ፡ ይሰግዳል። 

መዲና፡ በኹለት፡ ፊደል፡ የተለየ፡ አራት፡ ያዝማሪ፡ ዘፈን፡ ወይም፡ ግጥም። ግድግዳው፡ ፪፡ ድፋቱ፡ ፪። የዚህ፡ ኹሉ፡ ከብት፡ የመንጋው፡ በቀቱ፡ ነበር፡ እረኛው፡ ተቀላቀለ፡ ይህስላም፡ የሚለየው፡ የለም። ይህን፡ የመሰለ፡ ስንኝ፡ መዲና፡ ይባላል። 

መዲናን፡ ተመልከት። 

መዳ፡ ጣቃ፡ መደደ። 

መዳለል፡ መሞኛኘት/መሸናገል ። 

መዳለስ፡ መቃባት ። 

መዳለቂያ፡ መዳሰቂያ/መጫወቻ ። 

መዳለቅ፡ መዳሰቅ/መጓሰም/መጫወት ። 

መዳለያ፡ መሸናገያ ። 

መዳለጥ፡ ድጥ መኾን ። 

መዳመጥ፡ መሳማት ። 

መዳመጥ፡ መርገጥ/መደፍጠጥ/መለ ሰቅ ("የጥጥ የመንገድ") ። 

መዳመጫ (ጮች)፡ ቀጪን ብረት ለስላሳ ደንጊያ (ኢዮ. ፵፩፡ ፳፪) ። "ብረት መዳ መ መዳመጫ ፥ ደንጊያ" እንዲሉ ። "ሰፊ መን ኰራኵር ያለው ባቡር የመንገድን ድልድል ለጥ ቀጥ ማድረጊያ።" 

መዳሰሚያ፡ መላተሚያ/መተማተሚያ ። 

መዳሰም፡ መጋጨት/መላተም ። 

መዳሰስ፡ መነካት/መዳበስ ። 

መዳሰስ፡ መንካት/መዳበስ ። 

መዳሰሻ፡ መንኪያ/መዳበሻ ("እጅ መስ ቀል") ። 

መዳስ፡ መፍጨት/ማድቀቅ ። 

መዳረስ፡ መቃረብ/መካፈል/መተዳደል ። 

መዳረሻ (ዎች)፡ ዋንጫ/ጥዋ/ርቦ ታናሽ ' ልክ ። 

መዳረሻ፡ መቃረቢያ ስፍራ ። 

መዳረሻ፡ መቈያ/መክሠሥ ። 

መዳረቂያ፡ ጭቅጭቅ/ንዝንዝ ("መነ ናዥ") ። 

መዳረቅ፡ መነዛነዝ/መጨቃጨቅ ("መነ ዛነዣ") ። 

መዳረጊያ፡ መሣሪያ ። 

መዳረጊያ፡ መፍቀጃ/መስጫ ("ጊዜና ስፍራ") ። 

መዳረጊያ፡ የማዘዣና የመቀበያ ስፍራ ። 

መዳረግ፡ መሣራት ። 

መዳሪያ፡ ልጅ በተዳረ ጊዜ አባት የሚሰጠው ከብት/ገንዘብ ። 

መዳሪያ፡ መሰረጊያ/ማጋቢያ ("ስፍራና ጊዜ") ። 

መዳሪያ፡ መቃበጫ/መላፊያ ። 

መዳሪያ፡ ገንዘብ ። (ተመልከት፡ ዳረ) ። 

መዳራት፡ መዛናት/መቃበጥ/መላፋት/መቈላመም/መቈናጠጥ ። 

መዳር፡ መሰረግ/ማጋባት/መሞሸር ። 

መዳሮ፡ የድር ስፍራ ("ማድሪያ ከባላ እስከ ደንቈሮ") ። 

መዳሻ፡ መፍጫ/ማድቀቂያ ("ታላቅ መጅ") ። 

መዳቀቂያ፡ መዳከሚያ ። 

መዳቀቅ፡ መሳበር/መዳከም ። 

መዳቈስ/መደቋቈስ፡ መማታት/መደ ባደብ ። 

መዳበል፡ መጠጋት/መቀመጥ ። 

መዳበስ፡ መዳሰስ/መንካት/መፈለግ ። 

መዳበሪያ፡ ማደጊያ/መግዘፊያ (ጊዜና ዕድሜ) ። 

መዳበር፡ ማደግ/መግዘፍ/መስፋት ። 

መዳበሻ፡ መዳሰሻ/መፈለጊያ (እጅ በትር) ። 

መዳበያ፡ መጠጊያ/መቀመጫ ። 

መዳቡት፡ (ሬፋን)፡ የኮከብ፡ ስም፡ ሲያዩዋት፡ መዳብ፡ የምትመስል፡ ኮከብ፡ ("ዓሞ. ፭፡ ፳፮፡ ግብ. ሐዋ. ፯፡ ፵፫") ። 

መዳቢ፡ (ዎች)፡ የመደበ፡ የሚመድብ፡ ደልዳይ፡ መደብ፡ ሠራተኛ፡ ወሳኝ። 

መዳብ፡ (ቦች)፡ ብርት)፡ ቀይ፡ ብረት፡ ከታወቁት፡ ማዕድኖች፡ ማዕርጉ፡ ፭ኛ፡ መደብየኾነ፡ ይኸውም፡ በብረትና፡ በንሓስ፡ መካከል፡ ነው። 

መዳብል፡ መጫኛ ("የተረሳ ዐማርኛ ነው" ) ። 

መዳቦች፡ ቀዮች፡ ህንዶችና፡ እነሱን፡ የመሰሉ፡ ነገዶች # 

መዳነት፡ መዛት/መፎከር ። 

መዳነቻ፡ መዛቻ/መዘበቻ ። 

መዳኒተኛ (ኞች)፡ መዳኒት ዐዋቂ ባለመዳኒት ("ክፉና ደጉን፥ ቀማሚ በግእዝ ዐቃቤ ሥራይ ይባላል") (ማቴ. ፱፡ ፲፪) ። 

መዳኒት (መድኀኒት)፡ ሥር ምሶ ቅጠል በጥሶ የሚቀምሙት ("የራስ ምታት የ ሆድ ቍርጠት የቍርጥማት የውጋት የማንኛ ውም በሽታ አብነት የሚያድንና የሚገድል") ። 

መዳኒት ቀመሰ፡ ኮሶ ጠጣ/ዋጠ ። 

መዳኒት አደረገ (ሠረየ)፡ ሥራይ መርዝ አጠጣ ("መስተሐምም ሠራ") ። 

መዳን (ድኂን ድኅነት)፡ መፈወስ/መትረፍ/ማምለጥ ። 

መዳኛ፡ መዳኒት ("ምክንያት") ። 

መዳከሚያ፡ መሳነፊያ ። 

መዳከሚያ፡ መቈፈሪያ/መኰትኰቻ (ታናሽ ዶማ) ። 

መዳከም፡ መሰላቸት/መሳነፍ ። 

መዳከም፡ መቈፈር/መጫር/መኰት ኰት ። 

መዳከሪያ፡ መረገጫ/መልፊያ ። 

መዳከር፡ መረገጥ/መወቀጥ/መልፋት ። 

መዳኪ(ኺ)ያ፡ መታደያ መኻል ሜዳ ("የቤት ወለል") ። 

መዳኪያ፡ መዋሰኛ/መካለያ ። 

መዳካት፡ መላካት/መዋሰን/መካለል ። 

መዳክ ኸ፡ በጕንብስ መኼድ ። 

መዳወል፡ መማታት/መጣዘል ። 

መዳዳት፡ ማስከጀል/ማሳሰብ ። 

መዳዳት፡ ማስከጀል/ማሳሰብ ። 

መዳጐስ፡ መወፈር/አለመቅጠን ። 

መዳጐሻ፡ መወፈሪያ ። 

መዳጥ፡ መርገጥ/መደፍጠጥ/መፍጨት ("ድጥ መኾን መዳለጥ መዳጯት ዝኒ ከማሁ") ። 

መዳጫ፡ መርገጫ/መደፍጠጫ/መፍጫ/ማላሚያ (እግር አሎሎ ናዳ) ። 

መዳፈሪያ፡ መሳደቢያ ። 

መዳፈር፡ መሳደብ/መናጠብ/መጋፋት ። 

መዳፈቅ፡ መዛፈቅ/መናከር ። 

መዳፈን፡ መቀበር/መታጐል/መቅረት ። 

መዳፈጥ፡ መሻመቅ ። 

መዳፍ (ድሒፍ)፡ መግፋት/መገፍተር ። 

መዳፍ (ፎች/ምድሓፍ)፡ የው ስጥ እጅ ተረከዝ መግፊያ ("ማዳፊያ ማለት ነው አፈኛ ባፉ ኀይለኛ በመዳፉ” እንዲሉ) ። 

መዳፍ፡ የውስጥ፡ እጅ፡ ተረከዝ፡ ዳፈ። 

መድ ። 

መድ ። 

መድ፡ ድፍርስ፡ ውሃ፡ መደደ ።

መድኀኔ ዓለም፡ ሥጋውን ቈርሶ ደሙን አፍስሶ ዓለምን ያዳነ ኢየሱስ ክርስ ቶስ ("የግዜር ልጅ የነፍስ መድን") ። 

መድለሚያ፡ መጨለሚያ/መጥፊያ ። 

መድለም፡ መጨለም/መጥፋት ። 

መድለቢያ፡ መደንበሻ/መሻገቻ/መሥ ቢያ/መወፈሪያ/ጐታ/ጕድጓድ/ሣጥን ("ያ ሞሌ ጨው") ። 

መድለብ፡ መጥቈር/መደንበሽ/መሻ ገት/መወፈር/መሥባት ። 

መድሊያ፡ የምቾት ስፍራ ጊዜ ። 

መድላት፡ መመቸት/መሰማማት/መ ኾን/መገባት ። 

መድሎ፡ ማድላት፤፡ ደላ ።

መድሎ፡ ዝኒ ከማሁ ። 

መድመም፡ መድነቅ/መግረም ። 

መድመስመስ፡ መትመስመስ/መልከሰከሰ ። 

መድመቂያ፡ የዘፈን ' መሣሪያ ("እስክ ስታ ጭብጨባ እልልታ በረ") ። 

መድመቅ፡ መግነን/መጕላት/ማማር ። 

መድመንመን፡ መጠቋቈር ። 

መድመጥ፡ ማለስለስ/ማለዘብ ። 

መድመጥ፡ ፅ ገል ዛጐል ደረቅ የባሕር ዐረፋ ማለስለሻ/ማለዘቢያ ። 

መድመፅ፡ ገል፡ ደመጠ። 

መድሚያ፡ ደም መኾኛ ። 

መድማት፡ መውጣት/መፍሰስ ። 

መድማጅ፡ የመደመደ፡ የሚመደምድ፡ ቈራጭ፡ ጠራጊ፡ ደልዳይ ። 

መድረምረሚያ፡ መጕረምረሚያ ። 

መድረምረም፡ መጕረምረም ። 

መድረሳ (ዐረ)፡ ተማሪ ቤት/ት ምርት መማሪያና ማጥኒያ ማንበቢያ ። 

መድረስ፡ ማደግ/መቅረብ/መንካት/መጠጋት/መምላት/መፈጸም ። 

መድረሻ፡ መቅረቢያ/መግቢያ/መም ሊያ/መፈጸሚያ ። 

መድረሻ ቢስ፡ መግቢያው/መጠጊ ያው መጥፎ/ብላሽ የኾነ ሰው ። 

መድረሻ፡ የመንገድ/የነገር ፍጻሜ ። 

መድረሻ፡ የግስ መጨረሻ ("ግእዝና ራብዕ ፊደል ገደለ በላ ዘረጋ የመሰለው ኹሉ") ። 

መድረቂያ፡ ሙቀት/ፀሓይ/ነፋስ/ብርድ ("ደረቅ መኾኛ") ። 

መድረቅ፡ መክለል/መከሽለል/መክረር ("ክው ማለት") (ኤር. ፶፡ ፴፰) ። 

መድረቅረቂያ፡ መጮኺያ ("አፍ ጕ ረሮ") ። 

መድረቅረቅ፡ በኀይል መጮኸ ። 

መድረጥ፡ ማሸት/መምታት/መበጥ በጥ/ማወክ/መነቅነቅ ። 

መድረጫ፡ ማሻ/መበጥበጫ/ጣባ/ ገበቴ ። 

መድሪያ፡ መለመጫ/መሥሚያ ። 

መድራት፡ መለመጥ/መሥማት/መጋል/መስፋት/መብዛት/መሻፈድ ። 

መድራት፡ መተርተር/መዘርጋት ። 

መድቀስቀስ፡ መዛል/መድከም ። 

መድቀቂያ፡ መላሚያ/መለዘቢያ ። 

መድቀቅ፡ መላም/መለዘብ ። 

መድቂያ (መድቅሕ)፡ መምቻ/መ ውጊያ ("እግር ኰቴ ድጅኖ መቋሚያ") ። 

መድበል፡ ቅጽል (ወንድና ሴትን የ ሚያስተባብር ገዳይ ገዳዮች) ። 

መድበል፡ አደባባይ/ሸንጎ (ግእዝ) ። 

መድበስ፡ መግሰስ/መጥፋት ። 

መድበስበስ፡ መደናገር/መሳሳት ። 

መድበስበሻ፡ መደናገሪያ/መጭበርበሪያ ። 

መድበን፡ መሞት/መክረር/መጥበቅ/መድረቅ ። 

መድበክበኪያ፡ መወፈሪያ ። 

መድበክበክ፡ መወፈር ። 

መድነቂያ፡ መግረሚያ ። 

መድነቅ፡ መግረም ። 

መድነን፡ መናቸት/መብዛት/መዘንበል ። 

መድን (መድኅን)፡ የተሼጠ ("ወይም በሽታ የወጣለት ከብት ዋስ ዋቢ ተያዥ ዐላፊ") ። (ተመልከት፡ መደነን የዚህ ዘር ነው) ። 

መድን የሚያድን፡ ዳነ ።ሜዶን፡ ያገር፡ ስም፡ በእስያ፡ ክፍል፡ ያለ፡ አገር፡ ዛሬ፡ ኢራቅ፡ ይሉታል። ሜድን፡ ተመልከት ። 

መድከሚያ፡ መልፊያ/መጣሪያ/ሥራ/ሕመም ። 

መድከም፡ መልፋት/መዛል/ለሞት መቅረብ ። 

መድካት፡ መርገጥ/መወሰን ። 

መድገሚያ፡ ማንበቢያ/መጸለያ አትሮ ንስ (ማከያ መጨመሪያ) ። 

መድገም፡ ማንበብ/መመለስ/ማከል መጨመር ። 

መድፈ፡ መሸመቂያ ስፍራ ("ዱር ፈረፈር ካብ ተገን") ። 

መድፈሪያ፡ መስደቢያ/ማዋረጃ ("እን ደበት ከፉ ነገር") ። 

መድፈሪያሽ ወርቅ፡ የሴት ስም ። 

መድፈር፡ መስደብ/መንጠብ/ማዋረድ/ደፋሪ መኾን/መንካት ። 

መድፈቂያ፡ መዝፈቂያ/መንከሪያ/ማ ላሚያ ("ባሕር ወፍጮ") ። 

መድፈቅ፡ መዝፈቅ/መንከር/ማግባት/መፍጨት/ማላም ። 

መድፈን፡ መቅበር/መምረግ/መሸ ፈን/መዝጋት/መጨፈን ። 

መድፈንፈን፡ መጭፈንፈን ። 

መድፈንፈኛ፡ መጭፈንፈኛ ። 

መድፈኛ (ኞች)፡ መድፍ ተኳሽ ("የመድፍ ሹም ባለመድፍ") ። 

መድፈኛ፡ መምረጊያ፡ መቅበ ሪያ፡ ደፈነ ። 

መድፈኛ፡ መቅበሪያ/መምረጊያ ዐፈር/ጭቃ/ደንጊያ/ዶማ ። 

መድፈኛ፡ ባለመድፍ፡ ደፋ ። 

መድፈጥ፡ መጐንበስ/መሸመቅ ። 

መድፈጥፈጥ፡ መፍረጥረጥ ። 

መድፈጥፈጫ፡ መፍረጥረጫ ። 

መድፊያ፡ ማፍሰሻ/መከንበያ/መጋገ ሪያ/መተዊያ ። "ዳቦ መድፊያ ወፍጮ መድ ፊያ" እንዲሉ ። 

መድፋት፡ ማፍሰስ/መገልበጥ/መዘር ገፍ/ማመዘን/ማዘንበል/መጫን/ማስቀመጥ/መጋገር ። 

መድፍ (ፎች/መድፍዕ)፡ የታ ወቀ ትልቅ የጦር መሣሪያ ("በሩቅ የሚመታ የጠመንዣ ዐይነት በተተኰሰ ጊዜ ጥይቱ ጠላትን ከነሰፈሩ የሚጥል የሚደፋ") ። 

መድፍ፡ የሸክላ አክንባሎ መሥዋዕት ሲሠራ በጽዕዱት ላይ የሚጫን የሚደፋ ። (ተመልከት፡ ሞግድን እይ) ። 

መድፍ፡ የጦር መሣሪያ ደፋ ።

መድፍነ ፀር፡ ጠላትን እንዳይጐዳ የሚያደርግ/የሚከለክል ዕፅ/አስማት ("ተንኰ ሉን የሚደፍንበት የሚዘጋበት የድፍነት") ። 

መድፍን/ደፋኝ፡ (ግእዝ) ። 

መዶለት፡ ማዶም/መምከር/ማሤር/መቋጠር ። 

መዶለቻ፡ ማደሚያ/ማሤሪያ (ስፍራ ጊዜ) ። 

መዶል፡ መጨመር/ማግባት/መክተት/ማሰናዳት ። 

መዶልዶሚያ፡ መደነዣ/መጐልደፊያ ። 

መዶልዶም፡ መደነዝ/መጐልደፍ ። 

መዶስ፡ መጣስ/መጠምሰስ/መቀጥቀጥ/ማሣሣት/ማድቀቅ ። 

መዶረሪያ፡ መቈጫ/ማኵረፊያ ። 

መዶረር፡ መቈጣት/ማኵረፍ ። 

መዶሻ (ዎች)፡ መቀጥቀጫ/ማሣሻ/ማጠፍጠፊያ/ማድቀቂያ ("መካከሉ ዕንጨት የተዋደደበት ብረት") (መሳ. ፭፡ ፳፯፡ ኤር. ፲፡ ፬) ። (ተመልከት፡ መራጃን እይ) ። 

መዶሻ፡ መራጃ፡ ዶሰ ። 

መዶሻ፡ ቡጢ/ጡማ ("በሽኩቻ ጊዜ ወስፌን መቀስን ሰይፍን የሚረታ") ። 

መዶሻ፡ የኀይሌ የስም ቅጽል ። 

መዶያ፡ መጨመሪያ/መክተቻ/ጐታ/ድብኝት/ሸክላ/ጕድጓድ ("ናዳ") ። 

መዶግዶግ፡ መጨር/ማርቀቅ ። 

መጀለት፡ ማደግ/መርዘም/መናቸት ። 

መጀለቻ፡ ማደጊያ/መርዘሚያ/መንሰ ራፊያ ("ጊዜ ውሃ መሬት") ። 

መጀርጀፍ፡ ማርጀት/ማፍጀት/መሸ ምገል ። 

መጀቦኛ፡ ቡልኮ/ጋቢ/ቅጠል/ሣር ("መሸፈኛ ማጀያ") ። 

መጀናነን፡ ማኰራራት ። 

መጀንጀን፡ ማግባት/መጨመር/መም ላት ። 

መጀጀር፡ መከልከል/መቈሸብ ። 

መጀጐያ፡ ማጠሪያ/መቅጠሪያ/ጨ ፈቃ/ሽምጥ ። 

መጅ፡ (ደሐየ፡ መድሔ)፡ መፍጫ፡ የወፍጮ፡ ልጅ፡ በ፪፡ እጅ፡ ተይዞ፡ ከላይ፡ ወደ፡ ታች፡ ከታች፡ ወደ፡ ላይ፡ እያለ፡ የሚፈጭ።("ዘዳ. ፳፬፡ ፮") ። የመዘውር፡ ወፍጮ፡ ቢኾን፡ መጁበመንኰራኵር፡ እንዝርት፡ ተይዞ፡ በዙሪያ፡ እየተሽከረከረ፡ ይፈጫል። ሲበዛመጆች፡ ይላል። 

መጅ፡ ወንዝ፡ እግዜር፡ በተፈጥሮ፡ ያበጀው፡ መጅ፡ የሚገኝበት፡ ወንዝ፡ ዠማ፡ በወግዳና፡ በተጕለት፡ መካከል፡ ያለ። ሱላይንእይ ። 

መጅ፡ የቍስል፡ መደብ፡ ዕብጠት፡ ልቴም፡ የደደረ። 

መጅ፡ የፍታ፡ ነገሥት፡ ቃል፡ ማሳጠሪያ፡ ምልክት ። 

መጅሊስ፡ (ዐረ. ጀለሰ፡ ተቀመጠ)፡ ብዙ፡ ሰው፡ ያለበት፡ የተቀመጠበት፡ ሸንጎ፡ አደባባይ፡ (ዐውድ) ግላስን፡ ተመልከት ። 

መገለ፡ (መጊል፡ መገለ)፡ ፈረጠ፡ ወጣ፡ ፈሰሰ፡ መግሉ። 

መገለል፡ መታጨድ/መቈረጥ/መወገድ/መራቅ ። 

መገለማመጥ፡ መገራመም ። 

መገለባበጥ፡ መለዋወጥ/መቀያየር ። 

መገለባበጫ፡ መለዋወጫ/ማነኳኰሪያ (ማንካ/ማጭድ) ። 

መገለያ፡ መታጨጃ/መወገጃ ። 

መገለጢጥ፡ ሣቂታ (ጥርሱን የማይከድን) ። 

መገለጢጥ،—ሣቂ፡ ሣቂታ፡ ገለለ ። 

መገለጥ፡ መገለብ/መገፈፍ/መራቈት/መውጣት/መታየት/አለመደበቅ (፩ቆሮ. ፩፡ ፯) ። 

መገለጫ፡ መብሪያ/መታያ ። 

መገላለ፡ መከፋፈቻ ። 

መገላለጥ፡ መከፋፈት ። 

መገላለጥ፡ መገላለብ/መከፋፈት ። 

መገላለጫ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

መገላመጥ፡ መገሠጽ/መቈጣት ። 

መገላመጥ፡ ወዲያ ወዲህ ማየት ። 

መገላመጫ፡ መለስ ቀለስ ማያ ጊዜ ። 

መገላመጫ፡ መተኰሪያ (ትኵር ብሎ ማያ መቈጣት) ። 

መገላበ፡ መንከባለያ/ዕርከን/ተዳፋት/ቍልቍለት/አፋፍ/ገደል ። 

መገላበጥ፡ ስፍራ መልቀቅ/መለወጥ/መንከባለል ። 

መገላተሚያ፡ መቻኰያ/መጋጫ ። 

መገላተም፡ መቻኰል/መጋጨት ። 

መገላገል፡ መታረቅ/መላቀቅ/መለያየት/መውለድ ። 

መገላገል፡ ማስለቀቅ/መለየት/ማስታረቅ ። 

መገላገያ፡ መታረቂያ/መሰማሚያ/መለያያ/መውለጃ ። 

መገላገያ፡ ማስታረቂያ/ማሰማሚያ (ጊዜ ስፍራ ቀጠሮ ሸንጎ) ። 

መገልመጥ፡ ማሞቅ/ማጋል/ማላብ/ማተኰስ ። 

መገልመጫ፡ ማሞቂያ/ማተኰሻ ። 

መገልማት፡ አለመጣፈጥ/መበላሸት ። 

መገልሞት፡ አለሚስት/ኣለባል መኖር (ማመንዘር) ። 

መገልሞቻ፡ ያባት/የናት/የወንድም/የዘመድ ቤት ወይም ገንዘብ ። 

መገልበጥ፡ መቀዳት/መጨመር/መጋባት/መደፋት/መፍሰስ ። 

መገልበጥ፡ መቅዳት/መጨመር/ማጋባት/መድፋት/ማፍሰስ/መከንበል/መከልበስ/መጨለጥ/መለወጥ/መተርጐም/መመለስ ። 

መገልበጫ፡ መቅጃ/ማጋቢያ ዕቃ ። 

መገልበጫ፡ ዕቃ/መተኛ/መፈንደሻ ። 

መገልገል፡ መለመን "እባክኸ ብላ ወይም ተው ማለት።" 

መገልገል፡ መገመስ/መታረስ/መለመን (የመንፈሳዊ ሥራ መሠራት የዓሥራት በኵራት መሰጠት) (፪ዜና. ፴፩፡ ፳፩) ። 

መገልገል፡ መግመስ/ማረስ ። 

መገልገያ፡ መታረሻ/ዕሺ ማያ ። 

መገልገያ፡ መግመሻ/ማረሻ (የበጋ) ። 

መገልጠጥ፡ መገልፈጥ/መሳቅ ። 

መገልፈጥ፡ መሣቅ/መገልፈፍ ። 

መገልፈጫ፡ መሣቂያ/መገልፈፊያ ። 

መገልፈፊያ፡ መሣቂያ/መፋቂያ ስፍራ መሣሪያ ። 

መገልፈፍ፡ መላጥ/መፋቅ (ድድን ማስጣት መሣቅ) ። 

መገመል፡ መለብለብ ። 

መገመት፡ መሰላት/መገምገም/መሸለግ ። 

መገመት፡ ማስላት/መገምገም ። 

መገመቻ፡ መሰሊያ/መገምገሚያ ። 

መገመቻ፡ ማስሊያ/መገምገሚያ (ጊዜ ስፍራ ጽፈት) ። 

መገመያ፡ መለብለቢያ ምጣድ እሳት ። 

መገመገ፡ (ገመገመ)፡ ጡትን፡ ባፉ፡ ሳበ፡ ጐተተ፡ ብዙ፡ ወተት፡ ጠባ፡ ለገለገ፡ መጠመጠ ።ማገን፡ እይ ። 

መገማመስ፡ መተላለም/መቈራረስ/መከፋፈል ። 

መገማመት/መገማገም፡ መተሳሰብ ። 

መገማመቻ፡ መሸላለጊያ ። 

መገማመጥ፡ መቈራረስ/መሸራረፍ ። 

መገማገሚያ፡ መገማመቻ/መተሳሰቢያ ። 

መገማገም፡ መገማመት/መሸላለግ/መተሳሰብ ። 

መገማጠ፡ መነቃቀፊያ/መናናቂያ (እንቢ ማያ) ። 

መገማጠጥ፡ መነቃቀፍ/መናናቅ ። 

መገምደል/መግመስ፡ በብዙ መቍረስ ። 

መገምደያ/መግሙሻ፡ መቍረሻ ቢላዋ ። 

መገምገሚያ፡ መገመቻ/መሸለጊያ ። 

መገምገሚያ፡ መገመቻ/መሸለጊያ ። 

መገምገም፡ መገመት/መሸለግ/መሰላት ። 

መገምገም፡ መገመት/ማስላት (ሒሳብ ማድረግ) ። 

መገምጠጥ፡ መንቀፍ/ማንጓጠጥ (ከበሬታ መንሣት ማሳጣት) ። 

መገምጠጫ፡ መንቀፊያ/ማሽማጠጫ ። 

መገሰል፡ መቈጣት/መጮኽ (ግስላ መኾን) ። 

መገሰስ፡ መጥፋት/መሻር/መረባት/መዳሰስ ። 

መገሰሪያ፡ አፍ/ዋንጫ/አንኮላ ። 

መገሰር፡ መጠጣት/መለግሸት ። 

መገሰሻ፡ መጥፊያ/መለወጫ (የግስ መነገሪያ) ። 

መገሰያ፡ መቈጫ/መጮኺያ ። 

መገሠጥ፡ መሳል/ማንጠስ ። 

መገሠጥ፡ መገሠጽ ። 

መገሠጫ፡ መሳያ/ማንጠሻ (ዐልቅት ትንባኾ) ። 

መገሠጽ፡ መቈጣት/መቅጣት ። 

መገሥገሥ፡ መማለድ (ማልዶ መሮጥ) ። 

መገሥገሥ፡ ማደግ/መርዘም ። 

መገሥገሻ፡ እግር (የሚኼዱበት አገር) ። 

መገሥገሻ፡ ደቂቅ አገባብ (እስከ እ ወደ የሚል ቃል) ። 

መገረሚያ፡ መደነቂያ ("(ማድነቂያ ማን)") ። 

መገረሚያ፡ እስራት/ጭነት ። 

መገረም፡ መደነቅ ("(ማድነቅ ማንከር)") ። 

መገረም፡ ገራም ደንሴ መኾን ። 

መገረን፡ የበሽታ የትኵሳት ስሜት ። 

መገረዝ፡ መቈረጥ/መቀንጠብ ። 

መገረዣ፡ መቈረጫ ። 

መገረፊያ፡ ጊዜ/ስፍራ/ኀጢአት ። 

መገረፍ፡ በጅራፍ መመታት (ዘዳ. ፳፭፡ ፪፡ ኢሳ. ፶፱፡ ፲፭) ። 

መገሪያ፡ መቀመጫ/መቅጫ/ማስለመጃ (ጊዜ ዐለንጋ ሜዳ ልጓም) ። 

መገራመም፡ መገለማመጥ ። 

መገራሰሚያ፡ ጓዳ/ማጀት ። 

መገራሰም፡ መወላከፍ/መደናቀፍ ። 

መገራት፡ መቀመጫ መኾን/መሠራት/መቀጣት ። 

መገራት፡ መቅጣት/ማስተማር/ማሠልጠን/ማስኬድ/ማራመድ ። 

መገርመሚያ/መገላመጫ፡ ዐይን ። 

መገርመም፡ መገላመጥ ። 

መገርማ፡ ነጭ መኾኛ ጊዜ ። 

መገርሰስ፡ መነቀል/መውደቅ ። 

መገርሰስ፡ መንቀል/ማፍለስ/መጣል ። 

መገርሰሻ፡ ኀይል/መኪና ። 

መገርበድ፡ መክፈት/መወለል ። 

መገርኘት፡ ማሰር/መኰድኰድ/መጠ ። 

መገርኛ፡ ገመድ/ጠፍር ። 

መገርደሚያ፡ የፊት ጥርስ ወይም መንጋጋ ። 

መገርደም፡ መግመጥ/መስበር/ማድ ። 

መገርደድ፡ መጠንከር/ማጥረስ ። 

መገርደፊያ፡ መከርተፊያ (ታላቅ ወ) ። 

መገርደፍ፡ ማጕረሥ/መፍጨት/መ ። 

መገርገሪያ፡ መትከያ/ማገጃ/ማቆሚያ (ካብ ጠባብ ስፍራ በር) ። 

መገርገር፡ መቀርቀር/መትከል/መደርደር/ማገር/ማወክ/ማቆም ። 

መገርጣት፡ መንጣት ። 

መገሸሪያ፡ መቀመጫ/ቍጭ ማያ ። 

መገሸሪያ፡ ማስቀመጫ/ማቈያ ። 

መገሸር፡ መቀመጥ/መቈየት ። 

መገሽለጥ (ላገ)፡ መላጥ/መግፈፍ/መገልፈፍ/መሣቅ/መገልፈጥ ። 

መገሽለጥ (ጥ)፡ መገፈፍ ። 

መገሽለጫ፡ መግፈፊያ/መሣቂያ ። 

መገበ፡ ሾመ፡ አሠለጠነ። (ዎች)፡ የመገበ፡ የሚመግብ መጋቢ፡ የምግብ ፣ ባለሥልጣን፡ አብሊ፡ አጠጪ፡ ሹም፡ አዛዥ፡ ("ሉቃ. ፲፮፡ ፩, ፪, ፫, ፰") ። 

መገበ، (መግቦ፡ መገበ)፡ ቀለበ፡ አበላ፡ አጠጣ፡ ጠበቀ ፣ተከባከበ፡ እናት፡ ልጇን 1 እየመገበች፡ እንደምትጠብቅ፡ ማለት፡ ነው፡ ("ግብ. ሐዋ. ፲፫፡ ፲፰") ። 

መገበሪያ ቍና፡ ታላቅ ቍና መገበሪያ የሚሰፈርበት። 

መገበሪያ፡ የቍርባን ስንዴ። 

መገበሪያ፡ ግብር መስጫ ጊዜና ቦታ። 

መገበር፡ ግብር መስጠት/ማስቀረጥ/መታዘዝ ።

መገበዝ፡ ዝበዝ፡ ግብዝ ማድረግ፡ መደለዝ።

መገበዣ፡ መደለዣ፡ መቀላቀያ።

መገበያየት፡ መገዛዛት፡ መለዋወጥ።

መገበያየት፡ መገዛዛት፡ መሻሻጥ፡ መሰጣጠት፡ መቀባበል።

መገበያያ፡ መሻሻጫ፡ መለዋወጫ ስፍራ ።

መገበድ፡ በወፍራሙ መፍለጥ/መሠንጠቅ።

መገበጃ፡ ቦለድ፡ ምሣር፡ ማጤ፡ ጠገራ።

መገበጥ፡ መከመር፡ ማከማቸት፡ ግብጣ ማውጣት።

መገበጫ፡ መምቻ፡ መለያ፡ መከመሪያ፡ ማከማቻ።

መገባበዝ፡ ብላ መባባል/መጐራረሥ።

መገባባት፡ ተከታትሎ መግባት ። 

መገባት፡ መመቸት መወደድ ። 

መገባደድ፡ መስለጥ፡ መዋገድ፡ መቃረብ።

መገባደጃ፡ መስለ፵፡ መዋገጃ።

መገብየት፡ መገዛት፡ መለወጥ፡ መሸጥ።

መገብየት፡ መግዛት፡ መለወጥ።

መገብያ፡ መግዣ (ገንዘብ/ገበያ)።

መገብያ፡ መግዣ፡ መለወጫ።

መገተም፡ መቃም/መቻም ። 

መገተሪያ፡ መሳቢያ/መወጠሪያ/ማቆሚያ ። 

መገተር፡ መለጠጥ/መወጠር/ማቆም/መቀሰር/መደከር ። 

መገተን፡ መንጨት/መዘንተር ። 

መገታት፡ መያዝ/መወሰን/መታገድ/መቆም ። 

መገት፡ መከራከር፡ መነጋዢ፡ መጪቃጨቅ ። 

መገትገት፡ መላልሶ መንከስ/መገጥ ገጥ/መቈርጠም ። 

መገትገቻ፡ የፊት ጥርስ ። 

መገቻ፡ መታገጃ/መቆሚያ ። 

መገቻ፡ መከራከሪያ፡ ጊዜ፡ ስፍራ፡ አገተ፡ አጨቃጨቀ፡ አነዛነዘ፡ አነጋገረ፡ አከራከረ፡ እሰጥ፡ አገባ፡ አባባለ ።አጋች፡ ያገተ፡ የሚያግት፡ አከራካሪ፡ ጥቅም፡ ዳኛ። 

መገነ፡ (ትግ)፡ በሰለ፡ የዛፍ፡ ፍሬ። 

መገነ፡ (ገኒን፡ ገነ)፡ ደቀነ፡ መከተ። 

መገነ፡ ሞገሰ፡ 

መገነዝ (ገኒዝ)፡ መከፈን/መጠቅለል/ማሰር/መቋጠር ። 

መገነዣ (መግነዝ)፡ መጠቅለያ/ማሰሪያ ልብስ ፈትል ከፈን ። 

መገነጣጠል፡ መለያየት/መበታተን/መበለሻሸት ። 

መገነጣጠል፡ መቈራረጥ/መሰባበር ። 

መገነጣጠያ፡ መለያያ/ማበለሻሻ ። 

መገና የጋሻ፡ እጀታ፡ መከና ።

መገናኘት፡ መተያየት/መቃረብ (ዘፀ. ፴፫፡ ፯፡ መክ. ፱፡ ፲፩) ። 

መገናኘት፡ መጋጠም/መሳሳም/መጣመር/መቋለፍ (የሰውና የሰው የወንድና የሴት) ። 

መገናኛ፡ ያ፬ቱ ወንጌላውያን ቃል የሚገጥምበት መሥመር ንባብ ። 

መገናኛ፡ ጊዜ/ቤት/ስፍራ (ኀፍረተ ብእሲ ወብእሲት) ። "መገናኛ ድንበር መሳሳሚያ ከንፈር" እንዲሉ ። 

መገናዘቢያ፡ መገናኛ/መጣመሪያ/መቋለፊያ ። 

መገናዘብ፡ መወራረስ/መያያዝ ። 

መገናጠል፡ መባጠስ/መራከብ ። 

መገን፡ የጋሻ፡ ስም፡ ብስል፡ ሰው፡ የሚያነግበው፡ የሚመክተው፡ አግሬ። 

መገን፡ ጃሎ፡ (ጃሎ፡ መገን)፡ ጋሻ፡ የያዘ፡ ባለጋሻ፡ ልጅ፡ ማለት፡ ነው። ጃሎን፡ ተመልከት ። 

መገንበር፡ ጥኑ/ጠንካራ መኾን ። 

መገንታት፡ መጮኸ/መቈጣት ። 

መገንቻ፡ መጮኺያ/መስበኪያ ። 

መገንዘቢያ፡ መታሰቢያ/መታወሻ/ማ ። 

መገንዘብ፡ መታወስ/መታሰብ (ማስታወስ ማሰብ) ። 

መገንደስ፡ መስበር/መሠንጠቅ/መጣል/ማጋደም/ማውደቅ ። 

መገንደስ፡ መውደቅ/መጋደም ። 

መገንደሻ፡ ነፋስ/ውሃ ። 

መገንጀብ፡ ማርጀት/መዘንጋት ። 

መገንገን፡ መፍራት/መጠርጠር ። 

መገንገኛ፡ ልብ/ጊዜ ። 

መገንጠል፡ መስበር/መለየት/ማበላሸት ። 

መገንጠያ፡ አንድ ወይም ኹለት እጅ ። 

መገንፈል፡ መፍላት/መፍሰስ ። 

መገንፈያ፡ መፍሊያ ማሰሮ ። 

መገንፋት፡ መፍላት/መጠበስ ። 

መገኘት፡ መኾን/መፈጠር/መወለድ/መውጣት/መምጣት/መገለጥ/መያዝ ። 

መገኛ፡ መፈጠሪያ/መወለጃ/መያዣ/መጨበጫ ።

መገዘ፡ (ገዝዐ፡ ወሠረ)፡ ዝገዘ፡ ከረከረ፡ ከረከመ፡ በመጋዝ፡ ቈረጠ፡ ሠነጠቀ፡ ሸነሸነ ። 

መገዘም፡ መቈረጥ/መከፈል/መሸነፍ። 

መገዘር/መገረዝ፡ (፩ቆሮ. ፯፡ ፲፰, ፲፱) ። 

መገዘት፡ መወገዝ/መለየት/መከልከል ። 

መገዘት፡ መያዝ/ማሰር/መከልከል/መለየት/ማውገዝ ። 

መገዘቻ፡ መለያ/ማውገዣ (ጊዜ/አደባባይ ሥልጣን) ። 

መገዘቻ፡ መወገዣ (ጊዜና ስፍራ) ። 

መገዘዝ،—ገመገም፡ ገዘዘ። 

መገዛት፡ መገብየት/መሸመት/መዜግ/መገበር/መታዘዝ (ሕዝ. ፳፱፡ ፳፡ ሉቃ. ፲፯፡ ፲፫፡ ግብ. ሐዋ. ፳፮፡ ፲፰) ። 

መገዛዘት፡ መዋገዝ/መወጋገዝ። 

መገዛዘቻ፡ መዋገዣ/መወጋገዣ። 

መገዛዛት፡ መገበያየት/መለዋወጥ። 

መገዛዛት፡ የመግዛት ድርብ (መገበያየት/መሸማመት) ። 

መገዛዣ፡ መገበያያ/መለዋወጫ (ስፍራ/ጊዜ/ገንዘብ) ። 

መገዛዣ፡ የመግዣ ድርብ (መገበያያ/መሸማመቻ) ። 

መገዝገዝ (ገዚዝ/ገዚዕ ወሥሮ)፡ መከርከር/መመገዝ/መከርከም/መከመም ።

መገዝገዝ፡ መድከም/መክበድ/ማርጀት። 

መገዝገዣ፡ መከርከሪያ/መመገዣ (ማጭድ/መጋዝ) ። 

መገዣ፡ ጊዜና ኀይል ። 

መገደል፡ መመታት/መደብደብ/መወጋት/መታረድ/መሞት ።

መገደሪያ፡ የሌላውን ሥራና ጥቅም መንቀፊያ ። 

መገደር፡ መስደብ/መንቀፍ ። 

መገደቢያ፡ መከልከያ/መወሰኛ/ማገጃ/መደልደያ (ጊዜ/መሣሪያ/ዐፈር/ድንጋይ)። 

መገደብ፡ መክተር/ማገድ/መወሰን። 

መገደያ፡ መደብደቢያ/መሞቻ (ስፍራ/ጊዜ/መሣሪያ) ።

መገዳደል፡ የመጋደል ድርብ መተላለቅ ። 

መገዳደል፡ የመግደል ድርብ (መመታታት/መደባደብ) ።

መገዳደሪያ፡ መወዳደሪያ/መፈካከሪያ። 

መገዳደር፡ መፈካከር/መወዳደር። 

መገዳደያ፡ የመጋደያ ድርብ መተላለቂያ/መቻ ። 

መገድገድ፡ መተከል/መቆም/መወጠር ። 

መገድገድ፡ ግድግዳ ማቆም/ቈዳን መወጠር (ካስማ) ። 

መገድገጃ፡ መተከያ/መቆሚያ (ስፍራና ጊዜ) ። 

መገድገጃ፡ መትከያ/ማቆሚያ (ምድር) ። 

መገገር (መጀጀር)፡ ማፍጠጥ/ማጕረጥ። 

መገጠሚያ፡ ጊዜና ቦታ ። 

መገጣበሪያ፡ መነቀፊያ ። 

መገጣበር፡ መስደብ/መዋረድ/በይነ"! 

መገጣጠሚያ፡ መቀናበሪያ/መከናወኛ/መገናዘቢያ ። 

መገጣጠም፡ መቀናበር/መከናወን ። 

መገጣጠም፡ መዘጋጋት/መዘፋፈን። 

መገጣጠብ፡ መላላጥ/መመላለጥ። 

መገጥገጥ፡ መቀጥቀጥ/መምታት/ብደብ ። 

መገጨር፡ ማስቋፍ/አለማስቸኰል ። 

መገጨት፡ መመታት/መለተም/መኰርጐም ። 

መገጨት፡ ድንገተኛ ጥል ዕለተ ጠብ ያልታሰበ አደጋ የጊዜ ጦርነት ። 

መገጭ፡ የወንዝና፡ የቀበሌ፡ ስም፡ የበጌምድር፡ ዠማ ። 

መገፈሪያ፡ መቃሚያ (ግርግም የቈዳ ከረጢት የፈረሱንና የበቅሎውን አፍ የሚጐርሥ ማንጠልጠያው ከራሳቸው ላይ የሚሰቀል) ። 

መገፈር፡ መቸፈር/መቃም/መቻም ። 

መገፈት፡ መቅመስ/መጠጣት/መዠመር (መፍጀት ማቃጠል) ። 

መገፈቻ፡ መግፈፊያ (መጠጫ መዠመሪያ እጅ አፍ ዋንጫ ጥዋ አንኮላ ኩባያ ብርጭቆ የመሰለው ኹሉ) ። 

መገፊያ፡ መበደያ (ግፍ መቀበያ) ። 

መገፋተር፡ መጋፋት ። 

መገፋት፡ መበደል/መናጥ ። 

መገፋፊያ፡ የመግፊያ ድርብ ። 

መገፋፋት፡ የመግፋት ድርብ ። 

መገፍተሪያ፡ መግፊያ (እጅ) ። 

መገፍተር፡ መግፋት ። 

መገፍገፊያ፡ መላጫ/ማጨጃ/መቀ ። 

መገፍገፍ፡ መሥራት/መግፋት ። 

መጕሊያ፡ መግዘፊያ/መወፈሪያ ብርና ። 

መጕላሊያ፡ ስፍራና ጊዜ ምክንያት ። 

መጕላላት፡ መጐዳት/መራብ/መጠማት/መንገላታት/መቸገር ። 

መጕላት፡ መግዘፍ/መወፈር/ጕልሕ መኾን (አለመቅጠን አለመርቀቅ መድመቅ የጥፈት/የቀለም ቀለም) ። 

መጕመድ፡ መቍረጥ/መጕረድ/መምታት/ማበል ። 

መጕመጃ፡ መቍረ/መጕረጃ (መጥረቢያ ጐራዴ መጋዝ ማንኛውም ስለት እሳት መሣሪያ) ። 

መጕመጥመጥ፡ መታጠብ/መጥዳት/መጥራት ። 

መጕመጥመጫ፡ ያፍ ማጠቢያ ውሃ ወይም እየተጕመጠመጡ የሚተፋ መድኀኒት ። 

መጕረምረሚያ፡ መቈጫ ጊዜ ነገር ። 

መጕረምረም፡ መድረምረም/መቈጣት ። 

መጕረሻ፡ እጅና አፍ ። 

መጕረቢያ፡ መርገቢያ/መቈርበጫ ። 

መጕረብ፡ መርገብ/መቈርበጭ ። 

መጕረድ፡ መቍረጥ/መጐንደብ/መቀ የድ/መፈተግ ። 

መጕረጃ፡ ጐራዴ/ሰይፍ/መጥረቢያ/መጋዝ (ስለት ያለው ብረት ኹሉ) ። 

መጕረጥ፡ መውጣት/መፍጠጥ ። 

መጕረጥ፡ መጫር/መጨር ። 

መጕረፊያ፡ መፍሰሻ/መታጠቢያ ። 

መጕረፍ፡ መውረድ/መታጠብ ። 

መጕረፍረፍ፡ መዝረክረክ/መዝረፍረፍ ። 

መጕሸት፡ መደፍረስ/መበጥበጥ/መወፈር ። "በትግሪኛ ጕዑሽ ይባላል።" 

መጕበጥ፡ ጐባጣ መኾን፡ መቀሰት፡ ደጋን መምሰል፡ መቀለስ።

መጕበጫ፡ ጐንበሻ፡ መዝቢያ፡ መደገኛ/መቀለሻ ።

መጕደል፡ መቀነስ/ማነስ/ማረዝ (ምሳ. ፲፫፡ ፳፫፡ ሮሜ. ፲፩፡ ፲፪፡ ፊልጵ. ፬፡ ፲፪) ። 

መጕደያ፡ ማነሻ/መቀነሻ። 

መጕደፊያ፡ ማደፊያ/መቈሸሻ/መርከሻ ። 

መጕደፍ፡ ጕድፍ መኾን ከፍግ/ከጥራፂ መቀላቀል/መፋግ/መርከስ ። 

መጕደፍደፍ፡ መኵለፍለፍ ። 

መጕዳት (ጐዲዕ)፡ መስበር/ማድቀቅ/ማክሳት (መክ. ፰፡ ፱) ። 

መጕጃ (ምጕዳዕ)፡ አርቃሾ (ሽመል)/መምቻ/መጓጐ (ሹል ብረት)። 

መጊያጊያ፡ መሸላለሚያ ። 

መጊያጊያጥ፡ መላበስ/መሸላለም። 

መጋለ፡ መዋረጃ/ብቻ መኾኛ ። 

መጋለል፡ መራራቅ ። 

መጋለቢያ፡ ሜዳ/ፈረስ/ጊዜ ። 

መጋለብ፡ መሸሽ/መሮጥ/መብረር/መፈርጠጥ/መወንበድ ። 

መጋለያ፡ ጊዜ/ሸንጎ ። 

መጋለጥ፡ መካፈት/መጋፈፍ/መራቈት ። 

መጋል፡ (ኦሮ)፡ ጠይም ። 

መጋል፡ መጋም/መሞቅ/መሥማት/መተኰስ ። 

መጋልማ፡ መጋልነት፡ ያለው፡ የመጋል፡ ዐይነት ። 

መጋመስ፡ መካፈል/መፈናከት (ግማሽ መኾን መቅረት ከምሉነት መጕደል) ። 

መጋመሪያ፡ መጐልመሻ ዕድሜ ። 

መጋመር፡ ማደግ/መጥናት ። 

መጋመሻ፡ መፈናከቻ/መጓደያ (ግማሽ መኾኛ) ። 

መጋመድ፡ መጣመር/መሻረብ ። 

መጋመጥ፡ መናከስ/መዘባተር ። 

መጋመጫ፡ መናከሻ ስሪያ ። 

መጋሚያ፡ መፋሚያ/መቃጠያ ። 

መጋማት፡ መበሳበስ/መበለሻሸት ። 

መጋም፡ መፋም/መጋል ። 

መጋሰስ፡ መዳፈር ። 

መጋሰሻ፡ መዳፈሪያ ። 

መጋረ፡ መቅደጃ/መሠንተሪያ/መ ፍቂያ/ምላጭ ። 

መጋረድ፡ መከለል/መሰወር/መመከት ። 

መጋረድ፡ መዘርጋት/መመከት/መለ ቀቅ ። 

መጋረጃ (መንጦላዕት)፡ መከለያ/መሰወሪያ (የሸማ የሐር ከለላ የሳንቃ የመቃ የቀለም (ጐሽ መቀ) መከታ) (ዘፀ. ፳፮፡ ፩-፬, ፴፯) (የሰውነት ቤዛ ጋሻ) ። 

መጋረጃዎች/መጋረጆች፡ የሸማ የግምጃ ዐጥሮች (ዘፀ. ፳፮፡ ፩-፫፡ ኤር. ፲፡ ፳) ። 

መጋረጥ፡ መሰካት/መትከል/መፍቃት ። 

መጋረጥ፡ መሰካት/መፍቃት ። 

መጋረፊያ፡ መቈናደጃ/መጠባጠቢያ ። 

መጋረፍ፡ መማታት/መቈናደድ/መና ። 

መጋራት፡ መካፈል/መተናተን ። 

መጋር፡ መጨነቅ/መጮኸ/መጣር ። 

መጋሸቢያ፡ መርዘሚያ (ወፍራም ቦዳ መሬት ጕድፍ አረዳ) ። 

መጋሸብ፡ ማደግ/መርዘም/መውደቅ (ፍሬ አልባ መኾን) ። 

መጋበዝ፡ መብላት/መጠጣት፡ "ስዱኝ/ልቀቁኝ/ልምታ" ማለት።

መጋበዝ፡ ማብላት፡ ማጠጣት፡ "ተው" ማለት፡ ጠብን መከልከል።

መጋበዣ፡ መብሊያ/መመገቢያ (ጊዜና መሣሪያ/ቤት)።

መጋበዣ፡ ማብሊያ፡ ማጠ፵ያ፡ ማስተናገጃ።

መጋቢ፡ የገዳም፡ ሹም፡ የአበ፡ ምኔት ምክትል፡ የማኅበር፡ አስተንታኝ፡ ኣስተዳዳሪ፡ በምግብ፡ ጠባቂ። 

መጋቢት፡ (ቶች)፡ የሴት፡ ገዳም፡ አዛዥ፡ የእመ፡ ምኔት ምክትል፡ የሴት፡ ደብር፡ ባለመብት። 

መጋቢነት፡ መጋቢ፡ መኾን፡ ሹመት፡ ("ሉቃ. ፲፮፡ ፪, ፬") 

መጋቢያ፡ በር መተላለፊያ ። እመ ጋቢያ አትቁም እንዲሉ ።

መጋባት፡ መተላለፍ መዛወር፡ አንዳች አልባ መኾን ።

መጋባት፡ መዛመድ ባልና ሚስት መ ኳኳን ። 

መጋቤ፡ ሐዲስ፡ ጌታችን። 

መጋቤ፡ ብሉይ፡ ሙሴ። 

መጋቤ፡ ዓለም፡ በዝናም፡ አብቅሎ፡ በፀሓይ፡ አብስሎ፡ ዓለምን፡ የሚመግብ፡ እግዜር። 

መጋቤ፡ ፀሓይ፡ ራጉኤል፡ ኡራኤል። 

መጋቦች፡ መጋቢዎች፡ ("ዳን. ፫፡ ፪ - ፫") 

መጋት፡ ማጠጣት/ማስጐንጨት ። "ዐልቦ መጋት" እንዲሉ ። 

መጋቻ፡ ጋት ጊዜ ። 

መጋነን፡ መከባበር/መመሰጋገን ። 

መጋኛ፡ መላከ ሞት ። 

መጋኛ፡ ክፉ በሽታ ድንገተኛ ውጋት (የቀን የሌሊት የኮሶ ምች ትኩሳት ብርድ ገላ የሚያበላሽ) ። 

መጋኛ፡ ድንገተኛ በሽታ፡ (ገኘ)

መጋዛት፡ የርሻ ሥራ መዋዋል (የኩል ማረስ ርቦ ማፍሰስ) ። 

መጋዝ፡ (መግዝዕ፡ ሞሠርት)፡ እንደ፡ ማጭድ፡ ጥርስ፡ ያለው፡ ካክራ፡ ብረት፡ ዕንጨትን፡ ብረትን፡ መቍረ፡ መሠንጠቂያ፡ ("፬ነገ. ፯፡ ፱") ። 

መጋዝ፡ መሻር/መታሰር ። "የመዳኘት ምልክቱ መያዝ የመታሰር ምልክቱ መጋዝ።"

መጋዝ፡ መወሰድ/መምጣት ።

መጋዞ፡ ተጋዢ ወይም ተጠማኝ የሚያርሰው መሬት ። 

መጋዞች፡ (መጋዝዕ፡ መዋሥር)፡ ኹለትና፡ ከኹለት፡ በላይ፡ ያሉ። 

መጋዞየተጋዢ፡ መሬት፡ ገዛ። 

መጋዠት፡ ብላሽ መኾን/መበላሸት። 

መጋዣ (ዦች)፡ አሮጌ ፈረስ (ጌኛ ሥግሪያና ግልቢያ የሌለው ገችጋቻ የሴቶችና የልጆች የሽማግሎች ያሮጊቶች መጓዣ) ። 

መጋዣ፡ መበላሻ/ጥፉ መኾኛ ። 

መጋዣ፡ መወስጃ/መታሰሪያ። 

መጋዣ፡ ጊዜና ውል ። 

መጋዣ،—አሮጌ፡ ፈረስ፡ ጋዠ። 

መጋዥ፡ (ገዛዒ፡ ወሣሪ)፡ የመገዘ፡ የሚመግዝ፡ ገዝጋዥ፡ ከርካሪ። 

መጋዦች፡ የመገዙ፡ የሚመግዙ። 

መጋየት፡ መጋል/መፋም/መንደድ/መቃጠል ። 

መጋያ (መጋሊያ)፡ መጋሚያ መሞቂያ እሳት ምድጃ ። 

መጋያ (ጋለ)፡ ጋይ መኾኛ መቃጠያ ። 

መጋይ፡ የሚመግል፣ ፈራ። 

መጋደል (ተጋድሎ/ተቃትሎ)፡ መዋጋት/መዓት (፪ቆሮ. ፯፡ ፲፩፡ ፊልጵ. ፩፡ ፴) ።

መጋደል፡ መተላለቅ። 

መጋደል፡ መዘንበል/መመዘን። 

መጋደያ (ምስትቅታል)፡ መሳለፊያ/መዋጊያ (የጦር ሜዳ እንደ ሰገሌ እንደ አዳባይ ያለ) ። 

መጋደያ፡ መዘንበያ/መመዘኛ። 

መጋደድ፡ መበደር/መዋስ። 

መጋደጃ፡ መበደሪያ (ምክንያትና ጊዜ)። 

መጋዳት፡ መታሰር/መታገድ። 

መጋዳት፡ ማሰር/ማገድ ። 

መጋድ፡ መገለጥ/መታየት ። 

መጋጃ፡ መጥለፊያ፡ ጋዲ ጠፍር ግድ ። 

መጋገለ፡ መላልሶ፡ መገለ። 

መጋገሪያ፡ ሊጥ ማስፊያ/ዳቦ መድፊያ/ክብር መጣጃ/ምድጃ/ዕንወት/ምጣድ ። 

መጋገሪያ፡ ዐሥር ሰዓት። 

መጋገር፡ መዞር/መደፋት/መርጋት/መጥናት/መያያዝ። 

መጋጋል፡ መጋጋም/መቅጣጠል። 

መጋጋሚያ፡ ጊዜ/ስፍራ (ወናፍ ትንፋሽ ነፋስ ማራገቢያ) ። 

መጋጋም፡ መፋፋም/መጋጋል/መቅጣጠል ። 

መጋጋት፡ መግረፍ/በጥፊ መምታት ። 

መጋጋያ፡ መጋጋሚያ/መቂያ ። 

መጋጠሚያ፡ መቃረቢያ/መገናኛ/መዋደጃ/መሰማሚያ (ቍልፍ/አዝራር/ዘለበት/ምንጦ/ቀንድ/ደረ) ። 

መጋጠማ፡ ስለት/ቢላዋ/ካራ ። 

መጋጠም፡ መቃረብ/መገናኘት/መዋደድ/መሰማማት/መጣላት/መዋጋት ። 

መጋጠሪያ፡ የድካም ሥራ ። 

መጋጠር፡ መልፋት/መድከም። 

መጋጠጥ፡ መቍረጥ/መደድ/ጥርግ ማድረግ ። 

መጋጥ፡ መላጥ/መንጨት/ማማት። 

መጋጨት፡ መጣላት/መማታት/መዋጋት ። 

መጋጫ፡ መን መልቀሚያ መብሊያ ስፍራ ጊዜ ጥርስ ። 

መጋጮ፡ ዝኒ ከማሁ (መስክ) ። 

መጋፈግ፡ ምድጃ ሰልፍ ። 

መጋፈጥ፡ መጨመር/መማገድ/መግባት/መዠገድ ። 

መጋፈፊያ፡ ማጨጃ/መሰብሰቢያ (ማጭድ ኵፋዳ ያሣ መያዣ ሸማ) ። 

መጋፈፍ፡ ማጨድ/መጥረግ/መሰብሰብ ። 

መጋፊያ፡ መጥረጊያ (ጨርቅ ቈላፋ ዕንጨት ማፈሻ መቀበያ ፋጋ ቀራፎ ገል የመሰለው ኹሉ) ። 

መጋፊያ፡ የሚጋፉበት ትከሻ ወይም ብራኳ ። (ተመልከት፡ ጋፈን እይ) ። 

መጋፊያ፡ የማሪያም ስፌት ግራና ቀኝ ጭን ። 

መጋፋት፡ መጫነቅ/መጣበብ (የግፊያን ብድር መመላለስ) ። 

መጋፍ፡ መጠረግ (ተጠርጎ መውጣት) ። 

መጋፍ፡ ማፈሥ/መጥረግ/መጠጣት ። 

መጌጥ፡ መሸለም/መንቈጥቈጥ/መሽቀርቀር/ማማር ። 

መግ ፣የፍታ፡ ነገሥት፡ ቃል፡ ማሳጠሪያ ።

መግለል፡ መቍረጥ/ማጨድ ። 

መግለል፡ ዝርግ መኾን ። 

መግለቦ፡ ያሣ፡ መያዣ፡ ገለበ። 

መግለጥ፡ መክፈት/ማስረዳት/ማብራት ። 

መግለጫ፡ መተርጐሚያ/ማስረጃ (ጊዜ ስፍራ የመጣፍ ማያ የባሕር መክፈቻ ጠንቋይ ጋኔን ጐታች ካስጠንቋይ ካስጐታች የሚቀበለው ገንዘብ) ። (ተመልከት፡ ፊትን) ። 

መግላሊት (ቶች)፡ ዝርግና ጠፍጣፋ የኾነ የማሰሮ የንስራ የጋን ባለዦሮ መክደኛ ። (ተመልከት፡ ዝንብን) ። 

መግላሊት የማሰሮ፡ መክደኛ፡ ገለለ ። 

መግላም፡ መግል፡ ያለበት፡ ባለመግል። 

መግል፡ የተበላሸ፡ ደም፡ የቍስል፡ እድፍ። መግል፡ ያዘ፡ ዐቈረ፡ ቋጠረ። 

መግመስ (ገሚስ)፡ መትለም/ማረስ/መቍረስ/መክፈል/መፈንከት ። 

መግመሻ፡ ማረሻ/መቍረሻ መሣሪያ (እጅ ጊዜ ቦታ) ። 

መግመንመን፡ የመግመን ድርብ (መትከንከን) ። 

መግመድ፡ መፍተል/ማክረር/መሸረብ ። 

መግመጃ፡ አጅና እጅ/እግርና እጅ መኪና ። 

መግመጥ፡ መንከስ/መቍረስ ። 

መግመጫ፡ የፊት ጥርስ ክራንቻ ። 

መግሚያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

መግማማት፡ የመግማት ድርብ ። 

መግማት፡ መጠንባት/መከርፋት ። 

መግማጊ፡ የመገመገ፡ የሚመገምግ፡ ጠቢ። 

መግሰስ፡ መድበስ/መልቀቅ/መጥፋት ። 

መግሰስ፡ ማጥፋት/መደምሰስ/መሻር/ማዋረድ/ማርባት ። 

መግሰሻ፡ ማጥፊያ/መደምሰሻ/መለ ወጫ/መገልበጫ/መሻሪያ/ማዋረጃ/ማርቢያ (የቅኔ ቤት ማታ ቦታ) ። 

መግሣት፡ ማዠት/ማፍሰስ ። 

መግረም፡ መድነቅ/መፈራት ። 

መግረሪያ፡ መሞቂያ/መሥሚያ ። 

መግረር፡ መጋል/መሞቅ/መጠብረር ። 

መግረዝ/መግዘር፡ መቀንጠብ ። 

መግረዣ፡ ምላጭ (ሕፃን ከተወለደ ፰ኛ ቀን) ። 

መግረፊያ፡ ጅራፍ/ዐለንጋ/ጨንገር/ልምጭ/ጢጢ/ሳንባ ጠለፍ (ግብ. ሐዋ. ፳፪፡ ፳፬) ። 

መግረፍ፡ መምታት/መቈንደድ/መሸ ንቈጥ/ማሰንበር/መተኰስ (ግብ. ሐዋ. ፳፪፡ ፳፭) ። 

መግሪያ፡ ንሽ/ርጥበት ። 

መግራት፡ ገር መኾን/አለመጥናት ። 

መግቢያ፡ በር ደጃፍ፡ መጥለቂያ ምዕራብ፡ ቤት ቀዳዳ፡ መመለሻ ። (ኢሳ ፵፯ ፥ ፳፰ ። ኤር ፳፮ ፥ ፲ ። ሕዝ ፵ ፥ ፲፩ ፥ ፲፭ ። ሚል ፩ - ፲፩) ። 

መግባባት፡ መስማማት ። 

መግባት (ገቢእ)፡ መጥለቅ መከተት መዝለቅ፡ መመለስ መምጣት ። (ዘዳ ፳፰ ፥ ፮ ። ሮሜ ፭ ፥ ፪) ።

መግተልተል፡ መቅጠልጠል/መሳሳብ ። 

መግተልተያ፡ መቅጠልጠያ ። 

መግተምተሚያ፡ ማጀት/ሌሊት ። 

መግተምተም፡ መገላተም/መጋጨት ። 

መግተርተሪያ፡ መንገድ/መውተርተሪያ ። 

መግተርተር፡ መውተርተር/መንገድገድ ። 

መግታት (መያዝ ማቆም ማገድ) ። 

መግቻ፡ መያዣ/ማቆሚያ/ልጓም/ሽ ብያ ። 

መግነን፡ መክበር/መብዛት/መናቸት/መጌትየት/ማየል ። 

መግነኛ፡ ሹመት/ሽልማት/ሀብት/ግዛት ። 

መግዘም፡ መቍረጥ/መክፈል/ማመም/ማሸነፍ/መግርዘዝ ። 

መግዘሪያ፡ መግረዣ ። 

መግዘር፡ መቍረጥ/መቀንጠብ ። 

መግዘፊያ፡ ማጋፈቻ (ሌሊት የቃልቻ ቤት) ። 

መግዘፍ፡ ማጕራት/ማጓራት/ማጋፈት/መደንደን/መወፈር ። 

መግዛት (ገዚእ)፡ መገብየት/መሸመት/መዋጀት/መሠልጠን/ማዘዝ (ዘፀ. ፯፡ ፮) ። 

መግዞ፡ ወንድና ሴት ባሪያ (የሚገዛ/የምትገዛ ወይም የተገዛ/የተገዛች "ግዝ ማለት ነው") ። 

መግዠልዠል፡ መርዘም/መጐተት። 

መግዣ፡ መገብያ (ገበያ/ገንዘብ/ሥልጣን/ኀይል/ችሎት) (ኢሳ. ፶፭፡ ፩፡ ፪ጴጥ. ፩፡ ፫) ። 

መግደል (ገዲል/ቀቲል)፡ መምታት/ማቍሰል/መውጋት/ማረድ (መክ. ፫፡ ፫፡ ኤር. ፲፱፡ ፮፡ ማቴ. ፳፯፡ ፳) ።

መግደል፣ ባረከ፡ መባረክ። እንደዚሁም፡ ተገደለ፣ መገደል፡ ተጋደለ፡ መጋደል፡ ተገዳደለ፡ መገዳደል፡ እያለ፡ በመደረግና፡ በመደራረግ፡ የአርእስት፡ ኹሉ፡ መነሻ፡ ይኾናል። በአዐ፡ በሚነሣ፡ ግስና፡ ባስደራጊ፡ ባደራራጊ፡ አንቀጽ፡ ራብዕ፡ ይኾናል ። (ማስረጃ)፡ ዐረፈ፡ ማረፍ ፣ዐወቀ፡ ማወቅ፡ አስገደለ፡ ማስገደል፡ አገዳደለ፡ ማገደል። 

መግደል፡ ዐቃባ/ቃሊም (ጐዣም) ።

መግደርደሪያ፡ ገንዘብ/ልብስ ። 

መግደርደር፡ መኩራት/መዝበዝ ። 

መግደያ (መቅትል/ምቅታል)፡ መውጊያ/መምቻ/ማረጃ/ጦር/ዱላ/ሰይፍ (ያመፀኛ መደብደቢያ ስፍራ እንደ መቅደላ ያለ ገደል) ።

መግደድ፡ መቸገር/መጥፋት ። 

መግደድ፡ መጥመም/መጠምዘዝ/መዞር ። 

መግደፊያ፡ መፈሰኪያ/ሥጋ መብሊያ ጊዜ ። 

መግደፍ (ገዲፍ)፡ ጦምን መተው/መፈሰክ ። 

መግደፍ፡ ያወቁትን መዘንጋት/መርሳት/መጣል/መዝለል ። 

መግጀልጀል፡ መጐተት (ዠለ) ። 

መግጠሚያ፡ መዝጊያ/መክደኛ/ወስንባይ/ለጥብ/ሰገጥ/እፊያ/መግላሊት/ከፈር/ሸፋሽፍት/ዳር/ጠርዝ የመሰለው ኹሉ ። 

መግጠም፡ መዝጋት/ማተም/መዝፈን ። 

መግጠቢያ፡ ጊዜ/በትር/ሸክም ። 

መግጠብ (ገጣበረ)፡ አገጣበረ ናቀ/ነቀፈ/አኰሰሰ/ፀረፈ/ሰደበ/አዋረደ/ኢቃለለ/ገጠጠ/አጥላላ ። "('ገጣበረ') ቀላቀለን ይመስላል።" 

መግጠብ፡ ማቍሰል/መላጥ/መጋጥ። 

መግጠጥ፡ ክፉኛ ማየት/ማጐጠጥ ። 

መግጠጥ፡ ገጣጣ መኾን ። 

መግጨት፡ መለተም/መተምተም። 

መግጫ፡ መለተሚያ (ኵርኵም ቡጢ ወይም ሌላ ነገር) ። 

መግፈልፈል፡ መፍላት/መብሰል ። 

መግፈጥፈጥ፡ መጨስ/መንደድ ። 

መግፈፊያ፡ ቢላዋ/ካራ/ሰንጢ (ልብስ መቀሚያ ጐድጓዳ ቦታ) ። 

መግፈፍ፡ መለየት/ማስገለል/መላጨት/መላጥ ። 

መግፊያ ። 

መግፊያ፡ ዕልፍ ፈቀቅ ማድረጊያ (እጅ ወይም ሌላ መሣሪያ የሥራ ጊዜ ወንበር መግፊያ እንዲሉ) ። 

መግፋት፡ መበደል/ማጥፋት/መናጥ/መወዝወዝ ። 

መጎሕ፡ መውገግ/መፍገግ ። 

መጐለል፡ ክድኖ መጨረስ/ጕልላት መጫን ። 

መጐለም፡ መክፈል/መቍረጥ ። 

መጐለቢያ፡ መለጐሚያ/መለበጃ (ማስነት ተንቤን) ። 

መጐለብ፡ መለጐም/መለበድ/መሸፈን/መጠፈር ። 

መጐለት፡ መትከል/መጠምዘዝ/ማቆም/መከለል/መስጠት/ማስቀመጥ/መረፈቅ ። 

መጐለት፡ መከለል/መቀመጥ ። 

መጐለቻ፡ መቀመጫ/መረፈቂያ ። 

መጐለቻ፡ ምድጃ/ሸንጎ ። 

መጐለያ፡ ክዳን መጨረሻ ጊዜ ። 

መጐለያ፡ ጫፍና ፉ በቀላድ በመጣና የታሰረ የቀላጥም መሰላል ። 

መጐላጐል፡ መፋጠጥ/መበለሻሸት ። 

መጐልመስ፡ መጐርመስ/ጽሕም ማውጣት/ማቀንቀን ። 

መጐልመሻ፡ ዕድሜ ። (ተመልከት፡ ቈነዠን) ። 

መጐልሰስ፡ ማሸነፍ/መጨቈን ። 

መጐልበት፡ መበርታት/መጥናት/መጠንከር/ማየል/መጐበዝ ። 

መጐልበቻ፡ መጥኒያ/መበርቻ (ምግብ ዕድሜ) ። 

መጐልደም፡ ማጠፍ/መኰርተም ። 

መጐልደፊያ፡ መደነዣ/መዶልዶሚያ ። 

መጐልደፍ፡ መደነዝ/መላሸት ። 

መጐልጐል፡ መቈንጨት/መልቀም/ማውጣት/መናድ/ማበላሸት ። 

መጐልጐል፡ መውጣት/መናድ/መበላሸት ። 

መጐልጐያ፡ መቈንጫ/ማውጫ/ማበላሻ ። 

መጐልጐያ፡ መውጫ/መበላሻ ። 

መጐመሪያ፡ መታጀሪያ/መዙሪያ ። 

መጐመር፡ መነፋት/መታጀር/መኵራት ። 

መጐመር፡ መንፋት/ማሳበጥ/ማኵራት ። 

መጐማለል፡ መቈነን/መኰፋነን ። 

መጐማለያ፡ መቈነኛ/መኰፋነኛ መ ። 

መጐማመድ፡ መቈራረጥ/መበጣጠስ ። 

መጐማመድ፡ መጐራረድ/መበጣጠስ ። 

መጐማመጃ፡ መቈራረጫ ጊዜና መሣሪያ ። 

መጐምሪያ፡ መብሰያ/መገር (የኅዳር ወር) ። 

መጐምራት፡ መብሰል/መንጣት/መገርጣት ። 

መጐምዘዝ፡ መምረር/መኮምጠጥ ። 

መጐምዘዣ፡ መምረሪያ ።

መጐምዠት፡ መሠየት/መቋመጥ/መመኘት ። "መጽሐፍ ግን 'መጐምጀት' ይላል" (ዘፍ. ፴፡ ፴፱) ። 

መጐምዣ፡ መሠያ/መቋመጫ ። 

መጐሰሚያ፡ ውስጥ እጅ ቈላፋ ዕን ጨት (አርቃሾ) (፩ሳሙ. ፲፫፡ ፳፩) ። 

መጐሰም፡ መምታት ። 

መጐሰሪያ፡ መምሊያ/መጠቅጠቂያ (ዘኬ ሣር ገለባ) ። 

መጐሰር፡ መምላት/መጠቅጠቅ/ማ መቅ/ማጨቅ ። 

መጐሳቈል (መጐስቈል)፡ መዋረድ/መጣቈር ። 

መጐሳቈያ፡ መክሰሪያ/መዋረጃ ። 

መጐስቈል፡ መበላሸት/መክሳት/መ ጥቈር/መክሰር ("አይመስሉ መምሰል") ። 

መጐስቈያ፡ መክሻ/መጥቈሪያ ። 

መጐስጐስ፡ እየጠቀለሉ በላይ በላዬ መጕረሥ/መብላት/እሆድ መክተት/መጐት ጐት ። 

መጐስጐሻ፡ መጕረሻ/መብሊያ (እጅ አፍ መክተቻ ድብኝት ሆድ መጐትጐቻ) ። 

መጐረራሥ፡ መመጋገብ ። 

መጐረት፡ መጐራት/መከመር ። 

መጐረቻ፡ ስፍራ/ጊዜ ። 

መጐሪያ፡ ማከማቻ/መከመሪያ ስፍራ ። 

መጎራበት፡ ጎረቤትነት/ጉርብትና ። 

መጎራበቻ፡ ቦታ/ሰፈር ። 

መጐራት፡ መሰብሰብ/ማከማቸት/መከመር/ማነባበር ። 

መጐራጕርጥ (የጕርጥ ማጕርጥ)፡ የባሕር ጕርጥ (የጓጕንቸር እጅና እግር) ። 

መጐራጕርጥ፡ ጐርምጥ ። "መጐራጕርጥ ይዞኽ ይሩጥ" እንዲሉ ልጆች ። 

መጐራጐር፡ መበራበር ። 

መጐርመስ፡ መጐልመስ ። 

መጐርመሻ፡ መጐልመሻ ። 

መጐርበ፡ መንኪያ/ማስቸገሪያ ። 

መጐርበጥ፡ መቈርቈር/መውጋት ። 

መጐርናት፡ መቀርናት/መበላሸት ። 

መጐርደሚያ፡ መቈርጠሚያ መንጋጋ ። 

መጐርደም፡ መቈርጠም/መሸርደም ። 

መጐርጐሪያ፡ መኰርኰሪያ/መጓጐጫ (የኵክ የችክ ማውጫ ታናሽ ማንካ ሣር ሥንጥር የዓሣ መፈለጊያ እጅ) ። 

መጐርጐር፡ መበርበር/መጓጐጥ/መሻት/መፈለግ ። 

መጐሸሚያ፡ መደሰቂያ/መደሰሚያ ። 

መጐሸም፡ መደሰቅ/መደሰም ። 

መጎሸር፡ ማስቀመጥ/መተው ። 

መጐሽመጥ፡ መንካት/መጐነጥ ። 

መጐሽመጫ፡ መንኪያ/መጐነ ። 

መጐበል፡ ቍጭ/ጕች ማለት፡ መቀመጥ ።

መጐበኛነት፡ መጠያየቅ፡ መፈቃቀድ።

መጐበኛኛ፡ መጠያየቂያ፡ መፈቃቀጃ ።

መጐበዝ፡ መጐልመስ፡ ማየል፡ መበርታት፡ ጕልበት ማውጣት።

መጐበዣ፡ መበርቻ፡ መጠንከሪያ።

መጐበያ፡ ቍጭ ማያ/መቀመጫ።

መጐቢያ፡ መደገፊያ፣ ባላ።

መጐባት፡ መደገፍ፣ ማንሣት፣ መግፋት።

መጐባጐብ፡ መማታት፡ መጓሸም።

መጐብሰት፡ መገሠጥ/መሳል። 

መጐብኘት፡ መጠየቅ፡ መፈቀድ፡ መሰለል ።

መጐብኘት፡ ማወጥ፡ ማየት፡ መፍቀድ (ኢዮ. ፲፡ ፲፪)።

መጐብኛ፡ መመልከቻ፡ መሰለያ ጊዜ ።

መጐብደድ፡ መጕበጥ፡ መጐንበስ/ተርካሳ መኾን።

መጐብደጃ፡ መጐንበሻ፡ መፈንደጃ።

መጐብጐቢያ፡ መሸለሚያ፡ መደጐሻ መሣሪያ።

መጐብጐቢያ፡ መሸለሚያ፡ መደጐሻ/ማስጊያ።

መጐብጐብ፡ መሸለም፡ ማስጌጥ።

መጐብጐብ፡ መሽለም፡ ማስጌጥ፡ መደጐስ/መጐሸም።

መጐተት (ጥሳ)፡ መሳብ/ማዝገም/መጠ ራት (ኤር. ፲፭፡ ፫) ። 

መጐተት፡ መሳብ/ማብዛት/ማርዘም/መጥራት/ማቅረብ ። 

መጐተቻ (ጥሳ)፡ መሳቢያ ። 

መጐተቻ፡ መሳቢያ (እጅ ትከሻ አ ስማት ጕጠት) ። 

መጐታጐት፡ መቻኰል/መነዛነዝ ። 

መጐትጐት፡ መነቅነቅ/ማትጋት/ማ ጣደፍ/ማስቸኰል/መወትወት ። 

መጐትጐት፡ መጣደፍ/መቸኰል ። 

መጐትጐቻ፡ ማጣደፊያ/ማስቸኰያ (እጅ በትር ነገር) ። 

መጐቸት፡ መከመር/መዘመም ። 

መጐቻ፡ መከመሪያ/መቈለያ (ስፍራና) ። 

መጐነድ፡ ጐናዴ መኾን/መደንደን ። 

መጐነጃ፡ ጐዦ መውጫ (ጊዜ ስፍራ ገንዘብ) ። 

መጐነጥ፡ መንካት/መግፋት ። 

መጐነጫ፡ መግፊያ (በትር እጅ ወይም ሌላ ነገር) ። 

መጐነፊያ፡ መታጀያ/መታጠቢያ ። 

መጐነፊያ፡ ዐመድ/ውሃ/ነት/ተንቤን/ባሕር ዐረብ ። 

መጐነፍ፡ መታጀል/መታጠብ ። 

መጐነፍ፡ ማጠብ/ማጀል/መቅረጽ/ማልበስ/መደጐስ ። 

መጐናበስ፡ መታረቅ/መሰማማት ። 

መጐናበሻ፡ መታረቂያ ሸንጎ አደባባይ ። 

መጐናተሪያ፡ መበሳጫ/መቈጫ ። 

መጐናተር፡ መቈናጠር/መበሳጨት ። 

መጐናነብ፡ መከናነብ/መጐናጸፍ/መጀቦን ። 

መጐናጠፊያ (መጐናጸፊያ)፡ መደረቢያ (የታቦት ልብስ ጽላት መሸከሚያ) ። 

መጐናጠፍ፡ ማጣፋት/መደረብ/መልበስ ። 

መጐናጸፊያ፡ መጐናጠፊያ ። 

መጐናጸፍ፡ መጐናጠፍ ። 

መጐን፡ መያዣ/መጠ፵/ጕንጭ ማያ/መባያ ። 

መጐንቈል፡ መብቀል/መውጣት/መፍጠጥ ። 

መጐንቈያ፡ መብቀያ ፫ኛ ቀን ። 

መጐንበስ፡ መዘንበል/መቀለስ (ኢሳ. ፲፡ ፬) ። 

መጐንበሻ፡ ስፍራ/ጊዜ/ሥራ ። 

መጐንተል፡ መንካት/መጐነጥ/መግፋት ። 

መጐንተያ፡ መጐነጫ/መግፊያ ። 

መጐንደል፡ መሰንጋት/ማኰላሸት ። 

መጐንደል፡ መነደል/መሰለብ/መሰንጋት/መኰላሸት ። 

መጐንደቢያ፡ መጕመጃ መጥረቢያ (ስለታም ነገር) ። 

መጐንደብ፡ መቍረጥ/መጕረድ ። 

መጐንደያ፡ መሰንጊያ/ምላጭ/ስለት ። 

መጐንጐን፡ መታታት/መጠላለፍ/መቋጠር/መደፍደፍ ። 

መጐንጐኛ፡ መጠመሪያ እጅ መኪና ። 

መጐንጨት፡ በጕንጭ መያዝ መጠ ። 

መጐኘር፡ መንፋት/ማጨቅ ። 

መጎዛ፡ ፋደት፡ ወራጅ፡ ማረ፡ በል። 

መጐዝጐዝ፡ መበተን/መነስነስ/መመቻቸት/መቀመጥ። 

መጐዝጐዝ፡ ጠፍ ማመቻቸት/መበተን/መነስነስ/ማንጠፍ ። 

መጐዝጐዣ፡ መበተኛ/መነስነሻ/መነጠፊያ (መሬት/ዐልጋ/ቈጥ/መደብ) ። 

መጐዝጐዣ፡ ጊዜና ስፍራ (ቤት ያዲስ ሹም መቀበያ) ። 

መጎደር፡ ማጣት/መቸገር ። 

መጐደቢያ ። 

መጐደቢያ፡ መማሻ/መቍረጫ/ጓዠሞ ። 

መጐደብ፡ መማስ/መቈፈር/መመንቀር/ማጐድጐድ ።

መጐዳት፡ መራብ/መጠማት/መክሳት ። 

መጐዳኘት፡ መዛወር/ጐራ ማለት ። 

መጐዳኛ፡ መጓዣ/መዛወሪያ ። 

መጐዳዳት፡ መበዳደል ። 

መጐዳጃ፡ መበዳደያ ። 

መጐድራት፡ መጮኸ/መቀትራት። 

መጐድጐድ፡ እጕድጓድ ማግባት/መረግረግ ። 

መጐድጐድ፡ ጐድጓዳ/ሠርጓዳ መኾን። 

መጐድጐጃ፡ መክተቻ/መቅበሪያ። 

መጐድጐጃ፡ ጕድጓድ መኾኛ። 

መጐድፈሪያ፡ መማሻ/መቈፈሪያ (ዶማ/አካፋ/እጅ/ጥፍር) ። 

መጐድፈር፡ መጫር/መማስ/መቈፈር (ዐፈር መዛቅ/መበተን) ። 

መጐጃ፡ በትር/ጅራፍ/ችግር/ዕጦት ። 

መጐጐሚያ፡ ቀንድ/ምክንያት ። 

መጐጐም፡ ላመል መውጋት ። 

መጐጓት፡ ማጣደፍ/ማስታወክ/ማስመለስ/ቋቅ ማሠኘት። 

መጐጥ፡ (ጐጠየ፡ ምጕጣይ፡ መጐጸ)፡ ጕጠት፡ የሚመስል፡ ሹል፡ ያይጥ፡ አፍ፡ ዐይጠ ' መጐጥ፡ እንዲሉ ። 

መጐጥ (ጦች)፡ ትግ፡ መሙጭጭላ)፡ ዥራተ፡ ጐፍላ፡ ታናሽ፡ አውሬ፡ መጠኑ፡ የሸሌ፡ መጠማጥ፡ የገባ፡ የዛፍ፡ ፍሬ፡ የሚበላ፡ ኑሮው፡ ቈላ፡ መልኩ፡ ዐመድማና፡ ጥቍር። እሱንምአን ዳንድ፡ ሰዎች፡ ዐይጠ፡ መጐጥ፡ ይሉታል። 

መጐጥጐ፡ ዐይን ማውጫ ቈላፋ ብረት የቍራ አፍ የጥርስ መንቀያ ። 

መጐጥጐጥ፡ መውጋት/ማውጣት/መምዘዝ/መንቀል ። 

መጐፈር፡ መርዘም/መቆም (ጐፈር ጐፈሬ መኾን) ። 

መጐፍ፡ ጨጓፋ መኾን ። 

መጐፍየት፡ አለመሥሳት ። 

መጐፍጠጥ፡ መድከም/ዐቅም ማጣት ። 

መጐፍጨሪያ፡ መሬት/ጥፍር ። 

መጐፍጨር፡ መጨቈን/መረረ ። 

መጓመት፡ መቋረጥ/መካፈል ። 

መጓመቻ፡ መቋረጫ/መካፈያ ካራ ። 

መጓመድ፡ መማታት/መሳለብ ። 

መጓረሥ፡ መቀባበል ። 

መጓረሻ፡ መቀባበያ ። 

መጓረብ፡ መራገብ/መጨማደድ ። 

መጓረጥ፡ መፋጠጥ ። 

መጓሸም፡ መዳሰቅ ። 

መጓተት፡ መሳሳብ ። 

መጓተቻ፡ መሳሳቢያ (ሙግት ክርክር) ። 

መጓዝ (ግዒዝ)፡ በቀስታ መኼድ ። 

መጓዣ (ምግዓዝ)፡ ጊዜ/ከብት/መንገድ ። 

መጓደል፡ መቀናነስ/መተናነስ/መቋረጥ ። 

መጓደድ፡ መኵራት/መደገግ/መታበይ/መታጀር (፩ቆሮ. ፩፡ ፳፮) ። 

መጓደጃ፡ መታበያ/መኩሪያ (ሮሜ. ፲፪፡ ፫) ። 

መጓደፍ፡ መተዳደፍ/መረካከስ። 

መጓጒያ፡ መሠያ/መጐምዣ። 

መጓጐል፡ መድበልበል/መርጋት/መቋጠር ። 

መጓጐሪያ፡ መጮኺያ (አፍ/ጕረሮ) ። 

መጓጐር፡ በሬኛ መጮኽ ። 

መጓጐያ፡ መድበልበያ/መቋጠሪያ ። 

መጓጐጥ፡ መውጋት/መሸቅሸቅ። 

መጓጐጫ፡ መውጊያ/መሸቅሸቂያ (ጦር/በትር/ሹል ነገር/ማስታወኪያ ቱልት ላባ) ። 

መጓጓት፡ ተስፋ ማድረግ/መከጀል/መሠየት/መጐምዠት "ባገኘኹ ማለት። መጓጓት ያከሳል" እንዲሉ። 

መጓጓዝ፡ መዛገም/መዘጋገም። 

መጓጓዣ፡ መዛገሚያ/መዘጋገሚያ ። 

መጠ ! 

መጠ፡ መጥረጊያ፡ እጅ፡ ማንካ። 

መጠ፡ የትንባኾ፣ጠጣ ።

መጠለል፡ መከለል/መጋረድ/ማጥላት ። 

መጠለል፡ መጠጋት/መጋረድ/መሸፈን ። 

መጠለያ (ምጽላል)፡ መጠጊያ/መከ ለያ ። 

መጠሊያ፡ መነቀፊያ ("ክፉ ሥራና ጠ ባይ") ። 

መጠላለፊያ፡ መቈላለፊያ/መያያዣ ። 

መጠላለፍ፡ መወሳሰብ/መቈላለፍ/መ ያያዝ ። 

መጠላሊያ፡ መቈራረ 

መጠላላት፡ መነቃቀፍ/መለያየት ። 

መጠላት፡ መነቀፍ/መሰልቸት ። 

መጠመሪያ፡ መደረቢያ ። 

መጠመቂያ፡ መመሊያ/መበጥበጫ/መ ነከሪያ/መታጠቢያ ("ክርስትና መነሻ ጠበል") (ዮሐ. ፭፡ ፪, ፬, ፯፡ ፱፡ ፯, ፲፩) ። 

መጠመቅ፡ መበጥበጥ/መነከር/መታጠብ/መጠምዘዝ ። 

መጠመጠ፡ (መጠጠ)፡ አጥብቆ፡ ሳበ፡ ጠባ። 

መጠሚያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

መጠማለል፡ መቈላመም ። 

መጠማመድ፡ መቈረኛኘት/መጠላላት ። 

መጠማመጃ፡ መቈረኛኛ/መተሳሰሪያ ። 

መጠማረር፡ መድከም/መልፋት/መጪ ነቅ/መጣር ። 

መጠማት፡ በውሃ ጥም መያዝ ። 

መጠማዘዝ፡ መጣመም/መጋመድ ። 

መጠማጠም፡ መሸባለል/ማነቅ/መያዝ ። 

መጠማጥ፡ (ጦች)፡ ያውሬ፡ ስም፡ ሙጭልጭላ፡ መጠኑ፡ ድመት፡ የሚያኸል፡ የፍየልንና፡ የላምን፡ ግት፡ የሚመጠምጥ፡ ዥራታም፡ ዶሮና፡ ቆቅ፡ የሚበላ ።ላገ፡ ብለኸ፡ ላጊን፡ ሸላ፡ ብለኸ፡ ሸሌን፡ እይ ። 

መጠምለል፡ ማጠፍ/መቈልመም ። 

መጠምሰስ፡ መለጠስ/ማጋደም ። 

መጠምዘዝ፡ መጥመም/መመለስ/መ ዞር ። 

መጠምዘዝ፡ ማዞር/ማጦዝ/ማክረር ("ውሃ ማፍሰስ") ። 

መጠምዘዣ፡ መዞሪያ/መመለሻ ስፍራ ጊዜ ። 

መጠምዘዣ፡ ማጦዣ/ማጥመሚያ ("፪ ወይም ፬ እጅ") ። 

መጠምጠሚያ፡ መሸብለያ/መጠቅለያ ("ሻሽ መቀነት") (ዘፀ. ፳፰፡ ፩፡ ኢሳ. ፫፡ ፳፡ ዘካ. ፫፡ ፭፡ ዮሐ. ፲፩፡ ፵፬) ። 

መጠምጠሚያ፡ ዋዜማ በዓል ። 

መጠምጠም (ፀሚም)፡ መሸብለል/ መጠቅለል/መከበስ/መደመር ። 

መጠምጠም፡ መጠቅለል/መደመር/ መከሰስ/መታሰር ። 

መጠሞር፡ ማክረር/መደወር ። 

መጠሰቂያ፡ መወጠቂያ/መምቻ ("እጅ በትር") ። 

መጠሰቅ፡ መወጠቅ/መደሰቅ ። 

መጠረቂያ፡ ምስማር/ችንካር/መዶሻ ። 

መጠረቃቀም፡ መሰባሰብ መከመቻቸት ። 

መጠረቅ፡ መቸንከር/መሰመር/ብረት ማልበስ ። 

መጠረት፡ ገንዘብ ማድረግ ። 

መጠረዝ፡ መስፋት/መጥለፍ/መታታት መጥፈር ("መምታት መደወል") ። 

መጠረዣ፡ መስፊያ/መጥለፊያ ("መርፌና ዥማት ክር ገመድ ጥብጣብ ሽቦ መ ኪና ዱላ") ። 

መጠሪያ፡ ስም/በዓል/ድግስ/ልቅሶ/መታሰቢያ ። 

መጠራ； በትግሬ፡ ውስጥ፡ ያለ፡ አገር፡ በግእዝም፡ ይላማ፡ ማለት፡ ነው፡ 

መጠራረብ፡ መሸላለት/ማቀጣጠን ። 

መጠራራት፡ መጯጯኸ ("ና ድረስ መባባል") ። 

መጠራራት፡ ና ና ማለት ። 

መጠራቀሚያ፡ መጠናቀሪያ/መሰብሰቢያ/መከማቻ ("ስፍራ ጊዜ ሸንጎንና ድልድ ልን እይ") ። 

መጠራቀም፡ መጠናቀር/መሰብሰብ/መከማቸት ። 

መጠራት፡ ና መባል ("መወከል መተካት") ። 

መጠርቀሚያ፡ ማሰሪያ/ጠፍር/ ቀላድ ። 

መጠርቀም፡ ማግባት/ማሰር/ መዝጋት ። 

መጠርቀቂያ፡ መብሻ/መሠንጠቂያ ("ድ ጅኖ ሽብልቅ ልብ ውጋት") (ግብ. ሐዋ. ፲፯፡ 

መጠርቀቅ፡ መብሳት/መክፈል/መሠ ንጠቅ ። 

መጠርቂያ፡ መሻሪያ/ማገገሚያ ("ግዜ ምግብ") ። 

መጠርቃት፡ መሻር/ማገገም ። 

መጠርቈሻ፡ እስኪት ("ሹል ብረት ፋት ዕንጨት") " 

መጠርቈሽ፡ መንደል/መሸንቈር/ማጥ ገሰሰ ። 

መጠርነቂያ፡ ማጥበቂያ/ማወፈሪያ ("ገመድ መብልና መጠጥ") ። 

መጠርነቅ፡ ማጥበቅ/ማወፈር ። 

መጠርኘት፡ ጥርኝ መምሰል ("በጥርኝ መዝገን መጨበጥ መክፈል መጐልመስ") ። 

መጠቀ፡ ረዘመ፡ ከፍ፡ አለ፡ (ግእዝ) 

መጠቀሚያ፡ መረቢያ ("ረብ ጥቅም ማ ግኛ መሰፊያ") ። 

መጠቀም፡ መረባት/መሰፋት (ግብ. ሐዋ. ፲፮፡ ፲፱) ። 

መጠቀን፡ ማነስ ። 

መጠቃ፡ (መጠቀ)፡ የጠላ፡ ቂጣ፡ እብሽሎ ። 

መጠቃለል፡ መሸባለል/መሞት/መከፈን/መገነዝ ። 

መጠቃለያ፡ ማለቂያ/ማረፊያ/መሞቻ/አንድ ወገን መኾኛ/መከፈኛ ። 

መጠቃቀሚያ፡ መሰፋፊያ ("ጊዜና ስፍራ መሣሪያ") " 

መጠቃቀሚያ፡ ጊዜ/ገንዘብ ። 

መጠቃቀም፡ መሰፋፋት/መደራረት ። 

መጠቃቀም፡ ጥቅም መመላለስ ። 

መጠቃቀስ፡ መቀጣጠብ ። 

መጠቃቀሻ፡ መቀጣጠቢያ ። 

መጠቃት፡ መሰረር/መሸነፍ/መዋረድ ። 

መጠቃጠቂያ፡ መረጋገጫ/መረማረ ማያ ። 

መጠቃጠቅ፡ መረጋገጥ/መረማረም ። 

መጠቈሚያ፡ ማመልከቻ/መጫሪያ ("አንደበት ጣት") ። 

መጠቈም፡ ማመልከት/መጫር/ማከክ ። 

መጠቅለል፡ መሰብሰብ/መሸብለል/መ ሸፈን ። 

መጠቅለል፡ መሰብሰብ/መሸብለል/መ ኰስተር ። 

መጠቅለያ፡ መሸብለያ/መሸፈኛ ነገር/ጨርቅ (ኢዮ. ፴፰፡ ፱፡ ሉቃ. ፪፡ ፯, ፲፪) ። 

መጠቅለያ፡ ጊዜና ስፍራ/ከፈን ። 

መጠቅጠቂያ፡ ባለብዙ የብረት እሾኸ መኪና ("የማተሚያ ቤት መሣሪያ መርፌ ድጅኖ ሣር ቅጠል ዐፈር ኰረት መጨቅ ጨቂት ጣት የወፍ ያሞራ አፍ") ። 

መጠቅጠቅ፡ መውጋት/መንቀስ/መድ ፈን/መስወር ("አላየኹም አልሰማኹም ማለት ብዙ መብላት መወጠቅ") ። 

መጠበሪያ፡ ማስጌጫ/መሸለሚያ ("ወርቅ መን ሰንበሌጥ") ። 

መጠበር፡ መጠብር/ጠበራ መሥራት ("ማስጌጥ መሸለም") ። 

መጠበቂያ፡ መከልከያ/መወሰኛ/መታ ጃ (ኢሳ. ፴፪፡ ፲፬) ። 

መጠበቂያ፡ መከልከያ/ማገጃ ("ሐይ ማያ ማማ ኬላ ረዥም ግንብ የሰላይ ቤት") (፪ ነገ. ፲፰፡ ፲፰) ። 

መጠበቂያ፡ ምላጭ ቃታን እንዳያስነሣና ጥይት እንዳይተኰስ ማድረጊያ ታናሽ የጠመንዣ ብረት ከቃታ በስተኋላ ያለች ። 

መጠበቅ (ተዐቅቦ)፡ መከልከል/መታገድ/መወሰን ። 

መጠበቅ፡ መከልከል/ማገድ/መመልከት ("ከብትን ገንዘብን ሕግን") (ዘዳ. ፳፰፡ ፩፡ ፪ ሳሙ. ፲፯፡ ፲፭፡ መዝ. ፲፱፡ ፲፩፡ ፩ ቆሮ. ፯፡ ፬, ፲፱) ። 

መጠበቢያ፡ መለቀሚያ/መዋሰቢያ ። 

መጠበቢያ፡ መልቀሚያ/ማዋሰቢያ ጥበብ መጣያ/ሥሥ/ጠርብ/ልዝብ ። 

መጠበቢያ፡ መራቀቂያ/መተንኰያ ። 

መጠበብ፡ መለቀም/መዋሰብ/መሠ ራት ። 

መጠበብ፡ መልቀም/ማዋሰብ/ድርን መጣል/መሥራት ጥበብን ። 

መጠበብ፡ መራቀቅ/መተንኰል/መፈልሰፍ ። 

መጠበብ፡ መጨነቅ/መቸገር ።

መጠበብ፡ መጨነቅ/መቸገር.

መጠባበስ፡ መተኳኰስ/ማፈላላት ። 

መጠባበቂያ፡ ጊዜ/ስፍራ ። 

መጠባበቅ (ተዓቅቦ)፡ መከታተል/መሰለል (ሉቃ. ፲፯፡ ፳) ። 

መጠባት፡ መመግመግ ("ወደ ሆድ መውረድ") ። 

መጠባት፡ መፈፍ/መቈረጥ ።

መጠባት፡ መፈፍ/መቈረጥ.

መጠባጠብ፡ መጋረፍ/መሸናቈጥ ። 

መጠብረር፡ መጋል/መግረር ። 

መጠብር (ሮች)፡ በወፍራምና በቀጪን ማግ የተሠራ ነጠላ ዐንገት ልብስ ። 

መጠብጠቢያ፡ መግረፊያ/ማወራረጃ ልምጭ/ካራ ("መገሥገሻ አግር") ። 

መጠብጠብ፡ መግረፍ/መበለት/መጥባት/መገሥገሥ ። 

መጠቦት፡ መድረቅ/ጠቦት መኾን ። 

መጠነ፡ (መጥኖ፡ መጠነ)፡ ለካ፡ ሰፈረ፡ መዘነ፡ ገመተ፡ ገመገመ። አፍ፡ የሚጐርሠውን፡ እጅ፡ ይመጥነዋል፡ እንዲሉ። 

መጠነ፡ ልክ፡ ኾነ፡ በቃ። ይህ፡ ልብስ፡ ለኔ፡ ይመጥነኛል፡ አይመጥነኝም። 

መጠነ፡ ናቀ። ያለፈው፡ ገቢር፡ የሚመጣው፡ ተገብሮ፡ ነው ። 

መጠነኛ፡ ልከኛ፡ የማይበልጥ፡ የማያጥር፡ የማይተርፍ፡ የማያንስ። 

መጠነኞች፡ ልከኞች" 

መጠናቀሪያ፡ መጠራቀሚያ " 

መጠናቀር፡ መጠራቀም/መከማቸት ። 

መጠናቀቂያ፡ መከናወኛ ። 

መጠናቀቅ፡ መከናወን ። 

መጠናበሪያ፡ መደናበሪያ ። 

መጠናበር፡ መደናበር ። 

መጠናናት፡ መበረታታት ። 

መጠናከሪያ፡ መበራቻ ። 

መጠናከር፡ መጣናት/መበራታት ። 

መጠናወት፡ መተናኰል/መጨንገፍ/ መውረድ ። 

መጠናወቻ፡ መተናኰያ/መጨንገፊያ ። 

መጠናገሪያ፡ መጠናበሪያ ። 

መጠናገር፡ መጠናበር ። 

መጠን፡ ልክ፡ ዐቅም፡ ማዕርግ ።

መጠንሰስ፡ የጥንስስ ዕቃን ማጠብ/ማጠን/በውስጡ መበጥበጥ ("በዦሮው ብረት ማድረግ") ። 

መጠንሰሻ፡ ቀን/እንስራ/ጋን ። 

መጠንቀል፡ መቈንጠር ። 

መጠንቀቂያ፡ መትጊያ/መጠበቂያ ። 

መጠንቀቂያ፡ መኰስተሪያ/ማትጊያ ። 

መጠንቀቅ፡ መትጋት/መንቃት/አለመዘንጋት ። 

መጠንቀቅ፡ መኰስተር/ማትጋት/ማን ቃት ። 

መጠንቀያ፡ መቈንጠሪያ ። 

መጠንቈል፡ መጣፍ መግለጥ/ኮከብ መቍጠር ። 

መጠንቈያ፡ ጊዜ/ስፍራ/መጣፍ/ገንዘብ/እኸል/የእጅ አሻራ ። 

መጠንባት፡ ጥንብ መኾን/መግማት ። 

መጠንከሪያ፡ መጥኒያ/መበርቻ ። 

መጠንከር፡ መጥናት/መጠጠር/መበር ታት ። 

መጠንዛት፡ መጠንከር/መበላሸት ። 

መጠንገድ፡ መግደል/መፍጀት/መጨ ረስ ። 

መጠንጠን፡ መንቀዝ/መበላሸት/ማር አጠነጠነ ። 

መጠወር፡ ማስቻል/ማስለመድ/ማስ ማል ። 

መጠወተ፡ መጸወተ፡ (መጽወተ)， ለድኻ፡ ሰጠ፡ ዐደለ፡ ልብስን፡ ጕርሥን፡ ገንዘብን፡ በሰማይ፡ እንጂ፡ በምድር፡ አገኛለኹ፡ እከፈላ ለኹ፡ ሳይል። 

መጠወተ፡ የሕዝብ መጸወተ፡ የካህናት፡ ዐማርኛ፡ ነው። 

መጠዋለጊያ፡ መለዋወጫ ። 

መጠዋለግ፡ መለዋወጥ/መጣቈር ። 

መጠውለጊያ፡ ፀሓይ/ረኃብ/ጥም ። 

መጠውለግ፡ መለወጥ/መጥቈር ። 

መጠዘል፡ መምታት/መመድወት ። 

መጠዘያ፡ መምቻ/መመድወቻ ("በትር ውት") ። 

መጠዛጠዝ፡ መናደፍ/መዋጋት ። 

መጠዝጠዝ፡ መንደፍ/መንዘር/መው ጠት ። 

መጠዝጠዣ፡ መንደፊያ/መውጊያ ("የንብ የተርብ እሾኸ (መርዝ) ቃንዛ") ። 

መጠየም፡ ጠይም መኾን ("የውሃ ጠ ጠር መምሰል") ። 

መጠየቂያ፡ መመርመሪያ፡ መሞገቻ፡ 

መጠየት፡ መሥራት/ማሰር ። 

መጠየቻ፡ ጥይት መሥሪያ/እሸት ማሰሪያ/ሰው መግደያ ። 

መጠያየቂያ፡ መጐበኛኛ፡ መፈቃቀጃ " አጣየቀ፡ ኣገተ፡ አከራከረ፡ ተጠየቅ፡ 

መጠያየቅ፡ መመራመር ።

መጠያየቅ፡ መጐበኛኘት ።

መጠጀት፡ ማርን ወይንን ጠጅ ማድ ረግ ማድረቅ ማጣራት ። 

መጠገብ፡ መብቃት ("(ጥሰ) መሰልቸት") ። 

መጠገት፡ ማገናኘት/ማለብ ። 

መጠገቻ፡ ማለቢያ ጮጮ አኮሌ ። 

መጠገን፡ መታከም/መፈወስ (ኤር. ፰፡ ፲፯) ። 

መጠገን፡ ማከም/ማሰር/መፈወስ/ማደስ/መጥቀም/መርዳት (፪ ነገ. ፲፪፡ ፭) ። 

መጠገኛ፡ (ጥላ)መላሚያ/መጥቀሚያ ("ስጦታ ማደሻ") (፪ ነገ. ፲፪፡ ፯) ። 

መጠገኛ፡ መፈወሻ/መዳኛ (ኤር. ፴፡ ፲፯) ። 

መጠጊያ፡ መማጠኛ/መደገፊያ/ማደሪያ ዐምባ/ተራራ ። 

መጠጋት፡ መቅረብ/መደገፍ/መማጠን/ማደር ። 

መጠጋጊያ፡ መቀራረቢያ ። 

መጠጋጋት፡ መቀራረብ/መደጋገፍ ። 

መጠጠ፡ (መፂፅ፡ መፀ)፡ ቦካ፡ ሖመጠጠ፡ ሸመጠረ፡ ተቈጣ፡ ("ማቴ. ፲፫፡ ፴፫") ። (ተገብሮ) ። 

መጠጠ፡ (መጺጽ፡ መጸ. ዕብ፡ ማጻጽ)፡ ሳበ፡ ጐተተ፡ ጠጣ፡ ጠባ፡ ጨለጠ፡ ዐጥንትን፡ ደምን፡ ሸንኰራገዳን፡ ማርን፡ አበባን፡ ጡትን፡ (ገቢር) 

መጠጠሪያ፡ መጥኒያ/መጠንከሪያ ("የዕድሜ ብዛት ብርቱ ሥራ") ። 

መጠጠር፡ መጥናት/መጠንከር ። 

መጠጠት፡ መቈፊት/ማዘን/መቈርቈር ። 

መጠጠቻ፡ ማዘኛ/መቈርቈሪያ ። 

መጠጣ፡ የመምጠጥ፡ ሥራ። 

መጠጣት፡ ፉት/ዥው ማድረግ ("መማግ መስምጠጥ መሸምጠጥ") (ዘፀ. ፯፡ ፲፰፡ ኢሳ. ፳፪፡ ፲፫፡ ኤር. ፲፮፡ ፰) ። 

መጠጥ፡ (መጺጽ)፡ መምጠጥ። 

መጠጥ (ጦች)፡ ውሃ/ጠላ/ቅራሪ/ ብርዝ/ጠጅ/ዐረቄ ("የሱፍ የኑግ የሰሊጥ የተልባ ብጥብጥ ወተት ርጎ አጓት ቡና ሻይ ማንኛውም የሚጠጣ ነገር ኹሉ") (መዝ. ፻፪፡ ፱፡ ዮሐ. ፯፡ ፴፯) ። 

መጠጥ፡ መጥረግ፡ መጨረስ። 

መጠጥ አለ፡ መድረቅ ዠመረ፡ መጠጠ ። 

መጠጥ አለ፡ መጠጥ ጠየቀ፡ –ጠጣ። 

መጠጥ አለ፡ የሚጠጣውን ጠየቀ/አዘዘ/ለመነ ። 

መጠጥ፡ አለ፡ ደረቅ፡ አለ፡ መድረቅ፡ ዠመረ። ዐጥበን፡ ያሰጣነው፡ ልብስ፡ መጠጥ፡ ብሏል። 

መጠጥ፡ ጠላና፡ ጠጅ ጠጣ ። 

መጠጫ (ዎች)፡ የመጠጥ መሣሪያ ("ዋንጫ አንኮላ ብርጭቆ ብርሌ ኩባያ ጥዋ") ። 

መጠጫ፡ በውስጡ ውሃ በጫፉ እሳትና ትንባኾ የያዘ ቃሊም ያለበት ("በጐኑ ውዥሞ የተሸጐጠበት ቅል") ። 

መጠፈሪያ፡ ማሰሪያ/መጥለፊያ ("ቈዳ ገመድ ሽቦ") ። 

መጠፈር (ጠፊር/ፀፊር)፡ በጠፍር ማሰር/መግረፍ/መታታት/መጥለፍ/መጐለብ ። 

መጠፋጠፍ፡ ጕንጭን መማታት ። 

መጠፍጠፊያ፡ እጅ/ትክክል ስፍራ ("ያመድ ቍልል") ። 

መጠፍጠፍ፡ መሸሽ/መጣጋት ። 

መጠፍጠፍ፡ መጋገር/ማንጠፍ/መለ በጥ ። 

መጠፍጠፍ፡ በጥፊ መምታት ። 

መጡብሽ፡ እባለሳምንት፡ ቤት፡ የሚመጡ፡ ጠዲቅና፡ ጥዋ፡ መጡብሽ፡ ይባላሉ ።

መጡብሽ፡ የምጣድ፡ ስም፡ ታናሽ፡ ምጣድ። ሴትዮ፡ እንግዶች፡ መጡብሽ፡ ታናሽቱን፡ ምጣድ፡ ጥደሽ፡ በቶሎ፡ ቈሎ፡ ቍዪ፡ ከማለት፡ የተነሣ፡ መጡብሽ፡ ተባለችዞ 

መጢቃ፡ ያዳል፡ በግ፡ ዲቃላ፡ ወይም፡ የሰው። 

መጣ ።

መጣ፡ (መጽአ)፡ ከላይ፡ ወደ፡ ታች፡ ወረደ፡ ከታች፡ ወደ፡ ላይ፡ ወጣ፡ ከግራ፡ ወደ፡ ቀኝ፡ ከቀኝ፡ ወደ፡ ግራ፡ ኼደ፡ ተራመደ፡ ደረሰ፡ ቀረበ፡ ("፪ሳሙ. ፲፱፡ ፰") ። ዝናም፡ መጣ፡ ጦር፡ መጣ፡ እንግዳ፡ መጣ፡ ዐሳር፡ መጣ፡ መዓት፡ መጣ፡ ሽንት፡ መጣ፡ ዐይነ፡ ምድር፡ መጣ፡ ሰው፡ መጣ፡ ነገር፡ መጣ፡ እንዲሉ ። (ተረት)፡ ከመጣሽ፡ ማሪያም፡ ታምጣሽ ።መኼድ፡ ዠርባን፡ እያሳዩ፡ እንደ፡ ኾነ፡ መምጣትም፡ ፊትን፡ እያሳዩ፡ ነው ። (ዕቃ፡ መጣ)፡ በሸክም፡ በጭነት፡ ተጋዘ ።ካህናት፡ ግን፡ መጻ፡ ይላሉ ። 

መጣለፍ፡ መዋሰብ/መቋለፍ ። 

መጣሊያ፡ መፃረሪያ/መቃወሚያ ። 

መጣላት፡ መፃረር/መቃወም ። 

መጣል፡ መለቀቅ/መገደፍ/መውደቅ/ መበጥበጥ ። 

መጣል፡ መግደፍ/መፈነር/መተው/መጠንጠን/መወርወር/ማውረድ (መክ. ፫፡ ፲-፭) ። 

መጣመሚያ፡ መንጋደጃ/መወላገጃ ' ሰጐጥ መንታ ግንድ ። 

መጣመም፡ መንጋደድ/መወላገድ ። 

መጣመር፡ መገናኘት/መጣመድ/መያ ያዝ ። 

መጣመት፡ ማለቅ/መቃጠል ። 

መጣመድ፡ መጣላት ። 

መጣመጃ፡ መጣሊያ ። 

መጣሚያ፡ መቅመሻ ። 

መጣም፡ መቅመስ ("ይኸውም የሥጋና የነፍስ አፍ ሥራ ነው") ። 

መጣም፡ መጣፈጥ ። 

መጣምር፡ የፈረስ ጌጥ፡ ጠበረ፡ መጣብር ። 

መጣሰስ፡ መጣስ ("ማውደቅ") ። 

መጣስ፡ መወደድ/መክፈል/መስበር/ማስተኛት/መንደል/ማፍረስ ። 

መጣረስ፡ መጋጨት/መሳሳት/መቃወስ ። 

መጣረሪያ፡ መጣሊያ ። 

መጣረር፡ መጣላት ። 

መጣረሻ፡ መሳሳቻ/መቃወሻ ። 

መጣሪያ፡ መጥሪያ ("ስፍራና ጊዜ") ። 

መጣሪያ፡ መጨነቂያ/መልፊያ/መድከሚያ ። 

መጣራት፡ መጥራት ። 

መጣር፡ መጨነቅ/መልፋት/መድከም ። 

መጣሻ፡ መጪደጃ/ማፍረሻ ("ጊዜ ኀይል ወፍጮ") ። 

መጣቀሚያ፡ መያያዣ/መማያ ። 

መጣቀም፡ መያያዝ/መማላት ። 

መጣቀስ፡ መናካት/መሳሳብ ። 

መጣቀሻ፡ መሳሳቢያ ("ባለቋድ ጠመ 

መጣቀሻ፡ የቃታ ስም ። 

መጣቈስ፡ መድፈር/ማሳበቅ ("ዘር መ ድገም") ። 

መጣቈር፡ መጐሳቈል ። 

መጣቈሻ፡ መድፈሪያ/ማሳበቂያ/ም ላስ ጊዜ ። 

መጣበስ፡ መጋረፍ ። 

መጣበቂያ፡ መጋጠሚያ/ልክክ ማያ ። 

መጣበቅ፡ መላከክ/መጋጠም ("ዐንቆ መያዝ አለመልቀቅ") ። 

መጣበቢያ፡ መጫነቂያ/መቸገሪያ ።

መጣበቢያ፡ መጫነቂያ/መቸገሪያ.

መጣበብ፡ መጠጋጋት/መጫነቅ ።

መጣበብ፡ መጠጋጋት/መጫነቅ.

መጣቢያ፡ መሰላቻ/የሆድ መጨረሻ ርግብግቢት ። 

መጣቢያ፡ የመስከረም መባቻ ።

መጣቢያ፡ ያንድ ዓመት ቀለብ መኖ ።

መጣባት፡ (ክረምትን ማንጋት) ።

መጣባት፡ መጣላት ("የኮሶ መታየት መጋደድ") ።

መጣብር (ሮች/መፃምር)፡ ከን ሓስ ከብርና ከወርቅ የተበጀ ("በፈረስ ዕቃ ላይ ተሰፍቶ የተጣመረ ጌጥ ጋሻ ቅርጽ ዳግመኛም መጣብር ብር መጣ ማለት ይኾናል") ። 

መጣብር፡ የፈረስ፡ ጌጥ፡ ጠበረ። 

መጣብቅ፡ ሙጫ/ዝፍት/ቅጥራን/ሸብ/ማሸጊያ/ላሕማ/ሙሻዘር ("የሚያጣብቅ ነገር ኹሉ") ። 

መጣብቅ፡ ሙጫ፤ጠበቀ ።

መጣተኛ፡ መጻተኛ፡ (ግዩር)፡ ካገሩ፡ ወደ፡ ባዕድ፡ አገር፡ ተሰዶ፡ የመጣ፣ስደተኛ፡ ባይተዋር፡ ላገሩ፡ እንግዳ፡ ለሰዉ፡ ባዳ፡ ("ኢሳ. ፶፯፡ ፫") ። 

መጣተኛነት፡ መጻተኛነት፡ ስደተኛነት፡ መጣተኛ፡ መጻተኛ፡ መኾን ። 

መጣተኞች መጻተኞች (ግዩራን)፡ ስደተኞች፡ ባይተዋሮች፡ ("ዕብ. ፲፩፡ ፲፫") ። 

መጣት፡ (መጻእት)፡ የመጡ፡ ባዕዶች ። 

መጣት፡ ማንሣት ("መቀሰር") ። 

መጣኒ፡ (ኞች)፡ ዳኛ፡ ፍርድ፡ መዛኝ፡ ይግባኝ፡ ሰሚ። ሊቀ፡ መጣኒ፡ ሊቀ፡ መጣኞች፡ እንዲሉ። ላቀ፡ ብለኸ፡ ሊቅን፡ እይ። 

መጣናት፡ መበራታት ። 

መጣኝ፡ የመጠነ፡ የሚመጥን፡ ናቂ። ገበሬ፡ መጣኝ፡ እንዲሉ። 

መጣወሪያ፡ መቻቻያ ። 

መጣወር፡ መቻቻል/መላመድ ። 

መጣዘል፡ መማታት/መመዳወት ። 

መጣዠት፡ መግረፍ/መምታት/መ መጣዣ ። 

መጣዣ፡ መግረፊያ/መምቻ ። 

መጣያ፡ መወርወሪያ/ማውደቂያ/ማስተኛ/ማጋደሚያ ስፍራ ("መበጥበጫ የጠጅ ጋን") ። 

መጣያ፡ አላል ("የጭነት ማስተካከያ ሚዛን በጭነት ላይ ጣል የተደረገ") ። 

መጣያ፡ የመረብ ማስጫ ("የጕድፍ ማስቀመጫ") (ዕዝ. ፯፡ ፲፩፡ ኤር. ፳፭፡ ፴፫) ። 

መጣያ፡ የቀበሌ ስም ("በበጌምድር እውራጃ የሚገኝ ወንዝ") ። 

መጣደፊያ፡ መቻኰያ/መዋከቢያ ("ጦርነት የፍጥነት ትእዛዝ የቍርጥ ሥራ ግባተ መሬት የመሰለው ኹሉ") ። 

መጣደፍ፡ መቻኰል/መዋከብ ("በገደል እንደሚንከባለል መኾን") ። 

መጣድ፡ መቅረብ/መደቀን ። 

መጣድ፡ ማስረር/መደቀን ። 

መጣጃ፡ ማስረሪያ ጕልቻ ("፲ ሰዓት ክብር መጣጃ እንዲሉ") ። 

መጣጃ፡ ጊዜ/ስፍራ ። 

መጣገብ፡ መባቃት/መሰላቸት ። 

መጣጋት፡ መቃረብ ። 

መጣጣ፡ (መፂፅ)፡ ሖምጣጣ፡ የሸመጠረ፡ ርሾ፡ ዐይብ፡ ዐዞ፡ ከል፡ ጠጅ፡ ወይም፡ ሌላ፡ ("ማር. ፲፭፡ ፴፮") ። ብዙ፡ ጊዜም፡ ካህናት፡ መፃፃ፡ ይሉታል ። 

መጣጣ፡ (መጺጽ)፡ ደረቅ፡ ወዝ፡ የሌለው ። ፊተ፡ መጣጣ፡ እንዲሉ። 

መጣጣል፡ መወራወር/መዋደቅ ። 

መጣጣሚያ፡ መፋቀሪያ/መስማሚያ/መከናወኛ ። 

መጣጣም፡ መፋቀር/ማለቅ/መከናወን ። 

መጣጣሪያ፡ ጊዜና ስፍራ/ሥራ ። 

መጣጣር፡ መጨናነቅ ("(መትጋት መታ ተር)") (ራእ. ፳፩፡ ፬) ። 

መጣጣት፡ መከናወን/መቻቻል።

መጣጣት፡ ማድረቅ/መላጥ/ማቃጠል ። 

መጣጣነት፡ ደረቅነት፡ ሖምጣጣነት። 

መጣጣያ፡ መዋደቂያ ስፍራ ("ትግል") ። 

መጣጣፊያ፡ መጻጻፊያ ("ቀን ዳኛ መዋዋያ መሰማሚያ") ። 

መጣጣፍ፡ መጻጻፍ ("ጥፈትን መመላ ለስ መላላክ") ። 

መጣጤ፡ ሖምጣጤ፡ 

መጣጤ፡ የመጣጣ፡ ዐይነት" መጣጤ፡ 

መጣጭ፡ (መጻጺ)፡ የመጠጠ፡ የሚጠጣ፡ ቅልጥምን፡ ጥንቅሽን። 

መጣፈ ጨዋታ፡ የጨዋታ መጣፍ ("ልብ ወለድ አለቃ ዘነብ እንደ ጣፉት ያለ") ። 

መጣፈጥ፡ መጣም ከጕረሮ/ካፍንጫ መሰማማት (ሉቃ. ፰፡ ፲፬) ። 

መጣፈጥ፡ አዝሙድ ("ጥቍር መጣፈጥ ነጭ መጣፈጥ እንዲሉ በሶብላም መጣፈጥ ይባላል የፊተኛው ዘር የኋለኛው መስም መኾኑን አስተው") ። 

መጣፈጫ፡ ቅመም/ጨው/አልባብ/ዕጣን/መልካም ሽታ ኹሉ ። 

መጣፊያ (ምጽሓፍ)፡ ብርና ቀለም' ርሳስ ብራና ወረቀት ጠረጴዛ ሰሌዳ ሉሕ (ገበታ) ስፍራ ። 

መጣፊያ፡ መሻኰቻ ። 

መጣፊያ፡ መጥቀሚያ ዕራፊ መርፌ ክር ። 

መጣፋት፡ መማታት/መሻኰት ። 

መጣፋት፡ መጋደል ። 

መጣፍ (መጽሐፍ)፡ በቁሙ ሥጋዊና መንፈሳዊ ቃል የተጣፈበት መጻፍ ቅጽ አርእስት ኅዳግ ግልየት ዐምድ ያለው ። 

መጣፍ (ጽሒፍ)፡ መጻፍ/መክተብ ("መጥቀም መለጠፍ") ። 

መጣፍ ገላጭ፡ መጣፍ የሚገልጥ ጠንቋይ ደብተራ ። 

መጣፎች (መጻሕፍት)፡ ከ ፪ በላይ ያሉ ብዙዎች መጻፎች ። 

መጤ፡ (ግዩራዊ)፡ የመጥ'ወገን፡ የመጣተኛ፡ ከፊል፡ ስዱድ። 

መጤቅ፡ መበከል/ማደፍ ("መሰደብ መጨነቅ") ። 

መጤቻ (ኦሮ)，በፈረስ፡ ዐንገት፡ የሚንጠለጠል፡ የበግ፡ ቍላ፡ ቈዳ፡ በውስጡ፡ ገለባ፡ የመላበት ።ጭዳን፡ እይ ። 

መጤን፡ መታሰብ ("ከልብ መግባት") ። 

መጤን፡ ጤና መኾን ። 

መጥ ።

መጥ፡ የመጣ። 

መጥለል (ጠሊል/ጸሊል)፡ መር ጠብ/መለምለም ("መትለል መስፈፍ መጥራት ጥሩ መኾን") ። 

መጥለም፡ መጥቈር/መስጠም ። 

መጥለስ፡ መጥቈር/መክሰል/መጥፋት ። 

መጥለሻ፡ መጥፊያ ("ዐመድ መኾኛ") ። 

መጥለቂያ፡ መቅጃ/ጥልቂት ("መግቢያ ሠርክ ምሽት") (ኤር. ፶፪፡ ፲፱) ። 

መጥለቅ፡ መግባት/መዝለቅ/ጥልቅ መኾን ("መስጠም መቅዳት") (ኤፌ. ፫፡ ፲፰) ። 

መጥለቅ/ማጥለቅ፡ 

መጥለቅለቅ፡ መንጣለል/መሸፈን ። 

መጥለያ፡ ጊዜ/ዕቃ ("መጥሪያ ጥሩ መኾኛ") ። 

መጥለፊያ፡ መያዣ/መስፊያ/ቀላድ/ መርፌ ("የሐር ክር") ። 

መጥለፍ፡ መሰርጀት/መያዝ/ማሰር ("መንጠቅ ማስጌጥ") ። 

መጥሊያ፡ መንቀፊያ/መሰልቻ ("ሰውነት በደል ነገር") ። 

መጥላት፡ መንቀፍ/መጸየፍ/መሰልቸት ("አለመውደድ") ። 

መጥሌ፡ የሚያስጠላ/የማያስወድድ ። 

መጥመልመል፡ መዝለፍለፍ/ሽባ መኾን ። 

መጥመልመያ፡ መዝለፍለፊያ ("በሽታ ቍርጥማት ሪሕ") ። 

መጥመሚያ፡ ገዳዳ መኾኛ/መለገሚያ ("ክፋት ተንኰ") ። 

መጥመም፡ መግደድ/መለገም ("ቸል ቸለል ማለት") ። 

መጥመቂያ፡ መበጥበጫ/መዘለያ ("ጋን ጠላ ቤት ጊዜ") (ኤር. ፵፰፡ ፴፫) ። 

መጥመቂያ፡ የሠም/የጠጅ/የጠላ/የወይን ("ወንጠፍት መጭመቂያ ማጥሪያ") (ዘኍ. ፲፰፡ ፳፯, ፴፡ ኢሳ. ፲፮፡ ፲፡ ሆሴ. ፱፡ ፪) ። 

መጥመቂያ፡ የወይን ዐውድማ/ጕድጓድ/መርገጫ/ማኼጃ (ኢሳ. ፷፫፡ ፪, ፫፡ ራእ. ፲፬፡ ፲፱, ፳) ። 

መጥመቅ፡ መምላት/መበጥበጥ/መዘ ለል ። 

መጥመቅ፡ መጭመቅ/መጠምዘዝ/ማ ጥማት " 

መጥመዝመዝ፡ መፍተልተል ' መታ ממ ።

መጥመድ፡ ማቈራኘት/ማሰር/መጥላት ። 

መጥመጃ፡ ፲ ሰዓት/ምድር ። 

መጥማት (ጠሚዕ)፡ መንከር/ማራስ ። 

መጥማት (ጸሚእ)፡ ውሃ መጠጥ መሻት/መፈለግ ። 

መጥማጭ፡ የመጠመጠ፡ የሚመጠምጥ፡ ጠቢ ። 

መጥምቅ፡ ዝኒ ከማሁ ለአጥማቂ ። 

መጥምጥ፡ የማይሽር፡ የጣት፡ ቍስል፡ መርዝ፡ ጥፍረ፡ መጥምጥ፡ እንዲሉ። 

መጥረስ፡ መቸርቸም/መደነዝ ። 

መጥረቢያ (ምጽራብ)፡ ስፍራና መጥረቢያ ። 

መጥረቢያ (ዎች)፡ ማሕጼ፡ ማጤ/ማነ፵/ማቅጠኛ/ማጠፍጠፊያ (፩ ሳሙ. ፲፫፡ ፳፡ ኤር. ፲፡ ፫) ። 

መጥረብ፡ ማነጥ/መሸለት/ማሣሣት ። 

መጥረብረቢያ፡ መሽቈጥቈጫ/መለማመ፵ ("ሰውነት አንደበት") ። 

መጥረብረብ፡ መሽቈጥቈጥ/መለማመጥ ። 

መጥረክረኪያ፡ ንፍጥ/ለሐጭ/አክታ/እውክታ/ዐይነ ምድር ። 

መጥረክረክ፡ መጕደፍደፍ/መኵለፍለፍ ። 

መጥረጊያ፡ ማበሻ/መንዲል/መሐርም ጕድፍ ማስገለያ ("ከስከሶ ስንደዶ ሙሬ ማ ጭድ") ። 

መጥረግ (ጥደ)፡ ማደፍ/መወልወል መንጠር ። 

መጥሪያ፡ ማሰቢያ ። 

መጥሪያ፡ ተራራ አፋፍ ("ቃል ደብዳቤ መልክት ስልክ ቃጭል ደወል") ። 

መጥሪያ፡ ጥሩ መኾኛ ("፯ ቀን") ። 

መጥራት (ጸርይ/ነጺሕ)፡ መጥለል ወለል ማለት ("አደፍ ጕድፍ እንከን ማጣት መንጻት መጥዳት") (አስ. ፪፡ ፫) ። 

መጥቀሚያ፡ መርቢያ/መስፊያ/መጣፊያ ("ክር መርፌ ዕራፊ") ። 

መጥቀም፡ ማገልገል/ማጥገብ/መብቃት/መርባት ("መስፋት መጣፍ መደረት") ። 

መጥቀስ፡ ማመልከት/መንካት/መሳብ/ማቅረብ ("ቃልን ማነጻጸር መኰስተር") ። 

መጥቀሻ፡ መኰስተሪያ/መተርኰሻ/መብራት ማልሚያ (ዘፀ. ፳፭፡ ፴፰) ። 

መጥቀሻ፡ ማመልከቻ/መሳቢያ/ማቅረቢያ ("እጅ ዐይን ቀላሳ ቈላፋ ዕንጨት ወ ይም ብረት") ። 

መጥቂያ፡ ስፍራ/ጊዜ ("አባለ አሑር") ። 

መጥቃት፡ መውጋት/መስረር ። 

መጥቈሪያ፡ ተፈጥሮ ("የፀሓይ ሙቀት ጥላት ከሰል ችግር - ማዲያት") ። 

መጥቈሪያ፡ ያገር ስም ("በታችኛው ወግዳ ካራዳ በታች ያለ ወረዳ ያባ ተክሌ ኣጥቢያ መቍጠሪያ ማለት ይመስላል መጥቈሪያ ተክለ ሃይማኖት እንዲሉ") ። 

መጥቈር፡ መለወጥ/ጥቍር መኾን/መጐስቈል ("የመልክ") ። 

መጥቅ (መጥቅዕ)፡ ደወል ። 

መጥበስ፡ መተኰስ/ማፍላት/መቍላት/ መፈተን ። 

መጥበሻ፡ 

መጥበሻ፡ ምድጃ/እሳት/ሸክላ ("እጀታ ያለው ብረት ደረቀ") ። 

መጥበቂያ፡ ጥብቅ መኾኛ/መጠንከሪያ ። 

መጥበቅ፡ መክረር/መጠንከር/አለመላላት ። 

መጥበብ፡ ሰፊ አለመኾን ("መጭነቅ") ።

መጥበብ፡ ሰፊ አለመኾን ("መጭነቅ").

መጥቢያ፡ መግፈፊያ/ማወራረጃ/ቢ ላዋ/ካራ ።

መጥቢያ፡ መግፈፊያ/ማወራረጃ/ቢ ላዋ/ካራ.

መጥባት (ጠቢሕ)፡ መግፈፍ/መበ ለት ።

መጥባት (ጠቢሕ)፡ መግፈፍ/መበ ለት.

መጥባት (ጸቢሕ)፡ መንጋት ("ወገግ ፈገግ ማለት") ።

መጥኒያ/መጥኛ፡ መጠንከሪያ/መቈያ ። 

መጥናናት፡ መረጋጋት " 

መጥኔ (መጽንዒ)፡ የሚያጠና ("ጥናት ' ስጪ መጥኔውን ይስጥሽ እንዲሉ") ። 

መጥኔ ，—የሚያጠና，—ጠና ።

መጥን፡ ንጉሥ፡ ወይም፡ መኰንን፡ መንገድ፡ ሲኼድ፡ ባደረበት፡ ስፍራ፡ ባላገር፡ እየታዘዘ፡ በልክ፡ የሚሰጠው፡ ፲፡ እንጀራ፡ ፩፡ ገንቦ፡ ጠላ፡ ፩፡ ድስት፡ ወጥ ። 

መጥዋች፡ መጽዋች፡ (ቾች)፡ የመጠወተ፡ የሚመጠውት፡ ምጧት፡ ሰጪ። 

መጥደቂያ፡ መጽደቂያ ። 

መጥደቅ፡ መጽደቅ ። 

መጥደፊያ፡ መንከባለያ/መቸኰያ ። 

መጥደፍ፡ መንከባለል/መናር/መቸኰል ። 

መጥዳት፡ መጥራት/መንጣት ። 

መጥገቢያ፡ እኸል/ውሃ/ጊዜ/እርግዝና ። 

መጥገብ፡ መብልን መሰልቸት ("መክ በድ ማርገዝ") ። 

መጥገጊያ፡ መድረቂያ/መሰብሰቢያ ። 

መጥገግ፡ መድረቅ/መሰብሰብ ። 

መጥጊያ፡ ዕዳሪ ማውጫ/መጨፍለቂያ ጊዜ/ማረሻ ። 

መጥጋት፡ መጨፍለቅ/መተርተር ። 

መጥፊያ (ምጥፋእ/መጥፍኢ)፡ መኰብለያ/መሞቻ ጊዜ/መሣሪያ/ስፍራ ። 

መጥፋት (ጠፊሕ)፡ እንዝርትን ከጭን ላይ በመዳፍ መግፋት ድርን ለመፍ ተል/ለመምዘዝ ። 

መጥፋት፡ መኰብለል/መታጣት/መሞት/መታወር (ሮሜ ፫፡ ፲፮) ። 

መጥፎ፡ ጥፉ ("ዐመለቢስ መልከ ክፉ") ። 

መጦሚያ፡ ጦም የሚገባበት ቀን ("የጦም መዠመሪያ") ። 

መጦም፡ ጦም መዋል ("አለመብላት") ። 

መጦሪያ፡ መሸከሚያ/መያዣ/መርጃ ("ዠርባ እጅ ገንዘብ") ። 

መጦሪያ፡ የርጅና መረጃ/ርስት/ገንዘብ/ከብት ። 

መጦር፡ መረዳት/መታገዝ ("በሰው እጅ ማደር") ። 

መጦር፡ መሸከም/ማገዝ/መርዳት ("አሮጌንና አሮጊትን እያቀኑና እያነሡ መፈተን ማብላት ማጠጣት ዐቅፎና ደግፎ ከ ቤት ወደ ውጭ ማውጣት መልሶ ማግባት (ተረት) ደግ አማጭን መጦር ክፉ አማጭን በጦር") ። 

መጦዝ፡ መጠምዘዝ/መክረር ። 

መጦፍ፡ መቅለጥ/መንደድ/መቃጠል/መንቀልቀል ("ማበድ") ። 

መጧሪያ፡ ዝኒ ከማሁ ("የሽማግሌ መተዳደሪያ") ። 

መጧጧሪያ፡ መተጋገዣ/መረዳጃ ጊዜ ስፍራ ። 

መጧጧር፡ መተጋገዝ/መረዳዳት ። 

መጨለሰ፡ (ለጠሰ)፡ በቅቤ፡ በዘይት፡ ማሽ ። 

መጨለቂያ፡ ማሻ/ጣባ/ገበቴ ። 

መጨለቅ፡ ማሸት/መበጥበጥ ። 

መጨለጥ፡ መጨረስ/መፈጸም/ማለቅ ። 

መጨለጥ፡ ፈሳሽ ነገርን መጠጣት/መጨረስ/ማንቀር ። 

መጨለጫ፡ ዋንጫ/ጥዋ/ትንፋሽ ። 

መጨለፊያ፡ ጊዜ/ጭልፋ ። 

መጨለፍ፡ ወጥን መቅዳት/ማውጣት ። 

መጨመሪያ፡ ማሰናጃ/ማከያ ("ውስጥ ነዳዳ") ። 

መጨመር፡ ማግባት/ማሰናዳት/ማከል (ማቴ. ፮፡ ፳፯) ። 

መጨመት፡ ማርመም ("ዝም ማለት አለመናገር መርጋት ለነገር አለመቸኰል አለመለፍለፍ አለመቀባጠር") ። 

መጨመቻ፡ ማርመሚያ ("ዝም ማያ ጊዜ ስፍራ በኣት") ። 

መጨማለቂያ፡ ጭቃ/ረግረግ ። 

መጨማለቅ፡ መበከል/መኵለፍለፍ ። 

መጨማመር፡ አንድ ጊዜ ኹለት ጊዜ መጨመር ። 

መጨማም፡ መሳሳም ። 

መጨማተሪያ/መጨማዶጃ፡ ፀሓይ ምች ። 

መጨማተር፡ መኰማተር/መጨማደድ ። 

መጨስ፡ መትጐልጐል ("መብነን መትነን") ። 

መጨረማመት፡ መጨመታተር ("መ መዳደድ") ። 

መጨረስ፡ መፈጸም/መከወን ። 

መጨረሻ፡ መፈጸሚያ ጊዜ (መክ. ፪፡ ፲፬, ፲፭፡ ራእ. ፩፡ ፰) ("የሰው መጨረሻ) ጹም ደግ ሰው ወነ ") ። 

መጨረሻው ደምደሚያው ይብስ ይከፋ ("ደርቡሾች ዐጤ ዮሐንስን በጥይት ካቈሰሏቸው በኋላ ከነከታቴው ዐንገታቸውን ቈርጠው ወሰዱት ኩተት/ኵተት ") (ትግ. ዐፍላ) ። 

መጨረፊያ፡ በትምና ሰለት ። 

መጨሪያ፡ መጫሪያ፡ መቧጨሪያ፡ ጥፍር፡ ሥንጥር፡ ጕጣ። 

መጨራመሚያ፡ መጣመሚያ ። 

መጨራመም፡ መጣመም ። 

መጨራመት፡ መጨማተር ("መጨማ ደድ") ። 

መጨራመቻ፡ መጨማተሪያ ። 

መጨራገድ፡ መተጫጨድ/መማታት ። 

መጨር፡ መጠጠር/መጥናት/ መጠንከር ። 

መጨርስ፡ ማፍጀት ("ፈጽሞ ማር ጀት ጥርስ ማጣት") ። 

መጨርቊያ፡ ጊዜ ወር ። 

መጨርቋት፡ ጨርቋ እንጭጭ መኾን ። 

መጨርነቅ፡ ማሳነስ/ማሳጠር/መጨ ቈን ። 

መጨርገድ፡ ማጨድ/መቍረጥ/መግ ገድ ። 

መጨሻ፡ የንጀራ የወጥ የንፍሮ ቤት'ምድጃ ። 

መጨቀል፡ መውለድ ። 

መጨቃ፡ ነጭ፡ ደንጊያ፡ ጥንካሬ፡ ያለው፡ ("ኢዮ. ፵፩፡ ፳፪") ።በግእዝ፡ በጼቃ፡ ይባላል ።

መጨቃጨቂያ፡ መነዛነዣ ጊዜ/ስፍራ/ ርስት/ገንዘብ ። 

መጨቈን፡ መጫን/መጨፈቅ ። 

መጨቈኛ፡ መጫኛ/መጨፈቂያ ። 

መጨቅየት፡ ጭቃ ጮቄ ጨቀጨቅ መኾን ። 

መጨቅያ፡ መራሻ ክረምት ዝናም ውሃ ጭቃ ("መኾኛ ") ። 

መጨቅጨቂት፡ በውሃ እየተነካ ("በምጣድና ባክንባሎ መካከል ያለውን ተ ዳ መድፈኛ የጨርቅ ትልታይ እንጀራ - 5 እንዳይነፍስበት መከልከያ ነገር መ} ቂት የሚነገረው ለእንስት ነው") ። 

መጨቅጨቂያ፡ መጠቅጠቂያነዣ/መውቀጫ ("ዘነዘና") ። 

መጨቅጨቅ፡ መጠቅጠቅ/መድን መነዝነዝ/መውቀጥ ። 

መጨብጨቢያ፡ ማቈጥቈጫ/መለምለ ሚያ ። 

መጨብጨብ፡ ማፈጥፈጥ/ማቈጥቈጥ/መለምለም ። 

መጨት፡ መፋቅ፡ መፈግፈግ፡ መጥረግ ። 

መጨነ፡ (ትግ)፡ ከብትን፡ ዐፍኖ፡ ቀለበ፡ መገበ፡ በመጠን፡ አሰላ፡ እጠጣ። 

መጨነ፡ ከለከለ፡ አጋፈረ። 

መጨነቂያ፡ ምጥ/ጣረ/ሞት ። 

መጨነቅ፡ መጠበብ/መቸገር/መውና ("ቀዳዳ ማጣት") (ዘዳ. ፳፰፡ ፶፫, ፶፭፡ ኢሳ. ፷፩፡ ፲፯፡ ኤር. ፲፱፡ ፱፡ ሕዝ. ፬፡ ፲፮) ። 

መጨነጓጐል፡ መተጓጐል/መሰነካከል። 

መጨነጓጐያ፡ መተጓጐያ/መሰነካከያ ። 

መጨናቈር፡ መተያየት አለመተያየት ። 

መጨናበስ፡ ቍልጭ አለማለት ("መጨስ") ። 

መጨናበር፡ መሳሳት/መደናገር ። 

መጨናነቂያ፡ ጠባብ ስፍራ/ቤት ጭንቍላ ጨፈጨፈ ። 

መጨናነቅ፡ መጠጋጋት/መቀራረብ ። 

መጨናጐል፡ መሰናከል። 

መጨኔ፡ (ዎች)፡ ፈረስ፡ በቅሎ፡ ቀላቢ፡ ለጓሚ" 

መጨኔ፡ የቤተ፡ ክህነት፡ አጋፋሪ፡ ምክትል፡ ከልካይ። 

መጨንገፊያ፡ መመልመያ ("ማጭድ በት ር ምች በሽታ") ። 

መጨንገፍ፡ መርገፍ/መውረድ/መው ጣት/መጠናወት ። 

መጨንገፍ፡ ማርገፍ/ማውረድ/ማውጣት/ማጠናወት ። 

መጨከን፡ መበርታት/መታገሥ/ ቻል ("አለማዘን አለመራራት") ። 

መጨከኛ፡ መቻያ/መታገሻ ጊዜ/ስፍራ ።

መጨከክ፡ ማርጀት/መድረቅ ። 

መጨዋወት፡ መነጋገር ("እንዲህ ኾነ መባባል") ። 

መጨደድ፡ መክፈል/መቍረጥ/ክ በብ ። 

መጨደጃ፡ መቍረጫ/መክበቢያ ። 

መጨጊያ (ግዕ. ምፅጋዕ)፡ መከዳ ደገፋ ድጋፍ ("በሐርና በወርቅ የተጌጠ") ። 

መጨፈሪያ፡ መዝለያ/ማርገጃ እግር ምድር ። 

መጨፈር፡ መዝለል/ማርገድ/መቅረብ ። 

መጨፈቂያ፡ መለሰቂያ ሜዳ/ደንጊያ ። 

መጨፈቅ፡ መለሰቅ/መለጠቅ/መጠቅጠቅ/ማድበልበል ። 

መጨፈን፡ መከደን/መሸፈን ። 

መጨፈን፡ መክደን/መድፈን/መሸፈን ። 

መጨፈኛ፡ መክደኛ/ሸፋሽፍት " 

መጨፋፈር፡ መዘላለል ። 

መጨፍለቂያ፡ መደፍጠ/ዕዳሪ ውጫ/መቀጥቀጫ ጊዜ/እግር/ደንጊያ/ማረሻ ("መስፍ መዶሻ") ። 

መጨፍለቅ፡ መዳጥ/ማጨማለቅ/ማረስ/መቀጥቀጥ (ዓሞ. ፯፡ ፲፩) ። 

መጨፍገግ፡ ፊትን መቋጠር ። 

መጨፍጨፊያ፡ ጐራዴ ("ማንኛውም ሰለት") ። 

መጨፍጨፍ፡ መቈራረጥ/መተፍተፍ ። 

መጪ፡ (መጻኢ)፡ የሚመጣ' ዘመን' ትውልድ ። 

መጪረፍ፡ ጥቂት መምታት/መቀረ ። 

መጪናጐያ፡ መሰናከያ ። 

መጪዎች (መጻእያት)፡ የሚመጡ፡ ትውልዶች፡ ነገሮች። 

መጪጊያ !፡ መከዳ፡ ጠጋ ።

መጪጊያ፡ የጨነቀው ፍጹም ሀብታም ጌታ ። 

መጪጊያሽ ወርቅ፡ የምራት ስም ("ሴት ዐማት ለወንድ ልጇ ሚስት የምታወ ጣው") ። 

መጪጐር፡ ጠጕራም መኾን ("ዐረም ማውጣት") ። 

መጪጐያ፡ ማስጌጫ/ማሳመሪያ ("ዘንባባን አሓያን ጥድን ጽጌ ረዳን የመሰለ ቅ ጠላቅጠል") ። 

መጪጭራፍ፡ ቡቃያ (ጐንደር) ። 

መጪፋፈን፡ መከዳደን/መሸፋፈን ። 

መጫ፡ መፋቂያ፡ መፈግፈጊያ፡ ወናሔ፡ አሓያ፡ ወይራ፡ ምስርች፡ የመሰለው፡ ኹሉ ።

መጫረስ፡ መጋደል ። 

መጫረቻ፡ የኀራጅ ቀን የሚሼጥ ዕቃ ። 

መጫሪያ፡ መቈፈሪያ/መጨሪያ/ውሰጃ ዶማ/ዐንካሴ/ጥፍር/ገል (ዘኍ. ፬፡ ፲፬፡ ዘዳ. ፳፫፡ ፲፫) ። 

መጫሪያዎች 

መጫሪያዎች፡ የእሳት ማንኮች (፩ ነገ. ፯፡ ፵, ፵፭) ። 

መጫር፡ መቈፈር/መጨር/መፋር/መዛቅ/መጻፍ ። 

መጫተር፡ መልፋት/መድከም ። 

መጫነቅ፡ መጣበብ ። 

መጫን፡ መሸከም ("ወደ ታች ማለት መጨቈን መክበድ") ። 

መጫን፡ በራስ/በትከሻ/በወገብ ላይ ማድረግ/ማስቀመጥ/ማሸከም (፩ ጢሞ. ፬፡ ፲፬) ። 

መጫኛ (ኞች)፡ በከብት ዠርባ ላይ ጭነት ማሰሪያ ዕጥፍ ጠፍር ("ወይም ገመድ ' መጫኛና ስልቻ እንዲሉ (ውርድ) ዳኛ ቢያገድል በዳኛ አህያ ቢያጋድል በመ ጫኛ መዘራዝርን ሌበቻን ተመልከት ሰቀ") ። 

መጫኛ፡ መጨቈኛ/መጨፈቂያ ባለ ባላ በትር/ደንጊያ ("መግጠሚያ ያለው የማተሚያ ቤት ባለመዘውር ብረት ድጕስን ለጥ ቀጥ የሚያደርግ መርገጫ ፈረንጆች ፕ ሬስ ይሉታል።") ። 

መጫኛ አቆመ)፡ አነሣ ሌበቻውን ወደ ምድር ጫፉን ወደ ሰማይ አደረገ (ባስማት በምትሀት ") ።

መጫወት፡ መናገር/መላፋት/መሮጥ/መጋለብ/ገና መምታት ። 

መጫወቻ፡ መሮጫ/መላፊያ/ስፍራ/ሜዳ/ጊዜ ("ኳስ ዕሩር ጊጤ አሻንጕሊት ገበጣ ሰንጠረዥ ክራር ማሲንቆ በገና ከበሮ ነጋሪት ሙዚቃ ዋሽንት እንቢልታ የመሰለው ኹሉ (ተረት) አንበሳ ቢያረጅ የዝንብ መጫወቻ ይኾናል።") ። 

መጫወቻ፡ ማላገጫ/ሞኝ ሰው ። 

መጫጨት፡ ማነስ/መኰሰስ ። 

መጫጫሪያ፡ የዶሮ እግር ጫር ("መር") ። 

መጫጫር፡ መቈፋፈር/መሞጫፊ ። 

መጫጫሻ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

መጫጫን፡ መሸካከም/መካበድ ("አለመቅለል") ። 

መጫፈሪያ፡ መዛለያ/መያያዣ ። 

መጫፈር፡ መዛለል/መቃረብ/መያያዝ ። 

መጭ፡ አለ፡ በቅሎውን፡ አገደ፡ ከለከለ፡ ሐይ፡ አለ ። 

መጭ፡ አለ፡ እንደበቅሎ፡ በበቅሎ፡ ሮጠ፡ ጋለበ ።አንተ፡ ብር፡ ብለኸ፡ ብትመጣ እሱ፡ መጭ፡ ብሎ፡ ቀደመኸ፡ እንዳለ፡ የዱሮ፡ ዳኛ፡ 

 መጭ፡ የበቅሎ፡ መከልከያና፡ ሐይ፡ ማያ፡ ድምፅ። ተይ፡ መጭ፡ በቅሎዬ፡ ተይ፡መጭ፡ ነገር፡ ካልሰሙት፡ አይቈጭ፡ እንዳለ፡ አዝማሪ። የመጭ፡ ምስጢር፡ በቅሎ፡ በሥነ፡ ፍጥረት፡ አለመኖሯን፡ ያስረዳል ። 

መጭላሳ፡ ምጭልስ፡ የተመለሰ፡ ለጣፋሥሥ፡ ልጥስ፡ ጠጕር ። 

መጭመቂያ (ምክያድ)፡ የወይን ጕድጓድ/አለት/እጅ/ወንፊት/ዝተት/በለሴዋዲያት ማጥሪያ ። 

መጭመቅ፡ መጨቈን/መጫን/መጠምዘዝ/ማፍሰስ/ማጥራት ። 

መጭማ፡ ጨምጫማ። 

መጭበስበስ፡ መጭፈንፈን/መጨስ ። 

መጭበርበሪያ፡ መሳሳቻ ። 

መጭበርበር፡ መሳሳት/መደናገር ። 

መጭነቅ፡ መጥበብ/መቸገር ። 

መጭፈንፈን፡ መጥበስበስ ("ጭፍንፍን መኾን ") ። 

መጮኸ፡ ቍቁ ማለት ("አቤቱታ ማቅ ረብ") ። 

መጮኺያ፡ አፍ/አፋፍ/ተራራ ("የስላም መስጊድ በጐንደር ከተማ ውጭ የሚገኝ ስፍራ ትግሬ መጮኺያ እንዲሉ") ። 

መጯጯኸ፡ በጩኸት መከታተል ። 

መጰጰስ፡ ጳጳስ መኾን ።

መፀነስ፡ መቅረት መቋጠር መታቈር መረገዝ ።

መጸናናት፡ መበረታታት መጠናናት ።

መጸናኛ፡ መበረታቻ ። 

መጸወተ፡ መጠወተ።

መፀው፡ ካራቱ ያመት ክፍሎች አንደኛው ክፍል (ከመስከረም ፳፮ እስከ ታኅሣሥ ፳፮ ያለው ጊዜ፡ መፀው የአበባና የፍሬ ወር ማለት ነው) ።

መጸው፡ ያበባ ወር፡ መፀወ። 

መጸፊያ፡ የዜማ ቃል (የመዝሙር የዕዝል የአቡን የሰላም የቅኔ መጨረሻ ") ።

መጻ፡ መጣ።

መፃሚያ፡ መቍረጫ/ስለት/ማመሚያ (ጊዜ/ስፍራ) ። 

መፃረሪያ፡ ተንኰል ክፉ ምክር ። 

መፃረር፡ መጣላት ።

መፃተሚያ፡ እጅና አፍ ። 

መጻተኛ (ኞች)፡ መጣተኛ (ዘዳ. ፳፫፥፯) ። መጣንን እይ።

መጻተኛነት፡ መጣተኛ መኾን። 

መጻት (መጻእት/ግዩራን)፡ የመጡ መጤዎች። "መጻተኛ" እንጂ "መጻት" አልተለመደም። በላ ሠራ ብለኸ በላተኛን ሠራተኛን ተመልከት።

መፃጕዕ (ዐግዐ)፡ በቁሙ፡ ጐባጣ (በዠርባው ላይ ሻኛ ያለው፡ ደረቱ ከጕልበቱ ጋራ የተጣጋ ሕመምተኛ/በሽተኛ) ።

መፃጕፆች (መፃጕዓን)፡ ጐባጦች/ሻኛማዎች/ሻኛሞች።

መፃፃ (መፀ)፡ መጣጣ/ሖምጣጣ (ሩት. ፪፥፲፬፡ ኤር. ፴፩፥፳፱-፴) ።

መጻጻፊያ፡ ጕዳይ ሃይማኖት ። 

መጻጻፍ፡ መጣጣፍ ቃል መለዋወጥ ። 

መጻፊያ (ምጽሓፍ)፡ ብር ርሳስ ቀለም ወረቀት ማንኛውም ሉሕ ጊዜ ቤት ጠረጴዛ ገበታ ።

መጻፍ ("ወይም ደብተር መዝገብ ይንገር መዝገብ ይታይ ባሕር መዝገብ የገቢና የወጪ መዝገብ” እንዲሉ) ። 

መጻፍ (መጽሐፍ)፡ በውስጡ'ሥጋዊ ወይም መንፈሳዊ ጽፈት ያለበት ማንኛውም መዝገብ ደብተር (ባንድነት የተጠረዘ ") ። "የሃይማ ኖት የታሪክ የቍጥር መጻፍ" እንዲሉ ።

መጻፍ (ጽሒፍ)፡ መጫር መቅዳት መገልበጥ መቅረጽ ማተም መጣፍ መክተብ ።

መጽሐፈ ሕይወት፡ ወንጌል (መዝ ገበ ስም ") ("(ራእ. ፲፯፥ ፰)") ።

መጽሐፈ ቀንዲል፡ በሽተኛን ዘ ይት ለመቀባት ቄሶች መብራት አብርተው የሚደግሙት መጽሐፍ ። "ቀንዲልን" ተመልከት ።

መጽሐፈ ብርሃን፡ ዐጤ ዘርዐ ያዕ ቆብ የደረሱት ።

መጽሐፈ ተክሊል፡ የጸሎት መጽ ሐፍ (ስለ ሕጋዊ ጋብቻ የሚጸለይ ") ። ከ "ጸሐፈ" እስከ "መጽሐፍ" ያለው ፭ቱ ኹሉ ግእዝ

መጽሐፈ ገጽ፡ መምህራን የሚመለከ ቱት ጥልቅ ትርጓሜ የሌለው መጽሐፍ ። 

መጽሐፈ ጨዋታ፡ ካለቃ ዘነብ የተጻፈ ልብ ወለድ ።

መጽሐፍ፡ መጣፍ መጻፍ ። 

መጽሐፍ፡ የመጽሐፍ ስም፡ ከመጽሐፈ መነኰሳት አንዱ ። መጽሐፉ በደራሲው ስም አረጋዊ መንፈሳዊ ተብሏል ። 

መፅነስ፡ መጥነስ መጠንሰስ መያዝ መቋጠር ።

መፅነሻ፡ መጥነሻ መጠንሰሻ መያዣ መቋጠሪያ (ሆድ ማሕፀን ") ።

መጽናት፡ መጥናት ።

መጽደቂያ፡ ጽድቅ ማግኛ መለምለ ሚያ (ደግ ሥራ ዝናም ውሃ ") ።

መጽደቅ፡ ሰማያዊ ክብር ማግኘት አለመኰነን፡ መለምለም አለመድረቅ ።

መጽዳት፡ መጥዳት ።

መጽጃ፡ መጥጃ ። 

መጽፋት፡ መምታት ማጨብጨብ ።

መጾር፡ የመስቀል መሸከሚያ መያዣ ማቆሚያ ወፍራም ዘንግ ።

መፈ፡ መድቀቂያ መለዘቢያ ። 

መፈለሚያ፡ መቅደሚያ መዠመሪያ ፥ ዐረር ያዳኝ መሣሪያ ።

መፈለም፡ መቅደም መዠመር (በፊት መምታት ማቍሰል ") ።

መፈለስ፡ ማፍለስ መመንቀር ። 

መፈለሻ፡ ማፍለሻ መመንቀሪያ ። 

መፈለቂያ፡ መቅደጃ ቢላዋ መቀስ ሰ ንጢ ።

መፈለቅ፡ ላመል መቅደድ መሠንጠቅ ። 

መፈለጊያ፡ መፈቀጃ ። 

መፈለጊያ፡ መፍቀጃ ጊዜ ።

መፈለግ፡ መሠንጠቂያ ።

መፈለግ፡ መሻት መፈቀድ ። 

መፈለግ፡ መሻት መፍቀድ መክፈል ("(መክ. ፫፥ ፮)") ።

መፈለጥ፡ መሠንጠቅ '

መፈላለም፡ መዠማመር ። 

መፈላለጊያ፡ መፈቃቀጃ ። 

መፈላለግ፡ መፈቃቀድ ።

መፈላለግ፡ መፈቃቀድ ።

መፈላለጥ፡ መሠነጣጠቅ '

መፈላለጥ፡ መፈነካከት ።

መፈላቀቅ፡ መለያየት መፈራቀቅ መላ ቀቅ ።

መፈልሰፊያ፡ ጥበብ ማው፵ ። 

መፈልሰፍ፡ መጠበብ ማራቀቅ ።

መፈልሰፍ፡ በጥበብ በምርምር መሠ ራት ።

መፈልቀቂያ፡ ማፍታቻ (እጅ መኪና ስፍራ ") ።

መፈልቀቅ፡ ማፍታታት መለያየት መበ ተን ።

መፈልቀጥ፡ መክፈል ኹለት ማድረግ ። 

መፈልቀጫ፡ ጥፍር ስለት ።

መፈልፈል፡ መማስ መቅረጽ መብሳት ማውጣት መውለድ ።

መፈልፈል፡ መውጣት ።

መፈልፈያ፡ መብሻ ማውጫ (መሮ ጣት መስቈር መኪና ") ።

መፈልፈያ፡ ጊዜ ስፍራ ። 

መፈሰኪያ፡ ጦም መተዊያ መግደፊያ (ሐምሌ 5 ነሐሴ 16 ታኅሣሥ 29 ጥር 11 መጋቢት 29 ቀን ") ።

መፈሰኪያ፡ ፋሲካ መኾኛ የጦም ማ ለቂያ ጊዜ ።

መፈሰክ፡ መገደፍ መበላት ።

መፈሰክ፡ ፋሲካ ማድረግ መግደፍ ። 

መፈሳት፡ መንጣጣት መንጣረር ። 

መፈስፈስ፡ ማስፈራራት መምታት ። 

መፈረሚያ፡ መጻፊያ (ብርና ቀለም ብ ራና ወረቀት ") ።

መፈረም፡ መጻፍ ማመልከት ። 

መፈረት፡ መፈራት (አስፈሪ ተፈሪ መኾን ") ።

መፈረጅ፡ አገር ማየት (ነፋስ መለወጥ ") ። 

መፈሪያ፡ መታፈሪያ ።

መፈራረሚያ፡ መጻጻፊያ መዋዋያ (ጊዜ የውል ቤት ") ።

መፈራረስ፡ መወዳደቅ መበታተን ። 

መፈራረሻ፡ መበታተኛ ። 

መፈራረቂያ፡ መረዳጃ መተጋገዣ መ ዘዋወሪያ ።

መፈራረቅ፡ መረዳዳት መተራረፍ መለ ዋወጥ "

መፈራረድ፡ መበያየን ። 

መፈራረጃ፡ መበያየኛ ።

መፈራረጃ፡ ዐጤ ላሊበላ በሠራው ቤተ ክሲያን ውስጥ በዙሪያ ያለ የጨለማ መንገድ (የሲኦል ምሳሌ ") ።

መፈራሪያ፡ መተፋፈሪያ " 

መፈራራት፡ መተፋፈር ።

መፈራቀቅ፡ መላቀቅ መለያየት መራ ራቅ ።

መፈራት፡ መታፈር መከበር ("(ዘዳ. ፳፥ ፳፡ ኢሳ. ፴፥ ፴፡ ሕዝ. ፴፪፥ ፳፬፥ ፳፭፥ ፳፮)") ። 

መፈራከስ፡ መሳበር መዳቀቅ ። 

መፈራከሻ፡ በትር ዱላ ። 

መፈርቀቂያ፡ ሽብልቅ ድጅኖ ።

መፈርቀቅ መፈንቀል መፈልቀቅ መ ሠንጠቅ መለያየት ።

መፈርነስ፡ መተኛት መጋደም ። 

መፈርነስ፡ ማስተኛት ማጋደም ። 

መፈርነሻ፡ መኝታ መጋደሚያ ።

መፈርከስ፡ መስበር ማድቀቅ ። 

መፈርከሻ፡ መስበሪያ ማድቀቂያ ። 

መፈርጠ፡ መሸሻ መጋለቢያ መኰ ብለያ (ሜዳ መንገድ፡ ከብት የመጣበት ስፍራ ") ። 

መፈርጠሚያ፡ ጊዜ ምግብ ምቾት ። 

መፈርጠም፡ መጥበቅ መሥባት ። 

መፈርጠጥ፡ መሮጥ መሸሽ መጋለብ መወንበድ መኰብለል ።

መፈርፈሪያ፡ ማድቀቂያ (ጣት ወጭት ") ። 

መፈርፈር፡ ማድቀቅ መሸርሸር መማስ ። 

መፈቀሪያ፡ መልካም ምግባር መወደጃ ።

መፈቀር፡ መወደድ (ባለማል መኾን ") ። 

መፈቂያ፡ መበጫ መተፍተፊያ ። 

መፈቃት፡ መቈራት መበጣት ። 

መፈተሪያ፡ ማነቂያ ማስጨነቂያ ። 

መፈተር፡ ማነቅ ማስጨነቅ መወጠር ። 

መፈተሻ፡ መመርመሪያ መብት ጽፈት ። 

መፈተሻ፡ መበርበሪያ መመርመሪያ ። 

መፈተሽ፡ መመርመር መበርበር ። 

መፈተሽ፡ መቀንቀን መመርመር መ በርበር ።

መፈተት፡ መቍረስ መግመስ መተን ተን ።

መፈተት፡ መቈረስ መገመስ መከፈል መተንተን ።

መፈተቻ፡ መቈረሻ መከፈያ ።

መፈተቻ፡ እጅ ቢላዋ ።

መፈተን፡ መሞከር መመርመር መከራ መቀበል መጠበስ ("(ሮሜ. ፭፥ ፬፡ ያዕ. ፩፥ ፫)") ።

መፈተን፡ መሞከር መፈተሽ መመ ርመር መጻፍ፡ ላመል ማብላት መጋለብ መከራ ሥቃይ ማሳየት ።

መፈተኛ፡ መመርመሪያ መሞከሪያ ። 

መፈተኛ፡ መሞከሪያ መመርመሪያ ። 

መፈተኛ፡ መዠመሪያ ጽፈት (የእጅ የማኅተም ") ።

መፈተጊያ፡ መወቀጫ መታወጃ ። 

መፈተጊያ፡ መውቀጫ ማሻ መዠ ለጫ ማጨጃ ሙቀጫ እግር ማጭድ ።

መፈተግ ። (ጥፈ) መፈተግ ። በግእዝ "ልትመት" ይባላል ። 

መፈተግ፡ መወቀጥ መታሸት መታ ወድ ።

መፈተግ፡ መውቀጥ መሸክሸክ ማሸት ማልፋት ማጨድ ።

መፈታተን፡ መመራመር መከራከር መከታተል ።

መፈታተኛ፡ መመራመሪያ ጥልቅ ጥ ያቄ ረቂቅ እንቆቅልሽ ።

መፈታተግ፡ መወቃቀጥ መሸካሸክ ። 

መፈታታት፡ መበተን ። 

መፈታት፡ መለቀቅ መጥፋት መፍረስ መሻር መሸነፍ ("(ኢሳ. ፳፬፥ ፲፱፡ ሰቈ. ፫፥ ፵፯፡ ሕዝ. ፳፩፥ ፳፯፡ ፴፭፥ ፱)") ።

መፈታቻ፡ መበታተኛ ። 

መፈቸል፡ መያዝ መንቀል ። 

መፈቻ፡ መለቀቂያ መጥፊያ መሸነፊያ (ድል መኾኛ ") ።

መፈነቃቀል፡ መገለባበጥ ።

መፈነቃቀል፡ መገለባበጥ መለያየት " 

መፈነቃቀያ፡ መገለባበጫ ።

መፈነቃቀያ፡ መገለባበጫ መለያያ ። 

መፈነካከር፡ መከፋፈት ።

መፈነካከት፡ መፈላለጥ መገማመስ መ ሰባበር ።

መፈነጋገል፡ መዋደቅ መጣጣል ። "(ወዲ ያና ወዲህ መፈንገል)" ።

መፈነጣጠቂያ፡ መበታተኛ "

መፈነጣጠቅ፡ መረጫጨት መበታተን ። 

መፈናቀል፡ መገላበጥ መለያየት ። 

መፈናቀያ፡ ጊዜ ምክንያት "

መፈናጠቂያ፡ መራጫ ("(መፈንጠቂያ)") ።

መፈናጠቅ፡ መራጩት ("(መፈንጠቅ)") ። 

መፈናጠጥ፡ ዳራ ይዞ መቀመጥ ። 

መፈናጠጫ፡ ወዴላ አቡነ ዘለብ ። 

መፈን፵፡ መዝለያ መቦረቂያ ሜዳ ። 

መፈንቀል፡ መገልበጥ መቅረፍ ።

መፈንቀያ፡ መገልበጫ (ድጅኖ ዶማ እጅ እሾኸ ወረንጦ ") ።

መፈንቸሪያ፡ መውደቂያ መሞቻ " 

መፈንቸሪያ፡ መጣያ መግደያ ። 

መፈንቸር፡ መውደቅ መሞት ።

መፈንቸር፡ መጣል መግደል ። 

መፈንከሪያ፡ መክፈቻ መዘርጊያ ። 

መፈንከር፡ መግለጥ መክፈት መዘር ጋት ።

መፈንከት፡ መክፈል መግመስ መተ ረር ።

መፈንከቻ፡ ድንጋይ ዱላ ። 

መፈንደስ፡ ማጋደም መሠንጠቅ ። 

መፈንዳት፡ መፍረጥ መሠንጠቅ መፍ ካት ።

መፈንጃ፡ መፍረ ሺታ ጠላ እሳት ውፍረት ።

መፈንገል፡ መጣል ማውደቅ መገል በጥ ።

መፈንገያ፡ መጣያ (እጅ መጠጥ ጥ ይት ስፍራ ") ።

መፈንጠሪያ፡ መፈለግ መተዊያ ። 

መፈንጠር/መፈነር/መፈገጥ፡ መተው ። 

መፈንጠቂያ፡ መረጫ መበተኛ ። 

መፈንጠቂያ፡ መርጫ መበተኛ (ጭራ ናዕናዕ ነጭ ሽቶ እጅ ") ።

መፈንጠቅ፡ መረጨት መበተን ። 

መፈንጠቅ፡ መርጨት መንዛት መበ ተን ።

መፈንጠዝ፡ መደሰት "

መፈንጠዣ፡ መደሰቻ ።

መፈንጨት፡ መዝለል መቦረቅ ። 

መፈከሪያ/መፎከሪያ፡ መደንፊያ ዘ ራፍ ማያ ሰልፍ ግብር ።

መፈከር/መፎከር፡ መደንፋት ዝኆን (አንበሳ ጠላት ገዳይ ማለት ") ።

መፈካከሪያ/መፎካከሪያ፡ መወዳደ ሪያ ።

መፈካከር/መፎካከር፡ መወዳደር መ ከራከር መቀታተር ።

መፈወስ፡ መታከም መዳን ። 

መፈወስ፡ ማዳን ጤና መስጠት ። 

መፈወሻ፡ መታከሚያ መዳኛ ። 

መፈወሻ፡ ዋግምት ተኵስ ብጥታት ዕሽታት መድኀኒት "

መፈየድ፡ መርባት መጥቀም ።

መፈደን፡ ማሰር መቀፍደድ ። 

መፈደኛ፡ ማሰሪያ መቀፍደጃ' መወደኛ ። 

መፈድፈድ፡ መብዛት መትረፍ መብ ለጥ ።

መፈድፈጃ፡ መብዣ መትረፊያ መብ ለጫ ።

መፈጃጀት፡ መጨራረስ መተላለቅ ።

መፈገጥ፡ መጣል መተው ። 

መፈገጫ፡ መጣያ መተዊያ ።

መፈጋፈጊያ፡ መሸጋሸጊያ ። 

መፈጋፈግ፡ መሸጋሸግ ። 

መፈግፈጊያ፡ ሞረድ ሻካራ ደንጊያ መድመፅ ኆጻ ("ብርጭቆ ወረቀት ")

መፈግፈግ፡ መዠመሪያውን ፈ አጥ ብቅ (መፋቅ መጠረግ ") ።

መፈግፈግ፡ መፋቅ መጥረግ ። 

መፈጠሚያ፡ መጨረሻ መቍረ ። 

መፈጠሚያ፡ መጨረሻ ማለቂያ መቈ ረ መዘጊያ ።

መፈጠም፡ መጨረስ ማሳለቅ መጠንገድ መቍረጥ ።

መፈጠሪያ፡ መገኛ (የናት ሆድ ማሕፀን ") ። 

መፈጠር፡ መገኘት መወለድ ። 

መፈጣጠሚያ፡ መቃጠሪያ መዋዋያ ድግስ "

መፈጣጠም፡ መቃጠር ("ዳኛ ሲቀመጥ እንቀርባለን" መባባል ") ።

መፈጣጠር፡ መሠራራት ።

መፈጥፈ፡ መቍሰያ ።

መፈጥፈ፡ ደንጊያ አለት ። 

መፈጥፈጥ፡ መፈንከት መሰባበር ። 

መፈጥፈጥ፡ መፈንከት መቍሰል ። 

መፈጨት፡ መከርተፍ መድቀቅ መሰ ለቅ ።

መፈጸሚያ፡ መጨረሻ መደምደሚያ ።

መፈጸም፡ መጨረስ ("(መክ. ፯ ፥ ፰)") ።

መፋ፡ ቀኝና ግራ እጅ ። 

መፋለሚያ፡ ምክንያት ።

መፋለም፡ መጋራት መካፈል ። 

መፋለስ፡ መቃወስ መዛነቅ መዘባረቅ መዋለቅ ።

መፋለሻ፡ መቃወሻ መለዋወጫ ። 

መፋለቂያ፡ የነፋስ መንገድ መተላለ ፊያ መዘዋወሪያ የምድር ጐን ሸንተረር '

መፋለቅ፡ መዘዋወር መተላለፍ ። 

መፋለግ፡ መፋቀድ ።

መፋለጥ፡ መፈናከት ።

መፋለጫ፡ መፈናከቻ (ስካር ጠብ ድ ንጋይ ዱላ ") ።

መፋሚያ፡ ፍም መኾኛ (ወናፍ ማራ ገቢያ ምድጃ ") ።

መፋም፡ መብሰል መንደርከክ ። 

መፋሰስ፡ መተሳሰብ መሳላት መንጠባ ጠብ ።

መፋሰሻ፡ መተሳሰቢያ መንጠባጠቢያ ። 

መፋረም/መፈራረም፡ መጻጻፍ መዋ ዋል ።

መፋረስ፡ በዚህ ዋጋ አልሼጥም እኔም አልገዛም መባባል ።

መፋረሻ፡ የዋጋ ማነስ ወይም መብዛት ። 

መፋረድ፡ መባየን ። 

መፋረጃ፡ መባየኛ ። 

መፋሪያ፡ መቈፈሪያ መጐድፈሪያ " 

መፋራት፡ መጠራጠር አለመተማመን ። 

መፋር፡ መጫር መቈፈር መጐድፈር ። 

መፋሸኪያ፡ መደሰቻ ። 

መፋሸክ፡ መደሰት ።

መፋቀሪያ፡ መስማሚያ መዋደጃ ። 

መፋቀር፡ መዋደድ መስማማት ። 

መፋቂያ፡ መጫ ዕንጨት መጥረ ቢያ መላጊያ መቃድ ።

መፋቅ፡ መወት መጥረግ መፈግ ፈግ (ማጥፋት ማክሳት ") ። 

መፋተል፡ መቃጠር መጣመር ። 

መፋተር፡ መተናነቅ መጫነቅ ። 

መፋተት፡ መቋረስ መካፈል መሳተፍ ። 

መፋተቻ፡ መካፈያ ደጀ ሰላም ም ርፋቅ የማኅበር ቤት ።

መፋተን፡ መከር መታገል ። 

መፋተኛ፡ ስፍራ ጊዜ ።

መፋተያ፡ መቃጠሪያ ጊዜ ቤት ። 

መፋተጊያ፡ መላፊያ ።

መፋተግ፡ መላፋት መተሻሸት ። 

መፋታት፡ መለያየት/መላቀቅ ("(ሚል. ፪፥ ፲፯)") ።

መፋቻ፡ መለያያ ምክንያት ጥል ። 

መፋነን፡ መነሣት መቆም መሮጥ መፈርጠጥ ።

መፋነኛ፡ መሮጫ መፈርጠ ሜዳ ዘመቻ ።

መፋከር/መፋከር፡ መደናፋት ። 

መፋዘዝ፡ ግንባር ለግንባር መተያየት ። 

መፋዘዣ፡ ስፍራ ጊዜ ። 

መፋደድ፡ ጐንበስ ቀና ማለት ። 

መፋደጃ፡ ሜዳ እግር ። 

መፋጀት፡ መፍጀት (መጨቃጨቅ መ ጯጯኸ - ኢሳ. ፴፫፥ ፫) ።

መፋጃ፡ መጨቃጨቂያ ። 

መፋገሪያ፡ መልፊያ መድከሚያ ዕርሻ ፥ ቍፋሮ ።

መፋገር፡ መጫር መጐድፈር መልፋት መድከም ።

መፋግ፡ መቃጠል መስፋት ። 

መፋጠር፡ መሣራት ።

መፋጠን፡ መጣደፍ መቻኰል ። 

መፋጠኛ፡ መቻኰያ ።

መፋጠጥ፡ መጓረጥ መጣደፍ መሳለፍ ። 

መፋጠጫ፡ መሳለፊያ መጣደፊያ ። 

መፋጨሪያ፡ መልፊያ መድከሚያ ት ዳር ንብረት ።

መፋጨር፡ መልፋት መድከም " 

መፋጨት፡ መፈጋፈግ መሳሳል ።

መፋፊያ፡ መዳበሪያ (ወተት መብልና መጠጥ ' ጤና ") ።

መፋፋሚያ፡ መበራቻ መቃረቢያ ። 

መፋፋም፡ መበራታት መቃረብ ። 

መፋፋት፡ መወፈር መደንደን ። 

መፍለል፡ መወፈር መደንደን ።

መፍለስ (ትግ)፡ ማንኛውንም ዕፅና ' ተክል እያፈለሰ የሚበላ ዕሪያ (ጥርሱ ፍልስ ፍልስ እያለ የሚነቃነቅ ") ።

መፍለስ፡ መፈንቀል መንገል መነቀል መሰደድ ' ("(ሕዝ. ፲፪ - ፲፩)") ።

መፍለሻ፡ መንገያ መነቀያ መሰደጃ ጊዜ' ስፍራ ።

መፍለቂያ፡ መውጫ መፍሰሻ ምንጭ ("(ኢሳ. ፴፭፥ ፯)") ።

መፍለቅ፡ መመንጨት መውጣት መ ፍሰስ ።

መፍለቅለቂያ፡ መፍሊያ መሥገሪያ ። 

መፍለቅለቅ፡ መፍላት መዝለል መጪ ፈር መሥገር ።

መፍለክለኪያ፡ መስለክለኪያ ።

መፍለክለክ፡ መላወስ መንቀሳቀስ ። 

መፍለጥ፡ መሠንጠቅ መሠንጠር መሸ ንሸን መስበር መፈንከት ።

መፍለጫ፡ መሠንጠቂያ መሸንሸኛ ቦ ለድ ጠገራ ማጤ ምሣር ።

መፍሉስ፡ በስተፊት በኩል የግራና ' የቀኝ ጥርሱ (ክራንቻው) ፈልሶ ከላይ ኹለት ከታች ኹለት ጥርስ ያለው በቅሎ ።

መፍሊያ፡ መሞቂያ መፍለቅለቂያ መን ተክተኪያ ስፍራ ጊዜ ።

መፍላት፡ መሞቅ መፍለቅለቅ መብቀል። 

መፍሰስ፡ መውረድ መቅለጥ ። 

መፍሰሻ፡ ጊዜ ስፍራ ።

መፍሳሳት፡ ቱስ ቱስ ማለት ። 

መፍሳት፡ ጡጥ ቍቅ ማድረግ ማንዛ ረጥ መልቀቅ ማንጣረር ።

መፍረ፡ መምጊያ መፍሰሻ ።

መፍረምረሚያ፡ መትጊያ መፍጨርጨ ሪያ ዐቅም ።

መፍረምረም፡ መትጋት መጣጣር (ለ መሥራት ለማግኘት ") ።

መፍረስ፡ መናድ መውደቅ መጥፋት መበተን መፈታት ባድማ መኾን ("(፪ ሳሙ. ፳፩፥ ፭፡ ኢሳ. ፴፥ ፲፫፡ ሕዝ. ፳፮፥ ፲፭፡ ማቴ. ፳፬፥ ፲፭፡ ሉቃ. ፮፥ ፵፱)") ።

መፍረሻ፡ መናጃ መውደቂያ መፈቻ ጊዜ ።

መፍረቅ፡ መለየት መክፈል ። 

መፍረቅረቅ፡ መሰባበር መነፍረቅ መ ፍረጥረጥ ።

መፍረክረኪያ፡ መፈርፈሪያ መፈራረሻ ። 

መፍረክረክ፡ መፈርፈር ። 

መፍረድ፡ መበየን መለየት ("(መዝ. ፺፯)") ። 

መፍረጃ፡ መበየኛ ሸንጎ ችሎት አደ ባባይ ዐውድ ።

መፍረግረግ፡ መቅዘምዘም ።

መፍረጥ፡ መፈንዳት መምገል መፍሰስ (መውደቅ መሰበር ") ።

መፍረጥረግ፡ መድፈጥፈ ። 

መፍረጥረጥ፡ መድፈጥፈጥ ። 

መፍሪያ፡ መባቢያ መሥጊያ (ልብ ሆድ ") ።

መፍራት፡ መጠርጠር መሥጋት መታ ወክ ("(ኢዮ. ፳፰፥ ፳፰)") ።

መፍሻ፡ ሬብ ፈጋራ ። 

መፍቀር፡ መፍቀድ ።

መፍቂያ፡ መቈሪያ መሠንጠቂያ መጋ ረጫ (ምላጭ ባልጩት ") ።

መፍቃት፡ መቈራት መብጣት ።

መፍተል፡ መምዘዝ መሳብ ማንዘር ማክረር ።

መፍተልተል፡ መጐተት አለመፍጠን ። 

መፍተልተያ፡ ቀስ ዝግ ማያ መጐ ተቻ ።

መፍታታት፡ መበተን ። 

መፍታት፡ መተርተር መክፈት ማው ለቅ መልቀቅ መስደድ መተው ከቤት ማስወ ጣት ማብረር ማጥፋት መሻር ፍታት ማድ ረግ መግለጥ መተርጐም መፍረድ ። "መፍታት ሳለ መምታት" እንዲሉ፡ መልቀቅ ።

መፍታቻ፡ መበተኛ ። 

መፍትሒ፡ የሚፈታ (ፈቺ ") ። 

መፍትሔ ሥራይ፡ ሥራይን የሚሽር የሚያጠፋ ያስማት መጻፍ ።

መፍትያ፡ እንዝርት ጣባ መኪና ። 

መፍትፈት፡ ማድቀቅ ማዳወል ማዳ ከር ።

መፍትፈቻ፡ ጣት ወጭት ።

መፍቻ፡ የቍልፍ የመዘውር መክፈቻ፡ ማጥፊያ መሻሪያ መተርጐሚያ ።

መፍነክነኪያ፡ መደሰቻ ። 

መፍነክነክ፡ መደሰት ። 

መፍነዝነዝ፡ መቅነዝነዝ መክነፍነፍ መታወክ ።

መፍነዝነዣ፡ መቅነዝነዣ መክነፍነ ፊያ ስፍራ ምክንያት ።

መፍኪያ፡ መፈንጃ ማበቢያ (መስከረም ምጣድ ") ።

መፍካት፡ መፈንዳት መከፈት ማበብ (ጨረቃ መምሰል፡ መሣቅ ") ።

መፍዘዝ፡ መዘንጋት መደንዘዝ ከት ጋት መራቅ ።

መፍዘዣ፡ ደዌ ድካም እርጅና ። 

መፍጀት፡ ማቃጠል መጨረስ መቻል ። 

መፍጃ፡ ማቃጠያ መጨረሻ ። 

መፍገምገሚያ፡ ቋንዣ ምድር ። 

መፍገምገም፡ መንገድገድ መርገድገድ ። 

መፍገርገሪያ፡ መጣጣሪያ መጫተሪያ ትዳር ብርቱ ሥራ ።

መፍገርገር፡ መጣመር መዋሰብ (መት ኰርኰር መጣጣር ") ።

መፍገግ፡ የንጣት የብርሃን ምልክት ማሳየት ።

መፍጠ፡ ፍጥጥ ማያ ።

መፍጠሪያ፡ ማስገኛ መሥሪያ ሥል ጣን ችሎት ።

መፍጠር፡ የግዜር ኀይል ማስገኘት መሥራት መውለድ ።

መፍጠን፡ መቸኰል መጣደፍ መቀል ጠፍ ።

መፍጠኛ፡ የመንገድ የሥራ መቀልጠ ፊያ ።

መፍጠጥ፡ መጐንቈል መውጣት OD ጐልጐል ።

መፍጨርጨሪያ፡ መታተሪያ ዕርሻ ቍፋሮ ንግድ ማንኛውም ሥራ ።

መፍጨርጨር፡ መትጋት መታተር መ ትኰርኰር ።

መፍጨት፡ መከካት መሸምሸም መ ዳስ መጣስ መሰለቅ ።

መፍጫ (መፍጽሕ)፡ መጅ ወፍጮ ቤት ሌሊት ።

መፎለል፡ መጫወት (እጅግ ማውራት መናገር ") ።

መፎለያ፡ መጫወቻ ስፍራ መጠጥ አፍ ። 

መፎተት፡ ማንፋቀቅ ነገርን ።

መፎነን፡ መሠንጠቅ መቍረጥ ማሳ ጠር ።

መፎነኛ፡ ምላጭ ማንኛውም ስለት ። 

መፎከት፡ ማከክ መፋቅ ። 

መፎከቻ፡ እጅ ዕንጨት ። 

መፎጠሪያ፡ ጠፍር ገመድ ።

መፎጠር፡ መታሰር መሸበብ ።

መፎጠር፡ ማሰር መሸበብ ።

ሙሓይ፡ (ዋሐየ፡ ምውሓይ)፡ መጐብኛ ። 

ሙሓይቱ፡ ወለቀ፡ ከመገናኛው፡ ተናጋ፡ ተለየ ።

ሙሓይት፡ የጭን፡ ራስ፡ በስተጐን፡ ያለው፡ ጠፍጣፋው፡ ላዩ፡ ዳሌ፡ መካከሉ፡ ታፋ፡ ሲበዛ፡ ሙሓይቶች፡ ይላል ። 

ሙሉ ልጃገረድ፡ የአሥራ አምስት ዓመት ቈንዦ። 

ሙሉ ሰው፡ የሠላሳ ዓመት ጐበዝ/ጕልማሳ።

ሙሉ ነህ/ነሽ፡ የወንድና የሴት መጠሪያ ስም።

ሙሉ አካል፡ ሕጸጽ የሌለበት ፍጹም ገላ።

ሙሉ አዛዥ፡ የቤተ መንግሥትን ሥራ ኹሉ የሚያዝ።

ሙሉ እመቤት፡ የሴት መጠሪያ ስም።

ሙሉ ጌታ፡ የሰው ስም። 

ሙሉ ጨረቃ፡ ብርሃኗ የመላ የደመቀ።

ሙሉ ፍታት፡ ማሕሌት ይቆማል፡ ፯ ጊዜ ዳዊት ይደገማል፡ መዋሥእት ይመራል ። 

ሙሉና እኩል፡ አንድ ተግማሽ ስፍር።

ሙሉና ዱግ፡ አቡንና ምክትሉ (ኮሬው) ።

ሙሉና ዱግ፡ ዋና ሹምና ምክትል ትልም።

ሙሉክዬ፡ ማላጋ (የባሕር አገር ጐመን ሆድ የሚያለሰልስ) ። በግእዝ መሎኬ ይባላል።

ሙላ፡ የሙሓይት መገናኛ። 

ሙላተ ወርቅ (ምልአተ ወርቅ)፡ የሴት ስም።

ሙላት፡ ሙላቱ/ሙላቷ (የወንድና የሴት ስም) ።

ሙላን፡ እይ ። 

ሙላዬ ወለቀ እንዲል ባላገር። ጐለደመ ብለህ ጕልድማን፡ ደላ ብለህ ዳሌን ተመልከት።

ሙላጭ (ጮች)፡ ያልደቀቀ (የጌሾ ዐጥንት) ።

ሙልሙል (ሎች)፡ የተሞለሞለ (ክብ ታናሽ ጢብኛ) ።

ሙልስ፡ ዝኒ ከማሁ (የተነጨ) ። 

ሙልስስ አለ፡ ንቅል አለ/ተሞለሰሰ። 

ሙልሽ፡ ጌጡ/ሐረጉ/ምልክቱ/'ንቅሱ/ማኅተሙ የረገፈ ብር (ኣላድ/ሩብ ተሙን/መሐለቅ/ቤሳ) ።

ሙልቅቅ አለ፡ ግፍፍ አለ/ተሞለቀቀ። 

ሙልቅቅ፡ የተሞለቀቀ/ንቅል። 

ሙልጭ አለ፡ ከእጅ አመለጠ፡ ሹልክ አለ።

ሙልጭ አደረገ፡ መዘዝ አደረገ ሰይፍን።

ሙልጭ አድርጎ ሰደበ፡ ውቃቢን ገፈፈ፡ ፈጽሞ አዋረደ።

ሙልጭ ወጣ (ች)፡ አንዳች ነገር ሳይዝ ከቤቱ/ከትዳሩ ልቅ ኼደ (ኼደች) (ነውረኞች ባልና ሚስት) ።

ሙልጭ፡ የተወ/የለቀቀ/ባዶ እጅ። 

ሙልጭልጭ፡ የማይጨበጥ፡ ያልሰከረ ዓሣ፡ ተልባ (የማይረገጥ)፡ ድጥ ገደል።

ሙልጭልጯት፡ የተሙለጨለጨች/የምትሙለጨለጭ።

ሙሎ፡ ያገር ስም፡ በፋሌ አጠገብ ያለ አገር። አንዳንድ ሽማግሌዎች አገሩ በጐርፉ ጐርፎ "በሙሉ ነህ ሙሎ" ተባለ ይላሉ። እነዚህም ኹለት ሰዎች እስላምን ለማባረር ሲሉ ኦሮን ከዳር ወደ መኻል ስበው ጐትተው ያገቡ ናቸው ይባላል። ጐርፎን እይ።

ሙመድመጃ መቍረጫ፡ መጥረጊያ፡ መናጃ፡ ማፍረሻ፡ መጥረቢያ፡ ማጭድመጋዝ፡ ዶማ፡ ገዠሞ፡ ጐዠሬ፡ አካፋ፡ የመሰለውኹሉ ። 

ሙሴ፡ የሰው ስም (መዠመሪያ የእስራኤል ነቢይ ከፈጣሪ ታዞ እስራኤልን ከግብጽ ያወጣ ፭ቱን ክፍል ኦሪትንና ኩፋሌን የጻፈ) ። በዕብራይስጥ "ሞሼ" ይባላል ("የሚኼድ/ኻያጅ" ማለት ነው) ።

ሙስና ዕንጨት፡ ማሰነ።

ሙስና፡ የዛፍ ስም (ቅርፊቱ ደቍሰው በጠጡት ጊዜ ኮሶ የሚገድል/የሚያጠፋ ዕንጨት በበረሓ የሚበቅል - ሙስና በግእዝ ጥፋት ማለት ነው) ።

ሙስና፡ ፈራሽ/ረጋፊ (የመልክ ውበት - 

ሙረዳ፡ ፍግፈጋ/ዝርዘራ። 

ሙሬ አፍ፡ አሳባቂ ነገር ለቃሚ። 

ሙሬ፡ ከሙርይ ከጓሳ የተበጀ የወፍጮ መጥረጊያ።

ሙር (ምርቃይ)፡ መበተኛ, መወርወሪያ እጅ/ጢቆሽ/ናዕናዕ - የሚረጭበት/የሚወረውርበት እጅ/ጣት/መሳሪያ። ሌላም መሣሪያ ("(ዘኍ. 28፡ 7, 8, 9, 10)") - ሌላም መሣሪያ ("(ዘኍ. 28፡ 7-10)").

ሙር፡ መንፈሳዊ እብድ (ትንቢት ተናጋሪ፡ ባሳብና በውቀት ብዛት ያበደ ከእብዶች የተቈጠረ - ፪ነገ. ፱፥፲፩) ።

ሙርሙር፡ የተሞረሞረ (ራብተኛ/ችጋረኛ) ።

ሙርሙርታፍ (ሙርሙርት አፍ)፡ ሹላፍ ሙጢ አፍ።

ሙርሙርት፡ የተቦረቦረች/የሾለች። 

ሙርዝኝ፡ ችኮ/መንቻካ። "ሞዘዘ" ብለኸ ሙዝኝን እይ።

ሙርዬ፡ የሙርይ ዐይነት ("የኔ ሙርይ" ወይም ርሱ ራሱ ሙርይ) ።

ሙርይ፡ ጤፍ የሚመስል የደጋ ሣር። 

ሙርድ፡ የተሞረደ (በሞረድ የተዘረዘረ - የተሳለ/የለዘበ) ።

ሙርጠ ዘንጥል፡ የቅጠል ስም (በርሻ ውስጥ የሚበቅል ቅጠል) ።

ሙርጥ (ምሩጽ)፡ ሹል የወንድ ብልት ("ዘር ለመዝራትና ልጅ ለማስገኘት ከሌላው ብልት የተመረጠ" ማለት ነው) ።

ሙርጥ አወጣ፡ ተሠነጠቀ ምጣዱ/ድስቱ።

ሙርጥ፡ የሙርጥ ሥር (ቂጥ - ፪ሳሙ. ፲፥፬) ። "የምጣድ ሙርጥ" እንዲል ጐዣሜ። 

ሙርጥ ያዥ፡ አላት ይላሉ፡ የዚህ ስም ምክንያት ይህ ነው።

ሙርጥ ያዥ፡ ከደብረ ሊባኖስ በስተግራ ያለ ገደላም ቀበሌ። አንድ ሰው በዚያ ስፍራ ከሚስቱ ጋራ ሲወጣ ወይም ሲወርድ ሚስቱ ፈርታ "ምን ልያዝ?" ብትለው

ሙሻ፡ ሙጫ (ዘር/ዐይነቱ/ቅንጣቱ) ።

ሙሻዘር፡ ከደንጊያ የሚገኝ ማዕድን (እብነ በረድ የሚመስል መጣብቅ ማንኛውንም ንም ማዕድናዊ የተሰበረ ዕቃ ያገናኛል/ያያይዛል/ይገጥማል/አንድ ያደርጋል) ። 

ሙሻዘር፡ ከደንጊያ የሚገኝ ማዕድን (እብነ በረድ የሚመስል መጣብቅ ማንኛውንም) ።

ሙሻዘር፡ የቅኔ ኣገባብ ስም (ተናቦ የሚነገር አርአስትና ሳቢ ዘር ሣልስና ሳድስ ቅጽል - መጽሐፈ ሰዋስው ፫፻፲፯ ገጽ እይ) ። ሙሻዘሮች፡ መጣብቆች/አገባቦች። 

ሙሻዙር፡ በጥሬ ብር ዙሪያ ያለ ጥቅጥቅ ጌጥ ("ይህች ብር ሙሻዙሯ ረግፋል") ። 

ሙሽ፡ ከደብረ ብርሃን በስተቀኝ ዕልፍ ብሎ ያለ ቀበሌ ሙሽ የሚበቅልበት ያለበት።

ሙሽ፡ የሣር ስም (እንደ ቀጤማ ያለ ቀጪን ሣር የኬሻ ምንጣፍ የሚኾን፡ ዘሩ ሸሸ ይመስላል) ።

ሙሽ፡ የጝሸሸ።

ሙሽልቅ አደረገ፡ ግፍፍ አደረገ። 

ሙሽልቅ፡ የተሞሸለቀ/የተላጠ/የተገፈፈ።

ሙሽሙሽ፡ የሞሸሞሸ/የራሰ/የበሰበሰ (በስባሳ) ።

ሙሽራ ቤት፡ የሙሽራ ቤት በሐር የተቈነጠጠ/በባበባ ያጌጠ ጕላ (ከሚዜና ከግልገል ሚዜ ካሳሳች ከናት በቀር ሌላ የማይገባበት) ።

ሙሽራ፡ የኮባ/የንስት/የሙዝ/የዘንባባ/የተምር ሸለም ቡጥ ዙሪያው የተከበበ/የተጠቀለለ/የተሸፈነ።

ሙሽራ፡ ጕልማሳ ልጃገረድ፡ ሞ።

ሙሽራዋ/ሙሽሪት/ሙሽራይቱ፡ ያች ሙሽራ ("መች መጣሽ ሙሽራ መች ቈረጠምሽ ሽንብራ") ።

ሙሽራው፡ ያ ሙሽራ።

ሙሽር፡ የተሞሸረ (ጥቅል/ሽብልል) ። 

ሙሽር(ራ)ነት፡ ዝኒ ከማሁ (በዘርፍነት ሲነገር) ።

ሙሽርና፡ ሙሽራ መኾን (ተረት፡ "በስተርጅና ሙሽርና") ።

ሙሽሮቹ፡ እነዚያ ሙሽሮች።

ሙሽሮች፡ ዐጀብ አሳሳች ያላቸው ጕልማሳና ልጃገረድ።

ሙሽሽ አለ፡ ጕድል አለ/ሸሸ። 

ሙሽት፡ ቍርስ አፍ/ማሻ/አሞሻሸት/አነፋፈል፡ ማሸት። 

ሙሽት፡ የማሸት/የማገንፈል ሥራ አኳዃን።

ሙሾ (ሰቈቃው)፡ የለቅሶ ቅንቀና/ዥመራ (ግጥም/ዜማ/ቍዘማ/እንጕርጕሮ/ረገዳ/ጭብጨባ ያለበት) ።

ሙሾ፡ የለቅሶ ዜማ (ሞሸ) ። 

ሙቀ ። 

ሙቀት እንፋሎት ("በዝናም ጊዜ ከመሬት ብርድሲኾን ከሆድ ከፈላ ውሃ የሚወጣ ጪስ ") ("ኢሳ. ፭፡ ፳፬") ። 

ሙቀት ያለው የገላ ወዝ የደም ዐረቄ ከድካም የተነሣ የሚፈስ ("ላብ ላብ አለው ሞቀው ሙቀት ተሰማው ላባም ላበ ብዙ ባለላብ ላባን እይ ላበት/ላቦት ") ("ልህበት") ። 

ሙቀጪት፡ የቀበሌ ስም ("በተጕለትና በዜጋ ወደም ይገኛል") ። 

ሙቀጫ (ጮች)፡ ከደንጊያ/ከንጨት ሙቀጫ ተጠርቦ ታንጾ የተበጀ ዕቃ ("እኽልና ጌሾ ሌ ላም ነገር ' መውቀ") ። 

ሙቀጫ፡ መውቂያ፡ ወቀጠ። 

ሙቀጫ ሰገጠ ("ምን ልሥራ አለ የሚሠራውን ዐጣው") ። 

ሙቀጫ እግር፡ ኰብሻም ። 

ሙቃጥ (ጦች)፡ ወፍራም የጆንያ መርፌ ("እንደ ሰሌን መስፊያ ያለ") ። 

ሙቃጥ፡ የጆንያ መርፌ፡ ወቀጠ።

ሙቅ ፣ ውሃ፣ በእሳት፡ በፀሓይ፡ የሞቀ፡ ውሃ ። 

ሙቅ፡ (ምዉቅ)፡ የሞቀ፡ ትኵስ፡ ለስላሳ፡ ምግብ፡ ከተልባ፡ ከማር፡ ካቶሳል፡ ከብቅል ከድብርቅ፡ ከዐጃ፡ የተዘጋጀ፡ እንትክትክ፡ አጥሚት ። (የስንዴ፡ ሙቅ)፡ ማሸጊያ፡ ያለበት፡ የወረቀት፡ መለጠፊያ ። 

ሙቅ (ወቅሐ/ሞቅሕ)፡ እስራት። "እግረ ሙቅ" እንዲሉ።

ሙቅ፡ ምድር፡ ባንኮበር፡ ከተ

ሙቅ፡ እንትክትክ ሞቀ። 

ሙታን፡ ሙቶች፡ (ግእዝ) 

ሙት፡ ለሙት፡ ያለቅሳል፡ ከጥቂት፡ ጊዜ፡ በኋላ፡ የሚሞተው፡ ቀድሞ፡ ለሞተው፡ ያለቅሳል ። 

ሙት፡ ባሕር፡ የሞተ፡ ባሕር፡ ሕይወትነት፡ የሌለው፡ የቀለጡት፡ የሰዶምና፡ የገሞራ፡ ውሃ፡ ጨው፡ ብቻ፡ ስለ፡ ኾነ፡ ሰው፡ የማይጠጣው። ቁመቱ፡ ፻፶፪፡ ሺሕ፡ ክንድጐኑ፡ ፴፬፡ ሺሕ፡ ክንድ፡ ነው፡ ይባላል ። 

ሙት፡ ዓመት፡ የች፡ ፩ኛ፡ ዓመት፡ ቍርባን፡ ተዝካር። 

ሙት፡ ወቃሽ (ሾች)፡ ሙትን፡ የሚወቅሥ፡ የሚነቅፍ፡ የሚያሳጣ። 

ሙት፡ የሞተ ሞተ።

ሙት፡ ደረቅ፡ አይበላም፡ ማንኛውም፡ ሰው፡ በሞተ፡ ጊዜ፡ ድኻም፡ ቢኾን፡ ለቍርባኑ፡ እንጀራ፡ ወጥ፡ ጠላ፡ ይዘጋጅለታል፡ ማለት፡ ነው ።

ሙትት፡ (ሙተት)፡ መሞት። ሙትት፡ አለ፡ ድብን፡ ፍግም፡ ድርቅ፡ አለ ። 

ሙትቻ፡ ሰነፍ፡ ደካማ፡ ዐቅመ፡ ቢስ፡ ልበ፡ ሙት፡ ከሞተ፡ በላይ፡ ከቆመ፡ በታች፡ የኾነ። 

ሙቶ፡ ተገድሎ። 

ሙቶ፡ ዐደረ፡ በከተ። 

ሙቶች፡ የሞቱዘ ሙት፡ አማጣኝ፡ ሙትን፡ የሚዝት፡ የሚጠራ ። 

ሙነጕለል፡ መደንቈር/መነፍለል

ሙኒት ሙኒት፡ የዘፈን አዝማች። 

ሙኒት፡ የሙና ዐይነት ሴት ልጅ። 

ሙና፡ ታናሽ ወንድ ልጅ/ብላቴና (የሚያምር) ።

ሙናዬ፡ የኔ ሙና።

ሙኔ ሙኔ፡ የቀድሞ ዘፈን አዝማች። 

ሙኔ፡ የሙና ወገን።

ሙኖ ሙኖ፡ የዘፈን አዝማች። 

ሙኖ፡ ቃለ አጋኖ ("ሙና ሆይ!" ማለት ነው) ።

ሙከራ፡ ፈተና፡ ዥመራ።

ሙካ፡ (ዐረ. ሙክ)፡ አንጎል።

ሙካ፡ አንጐል；ከከ ። 

ሙካሽ፡ በካባ/ላንቃና በለምድ/በመረሸት ላይ የሚለጠፍ ቅርጥፍ ወርቅ በቤተ መንግሥት የሚዘጋጅ።

ሙክ፡ የከከ የበሰለ።

ሙክር (ምኩር)፡ የተሞከረ/የተፈተነ።

ሙክት (ቶች)፡ የተሞከተ፡ ቅጥቅጥ፡ ቅልብ።

ሙክክ አለ፡ ብስል አለ (ከከ) ። 

ሙውሽራ፡ በፍጹም ጌጥ ያጌጠ(ች)/የተሸለመች) (በጕላ ቤት ያለ(ች) - ኢሳ. ፷፩፥፲፡ ፷፪፥፭፡ ኤር. ፲፮፥፱፡ ዮሐ. ፪፥፱፡ ፫፥፳፱ - ወንዱን ከሴቷ ለመለየት፡ ወንድ ሙሽራ/ሴት ሙሽራ) ።

ሙዘቀኛ፡ (ኞች)፡ ባለሙዚቃ፡ ዘፋኝ፡ አዝማሪ " 

ሙዚቃ፡ (ቆች)፡ የዘፈን፡ መሣሪያ፡ የሰውን፡ ድምፅ፡ እየነሣ፡ የሚዘፍን፡ መኪና፡ ("፩ዜና. ፲፭፡ ፲፮") ። ሙዚቃን፡ መዠመሪያ፡ ባ፲፰፻ 

ሙዝ፡ (ዞች)፡ ቅጠሉ፡ እንስትና፡ ኮባ፡ የሚመስል፡ ጣፋጭ፡ ተክል፡ ፍሬው፡ (ዐበዛው)፡ ሲበሉት፡ የማርና፡ የሱካር፡ ጣዕም፡ ኣለው። ዐበዘን፡ ተመልከት ። 

ሙዝ፡ የጠመንዣ፡ ብረት። አፈ፡ ሙዝ፡ እንዲሉ። ሙዝ፡ መባሉ፡ እንደ፡ ሙዝ፡ ሙሽራ፡ በንጨት፡ መከበቡንና፡ በውስጥ፡ መኾኑን፡ ያሳያል ።ዳግመኛም፡ ዐረሩን፡ ርሳሱን፡ ሙዝ፡ ብሎ፡ ይተረጕል። 

ሙዝኝ ችኮ፡ ሞዘዘ ።

ሙዝኝ፡ ዝኒ፡ ከማሁ፡ ለሞዛዛ፡ መን 

ሙዝኝ፡ ዝኒ፡ ከማሁ፡ ለሞዛዛ፡ መን 

ሙዝዝ፡ አለ፡ ነገር፡ አልተው፡ አለ። 

ሙዝዝ፡ አለ፡ ነገር፡ አልተው፡ አለ። 

ሙዠቃ፡ ጠረጋ፡ ፍግፈጋ። 

ሙዥቅ፡ አደረገ፡ ጥርግ፡ ሙጭር፡ አደረገ ። 

ሙየታም፡ ዛራም ሲገዝፍ የሚውል ። 

ሙየት ዛር ，—ዋለ። (መካ)፡ መክሐ)፡ አስመካ； ያለውን፡ የሠራውን፡ ያ፡ ዠብዱ፡ አስነገረ፡ እናገረ፡ አስከበረ ። 

ሙየት፡ ዛር/ክፉ መንፈስ ("በሰው ላይ የዋለ ያደረ ሙየት በጕራጌም ይነገ ራል") ። 

ሙዳ፡ የሥጋ ቍራጭ፡ ደደ።

ሙዳዝልዝል (ሎች)፡ የተዘለዘለ ("ሥንጥቅ ሽንሽን ንክስ") ። 

ሙዳየ ምጿት፡ የምጿት መጨመ ሪያ ሳጥን ። 

ሙዳይ ። 

ሙዳይ (ዮች)፡ ታናሽ የስፌት ' ወ ይም ' የንጨት ዕቃ ("የተሰፋ የታነጸ ክብ ሞላላ ' ያገልግል ዐይነት የገንዘብ የጌጥ የዕጣን ማስቀመጫ ማኖሪያ ዐለላ ያለውና የሌለው") ። 

ሙጀራ፡ ጭመራ። 

ሙጃ፡ (ጐሐየ፡ ምጕሕያ) ፣የሣር፡ ስም፡ ክረምት፡ ሲገባ - በቅሎ፡ በቶሎ፡ ያድግና፡ መስከረም፡ ሲጠባ፡ በፍጥነት፡ የሚጠወልግ ፣መናኛ፡ የጕድፍ፡ ሣር ። 

ሙጅማጅ፡ ዝኒ፡ ከማሁ ። 

ሙጅር፡ የተሞጀረ፡ ጭምር። 

ሙገሬ፡ ሙገራዊ ("የሙገር ሰው ወ ይም ሌላ ነገር") ። 

ሙገሬ፡ ዛላ፡ የቀበሌ፡ ስም፡ ወ 

ሙገሬ ዛላ፡ የቀበሌና የደን ስም ("የመንግሥት ክልክል በቡልጋ ክፍል የሚገኝ ጥድና ዝግባ ዋንዛ ኮሶ ሌላም ዛፍ የበቀለ በት መሬት ዛፍን ከነዛላው ቈርጦ መጣያ ማለት ይመስላል") ። (ተመልከት፡ ዛላን) ። 

ሙገሬ፡ የሙገር፡ ወገረ ።

ሙገር፡ የታላቅ ዠማ ስም ("የሰላሌ ንና ያዲስ አበባን ግዛት የሚለይ ዥረት መ ጣያ ማለት ነው በግእዝም ሙገር ይባላል ምስጢሩ በውሃው ኀይል የደንጊያውን ተወር ውሮ መውደቅ ያሳያል ምድረ ሙገር እን ዲል") (ገድ. ተክ) ። ጋሎችም ዱበር ይሉታል ። 

ሙገር ያገር፡ ስም፡ ወገረ ።

ሙጋ ፣ገብስ፡ ሞገገ። 

ሙጋድ፡ መገዘ፡ 

ሙጋድ፡ ማገዶ፣፡ሞገደ። 

ሙጋድ፡ እቤተ፡ ልሔም፡ እሳት፡ የገባ፡ ብዙ፡ ፍልጥ፡ ቅርፊት፡ ኣልባ፡ የማገዶ፡ ዕንጨት፡ ሰባራ፡ ሞፈርና፡ ቀንበር። 

ሙጌራ፡ የዳቦ ስም ("ዳቦ ጕርማጁ ለሰው የሚታደል በልብስ ላይ የሚጣል ' በገበር ምጣድ የሊጡንም መፍሰስ ያሳያልና ጋገረንና እንጀራን አስተውል") ። 

ሙጌራ፡ ዳቦ፡ ወገረ። ማገረ

ሙግሬ፡ ጥለት፡ የሌለው፡ ነጠላ፡ ልብስ ።ጐዳን፡ እይ ። 

ሙግት፡ (ሞገት)፡ ክርክር፡ ፍጅት፡ ጭቅጭቅ፡ ንዝንዝ፡ ንትርክ፡ ከሳሽና፡ ተከሳሽ፡ የሚነጋገሩት፡ ነገር፡ ("ዕብ. ፮፡ ፲፯") ። (ተረት)፡ የልጅ፡ ሙግት፡ ጧት፡ ሰማይ፡ ሰማይ፡ ማታ፡ ምድር፡ ምድር። 

ሙጢ፦፡ ፡ ሹል፡ ሞጠሞጠ ።

ሙጢ፡ አፍ፡ ሹላፍ፡ ነገረኛ። 

ሙጢ፡ የሾለ፡ ሹል። 

ሙጣ፡ (ኦሮ)፡ ዥራተ፡ ነጭ፡ ከብት፡ ፈንዛ ። አሻልን፡ እይ። 

ሙጣ (ወጣ)፡ ከብርና፡ ከወርቅ፡ የተሠራ፡ የሰገባ፡ ጌጥ፡ ሰፋፊ፡ ቀለበት፡ እንደ፡ ጐመድ፡ በሰገባው፡ ላይ፡ የሚጠለቅ፡ መሸቢያ። ሙጣ፡ ማለት፡ ባዘቦቱ፡ ቀን፡ ከሰገባ፡ መውጣቱን፡ ያሳያል። በግእዝ፡ ሙፃእ፡ ሊባል፡ ይቻላል። 

ሙጣጭ፡ የተማጠጠመጨረሻ፡ የሲጥ፡ የቅቤ፡ የማር፡ የድልኽ፡ ጥራጊ። 

ሙጥ፡ ዝኒ፡ ከማሁ። 

ሙጥኝ (ምሕፁን)፡ የተማጠነ ። 

ሙጥኝ፡ ምጥንታ ，—መማጠን ，—ዐጠነ፡ (ሐፀነ) ። 

ሙጥጤ፡ የሙጥጥ፡ ዐይነትና' ወገን፡ ጣመ፡ ቢስ፡ ግንባረ፡ ደረቅ ።ለዛ፡ ሙጥጤ፡ እንዲሉ። 

ሙጥጥ፡ አለ፡ ጭርስ፡ አለ፡ ተማጠጠ ። 

ሙጥጥ፡ አደረገ፡ ጥርግ፡ አደረገ፡ ጠጠ ። 

ሙጫ፡ (ወጣ)፡ እንደ፡ ኵክ፡ ከግራር፡ ከጥድ፡ ከሌሎችም፡ ዛፎች፡ ከደንጊያ፡ የሚወጣ፡ ወፍራም፡ ቅባት፡ የሚያጣብቅ። ከርቤና፡ ዕጣንም፡ ሙጫ፡ ናቸው። 

ሙጫ፡ በቁሙ፡ ሞጯጯ ።

ሙጫሊ፡ (ት)፡ ወጣ)፡ ታናሽ፡ የዝንጀሮ፡ ልጅ፡ ሙጫሊ፡ ተባቱ፡ ሙጫሊት፡ እንስቲቱ። 

ሙጭ (ወጣ)፡ የጤፍ፡ መውቂያ፡ ዕንጨት፡ ፍሬን፡ ከዛላው፡ የሚለይ፡ የሚያወጣ፡ ከወደ፡ ጫፉ፡ እንደ፡ ደጋን፡ ኹኖ፡ ከጦሚትና፡ ከእንቡስ፡ ከሌላም፡ የተበጀ። በግእዝ፡ መውፅኢማለት፡ ነው ። 

ሙጭልጭላ፡ (ትግ.፡ ሙጭጭላ፡ መጐጥ)፡ መጠማጥ ("ዘሌ. ፲፩፡ ፳፱") ።

ሙጭራጭ； ዐጪር፡ ቀጪን፡ ኰሳሳ፡ ምራጭ ። 

ሙጭር； የተጨረ፡ የተጫረ፡ ቡጭር። 

ሙጭርማሪ； የሙጭርጭር፡ ዐይነት።

ሙጭርጭር፡ አለ፡ ተሞጫጨረ። 

ሙጭርጭር፡ የተሞጫጨረ፡ መጥፎ፡ ጽፈት ። 

ሙጭጭላ፡ ሙጭልጭላ። 

ሚ፡ በዝኁ፡ የቅኔ፡ ስም፡ ፫ኛ፡ ቅኔ። ትርጓሜው፡ ምንኛ፡ በዙ፡ ማለት፡ ነው፡ ("መዝ. ፫፡ ፳") ። 

ሚሕ፡ (ትግ)፡ ሌሊት፡ የሚያበራ፡ ትል፡ ትላበራ።ባላገሮች፡ ግን፡ የሰይጣን፡ መብራት፡ ነው፡ ይሉታል፡ ይኸውም፡ ታይቶ፡ በመጥፋቱ፡ ብልጭ፡ ድርግም፡ በማለቱ፡ ምክንያት፡ ነው ። 

ሚላኤል፡ የጸደይ ኮከብ።

ሚልዮናዊ፡ ባለሚልዮን (የሚልዮን ብር ጌታ) ። ፈረንጆች ሚልዮኔር ይሉታል። 

ሚልዮን፡ ፲፪ ሺህ ወይም ፻፷፪። ፩ዱ ሺህ ሚል ይባላል።

ሚስት (ብእሲት)፡ ባል ያላት ሴት (ሚዝት የወንድ ጣምራ ረዳት - ተረት፡ "የባሰ አለ ሚስትኸን አትፍታ" - በጐዣም "ምሽት" ትባላለች - ፩ሳሙ. ፩፥፪፡ ፩ቆሮ. ፯፥፪, ፬) ።

ሚስቶች፡ ሴቶች ባለባሎች። 

ሚና (መየነ ሚን)፡ ተንኰሏ (የርሷ ተንኰል) ።

ሚና፡ ስፍራ/ቦታ። "በሚናኸ" እንዲል ገና ተጫዋች። ጐራን/ፊናን አስተውል።

ሚንሚን አለ፡ ተወዛወዘ/ተነቃነቀ። (ግጥም)፡ "ሚን ሚን አለች የፍየል ዥራት፡ አንዱን ሳቲዘው ኹለት አማራት"።

ሚካ፡ በለ፡ የምድር፡ መስተዋት፡ ፈረንጆች፡ መሬትን፡ እየቈፈሩ፡ የሚያወጡት ።ይኸውም፡ እንደ፡ ቀይ፡ ሽንኩርት፡ ብዙ፡ ጊዜይነጣጠላል፡ እሳት፡ አይበላውም ።

ሚካ፡ ፈረንጅኛ； በለጭ፡ ዐማርኛ፡ ነው። 

ሚካኤል፡ የመልአክ፡ ስም፡ ከ፯ቱ፡ የመላእክት፡ አለቆች፡ ፩ኛው፡ መዠመሪያው፡ በግዜር፡ ቀኝ፡ የሚቆም፡ የሰማይ፡ ሰራዊት፡ አለቃ፡ የስሙ፡ ትርጓሜ፡ ሚ፡ ማን፡ ካ፡ እንደ፡ ኤል፣ አምክ፡ እንዳምላክ፡ ያለ፡ ማነው፡ ማለት፡ ነው። ሚካኤልና፡ ገብርኤል፡ እንዲሉ። ዘርፍ፡ ቀድሞትሲነገር፡ ኅዳር፡ ሚካኤል፡ ሠኔ፡ ሚካኤል፡ ይላል፡ 

ሚዛን፡ (ኖች)፡ የማንኛውም፡ ነገር፡ መስፈሪያ፡ መለኪያ፡ ከቈዳና፡ ከንጨት፡ ከገመድ፡ ከብረት፡ የተበጀ። 

ሚዛን፡ ነፋስ፡ ነፋሰ፡ ሚዛን፡ ወይም፡ ሚዛነ፡ ነፋስ፡ የሚዛን፡ ነፋስ፡ የነፋስ፡ ሚዛን፡ ማለት፡ ነው። ኮከብ፡ ቈጣሪ፡ ጠንቋይ፡ ላንዳንዱ፡ ሰው፡ ኮከብኸ፡ ሚዛን፡ ነፋስ፡ ነው፡ ይለዋል፡ ሚዛን፡ ኮከብን፡ ከነፋስ፡ ጋራ፡ ያድለዋል ።ምስጢሩ፡ ዕርፊተ፡ ቢስነት፡ ነው ። 

ሚዛን፡ የኮከብ፡ ስም፡ ሚዛን፡ የሚመስል፡ የመስከረም፡ ኮከብ ። 

ሚዛዝት ሚዜዎችሚዜ ። 

ሚዛዝት፡ ኹለት፡ ሚዜዎች፡ ዋና፡ ሚዜና፡ ግልገል፡ ሚዜ ።ዳግመኛም፡ ሚዜ፡ በመዘዘ፡ ዘይቤ' ቢፈቱት፡ ሙሻራዋን፡ ካሳሳቾቿ፡ መካከል፡ መዞ፡ የሚያወጣ፡ መዘዞ፡ ማለት፡ ይኾናል ። 

ሚዜ፡ (ዎች)،መሐዘ)፡ የሙሽራውና፡ የሙሽራይቱ፡ መካከለኛ፡ ወዳጅ፡ ኹለቱም፡ ወንድሜ፡ ወንድሜ፡ የሚሉት ።የሙሽራው፡ አሳሳች፡ ስለ፡ ኾነ፡ በዕብራይስጥ፡ ቋንቋ፡ (ሚ፡ ዜ)፡ መኑ፡ ዝ፡ ይህ፡ ማነው፡ ማለት፡ ነው፡ ይላሉ፡ አለቃ፡ ኪዳነ፡ ወልድ፡ ክፍሌ ። (ተረት)፡ ቄስ፡ ለኑዛዜ፡ ፍቅር፡ ለሚዜ ። 

ሚያው፡ የድመት፡ ጩኸት። ድመቱ፡ ሥጋ፡ ተሰቅሎ፡ ቢያይ፡ ሚያው፡ አለ፡ 

ሚዶ (ዎች)፡ ማበጠሪያ፡ ብዙ፡ ጣትና፡ እጀታ፡ ያለው፡ ሉሕ። 

ሚዶ፡ የጠጕር፡ ማበጠሪያ፡ መደ ። 

ሚጣቅ፡ በጠራ፡ ክፍል፡ ያለ፡ አገር ።በዘርፍነት፡ ሲነገር፡ 

ሚጣቅ፡ ዐማኔል፡ የሚጣቅ፡ ዐማኔል።በግእዝ፡ መሠረቱ፡ መጠቀ፡ ነው ። 

ሚጥሚጣ፡ ታናሽ፡ የበረሓ፡ በርበሬ፡ ባለብዙ፡ ፍሬ፡ በጣት፡ ቈንጥሮ፡ ከምግብ፡ ሲጨምሩት፡ አፍ፡ የሚያቃጥል፡ የሚያንገበግብ፡ ብዙ፡ ውሃ፡ የሚያስጠጣ ።

ማ ፣ በስም፡ መጨረሻ፡ እየገባ፡ ዐይነትንና፡ ባለቤትነትን፡ የሚያሳይ፡ ቅጽል፡ ይኾናል። ባድ፡ ባድማ፡ ዶባ፣ ዶብማ፣ ዶግዶግማ፡ ጋማ ጋማማ፡ ዐይን፡ ዐይናማ፡ ሰመግ፡ ሰመግማ፡ ነብርነብርማ፡ ጠረጠረ፡ ጠራጠር፡ ጠራጠርማ፡ ገብስ፣ ገብስማ፡ ዛጐል፡ ዛጐልማ፡ ገዲ፡ ገዲያማ፡ ከሴከሴያማ፡ ኰራ፡ ኵር፡ ኵርማ፡ ዐውድ፡ ዐውድማ ።ማ፡ በስምና፡ በነገር፡ ኹሉ፡ በትእዛዝ፡ አንቀጽም፡ መሠረሻ፡ እየገባ፡ አጐላማሽ፡ ይኾናል። ፈጣሪማ፡ ካለ፡ ኹሉ፡ ይከናወናል። እባብእግር፡ ሳይኖረው፡ እንዲህ፡ የከፋ፡ እግርማ፡ ቢኖረው፡ ምን፡ ባደረገ። አኹንማ፡ ዛሬማ፡ እንዲህ፡ ኾነ። ንሣማ፡ ኺድማ፡ ናማ። በግእዝ፡ መሠረቱ፡ ሰ፡ ነው ። 

ማ፡ (ዕብ፡ ምን)፡ በቁሙ፡ የጥያቄ፡ ቃል፡ ንኡስ፡ አገባብ። ማ፡ ቢወልድ፡ ማን። ማንን፡ አስተውል። 

ማ፡ ማተብና፡ ቀለበት፡ ዐጪ። 

ማ ቈል፡ ማናቈር ። 

ማሀ፡ የቤተ፡ ክህት፡ ዐማርኛ፡ ነው። 

ማሕሌተ ሰይጣን፡ የዛር ፈረስና የቃልቻ ዘፈን ። 

ማሕሌተ ገንቦ፡ በከበሮ ፈንታ በቈዳ የተለጐመ ገንቦ እየመቱ የሚዘፈን ሥጋዊ የሥራ ቤት ዘፈን ("ዜማ ጨዋታ") ። 

ማሕሌተ ጽጌ፡ ያሰባ ዘፈን ("በመቤታችን ስም የተደረሰ ፻፶ ድርሰት ባላ፭ ግጥም ከመስከረም ፳፮ እስከ ኅዳር ፮ ቀን እሑድ እሑድ ይባላል መሠረቱ ታምረ ማሪያም ነው") ። 

ማሕሌት፡ መንፈሳዊ፡ ዘፈን፡ (ሐለየ) ። 

ማሕሌት ቆመ)፡ ጧት ስቡሕ አለ፡ በከበሮና በጸናጽል እስከ ፯ ሰዓት አመሰገነ ። 

ማሕሌት፡ በከበሮ/በጸናጽል የሚደረግ መንፈሳዊ ዘፈን ("ምስጋና የዜማ ጸሎት") ። 

ማኅበረ ሊቃውንት፡ የሊቃውንት ጉባኤ ። 

ማኅበረ ሥላሴ፡ የላመ የጣመ ምግብ የማይቀመስበት ("የሞቀና የደመቀ ልብስ የማይለበስበት የዘፈን ጨዋታ የማይሰማበት ገዳም") ። 

ማኅበረ በኵር፡ በጠራ ውስጥ ያለ ቀበሌ ። 

ማኅበረ በኵር፡ የበዓል ስም ("ነሐሴ ፲ ቀን በድጓ ተጽፎ የሚገኝ በዓል በኵር ጌታችን ማኅበር ምእመናን መላእክት") (ዕብ. ፲፪፡ ፳፫) ። 

ማኅበረተኛ (ኞች)፡ የማኅበር ሰው ("ባለማኅበር ማኅበር ጠጪ ባለሳምንት ባለ፪ ባለ፫ ባላ፬ ባላገር ግን ማበር ማበረተኛ ይላል") ። 

ማኅበረተኛነት፡ ማኅበረተኛ መኾን ። 

ማኅበር (ሮች)፡ ብዙ ሕዝብ በሸ ንጎ የተሰበሰበ የታከበ ። 

ማኅበር፡ የመነኮሳት አንድነት ። 

ማኅበር፡ የድግስ ስም ("በግዜር በመቤታችን በመላእክት በነቢያት በሐዋርያት በጻድቃን በሰማዕታት ስም ሰዎች ተሰብስበው አንድነት ኹነው ነዳያንን ካመሱ በኋላ የሚመገቡት ምግብ የሚጠጡት መጠጥ ያንድነቱም ምሳሌ ካንድ ጥዋ መጠጣት ካንድ ጠዲቅ መሳተፍ ነው") ። 

ማኅበር ድግስ (ኀበረ)ማኅደር፡ የመጣፍ፡ ቤት (ኀደረ) ። 

ማኅተመ ድንግልና፡ ክብርና ። 

ማኅተም ማተሚያ (ኀተመ) 

ማኅተም፡ የነገሥታትና የመኳንንት የመሳፍንት የባላባቶች የከበርቴዎች የታላላቆች ነጋዴዎች የገዳም የማኅበር ስምና ልዩ ልዩ ጽፈት አበባና ሐረግ መስቀል በላዩ ያለበት ("በወርቅ በብር በንሓስ በመዳብ በብ ረት የተበጀ ክብ ሞላላ በያይነቱ ያውሬና") ። 

ማኅተም ያዥ፡ የማኅተም ሹም ("ጸሓፌ ትእዛዝ") ። 

ማሕየዊ፡ የምስጢር ቤት ዕቃ ("ዳካ ዋዲያት") ። 

ማሕየዊ፡ ያዳነ/የሚያድን ("አዳኝ ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስ") ። 

ማኅደረ ፀሓይ፡ የፀሓይ ማደሪያ ("ኣሜሪካ") ። 

ማኅደር (ሮች)፡ የመጣፍ ቤት መ ከተቻ ማደሪያ ("ከማስ ከተንቤን የተሰፋ") ። 

ማሕፀነ ዮርዳኖስ፡ የጥምቀት ውሃ ("ተጠማቂ በክርታሰ ጸጋ ተጠቅሎ የሚወጣበት") ። 

ማሕፀን፡ የሰው/የእንስሳ/ያውሬ/የወፍ ዘር መታቈሪያ መፀነሻ መረገዣ ("በሴት በእንስት ሆድ ውስጥ ያለ ሥጋዊ ከረጢት ሥሥ ረቂቅ የሽል ማደጊያ") ። 

ማሕፀን፡ የሽል መታቈሪያ፡ (ሐፀነ) ። 

ማሕፀን፡ የፊደል ከርሥ ("ሕፅን") ። 

ማለ (መሐለ)፡ በገዛ አፉ ተረገመ፡ "የዶግ ዐመድ ከሰማይ የወረደ ጭንቊላ ያድርገኝ፡ እንደ ወንጀሉ ይደምሰኝ፡ እንደ መስቀሉ ይበሳሳኝ" አለ፡ የቤተ ክርስቲያን ሳንቃ ዘጋ፡ "እንዲህ አድርጌ እንደ ኾነ ልሳኔን ይዝጋው" ብሎ በእውነት ወይም በሐሰት ተገዘተ፡ "ቃልዎ ይድረሰኝ" አለ። ቃል ገባ፡ መጻፍ ዐጠፈ፡ የጌታውን ጕልበት መታ/ጸፋ።

ማለ፡ ማለዘቢያ/ማማገማ።

ማለ፡ ነገሩን አጸና (ኢሳ. ፲፬፥፳፬፡ ራእ. ፲፥፮) ።

ማለሓግ፡ አፍ ። 

ማለሓጨት፡ ለሐጭ፡ ማስነካት ።

ማለለ (መሐለ)፡ ረሳ/ዘነጋ/ሠየ/ጐመዡ።

ማለል፡ መታዘል፡ መምታት፡ መስረር፡ መቀንዘር፡ ማመንዘር ።

ማለል፡ ቀለም፡ ማግባት -ዐለለ ።

ማለል፡ ዐለላ ማግባት መንከር ። 

ማለመን፡ መስጠት፡ መዘከር ።

ማለማዘግ፡ ማቈናጠጥ ።

ማለም፡ ማየት ዕልምን ።

ማለሳለስ፡ ማለዛዘብ ።

ማለሳለሻ፡ ማለዘቢያ ።

ማለስለስ፡ ማለዘብ ። 

ማለስለሻ፡ ማለዘቢያ፡ መድመፅ፡ ቈር በት፡ መላፂያ። 

ማለቂያ፡ መፈጸሚያ/መሞቻ ። 

ማለቃቀስ፡ እየመላለሱ፡ ማልቀስ አስለቀሰ፡ ውሎ፡ አስዋለ፡ አስቈዘመ ፡ ኣስነባ፡ እንባ፡ ኣስፈሰሰ። 

ማለቅ፡ መጨረስ/መፈጸም/መሞት ። 

ማለቢያ፡ እጅ ጮጮ ። 

ማለቢያ፡ ክፍል ምዕራፍ አንቀጽ የን ባብ ማንሻ (አግሬ ባላ ") ።

ማለብ (ሐሊብ)፡ መሳብ/መጐተት ወተትን ማውጣት (ማንፋፋት ") ።

ማለብ (ዐልሞ)፡ ክርን በመጻፍ (ጥይ ትን በጠመንዣ ፍላጻን በቀስት ውስጥ ማድ ረግ - ማነጣጠር መደከር ") ።

ማለት፡ (ብሂል)፡ መንገር፡ መናገር፡ ቃል፡ መስጠት፡ መምታት ። (ተረት)፡ ውሻን፡ በርግጫ፡ ማለት፡ ዕንካ፡ ሥጋ፡ ማለት፡ ነው ።

ማለት፡ መናገር፡ አለ (ብህለ)

ማለት፡ ዐቢይ፡ አገባብ፡ ጻድቅ፡ ሞተ፡ ማለት ፥ ዐረፈ፡ ኃጥእ፡ ሞተ፡ ማለት፡ ተኰነነ።

ማለንቀጥ፡ መለንቀጥ። 

ማለንቀጫ፡ መለንቀ፵። 

ማለኛ (ኞች)፡ ዘወትር የሚምል፡ ማላ ወዳጅ (መክ. ፱፥፪) ።

ማለካከፍ፡ ማቀማመስ፡ ማነካካት። 

ማለካካት፡ ማከነዳዳትማለካኪያ፡ ማከነዳጃ 

ማለክለኪያ፡ ቀትር፡ እኩለ፡ ቀን፡ አውራ፡ ተሲያት። 

ማለክለክ፡ ባለማቋረጥ፡ መተንፈስ። 

ማለዋወጥ፡ ማቀያየር፡ ማዘዋወር፡ ማሻ 

ማለዋወጫ፡ ማቀያየሪያ፡ ማሻሻጫ። 

ማለውዘዝ፡ ማለዘዝ። 

ማለውዘዣ፡ ማለዘዣ። 

ማለዘቢያ፡ ማላሚያ፡ ማለስለሻ፡ መሰለ ቂያ፡ መላጊያ፡ ቅቤ 

ማለዘብ፡ ማላም፡ ማለስለስ፡ መሀረብ። 

ማለዘዝ፡ በቀላል፡ ማራስ። 

ማለዘዣ፡ ማራሻ ። 

ማለዛዘብ፡ መሰላለቅ፡ ማደቃቀቅ። 

ማለያ፡ ቀለም ማግቢያ ደቅ ሳሕን ።

ማለያየት፡ ማነጣጠል፡ ማፈራረቅ። 

ማለያያ፡ ማፈራረቂያ፡ ማነጣጠያ። 

ማለደ፡ ጧት ኼደ/ገሠገሠ፡ ለመነ፡ ጕቦ ሰጠ።

ማለዳ ማለዳ፡ ጧት ጧት (ዘሌ. ፮፥፲፪) ።

ማለዳ፡ ጧት፡ ሌሊት ከአሥራ አራት እስከ አሥራ ሁለት ሰዓት ያለው ጊዜ (ጨለማው ላይን ሳይለቅ) ። "ቅዱሳት አንስት ወደ ጌታችን መቃብር በማለዳ ኼዱ" (ዮሐ. ፳፥፩) ።

ማለገ፡ ማገጠ፡ ሥራ ፈታ፡ "አልያዝ/አልጨበጥ" አለ፡ ለጩ። ዘለገን እይ።

ማለጥ፡ ማዳለጥ/ማማገጥ። 

ማለጥ፡ አለመተኰስ አለመኵረጥ ። 

ማለጫ፡ ጊዜና ዕቃ ። 

ማለጭ፡ ማዳጥ።

ማለፊያ፡ መሞቻ መሥዋዕት መኾኛ (አገር ሃይማኖት ሚስት ርስት ዐላማ ") ።

ማለፊያ፡ መኼጃ መንገድ ("(፩ሳሙ. ፲፬፥፬)") ።

ማለፊያ፡ ሰው ልብስ ምግብ መጠጥ እንዲሉ ።

ማለፊያ ቤት፡ ነጭ ቤት (ጤፍ እንጀራ ጋጋሪ ") ።

ማለፊያ ቤት፡ ጥሩ የጸዳ ቤት ። 

 ማለፊያ፡ ነጭ ጤፍ እንጀራ ። 

ማለፊያ፡ ደግ ጥሩ የሚያምር ("(ኢዮ. ፴፫፥፳፡ ኢሳ. ፳፫፥፲፫፥፲፰፡ ዳን. ፩፥፭፡ ሉቃ. ፲፭፥፳፫፥፳፯፥፴)") ። 

ማለፋደድ፡ ማጨማለቅ፡ ማለፋጨቅ። 

ማለፋፊቅ፡ ማነዛነዝ ፡ ማጨቃጨቅ ።

ማለፍ፡ መኼድ/መዝለል/("ጥያ")መያዝ/መሞት/መትረፍ/መምጣት ("(ሉቃ. ፲፮፥፳፮)") ። 

ማላ (መሐላ)፡ ርግማን፡ ግዝት፡ ዕርም (የሰው ሥጋ ማለት) ።

ማላ አፈረሰ፡ ምሎ ከዳ።

ማላ አፈረሰ፡ በሰሌን የተገነዘው ከቤተ ክርስቲያን መዝጊያ ሲያጋጩትና ሲያማቱት/ሲያላትሙት ድምፅ ሰጠ/ተናገረ።

ማላ ፉቱ፡ ማላ ውሃው/መጠጡ፡ ሲምል የማይፈራ።

ማላ ፉቱ)፡ "ማላ" ውሃው (ባሰት ዘወትር የሚምል ማለኛ ") ።

ማላሊያ፡ ጊዜና፡ እጅ፡ ርጥብ፡ ነገር። 

ማላላም፡ ማለዛዘብ። 

ማላላስ፡ ማሳሳም፡ ማነካካት፡ (ማባከን) ። 

ማላላት፡ ማራስ፡ ማርገብ። 

ማላላክ፡ ማጻጻፍ፡ ማለዋወጥ፡ ደብዳቤን። 

ማላመ፵፡ ማኘኪያ፡ መንጋጋ። 

ማላመን፡ ማለማመን፡ ማቃፈፍ፡ ማ 

ማላመኛ፣ ማለማመኛ፡ ማቃፈፊያ፡ ማ 

ማላመድ፡ ማለማመድ፡ ማስተዋወቅ፡ ማቃረብ፡ ማቀራረብ። 

ማላመጃ ፣ ማለማመጃ፣ ማስተዋወቂያ፡ ማቃረቢያ፡ ማቀራረቢያ። 

ማላመጥ፡ ማኘክ ፣ማመንዠኸ ።ከመቀመጥ፡ ማላመጥ፡ እንዲሉ። 

ማላሚያ ፣ ማድቀቂያ፡ ማለዘቢያ፡ የኮሶ፣ የቅመም፡ የበርበሬ፡ የኵል፡ መደቈሻ፡ የድልኸ፡ የሊጥ፡ መለንቀ፵፡ ወፍጮ፡ ማንኛውም፡ ደንጊያ ።

ማላሚያ፡ ማያያዣ፡ ማጋጠሚያ ።

ማላማት፡ ማያያዝ፡ ማጋጠም፡ (መጠገን) ።

ማላም፡ ማለዘብ፡ ማለንቀጥ፡ ማለስለስ 

ማላሰን ፣ ማቃባት፡ ማለቃለቅ። 

ማላስ፡ መመገብ፡ መጨመር፣ማግባት ።

ማላሸቅ፡ ማልፋት፡ ማላላት። 

ማላሻ፡ ስፍራና፡ ጊዜ ። 

ማላቀስ፡ ማስተዛዘን፡ ማዋየት 

ማላቀሻ፡ ማስተዛዘኛ፡ ማዋያ። 

ማላቀቂያ ፣ ማፋቻ፡ ማለያያ። 

ማላቀቅ፡ ማለያየት፡ ማፋታት፡ ማፋሸግ፡ ማዛጋት። 

ማላቂያ ፣ ማብለጫ፡ ማክበሪያ። 

ማላቈጥ፡ ማራስ፡ ማሸት፡ መለወስ። 

ማላቈጫማ፡ መርገት፡ ማሻ፡ መለወሻ፡ እግር፡ እጅ፡ ጕድጓድ፡ ዕቃ። 

ማላቅ ፣ ማብለጥ፡ ከፍ፡ ማድረግ፡ ማክ 

ማላከክ፡ ማቃባት ። 

ማላከፊያ፡ ማቃመሻ። 

ማላከፍ፡ ማቃመስ። 

ማላወ } ማዛወሪያ፡ ማቃየሪያ ።

ማላወስ፡ መርገጥ፡ ማልኰስኰስ። 

ማላወስ፡ ማስተሻሸት፡ ማቧካት፡ ማነቃነቅ፡ ማወሳወስ ። 

ማላወሻ፡ ማንቀሳቀሻ፡ ማነቃነቂያ። 

ማላወሻ፡ እግር። 

ማላወጥ፡ ማዛወር፡ ማቃየር። 

ማላዘቢያ፡ ማለዛዘቢያ፡ ማላላሚያ፡ ማለሳለሻ " 

ማላዘብማለዛዘብ፡ ማላለቅማላላም፡ ማዋረብ ። 

ማላዘን፡ ማንቋረር። 

ማላዘኛ፡ ማንቋረሪያ። 

ማላጅ (ጆች)፡ የማለደ/የሚማልድ፡ ገሥጋሽ። "ቤተ ክርስቲያን ለማላጅ፡ ገበያ ለአርፋጅ" እንዲሉ።

ማላጊ፡ ማላጋ፡ የማለገ/የሚማልግ (የተልባ ዐይነት ሞላጫ ማጋጣ) ።

ማላጊያ፡ ማማቻ፡ ማጋጫ። 

ማላጋት፡ ማቈራቈስ፡ ማማታት፡ ማን 

ማላፈድ ፣ማልፋት፡ ማድከም ።

ማላፈጃ ፣ማድከሚያ ።ለፈደደ፡ ጨምላቃ፡ ኾነ ። 

ማላፋት፡ ማራገጥ፡ ማዣለጥ ። 

ማሌ፡ ማፌጫ፡ ማላገጫ። 

ማሌጥ፡ ማፌዝ፡ ማፌጥ። 

ማል (መዋል)፡ ውድ ፍቅር ። 

ማል፡ ተሰማሚ ' ስምም/ወዳጅ/መዳ ኒት ("ይህ ለዚህ ኽሉ ነው") ። 

ማል፡ ውድ፡ ዋለ።

ማልመድ፡ ማስለመድ፡ ማስተማር፡ ማስጠናት፡ መምራት፡ ማሳወቅ። 

ማልመጃ፡ ማስለመጃ፡ ማስተማሪያ፡ ማሳወቂያ።

ማልመጥ፣ ምላስን፡ ብቅ፡ ማድረግ፡ ማ 

ማልመጫ፡ ማላገ፵። 

ማልሚያ፡ ማለምለሚያ፡ መኰስተሪያ ።

ማልማት፡ ማለምለም፡ ማብራት። 

ማልቀስ፡ መቈዘም፡ ማንባት 

ማልቀሻ፡ እንባ፡ ማፍሰሻ፡ ለቅሶ፡ ቤት፡ ማርገጃ፡ መቃብር፡ ሣልስት፡ አርባ። 

ማልተት/ማድከም ።

ማልከስከስ፡ መጣል፡ መርገጥ፡ ማሳደፍ፡ 

ማልከስከሻ፡ እግር፡ ጋጣ። 

ማልከፊያ፡ ማቅመሻ፡ እጅ። 

ማልከፍ፡ ማቅመስ። 

ማልኰስኰስ፡ ማላወስ። 

ማልኰስኰሻ፡ ማላወሻ። 

ማልኰፍኰፊያ፡ ማለፍለፊያ፡ 

ማልኰፍኰፍ፡ ማለፍለፍ ።

ማልደያ ።

ማልደያ፡ የመዳብ አንባር ገዳይ በጡንቻው/በክንዱ የሚደረድረው። ማልደያ ጋልኛ ነው፡ በአማርኛም ይነገራል።

ማልዶ ማልዶ፡ ጧት ጧት በየጊዜው/ኹል ቀን/ዘወትር (፪ዜና. ፴፮፥፲፭) ። 

ማልዶ፡ በጨለማ ወፍ ጭጭ ሳይል ብድግ ብሎ ገሥግሦ። "ማልዶ ተነሣ፡ ማልዶ ኼደ"።

ማልዶ፡ ንኡስ አገባብ፡ ማለዳ በኾነ ጊዜ (ዘዳ. ፳፰፥፷፯) ።

ማልገዝገዝ፡ ማንገታገት፡ ማንገዛገዝ። 

ማልገዝገዣ፡ ማንገታገቻ። 

ማልገጊያ፡ ልጋግ፡ ማሳረፊያ፡ ሸክላ፡ 

ማልገግ፡ ማውጣት፡ መልቀቅ። 

ማልጐምጐሚያ፡ ማኘኪያ፡ መንጋጋ። 

ማልጐምጐም፡ ማኘክ፡ መቈርጠም። 

ማልፊያ ፣ መርገጫ፡ መዠለጫ፣ ደላ፡ ማድከሚያ ። 

ማልፋት፡ ማሸት፡ መርገጥ፡ መዠለጥ ድካሚ ። 

ማመላለስ፡ ማምጣትና መውሰድ።

ማመላለሻ፡ ማምጫና መውሰጃ (ፈረስ/በቅሎ/አህያ/ግመል/መርከብ/ባቡር/ሠረገላ/ካሚዎን/አይሮፕላን) ።

ማመላለጥ፡ ማላላጥ።

ማመላመል፡ ማኰታኰት/ማማረጥ።

ማመልመል፡ መሸብለል/መጠቅለል። 

ማመልመያ፡ መሸብለያ ብረት/መዳብ።

ማመልከት፡ መንገር/መግለጥ/ማሳየት (በቃል/በጣት) ።

ማመልከት፡ መጥቆም/መንገር/መግለጥ/ማሳየት።

ማመልከቻ (ዎች)፡ ሌባ ጣት፡ የነገር መግለጫ/እቤቱታ/ደብዳቤ።

ማመልከቻ፡ መጥቆሚያ/መናገሪያ/መግለጫ/ማሳያ።

ማመልጠን፡ ዜማ ማወቅ፡ "ሃሌ ሉያ" ብሎ መምራት/ማዜም።

ማመልጠኛ፡ ምልጣን/መምሪያ ቅኔ/ማሕሌት።

ማመሚያ፡ መዠመሪያ፡ መሥሪያጊዜ፡ ስፍራ ።

ማመሚያ፡ ጊዜ ስፍራ ።

ማመም፡ ማነት፡ መቅደም፡ መዠመር፡ መሥራት፡ ማጮኸ፡ ማትመም።

ማመም፡ ማዞር/መፍለጥ/መቍረጥ ("(ራእ. ፲፮፥፲)") ።

ማመም፡ ሥራ መዠመር አ መመ ።

ማመሰቃቀል፡ ማገለባበጥ/ማዘበራረቅ ።

ማመሰቃቀያ፡ ማዘበራረቂያ ።

ማመሰጋገን፡ ማወዳደስ።

ማመሳሰል፡ ማነጻጸር/ማስተባበር። 

ማመሳሰል፡ አንድ ማድረግ/ማመሳሰል።

ማመሳሰያ፡ ማነጻጸሪያ።

ማመሳሰያ፡ ምክንያት/ጊዜ/ቦታ።

ማመሳቀል፡ ማጣላት/መክተብ/ማራከብ ።

ማመሳቀያ፡ ማጣሊያ/መክተቢያ (ጊዜ/ስለት) ።

ማመሳጠሪያ፡ ስፍራና ጊዜ። 

ማመሳጠር፡ በምስጢር ማነጋገር/ማጨዋወት።

ማመስ፡ ማሞቅ ማንቃቃት (ማወክ ማ ተራመስ ") ።

ማመስኲያ፡ ማመንዠኺያ/ማለንቀጫ መንጋጋ።

ማመስኳት፡ ማኘክ/ማመንዠኸ/ማለንቀጥ።

ማመስገን፡ ማወደስ/ማሞገስ። 

ማመስገኛ፡ ምስጋና ማቅረቢያ (ልብ/አፍ/ቤተ መቅደስ/ቤተ ክሲያን/መስጊድ/ምኵራብ) ።

ማመስጠር፡ ማርቀቅ/መደበቅ/መሽሸግ/መሰወር።

ማመራመሪያ፡ ማፋተሻ። 

ማመራመር፡ ማፋተሽ/ማቋፈር። 

ማመራረቅ፡ ማበራረክ።

ማመርቀዝ፡ ማደስ/ማቄም። 

ማመርቀዣ፡ ማደሻ/ማባሻ። 

ማመርቃት፡ ማጣፈጥ/ማዋዋት።

ማመርቈት፡ ማጐፈር/ማጐተን። 

ማመርቈቻ፡ ማበጠሪያ/ሚዶ። 

ማመርገድ፡ መመርገድ።

ማመርገጃ፡ መመርገጃ።

ማመሻ፡ ምጣድ እጅ ። 

ማመቂያ፡ ማበቂያ/መረጠ፡እጅ ቋት

ማመቅ፡ ማበቅ መረጠጥ ። 

ማመቅመቂያ፡ ማመንቻ። 

ማመቅመቅ፡ ማቅማማት/ማመንታት። 

ማመት፡ ዐማት ማድረግ (ልጃገረድን መቀበል መውሰድ ") ።

ማመቻቸት፡ ማደላደል/ማስተካከል/ማሰማማት።

ማመች፡ ዐማች ማድረግ ።

ማመነጫጨር፡ ማበታተን።

ማመናሸት፡ ማዋጋት። 

ማመናሻ፡ ማዋጊያ።

ማመናኘት፡ ማስተዳደል/ማቀባበል። 

ማመናኛ፡ ማስተዳደያ/ማቀባበያ።

ማመናዘር፡ ማሻረፍ/ማባተን/ማላወጥ። 

ማመናደብ፡ ማማታት/ማቋረጥ። 

ማመናጐል፡ ማነኋረጥ።

ማመናጐያ፡ ማነኋረጊያ።

ማመናጠር፡ ማጣረግ/ማስተጫወድ። 

ማመናጨር፡ ማባተን።

ማመናጨቂያ፡ ማነዛነዣ።

ማመናጨቅ፡ ማጨቃጨቅ/ማነዛነዝ። 

ማመን፡ (አሚን)፡ መቀበል፡ መውደድ፡ ማክበር፡ አዎን፡ እውነት፡ ማለት፡ (ግብ፡ ሐዋ፳፡ ፳፩ ።፳፮ ' ፲፰)።

ማመንመን፡ ማኰስመን/ማቅጠን። 

ማመንመኛ፡ ማሰልሰያ (ክፉ መድኅኒት/ሥራይ) ።

ማመንሸት፡ መውጋት/መወርወር። 

ማመንታት፡ ከኹለት አንዱን አለመምረጥ።

ማመንቻ፡ ልብ/ጊዜ። 

ማመንኰስ፡ ባሰከሩ ወንድና ሴት ራስ ላይ ቆብ መጫን።

ማመንኰሻ፡ ስፍራ/ጊዜ። 

ማመንዘሪያ፡ መሸርሞጫ/መሴሰኛ (የጋለሞታ/ያመንዝራ ቤት) ።

ማመንዘር፡ መሴሰን/መሸርሞጥ/መቀንዘር (ካንድ ወንድ ካንዲት ሴት ማለፍ) ። 

ማመንዠኸ፡ ማመስኳት/ማለዘብ። 

ማመንዠኺያ፡ ማመስኲያ/ማላሚያ/ማለዘቢያ መንጋጋ።

ማመንጨት፡ ማፍለቅ/ማፍሰስ። 

ማመንጫ፡ ማፍለቂያ። 

ማመኛ፡ መቀበያ፡ መውደጃ፡ ጊዜ፡ ስፍራ ።

ማመከሪያ፡ መፈተኛ።

ማመከር፡ መፈተን።

ማመካኛ፡ ምክኛት መስጫ።

ማመካከሪያ፡ ማቀባበያ/ማለዋወጫ። 

ማመካከር፡ ማለዋወጥ/ማቀባበል ምክርን።

ማመዘ፡ ሖመጠጠ/ሸመጠረ (የሊጥ) ። 

ማመዘ፡ ሖመጠጠ/ሸመጠረ (የሊጥ) ። 

ማመዘን፡ መድፋት፡ መመንዘል፡ ማጋደል ። 

ማመዘኛ፡ ማጋደያ ። 

ማመዛመዝ፡ ማተላተል፡ ማውጣት፡ ማውረድ ። 

ማመዛዘን፡ ማለካካት፡ ማሰፋፈር። 

ማመዛዘኛ፡ ልብ፡ ሚዛን። 

ማመጊያ፡ መሰብሰቢያ ማከማቻ ። 

ማመግ፡ መሰብሰብ ማከማቸት መ

ማመጣደቂያ፡ ማመጸደቂያ ። 

ማመጣደቅ፡ ማመጻደቅ ። 

ማመጥ፡ መክዳት (ግብር መንሣት መ በደል ") ።

ማመጫ፡ የሰው ስም ።

ማመጫ፡ ጊዜ ዐምባ በረሓ መክጃ መሸፈቻ ።

ማመጸደቂያ፡ መገበዣ ማመሳገኛ ። "እጸድቅ ባይ"፡ ርኅሩኅ ዐዛኝ ሰጪ መጽዋች ምግባረ መልካም ችግረኛን የሚ ረዳ ጽድቅ ፈላጊ ባለተስፋ ።

ማመጻደቅ፡ መገበዝ ማመስገን ማመ ሳገን ።

ማመፅ፡ ማመጥ ።

ማሙለጭለጭ፡ ሸርተት ሸርተት ማድረግ።

ማሙላት፡ ማደግ፡ ዐቅመ አዳም ማድረስ።

ማሙዬ፡ የኔ ማሞ፡ የማሞ ዐይነትና ወገን።

ማሚ ። 

ማሚት፡ ሴት ልጅ፡ ማሞ። 

ማሚት፡ ሴት ልጅ፡ ማሞ። 

ማሚት፡ ሴት ልጅ በተወለደች ጊዜ የምትጠራበት ስም፡ ለታላቅ ሴትም ይኾናል ማሚቴ፡ የኔ ማሚት፡ የማሚት ወገን። ማሚቶ (ብንተ ዐይን)፡ በሰው ዐይን በብረቱ (በውሃው) ውስጥ ማሚትን መስላ የምትታይ የተመልካች ሥዕል (ጥላ) ። "ያይን ማሚቶ" እንዲሉ።

ማሚቶ፡ የጯኺን ቃል ተቀብላ እንደ ሴት ልጅ የምትጮኸ የገደል ድምፅ። "የገደል ማሚቶ ዳቦ ልስጥሽ ድፎ" እንዲል እረኛ።

ማሚቶ፡ የጯኺን ቃል ተቀብላ እንደ ሴት ልጅ የምትጮኸ የገደል ድምፅ። "የገደል ማሚቶ ዳቦ ልስጥሽ ድፎ" እንዲል እረኛ።

ማሚያ፡ መንቀፊያ/መስደቢያ (አንደ በት ጊዜ ስፍራ ") ።

ማሚያ፡ ማቅለጫ።

ማሚያ፡ ማቅለጫ።

ማማ (ዎች)፡ ትግ ማእምአ (ደስ አሠኘ)፡ በሰብል ውስጥ የሚተከል ረዥም ቈጥ (ያዝመራ መጠበቂያ፡ የመከር ዐልጋ) ።

ማማ ምድር፡ በመንዝ ውስጥ ያለ አገር (የማማ ምድር) ።

ማማ፡ የመውለጃ፡ ቀን፡ 

ማማ፡ የጋብቻ፡ ቀን" 

ማማለስ፡ ማማጣት/ማዋሰድ።

ማማለድ፡ ማስታረቅ/ማሰማማት። 

ማማለጃ፡ ማሰማሚያ (አንድ ነገር ወይም ጕቦ) ።

ማማለጊያ፡ ማማገጫ/ሥራ ማስፈቻ። 

ማማለግ፡ ማማገጥ፡ ማለጭ። 

ማማለጥ፡ ማቋረጥ/ማስተላለፍ፡ ጣልቃ ማግባት።

ማማላት፡ ማላት/ማራጩት/ማጨመር/ማስተካከል።

ማማል፡ ሳንቃ ማዘጋት። 

ማማማ፡ ማዋለጃ፡ የምጥ፡ መርጃ። 

ማማማል፡ ማላ ማቀባበል/ማገዛዘት። 

ማማማያ፡ ማገዛዘቻ።

ማማማጥ፡ ማዋለድ። 

ማማሰ፡ ቈፋፈረ።

ማማሰል፡ ማቀላቀል/ማደባለቅ።

ማማሰን፡ ማልፋት/ማድከም/ማጥፋት። 

ማማሰኛ፡ ማድከሚያ/ማጥፊያ። 

ማማሰያ፡ ማቀላቀያ/ማዋሐጃ (ቀጠን ያለ ዕንጨት ማንካ - ተረት፡ "ወጤን አገኘኹት በማማሰያዬ") ።

ማማረሪያ፡ መውቀሻ።

ማማረር፡ ማማት ("ተበደልኹ" ማለት)/ማሳጣት።

ማማረቻ፡ የዥብ ጩኸት/የሠማ ምጣድ ቂጥ ብልጭልጭታ።

ማማረግ፡ ማላጠፍ።

ማማረጥ/ማመራረጥ፡ ማሻሻል/ማመላመል።

ማማረጫ/ማመራረግ፡ ማሻሻያ። 

ማማሪያ፡ መወደጃ፡ መዋቢያ፡ መቈንዣ፡ መልክ፡ ጌጥ፡ ምግብ ።

ማማራት፡ ማዋሰድ/ማዚያዚያም። 

ማማር፡ መሠነይ፡ መዋብ፡ መስመር፡ ደመ፡ ግቡ፡ መኾን፡ የመልክ፡ የምድር፡ (ሆሴ፲፡ ፩) ።

ማማር፡ ትዝ፡ ውል፡ ማለት፡ (መዝ ፻፮፡፲፬) ።

ማማሸት፡ ማታ ማነጋገር።

ማማቀቂያ፡ ማድከሚያ።

ማማቀቅ፡ ማልፋት/ማድከም። 

ማማተቢያ፡ መባረኪያ አመልካችና መ ካከለኛ ጣት ።

ማማተብ፡ መባረክ ።

ማማታት፡ ማደባደብ/ማንቦጫረቅ። 

ማማት (ሰንዱን)፡ ልብስ በፍታ መጐናጸፊያ።

ማማት (ሰንዱን)፡ ልብስ በፍታ መጐናጸፊያ።

ማማት፡ (በጻዕር፡ ጊዜ፡ መድረስ፡ መገኘት) ። 

ማማት፡ መልኩ ሰማያዊ ቀለም የሚመስል ወፍ።

ማማት፡ መልኩ ሰማያዊ ቀለም የሚመስል ወፍ።

ማማት፡ መከራ/ሕማም።

ማማት፡ መከራ/ሕማም።

ማማት፡ ማቅለጥ።

ማማት፡ ማቅለጥ።

ማማት፡ ማጋደል፡ ማገዳደል፡ ማስተላለቅ ። 

ማማት፡ ሰውን በሌለበት መንቀፍ (ስ ሙን ማጥፋት ማንሣት መጣል - ጥሬ ሥጋ ውን መብላት - ምሳ. ፳፭፥፲) ።

ማማት፡ ስም ማክፋት፡ ዐማ። 

ማማት፡ ስም ማክፋት፡ ዐማ። 

ማማት፡ በፍታ ወፍ መ ። 

ማማት፡ ዕመሞች—ሕመም ። 

ማማቻ፡ ስፍራ/መሣሪያ።

ማማቻቻ፡ ማደላደያ/ማሰማሚያ። 

ማማከሪያ፡ ስፍራ/ጊዜ።

ማማከር፡ ማፋተን/ማዣመር። 

ማማከር፡ ምክር መጠየቅ/ማካፈል (መምከር) ።

ማማከት፡ ማቃየድ፡ ማጋረድ። 

ማማወቅ፡ ማመዋወቅ፡ ማቅአመዋወቅ፡ አቅ ።ይህ፡ የካህናት፡ የሚመጣው፡ የሕዝብ፡ ዐማርኛ፡ ነው። 

ማማዘን፡ ማላካት፡ ማሳፈር። 

ማማዘዝ፡ ማሳሳብ፡ ማናቀል። 

ማማዘዣ፡ ማናቀያ። 

ማማያ፡ ማያ፡ የጐደለ ማስተካከያ። 

ማማያ፡ ቀን/ቤተ ክርስቲያን መስቀል።

ማማገ፡ ስፍራ፡ ጊዜ፡ የማይረባ፡ ነገር ። 

ማማገጥ፡ ማወስለት፡ 

ማማጊያ، ማግ፡ መፍቲያ፡ እንዝርት መብል፡ ማውረጃ፡ ጠላ፡ ጠጅ፡ ወተት 

ማማግ ፣ ማውረድ፡ መፍተል፡ መስደብ። 

ማማጠ፡ መጠጫ፡ መጨረሻ፡ መቍረ፡ ልጅ። 

ማማጠን፡ በንጉሥ ማለት (መገዘት መጥራት ") ።

ማማጠኛ፡ መገዘቻ አስማት ።

ማማጠጥ፡ ማጣጣት' ማሻማት ።

ማማጣት፡ ማጋጋዝ፡ ማስተጫጨት' ማጋባት ። 

ማማጥ፡ ባንዠት፡ ኀይል፡ መጫን፡ ቍልቍል፡ ማለት። 

ማምለኪያ፡ ቤተ መቅደስ/ቤተ ክርስቲያን/መስጊድ/ምኵራብ።

ማምለክ፡ አምላክ ማድረግ፡ ወዳምላክ መጸለይ/መስገድ።

ማምለግለጊያ፡ ማሙለጭለጭያ። 

ማምለግለግ፡ ማሙለጭለጭ። 

ማምለጥ፡ መውጣት፡ መዳን፡ መትረፍ፡ መሸሽ (፩ሳሙ. ፳፫፥፳፰፡ ፪ዜና. ፳፥፳፬፡ ኤር. ፲፩፥፲፩) ።

ማምለጫ፡ መውጫ ቀዳዳ/ብልኀት። 

ማምረሪያ፡ መራራ ነገር ወይም ቅጠል እማስጥል፡ መቈጫ።

ማምረር፡ እንዳይጠባ/እንዳይበላ ማድረግ፡ መቈጣት።

ማምረት፡ በላይዳ መወርወር/መበተን። 

ማምረቻ፡ ያውድማ መካከል (ጊዜ/ሣሪያ) ።

ማምሪያ፡ ጐዳና/አንጻር። 

ማምራት፡ መመለስ/ማቅናት ግንባርን። 

ማምሸት፡ ከጨለመ በኋላ መቈየት። 

ማምሸኪያ፡ መቍረጫ/ማጨጃ (ጥርሳም/ስለታም ማጭድ/ቢላዋ ማንኛውም ብረት) ።

ማምሸክ፡ ማጨድ/መቍረጥ። 

ማምሸክሸክ፡ መበጣጠስ/መሰባበር። 

ማምሻ፡ ምሽት ማሳለፊያ ቤት/ቦታ። 

ማምሻ፡ የሰው ስም (ማታ የተወለደ ልጅ "ማምሻ" ይባላል - "የጥጃ ሣሩ መምሬ ማምሻ ወዲህ በዳዊት ወዲህ በጋሻ") ።

ማምታታት፡ ማፋጀት/ማሸበር። 

ማምታቻ፡ ማሸበሪያ።

ማምነሽነሽ፡ ማስጌጥ/ማሽሞንሞን። 

ማምከን፡ መካን ማድረግ። 

ማምከኛ፡ እንዳይወልድ/እንዳትወልድ ማድረጊያ/ማሕፀን መድፈኛ።

ማምዘግዘጊያ፡ እጅ፡ ሜዳ፡ ቍልቍለት። 

ማምዘግዘግ፡ ማውዘግዘግ። 

ማምገል፡ ማፍረጥ፡ ማፍሰስ። 

ማምገያ፡ ማፍረጫ፡ እጅ፡ ስለት፡ እ 

ማምጠ፡ ማድረቂያ፡ ቀለመ፡ ጠጥ፡ ይረቀት ፣ፈረንጆች፡ ቢባር፡ ይሉታል ። 

ማምጠጥ፡ ማድረቅ፡ መተምተም። 

ማምጣት፡ ማድረስ፡ ማቅረብ፡ ማግባት ። 

ማምጫ፡ ማጋዣ፡ ማግቢያ ።

ማሞ፡ ወንድ ልጅ ሲወለድ የሚጠራበት ስም፡ ለትልቅ ሰውም ይኾናል ትርጓሜው "ደስ የሚያሠኝ" ማለት ነው፡ በግእዝ ማሞን ይባላል። ከጣሊያን ወዲህም ማሙሽ ይሉታል።

ማሞላቀቂያ፡ ማቀማጠያ/ማንቀባረሪያ። 

ማሞላቀቅ፡ ማንደላቀቅ/ማቀማጠል። 

ማሞልሞል፡ ማክበብ (ዙሪያ ክብ ማድረግ) ።

ማሞልሞያ፡ ማክበቢያ (መዳፍ ውስጥ/እጅ/ምጣድ) ።

ማሞቃለል፡ ማርዘም። 

ማሞቅሞቅ፡ ፍርፍር እንዳይል ማድረግ።

ማሞናሞን፡ ማከባከብ/ማሰማመር (ዘሩ ነነ ነው) ። ሸሞነን እይ።

ማሞናደል፡ ማሳመር።

ማሞኘት፡ ማታለል/መደለል/ማቄል። 

ማሞኛ፡ መደለያ/ማታለያ። 

ማሞካሸት፡ አንድ ስም ማድረግ። 

ማሞዣለጥ፡ ማላፋት፡ ማሞላፈጥ። 

ማሞዣለጥ፡ ማላፋት፡ ማሞላፈጥ። 

ማሞዳሞድ፡ ማመካከር፡ ማደማዶም። 

ማሞጥሞጥ፡ ማሾል። 

ማሞጥሞጫ፡ ማሾያ። 

ማሰ (መአሰ/ዐረ ማሰ)፡ ኳተ/ቈፈረ/ዐረሰ (ፋረ/ጐደፈረ/አጐደጐደ - ዘፍ. ፳፮፥፳፪፡ መዝ. ፯፥፲፭) ።

ማሰ፡ ገፈፈ/ላጨ/መለጠ/ፋቀ/ቈረጠን።

ማሰለል፡ ማሳየት፡ ማስገመት፡ ማስመርመር፡ ማስጐብኘት ።

ማሠለስ፡ ባንድ ስፍራ አንድ ነገርን ኹለት ቀን ትቶ በ፫ኛ ዕለት መሥራት።

ማሠለሻ፡ ጊዜ/ቤት።

ማሰለቢያ፡ ማስቈረጫ፡ ማስደጃ።

ማሰለብ፡ ማስቈረጥ፡ ማስጐመድ። 

ማሰለያ፡ ማስመርመሪያ (ዘዴ/ገንዘብ) ። 

ማሰለፊያ፡ ማቆሚያ/መሰደሪያ (ሜዳ) ። 

ማሰለፍ፡ ማቆም/መሰደር/መደርደር። 

ማሰላለት፡ ማከዳደን። 

ማሰላሰያ፡ ማሰቢያ/ማስሊያ (መኝታ ሌሊት) ።

ማሰላቸት፡ ማጣገብ/ማጣላት። 

ማሰላቻ፡ ማጣገቢያ/ማጣሊያ። 

ማሰልሰል፡ ማቅጠን፡ ማመንመን። 

ማሰልሰያ፡ ማመንመኛ።

ማሰልቸት፡ ማጥገብ፡ ማስጠላት፡ ማታከት/ማድከም ።

ማሰልቻ፡ ማስጠሊያ (ተመላልሶ የሚደረግ ነገር፡ ዘወትር የሚያበሉት መብል፡ የሚያጠጡት መጠጥ) ።

ማሠልጠን፡ ባለያ ማድረግ። 

ማሠልጠኛ፡ የማንኛውንም ሥራ ዐቅድ ማስተማሪያ ማስረጃ ማሳወቂያ ትምርት ቤት ።

ማሰሚያ፡ ከፍተኛ ስፍራ (ናስ/እድሞ) ። 

ማሰማመሪያ፡ ማበጃጃ/መሸላለሚያ ። 

ማሰማመር፡ ማበጃጀት/መሸላለም። 

ማሰማሚያ፡ ማፈቃቀሪያ/መዋደጃ።

ማሰማማት፡ ማፈቃቀር/ማዋደድ/ማ...ዋዋል ። 

ማሰማት፡ መንገር/መስበክ/ማስደመጥ ። 

ማሰምረት/ማሰማራት፡ መንዳት/መውሰድ/ማሠራጨት ።

ማሰምሪያ/ማሰማሪያ፡ መስክ/ደን/አረኸ ።

ማሰሰል፡ መወገድ/ማራቅ ። 

ማሰሰያ፡ መወገጃ/ማራቂያ ። 

ማሠሥ፡ መፈለግ ማዘጋጀት (መጥረግ መወልወል ማበስ ") ።

ማሰረሪያ፡ ጊዜ ስፍራ ።

ማሰረር፡ ማስጠቃት/ማስመታት ። 

ማሰረቂያ፡ ማስወሰጃ ። 

ማሰረቅ፡ ማስወሰድ ። 

ማሠረተ፡ መሠረት እንዲይዝ አደረገ።

ማሠረት፡ መሠረት መሥራት/ማኖር።

ማሠረቻ፡ መሠረት መሥሪያ።

ማሠረቻ፡ መሠረት ማያዣ።

ማሰሪያ (ማእሰር)፡ ልጥ ዐረግ ገመድ ጠፍር፡ እግር ብረት ሰንሰለት መንቈር ሽቦ ዛንጅር፡ ሻሽ መቀነት፡ ቍራኝነት ። (መዝ ፪ ፥ ፫ ። ግብ ሐዋ ፪ ፥ ፳፬ ። ኤፌ ፬ ፥ ፫) ። የሺ ፍልጥ ማሰሪያው ልጥ፡ ራስ ማሰሪያ እንዲሉ ። ማሰሪያዎች፡ ገመዶች ጠፍሮች ... ። ማሰሪያ፡ ዘማችና ትንቢት ትእዛዝ ነባር አንቀጽ፡ የቃል የነገር ወሳኝ ግስ ማለት ነው ። 

ማሰሪያ፡ ማሳረሻ/ማሳወጃ ። 

ማሠሪያ፡ ጊዜ/ዱር/ቤት። 

ማሠራሪያ፡ ማደራረጊያ። 

ማሠራራት፡ ማደራረግ። 

ማሰራት፡ ማሳረስ/ማስቈፈር/ማሳድ ። 

ማሠራት፡ ማስደንባት/ማስወሰን። 

ማሰራጀት፡ ማጣለፍ ። 

ማሰሬ (ማእሰራዊ)፡ የማሰሪያ ዐይነት መግረፊያ ። ማሰሬ ማለት ጌታችን ዐጣሮችን እንዳሳደደበት፡ ያለ የጠፍር ወይም ሌላ ገመድ ነው ። (ቅኔ)፡ ትትቀሠፍ አንተ በቀጠና ረኃብ ማሰሬ ። ጸረገንና ራቀን እይ፡ ጃንን ተመልከት ። 

ማሰሬ (አሲሮትየ)፡ የኔ ማሰር ። 

ማሰሬ፡ የበሬ ጅራፍ ። ማሰሬዎች ጅራፎች ። 

ማሰሬ፡ ጅራፍ፡ አሰረ። 

ማሰሬን (ጅራፍን ጨንገርን)፡ ራቅ ማለት ነው። በጐንደርና በጐዣምም የገዳም መጋቢ ራቅ ማሰሬ እየተባለ ይሾም ነበር። አሰረን ጽራግን ጃንን ተመልከት።

ማሰር (አሲር)፡ መያዝ መቈርኘት ማበት ማጋዝ፡ ብዙውን አንድ ማድረግ ። ማሰር ማሰሪያ ። ናስ ማሰር እንዲሉ ። 

ማሰሮ (ዎች) (መኑ ሰርሖ)፡ የሸክላ ዕቃ ስም (የውሃ ማሞቂያና የንፍሮ መቀቀያ ሸክላ - ትርጓሜው "ማ፡ ሰራው" ማለት ነው) ።

ማሠሮ፡ በቁሙ፡ ማሰሮ።

ማሠሻ፡ የምጣድ መጥረጊያ መወልወያ ጨርቅ (የዶሮ ማር ጐመን ዘር ጥጥ ፍሬ ") ።

ማሰቀል፡ ስቀለው አንጠልጥለው ማለት ።

ማሠቀቂያ፡ ማስጠሊያ/ማሰቅጠጫ ። 

ማሠቀቅ፡ ማስጠላት/ማሰልቸት ። 

ማሰቀያ፡ ስፍራ ጊዜ ።

ማሰበሪያ፡ ጊዜ፡ ስፍራ፡ ትእዛዝ።

ማሰበቃቀል፡ ማቀለጣጠፍ፡ ማመሰቃቀል ።

ማሰቢያ፡ ማጤኛ ማስታወሻ ልብ ልቡና ።

ማሰባሰብ፡ ማለቃቀም ። 

ማሰባቀል፡ ማቀላጠፍ፡ ማዘናፈል፡ መመሳቀል ።

ማሰባቀያ፡ ማቀላጠፊያ፡ ማዘናፈያ፡ መመሳቀያ ።

ማሰባበር፡ ማቀለጣጠም ። 

ማሰብ፡ ማጤን ማስታወስ ("(ዘፀ. ፫፥ ፲፮፡ ፩ሳሙ. ፱፥ ፭፡ ማቴ. ፲፫፥ ፳፪)") ።

ማሰብ፡ የሥጋና የነፍስ ልብ ሥራ ። 

ማሰብሰቢያ፡ ማስለቀሚያ።

ማሰብሰብ፡ ማስለቀም፡ ማሳከብ። 

ማሰብቀል፡ መከወን፡ ማቀልጠፍ፡ ማሳጠር፡ ማጣፈጥ።

ማሰብቀያ፡ ማቀልጠፊያ፡ ማጣፈጫ።

ማሰነ (ማስኖ/ማሰነ/ጠፋ)፡ ለፋ/ደከመ ("ዛሬ ቈላ ወርጄ ስማስን ውዬ መጣኹ" - የመዠመሪያው መሰነና ማሰነ አንድ ዘር ናቸው) ።

ማሠነቂያ፡ ማስቈሊያ/ማስፈጫ/ማስጋ ገሪያ ።

ማሠነቅ፡ ማስፈጨት/ማስጋገር። 

ማሰነባበት፡ ማላቀቅ/ማለያየት።

ማሰነባበቻ፡ ስፍራ/ጊዜ ። 

ማሰነካከል፡ ማወለካከፍ/ማነጓጐል/ማስተጓጐል።

ማሰነካከል፡ ማወለካከፍ/ማነጓጐል/ማስተጓጐል ።

ማሰነካከያ፡ ማወለካከፊያ/ማስተጓጐያ። 

ማሰነካከያ፡ ማወለካከፊያ/ማስተጓጐያ። 

ማሰነዳዳት፡ ማዘገጃጀት/ማደረጃጀት።

ማሰነግ፡ ማስበሳት/ማስገባት። 

ማሰናበት፡ መፍታት መልቀቅ (ሚስትን) ። 

ማሰናበቻ፡ መፍቻ መልቀቂያ ቃል ጽፈት ።

ማሰናነፊያ፡ ማስተናነሻ/ማበላለጫ ።

ማሰናነፍ፡ ማስተናነስ/ማበላለጥ ። 

ማሰናከል፡ መጥለፍ/መሰርጀት/ማወላከፍ (፪ቆሮ. ፯፡ ፫) ።

ማሰናከያ፡ መጥለፊያ/ማወላከፊያ/ማወኪያ/ማጐያ (ጣፆት - ሕዝ. ፲፩፡ ፲፰፡ ሮሜ. ፲፬፡ ፲፫) ።

ማሰናዘሪያ፡ ማሠናተሪያ/ማላወሻ ። 

ማሰናዘር፡ ማላካት/ማሠናተር/ማላወስ/ማዛመር ።

ማሰናዳት፡ ማዘጋጀት/ማደራጀት/መጪመር/መክተት።

ማሰናጃ፡ ጊዜ/ስፍራ/ሸክላ/ስፌት/ገንዘብ ።

ማሠናጠቅ፡ ማቃደድ/ማካፈል። 

ማሰንበሪያ፡ ፍየል ፈለግ የሚባል የንጨት መሣሪያ በማኅደር ላይ ሰንበር መጣያ ። 

ማሰንበር፡ ሰንበር ማድረግ/ማጋደም ። 

ማሰንበት፡ ማስቀመጥ/ማቈየት። 

ማሰንበቻ፡ ማስቀመጫ/ማቈያ። 

ማሰንጋት፡ ማስጐንደል/ማስቀጥቀጥ ። 

ማሠንጠቂያ፡ ምሣር/መጋዝ።

ማሠንጠቅ፡ ማሰበር/ማስተርተር/ማስ ተረር ።

ማሠኘት፡ ማናገር/ማስባል/ማስፈለግ/ ማስወደድ ።

ማሠኛ፡ ማናገሪያ ።

ማሰካት፡ ማሻጥ፡ ማስወጋት።

ማሰወር፡ ማስከለል፡ ማስደበቅ።

ማሰየፊያ፡ ማሰቈረ/ማሰገደያ።

ማሰየፊያ፡ ማሾጠ።

ማሰየፍ፡ ማስቈረጥ፡ ማስገደል። 

ማሰየፍ፡ ማሾጠጥ።

ማሰደሪያ፡ ማስደርደሪያ።

ማሰደር፡ ማስደርደር፡ ማስረደፍ። 

ማሰደቢያ፡ ማስወረፊያ፡ ማስነቀፊያ።

ማሰደብ፡ ማስወረፍ፡ ማስነቀፍ፡ ማስኰሰስ።

ማሰደድ፡ ማስወጣት፡ ማስኬድ። 

ማሰደጃ፡ ማስወጫ፡ ማስኬጃ።

ማሰዳደቢያ፡ ማነቃቀፊያ።

ማሰዳደብ፡ ማወራረፍ፡ ማነቃቀፍ።

ማሠገሪያ፡ ጊዜ/ስፍራ/ዐለንጋ። ("ሠንገሮን" እይ - የሠገረ ዘር ነው) ።

ማሠገር፡ ሠጋርን ማስኬድ/ማራመድ። 

ማሰገድ፡ ማስጐንበስ፡ ማስበርከክ።

ማሰገጃ፡ ትእዛዝ፡ ሥልጣን።

ማሰግደድ፡ ማስከለል፡ ማስደበቅ።

ማሰጐድ፡ ማሳጠፍ፡ ማስቀነፍ፡ ማስጐድጐድ፡ ማስደጐስ፡ ማሸለም።

ማሰጐጃ፡ ጊዜ፡ የሰጓጅ ቤት።

ማሰጠት፡ ማስቸር፡ ማስለገስ። 

ማሰጣጠም፡ ብዙ ጊዜ ማስጠም ። 

ማሰጣጣት፡ መሰታተር።

ማሰጫ፡ ምክንያት፡ ማስቀበያ።

ማሰፈሪያ፡ ማስለኪያ (ጊዜ/ዕቃ/ዐውድማ) ።

ማሰፈር፡ ማስለካት/ማስመጠን። 

ማሰፊያ፡ ጊዜ/ስፍራ/ገበያ/ቤት። 

ማሰፋት፡ ማስጠቀም/ማስደረዝ/ማዘምዘም ።

ማሰፋፈር፡ ማለካካት ።

ማሰፋፊያ፡ ማስፋፊያ/መዘረጋጊያ ። 

ማሰፋፋት፡ ማስፋፋት/መዘረጋጋት ። 

ማሲንቆ፡ የዘፈን መሣሪያ ሰ ነቃ።

ማሲያዝ፡ ማስጨበጥ/ማስገታት ። 

ማሲያዣ፡ ማስጨበጫ ጊዜ ስፍራ መሣሪያ ። 

ማሳ፡ ማረሻ (የማሰው/ያረሰው ዕርሻ) ። 

ማሳ፡ ማዘራጊያ፡ መክሰሻ።

ማሳለል፡ ማጠያየቅ፡ ማመራመር። 

ማሳለሚያ፡ ማሳሚያ/መባረኪያ።

ማሳለም፡ ማሳም/መባረክ። 

ማሳለቅ፡ ማስጨረስ/ማስፈጸም ። 

ማሳለቅ፡ ማዳቀቅ/ማላዘብ። 

ማሳለቢያ፡ ጊዜና ዕቃ ። 

ማሳለብ፡ የላምን ጡት ማስጐተት (ወተትን ማስፈሰስ ") ።

ማሳለት፡ ማካደን። 

ማሳለያ፡ ማመራመሪያ።

ማሳለፊያ፡ ማስኬጃ/ማራመጃ/ማደያ/መስጫ (ዋንጫ ብርሌ ማንቈርቈሪያ ") ። 

ማሳለፍ፡ ማስኬድ/ማዘለል/ማደል/ይቅር ማለት "

ማሳለፍ፡ ማቃረብ።

ማሳላት፡ ማከናወን፡ ማቃናት፡ ማሳካት፡ ማስተሳሰብ፡ ማቈጣጠር።

ማሣል፡ ማስመሰል/ማስቀባት። 

ማሳል፡ ማስሞረድ፡ ማስፈግፈግ (፩ሳሙ. ፲፫፡ ፳).

ማሳል፡ ማስጐብሰት።

ማሳመሚያ፡ ማስበሸቻ ።

ማሳመም፡ ማስበሸት ።

ማሳመስ፡ ማስሞቅ ።

ማሳመሪያ፡ ማከናወኛ ፡ ማቀልጠፊያ ።

ማሳመር፡ ማስመር፡ ማከናወን፡ ማሽገን።

ማሳመቂያ፡ ማሳበቂያ ማስረጠ ።

ማሳመቅ፡ ማስረጠጥ ።

ማሳመን፡ ማስቀበል፡ ማስረዳት።

ማሳመኛ፡ ማስረጃ፡ ትምርት፡ ታምራት፡ ጥምቀት ።

ማሳመፅ፡ ማስገፋት ።

ማሳሚያ፡ ማሳለሚያ (ስፍራ/ጊዜ) ። 

ማሳም፡ ማሳለም ።

ማሳሰሪያ፡ ጊዜ ምክንያት ። 

ማሳሰር፡ ማሲያዝ፡ እንዲታሰር ማስ ደረግ ። 

ማሳሰቢያ፡ ማስታወሻ ።

ማሳሰብ፡ ማስታወስ ("(፪ጴጥ. ፩፥ ፲፫)") ። 

ማሣሠት፡ ማናፈግ። 

ማሣሣቂያ፡ ቧልት ' ቀልድ ። 

ማሣሣቅ፡ ከሣቅ ጋራ ማጨዋወት ። 

ማሳሳቢያ፡ ማጓተቻ፡ ማለካኪያ።

ማሳሳብ፡ ማጓተት፡ ማማዘዝ፡ ማለካካት።

ማሳሳት፡ ማደናገር/ማጭበርበር ። 

ማሣሣት፡ ማጠፍጠፍ (እንዲሣሣ ማድ ረግ ") ።

ማሳሳቻ፡ ማደናገሪያ/ማጭበርበሪያ ። 

ማሳረሚያ፡ ማስነቀያ ጊዜ ። 

ማሳረም፡ ማስነቀል ማስኰትኰት ። 

ማሳረስ፡ ማስተለም ማስገመስ ። 

ማሳረሪያ፡ ማገናኛ ።

ማሳረሪያ፡ ምጣድ እሳት ዐረር ። 

ማሳረር፡ ማቃጠል ማክሰል ። 

ማሳረር፡ ማገናኘት/ማብለጥ/ማበላ...

ማሳረሻ፡ መሣሪያ ጊዜ ። 

ማሳረቅ፡ ማሞለፍ/ማዋሰድ ።

ማሳረድ፡ ማስቈረጥ ማስማስ ። 

ማሳረጃ፡ መሣሪያ ስፍራ ጊዜ ። 

ማሳረጊያ፡ መሥዋዕት ማቅረቢያ ("፩ሳሙ. ፲፫፥ ፲ - ፲፱)") ።

ማሳረጊያ፡ የጸሎት መጨረሻ ጊዜ ። 

ማሳረግ፡ መሥዋዕት ማቅረብ ማቃ ጠል ማሳረር ("(፩ሳሙ. ፲፫፥ ፲)") ።

ማሳረግ፡ መሥዋዕት ማቅረብ ማቃ ጠል ማሳረር ("(፩ሳሙ. ፲፫፥ ፲)") ።

ማሳረግ፡ ማንኛውም ጸሎትና ምግብ ሲፈጸም መጸለይ ።

ማሳረግ፡ ማንኛውም ጸሎትና ምግብ ሲፈጸም መጸለይ ።

ማሳረፊያ፡ ማስቀመጫ መግደያ ስፍራ መሣሪያ ።

ማሳረፍ፡ ማስቀመጥ መግደል ። 

ማሳራት፡ ማስኰሳት (ክፉኛ መምታት ") ። 

ማሣራት፡ ማዋሰን/ማደናባት/ማዳረግ ። 

ማሳሸል፡ ማስጨመር ማሳከል ማስ ለካት ። 

ማሳሸም፡ ማሠራት ማስጐንጐን ። 

ማሳሸት፡ ማስለወስ ማስደረጥ ። 

ማሳሸጊያ፡ ማስደፈኛ ማስመረጊያ ። 

ማሳሸግ፡ ማስደፈን ማስመረግ ። 

ማሣሻ፡ እጅ/መሣሪያ። 

ማሳቀል፡ ማናሣት/ማማዘን/ማሳጣት ። 

ማሣቀቂያ፡ ማሳፈሪያ (መንሻ መከልከያ ምክንያት) ።

ማሣቀቅ፡ ማሳፈር።

ማሳቀያ፡ ማናሻ/ማሳ ።

ማሳቀድ፡ ማስገመት ማስወሰን ። 

ማሳቀጃ፡ ዐቅድ ማሠሪያ ጊዜ ። 

ማሳቀፊያ/ማስታቀፊያ፡ እጅ ቅር ጫት ወታቦ ።

ማሳቀፍ/ማስታቀፍ፡ ማሲያዝ ማ

ማሣቂያ፡ አለባበስ/አካኼድ/አነጋገር። 

ማሳቈር፡ ማስቋጠር ። 

ማሳቅ፡ ማስከተት/ማሳጀብ ። 

ማሣቅ፡ ማንከትከት።

ማሳበል፡ ማስዋሸት።

ማሳበሪያ፡ ማቀላጠሚያ፡ ማቋረጫ።

ማሳበሪያ፡ ጊዜ/ስፍራ ። 

ማሳበር፡ ማቀላጠም፡ ማቋረጥ።

ማሳበር፡ እንዲያብሩ ማስደረግ ። 

ማሳበቂያ፡ መስበቂያ፡ ማዋሸኪያ።

ማሳበቅ፡ መስበቅ፡ ማዋሸክ።

ማሳበያ፡ ማስዋሻ።

ማሳበጥ፡ መንፋት/መቀብተት ።

ማሳቢያ፡ ማስጐተቻ፡ ማስቀረቢያ።

ማሳባት፡ ማስደበቅ።

ማሳብ፡ ማስጐተት፡ ማስመዘዝ፡ ማስመጣት፡ ማስቀረብ።

ማሳተሚያ፡ ስፍራ ጊዜ ።

ማሳተም፡ ማኅተም ምልክት ፊርማ ማስደረግ ።

ማሳተቢያ፡ ጊዜና ስለት ።

ማሳተብ፡ ማስቈረጥ ። 

ማሳተት፡ ማስገለል ማስለየት ማስ ወገድ ። 

ማሳተፊያ፡ ማገናኛ/ማቋረሻ/ሰደቃ ። 

ማሳተፍ፡ ማገናኘት/ማቋረስ/ማፋተት ። 

ማሳት፡ ከንጽሕና ከውነት መንገድ ማውጣት ።

ማሳቻ፡ ማርከሻ ማስነወሪያ ። 

ማሳነ፡ ጊዜ ስፍራ መሣሪያ ። 

ማሳነስ፡ ማጕደል፡ ማሳጠር።

ማሳነሻ፡ መቀነሻ፡ ማጕደያ።

ማሳነቂያ፡ ዐንገት ማሳሰሪያ ።

ማሳነቅ፡ ማሲያዝ ማሳሰር (ማንቍርትን ") ። 

ማሳነጥ፡ ማስጠረብ ማስላግ ።

ማሳነፊያ፡ ማዳከሚያ ። 

ማሳነፍ፡ ማዳከም። 

ማሳኘክ፡ ማስቈርጠም ማስበላት ።

ማሳኝ፡ የማሰነ/የሚማስን (ለፊ/ደካሚ) ።

ማሳከል፡ ማስጨመር ፥ ማሳደግ ።

ማሳከሚያ፡ ገንዘብ ።

ማሳከም፡ መድኅኒት ማስቀባት ። 

ማሳከሪያ፡ ማነቂያ፡ ማባረቂያ። 

ማሳከር፡ ማሳሳት፡ ማዘባረቅ። 

ማሳከክ፡ ማስፈግፈግ/ማስጠቈም ። 

ማሳከያ፡ ማስጨመሪያ ።

ማሳኪያ፡ ማዋደጃ፡ ማቀናበሪያ። 

ማሳካት፡ ማዋደድ፡ ማቀናበር፡ ማሳላት። 

ማሳወሪያ፡ ዕውር ማድረጊያ ፍላት ቈላፋ ብረት ("በግእዝ መውፅኤ ዐይን ይባ ላል ") ።

ማሳወር፡ ማስወጣት/ ማስፈሰስ ("(፩ ሳሙ. ፲፪፥፫)") ።

ማሳወቂያ፡ ማስተማሪያ/ማስለመጃ/ማሠልጠኛ (መጻፍ ትምርት ") ።

ማሳወቅ፡ ማስተማር/ማስለየት ። 

ማሳወክ፡ ማስነቅነቅ ማስበጥበጥ ። 

ማሳዎች፡ ዕርሻዎች።

ማሳዘል፡ ማሸከም/ማሲያዝ ። 

ማሳዘን፡ ማስተከዝ/ማስከፋት ። 

ማሳዘኛ፡ ማስቀየሚያ ክፉ ነገር ።

ማሳዘዝ፡ መልእክተኛውን፡ ምስለኔውን፡ ጭቃ፡ ሹሙን፡ ልኮ፡ ትእዛዙን፡ ማስነገር፡ ማስረዳት፡ ማስታወቅ፡ ገባርን፡ ሠራተኛን፡ እንዲሠራ፡ ማስደረግ።

ማሳዘያ፡ ማሸከሚያ ጊዜ ስፍራ ።

ማሳየት፡ (አርእዮ)፡ ማመልከት ፥ ማስረዳት ፥ ማስታወቅ ። 

ማሳያ፡ ማመልከቻ ፥ መግለጫ። አሳይቶ መለሰ፡ ገድሎ ኣስነሣ ። 

ማሳያ፡ የባለጅ ቤት።

ማሳደል፡ ማሰጠት ።

ማሳደሚያ፡ ማሳበሪያ ።

ማሳደም፡ ማሳበር ። 

ማሳደሪያ፡ ስፍራ ።

ማሳደር፡ ማታ ለንግዳ መብል ጠጥ መኝታ መፍቀድ መስጠት ። 

ማሳደብ፡ ማዋረፍ፡ ማናቀፍ።

ማሳደን፡ ማሲያዝ/ማስገደል ። 

ማሳደኛ፡ ማስገደያ ፍላጻ ስፍራ ። 

ማሳደያ፡ ማሰጫ ስፍራ ጊዜ ።

ማሳደድ፡ ማባረር (፪ሳሙ. ፪፡ ፲፬፡ ፳፮).

ማሳደጃ፡ ማባረሪያ።

ማሳደጊያ፡ ማላቂያ ከፍ ማድረጊያ ወተት ሹመት ። 

ማሳደግ፡ ማብለጥ ማላቅ ማርዘም ። 

ማሳደፊያ፡ ማጕደፊያ መበከያ ። 

ማሳድ፡ ማስቈረጥ ። 

ማሳጀል፡ ማስጠቅለል/ማሸፈን/ማስለ ለሻ ።

ማሳጀብ፡ ማስከተል/ማስከበብ። 

ማሳጀያ፡ ማስጠቅለያ/ማሸፈኛ/ማስለሰ ለሰ ።

ማሳገል፡ ማስጫር/ማስኰትኰት ።

ማሳገሚያ፡ ጊዜ/ስፍራ ። 

ማሳገም፡ ማስመጠጥ/ማስመጥመጥ ። 

ማሳገት፡ ማሲያዝ/መስጠት። 

ማሳገቻ፡ ጊዜ/ቤት። 

ማሳገዝ፡ ማስረዳት/ማሳረፍ። 

ማሳገዣ፡ ጊዜ/ስፍራ/ዐዘኔታ።

ማሳገድ፡ ተር ማስጠበቅ ። 

ማሳገጃ፡ ማስከተሪያ ማስጠበቂያ ጊዜ ። 

ማሳጠሪያ (ምኅጻር)፡ ማሳነሻ መሣ ሪያ መቍረ ።

ማሳጠሪያ፡ ዐጥር ማሠሪያ ። 

ማሳጠር (አኅጽሮ)፡ መጠንን ማሳ

ማሳጠር (ኣሕጽሮ)፡ ማስከበብ/ማ ስከለል/ማስቀጠር ።

ማሳጠቢያ፡ ስፍራ ጊዜ ።

ማሳጠብ፡ ማስረገጥ/ማስጐረፍ/ማስለ ቅለቅ ።

ማሳጠን፡ ማስጨስ ። 

ማሳጠኛ፡ ጊዜ ስፍራ ።

ማሳጠፊያ፡ ስፍራ ጊዜ ።

ማሳጠፍ፡ ማስኰርመት ። 

ማሳጣት (አኅጥኦ)፡ ማደኸየት/ ማስቸገር ።

ማሳጣት፡ ማዘራጋት፡ ማሳተር። ማሳጣት መክሰስ (ግብ. ሐዋ. ፳፭፡ ፳).

ማሳጯጃ፡ ማስቈረጫ ጊዜና መሣሪያ ። 

ማሳፈሪያ፡ ማዋረጃ ነውረኛ ሥራ መጥፎ ነገር

ማሳፈሪያ፡ የባቡር/ያይሮፕላን ጣቢያ የባሕር ወደብ ።

ማሳፈር፡ ማላካት/ማውጣት። 

ማሳፈር፡ ማዋረድ ማስፈራት ። 

ማሳፈፊያ፡ ማስቀፈፊያ ማስከርከሚያ ። 

ማሳፈፍ፡ ማስቀፈፍ ማስከርከም ። 

ማሳፋት፡ ማጣቀም/ማዘማዘም። 

ማሤሪያ፡ ማደሚያ/ማሳደሚያ (ሸንጎ) ።

ማሤር፡ ማደም (ማሳደም) ።

ማስ (መአስ)፡ የቅርብ ወንድ ትእዛዝ አንቀጽ ("ቈፍር/ጐድፍር" ማለት ነው) ።

ማስ (ማእስ)፡ ነጭ ቈርበት በፍቃትና በዕጥበት የጸዳ። ጋንን እይ።

ማስ (ምኢስ)፡ መማስ —።

ማስ አደረገ፡ ቍፍር አደረገ። 

ማስሖደድ፡ ማሳረስ/ማስጦም ። 

ማስሖደጃ፡ ማሳረሻ/ማስጦሚያ ("ትእዛዝ ትምርት") ። 

ማስለል፡ ማመንመን፡ ማቅጠን። 

ማስለመኛ፡ ጊዜና፡ ስፍራ ። 

ማስለመጥ፣ ማስጐበጥ፡ ማሳል። 

ማስለመጫሸክም፡ ሰጐጥ፡ ባላ፡ ባልቾ፡ ዐርኩ፡ መዶሻ ። 

ማስለሚያ፡ እስላም ማድረጊያ።

ማስለም፡ ቍ...ን ማሳመን። 

ማስለሰን ፣ጭቃ፡ ማስቀባት፡ ማስለቅለቅ፡ ማሳሠሥ። 

ማስለሰኛ፡ ጊዜና፡ ዋጋ። 

ማስለቀስ፡ ማስነባት። 

ማስለቀሻ፡ ልብስና፡ ጌጥ። 

ማስለቀቂያ፡ ማስጣያ፡ በትር፡ ኀይልመስቀል፡ በል፡ መድኀኒት ። 

ማስለቀቅ፡ ማስተው፡ ማስጣል፡ ማፈታት ። 

ማስለንቀጥ፡ ማስላም፡ ማስለዘብ። 

ማስለንቀጫ፣ ጊዜና፡ ስፍራ። 

ማስለከፍ፡ ማስቀመስ፡ ማስነካት፡ ማዠመር ። 

ማስለኪያ፡ ጊዜና፡ መሣሪያ። 

ማስለካት፡ ማስመጠን፡ ማሰፈር፡ ማስ ረተም ። 

ማስለክለክ፡ ማለክለክ፡ ማሹለክለክ። 

ማስለኰስ፡ ማስተኰስ። 

ማስለኰሻ፡ ማስተኰሻ። 

ማስለኰፍ፡ ጥቂት፡ ማስመታት፡ ማስተንኩስ ። 

ማስለወ፡ ማስቀየሪያ ።

ማስለወስ፡ ማስላቈጥ፡ ማሳሸት፡ ማስ ቦካት ። 

ማስለወሻ፡ ጊዜና፡ ዕቃ። 

ማስለወጥ፡ ማስቀየር ። 

ማስለዘብ፡ ማሰለቅ፡ ማስላም። 

ማስለየት፡ ማስከፈል፡ ማሳወቅ፡ ማስለመድ፡ ማስረዳት ። 

ማስለያ፡ ጊዜና፡ ትምርት፡ ቤት። 

ማስለደፍ፡ ማስለጠፍ ። 

ማስለገስ፡ ማስቸር፡ 

ማስለገድ፡ ማስወተፍ፡ ማስቀርቀር። 

ማስለጊያ፡ ማስመቻ ።

ማስለጋት፡ ማስቀላት፡ ማስመታት ።

ማስለጐሚያ፡ ስፍራና፡ መሣሪያ። 

ማስለጐም፡ ማስጐረሥ፡ ማስቀርቀር፡ ማሰፋት፡ ነት፡ ማስለበስ ። 

ማስለጐድ፡ ማስለደፍ። 

ማስለጠጥ፡ ማስነጠል፡ ማስጐተት። 

ማስለፊያ፡ ማስቀጃ/ሳሕን/ወጭት ። 

ማስለፊያ፡ ጊዜና፡ ስፍራ። 

ማስለፋት፡ ማስፈተግ፡ ማዠለጥ። 

ማስለፍለፊያ፡ ማናገሪያ፡ ጅራፍ፡ ወለንጋ፡ ልምጭ ። 

ማስለፍለፍ፡ ማስቀባጠር፡ ማናገር። 

ማስሊያ፡ መሳያ፡ መቍጠሪያ።

ማስላ ማስጠረጊያ፡ ስፍራ፡ ጊዜ።፡ የልጥ፤ላጠ ። 

ማስላሚያ፡ ማስለዘቢያ፡ ማሰለቂያ። 

ማስላም፡ ማስደቈስ፡ ማስለንቀጥ። 

ማስላስ፣ ማስመገብ፡ ማስጨመር። 

ማስላሻ፡ እጅ፡ ቍጣ፡ በትር። 

ማስላከክ፡ ማስቀባት፡ ማስገጠም። 

ማስላጊያ፡ ጊዜና፡ ስፍራ፡ መሣሪያ። 

ማስላግ፡ ማስፋቅ፡ ማስለዘብ። 

ማስላጥ፡ ማስገፈፍ። 

ማስላጨት፡ ማስፈግፈግ፡ ማስጠረግ ።፡ 

ማስላጫ፡ መሣሪያ፡ ጊዜ። 

ማስመለስ፡ ማስወጣት/ማስታወክ። 

ማስመለሻ፡ ማስታወኪያ (ገበቴ/ደቅ ሳሕን/ሙቅ ውሃ/የዶሮ ላባ/የቱልት ቅጠል) ።

ማስመለከት፡ ማስጠቆም/ማስነገር/ማስገ ለጥ/ማሳየት።

ማስመለከቻ፡ ማስጠቆሚያ/ማስነገሪያ። 

ማስመለጥ፡ ማስፈተግ/ማስላጥ/ማስቀረፍ።

ማስመለጫ፡ ማስላጫ/ማስቀረፊያ። 

ማስመሊያ/ማስሞሊያ፡ ውሃ/ዶቄት/ዐፈር የመሰለው ኹሉ።

ማስመላት/ማስሞላት፡ ማስጨመር። 

ማስመልመል፡ ማስኰትኰት/ማስቀንጠብ/ማስቈረጥ።

ማስመልመያ፡ ማስቈረጫ/ማስኰትኰቻ/ማስመረጫ (ጊዜና መሣሪያ) ።

ማስመልከት፡ ማስጠቈም/ማሳሰብ። 

ማስመልከቻ፡ ማሳሰቢያ። 

ማስመሰል፡ ያላደረጉትን እንዳደረጉ መናገር/ማሳየት (ግብዝነት - ፩ጢሞ. ፬፥፲፪) ።

ማስመሰል፡ ያላደረጉትን እንዳደረጉ መናገር/ማሳየት (ግብዝነት) ።

ማስመሰያ፡ የት ማሕፀን።

ማስመሰያ፡ ግብዝነት መግለጫ (ተንኰል/ሐሰት) ።

ማስመሰግ፡ ማስተኛት/ማስገባት። 

ማስመሥረት፡ ማስጣል/ማዠመር/ማስገንባት መሠረትን።

ማስመሥረቻ፡ ስፍራና ጊዜ።

ማስመስከሪያ፡ ስፍራና ጊዜ። 

ማስመስከር፡ ነገሩን በምስክር ማስረዳት/ማስረገጥ።

ማስመስገን፡ ማስወደስ/ማስሞገስ። 

ማስመስገኛ፡ ደግ ሥራ/ሞያ/ዠብዱ/ዕውቀት።

ማስመረሪያ፡ ማጥቂያ/ማሳዘኛ (ዕብ. ፫፥፲፭) ።

ማስመረር፡ ማጥቃት/ማሳዘን ("እንዲኼድ እንዳይቀመጥ ማድረግ") ።

ማስመረቂያ፡ ማስባረኪያ/ማስፈቀጃ (ድግስ ቀን) ።

ማስመረቅ፡ ማስባረክ/ማስፈቀድ። 

ማስመረዝ፡ መርዝ ማስደረግ/ማስጠላት።

ማስመረዣ፡ መጥፎ መድኀኒት/ሰብቅ። 

ማስመረጊያ፡ ማስለጠፊያ/ማስደፈኛ (ጊዜ/ቀን) ።

ማስመረግ፡ ማስለጠፍ/ማስደፈን። 

ማስመረጥ፡ ማስለየት/ማስመልመል። 

ማስመረጫ፡ ማስወደጃ/ማስለያ/ማስመልመያ።

ማሥመሪያ (ዎች)፡ መሥመር መጣያ/መበገሪያ/ማሰንበሪያ (ጠፍጣፋ ብረት አራት ማእዘን ዕንጨት ወስፌ ርሳስ) ።

ማስመሪያ፡ መሥመር መጣያ ሠመረ ።

ማስመሪያ፡ ማሳመሪያ። 

ማሥመሪያ፡ ጕልማሳ ለዕጮኛው አባት የሚሰጠው ማ ("ማስወደጃ ማስፈቀጃ" ማለት ነው) ።

ማስመራት፡ በመሪ ማስኬድ።

ማስመር፡ ማበጀት/ማሳመር። 

ማሥመር፡ ሢራክ መጣል/መበገር።

ማስመርመሪያ፡ ማስፈተሻ (ጊዜና ስፍራ) ።

ማስመርመር፡ ማስፈተን/ማስፈተሽ። 

ማስመርኰዝ፡ ማሲያዝ/ማስደገፍ። 

ማስመርኰዣ፡ ማስደገፊያ (ጊዜ/ስፍራ) ። 

ማስመሸት፡ መሸታ ማስጠመቅ። 

ማስመሸት፡ የፀሓይን ብርሃን ማሳለፍ።

ማስመሸግ፡ ማሳጠር/ማስከበብ/ማስማስ/ማስጐድጐድ።

ማስመታት፡ ማስደብደብ/ማስመድወት። 

ማስመቻ፡ ስፍራና ጊዜ።

ማስመነን፡ ማስናቅ/ማስተው። 

ማስመነኛ፡ ማስናቂያ (ወንጌላዊ ትምህርት) ።

ማስመንተፊያ፡ ማስቀሚያ።

ማስመንተፍ፡ ማስቀማት። 

ማስመንታት፡ ኹለት ልብ ማስደረግ። 

ማስመንቸኪያ፡ ማስነዝነዣ። 

ማስመንቸክ፡ ማስጨቅጨቅ/ማስነዝነዝ።

ማስመንዘሪያ፡ ማሸረፊያ ስፍራ/ጊዜ። 

ማስመንዘር፡ ማስበተን/ማሸረፍ። 

ማስመንደብ፡ ማስቈረጥ/ማስመድመድ።

ማስመንደግ፡ ማስነጠቅ። 

ማስመንገል፡ ማስነገል።

ማስመንገያ፡ ማስነገያ። 

ማስመንጠሪያ፡ ማሳወጃ/ማስገረፊያ። 

ማስመንጠር፡ ማስጠረግ/ማሳጠብ/ማስገረፍ።

ማስመንጠቂያ፡ ማስነጠቂያ/ማስወጫ/ማስኬጃ።

ማስመንጠቅ፡ ማስነጠቅ/ማስወጣት/ማስኬድ።

ማስመንጨቅ፡ ማስነዝነዝ። 

ማስመንጩር፡ ማስጫር/ማስበተን። 

ማስመኘት፡ ማሳሰብ/ማስከጀል። 

ማስመኛ፡ ማሳሰቢያ/ማስከጀያ። 

ማስመከሪያ፡ ስፍራ/ጊዜ። 

ማስመከር፡ ምክር ማስደረግ። 

ማስመከት፡ ማስቀየድ፡ ማስጋረድ፡ ማስከለል።

ማስመከቻ፡ ማስቀየጃ፡ ማስከለያ። 

ማስመኪያ፡ ትምክት፡ ማናገሪያ። 

ማስመካት፡ ጐበዝ፡ ነኝ፡ አለኝ፡ ማሠኘት ። 

ማስመዘን፡ ማስለካት፡ ማሰፈር፡ ማስመጠን ። 

ማስመዘኛ፡ ማስለኪያ፡ ማሰፈሪያ። 

ማስመዘዝ፡ ማስነቀል፡ ማስወጣት። 

ማስመዘዣ፡ ስፍራ፡ ጊዜ። 

ማስመዝመዝ፡ ማስራስ፡ ማስረዘም ።

ማስመድመድ፡ ማስቈረጥ፡ ማስደልደል። 

ማስመገዝ፡ ማስገዝገዝ፡ ማስከርከር ። 

ማስመገዣ፡ ማስገዝገዣ፡ ማስከርከሪያ። 

ማስመግመግ፡ ማስጠባት 

ማስመጠን፡ ማስለካት፡ ማስመዘን። 

ማስመጠኛ； ማስለኪያ፡ ማሰፈሪያ። 

ማስመጠጥ፡ ማስጠጣት፡ ማስጨለጥ። 

ማስመጣት፡ ማስጋዝ፡ ማስገባት። 

ማስመጥ፡ ማስጠም። 

ማስመጥወት ፣ ማስመጽወት፡ ማሰጠት፡ ማሳደል፡ 

ማስመጥወቻ ማስመጽወቻ፡ ማሰጫ፡ ማሳደያ ። 

ማስመጫ፡ ማስጋዣ። 

ማስመጫ፡ ማስጠሚያ።

ማሥሚያ፡ ማገዶ እሳት ።

ማስማል፡ ማማል/ማስገዘት። 

ማስማሚያ፡ ግልግል/ዕርቅ። 

ማስማማት፡ ጠብን ማራቅ፡ መለወስ፡ ማዋዋድ፡ ማገናኘት።

ማስማስ፡ ማስቈፈር።

ማስማረኪያ፡ ማዘረፊያ/ማስወስጃ። 

ማስማረክ፡ ማዘረፍ/ማስወሰድ። 

ማስማሪያ፡ ምልጃ።

ማስማር፡ ማስተው (ዘፀ. ፴፪፥፴) ።

ማስማር፡ ማስጮር/ማስቈፈር/ማስ ፋር ። 

ማስማሻ፡ ማስቈፈሪያ (ጊዜና መሣሪያ) ።

ማስማቀቅ፡ ማስለፋት። 

ማስማያ፡ ማማያ/ማስገዘቻ። 

ማስማገድ፡ ማስጨመር። 

ማስሞሸሪያ፡ ጊዜና ስፍራ።

ማስሞሸር፡ እንዲሞሽሩ ማስደረግ። 

ማስሞሽለቅ፡ ማስገፈፍ = ማሰረቅ። 

ማስሞት፡ ማስገደል። 

ማስሞከሪያ፡ ማስፈተኛ። 

ማስሞከር፡ ማስፈተን/ማዠመር። 

ማስሞከት፡ ማስቀጥቀጥ፡ ማስቀለብ። 

ማስሞዠቅ፡ ማስጨር፡ ማስጠረግ። 

ማስሞጀር፡ ማስጨመር። 

ማስሞገት፡ ማስነዝነዝ፡ ማስጨቅጨቅ። 

ማስሞገቻ፡ መነሾ፡ ገንዘብ። 

ማስሞጭለፍ፡ ማሰረቅ፡ ማስነጠቅ፡ ማስቀማት ። 

ማስረመስ፡ ማስነከር፡ ማስለወስ።

ማስረመሻ፡ ማስለወሻ፡ ማስቦኪያ።

ማስረምረሚያ፡ ማስጠቅጠቂያ፡ ማስረገጫ ጊዜ እግር።

ማስረምረም፡ ማስጠቅጠቅ፡ ማስረገጥ።

ማስረሳት፡ ማዘንጋት፡ ማስገደፍ ።

ማስረሪያ፡ ጕልቻ ምጣድ ።

ማስረር፡ መጣድ/ማስፋት/መጋገር ። 

ማስረሻ፡ ማዘንጊያ፡ ማስገደፊያ ።

ማስረሻ፡ የወንድና፡ የሴት፡ ስም ። ተረሳ ፣ (ተረስዐ)፡ ተዘነጋ፡ ተገደፈ፡ 

ማሥረቂያ፡ ማባቻ (የሌሊት ሰዓት) ። 

ማሥረቅ፡ ማባት/ማግባት/መዠመር (የሌሊትንና የመዓልትን - የጨረቃንና የፀሓይን - ቍጥር መናገር ") ።

ማስረቅረቅ፡ ማስመታት፡ ማንሠቅሠቅ ማስለቀስ።

ማስረበድ፡ ማስቸኰል ማስቈጣት ማስለፍለፍ ። 

ማስረቢያ፡ ማታ/ቅኔ ቤት ("ማስጠ ቀሚያ ") ።

ማስረባት፡ ርባታ ማስተማር ("ማስጠ ቀም ") ።

ማስረብረብ፡ ማስደርደር/ማስረጫት ። 

ማስረታት፡ የተረታ የተመታ ማስደገፍ።

ማስረቻ፡ ጕቦ ዝምድና።

ማስረከስ፡ ማስናቅ እንዳይወደድና እንዳይፈለግ ማስደረግ።

ማስረከሻ፡ ማስናቂያ።

ማስረከቢያ፡ መስጫ፡ ማቀበያ ስፍራ፡ ጊዜ፡ እጅ።

ማስረከብ፡ መስጠት፡ ማቀበል።

ማስረዘሚያ፡ ማስበለጫ (ቁመት), ማስጨምሪያ - ማስበለጫ (ቁመት), መጨመሪያ።

ማስረዘም፡ ማስበለጥ፡ ማስበዛት - ማስበለጥ፡ ማስበዛት።

ማስረዳት፡ መግለጥ፣ ማስጠናት፣ ማሳወቅ።

ማስረጀት፡ ማሸምገል ። 

ማስረጃ፡ ለአከ/ሰዐመ/ነሀረ/ሰሐበ/ድኅነ፡ ላከ/ሳመ/ናረ/ሳበ/ዳነ ።

ማስረጃ፡ ማሳወቂያ፡ ረዳ። 

ማስረጃ፡ ማሸምገያ ። ረዳን አስተውል ። 

ማስረጃ፡ ማሸምገያ፡ አረጀ። 

ማስረጃ፡ ጥቅስ፣ ምስክር።

ማስረጃ)፡ አበባ አበቢላ ("ወንድ ወንዲላ ኩቲ ኵቲላ ዐር ዐሪላ በቅጽልነት ም በአንቀጽነት አላት ተብሎ ይተረጐማል ላ ለሩቅ ሴት የአንቀጽ ዝርዝር ፍቺው ላ ት ") ።

ማስረጃ)፡ ይስሙ ይስሙላ ("መዠ መሪያውን ላት እይ ላ ") ("አልአ") ።

ማስረገሚያ፡ ማስካጃ ። 

ማስረገም፡ ማስለየት/ማስካድ ። 

ማስረገዝ፡ ማፀነስ/ማስቋጠር/ማሲያዝ ። 

ማስረገዣ፡ ማፀነሻ/ማስቋጠሪያ ። 

ማስረገድ፡ ማስፈር / ማሀለል / ማስረገጥ 

ማስረገጃ፡ ማስፈሪያ / ማዘለያ ሜዳ 

ማስረገጥ፡ ማስጨፈር/ማዘለል/ማስተንከር ። 

ማስረገጫ፵፡ ማስጨፈሪያ/ቅኔ ማሕ ሌት ንግሥ ። 

ማስረገፊያ፡ ማስጣያ/በትር/ጕልበት ።

ማስረገፍ፡ ማስወደቅ/ማስጣለ ። 

ማሥረጊያ፡ መደበቂያ ስፍራ ጊዜ። 

ማሥረጊያ፡ መደበቂያ ስፍራ ጊዜ። 

ማሥረግ፡ ማግባት/መደበቅ/ማክሰር። 

ማሥረግ፡ ማግባት/መደበቅ/ማክሰር። 

ማስረጠቢያ፡ ማስያ፡ ማስቀለቻ።

ማስረጠብ፡ ማሰጠት።

ማስረጠብ፡ ማስራስ።

ማስረጠጥ፡ ማሳመቅ፡ ማስጨቈን፡ ማስ

ማስረጨት፡ ማስፈንጠቅ/ማስበተን - ማስረጨት/መበተን።

ማስረጫ፡ ስፍራ/ጊዜ - መርጫ ቦታ/ጊዜ።

ማሥረጽ፡ ማውጣት/ማብቀል።

ማስረፈቂያ፡ ዘዴ ምክንያት።

ማስረፈቅ፡ ዝም ማሠኘት።

ማስረፈድ፡ ከሠለስት በላይ ማስቈየት።

ማስረፍ፡ ማስመታት/ማስቈረጥ ። 

ማስረፍረፊያ፡ ስለት፡ የድግስ ቤት።

ማስረፍረፍ፡ ማስነስነስ፡ ማስረብረብ።

ማስራስ ፣ ማስነከር፡ ማስረሐብ ።

ማስራቂያ፡ ማስገለያ፡ ማስወገጃ።

ማስራቈት፡ ማስገፈፍ ማሳረዝ ። 

ማስራቅ፡ ማስገለል፡ ማስወገድ።

ማስራቢያ፡ ጾም/ትሕርምት ። 

ማስራብ፡ ምግብ መንሣት ። 

ማስሮጥ፡ ማስጋለብ, ማስፈርጠጥ - ማስጋለብ, ማፋጠን።

ማስሮጫ፡ ማስጋለቢያ - ማስጋለቢያ ቦታ/መሣሪያ።

ማስቀለል፡ ማስጐደል ። 

ማስቀለስ፡ ማስጐበጥ ። 

ማስቀለሻ፡ ማስጐበጫ ።

ማስቀለብ፡ ማስመገብ ማስጨበጥ ። 

ማስቀለት፡ ማስረጠብ ።

ማስቀለድ፡ ማስተረብ ማስፌዝ ። 

ማስቀለጃ፡ ማስፌዣ ።

ማስቀለጥ፡ ማስፈሰስ ማስናድ ። 

ማስቀላት፡ ደም እንዲመስል ማስደ

ማስቀልበስ፡ ማሳጠፍ ማስቀነፍ ። 

ማስቀልበሻ፡ ማስቀነፊያ ማሸንቀሪያ ። 

ማስቀልጠም፡ ማሰበር ። 

ማስቀልጠፊያ፡ ማስፈጠኛ ።

ማስቀልጠፍ፡ ማስፈጠን ። 

ማስቀመል፡ ማስገደል ። 

ማስቀመሚያ፡ ጊዜ ስፍራ ። 

ማስቀመም፡ ማስቀላቀል ማስደባለቅ ። 

ማስቀመስ፡ ማስለከፍ ።

ማስቀመያ፡ ማስገደያ ።

ማስቀመጥ፡ መጐለት ማኖር ማስቀ

ማስቀመጫ፡ ማኖሪያጭጐት ዘለንጋ ማጀት ጓዳ ሣጥን ።

ማስቀሚያ፡ ማስነጠቂያ ።

ማስቀማት፡ ማስነጠቅ ማስወሰድ ። 

ማስቀምቀሚያ፡ ማሰፊያ ማዘምዘሚያ ። 

ማስቀምቀም፡ ማሰፋት ማዘምዘም ። 

ማስቀምጠል፡ ማስጐደል ።

ማስቀምጠያ፡ ማስጐደያ ማሳረጃ ። 

ማስቀሠም፡ ማስቀለም/ማሰብሰብ ። 

ማስቀሰር፡ ማስተር/ማስቆም ።

ማስቀሠፊያ፡ ማስገደያ ማስጠፊያ ። 

ማስቀሠፍ፡ ማስቀጩት ማስቀጠፍ ። 

ማስቀስቀስ፡ ማስነቅነቅ/ማስበርበር ። 

ማስቀስቀሻ፡ ማስበርበሪያ/ማስፈተሻ ። 

ማስቀረ፡ ስፍራ ጊዜ ደንብ ። 

ማስቀረር፡ ማስቀዳት ።

ማስቀረብ፡ ማስነዳት ማስወሰድ ። 

ማስቀረት፡ ማትረፍ ማዳን መንገድን ነገርን መከልከል ("(ኢዮ. ፬፥ ፪)") ።

ማስቀረጥ፡ ማስገበር ማስከፈል ። 

ማስቀረጽ፡ ማስነጠጥ/ማስፈልፈል።

ማስቀረፍ፡ ማስላጥ ማስመለጥ ማሰበር ማስፈለጥ ።

ማስቀሪያ፡ መከልከያ ምክንያት ።

ማስቀርቀር፡ ማስገባት ማሸጐር ። 

ማስቀርቀቢያ፡ ማሳሰሪያ/ማስወደኛ ። 

ማስቀርቀብ፡ ማሳሰር/ማስወደን ። 

ማስቀርደድ፡ ማስቈረጥ ማስቈረስ ። 

ማስቀርጠፊያ፡ ስፍራ/ጊዜ ። 

ማስቀርጠፍ፡ ማስቈረጥ/ማስደቀቅ ። 

ማስቀቀል፡ ማስፈላት ማስበሰል ። 

ማስቀቀር፡ ማስመለስ ማስጣል ።

ማስቀቀያ፡ ጊዜ ስፍራ መሣሪያ ። 

ማስቀበል፡ ማሰጠት ።

ማስቀበሪያ፡ ማስደፈኛ ።

ማስቀበር፡ በአፈር ማሸፈን ማስደፈን ። 

ማስቀቢያ፡ ማሰጫ ።

ማስቀቢያ፡ ማስለቅለቂያ ።

ማስቀባት፡ ማስላከክ ማስደለስ ። 

ማስቀባጠሪያ፡ ማስለፍለፊያ ማናገሪያ ። 

ማስቀባጠር፡ ማስለፍለፍ ማናገር ። 

ማስቀብቀቢያ፡ ጊዜ የባለጅ ቤት ። 

ማስቀብቀብ፡ ማሳረስ ማስቀጥቀጥ ማስቸከል ።

ማስቀብተት፡ ማስነፋት ማስወጠር ። 

ማስቀትራት፡ ማስጮኸ/ማስጐድራት ።

ማስቀነስ፡ ማስጐደል ። 

ማስቀነሻ፡ ማስጐደያ ።

ማስቀነፍ፡ ማስቀልበስ ማሸብለል ። 

ማስቀናት፡ ማስመቅኘት ። 

ማስቀንቀን፡ ማስመርመር ማስቃኘት ። 

ማስቀንቀኛ፡ ማስመርመሪያ ማስቃኛ ። 

ማስቀንዘፊያ፡ ማስመልመያ ጊዜ መሣ

ማስቀንዘፍ፡ ማስመልመል ማስፈሰስ ። 

ማስቀንደል፡ ማስበጣት ማስቈረጥ ። 

ማስቀንደብ፡ ማስመታት ። 

ማስቀንደያ፡ ማስበጫ ማስቈረጫ ። 

ማስቀንጠስ፡ ማስቀንጠብ ማስቈረጥ ። 

ማስቀንጠሻ - ማስቀንጠቢያ - ማስቈረጫ ።

ማስቀንጠብ፡ ማስቈረጥ ማስቀንጠስ ። 

ማስቀኘት፡ ቅኔ ማሳወቅ ። 

ማስቀኛ፡ ማስመቅኛ ።

ማስቀዘን፡ ማስቀመጥ መንዳት ። 

ማስቀዘፍ፡ ማስገፋት ማስገለጥ ።

ማስቀየሚያ፡ ማስከፊያ/ማሳዘኛ፡ ደስ የማያሠኝ ነገር ።

ማስቀየም (ጥጸ)፡ ማጸየፍ/ማስከፋት/ ማሳዘን ።

ማስቀየሪያ፡ ማስለወጫ ።

ማስቀየር፡ ማስለወጥ ።

ማስቀየድ፡ ማስከፈል ማስመከት ማስጋረድ፡ ማሰከል ማስጋዳት ።

ማስቀየጃ፡ ዕንጨት ቈዳ ገመድ ። 

ማስቀየጥ፡ ማስቀላቀል ። 

ማስቀየጫ፡ ዕቃ ስፍራ ።

ማስቀደሚያ፡ ጊዜ መንገድ ። 

ማስቀደም፡ ፊት እንዲኾን እንዲሠራ ማስደረግ ።

ማስቀደስ፡ ማስባረክ ማስከበር ማስመ ስገን ማስቈረብ ።

ማስቀደሻ፡ ጊዜ፡ የወንዶችና የሴቶች መቆሚያ ቅኔ ማሕሌት ቅድስት ።

ማስቀደድ፡ ማሸርከት ማሠንጠቅ ። 

ማስቀደጃ፡ ጊዜ መሣሪያ ።

ማስቀዳት፡ ማስገልበጥ መጻፍ ። 

ማስቀጃ፡ ጊዜና ዕቃ ።

ማስቀጠል፡ ማስጨመር ማሳከል ማስ ቋጠር ።

ማስቀጠሪያ፡ ዕንጨት ደንጊያ ። 

ማስቀጠር፡ ዐጥር ማሳጠር ማስከበብ ።

ማስቀጠቢያ፡ ማስለኪያ ማስመጠኛ ። 

ማስቀጠብ፡ ማስከንዳት ማስለካት ። 

ማስቀጠያ፡ ማሳከያ ማስረዘሚያ ። 

ማስቀጠፊያ፡ ማስቈረ/ማስቀንጠቢያ ። 

ማስቀጠፍ፡ ማስቈረጥ ማሳበል ። 

ማስቀጣት፡ ማስቈረጥ ማስመታት ማ ስገረፍ ።

ማስቀጥቀጥ፡ ማስመታት ማስወቀጥ ማስደቀቅ ።

ማስቀጥቀጫ፡ የባለጅ ቤት ጊዜ ። 

ማስቀጫ፡ ታላቅ ጥፋት ወንጀል ። 

ማስቀጯት፡ ማስነጩት ማስገንጠል ። 

ማስቀፈር፡ ማስቆም/ማስቀቀር ።

ማስቀፈድ፡ ማሳሰር ።

ማስቀፈፊያ፡ ማስከርከሚያ ጊዜ መሣ ሪያ ።

ማስቀፈፍ፡ ማስከርከም ማስጠየፍ ። 

ማስቀፍቀፍ፡ ማስፈልፈል ማስከርከር ። 

ማስቀፍደድ፡ ማሳሰር ።

ማስቀፍደጃ፡ ማሳሰሪያ ። 

ማስቃሚያ፡ ማስበሊያ ስንፍና ቸልታ ። 

ማስቃም፡ ማስበላት ማሳፈሥ ። 

ማስቃረም፡ ማስለቀም፡ ማሰብሰብ። 

ማስቃር፡ ማሳል ማስጐምዠት ። 

ማስቃተት፡ ማስደከም ።

ማስቃኘት፡ ማዠመር ማስጐብኘት ። 

ማስቃጣት፡ ማስደከር ማስደቀን ።

ማስቈ፡ ሰብቅ ተንኰል ። 

ማስቈለል፡ ማስከመር ማስጐቸት ። 

ማስቈለያ፡ ስፍራ ጊዜ ።

ማስቈለፊያ፡ ማዘጊያ ጊዜ ትዛዝ ። 

ማስቈለፍ፡ ማዘጋት ማስጐበጥ ማስቀ

ማስቈሊያ፡ ማስጠበሻ ።

ማስቈላት፡ ማስጠበስ ። 

ማስቈልመሚያ፡ ማስቀለሻ ማስጐበጫ ስፍራ ጊዜ ።

ማስቈልመም፡ ማስቀለስ ማስጠምዘዝ ። 

ማስቈመድ፡ ማስደረት ማስደፈን ። 

ማስቈመጥ፡ ማስቈረጥ ማስጐመድ ።

ማስቈሰል፡ ማስደማት ። 

ማስቈሰያ፡ ማስደሚያ ። 

ማስቈስቈስ፡ ማስገፋት/ማስጨመር ።

ማስቈረም፡ ማስኰርኰም። 

ማስቈረስ፡ ማስፈተት/ማስከፈል ። 

ማስቈረር፡ ማስጫን ማስደረብ ። 

ማስቈረሻ፡ ማስፈተቻ ጊዜ ዕቃ ። 

ማስቈረቢያ፡ ማስቀደሻ (ጠበል ጠዲቅ የቈራቢ እራት መክፈልት ") ።

ማስቈረብ፡ ማስቀደስ ።

ማስቈረጥ፡ ማስጐመድ ማስመንደብ ማስመድመድ ማስጨረስ ።

ማስቈረጫ፡ ማስጐመጃ ማስመድመጃ ።

ማስቈራት፡ ማስበጣት ማስቈረም ። 

ማስቈርቈሪያ፡ ማስመሥረቻ/ማስደፈኛ ። 

ማስቈርቈር፡ ማስመሥረት ማስጐርበጥ ማስደፈን ።

ማስቈርኘት፡ ማስጠመድ ።

ማስቈርጠም፡ ማሳንክ/ማስበላት ። 

ማስቈርጠም፡ ማሳንክ/ማስበላት ። 

ማስቈነን፡ ማስታታት ማሠራት ማሰ ፈር ማስቋፍ ።

ማስቈነኛ፡ ማስጐንጐኛ ማስቋፊያ ። 

ማስቈንደድ፡ ማስገረፍ ። 

ማስቈንጠር፡ ማስወጋት ማስነከስ ። 

ማስቈንጠጥ፡ ማስለምዘግ ማስረገጥ ማስ ነከስ ማስማገር ።

ማስቈንጠጫ፡ ማስለምዘጊያ ማስነከሻ ማስጠቅለያ ።

ማስቈንጨት፡ ማስለቀም ። 

ማስቈንጫ፡ ማስለቀሚያ ። 

ማስቈንጸል፡ ማስኰስተር ማሰበር ማ ስገንጠል ።

ማስቈየት፡ ካለበት አለማስኬድ ።

ማስቈያ፡ ሰበብ ።

ማስቈጊያ፡ ማስገረፊያ ።

ማስቈጋት፡ ማስገረፍ ።

ማስቈጠሪያ፡ ስፍራ ጊዜ ። 

ማስቈጠር፡ ፊደል ቅኔ ማስተማር፡ ፩ ፪ ማሠኘት ።

ማስቈጠቢያ፡ ስፍራ ጊዜ ። 

ማስቈጠብ፡ ማስበዛት ማስበርከት ። 

ማስቈጠጥ፡ ማስኰሳት ።

ማስቈጣት፡ ማስገሠጽ ማስጮኸ ። 

ማስቈጥቈ፡ ጊዜ መሣሪያ ። 

ማስቈጥቈጥ፡ ማስቈረጥ ማስመልመል ማስለብለብ ።

ማስቈጨት፡ ማጸጸት ።

ማስቈፈሪያ፡ ጊዜ መሣሪያ ። 

ማስቈፈር፡ ማስማስ ማስጫር ማስመ ንቀር ።

ማስቆሚያ፡ ማሳገጃ ።

ማስቆም፡ ማስገታት ማሳገድ ። 

ማስቋመጥ፡ ማስጐምዠት ። 

ማስቋት፡ ማስደቀን ።

ማስቋጠሪያ፡ ማስቀጠያ ቍቲት፡ ማስረ

ማስቋጠር፡ ማስቀጠል/ማሲያዝ ። 

ማስቋጨት፡ ማስጠመር ማስከረር ። 

ማስቋጫ፡ ስፍራ ጊዜ ዋጋ ። 

ማስቋፊያ፡ ማስቈነኛ ።

ማስቋፍ፡ ዝግ ማስደረግ/ማስቈነን ። 

ማስበለ፵፡ ማስረዘሚያ ጊዜ ቦታ ። 

ማስበለት፡ ማስለየት፡ ማስነጠል፡ ማስ

ማስበለጥ፡ ማስረዘም ከፍ ማስደረግ ። 

ማስበላት፡ ማስነከስ ማስዋጥ ። 

ማስበልጠጥ፡ ማስገለጥ ማስቀልበስ ። 

ማስበሰክ፡ ማስበተክ ማስበጠስ ። 

ማስበሳት፡ ማሸንቈር ማስነደል ። 

ማስበስበስ፡ ማስራስ ማሳሸት ። 

ማስበረዝ፡ ማስበጥበጥ ጠጅ ማስጣ ። 

ማስበረዣ፡ ማስበጥበጫ ማስቀዝቀዣ ። 

ማስበረድ፡ ማስቀዝቀዝ ማስበረዝ ። 

ማስበረጃ፡ ማስቀዝቀዣ ማስበረዣ ። 

ማስበር፡ ማስደቀቅ፡ ማስፈረስ፡ ማስነደል ።

ማስበርበሪያ፡ ጊዜና መሣሪያ ። 

ማስበርበር፡ ማስበዝበዝ ማስገልበጥ ። 

ማስበርከኪያ፡ ማሰገጃ ማስኰድኰጃ ። 

ማስበርከክ፡ ማስጐንበስ ማስተኛት ጕልበትን ማሳጠፍ ። 

ማስበርገግ፡ ማስደንገጥ ማስፈግፈግ ። 

ማስበርገግ፡ ማስፈንከት ማስወለል ። 

ማስበሻ፡ መሣሪያና ጊዜ ። 

ማስበቀት፡ ማስነትረክ ማስነዝነዝ ። 

ማስበቀቻ፡ ማስነዝነዣ ማስነትረኪያ ። 

ማስበበት፡ በብብት ማሲያዝ ። 

ማስበተን፡ ማሀራት ማዘረር ። 

ማስበተኛ፡ ማዘሪያ ስፌት ጊዜ ። 

ማስበትበት፡ ማስቦጥቦጥ ማስፈልፈል ። 

ማስበከል፡ ማስቀባት ማሳደፍ እድፋም ጕድፋም ማስደረግ ። 

ማስበከያ፡ ማሳደፊያ ማስኰለፊያ ። 

ማስበዝበዝ፡ ማዘረፍ ማስቀማት ማስበርበር ። 

ማስበዝበዣ፡ ማዘረፊያ ማስቀሚያ ። 

ማስበየን፡ ማስተቸት ማስፈረድ ማስለየት ። 

ማስበየኛ፡ ማስፈረጃ ማስለያ ። 

ማስበየድ፡ ማስደለዝ ማስደፈን ። 

ማስበየጃ፡ ቦታ ጊዜ መሣሪያ ። 

ማስበደል፡ ማሳመፅ ማስፋት ። 

ማስበደያ፡ ማስገፊያ ተንኰል ሰብቅ ። 

ማስበጀት፡ ማሠራት ማስከወን ። 

ማስበገሪያ፡ ማስፈተኛ ማስመጠኛ ። 

ማስበገር፡ ማስሞከር ማስነደፍ፡ ሜትር ማስጣል ማስደረግ ። 

ማስበጠስ፡ ማስመተር ማስቈረጥ ። 

ማስበጠሪያ፡ ቦታ ጊዜ መሣሪያ ። 

ማስበጠር፡ ማስነፈስ ማስጐተን ። 

ማስበጠሻ፡ ማስቈረጫ ማስቀንጠሻ መሣሪያ ጊዜ ቦታ ። 

ማስበጣት፡ ማስፈቃት ማስተፍተፍ ። 

ማስበጥበ፵፡ ማስጠመቂያ ማስበረዣ ። 

ማስበጥበጥ፡ ማስበረዝ ማሳወክ ። 

ማስበጫ፡ ማስቈሪያ ጊዜ መሣሪያ ። 

ማሥቢያ፡ ስፍራ/ጊዜ/ቀለብ። 

ማስባስ፡ ማስከፋት ማስቀየም ። 

ማስባረኪያ፡ ማስቀዶሻ ማስመረቂያ ። 

ማስባረክ፡ ማስመረቅ ማስቀዶስ ። 

ማስባሻ፡ ማስከፊያ ማስቀየሚያ ማሳ ዘኛ ። 

ማሥባት፡ ማወፈር/ማደንደን/ማድ ለብ ።

ማስባዘት፡ ማስቦጨቅ ማስነቀስ ። 

ማስቤዠት፡ ማስለቀቅ ማስዳን ማስተው ። 

ማስቦረቂያ፡ ማዘለያ ማስፈን ። 

ማስቦረቅ፡ ማዘለል፡ መር ማሠኘት ። 

ማስቦርቦር (ማስበርበር)፡ ማስፈልፈል ማስቦጥቦጥ ። 

ማስቦቀር፡ ዐናትን ማስላት ። 

ማስቦካት፡ ማስለወስ ማሳሸት ማስኮምጠጥ ። 

ማስቦዘን፡ ማታከት ሥራ ማስፈታት ። 

ማስቦጨቅ፡ ማሳጨድ ማስቈረጥ ማሳማት ። 

ማስቧለት፡ ማስተረብ ማስቀለድ ። 

ማስቧገት፡ ማስቀለት ማስለመን ማዘገን ። ረጠበንን ተመልከት ። 

ማስቧጠ፵፡ ማስጨሪያ ። 

ማስቧጠጥ፡ ማስጠጥ ማስጨር ። 

ማስቧጨር፡ ማስጩር ማሰንዘር ። 

ማስተለሚያ፡ ማዠመሪያ ማሳረሻ ። 

ማስተለም፡ ማዠመር ማሳረስ ። 

ማስተላለቂያ፡ ማጋደያ/ማጨራረሻ ።

ማስተላለቅ፡ ማጋደል/ማወራረስ ። 

ማስተላለፊያ፡ ማረማመጃ (ጐን ለጐን ማስኬጃ - የባቡር የመርከብ የሠረገላ የካሚዎን የሰው ") ።

ማስተላለፊያ፡ ደንቃራ ጦስ ።

ማስተላለፍ፡ ማረማመድ ማጋባት " 

ማስተልተል፡ ማስቀደድ ማስተርተር ማስለየት ።

ማስተልተያ፡ ማስተርተሪያ ማስቀደጃ ማንጠቂያ ስለት ።

ማስተማመን፡ ማዋደድ፡ ማሰማማት፡ ማረጋገጥ፡ ማመሳከር።

ማስተማመኛ፡ ማዋደጃ፡ ማመሳከሪያ፡ ይማና፡ ሰው፡ ሳያይ፡ ሳይሰማ፡ በእምነት፡ የሚሰጥ፡ ያደራ፡ ገንዘብ ።

ማስተማሚያ፡ ማነቃቀፊያ ። 

ማስተማማት፡ ማነቃቀፍ ። 

ማስተምተም፡ ማስለተም ማስኬት...ማስደምደም ።

ማስተሣሠሥ፡ ማጣረግ ማወላወል ። 

ማስተሳሰሪያ፡ ማያያዣ፡ ማቈላለፊያ።

ማስተሳሰር፡ ማያያዝ፡ ማቈላለፍ።

ማስተሳሰቢያ፡ ማሳሊያ ። 

ማስተሳሰብ፡ ማሳላት ። 

ማስተስረያ፡ መሰረያ (ይቅር መባያ) ። በግእዝ "ምሥሃል" ይባላል (ዘፀ. ፳፭፡ ፲፰, ፳፩)፡ መስተስረያ፡ የይቅርታ መደረጊያ (ሮሜ ፫፡ ፳፭) ።

ማስተስረይ፡ መሰረይ ።

ማስተረሪያ፡ ማሠንጠቂያ ። 

ማስተረር፡ ማሠንጠቅ ።

ማስተረቢያ፡ ስፍራ ጊዜ ። ተተረበ፡ ተቀለደ ተፌዘ ።

ማስተረብ፡ ማስቀለድ ማስፌዝ ። 

ማስተረት፡ ማስመሰል ማስወጋት ። 

ማስተረቻ፡ ጊዜ ስፍራ ።

ማስተረኪያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማስተረክ፡ ማስነገር ማስወራት ። 

ማስተረፊያ፡ ማስቀሪያ ።

ማስተረፍ፡ ማስተው ማስቀረት ። 

ማስተራረም፡ ማናቀል ማኰታኰት ። 

ማስተራረስ፡ ማታለም ማገላገል ። 

ማስተራረድ፡ ማቀራደድ ። 

ማስተራረጃ፡ ማቀራደጃ " ዕርደት (ሕርደት)፡ መታረድ ። 

ማስተርተር፡ ማስፈታት ማስፈንከት ማስጨፍለቅ ።

ማስተርከክ፡ ማሠንጠቅ ማስፈንከት ። 

ማስተርጐሚያ፡ ማነጋገሪያ ችሎት አ...ደባባይ ።

ማስተርጐም፡ ማስገልበጥ ማስፈታት መተርጉም ማነጋገር ።

ማስተርፈስ፡ ማዘገን ማስቃም ። 

ማስተቃቀፍ፡ ማስተቋቈር ።

ማስተቋቈር፡ ማስተቃቀፍ ። 

ማስተባበል፡ እውነቱ እንዳይገለጥ ማ ድረግ/ማጭበርበር ።

ማስተባበሪያ፡ ማዋሐጃ/ማገጣጠሚያ/ማሰማሚያ።

ማስተባበር፡ ማመሳሰል/ማዋሐድ/ማገ ጣጠም/ማሻረክ።

ማስተባበያ፡ ሸፍጥ (ሐሰተኛ ነገር) ። 

ማስተቤት፡ ማስኰራት።

ማስተብተቢያ፡ ማስጠምጠሚያ ። 

ማስተብተብ፡ ማስጠምጠም/ማሳሰር/ማስደገም ።

ማስተተግ፡ በትንታግ ማስወጋት ። 

ማስተቸት፡ ማሳተት ። 

ማስተቻ፡ ማሳተቻ ።

ማስተናበሪያ፡ ማደያ/ማሳለፊያ/መጋበዣ (ቤት/ዋንጫ/ገበታ/መብል/መጠጥ) ። 

ማስተናበር፡ ማደል/ማሳለፍ/መጋበዝ። 

ማስተናነቂያ፡ ማስታገያ ስፍራ ጊዜ ። 

ማስተናነቅ፡ ማያያዝ ማስታገል ። 

ማስተናገድ፡ እንግዳን መቀበል/መጋበዝ/ማብላት/ማጠጣት (ማንኛውንም ተፈላጊ ነገር ማድረግ/መፍቅዱን ማቅረብ/መሸኘት) ።

ማስተናገጃ፡ ቤት/ገበታ/ምግብ ጋበዣ።

ማስተንተን፡ ማስለየት ማስከፈል ማስመደብ ማሰብ ።

ማስተንተኛ፡ ጊዜ ስፍራ ።

ማስተንከሪያ፡ ማስረገ፵ ። 

ማስተንኰስ፡ ማስለኰፍ ማስነካት ። 

ማስተንፈስ፡ ዕረፍት መስጠት/ማሳረፍ (፪ዜና. ፲፬፥፲፫) ።

ማስተንፈሻ፡ የወተት መናጫ ዕቃ ቀዳዳ (የወርቅ የንጨት ውታፍ) ።

ማስተንፈግ፡ ማስገማት/ማስከርፋት። 

ማስተኛ፡ ማጋደሚያ ጊዜ ስፍራ ። 

ማስተኛት፡ ማጋደም ።

ማስተከል፡ ማስቸከል ማስቀብቀብ ማስ...ቆም (መሬት ማሰጠት) ።

ማስተከዝ፡ ማሳዘን ። 

ማስተከዣ፡ ማሳዘኛ ።

ማስተከያ፡ ጊዜ ስፍራ ።

ማስተኪያ፡ ማስከፈያ ማስወከያ ። 

ማስተካት፡ ማስከፈል/ማስወከል ።

ማስተካከል፡ ማመሳሰል ፥ ማደላደል ። 

ማስተካከያ፡ ማወዳደሪያ ፥ ማደላደያ ።

ማስተኰስ፡ ማስለኰስ ማስለብለብ ማስ...ዳመጥ ። 

ማስተኰሻ

ማስተወድ፡ ማቋረጥ ።

ማስተዋል፡ ማየት/መመልከት/ማጤን (ዘዳ. ፬፡ ፮፡ ኢዮ. ፲፪፡ ፲፪) ። 

ማስተዋወቂያ፡ ማለማመጃ ። 

ማስተዋወቅ፡ ማለማመድ ። 

ማስተዋያ፡ ማስያ ።

ማስተዋያ፡ ማያ/መመልከቻ ("ዛፍ ተ ራራ ማማ ሰገነት መነጽር") ። 

ማስተዛዘል፡ ማቀባበል/ማፈራረቅ ። 

ማስተዛዘቢያ፡ ማጠራጠሪያ/ማነቃ ቀፊያ ።

ማስተዛዘብ፡ ማጠራጠር/ማናናቅ ። 

ማስተዛዘን፡ ማላቀስ/ማዋየት/ማረዳ ዳት/ማከፋፈል ።

ማስተዛዘኛ፡ መንፈሳዊ ምክር ። 

ማስተዛዘያ፡ ቅኔ/ማሕሌት የዘፈን ቦታ ።

ማስተያየት፡ ማነጻጸር (ማነጣጠር) ።

ማስተያያ፡ ማነጻጸሪያ ።

ማስተዳደሪያ፡ ሥልጣን/መብት ። 

ማስተዳደር፡ ማስተንተን ። 

ማስተዳደፍ፡ ማጨመላለቅ ። 

ማስተገን፡ ማስጀጐል/ማስከለል ። 

ማስተጋቢያ፡ ዋሻ ገደል ተራራ ።

ማስተጋባት፡ ማዛወር ማስጮኸ ።

ማስተጋገሥ፡ ማቻቻል/ማጸናናት ። 

ማስተጋገሻ፡ ማቻቻያ/ማጸናኛ ። 

ማስተጋገዝ፡ ማረዳዳት/ማቀባበል ። 

ማስተጋገዣ፡ ማቀባበያ/ማስተራረፊያ ። 

ማስተግተጊያ፡ ጊዜ አደባባይ ። 

ማስተግተግ፡ ማስገረፍ/ማስተኰስ ። 

ማስተጓጐል፡ ማሰነካከል ። 

ማስተጓጐያ፡ ማሰነካከያ ። 

ማስተጣጠብ፡ ማስተሻሸት/ማለቃለቅ ። 

ማስተጣጠን፡ ማጫስ ።

ማስተጣጠፍ፡ ማጠቃለል ። 

ማስተፊያ፡ ማስወጫ ማስመጫ ።

ማስተፋሳት፡ ትንፋሽ ማሰማት ።

ማስተፋት፡ ማስቀርሸት ማስወጣት ። 

ማስተፋፈር፡ ማፈራራት ማከባበር ። 

ማስተፍተፍ፡ ማስበጣት ማስፈቃት ። 

ማስታመሚያ፡ ቤት ዐልጋ ቀሳ ። 

ማስታመም፡ ባሬታ ማቅረብ (አክታ መቀበል ") ።

ማስታመን፡ ማሳመን ።

ማስታረቂያ፡ ስፍራ ጊዜ ። 

ማስታረቅ፡ ማስማማት ማፋቀር ። 

ማስታቀር፡ መንቀፍ ማቃለል ማዋ ረድ ። ካህናት ግን ማስተሐቀር ይላሉ ።

ማስታበይ፡ ማስተቤት/ማስመካት ።

ማስታከኪያ፡ ማስጠጊያ ። 

ማስታከክ፡ ማቅረብ/ማስጠጋት ። 

ማስታኰት፡ ማመስገን፡ መጸለይ።

ማስታኰት፡ ማመስገን፡ መጸለይ።

ማስታኰቻ፡ ማመስገኛ፡ መጸለያ ማታ።

ማስታኰቻ፡ ማመስገኛ፡ መጸለያ፡ ማታ።

ማስታወስ፡ ማሰብ/ማሳሰብ ("ሲዘምቱ ሞትን ሲሾሙ እስራትን ") ።

ማስታወሻ፡ ማሰቢያ/ማሳሰቢያ (ወደ ፊት የሚደረግ ጕዳይ ጽፎ ማቈያ ወረቀት ደብተር ትንሹም ትልቁም ") ።

ማስታወቂያ፡ የመንግሥት ደንብና ትእዛዝ የተጻፈበት ወረቀት/ደብዳቤ (በሸንጎ በማርገጃ የሚነበብ ") ።

ማስታወቅ፡ መንገር/ማስረዳት ("(ገብ. ሐዋ. ፲፰፥ ፳፯)") ።

ማስታወኪያ፡ ማፍሰሻ ማስመለሻ ወጭት ሙቅ ውሃ ላባ ልት ። 

ማስታወክ፡ ማውጣት ማፍሰስ ማስመለስ ። 

ማስታገል፡ ማስተናነቅ ።

ማስታገሥ፡ ማስቻል (ሥቃይን ") ። 

ማስታገሻ፡ ማስቻያ (ምክር መከራ ማ ስታገሻውን ይስጥኸ እንዲሉ) ።

ማስታገያ፡ ማስተናነቂያ። 

ማስታጐል፡ ማዳፈን ማስቀረት ማስጠፋት ። 

ማስታጐያ፡ ማስቀሪያ ማዳፈኛ ። 

ማስታጠቂያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማስታጠቅ፡ ማስጠምጠም (ሸብ ማስ ደረግ ") ።

ማስታጠቢያ፡ ሰንና ብርት (ወይም ዳታን አንኮላ - መጨመሪያ ማፍሰሻ ") ።

ማስታጠብ፡ መጨመር/ማፍሰስ ። 

ማስቶረቢያ፡ ማስወስወሻ ።

ማስቶረብ፡ ማስወስወስ ማሸክሸክ ። 

ማስቸለስ፡ ማስከንበል ማስፈሰስ ። 

ማስቸሰር፡ ማስደንሶር ። 

ማስቸር፡ ማሰጠት ማስለገስ ። 

ማስቸርቸም፡ ማሰበር ማስጠረስ ። 

ማስቸርቸሪያ፡ ጊዜ ገበያ ። 

ማስቸርቸር፡ ማስበተን ማስተንተን ማ...ዘርዘር ማሼጠ ።

ማስቸብቸብ፡ ማስመታት ማስወቃት ። 

ማስቸቸር፡ ማስገፈር ማስቃም ። 

ማስቸነን፡ ማስጀነን ማስቈነን ። 

ማስቸንከር፡ ችንካር ማስመታት ። 

ማስቸኰል፡ ማስጠደፍ ማስጐትጐት ። 

ማስቸኰያ፡ ማስጠደፊያ ማስጐትጐቻ ። 

ማስቸገሪያ፡ ማስጨነቂያ ። 

ማስቸገር፡ ማስጨነቅ ማሳጣት ማስ...ራብ ።

ማስቸፈር፡ ማስቃም ።

ማስቻል፡ ማሸከም ማስወሰን ማስጨረስ ማስታገሥ ።

ማስቻል፡ ማነጋገር ማለት "

ማስቻም፡ ማስቃም ።

ማስቻያ፡ ማነጋገሪያ ማገቻ ስፍራ...ጊዜ ።

ማስነሣት፡ ማስቀስቀስ/ማስነቃት/ማስወጣት።

ማስነስነስ፡ ማስበተን/ማስጐዝጐዝ። 

ማስነረት፡ ማስጠዘል። 

ማስነሻ፡ ማንቂያ/መቀስቀሻ/ማውጫ/ ማስለቀቂያ (እጅ ሥልጣን) ።

ማስነቀል፡ ማስመዘዝ ' ማስለቀቅ። 

ማስነቀስ፡ ማስነቀል/ማስጐደል/ማስመ ስከር ።

ማስነቀስ፡ ማስነቀል/ማስጐደል/ማስመ ስከር ።

ማስነቀያ፡ ማስለቀቂያ።

ማስነቀፊያ፡ ማሰደቢያ/ማስወቀሻ። 

ማስነቀፊያ፡ ማሰደቢያ/ማስወቀሻ። 

ማስነቀፍ፡ ማሰደብ/ማስነወር። 

ማስነቀፍ፡ ማሰደብ/ማስነወር። 

ማስነቅነቅ፡ ማስወዝወዝ።

ማስነቅነቅ፡ ማስወዝወዝ።

ማስነበቢያ፡ ማስተማሪያ።

ማስነበብ፡ ማስተማር።

ማስነበዝ፡ ማስቀማት/ማስገፈፍ። 

ማስነባት፡ ማስለቀስ።

ማስነከስ፡ አንዲያነክስ ማድረግ ማስደ

ማስነከሪያ፡ ማዎት።

ማስነከር፡ ማዘፈቅ/ማስራስ።

ማስነከሻ፡ እግርን መስበር ቋንዣን መምታት መቍረጥ ።

ማስነኪያ፡ ማስቈሰያ/ማስጠቢያ። 

ማስነካት፡ ማስዳበስ/ማስዳሰስ/ማስ

ማስነኰሪያ፡ ጊዜ/ስፍራ/ዕቃ። 

ማስነኰር፡ ማስገልበጥ።

ማስነወሪያ፡ ጊዜ/ስፍራ።

ማስነወር፡ መድፈር/ማበላሸት። 

ማስነዛት፡ ማስበተን/ማስረት። 

ማስነዝነዝ፡ ማስጨቅጨቅ/ማስነትረክ። 

ማስነዝነዣ፡ ማስነትረኪያ። 

ማስነደል፡ ማስበሳት/ማስቀደድ። 

ማስነደያ፡ ማስበሻ (ጊዜና መሣሪያ) ። 

ማስነደድ፡ እንዲነድ ማስደረግ። 

ማስነደፊያ፡ ጊዜና መሣሪያ።

ማስነዳት፡ ማስቀረብ/ማስወሰድ። 

ማስነጃ፡ መንገድ/ዱር።

ማስነገል፡ ማስነቀል/ማስፈለስ። 

ማስነገሪያ፡ ጊዜና ስፍራ። 

ማስነገር፡ ማስወራት/ማሰበክ/ማሳወጅ። 

ማስነገት፡ ባንገት ማሲያዝ ማሸከም ። 

ማስነገቻ፡ ደረት ዠርባ ።

ማስነገያ፡ ጊዜ/መሣሪያ "

ማስነገድ፡ ማሼጥ/ማስለወጥ። 

ማስነገጃ፡ ጊዜ/ስፍራ።

ማስነጐት፡ ማስጋገር ። 

ማስነጐቻ፡ ማስጋገሪያ ጊዜ ።

ማስነጠል፡ ማስለጠጥ/ማስለየት።

ማስነጠስ፡ አለፈቃድ በግድ ማስተን

ማስነጠሪያ፡ ጊዜና መሣሪያ። 

ማስነጠር፡ ማስናር/ማስጓን/ማስቀለጥ/ማስፈላት/ማስፈሰስ።

ማስነጠሻ፡ መድኀኒት ።

ማስነጠቂያ፡ ማስቀሚያ (ጊዜና ስ ፍራ) ።

ማስነጠቅ፡ ማስቀማት/ማስወሰድ። 

ማስነጠያ፡ ማስለያ።

ማስነጠጥ፡ ማስፋቅ ማሰነጥ ።

ማስነጠፊያ፡ ጊዜ/ስፍራ።

ማስነጠፍ፡ ማዘርጋት/ማሰተር። 

ማስነጨት፡ ማስነቀል/ማስላጥ/ማስመ

ማስነፈስ፡ ገለባን ወደ ፊት ፍሬን ወደ ኋላ ማሠኘት።

ማስነፈሻ፡ ዕቃና ስፍራ።

ማስነፈግ፡ ማስከልከል/ማሠሠት። 

ማስነፊያ፡ ማቦዘኛ ።

ማስነፊያ፡ ጊዜ/መሣሪያ/ስፍራ።

ማስነፋት፡ እፍ ማሠኘት/ማሳበጥ። 

ማስነፍ፡ ማቦዘን። 

ማስና፡ ማስገፊያ (ዕቃ ጊዜ) ። 

ማስናር፡ ማስጓን/ማዘለል። 

ማስናድ፡ ማስፈረስ። 

ማስናጃ፡ ማስፈረሻ።

ማስናጥ፡ ማስገፋት/ማስወዝወዝ/ማስነቅ ነቅ።

ማስኖር፡ ማስቈየት።

ማስከለል፡ ማስጋረድ ("ማስወሰን") ። 

ማስከለስ፡ ማስጨመር ("ማስጨረስ ማስ መላት ") ። 

ማስከለሻ፡ ማስጨረሻ ("ማስመሊያ") ። 

ማስከለያ፡ ማስጋረጃ ("ማስቀየጃ ሸማ ሸንበቆ ") ። 

ማስከላት፡ ማስከልከል ። 

ማስከልከል፡ ማስጠበቅሐይ ማሠኘት ። 

ማስከልከያ፡ ጊዜ ("ግብር ስፍራ") ። 

ማስከመሪያ፡ ማስጐቻ ("ማስቈለያ ስ ፍራ ጊዜ ") ። 

ማስከመር፡ ማስጐቸት ("ማስቈለ ") ። 

ማስከሠት፡ ማስገለጥ ። 

ማስከሪያ ("የነጭ መጋገሪያ ቅል") ።

ማስከሪያ፡ ጊዜ፡ መጠጥ።

ማስከር፡ ማጠንበዝ፡ ማሳበድ (ራስማዞር) ። 

ማስከርከሪያ ማስመገዣ/ማስገዝገዣ ። 

ማስከርከር ማስመገዝ/ማስገዝገዝ ። 

ማስከበብ፡ እንዲከበብ ማስደረግ። ማስከበቢያ፡ ዙሪያ ገባ። ተከበበ፡ ታጀበ። 

ማስከተቢያ ("ማስበጫ ማሠንጠቂያ ተከተበ ") (ተከትበ/ተከስበ) ። 

ማስከን፡ ማውረድ፡ ማዝቀጥ። 

ማስከንበል፡ ማስደፋት ("ማስፈሰስ") ። 

ማስከንከን፡ ማስቀንቀን ። 

ማስከንዳት፡ ማስለካት ("ማስመጠን ማስ ከፈል ") ። 

ማስከንጃ፡ ማስለኪያ ("ማስከፈያ ") ። 

ማስከኛ፡ ማውረጃ፡ ማዝቀ፵ ስፍራ።

ማስከኪያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማስከካት፡ ማስፈንከት ("ማሰበር") ። 

ማስከደን፡ ማስከፍከፍ ("ማስለበስ ማስ ገጠም ") ። 

ማስከደኛ፡ ማሰለቻማስከፍከፊያ ጊዜ ። 

ማስከዳት፡ ማሸፈት ("አልገብርም አል ታዘዝም ማሠኘት") ። 

ማስከጀል፡ ማሳሰብ ("ማስመኘት") ። 

ማስከጀያ፡ ማሳሰቢያ ("ማስመኛ") ። 

ማስከጃ፡ ማሸፈቻ ("ክፉ ምክር") ። 

ማስከፈል፡ ማሰጠት ("ማስቀበል") ። 

ማስከፈት፡ ማስፈታት ("ማስለቀቅ") ። 

ማስከፈቻ፡ ማስገለጫ ። 

ማስከፈን፡ ማስጠቅለል ("ማስገነዝ ማስከፈኛ ማስገነዣ ማስጠቅለያ ተከፈነ ለበሰ ተሸፈነ ተጠቀለለ ተ እስር ") ። 

ማስከፈያ፡ ማስቀበያ ጊዜ ("ዋስትና ዳኝነት ") ። 

ማስከፈፍ፡ ማስበጀት ("ማሰፋት ክፈፍን ማስከፈፊያ ጊዜና መሣሪያ ") ። 

ማስከፊያ፡ ማስቀየሚያ ("ማሳዘኛ") ። 

ማስከፋት፡ ማስቀየም ("ማሳዘን") ። 

ማስከፍከፊያ፡ ሰንበሌጥ ጊዜ ። 

ማስከፍከፍ፡ ማስከደን ("ማስመታት ማስበጠር ማስከምከም ") ። 

ማስካን፡ ማዳቈን ("ማስዳቈን ") ። 

ማስካኛ፡ ያቡን/የጳጳስ ቤት ። 

ማስካኪያ፡ ጊዜ ("ዕድሜ") ። 

ማስካካት፡ መጮኸ ("አውራ መጥራት") ። 

ማስካድ፡ ማስረገም ("ማሸፈጥ") ። 

ማስካጃ፡ ማስረገሚያ ("ማሸፈ ") ። 

ማስኬድ፡ ማስረገጥ ("እንዲኬድ ማስደረግ ማሳለፍ ማራመድ ") ። 

ማስኬጃ፡ ኀይል ("ሥልጣን") ። 

ማስኰሊያ፡ ማሳጠቢያ ("ማሳደሻ") ። 

ማስኰላት፡ ማሳጠብ ("ማስወልወል ማ ") ። 

ማስኰልኰል፡ ማስደርደር ("ማስተከ ") ። 

ማስኰልኰያ፡ ማስደርደሪያ ("ማስተከያ ስፍራ ") ። 

ማስኰርኰም፡ ማስመታት ("ማሰበር") ። 

ማስኰብለል፡ በስርቆት መውሰድ ("ል ") ። 

ማስኰብለያ፡ ጊዜ/ምክንያት/ምክር ። 

ማስኰነን፡ ማስፈረድ ("ማስቀጣት") ። 

ማስኰነኛ፡ ማስፈረጃ ("ማስቀ፵") ። 

ማስኰፈስ፡ ማስመስገን ("ማስበጠር") ። 

ማስወለል፡ ማሠንጠቅ/ማስከፈት ። 

ማስወለቂያ፡ ማስነቀያ ጊዜ ስፍራ መሣሪያ ታት ። 

ማስወለቅ፡ ማስነቀል/ማስወጣት ። 

ማስወለድ፡ ጨቅላን እመሬት ጠብ ማስደረግ ("የጠፋን ነገር ማስገኘት") ። 

ማስወለጃ፡ ስፍራና ጊዜ ። 

ማስወልወል፡ ማስጠረግ/ማስጠዳት ። 

ማስወልወያ፡ ማስጠረጊያ ጊዜና ስ ፍራ ። 

ማስወሰድ፡ ማስጋዝ/ማስቀማት/ማስ ነጠቅ/ማስጠፋት ። 

ማስወሰጃ፡ ማስጋዣ/ማስነጠቂያ/ማስ ጠፊያ ። 

ማስወረስ፡ ማስበርበር/ማስወሰድ ። 

ማስወረሪያ፡ ማዘረፊያ/ማስበርበሪያ ። 

ማስወረር፡ ማስከበብ/ማዘረፍ ። 

ማስወረሻ፡ ምክንያት/ኀጢአት ። 

ማስወረብ፡ ማሳጨድ/ማስቀንቀን ። 

ማስወረድ፡ ማሽቈልቈል/ማስለቀቅ/ማስጨንገፍ ። 

ማስወረጃ፡ ማስለቀቂያ/ማስጨንገፊያ ("ክስ ' ሥራይ") ። 

ማስወረፍ፡ ማሰደብ/ማፀረፍ ። 

ማስወርወር፡ ማስጓን/ማስጣል/ማስ ቀርቀር ። 

ማስወሸም፡ ማቃጠር ("ወንድና ሴትን ማገናኘት") ። 

ማስወቀሥ፡ ማስገሠጽ/ማስቈጣት/ማ ስመከር ። 

ማስወቀሪያ፡ ማስነቀሻ/ማስጠረቢያ ። 

ማስወቀር፡ ማስነቀስ/ማስጠረብ/ማ ሰላት ። 

ማስወቀሻ፡ ማዘለፊያ/ማስመከሪያ ። 

ማስወቀጥ፡ ማስቀጥቀጥ/ማስፈተግ ። 

ማስወቀጫ፡ ማስቀጥቀጫ/ማስፈተጊያ ። 

ማስወቂያ፡ ማስመቻ/ማስረገጫ/ማስ ፈልፈያ ። 

ማስወቃት፡ ማስመታት/ማስደብደብ/ማስኼድ/ማስረገጥ ። 

ማስወተት፡ አለማሳረፍ ። 

ማስወተፍ፡ ማሸጐጥ/ማስከደን ። 

ማስወንበድ፡ ማስደንበር/ማስጋለብ/ማስቀማት ። 

ማስወንጀል፡ ማስከሰስ ። 

ማስወንጀያ፡ ማስከሰሻ ። 

ማስወከል፡ ወኪል ማስደረግ ። 

ማስወዘት፡ በእሳት ጐን እንዲቀመጥ ማስደረግ ። 

ማስወዘፊያ፡ ማስረፈቂያ ። 

ማስወዘፍ፡ ማስረፈቅ/ማስተው ። 

ማስወዝወዝ፡ ማሰበቅ/ማስነቅነቅ ። 

ማስወዝወዣ፡ ማስነቅነቂያ ። 

ማስወደል፡ ማስጫን/ማስጨመር ። 

ማስወደሪያ፡ ማሳሰሪያ/ማስጋጃ ። 

ማስወደር፡ ማሳሰር/ማስጋዳት ። 

ማስወደቅ፡ ማስጣል/ማስረከስ ። 

ማስወደን፡ ማስቦደን/ማስቀርቀብ ። 

ማስወደኛ፡ ማሳሰሪያ/ማስቀርቀቢያ ። 

ማስወደያ፡ ማስጫኛ ። 

ማስወደድ፡ ማስፈቀር/ማስፈቀድ ። 

ማስወደጃ፡ ማስፈቀጃ ። 

ማስወገሪያ፡ ማስደብደቢያ/ማስጣያ ። 

ማስወገር፡ ማስመታት/ማስደብደብ/ማስጣል ። 

ማስወገዝ፡ ማስገዘት/ማስለየት ። 

ማስወገዣ፡ ማስገዘቻ/ስፍራ/ጊዜ ። 

ማስወገድ፡ ማስለየት/ማግለል/ማራቅ ። 

ማስወገድ፡ ማስገለል/ማስራቅ ። 

ማስወገጃ፡ ማስገለያ/ማስራቂያ ። 

ማስወገጥ፡ ማሳወክ/ማስወቀጥ ። 

ማስወገጫ፡ ማሳወኪያ ። 

ማስወጊያ፡ ጊዜና መሣሪያ ("ሰብቅ") ። 

ማስወጋት፡ ማስጐጐም/ማስለተም/ማስተምተም/ማስጠላት/ማስነቀፍ ። 

ማስወግሸት፡ ማስቈጣት/ማስሮጥ/ማስፈርጠጥ ። 

ማስወጠሪያ፡ ጊዜና መሣሪያ አው ታር ። 

ማስወጠር፡ ማዘርጋት/ማሳብ/ማስለ ጠጥ ። 

ማስወጠን፡ ማዠመር/ማስፈለም/ማስ መሥረት ። 

ማስወጠኛ፡ ማዠመሪያ/ማስፈለሚያ ጊዜ ቦታ ። 

ማስወጣት፡ ወደ ውጭ ማለት ("መን ዳት") ። 

ማስወጫ፡ ጧት በትር ። 

ማስዋ፡ በትር/ጨንገር ። 

ማስዋሸት፡ ማስኳሸት/ማሳበል ። 

ማስዋሻ/ማስኳሻ/ማሳበያ፡ አወሻሸት/አስተባበል/መዋሸት ። 

ማስዋኘት፡ ማስወስወስ ። 

ማስዋጥ፡ ማሰልቀጥ/ማስበላት ። 

ማስደለል፡ ማስሞኘት/ማሸንገል ። 

ማስደለስ፡ ማስላከክ/ማስቀባት ። 

ማስደለቅ፡ ማስመታት/ማስደሰቅ ። 

ማስደለኸ፡ ማስፈጨት/ማስላቈጥ ። 

ማስደለኺያ፡ ማስፈጫ/ማስለወሻ ። 

ማስደለዝ፡ ማስወቀጥ/ማስበየድ ። 

ማስደለያ፡ ማሸንገያ ። 

ማስደልደል፡ ማስመላት/ማስመር'/ማስከተር ። 

ማስደልደያ፡ ማስገደቢያ/ማስከተሪያ ። 

ማስደመሚያ፡ ማስደነቂያ ፥ ማስደፈኛ ። 

ማስደመም፡ ማስደነቅ/ማስደፈን ። 

ማስደመሪያ፡ ማስቆሚያ ሜዳ ። 

ማስደመር፡ ማሰብሰብ/ማስቆም ። 

ማስደምሰስ፡ ማስፋቅ/ማስጠፋት ። 

ማስደምደሚያ፡ ማስጨረሻ/ማስፈጸ ረጠ ። 

ማስደምደም፡ ማስረገጥ/ማስጨረስ/ማስቈረጥ ። 

ማስደሰም፡ ማስገጩት/ማስለተም/ማ ዘጋት/ማስደፈን ። 

ማስደሰቅ፡ ማስመታት/ማስደቃት ። 

ማስደሰት፡ ማስጨቈን/ማስከበድ ። 

ማስደሰት፡ ብሩሀ ገጽ ማድረግ/ማ ሣቅ/አለማሳዘን ። 

ማስደረብ፡ ማስካብ/ማሳጠፍ ። 

ማስደረት፡ ማስደብደብ ። 

ማስደረቻ፡ ጊዜ/ቦታ ። 

ማስደረዝ፡ ደርዝ ማሰፋት/ማስደረግ ። 

ማስደረጊያ፡ ማሠሪያ/ጊዜ/ስፍራ/መ ሣሪያ ። 

ማስደረግ፡ ማሠራት/ማስበጀት/ማስከ ወን ። 

ማስደረጥ፡ ማሳሸት/ማስመታት ። 

ማስደራት፡ ማስለመጥ/ማዘርጋት ። 

ማስደርደሪያ፡ ማሰደሪያ/ማስደከኛ ። 

ማስደርደር፡ ማሰደር/ማስኰልኰል/ማ ስደከን ። 

ማስደቀን፡ ማስቀረብ/ማስቋት ። 

ማስደቀኛ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማስደቃት፡ ማስመታት/ማስወጋት ። 

ማስደቈስ፡ ማስፈጨት/ማስላም/ማስ መታት ። 

ማስደቈሻ፡ ጊዜ/መሰለቂያ/በትር ። 

ማስደቅደቅ፡ ማስወቀጥ/ማስጠቅጠቅ ። 

ማስደበር፡ ማስገዶም/ማስከበር/ማስበ ለጥ ። 

ማስደበቂያ፡ ማሰወሪያ/ማሸሸጊያ ። 

ማስደበቅ፡ ማሰወር/ማሸሸግ ። 

ማስደበብ፡ ማዘርጋት/ማስወጠር ። 

ማስደባት፡ ማስደፈጥ/ማሸመቅ ። 

ማስደነቅ፡ ማስገረም/ማስደመም ። 

ማስደንሰር፡ ማስቸሰር/ማስረፈቅ ። 

ማስደንቀር፡ ማሸጐር/ማስቀርቀር/ማ ስጋረጥ ። 

ማስደንቈል፡ ማስወጋት/ማስነቈር ። 

ማስደንበሪያ፡ ማስፈራርቾ ("የሰርን ጩ ኸት ያውሬ ቈዳ") ። 

ማስደንበር፡ ማስደንገጥ/ማስፈራት/ማ ሸሸት ። 

ማስደንበቅ፡ ማስቀዳት/ማስጠለቅ ። 

ማስደንባት፡ ማሳገግ/ማስወሰን ። 

ማስደንገጊያ፡ ማስወሰኛ/ማሳገጊያ ። 

ማስደንገግ፡ ማስወሰን/ማሳገግ ። 

ማስደንገግ፡ ማስፈሪያ/ማሳዘኛ ። 

ማስደንገጥ፡ ማስፈራት/ማንቀጥቀጥ/ማ ሳዘን (ዘፍ. ፱፡ ፪፡ ዘዳ. ፳፩፡ ፳፭) ። 

ማስደንጐሪያ፡ ማስደደቂያ ("ጊዜና መ") ። 

ማስደንጐር፡ ማስደደቅ/ማስፈንቀል ። 

ማስደንፈቅ፡ ማስለቀስ ። 

ማስደንፊያ፡ ማስፎከሪያ ። 

ማስደንፋት፡ ማስፎከር ። 

ማስደከር፡ ማስቆም/ማሰለፍ ። 

ማስደከን፡ ማሰደር/ማስደርደር ። 

ማስደከኛ፡ ማሰደሪያ/ማስደርደሪያ ። 

ማስደወል፡ ማስመታት/ማስጠዘል ። 

ማስደወሪያ፡ ማስጠንጠኛ/ማስጠቅለያ (ጊዜና መሣሪያ) ። 

ማስደወር፡ ማስጠንጠን/ማስጠቅለል ። 

ማስደወያ፡ ማስመቻ/ማስመድወቻ ። 

ማስደደቅ፡ ማስወጋት/ማስፈንቀል/ማ ስደንጐር/ማስገልበጥ ። 

ማስደደቅ፡ ማስወጋት/ማስፈንቀል/ማ ስደንጐር/ማስገልበጥ ። 

ማስደገሚያ፡ ማስነበቢያ/ማስተማሪያ ። 

ማስደገም፡ ማስነበብ/ማጸለይ/ማስወ ። 

ማስደገስ፡ የድግስ ሥራ ማሠራት ። 

ማስደገሻ፡ ጊዜና ቤት ። 

ማስደገን፡ ማስጐበጥ/ማስደከር ።

ማስደገኛ፡ ስፍራና ጊዜ ።

ማስደገግ፡ ማስኰራት/ማሳጀር ። 

ማስደገፊያ፡ ማስጠጊያ/ማንተራሻ/መ ጻፊያ ገበር ። 

ማስደገፍ፡ ማሳቀብ/ማስጠጋት/ማንተ ። 

ማስደግለል፡ ማስጠቅለል/ማስጠምጠም ። 

ማስደግለያ፡ ማስጠምጠሚያ ። 

ማስደግደጊያ፡ ማስታጠቂያ/ማስፈሪያ ። 

ማስደግደግ፡ ማስታጠቅ/ማስፈራት/ማንቀጥቀጥ ። 

ማስደጐም፡ ማሳገዝ/ማስረዳት/ማዕ ።

ማስደጐስ፡ ማስለበስ/ማሸለም ። 

ማስደፈ፡ ማሸሸጊያ/ማስደበቂያ ። 

ማስደፈሪያ፡ ማሰዶቢያ/ማስነጠቢያ ። 

ማስደፈር፡ ማሰደብ/ማስበዛት ። 

ማስደፈቅ፡ ማስነከር/ማስፈጨት ። 

ማስደፈን፡ ማስቀበር/ማስመረግ/ማዘ ጋት ። 

ማስደፈኛ፡ ማስቀበሪያ/ማዘጊያ ። 

ማስደፈጥ፡ ማሸመቅ/ማስደባት ። 

ማስደፋት፡ ማስፈሰስ/ማስገልበጥ ። 

ማስደፍደፊያ፡ ማስለጠፊያ/ማስመረ ጊያ/ማስለወሻ ። 

ማስደፍደፍ፡ ማስለጠፍ/ማስቀባት/ማስለወስ ። 

ማስደፍጠጥ፡ ማስረገጥ/ማስዳመጥ/ማ ስጨቈን ። 

ማስዳሰስ፡ ማስነካት/ማስዳበስ ። 

ማስዳስ፡ ማስፈጨት/ማስደቀቅ ። 

ማስዳበስ፡ ማስዳሰስ/ማስነካት ። 

ማስዳነት፡ ማስፎከር/ማስቈጣት ። 

ማስዳን፡ ማስፈወስ ። 

ማስዳወሪያ፡ ማስደወሪያ ። 

ማስዳወር፡ ማስደወር ። 

ማስዳጥ፡ ማስረገጥ/ማስፈጨት/ማስ ። 

ማስዶለት፡ ማሳደም/ማስመከር ። 

ማስዶለቻ፡ ማሳደሚያ/ማስመከሪያ ። 

ማስዶጐሻ፡ ማስለበሻ/ማሸለሚያ ። 

ማስጀጐል፡ ማስካብ/ማሳጠር/ማሸም ጠጥ ። 

ማስጀጐያ፡ ማሸምጠጫ/ማሸፈኛ/ቅ ጠል/ሣር ። 

ማስገለል፡ ማስቈረጥ/ማስለየት/ማስወገድ/ማስራቅ ። 

ማስገለያ፡ ማሳወጃ/ማስወገጃ ። 

ማስገለጥ፡ ማስገፈፍ/ማስለቀቅ ። 

ማስገለጫ፡ ማስከፈቻ/ማስለቀቂያ ። 

ማስገላመጥ፡ ማስገርመም ። 

ማስገልበጥ፡ ማስቀዳት/ማስለወጥ ። 

ማስገልበጫማ፡ ማሰደፊያ/ማስጨመሪያ ። 

ማስገልዶም፡ ግልድም ማስለበስ/ማስታጠቅ ። 

ማስገልገል፡ ማስገመስ/ማሳረስ/ማሠራት ። 

ማስገልገያ፡ ማስገመሻ/ማሳረሻ ። 

ማስገልፈፍ፡ ማስላጥ/ማሣቅ ። 

ማስገመል፡ ማስለብለብ ። 

ማስገመስ፡ ማሳረስ/ማስቈረስ ። 

ማስገመሻ፡ ማስተለሚያ/ማስቈረሻ ። 

ማስገመት፡ ማሰላት/ማስገምገም ። 

ማስገመቻ፡ ማሰሊያ/ማስገምገሚያ ። 

ማስገመን፡ ማስነደድ/ማስጠቈር/አን ። 

ማስገመያ፡ ማስለብለቢያ ። 

ማስገመድ፡ ማስፈተል/ማስከረር/ማስደበል ። 

ማስገመጃ፡ ስፍራ/ጊዜ/ሸንጎ (ገረገራ ግቢ የበዓል ቀን) ። 

ማስገመጥ፡ ማስነከስ/ማስበላት ። 

ማስገምገሚያ፡ ማስገመቻ (ማስጮኺያ መጮኺያ) ። 

ማስገምገም፡ ማስገመት/ማሸለግ (ማስጮኸ መጮኸ) ። 

ማስገምጠጥ፡ ማስነቀፍ/ማስናቅ ። 

ማስገሰል፡ ማነሣሣት/ማስቈጣት ። 

ማስገሰስ፡ ማስጠፋት/ማስለወጥ/ማስ ። 

ማስገሰሻ፡ ስፍራና ጊዜ ። 

ማስገሠጥ፡ ማሳል/ማስነጠስ ። 

ማስገሣት፡ ማስፈሰስ/ማስጮኸ ። 

ማስገረሚያ፡ ማስደነቂያ ። 

ማስገረም፡ ማስደነቅ/ማስፈራት ። 

ማስገረዝ፡ ማስቈረጥ/ማስቀንጠብ ። 

ማስገረዣ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማስገረፊያ፡ ፍርድ ዐውድ አደባባይ ። 

ማስገረፍ፡ ማስቈንደድ/ማሸምተር (ግብ. ሐዋ. ፳፪፡ ፳፭) ። 

ማሥገሪያ፡ ዓሣ መያዣ መረብ ቋኛት ሻታ ጕር ብርብራ ።

ማስገራት፡ ማስገረፍ/ማስቀጣት ። 

ማሥገር፡ ማዘለል/መያዝ። 

ማስገርመም፡ ማስገላመጥ ። 

ማስገርሰስ፡ ማስነቀል/ማስፈለስ ። 

ማስገርገር፡ ማስቀርቀር/ማስተከል/ማሳወክ/ማስቆም ። 

ማስገሽለጥ፡ ማስላጥ/ማስገፈፍ/ማሣቅ ። 

ማስገበሪያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማስገበር፡ ማስቀረጥ፡ ተገዥ ማድረግ/ማስደረግ። 

ማስገበዝ፡ ማስደለዝ፡ ማስመረግ፡ ማስለሰን፡ ማስቀባት።

ማስገበዣ፡ ማስደለዣ፡ ማስመረጊያ፡ ማስበየጃ (መሣሪያና ጊዜ)።

ማስገበድ፡ ማስፈለጥ፡ ማሠንጠቅ።

ማስገቢያ፡ ማስከተቻ ማስመሪያ ጊዜና ዕቃ፡ በረት ጋጣ ። 

ማስገባት፡ ማስጨመር ማስከተት ። 

ማስገብየት፡ ማስለወጥ፡ ማስገዛት።

ማስገብገብ፡ ማስቸኰል፡ ማጣደፍ።

ማስገተም፡ ማስቃም/ማስቻም ። 

ማስገተር፡ ማሳብ/ማስወጠር/ማስቆም ። 

ማስገታት ማስቆም ማስከ ቦታ ። 

ማስገታት፡ ማስከልከል/ማስቆም ። 

ማስገነን፡ ማስከበር ። 

ማስገነዝ፡ ማስከፈን/ማሸፈን/ማሳሰር ። 

ማስገነዣ፡ ስፍራ/ጊዜ/ዐልጋ/ክርና መርፌ ። 

ማስገንታት፡ ማስጮኸ/ማስቈጣት ። 

ማስገንዘቢያ፡ ማስታወሻ/ማሳሰቢያ ። 

ማስገንዘብ፡ ማሳሰብ/ማስታወስ ። 

ማስገንደስ፡ ማሰበር/ማስወደቅ ። 

ማስገንገን፡ ማስጠርጠር (ሥጋት ማሳደር) ። 

ማስገንገኛ፡ ማስፈሪያ ። 

ማስገንጠል፡ ማሰበር/ማስለየት ። 

ማስገንጠያ፡ ስፍራ/ጊዜ ። 

ማስገንፈል፡ ማስማሸት ። 

ማስገንፊያ፡ ምድጃ/ጊዜ/መሣሪያ ። 

ማስገንፋት፡ ማስላግ/ማስጠበስ/ማስበ ። 

ማስገኘት፡ ማምጣት/ማቅረብ/ማሲ ። 

ማስገኛ፡ መፍጠሪያ/መውለጃ (አምላ ካዊ ሥራ ፲ማሕፀን) ። 

ማስገዘት፡ ማስለየት/ማስወገዝ። 

ማስገዘቻ፡ ማስወገዣ። 

ማስገዘፊያ፡ ስፍራና ጊዜ ። 

ማስገዘፍ፡ ማስጓራት/ማስጋፈት። 

ማስገዛት፡ ማስገብየት/ማሸመት/ማስዋጀት/መሾም/ማሠልጠን። 

ማስገዝገዝ፡ ማስከርከር/ማስመገዝ። 

ማስገዣ፡ ማስገብያ/ማሸመቻ ። 

ማስገደል፡ ማሳደን/ማስመታት/ማስደበብ/ማሳነቅ/ማሳረድ ።

ማስገደቢያ፡ ማስከተሪያ/ማሳገጃ ። 

ማስገደብ፡ ማስከተር/ማስደገፍ/ማሳገድ/ማስደልደል ። 

ማስገደያ፡ ማስደበቢያ (ቦታ/ጊዜ) ።

ማስገደድ፡ በግድ ማዘዝ/ማሠራት። 

ማስገደጃ፡ ቦታና ጊዜ/መሣሪያ። 

ማስገደፍ፡ ጦምን ማስተው/ማስጣል ። 

ማስገጊያ፡ ማቅኒያ፡ ማንጋጠጫ፡ ማርዘሚያ፡ ምክንያት፡ ሥግሪያ።

ማስገግ፡ ማቅናት፡ ማንጋጠጥ (ዐንገትን) ።

ማስገጠሚያ፡ ማዘጊያ/ማዘፈኛ ጊዜና ስፍራ ። 

ማስገጠም፡ ማዘጋት/ማሳተም/ማስከደን ። 

ማስገጥገጥ፡ ማስቀጥቀጥ/ማስመታት ። 

ማስገጨት፡ ማስመታት/ማስለተም/ማስኰርኰም ። 

ማስገፈር፡ ማስቻም/ማስቃም ። 

ማስገፈት፡ ማስጠጣት/ማስገፈፍ/ማዠ ። 

ማስገፈቻ፡ ማስጠጫ (ጊዜና መሣሪያ) ። 

ማስገፈፍ፡ ማስለየት/ማስላጥ/ማስራቈት ። 

ማስገፊያ፡ ማስበደያ/ማስና ። 

ማስገፋት፡ ማስበደል/ማስናጥ ። 

ማስገፍተር፡ ማስገፋት ። 

ማስገፍገፍ፡ ማሠራት/ማስገፋት ። 

ማስጋለቢያ፡ ማስበረሪያ/ማስሮጫ ። 

ማስጋለብ፡ ማስበረር/ማስሮጥ/ማስወነበድ ። 

ማስጋረድ፡ ማስከለል/ማዘርጋት ። 

ማስጋረጃ፡ ማስከለያ/ማስመከቻ ። 

ማስጋረጥ፡ ማሰካት/ማስበጣት ። 

ማስጋበስ፡ ማስጋፈፍ/ማሰብሰብ። 

ማስጋት፡ ማስጠጣት/ማስጐንጩት ። 

ማስጋዝ፡ ማስወሰድ/ማስመጣት/ማሳሰር ።

ማስጋዣ፡ ማስወሰጃ/ማስመጫ/ማሳሰሪያ ።

ማስጋዳት፡ ማሳሰር/ማሳገድ ። 

ማስጋገሪያ፡ ማስደፊያ/ማስበሰያ። 

ማስጋገር፡ አክንባሎ ማስደፋት/ማስበሰል ። 

ማስጋጠጥ፡ ማስጠረግ/ማስደድ። 

ማስጋጥ፡ ማስነት/ማስገጠብ/ማስበላት ። 

ማስጋፈፊያ፡ ማሳወጃ/ማሰብሰቢያ ። 

ማስጋፈፍ፡ ማሳወድ/ማሰብሰብ ። 

ማስጋፍ፡ ማስጠረግ/ማስጠጣት ። 

ማስጌጥ፡ ማሸለም/ማስለበስ ። 

ማስጌጫ፡ ማሸለሚያ ጌጥ ጊዜ ስፍራ ። 

ማስጐለል፡ ማሠራት/ማስጫን ። 

ማስጐለት፡ ማስጠምዘዝ/ማስቆም/ማስከለል ። 

ማስጐለቻ፡ ማስቆሚያ/ማስከለያ (ጊዜና ስፍራ) ። 

ማስጐለያ፡ ጊዜ (፪ ዕንጨትና ገመድ) ። 

ማስጐልጐል፡ ማስቈንጨት/ማሶጣት/ማስናድ ። 

ማስጐልጐያ፡ ማስቈንጫ/ማስለቀሚያ ። 

ማስጐመር፡ ማስነፋት/ማስኰራት ። 

ማስጐመድ፡ ማስጐረድ/ማስጐንደብ ። 

ማስጐመጃ፡ ማስጐንደቢያ/ማስበጠሻ ። 

ማስጐምዠት፡ ማስቋመጥ/ማስቃር ። 

ማስጐምዣ፡ ማስቋመጫ/ማለፊያ ምግብ ወይም ሌላ ነገር ። 

ማስጐሰም፡ ማስመታት/ማሳዘን ። 

ማስጐስጐስ፡ ማስጐረሥ/ማስጠቅጠቅ ማስጐትጐት ። 

ማስጐረድ፡ ማስቈረጥ/ማስመቀስ ። 

ማስጐሪያ፡ ማስከመሪያ/ማስቈለያ ። 

ማስጐራት፡ ማሰብሰብ/ማስከመር ። 

ማስጐርጐር፡ ማስበርበር/ማስጓጐጥ ። 

ማስጐሸም፡ ማስደሰት ። 

ማስጐበጥ፡ ማስጐንበስ፡ ማስቀሰት ።

ማስጐባት፡ ማስደገፍ፣ ጕቦ ማሰጠት።

ማስጐብኘት፡ ማስጠየቅ፡ ማስፈቀድ፡ ማሰለል ።

ማስጐብኛ፡ ማስጠየቂያ፡ ማሰለያ።

ማስጐብደድ፡ ማስጐንበስ፡ ማስፈንደድ።

ማስጐብደጃ፡ ማስጐበጫ፡ ማስጐንበሻ።

ማስጐብጐቢያ፡ ማሸለሚያ፡ ማስደጐሻ።

ማስጐብጐብ፡ ማስያጐስ፡ ማስለወስ።

ማስጐተት፡ ማሳብ/ማስጠራት ። 

ማስጐተቻ፡ ማሳቢያ (ዕርሻ መንገድ) ። 

ማስጐትጐት፡ ማስነቅነቅ/ማስወትወት ። 

ማስጐቸት፡ ማስከመር/ማስቈለል ። 

ማስጐቻ፡ ማስከመሪያ/ማስቈለያ ። 

ማስጐነጥ፡ ማስደፈር/ማስገፋት ። 

ማስጐነፍ፡ ማሳጀል/ማሳነጽ/ማስደ ። 

ማስጐን፡ መዳፍ (የግራ ውስጥ እጅ ጥዋ አንኮላ ዋን፵) ። 

ማስጐንበስ፡ እንዲያጐነብስ ማስደረግ/ማስቀለስ ። 

ማስጐንበሻ፡ ማስቀለሻ/ማስጐበጫ ። 

ማስጐንተል፡ ማስጐነጥ/ማስገፋት ። 

ማስጐንደል፡ ማሰንጋት ። 

ማስጐንደያ፡ ማሰለቢያ (ጊዜ ስፍራ) ። 

ማስጐንጐን፡ ማስታታት/ማስቈነን ። 

ማስጐንጐኛ፡ ስፍራና ጊዜ መሣሪያ ። 

ማስጐንጨት፡ ጕንጭ ማስደረግ ። 

ማስጐዝጐዝ፡ ማስበተን/ማስነስነስ/ማስነጠፍ ። 

ማስጐዝጐዣ፡ ጊዜ/ቦታ ። 

ማስጐደል፡ ማስቀነስ/ማስነቀስ። 

ማስጐደቢያ፡ ማስማሻ/ማስቈፈሪያ (ጊዜና መሣሪያ)። 

ማስጐደብ፡ ማስማስ/ማስጐድጐድ ። 

ማስጐደፍ፡ ጕድፍ ማስፈሰስ ።

ማስጐዳት፡ ማስመታት/ማሰበር ። 

ማስጐድጐድ፡ ማስማስ/ማስከተት። 

ማስጐድፈሪያ፡ ጊዜና መሣሪያ። 

ማስጐድፈር፡ ማስማስ/ማዛቅ/ማስበተን ። 

ማስጐጃ፡ ማሰበሪያ/ማስኰነኛ ። 

ማስጐጐም፡ ማስወጋት ። 

ማስጐፍር፡ ማስማር/ማስመር ። 

ማስጓዝ፡ ማዘገም (በመንገድ ዝግ ቀስ ማስደረግ ኼደ) ። 

ማስጓዣ፡ ጊዜና መሣሪያ/ጐዳና ። 

ማስጓጐሪያ፡ ማስጮኺያ ። 

ማስጓጐር፡ ማስጮኸ ። 

ማስጓጐጥ፡ ማስወጋት/ማሸቅሸቅ። 

ማስጠለቅ፡ ማስጠቀስ/ማስለበስ ። 

ማስጠለፊያ፡ ማሲያዣ/ማዘምዘሚያ ጊዜ ስፍራ ። 

ማስጠለፍ፡ ማሲያዝ/ማስነጠቅ/ማዘ ምዘም ። 

ማስጠሊያ፡ ማስነቀፊያ ። 

ማስጠላት፡ ማስነቀፍ ። 

ማስጠመቂያ፡ የጠላ ዕቃ ("ጋን") ። 

ማስጠመቅ፡ ማስነከር/ማሳጠብ ። 

ማስጠመድ፡ እንዲጠምዱ እንዲጠመዱ ማስደረግ/ማስጠላት ። 

ማስጠመጃ፡ ቀንበር/ሠረገላ ። 

ማስጠሚያ፡ በርበሬ/ቅመም/ቅባት የበዛበት ምግብ ("ወጥ") ። 

ማስጠሚያ፡ ባሕር፡ ረግረግ።

ማስጠማት፡ ውሃ ጥም ማምጣት/ማ ሳደር ። 

ማስጠም፡ ማግባት፡ ማጥለቅ፡ ማዝቀጥ። 

ማስጠምዘዝ፡ ማስጦዝ/ማስገመድ ' ማስከረር ። 

ማስጠምጠም፡ ማስጠቅለል/ማስደመር ። 

ማስጠረቂያ፡ ስፍራ/ጊዜ ። 

ማስጠረቅ፡ ማስቸንከር ። 

ማስጠረቢያ፡ ጊዜና ስፍራ/መሣሪያ ። 

ማስጠረብ፡ ማሳነጥ/ማስቀጠን ። 

ማስጠረጊያ፡ ማስቈረጫ/ማሳወጃ ። 

ማስጠረግ፡ ማስወልወል/ማሳወድ/ማስቈረጥ ። 

ማስጠሪያ፡ ጊዜ/ስፍራ/ምክንያት ። 

ማስጠራት፡ ና ማስባል ("ስምን ማስነ") ። 

ማስጠርኘት፡ ማዘገን ። 

ማስጠርኛ፡ ማዘገኛ ። 

ማስጠቀሚያ፡ ረብ/ጥቅም ማሰጫ ። 

ማስጠቀም፡ ማስረባት/ማሰፋት ። 

ማስጠቀስ፡ ማስነከር ። 

ማስጠቂያ፡ ማስበደያ/ማስጐጃ ። 

ማስጠቃት፡ ማሰረር/ማስገፋት/ማዕበ ደል ። 

ማስጠቈሚያ፡ ማስመልከቻ/ማስጫሪያ ከከ ። 

ማስጠቈም፡ ማስመልከት/ማሳከክ ። 

ማስጠቈር፡ ማስጐነፍ/ማስነቀስ ። 

ማስጠቅለል፡ ማሸብለል/ማስጠምጠም ። 

ማስጠቅለያ፡ ማሸብለያ ። 

ማስጠቅጠቂያ፡ ማስመሊያ/ማስደፈኛ ("ጊዜና መሣሪያ") ። 

ማስጠቅጠቅ፡ ማስወጠቅ/ማስመላት ማስደፈን ። 

ማስጠበስ፡ ማስተኰስ/ማስፈላት ። 

ማስጠበቂያ፡ ማስከልከያ ("እንዳይነካ ማስደረጊያ") ። 

ማስጠበቅ፡ ማስከልከል/ማሳገድ ። 

ማስጠበብ፡ ማስጨነቅ ።

ማስጠበብ፡ ማስጨነቅ.

ማስጠባት፡ ማስመግመግ/ማስመጥመጥ ። 

ማስጠብጠቢያ፡ ማስገረፊያ/ብልት ማስወጫ/ስፍራ/ጊዜ ። 

ማስጠብጠብ፡ ማስገረፍ/ማስበለት ። 

ማስጠናት፡ ማስጠንከር/ማስተማር/ማ ስቀጸል ። 

ማስጠንቀል፡ ማስቈንጠር/ማስነከስ ። 

ማስጠንቀቂያ፡ ማስታወቂያ/ማስኰስ ሪያ ። 

ማስጠንቀቅ፡ ማስታወቅ/ማስኰስተር ። 

ማስጠንቈል፡ ማስረት/ማስነቈር ። 

ማስጠንቈያ፡ ማስረቻ/ማስነቈሪያ ። 

ማስጠንጠን፡ ማስነቀዝ/ማሰለቅ/ማስጠቅለል ። 

ማስጠንጠኛ፡ ጊዜ/ስፍራ/መሣሪያ ። 

ማስጠኛ፡ መንገሪያ/ማስተማሪያ ። 

ማስጠየቅ፡ ማስመርመር፡ ማስጐብኘት ማስጠየቂያ፡ ማስመርመሪያ፡ ማስሞገቻ፡ ማስጐብኛ ።

ማስጠደፊያ፡ ማስቸኰያ ። 

ማስጠደፍ፡ ማስቸኰል ። 

ማስጠገን፡ ማሳከም/ማሳደስ/ማሳገዝ ። 

ማስጠገኛ፡ ማሳገዣ/ማሳደሻ ። 

ማስጠጊያ፡ ሰበሰብ/ታዛይ ። 

ማስጠጋት፡ ማቅረብ/ማሳደር ። 

ማስጠጠት፡ ማስቈጨት/ማሳዘን ። 

ማስጠጠቻ፡ ማሳዘኛ/ማስተከዣ ። 

ማስጠጣት፡ ማስማግ/ማስመለጥ ። 

ማስጠጥ፡ ማስጠረግ። 

ማስጠፈሪያ፡ ማሳሰሪያ/ማስገረፊያ ። 

ማስጠፈር፡ ማሳሰር/ማስገረፍ/ማስጠ ለፍ/ማስማገር ። 

ማስጠፊያ፡ ማስገደያ/ማስደምሰሻ ። 

ማስጠፋት፡ ማስገደል/ማስደምሰስ ። 

ማስጠፍጠፊያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማስጠፍጠፍ፡ ማዘርጋት/ማስነጠፍ/ ማስለበጥ ። 

ማስጣል፡ ማስወደቅ/ማስለቀቅ/ማስ ተዋ ። 

ማስጣስ፡ ማስወደድ/ማስነደል/ማስ ፈረስ ። 

ማስጣሻ፡ ማስነደያ/ማስፈረሻ ። 

ማስጣቈስ፡ ማስደፈር/ማስጐሽመጥ ። 

ማስጣት፡ መዘርጋት፡ መዘረር፡ መሰተር። 

ማስጣት፡ ማዘርጋት፡ ማዘረር፡ ማሰተር።

ማስጣያ፡ ማስለቀቂያ ("ጡት ማስተዋያ አመራሮ ከስከሶ አቈራራጭ ማስጣያ ነዶ ማስበተኛ ዐውድማ") ። 

ማስጣድ፡ ማስጫን/ማስደቀን ። 

ማስጣጣት፡ መገላለጥ፡ ማገላበጥ። 

ማስጣጫ፡ መገላለጫ፡ ማገላበ፵ (እጅ/ዕንጨት) ።

ማስጣፊያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማስጣፍ፡ ማጻፍ/ማስጠቀም/ማሰፋት ። 

ማስጦም፡ ጦም ማዋል/ማስዋል ። 

ማስጨለጥ፡ ማስጨረስ/ማስፈጸም ። 

ማስጨለፍ፡ ማስጠለቅ/ማስቀዳት ። 

ማስጨመሪያ፡ ማስገቢያ/ማስኩትን ዕቃ ጊዜ " 

ማስጨመር፡ ማሳከል/ማስደበል ። 

ማስጨስ፡ ማሳጠን/ማስኖር ። 

ማስጨረስ፡ ማስፈጸም/ማሳለቅ ። 

ማስጨረሻ፡ ማስፈጸሚያ ። 

ማስጨረት፡ ቀላድ ቃጫ ማስመሰል " 

ማስጨር፡ ማስር፡ ማስቧጨር። 

ማስጨቈን፡ ማስጫን/ማስጨፈቅ ። 

ማስጨቈኛ፡ የሚከብድ ነገር ። 

ማስጨቅጨቅ፡ ማስደፈን/ማስነዝነዝ/ ማስወቀጥ ። 

ማስጨብጨቢያ፡ ስፍራና ጊዜ ። 

ማስጨብጨብ፡ ቸብ ቸብ ማስደረግ ። 

ማስጨነቂያ፡ ማስጠበቢያ/ማስቸገሪያ ("ሥቃይ መከራ") ። 

ማስጨነቅ፡ ማስጠበብ/ማስቸገር (ምሳ. ፳፪፡ ፲፮፡ ሕዝ. ፵፭፡ ፱) ። 

ማስጨንገፍ፡ ማስመልመል/ማስወረድ/ ማስወጣት ። 

ማስጨከን፡ ማስቻል/ማስታገሥ ። 

ማስጨፈሪያ፡ ማዘለያ/ማስረገጃ ጊ ዜና ስፍራ ። 

ማስጨፈር፡ ማዘለል/ማስረገድ ። 

ማስጨፈቂያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማስጨፈቅ፡ ማስለሰቅ/ማስጠቅጠቅ ። 

ማስጨፈን፡ ማስከደን/ማሸፈን " 

ማስጨፍለቂያ፡ ማሳረሻ/ማስቀጥቀ ጠጠ ። 

ማስጨፍጨፊያ፡ ጊዜና መሣሪያ ። 

ማስጨፍጨፍ፡ ማስመታት/ማስቈረጥ ። 

ማስጪከኛ፡ ማስታገሻ ("ምክር ስብከት") ። 

ማስጫ (ምስጣሕ)፡ መዘርጊያ፡ መዘረሪያ፡ መሰተሪያ (አለት፡ ስፌት፡ ሰሌን፡ ኬሻ፡ ቍርበት፡ ሸማ፡ ሸክላ፡ የእህል፡ ገመድ፡ ሽቦ፡ የታጠበ ልብስ) ።

ማስጫን፡ በደንጊያ ማስወቈን ("ስ ፈቅ") ። 

ማስጫኛ፡ የጭነት ዕቃ/ጊዜ/ስፍራ ። 

ማስጮኸ፡ እንዲጮኸ ማስደረግ ። 

ማስጮኺያ፡ መርዶ/በትር/ዐለንጋ ። 

ማስፈለሚያ፡ ትዛዝ ፈቃድ ። 

ማስፈለም፡ ማስቀደም ማዠመር ። 

ማስፈለስ፡ ማስፈንቀል ማስነቀል ። 

ማስፈለሻ፡ ማስነቀያ ማስነገያ ። 

ማስፈለያ፡ ማስሞቂያ '

ማስፈለጊያ፡ ማሻ ስፍራ ። 

ማስፈለግ፡ ማሻት እንዲፈለግ ማስደረግ ። 

ማስፈለጥ፡ ማሠንጠቅ ማሸንሸን ። 

ማስፈለጫ፡ ጊዜ መሣሪያ ስፍራ ። 

ማስፈላት፡ ማስሞቅ ። 

ማስፈልሰፍ፡ ታይቶና ተሰምቶ የማ ያውቅ ዐዲስ እንግዳ ነገር ማሠራት "

ማስፈልቀቂያ፡ ቤት ጊዜ ። 

ማስፈልቀቅ፡ ማስበተን ማስለየት ማስ ከፈት ።

ማስፈልፈል፡ ማስማስ ማስነደል ማስቀ ረጽ ማስቀፍቀፍ ።

ማስፈልፈያ፡ ማስቀፍቀፊያ (ወታቦ ቅ ርግት ") ።

ማስፈሰስ፡ ማስደፋት ማስቸለስ ማስከ ንበል ።

ማስፈሰሻ፡ እጅ ትዛዝ ጊዜ ስፍራ ። 

ማስፈሣት፡ ማስደሰት ።

ማስፈሳት፡ እንዲፈሳ ማስደረግ ። 

ማስፈረሚያ፡ ጊዜ ስፍራ ጽሑፍ ። 

ማስፈረም፡ ፊርማ ምልክት ማስደረግ ። 

ማስፈረድ፡ ማስበየን ። 

ማስፈረጃ፡ ማስበየኛ ።

ማስፈረጅ፡ አገር ማሳየት (ነፋስ ማስ ቀበል ") ።

ማስፈሪያ፡ መስቀያ/ማሳረፊያ/ማስቀመጫ ።

ማስፈሪያ፡ ማሥጊያ ።

ማስፈራሪያ፡ ዥብ ዦሮ ቈራጭ ድብልብሌ "ማታ ኵቲ" ።

ማስፈራሪያ፡ ጐበዝ ሐርበኛ የጦር ገበሬ (ካለ እከሌ የሚባል - ያገር መመኪያ ") ። "ወጥና ዘመድ ማስፈራሪያ ነው" እንዲሉ ።

ማስፈራራት፡ "ያዝ ኵቲ" ማለት ። 

ማስፈራርቾ፡ ደበሎ ለብሶ በሰብል መካከል የቆመ አሻንጕሊት (በሩቁ ሰው የሚመስል ተምሳሊት ") ።

ማስፈራት (አፍርሆ)፡ ማባባት ማሥ ጋት ማስጠርጠር ("(ዘፍ. ፱፥ ፪)") ።

ማስፈር፡ መስቀል/ማስቀመጥ/ማሳረፍ። 

ማስፈርቀቅ፡ ማስፈንቀል ማስፈልቀቅ ። 

ማስፈርጠጥ፡ ማስጋለብ ማስኰብለል ። 

ማስፈርፈር፡ ማስደቀቅ ማሸርሸር ። 

ማስፈሻ፡ ፈስ ማስወጫ ድብደባ ። 

ማስፈቂያ፡ ማስቈሪያ ማስበጫ (ጊዜ መሣሪያ ስፍራ ") ።

ማስፈቃት፡ ማስቈራት ማስበጣት ማሠ ንጠቅ ።

ማስፈተል፡ ማስከረር ማስጠመር ። 

ማስፈተር፡ ማስወጠር ።

ማስፈተሻ፡ ማስመርመሪያ ማስቀንቀኛ ። 

ማስፈተሽ፡ ማስበርበር ማስመርመር ። 

ማስፈተት፡ ማስቈረስ ማስተንተን ። 

ማስፈተቻ፡ ማስቈረሻ ማስተንተኛ ። 

ማስፈተን፡ ማስሞከር ማስመርመር ። 

ማስፈተኛ፡ ማስፈተሻ ማስሞከሪያ ። 

ማስፈተያ፡ ቤት ጊዜ ።

ማስፈተጊያ፡ ማስወቀጫ ማሳወጃ ። 

ማስፈተግ፡ ማስወቀጥ ማሸክሸክ ማሳ ሸት ማሳድ ።

ማስፈታት፡ ማስለቀቅ ማስተው ። 

ማስፈትለኪያ፡ ማስወጫ ።

ማስፈትለክ፡ ማስወጣት ማሾለክ ። 

ማስፈትፈት፡ ማስራስ ማስደቀቅ ። 

ማስፈትፈቻ፡ ሳሕን ዐልጫ መረቅ ።

ማስፈቻ፡ ማስለቀቂያ ማስተዊያ (ገንዘብ ጸሎት ") ።

ማስፈንቀል፡ ማስገልበጥ ማስቀረፍ ። 

ማስፈንቀያ፡ ማስገልበጫ ። 

ማስፈንቸር፡ ማስወደቅ ማስገደል ። 

ማስፈንከሪያ፡ ማስከፈቻ ማዘርጊያ ።

ማስፈንከር፡ ማስገለጥ ማስከፈት ። 

ማስፈንከት፡ ማስፈለጥ ማስከፈል ማስ ገመስ ።

ማስፈንከቻ፡ ስፍራ ጊዜ በትር ። 

ማስፈንደድ፡ ማስጐንበስ ። 

ማስፈንደጃ፡ ስፍራ ጊዜ ። 

ማስፈንገል፡ ማስጣል ማስወደቅ ማ ስገልበጥ ።

ማስፈንገያ፡ ማስጣያ ማስወደቂያ ። 

ማስፈንጠሪያ፡ ማስወጫ (በቃታ ጫፍ ያለች ብረት ") ።

ማስፈንጠሪያ፡ የወጥመድ ለበቅ ። 

ማስፈንጠር፡ ማስወለቅ ማስወጣት ። 

ማስፈንጠቂያ፡ ማስረጫ ማስበተኛ " 

ማስፈንጠቅ፡ ማስረጩት ማስበተን ። 

ማስፈንጠዝ፡ ማስደሰት ። 

ማስፈንጠዣ፡ ማስደሰቻ ። 

ማስፈንጨት፡ ማስቦረቅ ማዘለል ። 

ማስፈንጫ፡ ማስቦረቂያ ማለያ ። 

ማስፈከሪያ/ማስፎከሪያ፡ ማስደንፊያ አዳራሽ ጠጅ ።

ማስፈከር/ማስፎከር፡ ማስደንፋት (ዘ ራፍ ያንተ አሽከር ማሠኘት ") ።

ማስፈወስ፡ ማስዳን ።

ማስፈወሻ፡ ማስዳኛ "

ማስፈየድ፡ ማስረባት ማስጠቀም " 

ማስፈጀት፡ ማስጨረስ ማሳለቅ ። 

ማስፈጃ፡ ማስጨረሻ ።

ማስፈግፈግ፡ ማስፋቅ ማስጠረግ (ፈ ቀቅ ማሠኘት ") ።

ማስፈጠ፡ ማስጐረጫ ማስቸኰያ ። 

ማስፈጠሚያ፡ ዳኛ ሹም " 

ማስፈጠም፡ ማስጨረስ ማስቈረጥ ። 

ማስፈጠር፡ ማስደረግ ማሠራት " 

ማስፈጠን፡ ማስቸኰል ። 

ማስፈጠጥ፡ ማስጐረጥ ማስቸኰል ። 

ማስፈጥፈጥ፡ ማስፈንከት ።

ማስፈጨት፡ ማስከርተፍ ማሶለቅ ። 

ማስፈጫ፡ ስፍራ ጊዜ ።

ማስፈፊያ፡ ማንካፈፊያ ።

ማስፈፍ፡ ማንካፈፍ ።

ማስፊያ፡ መዳፍ ውስጥ እጅ ምጣድ/ሰፌድ የድፎ ።

ማስፋቂያ፡ ስፍራ ጊዜ መሣሪያ ። 

ማስፋቅ፡ ማስወት ማስጠረግ ማስ ላግ ።

ማስፋት፡ መዘርጋት/ማጠፍጠፍ/መጋገር ።

ማስፎነን፡ ማሠንጠቅ ማስቈረጥ ። 

ማስፎነኛ፡ ማስቈረጫ መሣሪያ ።

ማሶምሶሚያ፡ እግር/ሜዳ/መንገድ ።

ማሶምሶም፡ ማረጥረጥ/ማረትረት።

ማሶች፡ ነጮች ቈርበቶች። 

ማሶክሶኪያ፡ መኼጃ (እግር/ሜዳ) ።

ማሶክሶክ፡ መኼድ ። 

ማረ (መሐረ)፡ ይቅር አለ/ይቅርታ አደረገ (ዕዳን/በደልን ተወ/ለቀቀ) ። ዐዘነንና ራራን ተመልከት። (ተረት)፡ "ቀብረው ሲመለሱ እግዜር ይማርዎ። ድኻ ተበድሎ ማሩኝ ይላል ቶሎ"። (ሲምር ያስተምር)፡ በልጅ ኢያሱ ጊዜ ፊታውራሪ ይብሳ ሰፈር ፪ ሌቦች ሌሊት እሰው ቤት ገብተው መብራት አብርተው በባለቤቱ ራስጌ ሰይፍ ሰይፋቸውን መዘው ግራና ቀኝ ቆሙና ዕቃውን ሲያስግዙ ሚስቱ ነቅታ "ምንድነው?" ብትል፡ ባልዮው "ተይ ዝም በይ ሚካኤልና ገብርኤል ናቸው" አለ፡ ሌቦቹም ሣቁና ዕቃውን ጥለውለት ኼዱ ይባላል።

ማረ፡ ቈፋፈረ/ሞጫጨረ/ጻጻፈ ። 

ማረሚያ፡ አፍንጫ ማጽጃ መሐረብ መንዲል ።

ማረሚያ፡ ያረም መንቀያ ዶማ መኰ ትኰቻ (የጽፈት ማስተካከያ ቀለም ብር ርሳስ ") ።

ማረማመድ፡ ማስተላለፍ፡ ማጋባት።

ማረማመጃ፡ ማስተላለፊያ።

ማረም፡ መተው መኰትኰት መንቀል ማስገለል ማስተካከል ማጽዳት ።

ማረሳረስ፡ ማራራስ።

ማረስ (ሐሪስ)፡ መግመስ መገልገል መቀብቀብ ማየም ("(መክ. ፭፥ ፱)") ።

ማረስ (ኀርሶ)፡ መመገብ መቀለብ (ማብላት ማጠጣት ") ።

ማረስረስ፡ ማራስ ማጨቅየት።

ማረረ (አሪር/አረረ/ማእረር)፡ ነዶ/ለመነ/ቃረመ።

ማረሪያ፡ መቃጠያ መክሰያ "

ማረራ፡ ልመና/ቅርሚያ። 

ማረር፡ መቃጠል መጥቈር መግመን መክሰል ።

ማረር፡ ማለቅ መበጣጠስ ። 

ማረሻ (ማሕረስ)፡ የርሻ መሣሪያ (በዕርፍ ጫፍ አዋዶ መሬትን መግመሻ መገልገያ ማየሚያ ብረት - ፩ሳሙ. ፲፫፥ ፳፩ - ፳፪) ። ለጊዜም ይነገራል ።

ማረሻ (ምኅራስ)፡ ገንፎ እንቀት ማር ተልባ ሥጋ ቅቤ (የመሰለው ኹሉ ") ።

ማረሻ፡ ማፋጸሚያ ። 

ማረሻ፡ የበሬ ዕቃ፡ ዐረሰ። 

ማረሻ፡ የኮከብ ስም í ማረሻ የሚመ ስል ኮከብ ።

ማረቂያ፡ ሰጐጥ የዛፍ ሥር ባላ ባ ልቾ ዕንጨት ።

ማረቅ፡ ማቅናት ጕብጠትን ማራቅ (ቀጥ ለጥ ማድረግ ") ።

ማረቆ፡ በጕራጌ ክፍል ያለ አገር።

ማረበድ፡ መቸኰል መቈጣት መለፍለፍ ። 

ማረበጃ፡ መቈጫ ማበጃ መለፍለፊያ ጊዜ ምክንያት ። 

ማረቢያ፡ መግቢያ መጥለቂያ ። 

ማረቢያ፡ መፋቂያ ማቅሊያ መጥረቢያ

ማረባየት፡ መርገጥ/መረምረም ። 

ማረባያ፡ መርገማ/መረምረሚያ ("የሶውና የከብት እግር ") ።

ማረብ፡ መግባት መጥለቅ (ጥንቅር ማለት ") ።

ማረብ፡ መፋቅ ማቅላት ።

ማረብረቢያ፡ ማረበጃ/ምላስ ። 

ማረብረብ፡ ማረበድ ። 

ማረታታት፡ ማሸናነፍ።

ማረታቻ፡ ማሸናነፊያ።

ማረት፡ ማርት ማድረግ/መጠንቈል። 

ማረት፡ ማበላለጥ/ማፈካከር ። 

ማረት፡ ማከብ፡ መክበብ፡ እራት መብላት፡ መቀርቀብ፡ መወደን።

ማረትረት፡ ማረጥረጥ፡ ማሶምሶም፡ መዘብዘብ።

ማረትረቻ፡ መንገድ እግር።

ማረቻ፡ መብሊያ፡ መወደኛ፡ ማሰሪያ፡ ማታ ገበታ ገመድ ቅራና።

ማረቻ፡ ጊዜ/ገበያ/አደባባይ ። 

ማረን፡ ማገድ መጠበቅ፡ ሐይ ማለት ። 

ማረኝ ማረኝ ይቅር ለግዜር አባባለ (አፈቃ ቀረ አሳሳመ ") ።

ማረከ (ማህረከ)፡ በጦር ኀይል በትምርት በታምራት በስብከት በፍቅር ያዘ (ዘረፈ/በዘበዘ/ወሰደ/ይዞ ኼደ) ።

ማረካ፡ የመማረክ ሥራ (ዘረፋ/ብዝበዛ) ። 

ማረካከስ፡ ከቁም ነፃ አለመቍጠር።

ማረካከቢያ፡ ማቀባበያ።

ማረካከብ፡ ማቀባበል።

ማረዳዳት፡ ማስተጋገዝ።

ማረዳጃ፡ ማስተጋገዣ።

ማረድ፡ መከርከር መገዝገዝ መቍረጥ (መማስ መጐደብ ማጐድጐድ - ኢሳ. ፳፪፥ ፲፫) ። 

ማረጃ ካራ ወቄራ ቄራ ዶማ ። 

ማረገ ቢስ፡ ዝኒ ከማሁ (ውርደትን እንጂ ክብርን የማይወድ - "ማረገ ቢስ እራቱ ገሚስ" እንዲሉ) ።

ማረገኛ (ኞች)፡ ማረግ ያለው ባለ ማረግ (የጨዋ የመኰንን ልጅ ") ።

ማረጋገጥ፡ ማደላደል/ማረጋጋት ። 

ማረጋገጫ፡ ማደላደያ/ማረጋጊያ ። 

ማረጋገፍ፡ ሙላልሶ ማርገፍ ። 

ማረጋገፍ፡ ማፋታት, ማዋረድ, ማባነን. 

ማረጋጊያ፡ ማጸናኛ/ማበረታቻ ።

ማረጋጋት፡ ማጸናናት/ማረጋገጥ ። 

ማረግ (ማዕርግ)፡ በሀብት በሹመት በመንፈሳዊ ' ሥራ የወጣኒ ' የማእከላዊ ' የፍ ጹም ደረጃና ክብር ("(ግጥም)" - ትላንት የሞተ ሰው ወሰው ባለማረግ ባለ፳ ውሻ ባለ፴ በግ ") ።

ማረግ (ዐሪግ)፡ መውጣት ወደ አየር አቅንቶ መኼድ ።

ማረግ እሌቱ፡ ማረግን እንደ እሌት የሚያይ የሚቈጥር ሰው ።

ማረግ፡ ካምሳ ዓመት በላይ ያለ የሴት ዕድሜ ።

ማረግላ (ሔኖ ፲፬ ፥ ፯)፡ ትርጓሜ ። 

ማረግረጊያ/መረግረጊያ፡ መነቃነቂያ, መወዛወዣ. 

ማረግረግ/መረግረግ፡ መነቃነቅ, መወዛወዝ. 

ማረጠ፡ ሸሸ/ከሳ/መነመነ/ነጠፈ። 

ማረጣጠብ፡ ብዙ ጊዜ ማርጠብ።

ማረጥ፡ ወሊድን ማቆም ማቍረጥ (ማበደር ") ።

ማረጥረጥ፡ መሮጥ፡ ማዘጥዘጥ፡ ማረትረት።

ማረጥረጫ፡ መሮጫ፡ ማዘጥዘጫ እግር።

ማረፈቂያ፡ ስፍራ ጊዜ ድካም እርጅና።

ማረፈቅ፡ መድከም፡ ምድር መያዝ፡ አለመነሣት።

ማረፊያ፡ መቍረ መቀስ ። 

ማረፊያ፡ ስፍራ ቦታ መቀመጫ መ ደብ ወንበር ዐልጋ ጊዜ ("(ዘዳ. ፳፰ - ፷፭ - ኢሳ. ፲፩፥ ፲፡ ማቴ. ፰፥ ፳)") ።

ማረፋፈድ፡ የማርፈድ ድርብ።

ማረፍ፡ መቀመጥ ቍጭ ማለት መደ ገፍ (መሞት ") ።

ማረፍ፡ መቍረጥ ።

ማረፍረፊያ፡ መነስነሻ፡ ማርከፍከፊያ።

ማረፍረፍ፡ መነስነስ፡ ማርከፍከፍ።

ማሩኝታ፡ አጥፍቻለኹ ማሩኝ ማለት (ዕርቅ/ይቅርታ መጠየቅ) ። "ማረና ማር" በአማርኛ ይገጥማሉ። "ጠጅም አልቀመስነ ከተለየናችኹ፡ አውራው ከተያዘ ማሩን እባካችኹ" (ነጋድራስ ተሰማ እሸቴ) ።

ማሪ ።

ማሪ (መሓሪ)፡ የማረ/የሚምር (ይቅር ባይ) ።

ማሪ፡ የጨረ፡ የሚጭር፡ ጫሪ፡ ቧሪ ። 

ማሪያ፡ ያውድማ መካከል። 

ማሪያ፡ ፈጋራ ጕድጓድ ።

ማሪያማዪት (ማርያማዊት)፡ የሴት ልጅ ስም ("የማሪያም ወገን" ማለት ነው) ።

ማሪያም (ማርያም)፡ የሴት ስም (የነቢዩ ሙሴ ታላቅ እኅት፡ የስሙ ትርጓሜ "ዘመነ መራር" ማለት ነው ብለዋል አለቃ ኪ.ወ.ክ.) ።

ማሪያም ማሪያም፡ ያዋላጆች ጸሎት። እረኛም ከብት ሲያዋልድ "ማሪያም ማሪያም" ይላል። "ማሪያም ማሪያም" ሲሏት ስሟ እንኳን ማማሩ፡ ቤዛ የኾነችው ለፍጥረት ዓለሙ (ታቦት ዘፋኝ) ።

ማሪያም ስፌት፡ የማሪያም ስፌት (ከብልት በታች ከፊንጥጣ በላይ በመጋፊያ መካከል ያለ ስፌት የሚመስል ሥጋዊ ድንበር የጕያ መጋጠሚያ) ።

ማሪያም በሽልም ታውጣሽ፡ ሴት በወለደች ጊዜ ሰው ኹሉ ጠይቋት ሲመለስ እንዲህ ይላል ("ባለም በደስታ በጤና" ማለት ነው - ታውጣሽ ካራስ ቤት) ።

ማሪያም ባንች፡ የፈለጉትን ለማግኘት በማሪያም ተስፋ ማድረግ።

ማሪያም ታነጥፍለታለች፡ ሕፃን ሲወድቅ እንዲህ ይባላል።

ማሪያም ትማርሽ፡ ትገላግልሽ። 

ማሪያም ትቅረብሽ፡ ይህና ይህን የመሰለው ኹሉ በምጥ ጊዜ ይነገራል።

ማሪያም ትዳብስሽ፡ ትጐብኚሽ/ታክምሽ።

ማሪያም ትፍታው፡ የተሰወረውን ነገር ትግለጸው።

ማሪያም እናቱ፡ የሰው ስም (ባሥራ ስምንተኛው ሴክል በዝቋላ የነበረ ተራ መነኵሴ) ። ስለ ኀምስቱኣዕማደ ምስጢር በቅዱሳት መጻሕፍትና በሊቃውንት የሌለ ትምህርት ልብ ወለድ ፈጠራ ድርሰት ድርሳነ ባልቴት ከሐሳቡ እየፈጠረ በየገዳማቱና በየአድባራቱ ላልተማሩ ሰዎች የሚለፈልፍ (ከሃይማኖት መናፍቅነትን ከታሪክ ሐሰትን ከትምህርት ስሕተትን የሚሰብክ የላዋቆችና የዘባራቆች ወገን) ። የሱም ትምህርት አርድእትንና ሰመ አምላክን ይመስላል።

ማሪያም፡ ከቅድስት ሥላሴ ፪ኛውን አካል በድንግልና ፀንሳ በድንግልና የወለደች (ወላዲተ አምላክ በሥጋ) እመቤታችን።

ማሪያም ወደድ፡ የስድብ ስም (የጐንደር ፈላሾች በክርስቶስ አምኖ የተጠመቀውን ፈላሻ "ማሪያም ወደድ" ይሉታል) ።

ማሪያም ዘር፡ የገብስ ስም (ነጭ ገብስ) ። 

ማሪያም የሳመችው፡ ጥቍር ነጠብጣብ ሕፃን (የክርስትናው ለት የተቀባው ሜሮን ወይም ሽታ) ።

ማሪያም ጭንሽን ታሙቀው፡ ሴት ከወለደች በኋላ ሴቶች እንዲህ ይሏታል። 

ማሪያምን፡ ማላ። ልጆች ሲምሉ "ማሪያምን" ይላሉ። ማጠ ብለኸ ምጥንን እይ።

ማሪያሞች፡ በብሉይ በሐዲስ በማሪያም ስም የሚጠሩ ብዙዎች ሴቶች።

ማራመድ፡ ማሳለፍ፡ ማስኬድ፡ ማሠገር።

ማራመጃ/ማስኬጃ/ማሳለፊያ/ማሠገሪያ፡ 

ማራስ፡ መንከር፡ ማርጠብ ። ማራሻ፡ መንከሪያ፡ መዝፈቂያ ፣ ማርጠ

ማራሪ፡ የማረረ/የሚማርር (ለማኝ/ቃራሚ - "አራሪ ለላማራሪ ማራሪ ለበራሪ ይተው") ።

ማራሪያ፡ ማሳዘኛ።

ማራራስ፡ ማራጠብ ።

ማራራሻ፡ ማራጠቢያ ።

ማራራቂያ፡ ማነጣጠያ፡ ማለያያ።

ማራራቅ፡ ማለያየት፡ ማነጣጠል።

ማራራት፡ ማሳዘን።

ማራቀቂያ፡ ማስፈልሰፊያ።

ማራቀቅ፡ ማስፈልሰፍ።

ማራቂያ፡ ማግለያ፡ መወገጃ።

ማራቈት፡ መግፈፍ ።

ማራቈቻ፡ መግፈፊያ ጊዜ ስፍራ ምክ ንያት ። "ተራቈተና አራቈተ" ተደራራጊና አደራ ራጊ ሲመስል በተደራጊነትና ባድራጊነት መፈታቱን አስተውል ።

ማራቅ፡ ማግለል፡ መወገድ፡ መነጠል፡ መለየት።

ማራቢያ ማዋለጃ/ማባዣ/ማጣቀሚያ ።

ማራባት፡ ማዋለድ/ማባዛት/ማጣቀም ።

ማራት (መሐራ)፡ ሴት ከወለደች በኋላ የሚመጣባት ሆድ ቍርጠት፡ ትርጓሜው "ተዋት ይቅር በላት" ማለት ነው።

ማራት፡ ሆድቍርጠት—ማረ ። 

ማራት፡ መኵሳት ዐራ። 

ማራት፡ ዕዳሪ መውጣት መኵሳት ። 

ማራንጣ (መለጠ)፡ ኹለት ጫፍ ያለው ዐለንጋ። "ማር አምጣ" ማለት ይመስላል።

ማራከስ፡ ማስተዳደፍ፡ ማቃለል።

ማራከሻ፡ ማታለያ፡ ማናናቂያ።

ማራከቢያ፡ መክተቢያ፡ ማዝናኛ መሣሪያ።

ማራከብ፡ ማዳረስ፡ መክተብ፡ ማናኘት።

ማራኪ፡ የማረከ/የሚማርክ (ሐርበኛ/መምር - ኤር. ፵፰፥፴፪) ።

ማራኰት፡ ማጣላት፡ ማከራከር፡ ማስታ።

ማራኰቻ፡ ማገቻ፡ ማስታገያ።

ማራወጥ፡ ማሯሯጥ, ማባረር, ማሽቀዳደም - ማሯሯጥ, ማባረር, ማሽቀዳደም።

ማራዘሚያ፡ ማባዣ, ማበራከቻ, ትንሹን ትልቅ ማድረጊያ ዘዴ/ባልትና - ማብዣ, ማብዛትያ, ትንሹን ትልቅ ለማድረግ የሚጠቅም ዘዴ/መሳሪያ።

ማራዘም፡ ማሳለጥ, ማባዛት, ማበራከት - ማስረዘም, ማብዛት, ማብዛት።

ማራዠት፡ መሣተይ, ማስጨነቅ - ማሳዘን, ማስጨነቅ።

ማራድ፡ ማስፈራት, ማንቀጥቀጥ.

ማራገሚያ፡ ማረጋገሚያ/ማካካጄ/ ማለያያ ። 

ማራገም/ማረጋገም፡ ማካካድ/ማለያ 

ማራገቢያ (ዎች)፡ ከበሬ ግንባር የተበጀ ቈዳ ("ሸማ ሰፌድ ዝርግ ዕቃ መኪና") - በግእዝ መራውሕ ይባላል። 

ማራገብ፡ ነፋስን መስጠት / ማቀበል ("ሰበርን ገለባን ማስገለል") 

ማራገጝ፡ ጊዜ/ድንበር ። 

ማራገጥ፡ ማዋሰን/ማካለል ። 

ማራገፊያ፡ መፍቻ, ማውረጃ, ማብነኛ. 

ማራገፍ፡ መፍታት, ማውለቅ, ማውረድ, ማብነን, ማስወገድ. 

ማራጊያ፡ ማጸኛ/ማበራቻ ። 

ማራጋት፡ ማጻናት/ማበራታት ። 

ማራጠቢያ፡ ማራራሻ።

ማራጠብ፡ ማራራስ።

ማራጨት፡ ማፈናጠቅ, ማባተን - ማረጭ, መበተን።

ማሬ፡ አይጨስ ነደድ ("ቅጠሉምስር የሚመስል ዕንጨት እሳት ሲጨምሩት የሚ ንጫረር ጨሰን እይ") ። 

ማር (መሐር)፡ ይቅር በል/ተው/ልቀቅ።

ማር (መዓር)፡ በቁሙ፡ ከጣፋጭ የበለጠ ጣፋጭ ምግብ (ንቦች አበባን ኹሉ ቀሥመው ያዘጋጁት የጋገሩት እንጀራ ኹለንተናው ዐይን) ። (ተረት)፡ "ላህያ ማር አይጥማት ማሩን አምርሮ ወተቱን አጥቍሮ"። 

ማር፡ መምራት/ማዞር/መጠምዘዝ። 

ማር፡ ማጠጠር/ማጠንከር ። 

ማር፡ ጦር መቀንቀን ("ነገርመፈለግ") ። 

ማርመስ፡ መረመስ።

ማርመስመስ፡ ማንቀሳቀስ፡ ማነቃነቅ፡ ማላወስ።

ማርመስመሻ፡ ማንቀሳቀሻ፡ ማላወሻ።

ማርመሻ፡ መረመሻ።

ማርመድ፡ ማስነካት መን መተም።

ማርመጃ፡ መበያ ድልኸ እንጀራ ሰኰና።

ማርመጥመጥ፡ ማለፍለፍ፡ ማልከስከስ።

ማርመጥመጫ፡ ማለፍለፊያ።

ማርቀቂያ፡ ማቅጠኛ፡ ማሳነሻ ብር።

ማርቀቅ፡ ማቅጠን፡ ማሣሣት፡ ማሳነስ።

ማርቆስ፡ ካራቱ ወንጌላውያን ኹለተኛው (ካራቱ ዓመት ሦስተኛው በሕዝብ አነጋገር "ማርቆስ" ይባላል) ።

ማርበትበት፡ ማንተባተብ/ማንቀጥቀጥ ። 

ማርበድበድ፡ ማስፈራት/ማንበድበድ/ ማንቀጥቀጥ ።

ማርቢያ፡ ማብዣ ("(ዘዳ. ፳፰፥ ፬ ፥ ፲፰)") ።

ማርባት፡ ማብዛት ።

ማርታት፡ ማቅናት፡ ከጥመት ከጕብጠት ማዳን።

ማርከስ፡ መናቅ፡ ማዋረድ፡ ማብረስ፡ መ።

ማርከሻ፡ መድኀኒት፡ መሻሪያ፡ ማብረሻ፡ በሶ ወተት የዶሮ ጕበት ሎሚ የመሰለው ኹሉ ።

ማርከኝ፡ እጄን ዕንካ ያዘኝ። 

ማርከፍከፊያ፡ ጣት ባለወንፊት ብረት።

ማርከፍከፍ፡ መርጨት፡ መረብረብ።

ማርኪያ፡ ማጠጫ፡ ማጥገቢያ።

ማርካ፡ ምልክት/መለዮ። "ማርካ/ማርክ" የፈረንጅ ቋንቋ ነው።

ማርካት፡ ማጠጣት፡ ማራስ፡ ማጥገብ።

ማርዘሚያ፡ ማብለጫ፡ ማብዣ - ማብለጫ፡ ማብዣ መሣሪያ/መንገድ።

ማርዘም፡ ማብለጥ፡ ማብዛት፡ ማትረፍ - ማብለጥ፡ ማብዛት፡ ማትረፍ።

ማርያ (ግእዝ)፡ የማርያም ከፊል። 

ማርዳ (ዎች)፡ የጌጥ ስም (እንደ ዶቃ በልጆች ዐንገት የሚደረግ ከወርቅና

ማርዳ፡ መዶሻ።

ማርዳ፡ ከብር ተቀጥቅጦ የተሠራ ዝርግ ጌጥ (ዳን. ፭፥፯-፲፮) ። በግእዝ "ባዝግና" ይባላል።

ማርዳት፡ መንገር፣ ማስታወቅ።

ማርጀት፡ መሸምገል ማፍጀት ። 

ማርጃ፡ ቤት ሌሊት።

ማርጃ፡ አሮጌ ሽማግሌ መኾኛ ። 

ማርገቢያ፡ ማላሊያ / ማጕረቢያ 

ማርገብ፡ ማላላት / ማጕረብ 

ማርገብገቢያ፡ ማንዘፍዘፊያ / መወዝወዣ 

ማርገብገብ፡ ማንዘፍዘፍ / መወዝወዝ 

ማርገዝ፡ መፅነስ/መቋጠር/መክበድ/መንጠልጠል/ማዘብዘብ ። 

ማርገዣ፡ መፅነሻ/መቋጠሪያ ጊዜ/ማ ሕፀን ። 

ማርገድ፡ መጨፈር / መዝለል / ማሸብሸብ 

ማርገድገድ፡ ማንድገድ ። 

ማርገጃ፡ የቤተ ክሲያን አደባባይ ("የልቅሶና የውሎ ለት ታቦትም ሲነግሥ መዝለያ መጨፈሪያ ማሸብሸቢያ") 

ማርገፊያ፡ ዕንጨት/እጅ ። 

ማርገፍ፡ ማውደቅ/መጣል/ማንጠባ ጠብ ። የት ። 

ማርገፍገፊያ፡ መወዝወዣ, ጥርስ. 

ማርገፍገፍ፡ መወዝወዝ. 

ማርጠቢያ፡ ማራሻ፡ ማለምለሚያ ውሃ።

ማርጠብ፡ መንከር፡ ማራስ፡ ማለምለም።

ማርጣ፡ የዝኆን ዥራት ቈዳ (የገዳይ ምልክት) ።

ማሮጥ፡ ማብረር, ማፍጠን - ማሮጥ, ማፋጠን።

ማሮጫ፡ ማብረሪያ - ማሮጫ ቦታ/መሣሪያ።

ማሸለል፡ ማስወስወስ/ማሰፋት/ቅርርት ማስደረግ ።

ማሸለሚያ፡ ጊዜ ስፍራ ። 

ማሸለም፡ ማሣል/ማስነቀስ/ማስመሰል ። 

ማሸለቢያ፡ ማንቀላፊያ ማታ ። 

ማሸለብ፡ ማንቀላፋት/ማንጐላቸት ። 

ማሸለት፡ መዳን/ማማር/ማቅረር ። 

ማሸለት፡ ማስቈረጥ/ማስጠረብ ። 

ማሸለቻ፡ መዳኛ/ማማሪያ ። 

ማሸለቻ፡ ማስቈረ/ማስጠረቢያ/ማስላጊያ (ስፍራ ጊዜ) ።

ማሸለያ፡ ስፍራ ጊዜ ጠጅ ። 

ማሸለጊያ፡ ማስገመቻ ።

ማሸለግ፡ ማስገመት ።

ማሸላለት፡ ማጠራረብ/ማላላግ ። 

ማሸላለግ፡ ማገማመት ። 

ማሸል፡ መለካት መከንዳት ድርን ። 

ማሸመቂያ፡ ማስደበቂያ ። 

ማሸመቂያ፡ ስፍራ ጊዜ ።

ማሸመቅ፡ መደበቅ መከለል ። 

ማሸመቅ፡ ማስደፈጥ/ማስደበቅ ። 

ማሸመት፡ ማስገዛት/ማሼጥ/ማስለወጥ ። 

ማሸመቻ፡ ጊዜ ስፍራ ።

ማሸመጥ፡ ማረፍ/ማዶበር ። 

ማሸሚያ፡ ጣት ጊዜ " 

ማሸማቀቂያ፡ ማሳሳቢያ መጨማደጃ ። 

ማሸማቀቅ፡ ማሳሳብ/ማጣበብ ። 

ማሸማጠጥ፡ ማስተጣጠር/ማገማግ/ማፋተል ።

ማሸም፡ መሥራት መጐንጐን ። 

ማሸምገል፡ ማሸበት/ማስረጀት ። 

ማሸምጠጥ፡ ማስጋለብ/ማዠምገግ/ማስፈተል ።

ማሸምጠጫ፡ ማዠምዥጊያ/ማስፈተያ ። 

ማሸረሞጥ፡ ማሠረጓጐድ ። 

ማሸረቢያ፡ ማስደበያ ።

ማሸረብ፡ ማስደበል ። 

ማሸረካከት፡ ማቀዳደድ/ማዘራከት ። 

ማሸረጥ፡ ማኀልደም ። ማሸረ፡ ማልደሚያ ። ተሸረጠ፡ ተገለደመ ።

ማሸረፍ፡ ማሰበር/ማስቈረስ/ማስነቀል...ብር ። 

ማሸራሞጥ፡ ማሽሽ/ማጓደል ። 

ማሸራሞጫ፡ ማሸሻ/ማጓደያ ። 

ማሸራሸሪያ፡ ማጓደያ/ማቃለያ ። 

ማሸራሸር፡ ማጓደል/ማቃለል ። 

ማሸራሸት፡ ማደላደል/ማመቻቸት ። 

ማሸራከት፡ ማቃደድ/ማዘራከት ። 

ማሸራከቻ፡ ማቃደጃ/ማዘራከቻ ። 

ማሸርከት፡ ማስቀደድ ። 

ማሸርከቻ፡ ማስቀደጃ ። 

ማሸሸት፡ ማስሮጥ/ማስፈርጠጥ ። 

ማሸሸጊያ፡ ማሰወሪያ ማስደበቂያ (ጊዜና ስፍራ) ።

ማሸሸግ፡ ማስደፈን/ማሰወር/ማስደበቅ ። 

ማሸሻ፡ መድኀኒት/ዋገምት/የማሰሪያ መፈታት።

ማሸሻ፡ ማራቂያ/መወገጃ (ሰግዳዳ ቦታ) ። 

ማሸሽ፡ ማራቅ/መወገድ/ማድረቅ ። 

ማሸሽ፡ ማጕደል/ማጥፋት። 

ማሸቀጥ፡ ማሼጥ/ማስለወጥ ። 

ማሸቀጫ፡ ማሼ ማስለወጫ ገበያ ። 

ማሸቅሸቂያ፡ ውጭ ኋላ ። 

ማሸቅሸቅ፡ መነቃነቅ/መንጠልጠል (ማዘብዘብ ማርገዝ) ።

ማሸበሪያ፡ ወሬ ተነስ ።

ማሸበር፡ ማስደንገጥ/ማወክ/ማስፈራት/መበጥበጥ ።

ማሸበቢያ፡ ማስጠለፊያ/ማሳሰሪያ ።

ማሸበብ፡ ማስጠለፍ/ማሳሰር ። 

ማሸበት፡ ማንጣት ። 

ማሸባለል፡ ማጠቃለል ።

ማሸባሸብ፡ ማሸናሸን ።

ማሸብለል፡ ማስጠቅለል ። 

ማሸብለያ፡ ማስጠቅለያ ። 

ማሸብረቂያ፡ ማሳመሪያ (ጥሩ ምግብ) ። 

ማሸብረቅ፡ ማጥራት/ማብራት/ማሳ...መር ።

ማሸብሸቢያ፡ መጨፈሪያ/ማርገጃ (ቅኔ ማሕሌት ንግሥ ወረብ) ።

ማሸብሸቢያ፡ ገበያ መኪና ። 

ማሸብሸብ፡ መጨፈር/ማርገድ/መነቃነቅ/መወዛወዝ ።

ማሸብሸብ፡ ማሸንሸን ። 

ማሸብደድ፡ ማጐንበስ/ማጐብደድ ። 

ማሸብደጃ፡ ማጐንበሻ/ማጐብደጃ ። 

ማሸት፡ መተኰስ/ማገንፈል። 

ማሸት፡ ማፍራት/ማብሰል/ማድረስ ። 

ማሸቻ፡ ማፍሪያ ማብሰያ ።

ማሸነፊያ፡ ዘዴ መሣሪያ ኀይል ። 

ማሸነፍ፡ ድል ማድረግ/መርታት/መ...ሻር/ማታከት/ማድከም (፩ቆሮ. ፲፭፡ ፶፬, ፶፭, ፶፯) ።

ማሸናሸን፡ ማሸባሸብ/ማሠናጠቅ ። 

ማሸናከፍ፡ ማስተጣጠፍ/ማስተሳስር ። 

ማሸን፡ ማስፈራት (ሽንትን ማስለቀቅ ማናፈስ) ።

ማሸንሸን፡ መሸንሸን ። 

ማሸንሸን፡ ማሸብሸብ/ማሠንጠቅ ። 

ማሸንሸኛ፡ መሸንሸኛ ።

ማሸንሸኛ፡ ማሸብሸቢያ/ማሠንጠቂያ ። 

ማሸንቀጥ፡ መኰስተር/ማቀልጠፍ ። 

ማሸንደር፡ ማዞር/ማንሸዋሪር ። 

ማሸንፈ፵፡ ማጠፊያ/መዘቅዘቂያ (ለቅሶ ሐዘን መርዶ ወገብ) ። 

ማሸንፈጥ፡ ማጠፍ/መዘቅዘቅ/መታ...ጠቅ ።

ማሸከሚያ፡ ጊዜ ስፍራ ።

ማሸከም፡ ማሲያዝ/መጫን ። 

ማሸካሸክ፡ ማዋቀጥ/ማሸዳሸድ ። 

ማሸካከም፡ ማያያዝ/ማስተጋገዝ/ማወ...ሳሰድ/ማስተዛዘል ።

ማሸክሸኪያ፡ ማስወቀ፵/ማሸድሸጃ ። 

ማሸክሸክ፡ ማስወቀጥ/ማሸድሸድ ። 

ማሸጊያ፡ መድፈኛ መምረጊያ ማጣበቂያ፡ ሙጫ መጣብቅ ። 

ማሸጊያ፡ መጣብቅ አሸገ። 

ማሸጋሸጊያ፡ ማፈጋፈጊያ/ማቀራረቢያ/ማራራቂያ (ስፍራ ጊዜ) ።

ማሸጋሸግ፡ ማራራቅ/ማቀራረብ ። 

ማሸጋገሪያ፡ ማስተላለፊያ ። "ተሻገረና አሻገረ" ተደራራጊና ኣደራራጊ ሲመስሉ በተደራጊነትና ባድራጊነት መፈታታቸውን አስተውል ።

ማሸጋገር፡ ማስተላለፍ ።

ማሸጋገን፡ ማሰማመር ። 

ማሸግ፡ መድፈን መምረግ ። 

ማሸግሸጊያ፡ ማፈግፈጊያ ።

ማሸግሸግ፡ ማፈግፈግ ።

ማሸፈት፡ ማስከዳት (እዱር ማስገባት) ። 

ማሸፈቻ፡ ክፉ ምክር (የግፍ ብዛት) ። 

ማሸፈን፡ ማስለበስ/ማስከለል/ማስጨ...ፈን/ማስከደን ።

ማሸፈኛ፡ ማስከለያ/ማስከደኛ ። 

ማሸፈጥ፡ ማስከዳት/ማሳበል ። 

ማሸፈጫ፡ ጊዜ (ሐሰተኛ ምክር) ። 

ማሸፋፈን፡ ማከናነብ ።

ማሹለኪያ፡ ማውጫ ።

ማሹለክ፡ ማውጣት ።

ማሻ፡ መተኰሻ/ማገንፈያ (ኵበት/ርሾ/ንፍሮ/እንጀራ) ።

ማሻ፡ ማስለመጃ ("እጅ ማማሻ" እንዲሉ) ።

ማሻ፡ ውስጥ እጅ መዳፍ ዋዲያት ደላጎ እግር ሳሕን ገበቴ ድጅኖ ።

ማሻለት፡ ማጣረብ ። 

ማሻል/ማሻር፡ ማዳን ።

ማሻመድ፡ መቈርጠም/ማኘክ ። 

ማሻመጃ፡ መንጋጋ ። 

ማሻሚያ፡ ማናጠቂያ...ማፋለሚያ ። 

ማሻማት፡ ማናጠቅ/ማቃማት/ማጋራት/ማፋለም ።

ማሻረኪያ፡ ማወዳጃ/ማስተባበሪያ ። 

ማሻረክ፡ ማወዳጀት/ማስተባበር ። 

ማሻረፊያ፡ ማቋረሻ/ማመናዘሪያ ። 

ማሻረፍ፡ ማቋረስ/ማመናዘር ። 

ማሻሪያ፡ ማዳኛ መፈወሻ ። 

ማሻሪያ፡ ክስ ወንጀል ።

ማሻር፡ ማዳን መፈወስ ።

ማሻሸት፡ መደባበስ ።

ማሻሻል፡ ማደስ/መጠገን/ማሳመር ። 

ማሻሻያ፡ ማደሻ/ማሳመሪያ ዘዴ ። 

ማሻሻጥ፡ ማገበያየት/ማገዛዛት ። 

ማሻሻጫ፡ ማገዛዣ ።

ማሻብ፡ ማስመዘዝ/ማስጠምጠም ። 

ማሻተሪያ፡ ማጫሪያ ማቈተሚያ ። 

ማሻተር፡ ማር ማቈተም ። 

ማሻተት፡ ማስተጣጠን ማ፵ስ ። 

ማሻት፡ ማስፈለግ/ማስፈቀድ ። 

ማሻከሪያ፡ ማቅረፍረፊያ ።

ማሻከር፡ ማቅረፍረፍ ። 

ማሻኰት፡ ማወዳደር/ማፈካከር/ማማታት/ማጻፋት እጅን ።

ማሻኰቻ፡ ማፈካከሪያ ። 

ማሻያ/ማሻሪያ፡ ማዳኛ መድኀኒት ። 

ማሻገሪያ፡ ጊዜ መልካ ።

ማሻገር፡ በውሃ ላይ ማስኬድ ማሳለፍ ። 

ማሻገት፡ ማበስበስ/ማበላሸት ። 

ማሻገቻ፡ ማበስበሻ/ማበላሻ ። 

ማሻጥ፡ ማስተከል/ማሰካት ። 

ማሻፈን፡ ማላበስ ።

ማሻፈድ፡ ማሠየት/ማጐምዠት ። 

ማሻፈጃ፡ ማሠያ/ማጐምዣ ። 

ማሽ (ሾች)፡ የማሰ/የሚምስ (ፋሪ/ቈፋሪ) ።

ማሽ፡ ዋና ሌባ/ሙጥልቅ/አውጭ። 

ማሽላ (ሎች)፡ የእኸል ስም (በቈላ የሚበቅል ያገዳ አኸል እንጀራና ጠላ ንፍሮና ቈሎ የሚኾን - "ማሽላዬ ወማይ በላሽ ወዬ" እንዳለ ዘፋኝ - ባርንን እይ) ።

ማሽሌ፡ የሰው ስም ("የማሽላ ማሽላዊ/የኔ ማሽላ" ማለት ነው) ።

ማሽመድመድ፡ ማቅመድመድ/ማጥመልመል ።

ማሽመድመጃ፡ ማጥመልመያ ። 

ማሽሞልሞል፡ ማሸት/ማሞልሞል። 

ማሽሞንሞን፡ መሸፈን/ማከናነብ/ማ...ነስነስ ።

ማሽሞንሞኛ፡ ጌጠኛ ልብስ ። 

ማሽቀርቀሪያ፡ መሸለሚያ ማስጌጫ ል ብስ ጌጥ ።

ማሽቀርቀር፡ ማስጌጥ መሸለም ።

ማሽቀንደሪያ፡ ማቀናጫ ማዘለያ ። 

ማሽቀንደር፡ ማቀናጣት ማዘለል ። 

ማሽቀንጠሪያ፡ መወርወሪያ መጣያ እጅ በትር ጦር ።

ማሽቀንጠር፡ መወርወር መጣል ። 

ማሽቀዳደሚያ፡ ማቀዳደሚያ ማሯሯጫ ። 

ማሽቀዳደም፡ ማቀዳደም ማሯሯጥ ። 

ማሽቃበቢያ፡ ማሽጓበጫ ።

ማሽቃበብ፡ ማሽጓበብ ማሽጓበጥ ። 

ማሽቈምቈም፡ መጥራት ። 

ማሽቈጥቈ፵፡ ቍጣ/በትር/ዐለንጋ ። 

ማሽቈጥቈጥ፡ ማስፈራት/ማንቀጥቀጥ ። 

ማሽበልበል፡ ማባበል ማቈላመጥ ። 

ማሽበልበያ፡ ማባበያ መደለያ ። 

ማሽተት፡ የሥጋና የነፍስ አፍንጫ ሥራ (ማነፍነፍ - ፩ቆሮ. ፲፪፡ ፲፯) ። "እንስሳ የፀነስችውንና ያልፀነሰችውን በማሽተት ያውቃል"። 

ማሽተቻ፡ ማነፍነፊያ ።

ማሽንክ (ኮች)፡ ሸረኛ ተንኰለኛ ሰው እባብ ።

ማሽንክ፡ ተንኰለኛ፡ ሽንክ። 

ማሽንክነት፡ ሸረኝነት ።

ማሽኰምኰም፡ ማሽቈምቈም ("ማሽኰ ርመም ማጫወት ") ። 

ማሽኰንተሪያ፡ ማስጌጫ ("ማሳመሪያ") ። 

ማሽኰንተር፡ ማስጌጥ ("ማሳመር") ። 

ማሽገን፡ ማሳመር/ማቈንዠት ። 

ማሽገኛ፡ ማሳመሪያ/ማስዋቢያ/ማቈ...ንዣ ።

ማሽጓበቢያ፡ ማጥመሚያ/ማሽቃበቢያ።

ማሽጓበብ፡ ማጥመም፡ ማሽቃበብ፡ ማሽጓበጥ።

ማሽጓበጥ፡ ማሽጠጥ፡ ማሽጓበብ፡ ማላገጥ ።

ማሽጓበጫ፡ ማሽጠጫ/ማላገጫ።

ማሽጠጥ፡ መሸርደድ፡ መናቅ፡ ማቃለል ። 

ማሽጠጫ፡ መናቂያ፡ ማቃለያ፡ ጊዜ' ስፍራ ። 

ማሾለቅ፡ ማሾጠጥ ። 

ማሾለኪያ፡ ማሶ ።

ማሾለክ፡ ማሶጣት ።

ማሾል፡ ማቅጠን/ማሾጠጥ ።

ማሾሚያ፡ ካባ ድርብ ቀሚስ ። 

ማሾም፡ ስምና አገር ማሰጠት ። 

ማሾሪያ፡ ማሽከርከሪያ (ጣት ጣባ ደላጎ መንገድ - "ሸወረረን" እይ) ።

ማሾር፡ ማዞር/ማሽከርከር ። 

ማሾቂያ፡ ማራሻ/መቀቀያ (ማሰሮ ድስት ውሃ ፍም ረመጥ ወዘት ማታ) ።

ማሾቅ፡ ማራስ/መቀቀል ። 

ማሾተል፡ ማድባት መድፈጥ መሸመቅ ። 

ማሾተያ፡ ማድቢያ መሸመቂያ ስፍራ...ጊዜ ።

ማሾክሾኪያ፡ ዦሮ ግንድ ምላስ ። 

ማሾክሾክ፡ ድምፅ ሳያሰሙ መናገር ። 

ማሾያ፡ ማቅጠኛ (ጊዜ የጠይብ ያናጢ...ቤት) ።

ማሾጠ፡ ማቅጠኛ/ማሾለቂያ ። 

ማሾጠጥ፡ ማቅጠን/ማሾለቅ ። 

ማሾፊያ፡ መቀለጃ/መዘበቻ/ማላገ፵ (አላዋቂ ሰው) ።

ማሾፍ፡ መቀለድ/መዘበት/ማላገጥ/መናቅ/ማቃለል ።

ማሿሿም፡ ሥልጣንን ማቀባበል ። 

ማቀለጣጠፊያ፡ ማከነዋወኛ ። 

ማቀለጣጠፍ፡ ማከነዋወን ማጣጣም ። 

ማቀላመጥ፡ አፍን ማጮኸ ማጣጣም ። 

ማቀላመጫ፡ ማጣጣሚያ ምላስ ። 

ማቀላወጥ፡ ላፍጣጭ ቍራሽ እንጀራ መስጠት ።

ማቀላጠፊያ፡ ማከናወኛ መጨረሻ ። 

ማቀላጠፍ፡ ማከናወን መጨረስ ። 

ማቀልጠፊያ፡ ማፍጠኛ መከወኛ ጊዜ መሣሪያ ።

ማቀልጠፍ፡ ማፍጠን መከወን ። 

ማቀማቀሚያ፡ ማዘማዘሚያ ።

ማቀማቀም፡ ማዘማዘም ። 

ማቀማጠል፡ ማንደላቀቅ ማንቀባረር ማዘናፈል ("(ምሳ. ፳፱፥ ፳፩)") ።

ማቀማጠያ፡ ማንቀባረሪያ ማንደላቀቂያ ማዘናፈያ ።

ማቀምቀሚያ፡ ፫ ቀን፲ ዋንጫ ።" 

ማቀምቀም፡ ጠጕር ማብቀል፡ መጠጥ መቸር ማጠጣት ።

ማቀራመት፡ ማተናተን/ ማካፈል ።

ማቀራመቻ፡ ማተናተኛ/ማካፈያ ። 

ማቀራረቢያ፡ ማጠጋጊያ ማገነኛኛ ። 

ማቀራረብ፡ መላልሶ ማቅረብ ።

ማቀራረብ፡ ማጠጋጋት ማነኛኘት ። 

ማቀራጠፍ፡ ማጣቀን። 

ማቀራጩሚያ፡ ማጠራቀሚያ የሚያቀራ ጭም ።

ማቀራጩሚያ፡ ማጠራቀሚያ የሚያቀራ ጭም ።

ማቀራጩም፡ ማጠራቀም ።

ማቀርሸት፡ ማስፈሰስ/ማስተፋት ። 

ማቀርቀሪያ፡ ምድር ታች፡ ዕፍረት ፍ ራት ።

ማቀርቀር፡ ራስን ማዘንበል መድፋት አለማቅናት ።

ማቀርኒያ (ኛ)፡ ማሽተቻ/ማግሚያ ።

ማቀርናት፡ ማሽተት/ማግማት/መም ታት ።

ማቀቀ (ዕብ. ማቃቅ/ግእዝ. መቀቀ - ጣጣ/ትግ. ማዕቈቈ)፡ ፊቱን በማቅ ፈተገ/ነጯ፡ ማቅ ለበሰ/መከራ ተቀበለ/ለፋ/ከሳ።

ማቀበል፡ መስጠት ማስረከብ ማሲ

ማቀበያ፡ መስጫ ማስረከቢያ እጅ ። 

ማቀባቀብ፡ ማስተራረስ ማቀጣቀጥ ማቻከል ።

ማቀባበል፡ ማረካከብ ። 

ማቀባበል፡ ብዙ ጊዜ ማቀበል ። 

ማቀባበሪያ፡ ማደፋፈኛ ። 

ማቀባበር፡ ማደፋፈን ።

ማቀባበያ፡ ማረካከቢያ ማገነኛኛ ።

ማቀባበጥ፡ ብዙ ጊዜ ማቅበጥ ።

ማቀባባት፡ ማለቃለቅ ማደላለስ ። 

ማቀታተር፡ ማወዳደር/ማፈካከር ።

ማቀነባበሪያ፡ ስፍራ ጊዜ ።

ማቀነባበር፡ ማዘገጃጀት ማከነዋወን ። 

ማቀና፡ ማወብሪያ ማዘለያ ። ።

ማቀናቀን፡ ማመራመር ማፋተሽ ። 

ማቀናቀኛ፡ ማመራመሪያ ማፋተሻ ። 

ማቀናበሪያ፡ ሥራ ያ ። 

ማቀናበር፡ ማዘጋጀት ማከናወን ። 

ማቀናዘር፡ ማዋሸም ።

ማቀናጀት፡ መጥመድ ።

ማቀናጃ፡ መጥመጃ ።

ማቀናጠስ - ማቀናጠብ - ማባጠስ ። አቀነጣጠሰ - አቀነጣጠበ - አበጣጠሰ ።

ማቀናጣት፡ ማወብራት ማዘለል ። 

ማቀንቀን፡ ማብቀል ማቀምቀም ። 

ማቀንቀኛ፡ ማብቀያ ማቀምቀሚያ ። 

ማቀንበሪያ፡ ስፍራ ጊዜ ሙቀት ። 

ማቀንበር፡ ማድረቅ ። 

ማቀንዳት፡ ማድረቅ ማክረር ። 

ማቀንጨር፡ ማድረቅ ማጨር ። 

ማቀዋወስ፡ ማዘበራረቅ ።

ማቀዝቀዝ፡ ማብረድ ። 

ማቀዝቀዣ፡ ማብረጃ በረዶ ነፋስ

ማቀየሚያ፡ መጥፎ ስሜት ።

ማቀየም፡ ማጥቈር ማቀጨም ።

ማቀያየሪያ፡ ማታ ጧት ። 

ማቀያየር፡ ማለዋወጥ ማዘዋወር ። 

ማቀዳደሚያ፡ ማስተላለፊያ ።

ማቀዳደም፡ ማስተላለፍ ።

ማቀዳጀት፡ ራስን ማስጌጥ መሸለም ። 

ማቀዳጃ፡ ስፍራ ጊዜ ።

ማቀድ፡ መገመት (ባሳብ መለካት መ

ማቀጃ፡ ልብ ሐሳብ ስፍራ

ማቀጠል፡ መለምለም ማቈጥቈጥ ። 

ማቀጠያ፡ መለምለሚያ ።

ማቀጣቀ፵፡ ማማቻ ማዋቀጫ ።

ማቀጣቀጥ፡ ማማታት ማዳቀቅ ማዋ

ማቀጣጠል፡ ማያያዝ ።

ማቀጣጠብ፡ ማጠቃቀስ (ማከነዳዳት ማለካካት ") ።

ማቀጣጠያ፡ ማያያዣ ማናደጃ ጭራ ንፎ ግባስ ።

ማቀጣጠፍ፡ ማቀነጣጠብ ። 

ማቀጨጭ፡ ማቅጠን ማኰስመን ። 

ማቀፊያ፡ ማቈሪያ ክንድና ደረት ።

ማቀፋቀፍ፡ ማፈላፈል ።

ማቀፍ፡ ማቈር መክበብ

ማቍለጭለጭ፡ ማንከባለል ።

ማቍሊያ፡ ማኵረቻ ዕድሜ ። 

ማቍላሊያ፡ መጠባበሻ ። 

ማቍላላት፡ መጠባበስ ።

ማቍላት፡ ማኵረት ማንጠልጠል ። 

ማቍሰል፡ መንካት/ማድማት ("(ምሳ. ፳፯፥ ፮)") ። 

ማቍሰያ፡ በትር፡ ጦር፡ ፍላጻ፡ ጥይት/ዕንቅ ፋት/እሳት/ዐዞ/ዐረግ/አስቴ የመሰለው ኹሉ ።

ማቍረ፡ ማቆሚያ መተዊያ ።

ማቍረቢያ፡ ቍርባን መስማ ማቀበያ ዕርፈ መስቀል፡ የወንዶችና የሴቶች መቆሚያ ቅድስት ።

ማቍረብ፡ ሥጋውን ማጕረሥ ደሙን ማጠጣት ማቀበል ።

ማቍረጥ፡ ማቆም መተው ። 

ማቍነጥነጥ፡ ማቅበጥበጥ ። 

ማቂያ፡ መክተቻ/ማጀቢያ (ሆድ ስ ልቻ ጐታ ድብኝት ቤት ጓዳ ጐድጓዳ ") ። 

ማቃለ፡ ማማቻ ።

ማቃለል (ማቅለል)፡ መናቅ ማዋረድ ("(፪ዜና. ፴፫፥ ፲፱)")

ማቃለል፡ ማገባደድ ማዋገድ ።

ማቃለያ (ማቅለያ)፡ መናቂያ ማዋረጃ ። 

ማቃለያ፡ ማገባደጃ ማዋገጃ ። 

ማቃለጥ፡ ማፋሰስ ማማታት ። 

ማቃላድ፡ ማዋዛት ማታረብ ። 

ማቃመም፡ ማገናኘት ማዋዋድ ።

ማቃመስ፡ ማላከፍ ማዳረስ ማባቃት ። 

ማቃመሻ፡ ማዳረሻ ማባቂያ ዕቃ ቍ

ማቃሚያ፡ ማሻሚያ ማናጠቂያ ። 

ማቃሚያ፡ ስፍራ ጊዜ ዕቃ ። 

ማቃማት፡ ማናጠቅ ማሻማት ። 

ማቃም፡ ማብላት ማገፈር ። 

ማቃሰት፡ ማቃተት/ማቃዘን/ማስጨነቅ ። 

ማቃሰት፡ ማቃተት/ማቃዘን/ማስጨነቅ ። 

ማቃሰቻ፡ ማቃተቻ/ማቃዘኛ (ብርቱ ሕ ማም ") ።

ማቃሰቻ፡ ማቃተቻ/ማቃዘኛ (ብርቱ ሕ ማም ") ።

ማቃረሪያ፡ ማቃጃ/ማለጫ ። 

ማቃረር፡ ማቃዳት/ማጫለጥ ። 

ማቃረቢያ፡ ማገናኛ ማዳረሻ ማዋገጃ ።

ማቃረብ፡ ማገናኘት ማናዳት ማዳረስ ማዋገድ ።

ማቃረጥ፡ ማቀራመት ማካፈል ። 

ማቃረጫ፡ ቢላዋ መደብ ቅጠሮን ።

ማቃረጽ፡ ማፈላፈል/ማናቀስ ።

ማቃረፍ፡ ማላላጥ/ማማለጥ ።

ማቃር፡ ማቃጠል ማጐምዠት ። 

ማቃቀል፡ ማፋላት ማባሰል ። 

ማቃቂ፡ የሚማቅቅ (ለፊ) ። 

ማቃበሪያ፡ ጊዜ መሣሪያ ።

ማቃበር፡ ማዳፈን ።

ማቃበጥ፡ ማላፋት ማቈናጠጥ ። 

ማቃበጫ፡ ማላፊያ ማቈናጠጫ ።

ማቃቢያ፡ ማዳለሻ ማላከኪያ ። 

ማቃባት፡ ማዳለስ ማጋደል ። 

ማቃተት፡ ማልፋት/ማድከም ።

ማቃተቻ፡ ማልፊያ/ማድከሚያ ። 

ማቃት፡ መሳን/መቸገር ።

ማቃት፡ መሳን/መቸገር ።

ማቃነስ፡ ማጓደል ።

ማቃነሻ፡ ማጓደያ ።

 ማቃናት፡ ማሳላት ማሳካት ማስተካ

ማቃኛ፡ ማስተካከያ ብልኅት ።

ማቃወስ፡ ማለያየት ማሳሳት ማሳከር ። 

ማቃወሻ፡ ማሳሳቻ ማሳከሪያ ። 

ማቃዘን፡ ማንከራተት ማባዘን ።

ማቃዘኛ፡ ማባዘኛ ።

ማቃዘፍ፡ ማጋፋት ።

ማቃዠት፡ ማስጮኸ ።

ማቃዣ፡ ማስጮኺያ ። 

ማቃየስ፡ ማላካት ።

ማቃየድ፡ ማጋረድ ማካለል ።

ማቃየጥ፡ ማቀላቀል ማደባለቅ ። 

ማቃደድ፡ ማሠናጠቅ ማሸራከት ማተ

ማቃጠል፡ መተኰስ መለኰስ ማን ደድ ("(ዘሌ. ፲፥ ፯)") ።

ማቃጠሪያ፡ ማገናኛ (የቅንዝር ቤት ") ። 

ማቃጠር፡ ማገናኘት ።

ማቃጠብ፡ ማከናዳት ማላካት ። 

ማቃጠን፡ ማዋሸክ ።

ማቃጠኛ፡ ማዋሸኪያ መንደር ዐምባ ። 

ማቃጠያ፡ መተኰሻ መለኰሻ ማን ደጃ ("(ኢሳ. ፴፥ ፴፫)")

ማቃጠፍ፡ ማቋረጥ ማቀናጠብ ። 

ማቃጣት፡ ማማታት ማጋረፍ ። 

ማቃጣጠን፡ መጠራረብ ። 

ማቃጨል፡ መወዝወዝ መምታት ማስ ጮኸ ።

ማቃጨት፡ ማጋጨት ።

ማቃጪያ፡ እጅ ዐንገት መቅደስ ። 

ማቃፈፍ፡ ማከራከም/ማላመን ። 

ማቄሚያ፡ ጠብ ምክንያት ። 

ማቄም፡ ቂም መያዝ በልብ ማሳደር ። 

ማቄደር፡ ማኵራት ማተቤት ። 

ማቈላለፊያ፡ ማገነኛኛ ሰብቅ ።

ማቈላለፍ፡ ማገነኛኘት ማጣላት ። 

ማቈላመ፡ ውዳሴ ከንቱ መስጫ መ ለማመጫ፡ የዝሙት ዋጋ ።

ማቈላመሚያ፡ ማጠማዘዣ ። 

ማቈላመም፡ ማጠማዘዝ ማቃለስ ። 

ማቈላመጥ፡ ማመስገን መለማመጥ ። 

ማቈልቈል፡ መዘቅዘቅ ።

ማቈልቈያ፡ መዘቅዘቂያ ።

ማቈሳቈስ፡ ማመር/ማዋጋት ።

ማቈረማመድ፡ ማጨባበጥ ።

ማቈሪያ፡ መቋጠሪያ መያዣ (የጥርኝ ገላ የካንጉሩ ኪስ ") ።

ማቈሪያ፡ ማቀፊያ ።

ማቈራመድ፡ መጨበጥ/ማኰራመት ። 

ማቈራመጃ፡ ማኰራመቻ ።

ማቈራረግ፡ ማጠላሊያ ማለያያ (ሰብቅ ") ። 

ማቈራረጥ፡ ማጠላላት ማለያየት ። 

ማቈራቈስ፡ ማፋተን/ማማታት/ማዋ ጋት ።

ማቈራቈሻ፡ ማፋተኛ ማማቻ ማዋጊያ (የጦር ሜዳ ገና መምቻ ") ።

ማቈራኘት፡ ማሰር ማስተሳሰር ማያያዝ (ማሳደር ማዋሐድ ") ።

ማቈራኛ፡ ማሰሪያ ፍንጅ እግረ ሙቅ ። 

ማቈር፡ መቋጠር መያዝ ።

ማቈር፡ ማቀፍ ።

ማቈርቈዝ፡ ማሳነስ ማሳጠር ።

ማቈርቈዣ፡ ማሳነሻ ማሳጠሪያ ። 

ማቈርበጭ፡ ማጕረብ ። 

ማቈርፈድ፡ ማድረቅ ማሻከር ።

ማቈሸሻ፡ ማሳደፊያ/መበከያ (ቅባት ቀለም ዘይት ጥላት ጭቃ ") ።

ማቈሸሽ፡ ማሳደፍ/መበከል ። 

ማቈበር፡ ማበሳጨት ። 

ማቈብቈቢያ፡ መሰለፊያ ማጐብጐቢያ ማጕረቢያ ማቈርበጫ ።

ማቈብቈብ፡ መሰለፍ ማጐብጐብ ማጕረብ ማቈርበጭ ።

ማቈተሚያ፡ ማጓጒያ/ማትጊያ ። 

ማቈተሚያ፡ ማጓጒያ/ማትጊያ ። 

ማቈተም፡ ማጓጓት/ማንቃት/ማትጋት ።

ማቈተም፡ ማጓጓት/ማንቃት/ማትጋት ።

ማቈተም፡ ማጓጓት/ማንቃት/ማትጋት ።

ማቈታቸት፡ ማወራረድ ።

ማቈታቻ፡ ማወራረጃ ።

ማቈናቈን፡ ማተናተን ማንቈጣቈጥ ። 

ማቈናቈኛ፡ ማንቈጣቈጫ ።

ማቈናደድ፡ ማጋረፍ ።

ማቈናጠ፡ ማናከሻ ማገናኛ ማያያዣ ። 

ማቈናጠር፡ ማናከስ ማቅበጥበጥ ማፈና ጠር ።

ማቈናጠጥ፡ ማለማዘግ ማናከስ ማገና ኘት ("(ትዳር ማሲያዝ)") ።

ማቈናጨት፡ ማላቀም ። 

ማቈንዠት፡ ማሳመር ውብ ማድረግ ።

ማቈንዣ፡ ማሳመሪያ ውበት መስጫ ። 

ማቈየት፡ ማስቀመጥ ማዘግየት ።

ማቈያ፡ ማዘግያ ።

ማቈጣጠሪያ፡ ማስተሳሰቢያ ማሳሊያ ። 

ማቈጣጠር፡ ማስተሳሰብ ማሳላት ። 

ማቈጥቈ፡ ማቀጠያ (ዝናም ውሃ ") ። 

ማቈጥቈጥ፡ ማፈጥፈጥ/ማቀጠል ።

ማቈጫበሪያ፡ ማበሳጫ ። 

ማቈፋጠን፡ ማዘጋጀት ማሳመር ። 

ማቅ ለበሰ፡ ዐመድ ነሰነሳ (ፈጽሞ ዐዘነ - ኣስ. ፬፥፩, ፫) ።

ማቅ፡ በርኖስ/ዝተት (ለጌጥ/ለሐዘን የሚለበስ - ኢሳ. ፶፥፫) ። በግእዝ "ሠቅ" ይባላል፡ ሲበዛ "ማቆች" ያሠኛል፡ ዘሩ ሞቀ ነው። ማቀቀንን ተመልከት።

ማቅለል፡ መሳነስ ማጕደል፡ ማኰሰስ ። 

ማቅለሚያ፡ መንከሪያ ቀለም ማግቢያ ማለያ ዋዲያት ጣቢያ ።

ማቅለሚያ፡ መደወሪያ ማዳወሪያ ቀለም (ቀሠም) ጭን ደበሎ ።

ማቅለም፡ መንከር ማለል ። 

ማቅለም፡ መደወር ማዳወር መጠቅለል ማጠንጠን ።

ማቅለስለስ፡ ማድከም ። 

ማቅለስለሻ፡ ማድከሚያ ። 

ማቅለሽለሽ፡ ማጥወልወል ። 

ማቅለብለብ፡ ማክለብለብ ማስገብገብ ። 

ማቅለዝ፡ ማድረቅ ማከቸል ። 

ማቅለያ፡ ማሳነሻ ማጕደያ ። 

ማቅለጥ፡ ማት ማፍሰስ መናድ ማፍረስ ("(ሕዝ. ፳፪፥ ፳)") ።ማድመቅ ማሳመር ። 

ማቅለጥለጥ፡ ማውዛት ።

ማቅለጫ፡ እሳት አጐዶ ውሃ ("(ምሳ. ፳፯፥ ፳፩)") ።

ማቅሊያ፡ ቀለም ሥር ዝኅንን ።

ማቅላሊያ፡ መሸለሚያ/ማዥጐርጐሪያ ። 

ማቅላት፡ ቀይ ማድረግ ። 

ማቅመስ፡ ማጣም ማልከፍ መምታት ። 

ማቅመሻ፡ ጕርሻ ጊዜ በትር ። 

ማቅመድመድ፡ መጐተት ማሽመድ መድ ።

ማቅመድመጃ፡ መጐተቻ ማሽመድመጃ ። 

ማቅማሚያ፡ ማመንቻ ማመቅመቂያ ።

ማቅማማት፡ ማመንታት ማመቅመቅ ። 

ማቅሰስ፡ መንፈሳዊ ሥልጣን መስጠት ።

ማቅሰሻ፡ ስፍራ/ጊዜ/ጸሎት ።

ማቅረሪያ፡ ማጥለያ ጠላ ቅራሪ መቅጃ አንኮላ ጣሳ ።

ማቅረር፡ ማጥለል/መቅዳት ።

ማቅረቢያ፡ ማስጠጊያ ወዳጅነት ስጦታ ጥቅም ።

ማቅረብ፡ ማስጠጋት (በስተደረት ማስ ቀመጥ መውደድ ") ።

ማቅረጥ፡ ካ፲ ፩ መስጠት መክፈል ። 

ማቅራሪያ፡ መሸለያ ።

ማቅራራት፡ ማክላላት/መሸለል ።

ማቅበሪያ፡ ውሳጣዊ ገላ ።

ማቅበር፡ መለገም ማመርቀዝ መመለስ ። 

ማቅበዝበዝ - ማቅነዝነዝ፡ ማናወዝ ማ ።

ማቅበዝበዣ፡ ማናወዣ ማባከኛ ። 

ማቅበጥ፡ ማዘለል ማጫወት ። 

ማቅበጥበጥ፡ ማቍነጥነጥ ማበሳጨት ማወራጨት መወዝወዝ መነቅነቅ ።

ማቅበጥበጫ፡ መወዝወዣ መነቅነቂያ/ማበሳጫ ።

ማቅበጫ፡ ማዘለያ ማጫወቻ ።

ማቅነዝነዝ፡ ማፍነዝነዝ ማንቀዥቀዥ ። 

ማቅነዝነዣ፡ ማክለፍለፊያ ማንቀዥቀዣ ። 

ማቅኒያ - ማቅኛ፡ ጦርነት ገንዘብ ።

ማቅናት፡ ማልማት ማሳመር መግረፍ መሼጥ መለወጥ ("(ዓሞ. ፰፥ ፭)") ።

ማቅዘምዘሚያ፡ ማምዘግዘጊያ እጅ

ማቅዘምዘም፡ ማምዘግዘግ ። 

ማቅጠልጠል፡ ማከታተል ።

ማቅጠልጠያ፡ ማከታተያ ።

ማቅጠፍ፡ ቅጠል መስጠት ። 

ማቅጪልጪል፡ ብዙ የብረትና የቃ ጭል ድምፅ ማሰማት ።

ማቆሚያ፡ ኀይል ሥልጣን ታምራት፡ ግድብ መግቻ ።

ማቆም፡ መግታት ማገድ (እንዳይኼድ እንዳይወርድ እንዳይፈስ ማድረግ ") ("(ኤፌ. ፭፥ ፳፯)") ። 

ማቋለል፡ ማካመር ማጓቸት ። 

ማቋለፊያ፡ ማገናኛ ማያያዣ ። 

ማቋለፍ፡ ማገናኘት ማያያዝ ።

ማቋመጥ፡ ማጐምዠት ማሠየት ። 

ማቋመጫ፡ ማጐምዣ ። 

ማቋሰል፡ ማማታት/ማዳማት ።

ማቋረስ፡ ማፋተት/ማጋመስ/ማካፈል ። 

ማቋረሻ፡ ማጋመሻ/ማካፈያ/ማሳተፊያ ።

ማቋረጥ፡ ማዋዋል ማሳጠር ("(አኅጽሮ)") ። 

ማቋረጫ፡ ማዋዋያ ማሳጠሪያ ። "የመንገድ ማቋረጫ የነገር ማቋረጫ" እንዲሉ ።

ማቋቋሚያ፡ ጊዜ ስፍራ ።

ማቋቋም፡ ማበጀት ማቀናበር ። 

ማቋት፡ መጨመር/መደቀን ። 

ማቋት፡ መጨመር/መደቀን ። 

ማቋቻ፡ መጨመሪያ/መደቀኛ (በጭቃ ተበጅቶ እበት የተለቀለቀ አንድ ዕፍኝ እኸል ") ።

ማቋቻ፡ መጨመሪያ/መደቀኛ (በጭቃ ተበጅቶ እበት የተለቀለቀ አንድ ዕፍኝ እኸል ") ።

ማቋነን፡ ማሻረብ ማጐናጐን ማላካት ነን ።

ማቋደስ፡ ማቋረስ ማካፈል ።

ማቋፈር፡ ማማስ ።

ማቋፍ፡ ዝግ ማድረግ/መቈነን ።

ማበለቃቀጥ፡ ማለያየት ማፈራረቅ ። 

ማበላለጥ፡ ማላላቅ ማራዘም ። 

ማበላለጫ፡ ማራዘሚያ ማላላቂያ ። 

ማበላሸት፡ ማጥፋት፡ ከንቱ፡ ማድረግ፡ ማበላሻ፡ ማጥፊያ፡ ጊዜ፡ መሣሪያ፡ ተ

ማበላቀጥ፡ ማጋለጥ ሴትኛ ማስኬድ ማላቀቅ ። 

ማበላት፡ መግፊት ማጋጨት መስበር ማሳበር ። 

ማበላጫ፡ ስለት ሱፋጭ ማውጫ አለት ። 

ማበል፡ መዋሸት፡ ጐርፍ ዐ 

ማበል፡ መዋሸት/መቅጠፍ ።

ማበል፡ ማዕበል/ጐርፍ ("ማበልና ማዕበል ባማርኛ ይተባበራሉ - "(ግጥም)" - ለሰሚው ዕጹብ ነው ላየው ይደንቃል እንዴት አንድ አገር ሰው በማበል ያልቃል። እመጣለኹ ብሎ ሰው እንዴት ይዋሻል ማበል እንኳን አን ቺን ምድር ያበላሻል ") ።

ማበል፡ የዝናም ብዛትና ጐርፍ ያቀለጠው መሬት (ገፍቶ የናደው ደንጊያ አረንዛ - "ቡቃያውን ማበል ተጫነው" እንዲሉ) ።

ማበልጠግ፡ ማክበር፡ ማዘመን፡ ባለእዱኛ ማድረግ ። 

ማበሳጨት፡ ማሳዘን ማስቈጣት ማና ደድ ማስጮኸ ። 

ማበሳጫ፡ ማናደጃ ማስቈጫ ። 

ማበስ፡ መጥረግ ፥ መወልወል ፥ መበደል ። 

ማበስቈል፡ ማጐስቈል ። 

ማበስበስ፡ ማርጠብ ማራስ ማሾቅ ማሸት ። 

ማበስበሻ፡ ፋጋ ጣባ ወጭት ገበቴ ቈሬ የመሰለው ኹሉ ። 

ማበስናት፡ መለወጥ ማከርፋት ማግ ማት፡ ብስና ማግሣት ። 

ማበረቃቀስ፡ ማለያየት ማፈነቃቀል ። 

ማበረተኛ (ኞች)፡ ማኅበረተኛ። 

ማበረተኛነት፡ ማኅበረተኛነት። 

ማበረታታት፡ ማጠናናት ማጠነካከር ። 

ማበረታቻ፡ ማጠናኒያ ማጠነካከሪያ ። 

ማበሪያ፡ ምክር/ሤራ/ዐድማ ። 

ማበራረክ፡ ማመራረቅ ማቀዳዶስ ። 

ማበራበር፡ ማዛረፍ ማገላበጥ ። 

ማበራታት፡ ማጣናት ። 

ማበራቻ፡ ማጠናከሪያ ። 

ማበራከት፡ ማባዛት ማራባት ማዋለድ ። 

ማበራከቻ፡ ማባዣ ማራቢያ ። 

ማበራየት፡ ማኼድ መርገጥ ። 

ማበራያ፡ ማኼጃ ዐውድማ ጊዜ ። 

ማበር (ኀቢር)፡ አንድ መኾን መግ ጠም ።

ማበር፡ ማኅበር ("ዐረረን" እይ) ። 

ማበርቈጥ፡ ማበርከት ማብዛት ማደስ ማርዘም ። 

ማበርቈጫ፡ መጨመሪያ ማደሻ ። 

ማበርቋት፡ ማንጣት ማገርጣት ። 

ማበርታት፡ ማጠንከር ማጥናት ማጐበዝ ።

ማበርቻ፡ ማጥኒያ ማጠንከሪያ ምክርና ምግብ መድኀኒት ። 

ማበርከት፡ ማብዛት ማድለብ ። 

ማበርከቻ፡ ማብዣ ማፈድፈጃ ። 

ማበርደድ፡ ማበርታት ማጥናት ማጠ ንከ ። 

ማበሸቃቀ፡ ማነቃቀፊያ ማሰዳደቢያ ። 

ማበሸቃቀጥ፡ ማነቃቀፍ ማሰዳደብ ። 

ማበሻ፡ መጥረጊያ ፥ መወልወያ ፥ ፎጣ ። (ዮሐ ፲፫ ፥ ፬ ፥ ፭) ። 

ማበሻቀ፵፡ መንቀፊያ ማጸየፊያ ማራከሻ ። 

ማበሻቀጥ፡ ማቃለል ማዋረድ መንቀፍ ማራከስ ። 

ማበሽቀ፵፡ ማነወሪያ መስደቢያ ማ ዋረጃ ። 

ማበሽቀጥ፡ ማበስበስ ማነወር ማርከስ ። 

ማበቂያ፡ ማወቂያ (መምሊያ መረጠ) ። 

ማበቃቀል፡ ብዙ ጊዜ ማብቀል ። 

ማበቃቂያ (ማብቃቂያ)፡ ማስተንተኛ፡ ማጣቀሚያ ። 

ማበቃቃት (ማብቃቃት)፡ ማስተንተን፡ ትንሹን ትልቅ ማድረግ ። 

ማበቅ፡ ማመቅ ፥ መራስ መር መምላት መረጠጥ መውጋት ።

ማበቢያ፡ መፍኪያ ፥ ማማሪያ ፥ ማሸብረቂያ ፥ ቦታና ጊዜ ። 

ማበብ፡ መፍካት ፥ መፈነዳት ፥ አበባ መያዝ ፥ መልበስ ፥ ማማር ፥ ማሸብረቅ ። 

ማበታተን፡ ማራጩት ማፈናጠቅ ። 

ማበታተክ፡ ማበሳሰክ ማቈራረጥ ። 

ማበት፡ መጥለፍ ማሰር ።

ማበቻ፡ መጥለፊያ ማንጠልጠያ ።

ማበካከን፡ መበታተን ማጐዳደል ። 

ማበያ፡ መዋሻ ምክንያት (ዕብለት መናገሪያ) ።

ማበደሪያ፡ ውል ወረቀት ጊዜ ። 

ማበደር፡ ማረጥ ባራጣ መስጠት ማዋስ ማለቃት ። 

ማበድ፡ መቈጣት ፥ መግሸት ፥ መነሣጥ ፋት ፥ መበላሸት ። (ዘዳ ፳፰ ፥ ፳፰ ። ሣት ሰቈ ፫ ፥ ፷ ፥ ፭) ። 

ማበጀት፡ መሥራት ማስመር ማሳመር ማስተካከል ። 

ማበጃ፡ መጮኺያ ፥ መጣ ፥ መወሻ፡ ጊዜ ፥ ቦታ ፥ ምክንያት ፥ መድኅኒት ። 

ማበጃጀት፡ ማሰማመር ማከናወን ማሻ ሻል ። 

ማበጠሪያ፡ ማንፈሻ መመንጨሪያ መመየጃ፡ ሰፌድ ሚዶ ቀሰ ። 

ማበጠር፡ ማንፈስ ማንገዋለል ማጐ ተን ። 

ማበጣጠስ፡ ማቈራረጥ ማለያየት ። 

ማበጥ (ሐቢጥ)፡ መነፋት (ዕባጭ መ ኾን ") ።

ማበጥ (ዐቢጥ)፡ ማወክ/ማስቸገር። ማበ፡ ማወኪያ/ማስቸገሪያ (ጊዜ ተን ኰል ") ።

ማበጥለል፡ ማብለል ማባጨት መንቀፍ ማጸየፍ ። 

ማበጥለያ፡ መንቀፊያ ማጸየፊያ ። 

ማበጫ፡ ገላ (ምት) ።

ማቢያ፡ መሸሸጊያ/መሰወሪያ። 

ማባለቅ፡ ማሳደግ ማጐልመስ ዘር ማስፈሰስ ። 

ማባለት፡ ማሠሥ መወልወል ። 

ማባለቻ፡ ማሠሻ ጨርቅ ። 

ማባለጊያ፡ ማስነወሪያ ጊዜና ቦታ ። 

ማባለግ፡ ማስነወር ማበላሸት ። 

ማባለጥ፡ ማዛነፍ ። 

ማባላት፡ ውሻን ከውሻ ዶሮን ከዶሮ ማናከስ፡ ወይም እንጀራን ከሰው ጋራ መብላት ። 

ማባሰል፡ ማጋገር ማጣበስ ። 

ማባስ፡ ማክፋት ማጥናት ማበርታት ። 

ማባረሪያ፡ ማብረሪያ ማሳደጃ ኀይል መሣሪያ ። አባረረ ኣደራራጊ ሲኾን ባድራጊነት እንደ ተፈታ አስተውል ። 

ማባረር፡ ማብረር ማሳደድ ። 

ማባረዝ፡ ማቀላቀል ማደባለቅ ። 

ማባረዣ፡ ማቀላቀያ ማደባለቂያ ዕቃ ።

ማባሪያ፡ ተግ ማያ ። 

ማባሻ፡ ማክፊያ ማበርቻ ። 

ማባቃት፡ ማሰላቸት ማጣገብ ማጣቀም ። 

ማባቃት፡ ማነዛነዝ ማጨቃጨቅ ።

ማባበል፡ ማሽበልበል ማቈላመጥ መለ ማመጥ ። (፪ቆሮ ፪ ፥ ፲፩) ። 

ማባበያ፡ መደለያ፡ ጊዜ አንድ ነገር ። 

ማባቢያ፡ ማስፈሪያ ማሥጊያ ። 

ማባባል፡ ማከራከር ማማታት ። 

ማባባስ፡ ማጣላት ማጠላላት ማከፋፋት ። 

ማባባሻ፡ ማከፋፈያ ማጣሊያ ። 

ማባባት፡ ማስፈራት ማሥጋት ማንቀ ጥቀጥ ። 

ማባባያ፡ ማገቻ ማማቻ ። 

ማባተል፡ ብቻ ማድረግ ። 

ማባተን፡ ማዛራት ማለያየት ማባተኛ ። 

ማባተኛ፡ ማዛሪያ ማሠራማ ። 

ማባተያ፡ ብቻ ማድረጊያ ማልፊያ ማድከሚያ ። 

ማባት (መሰወር ዐባ) ። 

ማባት፡ መለየት መበተን፡ የጉባኤ የማኅበር ። 

ማባት፡ መሸሸግ/መሰወር/መደበቅ ("ባተን" አስተውል ") ።

ማባት፡ ማግባት ወርን መዠመር ማሸነፍ ። 

ማባቻ፡ ማሥረቂያ ወር ማግቢያ ማሠልጠኛ፡ ማሸነፊያ ጊዜና መሣሪያ ። 

ማባከን፡ ማቃበዝ መበተን ማዛበር ። 

ማባከኛ፡ ማዛበሪያ ማጕደያ መበተኛ ። 

ማባዘቅ፡ ማደባለቅ ማማሰል ። 

ማባዘት፡ መባዘት፡ ማፍታታት እጀ ሥራ ማግባት ። 

ማባዘቻ፡ መባዘቻ ጣት መኪና ነቀሰ ። 

ማባዘን፡ ማንከራተት ማዛበር ማባከን ። 

ማባዘኛ፡ ማዞሪያ ማንከራተቻ ። 

ማባድ፡ መለየት መነጠል ባዕድ ማድረግ ። 

ማባጀት፡ በጋ ማድረግ ማቈየት ። 

ማባጠል፡ ማፍረስ ማጥፋት ማበላሸት ። 

ማባጠያ፡ ማጥፊያ ማበላሻ ። 

ማባጠጥ፡ ማዘለል ማስፈንጨት ። 

ማብለል፡ ማብነን ማጥፋት ። 

ማብለዝ፡ ማዝጐን ማጥቈር ዛጐል በለስ ማስመሰል ። 

ማብለጥ፡ ማላቅ ማርዘም ከፍ ማድረግ ማክበር ። 

ማብለጥለጥ፡ የማብለጥ ድርብ፡ ከፍ ከፍ ረዘም ረዘም ማድረግ ። 

ማብለጫ፡ ማሳደጊያ ከፍ ማድረጊያ ሹመት ማዕርግ ። 

ማብለጭለጭ፡ ማጽደልደል ማሸብረቅ ማብረቅረቅ ። 

ማብሊያ፡ ቤት ቀትር ። ግብር ማብሊያ እንዲሉ ። 

ማብላላት፡ አኹንም አኹንም ወዲያው ቶሎ ቶሎ እንዲበላ ማድረግ፡ ያሲድ ። 

ማብላት፡ መመገብ መሴሰይ ማምሳት ማስታረብ ። 

ማብሰል፡ መቀቀል መጋገር ማንፈር ማድረቅ ። 

ማብሰልሰል፡ መቈጩት ማትከንከን ። 

ማብሰያ፡ መጋገሪያ መቀቀያ፡ ጊዜ መ ሣሪያ ቦታ ። 

ማብረስ፡ ማበላሸት ማርከስ ማብረድ ። 

ማብረሪያ፡ ማጣደፊያ ማስቸኰያ ምክንያትና ጊዜ ። 

ማብረር፡ ማሮጥ ማክነፍ ማጣደፍ ። 

ማብረሻ፡ ማርከሻ የመድኀኒት መሻ ሪያ፡ ወተት የዶሮ ጕበት ሎሚ በሶ ። 

ማብረቅ፡ ማንጸባረቅ ቦግ ተግ ማድረግ ። 

ማብረቅረቂያ፡ ማብለጭለጫ ቦታ ጊዜ ። 

ማብረቅረቅ፡ ማብለጭለጭ ማንተግ ተግ ። 

ማብረክረክ፡ ማዛል ማድከም ። 

ማብረድ፡ ማቀዝቀዝ ማብረዝ ። 

ማብረጃ (ዎች)፡ እንደ መንቀልና እንደ ጥዋ ያለ ታላቅ አፈ ድስት ብርሌ የጠጅና የጠላ ማቀዝቀዣ የጥማት ማርኪያ ። 

ማብሪያ፡ ቦታ ጊዜ፡ የመቅረዝ ዐጽቅ ጫፍ ። (ዘኍ ፰ ፥ ፪) ። 

ማብሪያዎች፡ ፋኖሶች መቅረዞች ቀንዲሎች ። (፩ነገ ፯ ፥ ፵፱) ። 

ማብራሪያ፡ መገላለጫ ። 

ማብራራት፡ መገላለጥ ። 

ማብራት ማባራት፡ መግለጥ ማ ቆም ። 

ማብቀል፡ ማውጣት ማቀንቀን ማቀ ምቀም ማጐምጐም ። 

ማብቀያ፡ ማስገኛ ማቀንቀኛ ። 

ማብቂያ፡ መድከሚያ መጨረሻ መካያ መደምደሚያ ። 

ማብቃት፡ ማርጀት መድከም ማረ ፈቅ ። 

ማብቃት፡ ማድረስ መጨረስ ። 

ማብተክተክ፡ መበጣጠስ መቈራረጥ ። ዐይን ማበጀት ። 

ማብነን፡ ማትነን ማብለል ማጥፋት ። 

ማብከሪያ፡ መቍረጫ ማቆሚያ ጊዜና ዕድሜ ። 

ማብከር፡ መውለድን ማቆም፡ ሴትን መተው ። 

ማብከንከን፡ የማበካከን ድርብ ። 

ማብከክ፡ ማፍረስ ብላሽ ማድረግ ። 

ማብዛት (አብዝኆ)፡ ማትረፍ ማርባት፡ ባንድ ገዝቶ በኹለት መሼጥ፡ ወይም ፩ና ፩ = ፪ ፲፪ና ፪ = ፬ ማለት ። 

ማብዣ፡ ማትረፊያ ማርቢያ ማበርከቻ ። 

ማብደን፡ ማፍዘዝ ማደንዘዝ፡ አፍዝአደንግዝ ማድረግ ። 

ማብደኛ፡ ማፍዘዣ ማደንዘዣ ማደንገዣ መድኀኒት ። 

ማብገን፡ ማድረቅ ማክረር ማግመን ። 

ማብገኛ፡ ማድረቂያ ማግመኛ ። 

ማብጠልጠል፡ መሰጪቅ መሠነጣ ጠቅ ። 

ማብጠስጠስ፡ ብላሽ ማድረግ ። 

ማቦዘን፡ ማስነፍ ማታከት ። 

ማቦዘኛ፡ ማታከቻ ሥራ ማስፈቻ ምክያት ።

ማቧለት፡ መተረብ መዘበት መቀ ለድ ። 

ማቧለቻ፡ መተረቢያ መዘበቻ ማፌዣ ። 

ማቧደን፡ ማጣመር ማቀናጀት ማጋ ጠም ። 

ማቧገት፡ ማቀለት ማለመን መስጠት ። 

ማተላለም፡ ማዠማመር ማስተራረስ ። 

ማተላተል፡ ማተራተር ማቃደድ ። 

ማተል፡ መውረድ መዝቀጥ ። 

ማተሚያ፡ መርጫ መጻፊያ ማኅተም መኪና ቀለም (የመሰለው ኹሉ ") ።

ማተሚያ ቤት (ቤተ ማኅተም)፡ የማኅተም ወይም በያይነቱ መጻፍ በመኪና የሚታተምበት ቤት ። "ኀቲምንና ማኅተምን" ተመልከት ።

ማተሚያ ቤቶች፡ ኹለትና ከኹለት በላይ ያሉ ብዙዎች ። "የማተሚያ ቤት ሠራተ ኞች" ።

ማተማተሚያ፡ ማጋ መዋጊያ ። 

ማተማተም፡ ማላተም ማዋጋት ። 

ማተም፡ ብራናን ወረቀትን ደብዳቤን በማኅተም መርገጥ መጻፍ ።

ማተረማመስ፡ ማበጣበጥ ማመሰቃቀል ። 

ማተረማመሻ፡ ማበጣበ ማመሰቃቀያ ። 

ማተሪያ፡ ማልፊያ/ማድከሚያ ሥራ ስፍራ ። 

ማተራመስ፡ ማወክ መበጥበጥ ማፋጀት ማመስ ማመሳቀል ።

ማተራመሻ፡ ማወኪያ ማመሳቀያ ። 

ማተራተር፡ ማሠናጠቅ ማፈናከት ። 

ማተራጐም፡ ማማለስ ማፋታት ። 

ማተር፡ መቈርበጭ መቋጠር ። 

ማተር፡ ማልፋት/ማድከም ። 

ማተበ ቢስ፡ ማተቡን የማያከብር (ማ ተብ እያለው ሕገ ወጥ ሥራ የሚሠራ ") ። 

ማተበ ክርስትና፡ የክርስትና ማተብ ። 

ማተቡ ተያዘ፡ የማይገባ ሥራ ስለ ሠራ - ከክርስቲያን ተለየ ። 

ማተቡን በጠሰ፡ ሰለመ (ክርስትናውን ካደ ") ።

ማተቢያ፡ ምላጭ ።

ማተባተብ፡ ማጠላለፍ/ማስተሳሰር ። 

ማተቤት፡ ማኵራት።

ማተቤቻ፡ ማከሪያ።

ማተብ (ማዕተብ)፡ በመስቀል ላይ የተደረገ ነጭና ቀይ ፈትል (የክርስትና ለት በሕፃን ዐንገት የሚታሰር የሃይማኖት የእምነት ምስክር ") ። ቤተ ክርስቲያን በተለያ የችበት ዘመን ግሪኮች በስውር መሣሪያ ይዘው ግብጾችን እተደበቁበት እየገቡ ስለ ሚያጠፋቸው ' ያዕቆብ ዘእልበረዳኢ ' ለግብ ጾች ያደረገላቸው ምልክት መለዮ ነው ይላሉ ። "ቋድን" ተመልከት፡ "ዘወረ" ብለኸ "መዘውርን" እይ ። 

ማተብ፡ መቍረጥ ። 

ማተብ፡ ክር፡ ዐተበ። 

ማተብ የለሽ፡ ባንገቱ ክር የሌለ (ያልታመነ ሰው ") ።

ማተቦች፡ ኹለትና ከኹለት በላይ ያሉ። 

ማተት፡ መመርመር መተቸት " 

ማተት፡ መወገድ ማራቅ መነጠል ። 

ማተቻ፡ መመርመሪያ መተቻ " 

ማተቻ፡ መወገጃ ማስገለያ ማራቂያ ። 

ማተናተን፡ ማካፈል ማከፋፈል ማዳ...ረስ ።

ማተናተኛ፡ ማካፈያ ማከፋፈያ ። 

ማተኰስ፡ ማሞቅ ማወበቅ ። 

ማተኰር፡ መተኰር ። 

ማተኰን፡ ማፍራት ማበጀት ትዃንን ። 

ማተኳኰስ፡ ማለኳኰስ ማቀጣጠል ። 

ማተያ፡ መውረጃ መዝገጫ ። 

ማተጋጊያ፡ ማሳሰቢያ ። 

ማተጋጋት፡ ማነቃቃት/ማሳሰብ ። 

ማተፍተፊያ፡ መንገድ ሥራ ። 

ማተፍተፍ፡ መቸኰል መፍጠን ። 

ማቲ፡ ብዛት ያላቸው ትንንሽ ልጆች ("ማቲ ውስጠ ብዙ ነው" - ዳግመኛም "ማቲዎች" ይባላሉ) ።

ማቲዎች

ማታ (ማእኰት)፡ ስለት፡ ተስፋ፡ እጅ መንሻ።

ማታ ኵቲ፡ የማታ ኵቲ ውሻ (ተኵላን ቀበሮን የመሰለ የልጆች ማስፈራሪያ - ማትና ማታ በአማርኛ ይተባበራሉ - ግጥም፡ "ወይ መካሪ የለው ጎረቤት ከደጅ አለማታ አይመጣም ይህ የኔ ወዳጅ") ።

ማታ ኾነ፡ ጨለመ/ላይን ያዘ።

ማታ፡ ጀንበር ከጠለቀች ከምሽቱ አንድ ሰዓት እስከ ሦስትና አራት ሰዓት ድረስ ያለ ጊዜ (ዘፍ. ፩፥፭፡ ዘዳ. ፳፰፥፷፯ - ዘሩ በግእዝ "መትሀ" ነው አለመብራት የሚኼደውን ዕንቅፋት እንዲመታው ያሳያል - ከመዓት ቢወጣ ግን የጨለማውን ብዛት ያስረዳል - ተረት፡ "እኔ የምሞት ዛሬ ማታ እኸል የሚደርስ በፍልሰታ" - እንደ ይፋት ባለው አገር) ።

ማታለል፡ መደለል መሸንገል ማሞኘት ።

ማታለሚያ፡ ማዣመሪያ ። 

ማታለም፡ ማዣመር ፈርን ። 

ማታለያ፡ መደለያ መሸንገያ ማሞኛ (የተንኰል ዘዴ) ።

ማታተር፡ ማትጋት ማልፋት ። 

ማታከል፡ ማቻከል ማካሰም ማቀባቀብ ። 

ማታከት፡ ማልፋት ማድከም ማስነፍ ። 

ማታከቻ፡ ማድከሚያ ማስነፊያ ።

ማታከያ፡ ማካሰሚያ ።

ማታኰስ፡ ማላኰስ ማዋጋት ።

ማታኰሻ፡ ጦርነት የጦር ሜዳ ።

ማታጊያ፡ ማነቃቂያ ። 

ማታጋት፡ ማነቃቃት ።

ማቴል፡ ማጀል ማታለል ።

ማቴዎስ፡ የሰው ስም (ከ፬ቱ ወንጌላውያን ፩ዱ መዠመሪያው) ።

ማቴዎስ፡ የዘመን ስም (ከዮሐንስ ቀጥሎ ፪ኛው ዓመት) ።

ማቴፊያ፡ ማንሳፈፊያ ጊዜ ። "ቲፍን" ተመልከት (የቴፈ ዘር ነው) ።

ማቴፍ፡ ማንሣት ማንሳፈፍ ። 

ማት (መዓት)፡ ቍጣ ("ከመጣ ምጣቱ ከወረደ ማቱ ያድነን" እንዲል መራቂ) ። 

ማት፡ ብዛት/ብዙነት (ብዙ - ማቲና ማት ከመዓት ይወጣሉ) ።

ማትለል፡ ማጥለል ። 

ማትለያ፡ ማጥለያ ።

ማትለያ፡ ጊዜ ስፍራ ።

ማትላት፡ ማውጣት ማፍለክለክ ። 

ማትመስመስ፡ ማድበስበስ ።

ማትመክመክ፡ ማድበስበስ ።

ማትረፊያ፡ ማዳኛ ማብዣ መድኀኒት...ንግድ ።

ማትረፍ፡ ማዳን መፈወስ መተው...ማብዛት ።

ማትቢያ፡ ሞረድ ፊው ውሃ መሳል ። 

ማትባት፡ መንክር ማጠንክር ማስላት...ማሾል ።

ማትከሪያ፡ መነዠነዣ ምክንያት ። 

ማትከር፡ መነዝነዝ መጨቅጨቅ ። 

ማትከን፡ ማብፔን ማግመን ። 

ማትከንከን፡ ማብሰልሰል ። 

ማትከኛ፡ ማግመኛ ማናደጃ ማስቈጣ ። 

ማትጊያ፡ ማሥጊያ ። 

ማትጋት፡ ማሥጋት መጐትጐት ። 

ማቶምቶሚያ፡ ማጕረምረሚያ ።

ማቶምቶም፡ ማጕረምረም ። 

ማቶሰክ፡ መፍሳት ።

ማቶት (ኀተወ/ማኅቶት) (ዘፀ. ፴፥፲፰)፡ የጋን/የእንስራ/የድስት/የብርት/የሌላውም የሸክላ ዕቃ ኹሉ ክብ መቀመጫ (በልጥ በገመድ የተጠመጠመ ጭራሮ - ሲበዛ "ማቶቶች" ይላል - ዘፀ. ፴፥፳፰ - "ማኅቶት" መብራት በክበቡ እንዲያበራ ይኸውም በዙሪያው ያስቀመጡበትን ነገር መያዙን መደገፉን ያሳያል፡ ዋና ምስጢሩ ግን ክብነት ነው - "ከፍትፍቱ ፊቱ ከጠላው ማቶቱ" - "ጠላ ከማቶት እንጀራ ከሌማት" እንዲሉ) ።

ማቶት፡ በዋልታ አጠገብ ከጭምጭማት ቀጥሎ ያለ ወፍራም ማገር (በቤትና በደረባ ፍም በስተውጭ ይደረጋል) ።

ማቶት፡ የፈረንጅ ሴት ጠጕር ሥራ (ክብሳት) ።

ማቶት፡ ዳቦ ሲጋገር በገበር ምጣድና ባክንባሎ መካከል የሚደረግ ክበብ። ዘንዶን እይ።

ማቶክቶኪያ፡ ማሾክሾኪያ ማሳበቂያ ። 

ማቶክቶክ፡ ማሾክሾክ ማሳበቅ ። 

ማቷረብ፡ ማሸዳሸድ ።

ማቸ ።

ማቸራቸር፡ ግባተን ማተናተን ማሻ...ጥ ።

ማቸርቸሪያ፡ የነብር የዛርት የሌላም...አውሬ ዠርባ ።

ማቸርቸር፡ መሳት ማለፍ መንደርደር ። 

ማቸናቧት፡ ማማታት ማንቦጭረቅ ። 

ማቸናከር፡ ማማታት...ማታከል ። 

ማቸኰል፡ ማፍጠን መጐትጐት ። 

ማቸፋቸፍ፡ ማጨቃጨቅ ማነዛነዝ ። 

ማቻለስ፡ ማዳፋት ማፋሰስ ። 

ማቻም፡ ማቃም ።

ማቻቻል፡ ማወሳሰን ማጣወር ማ...ላት ።

ማቻቻያ፡ ማወሳሰኛ ማጣወሪያ ። 

ማቻከል፡ ማከል ማቀባቀብ ።

ማቻኰል፡ ማጣደፍ ማፋጠን ። 

ማቻኰያ፡ ማጣደፊያ ማፋጠኛ ። 

ማነ፡ ዕቃ መጥረቢያ መላጊያ መሮ መጋዝ መኪና አጣብቂኝ ።

ማነሣሣት (መጐትጐት)፡ ማደፋፈር። 

ማነሣሣት፡ ብድግ ብድግ ማድረግ። 

ማነሣሻ፡ ማደፋፈሪያ።

ማነሻ፡ መቅጠኛ፡ መጕደያ።

ማነሽ (ማን ነሽ)፡ "አንቺ ማነሽ?" 

ማነቂያ፡ መያዣ ማሰሪያ (እጅ ገመድ መንቈር ሸምቀቆ ") ።

ማነቃቀፊያ፡ ማሰዳደቢያ ' ማወቃቀሻ ። 

ማነቃቀፊያ፡ ማሰዳደቢያ ' ማወቃቀሻ ። 

ማነቃቀፍ፡ ማሰዳደብ ' ማወቃቀሥ ። 

ማነቃቀፍ፡ ማሰዳደብ ' ማወቃቀሥ ። 

ማነቃቂያ፡ ማተጋጊያ።

ማነቃቃት፡ ማተጋጋት። 

ማነቃነቂያ፡ ማወዛወዣ (እጅ ወይም ሌላ ነገር) ።

ማነቃነቂያ፡ ማወዛወዣ (እጅ ወይም ሌላ ነገር) ።

ማነቃነቅ፡ ማወዛወዝ/ማንቀሳቀስ። 

ማነቃነቅ፡ ማወዛወዝ/ማንቀሳቀስ። 

ማነቅ፡ መያዝ ማሰር መፈተር ። 

ማነቅ፡ ማጣበብ/ማጋፋት ። 

ማነቆ (ዎች)፡ ከበሬ ዐንገት ጋራ በጠፍር የሚታሰር ዕንወት (ግራና · ቀኝ ከቀንበር የተዋደደ ") ።

ማነቆ፡ የበሬ ዕቃ (ዐነቀ) ።

ማነቆ፡ ጠፍር (የማነቆ ማሰሪያ ") ።

ማነባረር፡ ማስጮኸ/ማስለቀስ/ማንዠባረር።

ማነባበሪያ፡ ማደራረቢያ (የሠማ ምጣድ ሌማት) ።

ማነባበር፡ ማደራረብ/ማገጣጠም። 

ማነባነብ፡ ማነዛነዝ።

ማነባጀል፡ ማነኋረጥ።

ማነብረር፡ ማስረጀት/ማድረቅ። 

ማነብነቢያ፡ መጻፍ/ንባብ። 

ማነብነብ፡ ቶሎ ቶሎ ማንበብ። 

ማነታረኪያ፡ ማጨቃጨቂያ። 

ማነታረክ፡ ማነዛነዝ/ማጨቃጨቅ። 

ማነን (ማንነን)፡ "እኛ ማነን?" 

ማነኝ (ማን ነኝ)፡ "እኔ ማነኝ? ታውቀኛለኸን?"

ማነካከት፡ መሰባበር። ተናከተ፡ ተሳበረ/ተዳቀቀ ("ነካ ብለኸ ተናካን" አስተውል) ።

ማነካካት፡ ማጠላላት/ማቀያየም ("ማነካኪያ" - ማቀያየሚያ ሰብቅ ኣሉ ባልታ) ።

ማነኳኰር፡ መገለባበጥ።

ማነኳኰት፡ ማነካከት። 

ማነኸ (ማን ነኸ)፡ "አንተ ማነኸ?" 

ማነኹ (ማን ነኹ)፡ "ርስዎ ማን ነኹ?"

ማነኻ (ማን ነኻ)፡ ቃለ አንክሮ። 

ማነዃለል፡ ማደናቈር።

ማነወሪያ፡ አንደበት ሐሜት። 

ማነወር፡ ነውረኛ ማድረግ። 

ማነው (ማን ነው)፡ እሱ ያ ማን ነው።

ማነው ማን ነው፡ ማን።

ማነዛነዝ፡ ማጨቃጨቅ/ማነታረክ። 

ማነጋገሪያ፡ ማጫወቻ/ማስተርጐሚያ (ስፍራ/ሰዓት) ።

ማነጋገር፡ ማጫወት/ማስተርጐም። 

ማነግነጊያ፡ ጕረሮ/ድምጥ/ድጅኖ። 

ማነግነግ፡ መጮኸ/ማኖቅኖቅ። 

ማነጓለል፡ ማደናቈር/ማነፋለል። 

ማነጣጠሪያ (መጠራ)፡ ማስተያያ/ይላማ/አግሬ/ባላ (ማገቻ ችሎት) ።

ማነጣጠር፡ ማስተያየት/ማከራከር/ማገት።

ማነጣጠቅ፡ ማቀማማት።

ማነጣጠፊያ፡ መዘረጋጊያ።

ማነጣጠፍ፡ መዘረጋጋት።

ማነጣጠፍ፡ ማዘረጋጋት። 

ማነጣጣት፡ ማጸዳዳት። 

ማነጥ/ማነጽ፡ መጥረብ መሸለት መ ላግ ።

ማነጥነጝ፡ ማዘጥዘ (ሜዳ መንገድ) ። 

ማነጥነጥ፡ ማዘጥዘጥ/ማረጥረጥ። 

ማነጫነጭ፡ ማበሳጨት። 

ማነፈራረቅ፡ ማመጋገል) ። 

ማነፋለል፡ ማደናቈር።

ማነፋረቅ፡ ማላቀስ።

ማነፋነፊያ፡ ማሻተቻ። 

ማነፋነፍ፡ ማነኋረጥ።

ማነፋፈስ፡ ማበጣጠር።

ማነፋፈር፡ ማባባስ።

ማነፍረቂያ፡ አብሽ ሌላም መድኀኒት። 

ማነፍረቅ፡ ማምገል/ማስለቀስ። 

ማነፍነፊያ፡ ማሽተቻ አፍንጫ።

ማነፍነፍ፡ ማሽተት።

ማነፍነፍ፡ ማጋጥ/ማብላት።

ማኒ፡ የሰው ስም፡ በዘመነ ብሉይ የነበረ ከሓዲ ("ይህ ዓለም ሠራዒ መጋቢ የለውም፡ በልማድ ይኖራል" የሚል) ። አርእስተ መዝሙር ፬ ተመልከት። ፪ኛውም ማኒ በዘመነ ሐዲስ የክርስቶስን አምላክነት የካደ የፋርስ ኤጲስቆጶስ ነው። ከፋርስ ተሰዶ በህንድ አገር ስለ ሰበከ "ሃይማኖተ አበው ማኒ ባንያዊ" ይለዋል። የእግዚአብሔርን መንግሥት ታሪክ አስተውል።

ማና፡ መና። "ስንዴ ማና" እንዲሉ። ስንዴን እይ።

ማናሣት፡ ማቃናት/ማያያዝ። 

ማናሪያ፡ ማንጠሪያ/ማጓኛ።

ማናር፡ ማንጠር/ማጓን።

ማናሻ፡ ማያያዣ እጅ ቀላጥም።

ማናቀል/ማነቃቀል፡ ማማዘዝ/ማዋ ለቀ።

ማናቀስ፡ ማናቀል ' ማመሳከር ። 

ማናቀስ/ማጠቃጠቅ፡ ወፍ ጮ ማጣረብ/ማሳላት ። 

ማናቀዝ፡ ማጠናጠን። 

ማናቈሪያ፡ ማናከሻ ።

ማናቈር፡ ማናከስ ። 

ማናበል፡ ማዘለል/ማስጨፈር።

ማናበቢያ፡ ስፍራ/ጊዜ።

ማናበብ፡ ማስተያየት/ማያያዝ/ማዛረፍ። 

ማናተረክ፡ ማነዘንዘዝ/ማጨቃጨቅ።

ማናት (ማን ናት)፡ "እሷ ያች ማናት?"

ማናቸው (ማን ናቸው)፡ "እነሱ እነዚያ ማናቸው?" ይህ ቃል በቅርብ "ርስዎ" ለሚባል ለሩቅ ወንድ ይኾናል። "እሳቸው"

ማናቸው። ይኸውም ሲበዛ እነማናቸው ይባላል።

ማናቸዎች፡ የብዙ ብዙ። 

ማናናቅ፡ ማጠላላት/ማኳሰስ።

ማናናት፡ ማብዛት (ማጐምዠት) ።

ማናከስ፡ ማዘባተር/ማጋጠም። 

ማናከር፡ ማዛፈቅ/ማራራስ። 

ማናከሻ፡ ጊዜ/ስፍራ። 

ማናካት፡ ማጣላት/ማጋጠም። 

ማናኰር፡ ማገላበጥ/ማባሰል። 

ማናወት፡ ማንከራተት።

ማናወዝ፡ ማዞር/ማዋተት። 

ማናወዣ፡ ማባከኛ/ማዋተቻ።

ማናወጥ/ማነዋወጥ፡ ማናጋት/ማነቃ

ማናወጫ/ማነዋወጫ፡ ማናጊያ/ማነቃነቂያ።

ማናዘር፡ ማዛዘን/ማስጮኸ።

ማናዘዝ፡ ንስሓን ማናገር። 

ማናዘዣ፡ ዕለተ ሞት።

ማናደል፡ መጥገብ/መዝለል/ማነጥነጥ። 

ማናደያ፡ ማነጥነ፵ (መዝለያ) ።

ማናደድ፡ ማያያዝ/ማቀጣጠል/ማበሳጨት።

ማናደጃ፡ ጭራሮ/ግባስ/ሰንበሌጥ (ክፉ ነገር) ።

ማናደፍ፡ ማባተን/ማጠዛጠዝ። 

ማናዳት፡ ማዋሰድ።

ማናገሥ፡ ማቃባት/ማጋነን። 

ማናገሪያ፡ ማስለፍለፊያ (በትር ጭንቅ) ። 

ማናገር፡ ማስለፍለፍ/ማስቀባጠር።

ማናገሻ፡ ማጋነኛ/ማበራቻ። 

ማናገድ፡ ማገዛዛት/ማሻሻጥ/ማለዋወጥ።

ማናገጃ፡ ማገዛዣ/ማለዋወጫ። 

ማናጠል/ማነጣጠል፡ ማለያየት። 

ማናጠሪያ፡ መዝለያ (ሜዳ መንገድ) ። 

ማናጠር፡ መዝለል/መጨፈር። 

ማናጠር፡ ማቃለጥ/ማፋሰስ። 

ማናጠቅ፡ ማቃማት። 

ማናጠያ/ማነጣጠያ፡ ማለያያ። 

ማናጠፍ፡ ማዘራጋት።

ማናጣት፡ ማናጻት።

ማናጨት፡ ማበሳጨት/ማጨቃጨቅ። 

ማናጻት፡ ማስታጠብ/ማስተጣጠብ።

ማናፈል፡ ማስጨነቅ። 

ማናፈስ፡ ማባጠር ("(ማንፈስን መርዳት ለነፋስ መስጠት)") ።

ማናፈሪያ፡ ጥፍር/ቀንድ/እግር። 

ማናፈር፡ መቧጠጥ/መውጋት/መር ገጥ/መጨፈር።

ማናፈሻ፡ ስፍራ ጧትና ማታ። 

ማናፈግ፡ ማሣሠት/ማቋረስ/ማሻማት። 

ማናፈጥ፡ ንፍጥን ማውጣት (እኸልን ማዝራት - ማጣራት - ዕዳን ማስከፈል)

ማናፈጫ፡ ጣት ኀይል።

ማናፊያ፡ መጮኺያ ጕረሮ ("(ጥና) አናፋ (አመብኵሐ)" - ከሰልን በወ ናፍ እፍ እፍ አለ ነፋስ ሰጠ አያያዘ አቃጠለ አቀጣጠለ - ኢሳ. ፶፬፥፲፮ - "አናፋ አደራራጊ ብቻ ሲመስል ባድራጊነትም መፈታቱን አስተውል") ።

ማናፊያ፡ እፍ እፍ ማያ ወናፍ (ኤር. ፮፥፳፱) ።

ማናፋት፡ ማያያዝ/ማቃጠል (ነፋስን መ ሳብ ማቀበል) ።

ማናፋት፡ አፍን መክፈት/መጮኸ። 

ማን (መኑ)፡ ላልታወቀ ሰው የሚነገር የጥያቄ ንኡስ አገባብ። "ማን መጣ? ማን ሞተ?" እንዲሉ።

ማን፡ ለኹለቱም አንዳንዱ ብቻ በኹለት መቂናጥ የተያዘ ኹለት ኹለት ዘንግ አለው።

ማን መልሶ፡ የሰው ስም (ያለፈቃድ የተወለደ ልጅ) ።

ማን ሲበዛ እነማን ያሠኛል።

ማን፡ በነባር አንቀጽ "ነው" ማሰሪያነት ሲሳብ ነው።

ማን በግሮየ፡ የሰው ስም። 

ማን ቤቴ፡ የባሪያ ስም (፮ኛ ባሪያ የአመለጥ ልጅ) ።

ማን ታሠኛለኽ፡ "ስምኸን ማን ታስብላለኽ?" 

ማን ትባላለኽ፡ "ስምሽ ማነው?"

ማን አለ፡ የወንድና የሴት ስም፡ "አንተን/አንቺን የሚመስል ማን አለ?" 

ማን አለብሽ፡ የሴት ስም፡ "ማን ያዝሻል?"

ማን አለብኽ፡ የወንድ ስም፡ "ማን ያዝኻል?"

ማን አሩትኸ፡ የሰው ስም፡ "እኩያኸ/አጣማጅኸ ማነው?"

ማን አኸሌ፡ የወንድና የሴት ስም፡ "አንተን/አንቺን ማን ኣኸሎ?"

ማን፡ ዕጥበት/በረቅ/ኖራ። 

ማን ዘራሽ (ሾች)፡ ምናምንቴ (አባቱ የማይታወቅ) ።

ማን፡ ዝርዝር እየጨመረ የማማረጥ ጥያቄ ይኾናል። 

ማን ያኸልሻል፡ የሴት ስም (በመልክ/በማያ) ።

ማን ያኽልኻል፡ የሰው ስም (በጋሻ) ።

ማን ደፍሮ፡ የሰው ስም። 

ማንሰልጀጅ፡ ማፍዘዝ፡ ማንሰዋለል። 

ማንሰራሪያ፡ ነፍስ መዝሪያ ጊዜ መኝታ ። 

ማንሰራራት፡ መዳን/መተንፈስ ። 

ማንሰራፊያ፡ ማስፊያ/ማንጋለያ/መዘርጊያ ።

ማንሰራፋት፡ ማስፋት/ማንጋለል ። 

ማንሰርሰሪያ፡ ማብሰያ/ማንፈሪያ (ዕንጨት ማሰሮ) ።

ማንሰርሰር፡ መቀቀል/ማብሰል/ማን...ፈር ።

ማንሠቅሠቂያ፡ ማስለቀሻ። 

ማንሠቅሠቅ፡ ማስለቀስ። 

ማንሰዋለል/ማንቀዋለል።

ማንሰግሰግ፡ ማስገብገብ።

ማንሢያጠጥ፡ ማስጮኸ።

ማንሳተት፡ ማስፋት መዘርጋት ። 

ማንሣት፡ መዠመር/መጨረስ/መቻል/ማቅናት/ማዜም/ማክበር (ከፍ ከፍ ማድረግ - ዘፀ. ፳፱፥፳፯, ፳፰) ።

ማንሣት፡ ወግ መውሰድ።

ማንሳፈፊያ፡ ማስፈፊያ ።

ማንሳፈፍ፡ ማስፈፍ ።

ማንሶልሶል፡ ማዞር፡ ማንቀዥቀዥ። 

ማንሶክሶክ፡ ማስኬድ ።

ማንረር፡ ማቃጠል/ማንጨብረር/ማ ሳረር/መግረፍ/ማጮኸ ። 

ማንሸራተት፡ ማዳለጥ/ማንሻተት/ማ...ውረድ ።

ማንሸራተቻ፡ ማዳለጫ/ማውረጃ ። 

ማንሸርሸሪያ፡ መንገድ አውራጃ ቀ...በሌ ።

ማንሸርሸር፡ መውሰድ/ማዞር...ማሠ...በሌ ።

ማንሸቅሸቂያ፡ ኀይል ሥልጣን ግርማ ። 

ማንሸቅሸቅ፡ ማስፈራት/ማንቀጥቀጥ ። 

ማንሸዋረሪያ፡ ማጣመሚያ/ማንጋደጃ ። 

ማንሸዋረር፡ ማጣመም/ማንጋደድ ። 

ማንሻ፡ ብድግ ማድረጊያ/መውሰጃ (እጅ ቃሬዛ መንሽ - "ከረከረ ብለኸ ከርከሬ ሻን" እይ) ።

ማንሻ፡ የዜማ/የንባብ መዠመሪያ ("ማንሻዎች/ማንሾች ቃሬዞች - መ ሎጊያዎች - ዘፀ. ፴፭፥፲፮) ።

ማንሻረር፡ መወርወር/ማሳለፍ ።

ማንሻተት፡ ማንሸራተት ። 

ማንሻተቻ፡ ማንሸራተቻ ። 

ማንሻፈፍ፡ ማስነከስ ።

ማንሾለላ፡ የዥብ ስም (የመዥሩጥ ታላቅ ወንድም) ።

ማንሿከኪያ፡ ማሳበቂያ ። "ፎቀቀን" እይ ። 

ማንሿከክ፡ ማሳበቅ ።

ማንቀላበስ፡ መደገፍ ማንተራስ ። 

ማንቀላበሻ፡ ዐልጋ ክንድ ። 

ማንቀላፊያ፡ ማታ ዐልጋ መኝታ ። 

ማንቀላፋት፡ ማሸለብ መገርዘዝ ማንጐ

ማንቀልቀል፡ ማንደድ ማንበልበል ማ ንቀዥቀዥ ።

ማንቀልቀያ፡ ማንደጃ/ምድጃ ማናወዣ ። 

ማንቀልጠጥ፡ መክፈት መግለጥ ። 

ማንቀልጠጫ፡ መክፈቻ መግለጫ ። 

ማንቀሳቀስ፡ ማነቃነቅ/ማላወስ ።

ማንቀሳቀሻ፡ ማነቃነቂያ/ማላወሻ እጅ ።

ማንቀሪያ፡ መጠጫ/መጨለጫ (እጅ ጥልቂት) ፋፊ።

ማንቀራ፡ መቈርጠሚያ መንጋጋ ።

ማንቀራበ፡ ማዛወሪያ ስፍራ ። 

ማንቀራበጥ፡ አዛውሮ ማስቀመጥ፡ ከወዲያ ወዲህ ከወዲህ ወዲያ ማድረግ ።

ማንቀራጨት፡ መቈርጠም ማንቀጫ ቀጭ መፋጨት ።

ማንቀር፡ መጠጥ መጨለጥ። 

ማንቀርሰስ - ማንቈርሰስ፡ ማዘገም ።

ማንቀርቀቢያ፡ ስፌት ።

ማንቀርቀብ፡ ማንቀጥቀጥ ማንጠርጠር ማናወጥ (ግልብጥ ግልብጥ ማድረግ ") ። መወዝ ወዝ/ማንገዋለል/መለየት ።

ማንቀርበቢያ፡ ማንቀርደጃ መንገድ ። 

ማንቀርበብ፡ ማንቀርደድ ማንከርፈፍ ። 

ማንቀርፈፊያ፡ ማንቀርበቢያ ስፍራ ጊዜ ።

ማንቀርፈፍ፡ ማርዘም/ማንከርፈፍ/ማንቀርበብ ።

ማንቀሻ፡ መስበሪያ (እጅ ሰጐጥ የዛፍ ሥር) ።

ማንቀሻ፡ መስበሪያ (እጅ ሰጐጥ የዛፍ ሥር) ።

ማንቀሻቀሽ፡ ማንከታከት ። 

ማንቀሽ፡ መስበር/መቀልጠም። 

ማንቀሽ፡ መስበር/መቀልጠም። 

ማንቀሽረሪያ፡ ማድረቂያ/ማክሻ ።

ማንቀሽረር፡ ማድረቅ/ማክሳት ። 

ማንቀባረሪያ፡ ማንደላቀቂያ ማሞላቀቂያ ። 

ማንቀባረር፡ ማቀማጠል ማንደላቀቅ ማ ሞላቀቅ ።

ማንቀብቀብ፡ ማንገብገብ ማስነፈግ ። 

ማንቀብደድ፡ ማስረገዝ መንፋት - ማሳ በጥ ።

ማንቀብደጃ፡ መንፊያ ማሳበጥ ። 

ማንቀዋለል፡ ማዞር ማንከዋረር ። 

ማንቀዋለያ፡ ማዞሪያ ማንከዋረሪያ ።

ማንቀውቀው - ማንከውከው - ማንቀዥ ቀዥ ።

ማንቀዝ፡ ዱቄት ማድረግ።

ማንቀዥቀዣ፡ ማክለፍለፊያ ። 

ማንቀዥቀዥ፡ ማክለፍለፍ ማክለብለብ ። 

ማንቀጥቀጥ፡ መነቅነቅ መወዝወዝ ማንዘፍዘፍ ማስፈራት ማራድ ።

ማንቀጥቀጫ፡ ማንዘፍዘፊያ/ማራጃ (ትኵሳት ቍጣ ") ።

ማንቀጫቀጭ፡ መቈርጠም/ማጋጨት/ ማፋጨት ።

ማንቀፊያ፡ መግ ማሰናከያ ። 

ማንቀፍረሪያ፡ ማርዘሚያ ።

ማንቀፍረር፡ ማርዘም ።

ማንቍርት (ቶች)፡ የጕረሮ ጕጥ ("(ጕጭ)" - ፈረንጆች አዳም የበላው የበለስ ፍሬ ምልክት ነው ይላሉ - ማንቍርት ውስጠ ክፍትነትን ያሳያል) ።

ማንቍርት፡ የጕረሮ ጕጥ—ነቈረ።

ማንቂያ፡ እጅ ጥሪ ድምፅ። 

ማንቃረሪያ፡ መጮኺያ/ማግረሪያ (ተራራ አፋፍ ገደል ") ።

ማንቃረር፡ መጮኸ/ማግረር ። 

ማንቃቂያ፡ የሠማ ምጣድ ፀሓይ ። 

ማንቃቃት፡ ማድረቅ ማቀንበር ማጕ ላላት ።

ማንቃት፡ መሠንጠቅ/መተርተር። 

ማንቃት፡ መቀስቀስ/ማስነሣት/ማትጋት።

 ማንቃፈፍ - ማንጋፈፍ - ማንከርፈፍ ። 

ማንቈላለጥ፡ አሳይቶ መንሣት ማስ ጐምዠት ።

ማንቈላለጫ፡ እጅ ስፍራ ።

ማንቈሪያ፡ መደንቈያ/ማውጫ (ሹል ዕንወት ቈላፋ ብረት) ።

ማንቈራጠ፵፡ ማንጐራደጃ ።

ማንቈራጠጥ፡ ማንጐራደድ ። 

ማንቈራፊያ - ማንኰራፊያ - ማንቈራቢያ ።

ማንቈራፋት - ማንኰራፋት - ማንቈራ ባት ።

ማንቈር፡ መደንቈል/ማውጣት።

ማንቈርቈሪት፡ የዘይት የቅቤ የጋዝ የነፍት የመድኀኒት መስ፵ ማግቢያ (እንደ ቅል ዐንገት ያለች ታኒካ ብርጭቆ ") ። ፈረንጆች "አንቶኗር" ይሏታል ።

ማንቈርቈሪያ፡ 

ማንቈርቈሪያ፡ መጨመሪያ መምሲያ ጥቍር ነጭ ቀይ ቀለም የተቀባ (ከቈርቈሮና ከሌላም ማዕድን የተሠራ ጡታም ዕቃ ") ። "ጣት በጋን አፍ ላይ የተጣለፈ መቀነት" ።

ማንቈርቈር፡ መጨመር መቅዳት መም ላት ማደል ።

ማንቈርበብ፡ ማቈርበጭ ። 

ማንቈርዘዝ፡ ማንጠልጠል ።

ማንቈሻበል፡ መለማመጥ/ማቀማጠል። 

ማንቈሻበያ፡ ማቀማጠያ (በያይነቱ ም ግብና መጠጥ ") ።

ማንቈቈጭ፡ ማነጫነጭ ። 

ማንቈጣቈጥ፡ ማቈናቈን ። 

ማንቈጥቈ፡ የወርቅ የብር ጌጥ ሽ ልማት ።

ማንቈጥቈጥ፡ መሸለም/ማስጌጥ ። 

ማንቈጭቈጭ፡ ማድቀቅ ።

ማንቋለጥ፡ ማቋመጥ መወነግ መወ

ማንቋለጫ፡ መወነጊያ መወሰ (እስኪት ኀፍረተ ብእሲት) ።

ማንቋሰስ - ማንቈርሰስ፡ መጐተት ።

ማንቋሰሻ - ማንቈርሰሻ

ማንቋረሪያ፡ መጮኺያ/ማላዘኛ (እንቅልፍ ዐልጋ ") ።

ማንቋረር፡ መጮኸ/ማላዘን ። 

ማንቋቊያ፡ ኹለት እጅ ትክክል ስፍራ፡ ዐምስት ጣት ።

ማንቋቋት፡ ማጮኸ ማሰማት ። 

ማንበላጠጥ፡ ማገላመጥ ማስፈራት ። 

ማንበልበል፡ ማንደድ ማቃጠል፡ ማንበብ ማነብነብ ። 

ማንበራጠጥ፡ ማጓደድ ማንበጣረር ። (በጠረረ)ና በረጠጦ ኒዒድ ዘር ናቸው ። 

ማንበርከኪያ፡ ማስጐንበሻ ማስተኛ ጊዜ ስፍራ ። 

ማንበርከክ፡ ጕልበትን ማጠፍ ማስተኛት ። 

ማንበሽበሻ፡ ማስደሰቻ ማቀማጠያ ። 

ማንበሽበሽ፡ ማስደሰት ማቀማጠል ። 

ማንበቢያ (ምንባብ)፡ ጊዜ/አትሮንስ። 

ማንበብ፡ ንባብ መማር/ማሰማት። 

ማንቢያ፡ ማልቀሻ።

ማንባት፡ ማልቀስ/እንባ ማፍሰስ። 

ማንቦርቀቅ፡ ማስፋት ማንቧለል ። 

ማንቦጫረቅ፡ ማንቧቸት ። 

ማንቧለል፡ ማትጐልጐል አብዝቶ ማጨስ ። 

ማንቧለያ፡ ማጫጫሻ ማትጐልጐያ ። 

ማንቧተር፡ ማንፋሸር ማንገራበድ ። 

ማንቧቸት፡ ማንቻቻት ማንጫጫት ። 

ማንተላከስ፡ ማድከም፡ ማስነፍ። 

ማንተስ፡ ማንከስ።

ማንተስተስ፡ ማንቃት መሠንጠቅ ማስ...ፈራት ።

ማንተራስ፡ ማቅናት፡ ማስደገፍ።

ማንተራሻ፡ ራስጌ ጊዜ፡ ራስ ማስደገፊያ።

ማንተራፋት፡ መስበር መጨፍለቅ ።

ማንተርከኪያ፡ ማብሰያ (ኅዳር ታኅ...ሣሥ) ።

ማንተርከክ፡ ማፍራት ማብሰል ። 

ማንተርፈፊያ፡ መምሊያ ማንደርበቢያ ። 

ማንተርፈፍ፡ መምላት ማንደርበብ ። 

ማንተባተብ፡ ማኰላተፍ ።

ማንተብተብ፡ መቍላት ።

ማንተክተኪያ፡ ማፍሊያ ዕንወት እሳት ማሰሮ ድስት ።

ማንተክተክ፡ ማሞቅ ማፍላት ማንፈር ። 

ማንተግተግ፡ ማብረቅረቅ ማብራት ። 

ማንተፍ፡ ማንፋት።

ማንታታት፡ መተኰስ ማንጣጣት ።

ማንትስ (ሴ)፡ እከሌ እንተን።

ማንትስ፡ እከሌ ማን።

ማንትርክራክ፡ ማንከባለል።

ማንትርፍራፍ፡ ማትረፍረፍ።

ማንቷቷት፡ መበጣጠስ ።

ማንቸልቸል፡ ማንበብ ማንበልበል ። 

ማንቸርፈፍ፡ ማስረፍ ። 

ማንቸብቸቢያ፡ መጥበሻ ነዲድ ። 

ማንቸብቸብ፡ መጥበስ ማቃጠል ። 

ማንቸክቸኪያ፡ መጥበሻ ድስት ። 

ማንቸክቸክ፡ መጥበስ መሸን ። 

ማንቻረር፡ ማዘለል ። 

ማንቻቸት፡ ማንነት ። 

ማንቻቻ፡ ማንጎ...፲፪፻፹፫

ማንና ማን፡ ስማቸው ላልታወቀኹለት ሰዎች የሚነገር ጥያቄ።

ማንን፡ የገቢር ጥያቄ። "ማንን ጠልቶ ማን ይወዷል?"

ማንኛቸው፡ የትኛቸው። 

ማንኛችን፡ የትኛችን። 

ማንኛችኹ፡ የትኛችኹ።

ማንኛዋ፡ የትኛዋ።

ማንኛው/የትኛው፡ "ከረኃብና ከጦር ማንኛው ይሻላል?"

ማንኛውም፡ ም ዋዌ ነው። "ማንኛውም ሰው" በማለት ፈንታ "ማናቸውም" ማለት ስሕተት ነው።

ማንኛዎቹ፡ የትኞቹ።

ማንኛዎቹም፡ ም ዋዌ ነው። "ማንኛዎቹም ሰዎች" በማለት ፈንታ "ማናቸውም" ማለት ስሕተት ነው።

ማንከላወስ፡ ማንጠራወዝ ። 

ማንከላወሻ፡ ማንጠራወዣ ። 

ማንከል፡ ማንከስ።

ማንከስ፡ መሰቅጠጥ ማንከል " 

ማንከሪያ፡ ማድነቂያ (ልብ ጊዜ) ። 

ማንከር፡ ዝኒ ከማሁ ("አንክሮ" የግእዝ "ማንከር" ያማርኛ ነው) "

ማንከርፈፍ፡ መዘርጋት ("ማንቀርፈፍ ማንቀርበብ ተንከረፈፈ ተዘረጋ ተንቀረፈፈ ተን ቀረበበ ሞኝ ተንከረፈፈ ቄላ ተሞኘ ከረፈፍ ከርፋፋ ቀረፈፍ ቅርፋፋ ከርፈፍ አለ ተንከረፈፈ መንከርፈፍ መዘርጋት መንቀርፈፍ መንቀርበብ መቄል መሞኘት ስፍራ መንከርፈፊያ መንቀርፈፊያ መንገድ (ኰረፈፈ) አንኰረፈፈ አስኰረፈ ተንኰረፈፈ አኰረፈ ኩፍ አለ ") ። 

ማንከሻ፡ በትር ምርኵዝ ። 

ማንከባለል፡ ማገላበጥ ("ማንደባለል") ። 

ማንከባለያ፡ ማገላበጫ ("ማንደባለያ ገደል ሜዳ") ። 

ማንከብከቢያ፡ ማድበልበያ ("ውስጥ ") ። 

ማንከብከብ፡ ማድበልበል ("እንክብክብ ማድረግ እጅ ባይ ") ። 

ማንከት፡ መስበር/ማድቀቅ።

ማንከቻ፡ መስበሪያ/ማድቀቂያ (ደን ጊያ መዶሻ ባላ ባልቾ) ።

ማንከዋረሪያ፡ ማንቀዋለያ ። 

ማንከዋረር፡ ማንቀዋለል ("ማዞር") ። 

ማንከዋተት፡ ማንከዋረር ("ማንከራተት") ። 

ማንከዋተቻ፡ ማንከራተቻ ። 

ማንከውከዊያ፡ ማንቀዥቀዣ ("ማዞሪያ ማንቀውቀዊያ አስማት መድኀኒት") ። 

ማንከውከው፡ ማንቀዥቀዥ ("ማንቀው ቀው ማዞር ") ። 

ማንከፍከፍ፡ ማሠቀቅ ("ማንገፍገፍ") ። 

ማንኵት፡ ዕርድ ፈፋ ፈረፈር ጕድባ (ዘሩ ኳተ ነው) ።

ማንኪት፡ በግንብ የተሠራች የውሃ ማጠራቀሚያ።

ማንኪት፡ በጐንደርና በቀሓ'መካከል ያለች ካይላ ሜዳ።

ማንካ (መንካ)፡ በቁሙ ከወርቅና ከብረት ከሌላም ማዕድን ከንጨት የተበጀ (የማር የገንፎ የቅቤ የድልኸ የወጥ መቈን ጠሪያ ማው መብሊያ) ።

ማንካ፡ በቁሙ፡ ነካ።

ማንካካት፡ ማንከባለል ("ማሣቅ") ። 

ማንካፈፊያ፡ ማንሳፈፊያ ("ፍልኳ ጀልባ ") ። 

ማንካፈፍ፡ ማንሳፈፍ ። 

ማንኰላኰል፡ ጥቂት ጥቂት መሥራት ። 

ማንኰሪያ፡ መገልበጫ (ማጭድ የንጨት ሉሕ ወይም ማንካ ፍልጥ ኵበት) ። 

ማንኰር፡ መገልበጥ።

ማንኰሻኰሽ፡ ማንቀሳቀስ ("ማሰማት ከሰለ ፋመ ከሰል ኾነ ጠቈረ ገመነ' ዐረረ ተናደደ ") (ተገብሮ) ። 

ማንኰት፡ ማቃጠል (ማንከት) ። 

ማንኰቻ፡ ማቃጠያ እሳት (ማገላበጫ ዕንጨት) ።

ማንኮች፡ ኹለትና ከኹለት በላይ (ዘፀ. ፴፯፥፲፮፡ ኤር. ፶፪፥፲፰) ። 

ማንኳለል፡ ማውረድ ("ማፍሰስ ") ። 

ማንኳኳት፡ መዝጊያ መምታት ። 

ማንኼ፡ አንዳች ማን።

ማንኼ፡ አንድ ነገር/አንዳች። 

ማንዘሪያ፡ መፍተያ/መምቻ/ማስጮኺያ (ጭን/ጣት/ብርኵማ/ጠፍር - ድሕንጻ) ። 

ማንዘራጋት፡ መጣል/ማውደቅ/ማን ፈራገጥ ። 

ማንዘራፈጥ፡ ማደላደል/ማሸራሸት ። 

ማንዘር፡ መጽፋት/ማሾር/መፍተል/መ ወዘግ (መምታት ማስጮኸ) ።

ማንዘርበቢያ፡ ማንጠልጠያ ("አገጭ") ። 

ማንዘርበብ፡ ማንጠልጠል ። 

ማንዘርዘሪያ፡ መንፊያ/ማዝሪያ ("ጕር ዝኝ") ። 

ማንዘርዘር፡ መንፋት/ማንቀጥቀጥ/ማ ዞር/ማዝራት ። 

ማንዘርገግ፡ መጐተት ። 

ማንዘርጠጥ፡ ማንቀብደድ/ማስረገዝ ። 

ማንዘርፈፊያ፡ ዘርፍ ማውጫ/ማርዘ ሚያ/መጐተቻ ። 

ማንዘርፈፍ፡ ማርዘም/መጐተት ። 

ማንዘዝ፡ ከሰርን ማፍሰስ። 

ማንዘፍዘፊያ፡ ማርገብገቢያ/ማንቀጥ ጫ ። 

ማንዘፍዘፍ፡ ማርገብገብ/ማንቀጥቀጥ ። 

ማንዛረ፡ መፍሻ/መዝለያ ። 

ማንዛት፡ መንሰር/ማፍሰስ። 

ማንዛዛት፡ ማብዛት፡ ማስፋት፡ ማርዘም ። ተንዛዛ፡ በዛ፡ ረዘመ፡ ከልክ፡ ዐለፈ፡ ተ ረፈ፡ ተትረፈረፈ ። 

ማንዛዛት፡ ማብዛት/ማስፋት/ማርዘም ። 

ማንዛፈፍ፡ ማስፋት/ማንሰራፋት/ማሳደግ/ መዘርጋት ። 

ማንዠርገግ/ማንጨርገግ፡ ማውረድ ። 

ማንዠቅዠቅ፡ ማፍሰስ/ማውረድ ። 

ማንዠባረር፡ ማስከር/ማዘንጋት/ማስረጀት/ማዦዠት ። 

ማንዣለል፡ ማሾለቅ/ማሞለል ። 

ማንዣረር፡ መልቀቅ/ማፍሰስ ። 

ማንዣበቢያ፡ ሰማይ ክንፍ ። 

ማንዣበብ፡ በላይ ማዞር/ማስፈፍ/ማስኬድ ። 

ማንዣዣት፡ ማብዛት/መለገስ/ማን ቻቻት ። 

ማንያዊ (ውያን)፡ የማኒ ወገን (ፍራማሶን) ። ካህናት ግን መነናዊ (መነናውያን) ይሉታል፡ ስሕተት ነው።

ማንደላቀቂያ፡ ማቀማጠያ/ማሞላቀቂያ ። 

ማንደላቀቅ፡ ማንቀባረር/ማሞላቀቅ ። 

ማንደርበቢያ፡ ድርበብ ማድረጊያ/ማ ጨመቻ/ቍና/ቅጣት ። 

ማንደርበብ፡ ማርጋት/ማጨመት ። 

ማንደርከክ፡ ማብሰል/ማሳጠር ። 

ማንደርደሪያ፡ ስፍራና ጊዜ ። 

ማንደርደር፡ ቍልቍል ማሮጥ ። 

ማንደቅደቅ፡ ማስጮኸ/ማስፎከር ። 

ማንደብደብ፡ ማሳከክ/ማጕረብረብ ። 

ማንደድ፡ ማቃጠል (ሉቃ. ፲፪፥፵፱) ። 

ማንደጃ፡ ማቃጠያ (ምድጃ/መቃ - ዘፀ. ፳፯፥፭፡ ሆሴ. ፯፥፮) ።

ማንደፋረስ፡ ማበጣበጥ/ማማታት ። 

ማንደፋራት/ማንደፋደፍ/ማንፈራፈር ። 

ማንደፋደፍ፡ ማንፈራፈር/ማንፈራገጥ ። 

ማንዱስ፡ ዝኒ ከማሁ ለመንዲስ። 

ማንዶልዶል፡ ማፍሰስ/ማውረድ ። 

ማንዶሽዶሽ፡ መቍላት/ማንጦሽጦሽ ። 

ማንዷዷት፡ ማፈንዳት/ማጮኸ ። 

ማንዷዷት፡ ማፈንዳት/ማጮኸ ። 

ማንጃጃት፡ ማንጋጋት/መንዳት ። 

ማንጆ፡ ጕፋያ (ያልሠባ ያንበሳ የውሻ እራት በሬ) ።

ማንጆ ጕፋያ/ነዳ። 

ማንገላታት/ማጕላላት፡ መጕዳት ። 

ማንገላቻ፡ ረኃብ/ዕርዝታ (ዕረፍት የሌለበት ሥራ ድካም ጊዜ ስፍራ) ። 

ማንገል፡ መንቀል/ማፍለስ። 

ማንገልጀጅ፡ ማንሰልጀጅ/ማንቀዋለል ። 

ማንገሥ፡ መቀባት/ማሠልጠን/ማክበር/ማዞር።

ማንገሪያ፡ ማለቢያ/ማብሰያ (ጮጮ ጕድጓድ) ።

ማንገራበድ፡ መፎከር/ማስፈራራት ። 

ማንገራበጃ፡ ማንኰራፊያ/ማንቧተሪያ ። 

ማንገራገሪያ፡ ማመንቻ/ማውጫ/ማውረጃ ። 

ማንገራገር፡ ማመንታት/ማወላወል/ማጠራጠር ። 

ማንገራጠጥ፡ መናቅ/ማኰሰስ ። 

ማንገራጨት፡ ማሳሳት/ማጭበርበር/አለመታዘዝ ። 

ማንገር፡ ማለብ/ማብሰል። 

ማንገርበብ፡ አለመግጠም/ማንከርፈፍ ። 

ማንገርገር (አንገርግሮ)፡ ማንገድገድ/ማፍገምገም/ማዝመም ። 

ማንገርገቢያ፡ ምድጃ ዕንጨት ውሃ እሳት የሸክላ የብረት ማሰሮ (መጕጃ ጥይት የጦር መሣሪያ) ። 

ማንገርገብ፡ ማፍላት/መጕዳት/ማጥ ። 

ማንገርገፍ፡ ማቀዝቀዝ/ማንቀጥቀጥ/ማንጠብጠብ ። 

ማንገሻ፡ ጊዜ/ስፍራ/በዓል። 

ማንገሽገሻ፡ መነቅነቂያ/መወዝወዣ ። 

ማንገሽገሽ፡ መነቅነቅ/መወዝወዝ ። 

ማንገቢያ፡ መያዣ (ከረጢት/እንቅብ/ቅርጫት/ቈርበት/መከና የመሰለው ኹሉ) ።

ማንገብ፡ መያዝ/መሸከም። 

ማንገብገቢያ፡ ማቃጠያ፡ መለብለቢያ።

ማንገብገብ፡ ማቃጠል፡ መለብለብ፡ መቈጥቈጥ።

ማንገታገት፡ ማመላለስ/ማንገዛገዝ ። 

ማንገት፡ ባንገት መያዝ ማንጠልጠል ። 

ማንገቻ፡ ጠፍር ገመድ ("ያሳር ጠመ ንዣ ማንገቻው ብረት" እንዲሉ) ።

ማንገዋለል፡ ማዞር/ማንጓለል/ማልበስ/መለየት። 

ማንገዋለያ፡ ሰፌድ/ወንፊት (የስፌት ዕቃ) ። 

ማንገዛገዝ፡ ማንገታገት/ለንባዳ ማድረግ ። 

ማንገያ፡ መንቀያ/ዶማ። 

ማንገዳገድ፡ ማወዛወዝ/ማነቃነቅ። 

ማንገድገድ፡ ማግተርተር/ማርገድገድ። 

ማንገጫገጭ፡ ማጋጨት/ማማታት ። 

ማንገፍገፊያ፡ መጐፍነኛ/መነቅነቂያ ። 

ማንገፍገፍ፡ መጐፍነን/ማንገሽገሽ ። 

ማንገፍጠጥ፡ ማንጠርዘዝ/ማንዘርጠጥ/ማንቀብደድ ። 

ማንጊያ፡ መኝታ/መቀመጫ።

ማንጋለል፡ ማንካረር ። 

ማንጋለያ፡ ማንካረሪያ/ማስተኛ (የሐኪም ዐልጋ) ። 

ማንጋተት፡ ማንከርፈፍ ። 

ማንጋት፡ ማጥባት። 

ማንጋደድ፡ ማጣመም/ማወላገድ። 

ማንጋደጃ፡ ማጣመሚያ/ማወላገጃ (ባላባልቾ ሰጐጥ) ። 

ማንጋጊያ፡ መንገድ/ዱር/ማሰምሪያ ስፍራ። 

ማንጋጋት/ማንጃጃት፡ ማርባት/ማብዛት/መንዳት/ማሰምረት ። 

ማንጋፈፊያ፡ ማንቃፈፊያ/ማንቀርፈፊያ ። 

ማንጋፈፍ፡ ማንቃፈፍ/ማንቀርፈፍ ። 

ማንጐ፡ ክፉ ነገር።

ማንጎ፡ የተክል ስም (ወጥ የሚኾን የባሕር ተክል) ።

ማንጐላቸች፡ ማንቀላፋት ። 

ማንጐላቻ፡ ማንቀላፊያ/ማዘንት/መደብ ። 

ማንጐሪያ፡ ዕቃ/ምድጃ።

ማንጐራደድ፡ ማንቈራጠጥ ማመላለስ ። 

ማንጐራደጃ፡ ማንቈራጠ፵ ። 

ማንጐራጐሪያ፡ አረኸ ዱር (ሐዘን) ። 

ማንጐራጐር፡ መዝፈን/መቈዘም/ማጕረምረም (ዮሐ. ፯፡ ፲፪፡ ፩ጴጥ. ፬፡ ፱) ። "አንዳንድ መጽሐፍ ግን በአንጐርጐረ አንጻር ማንጐርጐር ይላል" (ዘፀ. ፲፮፡ ፲፪) ። 

ማንጐር፡ ማፍላት/ማቅለጥ/ማፍሰስ። 

ማንጐት፡ ዕንጐቻ መጋገር " 

ማንጐቻ፡ የጋገራ መዠመሪያና መጪ

ማንጐዳጐድ፡ ማሮጥ/ማመላለስ። 

ማንጐድ፡ መምታት/ማናፈር። 

ማንጐድጐድ፡ ማስጮኸ/ማሰማት ። 

ማንጐጃ፡ መምቻ/ማጨናፈሪያ (ጥፊ/ወንጭፍ) ።

ማንጐጥ፡ መንካት/ማንቀፍ/መውጋት። 

ማንጐፍለል፡ ማርዘም ። 

ማንጓለል፡ ማንገዋለል ። 

ማንጓሰስ፡ ማንቋሰስ/ማንቈርሰስ ። 

ማንጓጒያ፡ መጐርበጫ/ማስጮኺያ ። 

ማንጓጓት፡ መጐርበጥ/ማስጮኸ ። 

ማንጓጠጥ፡ ማጐጠጥ/ማሽጝጠጥ። 

ማንጓጠጫ፡ ማጐጠ/ማሽጠ/ስድብ ነገር ። 

ማንጓፈፍ፡ ማድከም/ማንቈርሰስ/ማዝ ። 

ማንጠ፵፡ መፋቂያ ማነጫ ማለዘቢያ ማሰንበሪያ (ሹለትና ስለት ያለው ብረት - የዋ ንጫ መዘወሪያ ቀጪን ዕ ንጨትና ጠፍር - እዋ ንጫ ውስጥ የሚገባ የንጨት ጕራጅ ") ። 

ማንጠላጠል፡ ማውጣት/ማስተዛዘል ። 

ማንጠልጠል፡ መስቀል/መሰቅጠጥ ("ማንዘልዘል") (ምሳ. ፩፡ ፳፪) ። 

ማንጠልጠያ፡ መስቀያ/ውሲያን/መንዘሮር/ኵላብ/በትር/ገመድ/ጠፍር ("የከበሮ ጥልጣል የመጽሐፍ የጠመንዣ የጅራፍ ማንጠልጠያ እንዲሉ") ። 

ማንጠስ፡ እንባና ንፍጥ እስኪወጣ መ ተንፈስ (ዐይንን ጨፍኖ አፍን ከፍቶ ") ።

ማንጠረር፡ ማቈረጥ።

ማንጠሪያ፡ ማናሪያ/ማቅለጫ/ማፍሰሻ/ማጣፈጫ (ሜዳ ድስት ቅመም ኵየት) ። 

ማንጠራሪያ፡ ላይ ላይኛ ስፍራ ። 

ማንጠራራት፡ ሰውነትን ከፍ ከፍ ማ ድረግ ። 

ማንጠራወዝ፡ ማወጫመድ/ማንከላወስ ። 

ማንጠር፡ ማናር/ማፍላት/ማቅለጥ/ማፍሰስ/ማጥራት/ማጣፈጥ።

ማንጠርበብ፡ ማክበድ/ማንጠልጠል ። 

ማንጠርገግ፡ ማንጠርበብ ። 

ማንጠርጠሪያ፡ ማንቀርቀቢያ ("አጅና ሰፌድ") ። 

ማንጠርጠር፡ ማንቀጥቀጥ/ማንቀርቀብ ። 

ማንጠሻ፡ ክፉ ሽታ መድኀኒት ሱረት (ቀጪንና ጫፉ የተጠመዘዘ ጨርቅ ወይም ቅጠልና ወረቀት ") ።

ማንጠቅጠቅ፡ ማንተክተክ/ማፈናጠር/ ማንተግተግ/ማስጌጥ ። 

ማንጠባጠቢያ፡ ሜዳ/መንገድ/ዕርሻ። 

ማንጠባጠብ፡ ማዝነብ/መዝራት። 

ማንጠብጠብ፡ ማንቀርቀብ/ማንጠርጠር። 

ማንጠዝ፡ መጣል።

ማንጠጥ፡ መፋቅ ማለዘብ መሰነጥ ። 

ማንጠፊያ፡ መዘርጊያ/መሰተሪያ (ዕልፍኝ አዳራሽ አለ) ።

ማንጠፍ፡ መዘርጋት/ማስጣት/መተ ካት።

ማንጠፍጠፊያ፡ ማንጠባጠቢያ/ማጥሪያ/ወንጠፍት ። 

ማንጠፍጠፍ፡ ማፍሰስ/ማንጠባጠብ ። 

ማንጣ (ትግ. መዐንጣ/ኣንዠት)፡ የታለበ የደንዳኔ ሐሞት።

ማንጣለል፡ ማፍሰስ/መዘርጋት/ማስተኛት/ማብዛት ። 

ማንጣለያ፡ ማፍሰሻ/መዘርጊያ/ማስተኛ 

ማንጣት፡ ማጥራት/ማጽዳት " 

ማንጣጣት፡ መቍላት/መፍሳት ። 

ማንጦልጦል፡ ማንቀዥቀዥ ። 

ማንጦሽጦሽ፡ ማንጣጣት/መበተን ። 

ማንጨርገግ፡ ማንዠርገግ/ማንጠልጠል/ማጥቈር ። 

ማንጨርጨሪያ፡ መጥበሻ ("ባንከርት ላይ ያለ ፍም መቍሊያ") ። 

ማንጨርጨር፡ መቍላት/መጥበስ ። 

ማንጨርፈፊያ፡ ራስና ጊዜ ። 

ማንጨርፈፍ፡ ማስረዘም/ማቆም/ማድ ረቅ ። 

ማንጨቅ፡ ከፍና ዝቅ ማድረግ። 

ማንጨብረር፡ ማቃጠል/ማንጨፍረር ። 

ማንጨፍረር፡ ማንጨርፈፍ ። 

ማንጨፍጨፊያ፡ ማጠቢያ ውሃ/እንዶድ/እጅ/ቈርበት/የአለት ጣቢያ ። 

ማንጨፍጨፍ፡ ማጠብ/ማቅለጥለጥ/ ማውዛት ። 

ማንጫጫ፡ ማንቻቻ/መታደያ ። 

ማንጫጫት፡ ማንቻቻት/ማስጮኸ ። 

ማንጸባረቂያ፡ ማብለጭለማ (ፀሓይ መብራት ") ። "አንጸባረቀ" ባለው "አንጸበረቀ"፡ "ማንጸ ባረቅ" ባለው "ማንጸብረቅ" ተብሎ ሊነገር ይቻ ላል ።

ማንጸባረቅ፡ ማብለጭለጭ ።

ማንፈላሰስ፡ ማንከባለል ማገላበጥ ። 

ማንፈላሰሻ፡ ማጋደሚያ ማስተኛ ማገ ላበጫ ጊዜ ።

ማንፈሳለቅ/ማንፈላሰስ ።

ማንፈስ፡ የተወቀጠና የተፈተገ እኸልን ጤፍን ቡናን ካሠር ከእብቅ መለየት ማበጠር።

ማንፈሪያ፡ ቤት ምድጃ ጊዜ። 

ማንፈራገጥ፡ ማንቀሳቀስ ማጠፍ መዘ ርጋት "

ማንፈራገጫ፡ ዕጥፍ ዘርጋ ማድረጊያ ስፍራ ።

ማንፈራጠ፵፡ ጊዜ ስፍራ ጦርነት ። 

ማንፈራጠጥ፡ እግርን ማራራቅ (መተ ላለፊያን መያዝ ") ።

ማንፈራፈሪያ፡ ስፍራ ጊዜ አፍ እጅ ። 

ማንፈራፈር፡ ማንደፋደፍ ማንዘፍዘፍ ማንቀጥቀጥ ።

ማንፈር፡ ማሞቅ/ማፍላት/መቀቀል/ማ ብሰል።

ማንፈርከክ፡ ዐጕልና መጥፎ አካኼድ ማስኬድ ።

ማንፈርዘዝ፡ ማጥገብ መቀብነን ማስ ደሰት ።

ማንፈርዘዣ፡ ማጥገቢያ ማስደሰቻ ። 

ማንፈርፈር፡ ማፍላት ማግፈልፈል ። 

ማንፈሻ፡ እጅ ሰፌድ ጊዜ ቤት። 

ማንፈጭፈጭ፡ ማፍላት፡ ማወርዛት ። 

ማንፋሰስ፡ ማስኬድ ማስጓዝ ። 

ማንፋሸሪያ፡ ማንገራበጃ (አፍ ጊዜ ") ። 

ማንፋሸር፡ ማንገራበድ ጕራ ማብዛት ። 

ማንፋቀቂያ፡ በንፉቅቅ ማስኬጃ (ማሳ በቂያ ማዋሸኪያ ") ።

ማንፋቀቅ፡ እያንፍቀቁ ማስኬድ (ማዋ ሸክ ማሳበቅ ") ።

ማንፋከክ፡ አራርቆ ማስኬድ ።

ማንፋፋት፡ ማውረድ ማፍሰስ ። 

ማንፎሽፎሽ፡ ማቅለል ። 

ማንፎክፎኪያ፡ እስኪት መሬት ። 

ማንፎክፎክ፡ መሸን ማንዠቅዠቅ ። 

ማኖሪያ፡ ማስቀመጫ ("ዕቃ ማኖሪያ" እንዲሉ) ።

ማኖር፡ ማስቀመጥ/ማቈየት። 

ማኘኪያ (ማሕነክ)፡ ማላመጫ ማመ ስኲያ መንጋጋ መኪና ።

ማኘክ፡ የጥርስ ሥራ (ማላመጥ ማመስ ኳት ") ።

ማኛ፡ የጤፍ ስም፡ ንጣቱ ዕንቍላል የሚመስል (የዘንዶ ጕር፡ ጤፍ) ። በምስጢር

ማዕ ደን፡ ማለት ከዐደነ የወጣ ነው ።

ማዕበል፡ ጐርፍ (ፈረሰኛ ውሃ መሬት የሚያቀልጥ የሚንድ የሚያፈርስ የሚያጐደጕድ ማለት ነው - በሕዝብ አነጋገር ማበል ይባላል - መዠመሪያውን "ዐበለ" እይ) ።

ማዕበል፡ ጐርፍ፡ ዐበለ።

ማእዘን ፣ ማዘን፣ ባራት፡ ወገን፡ የተጠረበ፡ የታነ፡ የተላፃ፡ ጥድና፡ ዝግባ፡ ዋንዛና፡ ኮሶ፡ ማንኛውም፡ ዕንጨት፡ ኹሉ ።አራት፡ ማእዘን፡ እንዲሉ። ማዘንትንና፡ ማጀትን፡ ተመልከትየዚህ፡ ዘሮች፡ ናቸው 

ማእዘን ፣ ተራ፡ በገበያ፡ የንጨት፡ ማእዘን፡ የሚሼጥበት፡ ስፍራ ። 

ማእዘን፡ (ኖች)، (አዚን፡ አዘነ)በቁሙ ፣የቦታ፡ ክፍል፡ ለብቻው፡ እንድ፡ ወገን፡ የተለየ፡ አቅጣት፡ አፍዛዣ፡ አንጻር፡ ኹለተኛ፡ ያለው፡ ምሥራቅ፡ ምዕራብ፡ ሰሜን፡ ደቡብ፡ ("ሉቃ. ፲፫፡ ፳፱") ።መስዕ፡ አዜብ፡ ሊባ፡ ባሕር ። 

ማእዘን፡ የግንብ፡ መመለሻ፡ ጥርብ፡ ድንጋይ፡ ወይም፡ ጠርዝ ። 

ማዕደን (ዐደነ)፡ ንዋይ (ገንዘብና ጌጥ ዕቃ ለመኾን ከደንጊያ/ከባሕር/ከመሬት ውስጥ ተፈልጎ የሚገኝ ፈርጥ - አልማዝ/ዕንቍ/ወርቅ/ብር/ብረት/መዳብ/ንሓስ/ቈርቈሮ/ርሳስ/ባዜቃ/ድኝ/ዐምቦ የመሰለው ኹሉ) ።

ማዕደኖች (ማዕደናት/መዓድናት)፡ ንዋያት (የብር/የብረት ዐይነቶች/ወገኖች) ። "ማዕድን ማዕድኖች" እየተባለም ይነገራል። 

ማከላከል፡ ማጠባበቅ ("ማስተጋገድ") ። 

ማከላከያ፡ ማስተጋገጃ ("ማጠባበቂያ የሥ ሥት ምክር ") ። 

ማከል፡ መጨመር ። 

ማከመቻቸት፡ ማጠረቃቀም ። 

ማከመቻቻ፡ ማጠረቃቀሚያ ። 

ማከሚያ፡ መድኀኒት ማድረጊያ (የሐ ኪም ቤት ") ።

ማከማቸት፡ መሰብሰብ ("ማከብ ማጠ ራቀም ") ። 

ማከማቻ፡ ማከቢያ ("ማጠራቀሚያ ጊዜ ስፍራ ") ። 

ማከም፡ ማገም/መጠገን/መፈወስ

ማከሪያ፡ መለወጫ፡ ማደሻ።

ማከሪያ፡ ማፋተኛ። 

ማከር፡ መለወጥ፡ ማደስ፡ ማዘግየት።

ማከቢያ፡ መሰብሰቢያ ፥ ማከማቻ ስፍራ ፥ ጊዜ ።

ማከብ፡ መሰብሰብ ፥ ማከማቸት ።

ማከት፡ መሰብሰብ፡ ማከማቸት፡ ማረት ።

ማከቻ፡ ማከማቻ፡ ማጠራቀሚያ ።

ማከነዋወን፡ ማቀለጣጠፍ ። 

ማከነዋወኛ፡ ማቀለጣጠፊያ ። 

ማከነዳዳት፡ ማለካካት ። 

ማከነዳጃ፡ ማለካኪያ ። 

ማከናነቢያ፡ ማሸፋፈኛ ። 

ማከናነብ፡ ማጐናነብ ("ማሸፋፈን") ። 

ማከናወን፡ ማቃናት ("ማሳላት ማሳካት ማጣጣም ") ። 

ማከናወኛ፡ ማቀላጠፊያ ("ማጣጣሚያ") ። 

ማከንፈስ፡ መቀባጠር ።

ማከንፈሻ፡ መቀባጠሪያ ።

ማከኪያ፡ ማብሰያ። 

ማከኪያ፡ እጅ እግር ቀንድ ግንድ ። 

ማከክ፡ መፈግፈግ/መጠቈም/መፎከት ። 

ማከክ፡ ማብሰል። 

ማከያ፡ መጨመሪያ፡ ጊዜ ፥ ቦታ ፥ ዕቃ ፥ መሣሪያ ።

ማከዳደን፡ ማሰላለት ("ማከፋከፍ አከዳደን አሰላለት መክደን") ። 

ማከጃጀል፡ ማመኛነት ("ማፈላለግ ") ። 

ማከፋፈል፡ ማለያየት ("ማመላለስ ማቀ ባበል ") ። 

ማከፋፈያ፡ ማቀባበያ ። 

ማከፋፊያ፡ ማቀያየሚያ ። 

ማከፋፋት፡ ማቀያየም ("ማጨካከን") ። 

ማኵለፍለፊያ፡ ቅባትነት ያለው ነገር ። 

ማኵለፍለፍ፡ መሰካከል ("ማጠፋፋት ") ። 

ማኵላሊያ፡ ልዝብ የወንዝ ደንጊያ ። 

ማኵላላት፡ መፈጋፈግ ("ማለዛዘብ ") ። 

ማኵረት፡ ማፍራት ("ፍሬ ማበጀት ማኵረቻ ማፍሪያ ያትክልት መደብ ጊዜ ፮፻፹፩ ክርችም የተከረቸመ የታሰረ ችን ክር ዝግ እስር ክርችም አለ ጥቅጥቅ አለ ተከረ ቸመ ተኰረተ ተሰበሰበ ተቀመጠ ፍሬ አኰራረት አሰባሰብ ማኵረት ") ። 

ማኵራራት፡ መጀናነን ። 

ማኵራት፡ ማጓደድ ("ማኰፋነን ማሪያ ማስታበያ ማጓደጃ አኵራራ ጀናነነ ") ። 

ማኵነስነስ፡ ማለባበስ ("ማሽቀርቀር") ። 

ማኵነስነሻ፡ መሸላለሚያ ("ማሽቀርቀሪያ") ። 

ማካለል፡ ማዋሰን ። 

ማካለስ፡ ማጫመር ("ማቀላቀል") ። 

ማካለሻ፡ ማቀላቀያ ("ማማሊያ") ። 

ማካለቢያ፡ ማጣደፊያ ("ማፋጠኛ ") ። 

ማካለብ፡ ማቻኰል ("ማጣደፍ ማፋጠን") ። 

ማካለያ፡ ማዋሰኛ ። 

ማካረር፡ ማፋተል ("ማጋመድ ማበራታት አንካረረ አንጋለለ በዠርባ አስተኛ ፊትን ወደ ሰማይ አደረገ ማንካረር ማንጋለል ተንካረረ ተንጋለለ መንካረር መንጋለል መንካረሪያ መንጋለያ ዐልጋ መደብ ቈጥ ገለለን አስተውል አከራረር አጠናን መክረር ማክረር (ኰረረ) ጐረረ ቈረረ) ኵር አለ በዦሮ አፍ ጮኸ ለማሰማት ኵራራ ጠንካራ ልጡ መርገጥ የሚኾን ነጭ ዛፍ ") (ወሎ) ። 

ማካበብ፡ የተከባቢን መተላለፊያ ማያያዝ ። 

ማካበት፡ መክተት ("ማጠራቀም") ። 

ማካበቻ፡ መክተቻ ("ማጠራቀሚያ ማጀት ጓዳ ጐድጓዳ ከረጢት ማሰሮ ጋን ") ። 

ማካከም፡ ማሳመም ("ማንከፍከፍ ") ። 

ማካካብ፡ ማደራረብ። አካካብ፡ አነባበር፡ መካብ። 

ማካካድ፡ ማረጋገም ("ማለያየት") ። 

ማካካጃ፡ ማረጋገሚያ ("ማለያያ ") ። 

ማካኼድ፡ ማቀናበር ("ማፋጠን") ። 

ማካኼጃ፡ ማፋጠኛ " 

ማካደን፡ ማሳለት ("ማከፋከፍ") ። 

ማካፈል፡ ማጋራት ("ማዳረስ ማተናተን ") ። 

ማካፈያ፡ ማጋሪያ ("ማዳረሻ") ። 

ማካፊያ፡ ካፊያ ማዝነሚያ/መጣያ ጊዜ ። 

ማካፋት፡ ማዝነም ("መጣል ") ። 

ማኬል፡ ማዞር ("ማሽከርከር") ። 

ማክለል፡ ማድረቅ ("ማቅለል ማጮኸ") ። 

ማክለብ፡ ማሮጥ ("ማቸኰ ") ። 

ማክለብለብ፡ ማክለፍለፍ። ተክለበለበ፡ የከለበ፡ ድርብ፡ ተክለፈ 

ማክለፍለፊያ፡ ማክለብለቢያ ። 

ማክለፍለፍ፡ ማክለብለብ ። 

ማክላላት፡ ማቅራራት ("መሸለ") ። 

ማክሰኞ፡ የሰኞ ማግስት፡ ማግሰኞ ማገ።

ማክሸፊያ፡ አንዳይተኰስ ማድረጊያ ("ማጥፊያ ማበላሻ አከሻሸፍ አጠፋፍ መክሸፍ ከሰረ (ኀስረ) ዐጣ ነጣ ደኸየ ተዋረደ ሀብቱ ተሰበረ ያወጣው ገንዘብ የደከመው ድካም እንዲያው ቀረ ጠፋ ታጣ ከሳራ (ኅሱር) የከሰረ ያጣ የነጣ ' የደኸየ ወራዳ ሲበዛ ከሳሮች ይላል ኪሳራ/ክሳራ (ኀሳር) ዕጦት ድኸነት ውርደት ጥፋት ክሳራ አንዳንድ የውጭ አገር ሰዎች ባጤምኒልክ መንግሥት ያደርጉት የነበረ ማ ታለል በድንኳን ውስጥ የተሰቀለውን አበባ ምንጣፍና ጥልፍ ግላስ ሽጕጥ አገኛለኹ በማለት ፩ ብር ሰጥቶ ፩ ሳሙና ወይም የመ ርፌ ቍልፍ ማግኘት ሰውንም ለማግባባት ያታላዮቹ አሽከር ባ፩ ብር ፩ ሽጕጥ ሲወስድ ይታያል ክስረት ከሳራነት መክሰር ማጣት መደኸየት መታጣት መጥፋት መክሰሪያ መደኸያ መዋረጃ አደጋ መከራ አከሰረ (አኅሰረ) አጠፋ አሳጣ እ ደኸየ አዋረደ አክሳሪ ያከሰረ የሚያከስር ገንዘብ አጥፊ የትዳር ጠላት ማክሰር ማጥፋት ማሳጣት ማደኸየት ማክሰሪያ ማደኸያ ማዋረጃ ") ።

ማክበስበስ፡ መጐተት ("ምድር ማበስ ማግበስበስ") ።

ማክበር፡ መሾም፡ ማላቅ፡ ማበልጠግ። ማክበሪያ፡ መሸሚያ፡ መሸለሚያ፡ ማበልጠጊያ፡ ማረፊያ ዐውዳመት ታላቅ በዓል ።አከባበረ፤ሿሿመ ሸላለመ ።ማከባበር፤መሸላለም ። 

ማክበድ፡ እንዲከብድ ማድረግ፡ ማክበጃ፡ አላል መጣያ ። 

ማክነዝነዝ፡ ማቅነዝነዝ ። 

ማክነፍነፍ፡ ማርገብገብ ("ማቅነዝነዝ") ።

ማክዳ፡ የሴት ስም፡ የኢትዮጵያ ንግሥት። ናምሩድ በባቢሎን እንደ ነገሠ፣ ማክዳም መጀመሪያ በአገራችን ነግሣለች፡ ነገዷም ከትግሬ፣ ሳባ፣ ከኵሽ ልጅ የወረደ ነው ይባላል።

ማክፈል፡ ሰውነትን ከምግብ መለየት ። 

ማክፈያ፡ መጦሚያ ጊዜ ("ስቅለት ቅአስከፈለ (አክፈለ) አስለየ ኹለት ዳሜ ") ። 

ማክፊያ፡ ማባሻ ። 

ማክፋት፡ ማባስ ("ማጥናት") ። 

ማክፋፊያ፡ የማክፊያ ድርብ ። 

ማክፋፋት፡ የማክፋት ድርብ ። 

ማኰላሸት፡ መቅደድ ("መሠንተር መስንጋት መጐንደል ") ። 

ማኰላሻ፡ መቅደጃ ("መጐንደሊያ መሰንጊያ ስፍራ ጊዜ ምላጭ ") ። 

ማኰላተፍ/ማኰለታተፍ፡ ማንተባ ። 

ማኰላኰል፡ ማደራደር ። 

ማኰማተሪያ፡ ማጨማተሪያ ። 

ማኰማተር፡ ማጨማተር ("ማጨማደድ ") ። 

ማኮማጠጥ፡ ማበሳጨት ("ማሳዘን ") ። 

ማኮማጠጫ፡ ማበሳጫ ("ማሳዘኛ ") ። 

ማኰምኰም፡ ማብላት ("ማጠጣት ማውራት ማሰማት ተሰማ ") ። 

ማኮምጠጥ፡ ማሸምጠር ። 

ማኮምጠጫ፡ ማሸምጠሪያ ። 

ማኰራኰም፡ ማጋጨት ("ማሳበር") ። 

ማኮብ፡ ማጠንጠን፡ መደወር። ማኮቢያ፡ ማጠንጠኛ፡ መደወሪያ፡ ወፍራም እንዝርት ሸንበቆ ። 

ማኰብለል፡ መውሰድ ። 

ማኰብለያ፡ ስፍራ ("ጊዜ") ። 

ማኰብኰቢያ፡ ፈረስ መፈተኛ ("በፈረንጅኛ ፒስት የሚባል ' ያይሮፕላን ሜዳ ተረተር መንደርደሪያ ") ። 

ማኰብኰብ፡ ዱብ ዱብ ማለት ("መን ደርደር ") ። 

ማኰተ/አኰተ)፡ አማኰተ፡ በገንዘቡ ወይም በራሱ ተሳለ/ተስፋ ሰጠ። አኰተን ተመልከት።

ማኳዃን፡ ማፋቀር ("ማሰማማት ") ። 

ማኸል፡ ማደግ ፥ መላቅ ፥ ከፍ ማለት ። 

ማኼጃ የወይን ፥ ጕድጓድ ("አስኼደ/አስኬደ አስረገጠ አስበራየ አስፈለፈለ ") (ኢሳ. ፳፰፡ ፳፰) ። 

ማወሓሐድ፡ ማዋዋድ/ማገነኛኘት/ማ ሰማማት ። 

ማወሓሐጃ፡ ማዋዋጃ/ማሰማሚያ/ማ ዛመጃ ። (ተመልከት፡ ዋደን) ። 

ማወለቃቀም፡ ማወለጋገም ። 

ማወለጋገም፡ ማወለቃቀም ። 

ማወለጋገድ፡ ማወለጋገም ። 

ማወላለቅ፡ መነቃቀል/ማወጣጣት ። 

ማወላመሚያ፡ ማጣመሚያ ። 

ማወላመም፡ ማጣመም/ማዛወር ። 

ማወላመጥ፡ ማዘዋወር ። 

ማወላቀሚያ፡ ማወላገሚያ ። 

ማወላቀም፡ ማወላገም ። 

ማወላከፊያ፡ ማሰናከያ/ማደናቀፊያ ("መሰናክል") ። 

ማወላከፍ፡ ማሰናከል/ማደናቀፍ ። 

ማወላወል፡ ማጣረግ/ማማታት/ማወዛ ወዝ/ማጠራጠር ። 

ማወላወያ፡ ጅራፍ/ማወዛወዣ ("ገለብ አፋፍ") ። 

ማወላገም፡ ማወላቀም ። 

ማወላገድ/ማወላገም፡ ማጓበጥ ። 

ማወላገጃ/ማወላገሚያ፡ ሰጐጥ ባላባ ልቾ ። 

ማወልመጥ፡ ማላወስ/ማንቀሳቀስ ገላን/ሰውነትን ። 

ማወልመጫ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማወልወል፡ ማበጥ/መላላት ። 

ማወልወያ፡ ማበ ("ፍም መምሰያ") ። 

ማወመድ፡ ማውተርተር/ማግተር ተር ። 

ማወሳሰብ፡ ማጠላለፍ/ማጠማመር/ማ ተባተብ ። 

ማወሳሰድ፡ ማጋጋዝ/ማነጣጠቅ ። 

ማወሳሰጃ፡ ማጋጋዣ/ማነጣጠቂያ ። 

ማወስለት/ማወሳለት፡ ማባለግ/ማ ማገጥ ። 

ማወስለቻ/ማወሳለቻ፡ ማባለጊያ/ማማጎግ ። 

ማወረቅ፡ ማበጨጭ ። 

ማወሪያ፡ መከለያ/መሰወሪያ/ማለ ሚያ ።

ማወራ፵፡ ማቅበጥበጫ/ማበሳ ። 

ማወራረስ፡ ማዘዋወር/ማቀባበል/ማረ ካከብ/ማገነዛዘብ ። 

ማወራረሻ፡ ማዘዋወሪያ/ማቀባበያ/ማረ ካከቢያ/ማቈላለፊያ ። 

ማወራረድ፡ እሰጥ ማባባል ! መበለት መቍረጥ ። 

ማወራረጃ፡ የነገር ጭብጥ ("ካራ ቢላዋ") ። 

ማወራኘት፡ ማሠራጨት/ማሰማራት ። 

ማወራኛ፡ ማሠራጫ/ማሰማሪያ ። 

ማወራወር፡ ማጓጓን/ማሻጐር/ማቀራ ቅር ። 

ማወራጨት፡ ማቅበጥበጥ/ማበሳጨት ። 

ማወር፡ መከለል/ማለም/መሰወር ። 

ማወርዛት፡ ማራስ/ማርጠብ ። 

ማወርዣ፡ ማራሻ/ማርጠቢያ ። 

ማወሻገሪያ/ማወናገሪያ/ማወናከሪያ፡ አወሸጋገረ/አወነጋገረ/አወነካከረ ። 

ማወቂያ፡ ልቡና ትምርት ቤት ጊዜ ። 

ማወቂያ፡ ጊዜና፡ ስፍራ። 

ማወቃቀሥ፡ ማቈጣጣት/ማከራከር ። 

ማወቅ፡ ማጥናት/መረዳት/መልመድ/ መለየት ።

ማወበሪያ፡ ማሳሳቻ/ማደናገሪያ ("ተ ንኰልና ሸፍጥ ያለበት ንግግር") ። 

ማወበር፡ ማሳሳት/ማደናገር ። 

ማወባነን፡ ማኵራት/ማዘባነን ። 

ማወነካከር/ማወነጋገር፡ ማራራቅ ። 

ማወናቀፍ፡ ማወላከፍ/ማደናቀፍ ። 

ማወናበድ፡ ማደናበር/ማሳሳት/ማና ጠቅ/ማቃማት ። 

ማወናበጃ፡ ማሳሳቻ ስፍራ ነገር ። 

ማወናከሪያ፡ ማውተርተሪያ ። 

ማወናከር፡ ማውተርተር ። 

ማወናወን፡ ማወዛወዝ/ማነቃነቅ/ማወ ሳወስ ። 

ማወናደም፡ ማቀናጀት ("ኹለት ማኳ") ። 

ማወናጀል፡ ኀጢአት ለኀጢአት ማዋ ጣት ("ማነጻጸር") ። 

ማወንዘፍ፡ መልበስ/ማጣፋት ። 

ማወንጨፊያ፡ መወንጨፊያ ("ማማ ' ቄራ በአዝመራ መካከል ያለ የንጨት ዐልጋ") ። 

ማወንጨፍ፡ መወንጨፍ ("ደንጊያ መ ልቀቅ") ። 

ማወኪያ፡ ማስቸገሪያ ማሳዘኛ ማሸበሪያ ። 

ማወክ (ሀዊክ)፡ ማስቸገር ማስጨነቅ መነቅነቅ መበጥበጥ ። 

ማወዛወዝ፡ ማነቃነቅ/ማወላወል ። 

ማወዛወዣ፡ ማናጊያ/ማነቃነቂያ ። 

ማወዛዛት፡ የማውዛት ድርብ ("መቀባ ባት") ። 

ማወዣበሪያ፡ ማሳሳቻ/ማደናገሪያ ። 

ማወዣበር፡ ማደናገር/ማጭበርበር ። 

ማወየቢያ፡ ማወረቂያ/ማቅለሚያ ("ቈር በት ዋዲያት ወይባ") ። 

ማወየብ፡ ማወረቅ/ማቅለም ። 

ማወደል፡ ማወፈር/ማደንደን ። 

ማወደሚያ፡ ማጥፊያ ። 

ማወደስ፡ መወደስ ። 

ማወደሻ፡ መወደሻ ። 

ማወደያ፡ ማወፈሪያ/ማደንደኛ ። 

ማወዳደስ፡ ማመሰጋገን ። 

ማወዳደሪያ፡ ማፈካከሪያ/ማስተካከያ ። 

ማወዳደር፡  ማፈካከር/ማስተካከል ።

ማወዳደሻ፡ ማመሰጋገኛ ። 

ማወዳጀት፡ ማዋደድ ። 

ማወዳጃ፡ ማዋደጃ ። 

ማወድ፡ መዞር/መሽተት ። 

ማወጃ፡ ዐዋጅ መንገሪያ ጊዜ ።

ማወጅ፡ መንገር/መልፈፍ (ዐዋጅን ") ። 

ማወገን፡ መቍረጥ/መለየት/ማራቅ ። 

ማወገፊያ፡ ማስረጃ/ማድከሚያ ("ብዙ ዕድሜና ዘመን") ። 

ማወገፍ፡ ማስረጀት/ማድከም ። 

ማወጣጣት፡ ማበቃቀል ። 

ማወጥ፡ መጐብኘት ።

ማወፈሪያ፡ ማደንደኛ/ማጕሊያ/ማግ ዘፊያ/ማሥቢያ ። 

ማወፈር፡ ማደንደን/ማጕላት/ማሥባት ። 

ማዋ፡ ማብሊያ ("እጅና መሣሪያ ጊዜ") ። 

ማዋ፡ ማዛለቂያ ። 

ማዋሐድ፡ አንድ ማድረግ ። 

ማዋሐጃ፡ አንድ ማድረጊያ ("ማሕፀን ጥበብ ጊዜ") ። 

ማዋለል፡ ማዋዠቅ/ማዛበር ። 

ማዋለቂያ፡ ማናቀያ/ማዋጊያ ። 

ማዋለቅ፡ ማናቀል/ማዋጋት ። 

ማዋለድ፡ ማማጥ/ማቀፍ/መደገፍ ። 

ማዋለጃ፡ ጊዜ/ስፍራ ። 

ማዋል/ማስዋል፡ ማሰር/ሸብ ማድረግ ("ማስለቀስ") ። 

ማዋሰቢያ፡ ማጣለፊያ/ማጣመሪያ ። 

ማዋሰብ፡ ማጣለፍ/ማጣመር ። 

ማዋሰን፡ ማደናገግ/ማደናባት/ማካለል ። 

ማዋሰኛ፡ ማደናገጊያ ("ወሰን ማታከያ ማካለያ") ። 

ማዋሰድ፡ ማናጠቅ/ማዛወር/ማሳበቅ/ ማዛመት ። 

ማዋሰጃ፡ ማሳበቂያ/አንደበት ። 

ማዋስ፡ መስጠት/ማበደር ። 

ማዋረስ፡ ማያያዝ/ማገናኘት/ማዛውር ። 

ማዋረሻ፡ ማገናኛ/ማገናዘቢያ/ማቋለፊያ ። 

ማዋረብ፡ ማስተወድ/ማቀናቀን ። 

ማዋረድ፡ ማክሰር/ማዶኸየት ("ወደ ታች ማለት መስደብ በግእዝም ኣኅስሮ ይባላል") ። 

ማዋረድ፡ ማዋረስ ("ማድከም") ። 

ማዋረጃ፡ አንደበት ("ክፉ ነገር ስ ድብ") ። 

ማዋራት፡ ማናገር/ማዳረስ ። 

ማዋሸሚያ፡ ማቃጠሪያ/ማገናኛ ። 

ማዋሸም፡ ማገናኘት/ማዋደድ ። 

ማዋሸኪያ፡ ማሳበቂያ ። 

ማዋሸክ፡ ማሳበቅ/ማዋሰድ ። 

ማዋሻ፡ መስጫ/ማበደሪያ ። 

ማዋቀሥ፡ ማከራከር/ማቋጣት ። 

ማዋቀሪያ፡ ማናቀሻ/ማጣረቢያ ("የው ቅር መቋጠሪያ መሰመሪያ ዋልታ ወራጅ ዕንጨት") ። 

ማዋቀር ። 

ማዋቀሻ፡ ማከራከሪያ ። 

ማዋቀጥ፡ ማፋተግ/ማቀጣቀጥ ። 

ማዋቀጫ፡ ማፋተጊያ ። 

ማዋቂያ፡ ማማቻ/ማደባደቢያ ። 

ማዋቃት፡ ማማት/ማደባደብ/ማፈ ላፈል ። 

ማዋተቻ፡ ማባከኛ/ማዞሪያ/ማባተያ ። 

ማዋከቢያ፡ ማጣደፊያ ። 

ማዋከብ፡ ማጣደፍ/ማዳፋት ። 

ማዋዊያ፡ ማጣፈጫ ። 

ማዋዋል፡ ማሰማማት/ማጻጻፍ/ማፈራ ረም ። 

ማዋዋስ፡ ሥራት ማጋባት ። 

ማዋዋሻ፡ ዋስ ማጠራሪያ ። 

ማዋዋት፡ ማጣፈጥ ። 

ማዋዋያ፡ ማሰማሚያ/ማፈራረሚያ ሸ ንጎ ኣደባባይ ። 

ማዋዋድ፡ ማሰማማት ። 

ማዋዋጃ፡ ማሰማሚያ ዕቃ ("ውሃ") ። 

ማዋዋጥ፡ ማወራረድ ። 

ማዋዋጫ፡ ማወራረጃ ("ውሃ መጠጥ") ። 

ማዋዛት፡ ማዛበት/ማቃለድ ። 

ማዋየት፡ ማስተዛዘን/ማላቀስ ። 

ማዋያ፡ ማስተዛዘኛ ("ጊዜ ስፍራ ዋ ይታ ማካፈያ") ። 

ማዋያ/ማስዋያ፡ ማስለቀሻ ። 

ማዋደድ፡ ማፋቀር/ማሰማማት/ማሳካት/ ማጋጠም ። 

ማዋደጃ፡ ማፋቀሪያ/ማሳኪያ/ማጋጠ ። 

ማዋገን፡ ማዛመድ ። 

ማዋገኛ፡ ማዛመጃ ። 

ማዋገድ፡ ማገባደድ/ማቃለል ። 

ማዋገጃ፡ ማገባደጃ/ማቃረቢያ ። 

ማዋጊያ፡ ስፍራና ጊዜ ። 

ማዋጋት፡ ማጣላት/ማሸራከት ። 

ማዋጠር፡ ማዘራጋት/ማሳሳብ ። 

ማዋጠን፡ ማዣመር ። 

ማዋጣት፡ ማዛለቅ ("እስከ ፍጻሜ ማ ድረስ") ። 

ማዋጥ፡ ማጕረሥ/ማብላት/መመገብ ። 

ማዌያ፡ ዱር/ቀዬ/ሥረጌ ። 

ማውለቂያ፡ መንቀያ/ማውጫ ("ጕጠት፥ ፈቸል") ። 

ማውለቅ፡ መንቀል/ማውጣት/መለየት ። 

ማውለቅለቅ፡ የማወላለቅ ድርብ ("መ ፈታታት መለያየት") ። 

ማውለቢያ፡ መጠርጠሪያ ("ጥርስ የወፍ ያሞራ መንቈር") ። 

ማውለብ፡ መጠርጠር/ማውጣት ። 

ማውለብለቢያ፡ መወዝወዣ ("አፍ ሰን ደቅ") ። 

ማውለብለብ፡ መወዝወዝ/መነቅነቅ ። 

ማውለጊያ፡ ማጭለጊያ ("ዐይነ ሥብ ደን") ። 

ማውለግ፡ ማጭለግ/ማሾለክ ። 

ማውሣት፡ ማስታወስ ("ነገርን መመ ለስ") ። 

ማውረስ፡ መናዘዝ/መስጠት ("ወራሼ እከሌ ማለት") ። 

ማውረሻ፡ ኑዛዜ/ዐጤ ይሙቱ/ማኀ ተም/ፊርማ ። 

ማውረድ፡ ማዝነም/ማፍሰስ ። 

ማውረድ፡ ከላይ ወደ ታች ማምጣት ("ማሳነስ ማዋረድ") ። 

ማውረጃ፡ ማውረድያ ("መሰላል") ። 

ማውረጃ፡ ጊዜ/ወንቃፍ/ዋስዳ ። 

ማውሪያ፡ መናገሪያ/አንደበት/ቃል ። 

ማውራት፡ ወሬ መስጠት/መናገር ። 

ማውሻ፡ መመለሻ/መልስ መስጫ ("አንደበት ጊዜ ፍጆታ") ። 

ማውተርተር/ማግተርተር/ማወናከር፡ ተውተረተረ/ተግተረተረ ("ዐልፎ ዐ ልፎ ተተከለ ተገረገረ ተወናከረ") ። 

ማውተብተብ፡ ማውተፍተፍ ። 

ማውተት/ማዋተት፡ ማባከን/ማንከ ራተት/ማንቀዋለል ። 

ማውከፍ፡ መስጠት/ማቀበል ። 

ማውዘግዘጊያ፡ ማምዘግዘጊያ ስፍራ ። 

ማውዘግዘግ፡ ማምዘግዘግ/ማቅዘምዘም። 

ማውዛት፡ ማላብ ("ወዝ ማፍሰስ") ። 

ማውዣ፡ ዘይትና ቅቤ ። 

ማውደልደል፡ ማደዝደዝ ። 

ማውደልደያ፡ ማደዝደዣ ። 

ማውደም፡ ማጥፋት/መደምሰስ ። 

ማውደስደስ፡ መዞር ("ሥራ መፍታት") ። 

ማውደስደሻ፡ ሥራ መፍቻ ። 

ማውደቅ፡ መጣል/ማጋደም ። 

ማውድ (ዶች)፡ የወገብና የሙሓይት የዳሌ መጋጠሚያ ። 

ማውድ የሙሓይት፡ መጋጠሚያ } – ወ 

ማውገዝ፡ መገዘት/መለየት ። 

ማውገዣ፡ መገዘቻ/ሥልጣን/ጉባኤ ። 

ማውጊያ፡ የወግ ሸንጎ/አደባባይ/ጉ ባኤ ። 

ማውጋት፡ ወግ መናገር/ማውራት ። 

ማውጌ፡ የነጭ የጥቍር ገብስ ስም ("እንጀራው ወዛም ስለ ኾነና የጠላው ማለፊ ያነት ብዙ ወግ ስለሚያስወጋ ማውጌ (ማው ጊያዬ) ተባለ") ። 

ማውጌ፡ ገብስ፡ ወጋ ። 

ማውጠንጠን፡ ማሰብ/ማስላላት ። 

ማውጣት፡ ማብቀል/ማቀንቀን/መግ ለጥ/ማዳን/ማስጣል (ኢዮ. ፴፩፡ ፳) ። 

ማውጫ፡ መዛቂያ/መጥረጊያ/መንቀያ/ ጭልፋ/ማንካ/መርፌ/ወረንጦ/ጕጠት ("ቅቤ ኵክ እሾኸ ምስማር ማውጫ” እንዲሉ) ። 

ማዎት፡ (ማየ፡ ጸሎት)፡ የተጸለየበት፡ የተደገመበት፡ እፍ፡ የተባለበት፡ ውሃ፡ ሕመምተኛ፡ የሚጠመቅበት ። 

ማዎት፡ ‹ማየ፡ ሕይወት)፡ ከጌታችን፡ ቀኝ፡ ጐን፡ የስቅለት፡ ለት፡ የፈሰሰ፡ የሕይወት፡ ውሃ ። 

ማዎት፡ ቅዳሴ፡ ጠበል። 

ማዎት፡ በሽተኛ፡ በርሱ፡ ተጠምቆ፡ ሕይወት፡ የሚያገኝበት፡ የታቦት፡ ኹሉ፡ ጠበል ። 

ማዘ፡ (ምዕዘ)፡ ሸተተ፡ ጣፈጠ። 

ማዘለል፡ ማስጓን/ማስጨፈር/ማሳለፍ/ማስተው ። 

ማዘለያ፡ ማስጨፈሪያ/ማሳለፊያ ። 

ማዘል፡ መሸከም/መያዝ/መለጠፍ/ በዠርባ ።

ማዘመሚያ፡ ዝማሜ ማስተማሪያ ("ማስጐቻ ማስከመሪያ") ። 

ማዘመም፡ ማስደርደር/ማስጐቸት ። 

ማዘማዘም፡ ማሳፋት/ማጣቀም/ማቀማ ቀም ። 

ማዘምዘሚያ፡ ማስጠለፊያ/ማስቀምቀ ሚያ ። 

ማዘምዘም፡ ማስጠቀም/ማስቀምቀም ። 

ማዘረር፡ ማዘርጋት/ማሰተር ። 

ማዘረፊያ፡ ማስወረሪያ/ማስበዝበዣ ። 

ማዘረፍ፡ ማስወረር/ማስቀማት ። 

ማዘሪያ፡ ማስበተኛ ("ማሳ") ። 

ማዘራረፍ፡ ማቀማማት ። 

ማዘራት፡ ማስበተን/ማስነስነስ ። 

ማዘራጋት፡ ማሳተር/ማናጠፍ ። 

ማዘራጠጥ፡ ማናናድ/ማጓተት ። 

ማዘርዘሪያ፡ ማስበተኛ/ማስሞረጃ ። 

ማዘርዘር፡ ማስበተን/ማሸክሸክ/ማስ ሞረድ ። 

ማዘርጊያ፡ ማሰተሪያ/ማዘረሪያ ። 

ማዘርጋት፡ ማሰተር/ማዘረር ። 

ማዘቀጥ (መዝቀጥ)፡ ወደኋላ ማለት/መቅረት/ማዘብጠጥ ። 

ማዘቀጫ፡ መቅሪያ/ማዘብጠጫ ። 

ማዘቢያ (ቶታን)፡ የመጫሚያ መቈ ለፊያ (ማገናዘቢያ ሢር - የጐራዴ ቀበቶ ማገ ናኛ ዘለበት - ዘፍ. ፲፬፥ ፳፫፡ ኢሳ. ፭፥ ፳፯) ።

ማዘቢያ የመጫሚያ፡ መቈለፊያ፡ ዐዘበ ። 

ማዘባነን፡ ማኵራት/ማጓደድ ። 

ማዘብ፡ ማያያዝ/መጐንጐን ።

ማዘብዘቢያ፡ ማንጠልጠያ/መንጠልጠያ ። 

ማዘብዘብ፡ ማንጠልጠል/መንጠልጠል ። 

ማዘብጠግ፡ መንገድ ("ማቈያ") ። 

ማዘብጠጥ፡ ማዘቀጥ/ማስቀረት ። 

ማዘነጋጊያ፡ ማረሳሻ ። 

ማዘነጋጋት፡ ማረሳሳት ። 

ማዘነጓጐል፡ ማለያየት/ማበለሻሸት ። 

ማዘናጐል፡ ማቃወም/ማከራከር/ማጣ ረስ ። 

ማዘናፈል፡ ማንፈላሰስ ። 

ማዘን፡ መራራት፡ ዐዘነ ።

ማዘን፡ መተከዝ/መጸጸት/መራራት ። 

ማዘን፡ ማእዘን ("(ግጥም)" - ማዘን ከፍ አርጋችኹ ቈርቈሮ ቤት ሥሩ - እኛ የምናው ቀው ዐለቀ ያ ሣሩ - "(ያ ዐሳሩ)") ።

ማዘን፣፡ አራት፡ ገጽ፡ ዕንጨት፣ማእዘን ። 

ማዘንበል፡ ማጋደል/ማጐንበስ ። 

ማዘንበያ፡ ማጐንበሻ ስፍራ ። 

ማዘንት፡ (አዚን፡ አዘነ፡ ማእዘንት)፡ በምድጃ፡ ዙሪያ፡ ግድግዳ፡ ተጠግቶ፡ የተበጀ'፡ ማእዘንነት፡ ያለው፡ ጠባብ፡ መደብ፡ ዐመድ፡ ዐቃፊ፡ ክብ፡ ሞላላ፡ ሥራ።(ተረት)፡ ቤት፡ ከነጕልላቱ፡ ምድጃ፡ ከነማዘንቱ። 

ማዘንጊያ፡ ማስረሻ ("የወንድና የሴት ስም") ። 

ማዘንጋት፡ ማስረሳት/መክዳት/ማታ ለል ። 

ማዘኛ፡ የች ቤት ከል ። 

ማዘዋወሪያ፡ ማለዋወጫ/ማስተላለፊያ ።

ማዘዋወር፡ ማጠማዘዝ/ማለዋወጥ/ማቀ ያየር/ማስተላለፍ ።

ማዘውተሪያ፡ መመላለሻ ። 

ማዘውተር፡ መመላለስ ። 

ማዘዝ፡ (አዝዞ)፡ ሥራ፡ መስጠት፡ ማሠራት ።

ማዘዣ፡ (ዎች)፡ ቃል፡ደብዳቤ፡ ቀላጤ፡ ምልክት፡ ጊዜ ።

ማዘያ፡ መሸከሚያ (እጅ አንቀልባ ሸማ ገመድ ") ።

ማዘገን፡ ማስጠርኘት/ማስቃም ። 

ማዘገኛ፡ ማስጠርኛ ("ርቦ ቍና") ። 

ማዘጊያ፡ ማስገጠሚያ/ማስደፈኛ ። 

ማዘጋት፡ ማስገጠም ("ማስማል")/ማስ ከደን ። 

ማዘጋጀት፡ ማደራጀት/ማሰናዳት (ማር. ፲፭፡ ፵፪) ። 

ማዘጋጃ፡ ማሰናጃ/ማቀናበሪያ ። 

ማዘጋጃ ቤት (ቅጽል ከባለቤት)፡ የከ ተማ አስተዳደርና ሕግ ማደራጃ ቤት ። 

ማዘጋጃ ቤቶች፡ ፪ና ከ፪ በላይ ያሉ ብዙዎች ። 

ማዘግየት፡ ማቈየት/ማዋል/ማሳደር ። 

ማዘግያ፡ ማቈያ/ማሰንበቻ ። 

ማዘጥዘ፡ እግር/ሜዳ ። 

ማዘጥዘጥ ፣ መሮጥ፡ ማነጥነጥ ። ማዘጥዘ፡ እግር፡ ሜዳ ። ዘጠዘጥ፡ ዘጥዛጣ፡ አዘጥዛጭ ፣ የበልግ፡ አህያ፡ (ውዲላ) ። 

ማዘጥዘጥ፡ መሮጥ/ማነጥነጥ ። 

ማዘፈን፡ ኣያ አካሌ ገዳይ ("ገዳሜ ገዳሜ ማሠኘት") ። 

ማዘፈኛ፡ ማዘለያ/ማስጨፈሪያ ። 

ማዚያ፡ (ሚያዝያ)፡ የወር፡ ስም፡ ፰ኛ፡ ወር፡ ከመስከረም። የሙሽራና፡ የሚዜ፡ ወር፡ ማለት፡ ነው። በዘርፍነት፡ ሲነገር፡ 

ማዚያ፡ (ሚያዝያ)፡ የወር፡ ስም፡ ፰ኛ፡ ወር፡ ከመስከረም። የሙሽራና፡ የሚዜ፡ ወር፡ ማለት፡ ነው። በዘርፍነት፡ ሲነገር፡ 

ማዚያ፡ ጊዮርጊስ፡ የማዚያ፡ ጊዮርጊስ፡ በማዚያ፡ ፳፫፡ ቀን፡ የሚከብር፡ የጊዮርጊስ፡ ዕረፍት ። 

ማዚያ፡ ጊዮርጊስ፡ የማዚያ፡ ጊዮርጊስ፡ በማዚያ፡ ፳፫፡ ቀን፡ የሚከብር፡ የጊዮርጊስ፡ ዕረፍት ። 

ማዛ፡ (መዐዛ)، ጣፋጭ፡ ሽታ፡ ልብ፡ የሚመሥጥ ። 

ማዛለቅ፡ ማዋጣት/ማጫረስ ("ዕድሜን ኑሮን") ። 

ማዛል፡ ማላላት/ማድከም ። 

ማዛመድ፡ ማዋሐድ/ማራከብ ። 

ማዛመጃ፡ ማራከቢያ/ማዋሐጃ ። 

ማዛረፍ፡ ማቃማት/ማናጠቅ/ማበዛበዝ/ ማናበብ ። 

ማዛራት፡ ማባተን ። 

ማዛራት፡ ማነቃነቅ ("ፍሬን ከገለባ ማ ለያየት") ። 

ማዛቈን፡ ማዳቈን/ማልፋት ። 

ማዛቈኛ፡ ማዳቈኛ ። 

ማዛበር፡ ማስቃሰት/ማስዋለል ። 

ማዛበት፡ ማቃለድ/ማዋዛት ። 

ማዛቢያ፡ ማቃወሻ/ማሳሳቻ ። 

ማዛባት፡ ማቃወስ/ማሳሳት ። 

ማዛነቅ፡ ማቃየጥ/ማሠባጠር/ማደባለቅ ። 

ማዛነፊያ፡ ማባለጫ ። 

ማዛነፍ፡ ማራዘም ። 

ማዛናት፡ ማዳራት/ማጫወት/ማቃበጥ ። 

ማዛወሪያ፡ ማላወ/ማቃየሪያ/ጊዜ/ስፍራ/ገንዘብ ።

ማዛወር፡ ማላወጥ/ማቃየር/ማጋባት ("ያንዱን በሌላው ማድረግ መገልበጥ") ። 

ማዛዘን፡ ማስጮኸ፡ ማዞር ። 

ማዛዘን፡ ማስጮኸ/ማዞር ። 

ማዛዛት፡ ማፋከር/ማዘባበት ። 

ማዛዛቻ፡ ማዘባበቻ ። 

ማዛገም/ማዘጋገም፡ ማጓጓዝ ። 

ማዛጊያ፡ ማፋሸጊያ ("ወባ ጠኔ ሡሥ") ። 

ማዛጋት፡ ማካደን/ማፋሸግ ። 

ማዛግ፡ ማሳደፍ/ማበላሸት/ማጥቈር ። 

ማዜሚያ፡ ጕረሮ/በዓል/ዐውዳመት ። 

ማዜም፡ መዘመር/መጮኸ/መቃኘት ። 

ማዝ፡ ያይን በሽታ ("ሸፋሽፍትን ይዞ የሚበላ የሚመልጥ") ። 

ማዝ፤፡ ያይን፡ በሽታ፡ ያዘ ።ዠ፡ (መዝመዘ)፡ ፈገፈገ፡ አለዘበ፡ ዥማትን፡ በትርን ።ጩን፡ እይ ። 

ማዝለቂያ፡ ማግቢያ/ማውጫ ። 

ማዝለቅ፡ ማግባት/ማሳለፍ ። 

ማዝለግለግ፡ ማምለግለግ/ማዝረብረብ ። 

ማዝለፍለፍ፡ ማጥመልመል/ማዛል ። 

ማዝመሚያ፡ ማዘንበያ ። 

ማዝመም፡ ማዘንበል ። 

ማዝመት፡ የጦር ሰራዊትን መምራት ። 

ማዝመቻ፡ ጦር መላኪያ መንገድ ። 

ማዝረብረብ፡ ማንጠባጠብ ። 

ማዝረክረኪያ፡ መጣያ/መግደፊያ ። 

ማዝረክረክ፡ ማዝረፍረፍ/መጣ ። 

ማዝረጥ፡ መስደብ/መፍሳት ። 

ማዝረጥረጥ፡ ማዝረክረክ/ማስቀረት ። 

ማዝረፍረፍ፡ ማዝረክረክ/ማቈናዘል ። 

ማዝሪያ፡ ጕርዝኝ ሰፋ ያለ ስፌት እጅ ። 

ማዝራት፡ ማንቀርቀብ/ማፍሰስ ። 

ማዝበ፡ መለመጫ/ማድሪያ ። 

ማዝበጥ፡ መለመጥ/ማድራት ። 

ማዝቢያ፡ ማድሪያ/መለመ ። 

ማዝባት፡ ማድራት/መለመጥ ። 

ማዝቦጥቦጥ (ማስቦጥቦጥ)፡ መደባ ለቅ/ማወፈር ። 

ማዝነቢያ፡ ማውረጃ/ማንጠባጠቢያ ። 

ማዝከሪያ፡ ማብሊያ/ማጠጫ ("ኅዳር ሚካኤልን ታኅሣሥ በአታን ታኅሣሥ ገብርኤልን ቃና ዘገሊላን መጋቢት አቦን ማዚያ ጊዮርጊስን ፍልሰታን የነሐሴ አባ ተክሌን የመሰለ በዓል") ። 

ማዝከር፡ ማምሳት/ማብላት/ማጠጣት ። 

ማዝገሚያ፡ ማጓዣ/መንገድ/እግር/ ጊዜ ። 

ማዝገም፡ ቀስ ብሎ መውሰድ/ማጓዝ ("ራስን ወይም ሌላን") ። 

ማዝገቢያ፡ ማለቢያ/ማነጣጠሪያ ። 

ማዝገብ፡ ማለብ/መደከር/መሳብ ። 

ማዝጐን፡ ማብለዝ/ማጥቈር ። 

ማዞሪያ፡ ማንቀዋለያ/መጠምዘዣ/መመ ለሻ ስፍራ (ኤር. ፵፯፡ ፫) ።

ማዞሪያ ቤት፡ የስልክ መንገድ መ ለወጫ/ማቀባበያ ቦታ ።

ማዞር፡ ማንቀዋለል/ማንከዋረር/መመ ለስ ("አዙሮ መጋገር") ።

ማዞጥ፡ (ሰዊጥ)፡ መግረፍ፡ መምታት ። (ዘጠዘጠ)፡ አዘጠዘጠ ፣ ሮጠ፡ አነጠ ነጠ ። ዘጠዘጠ፡ ሮጠ፡ አዘጠዘጠ፡ ኦሮጠ፡ ቢባል፡ በቀና፡ ነበር ። 

ማዞጥ (ሰዊጥ)፡ መግረፍ/መምታት ። 

ማዠመሪያ፡ ማስፈለሚያ ። 

ማዠመር፡ ማስወጠን/ማስፈለም ። 

ማዠት፡ መፍሰስ፡ መወርዛት፡ መውረድ መንጠፍጠፍ ።

ማዠግዠግ፡ ማርዘም/ማንጠልጠል ። 

ማዣ፡ መፍሰሻ፡ መወርዣ፡ መንጠፍጠፊያ።

ማዣመር፡ ማዋጠን/ማፋለም ። 

ማዣረጊያ፡ ማከቢያ/ማከማቻ ቅርጫት/ስልቻ/መሶብ ። 

ማዣረግ፡ ማከብ/መሰብሰብ ። 

ማዥራት፡ ማ፡ ማያ፡ ዥራት፡ በቁሙ። የዥራት፡ አንጻርና፡ አቅጣጫ፡ መኾኑን፡ ያሳያል። 

ማዥራት፡ የማንቍርት፡ ዠርባ፡ ከትክሻ፡ መካከል፡ ከራስ፡ ቅል፡ በታችያለ፡ ገላ፡ ጫንቃ። በግእዝ፡ ሐዳፍ፡ ይባላል። ለእንስሳ፡ ሲነገር፡ ግን፡ 

ማዥንጢያም፡ የከሳ፡ ሰው። 

ማዥንጤን፡ ዐሞኛል፡ እንዲል፡ ባላገር። 

ማዥንጥ፡ (ምእኃዘሽንጥ)፡ ታችኛየሽንጥ፡ ሥር፡ ግራና፡ ቀኝ፡ ያለ። 

ማዥንጥ፡ የተንቀሳቃሽ፡ ስም፡ በባቄላ፡ አገዳ፡ ላይ፡ የሚገኝ፡ ቀጪን፡ ትል" 

ማዥገርገር፡ ጠቃጠቆ ማድረግ ("ማንማዥገርገሪያ ቀለም ግራ ቀኝ") ። 

ማዥጐርጐሪያ፡ ነጭና ጥቍር ቀለም ። 

ማዥጐርጐር፡ ማንጣት/ማጥቈር ። 

ማየ፡ አይኅ； የጥፋት፡ ውሃ፡ በኖኅ፡ ዘመን፡ የዘነመ። 

ማየ፡ ዘለፋ፡ መራራ፡ የርግማን፡ ውሃ፡ በምንዝር፡ የተጠረጠረች፡ ሴት፡ የምትጠጣው፡ ("ዘኍ. ፭፡ ፳፪, ፳፬") ። 

ማየሪያ፡ መቀላቀያ/ማዋዋጃ ዕቃ (ዘ ይት ነፍት ") ።

ማየር፡ መቀላቀል/መደባለቅ/ማዋዋድ ።

ማየት፡ የሥጋና የነፍስ ዐይን ሥራ፡ መመልከት ፥ መተኰር ፥ ማስተዋል፡ (ሉቃ፯፡ ፳፩ ። ግብ ሐዋ፳፪፡ ፲፩)። 

ማየጼው)፡ የጨው፡ ውሃ፡ ማለት፡ ነው ። 

ማያ፡ መመልከቻ ፥ ማስተዋያ፡ ቦታ ፥ ጊዜ ፥ መነጽር፡ ዐይን። 

ማያ መምቻ፡ አለ፡ (ብህለ) 

ማያ፡ መንገሪያ፡ መምቻ፡ አንደበት፡ በትር።

ማያያዝ፡ ማገናኘት/ማቈላለፍ/ማቀጣጠል/ማጣላት/ማስተናነቅ ። 

ማያያዣ፡ ማቀጣጠያ/ማንደጃ ("ጭራንፎ ግባስ") ። 

ማይ (መሓሊ)፡ የማለ/የሚምል፡ ቃል ገቢ። ማይን ተመልከት።

ማይ፡ ውሃ፡ ዐቃቢት፡ ለቤተክሲያን፡ የምትቀዳው፡ ውሃ፡ እንደ፡ ግእዝ፡ አነጋገር፡ ማይ፡ ይባላል ።

ማይ፡ የፊደል፡ ስም፡ መ። 

ማይ፡ ጨው； ያገር፥ ስም፡ ባ፲፱፻፳፰፡ ዓ፡ ም፡ የኢትዮጵያ፡ መንግሥትና፡ ጣሊያን፡ የተዋጉበት፡ በትግሬ፡ ውስጥ፡ ያለ፡ ወረዳ። 

ማይምን፡ (ሀይመነ፡ መሀይምን)፡ ሕዝባዊ፡ ያልተማረና፡ ያልተካነ፡ ሰው፡ ጪዋ፡ የነገሩትን፡ አማኝ፡ ፈጣሪን፡ የሚያምን፡ ባለማወቅ፡ ለጠንቋይና፡ ለሰይጣን፡ የሚገብር፡ ምስጢር፡ ቤትን፡ ያላየ። (የባለጌ፡ ግጥም)； ተማሪ፡ ጠጅ፡ ነው፡ አዘንብለሽ፡ ጠጪው፡ ማይምን፡ አተላ፡ ነው፡ ምን፡ ጊዜም፡ አታጪው ። 

ማይምን ，—መክድ፡ 

ማይምኖች (መሀይምናን)፡ አማኞች ፊደል፡ ያልቈጠሩ፡ ያልተማሩ፡ ሰዎች፡ ጨዋዎች፡ (ዎች)ሕዝቦች፡ ካህናት፡ ያልኾነ ። 

ማደላደል፡ ማስተካከል/ማከፋፈል ። 

ማደላደያ፡ ማስተካከያ/ማከፋፈያ ። 

ማደል፡ ማሳለፍ/መስጠት/ማስተናበር ።

ማደልመጥ፡ ማወፈር/ማሳመር/መጠ ርነት ። 

ማደሚያ፡ ማሤሪያ ቀን ስፍራ ። 

ማደም፡ መጥራት/መቅጠር/ማሤር። 

ማደረጃጀት፡ ማዘገጃጀት/ማቀናበር ። 

ማደረጃጃ፡ ማዘገጃጃ/ማዳገሻ ። 

ማደሪያ (ዎች)፡ ቤት/ድንኳን/ዋሻ/ መርከብ/መቅደስ/ርስት/ገንዘብ/ሥራ ("(ዘፀ. ፴፮፥ ፳፪, ፳፫, ፳፭፡ መዝ. ፻፴፪፥ ፯)" - "ዋለ ፥ ብ ለኸ ያን" እይ ") ።

ማደሪያ፡ ለጊዜው የተሰጠ የወታደር መሬት (ርስት ያልኾነ ") ።

ማደሪያ፡ እንግዳ ቤት ።

ማደሪያ፡ የሰው ሥጋ ነፍስ የምታድ ርበት ("(፪ጴጥ. ፩፥ ፲፫, ፲፬)") ።

ማደሪያ፡ ገበሬ ሸንጎ ።

ማደሪያነት፡ ማደሪያ መኾን ። 

ማደራረብ፡ ማነባበር ። 

ማደራረጊያ፡ ማሠራሪያ ። 

ማደራረግ፡ ማሠራራት/ማበጃጀት ። 

ማደራደር፡ ማኰላኰል/ማሰማማት/ማዋዋል ። 

ማደራጀት፡ ማዘጋጀት/ማቀናበር/መደ ገስ/ማሰናዳት ። 

ማደራጃ፡ ማዘጋጃ/ማቀናበሪያ ። 

ማደር፡ መደንባት/ማጽናት ።

ማደርጀት፡ ማደላደል/ማጽናት/ማጠን ከር ። 

ማደርጃ፡ ማጽኒያ/ማበርቻ ። 

ማደሽደሻ/ማውደልደያ፡ ጊዜና ስፍራ ። 

ማደሽደሽ/ማደዝደዝ/ማውደልደል፡ ። 

ማደቃቀቅ፡ መሰባበር ። 

ማደቢያ፡ ማርመሚያ መጨመቻ ። 

ማደባየት፡ መጣል/ማረባየት/መርገጥ/ማስፈገም ። 

ማደባያ፡ መጣያ/መርገማ ። 

ማደብ፡ መሥራት መደንገግ መቅጣት ። 

ማደብ፡ ማርመም መጪመት ። (ተረት)፡ ከመደብደብ ይሻላል ማደብ ። 

ማደነቃቀፍ፡ ማሰነካከል ። 

ማደነባበሪያ፡ ማጨነባበሪያ ። 

ማደነባበር፡ ማጨነባበር/ማወነባበድ ። 

ማደነዝ፡ ማድናት/ማጥረስ ። 

ማደነዣ፡ ማጥረሻ ። 

ማደናቀፊያ፡ ማሰናከያ ። 

ማደናቀፍ፡ ማወላከፍ ። 

ማደናበሪያ፡ ማሳሳቻ/ማወናበጃ ። 

ማደናበር፡ ማሳሳት/ማጨናበር ። 

ማደናከር፡ ማወላገድ/ማደናቀፍ ። 

ማደናገሪያ/ማደነጋገሪያ፡ ማሳሳቻ ። 

ማደናገር/ማደነጋገር፡ ማሳሳት ። 

ማደናገጊያ፡ ማዋሰኛ ። 

ማደናገግ፡ ማዋሰን ። 

ማደን፡ መያዝ/መሳብ/መጐተት/ማቅ ረብ/መውጋት/መግደል ("(ዘፍ. ፳፭፥ ፳፯)") ።

ማደንቈሪያ፡ ማወለኛ ። 

ማደንቈር፡ ማወለን/መድፈን/ማጀል/ማቴል ። 

ማደንዘዝ፡ ማፍዘዝ/ማብደን ። 

ማደንዘዣ፡ በድን ማድረጊያ መድኅ ኒት ("ፈረንጆች ኤተር ይሉታል") ። 

ማደንደን፡ ማወፈር/ማግዘፍ ። 

ማደንደኛ፡ ማግዘፊያ/ማወፈሪያ ። 

ማደንገት፡ ድንገት ማድረግ ። 

ማደንገዝ፡ ማፍዘዝ/ማጨለም ። 

ማደንገዣ፡ ማፍዘዣ/ማጨለሚያ ። 

ማደኛ፡ መያዣ/መግደያ ወጥመድ ቀስት ጦር ጠመንዣ ደን ዱር በረሓ ። 

ማደኸያ፡ ማስቸገሪያ ። 

ማደኽየት፡ ማሳጣት/ማስቸገር ። 

ማደዝደዝ፡ ማደሽደሽ/ማውደልደል ። 

ማደዝደዣ፡ ማዶሽዶሻ/ማውደልደያ (ስፍራና ጊዜ) ። 

ማደያ፡ የምግብ/የመጠጥ/የገንዘብ የማን ኛውም ስጦታ መስጫ ማሳለፊያ (የስፌትና የሸክላ ዕቃ ዋንጫ ብርሌ ጥዋ አንኮላ ብ ርጭቆ ") ።

ማደደን፡ እይ፡ ከዚህ፡ ጋራ፡ አንድ፡ ነው ።

ማደጊያ፡ መርዘሚያ መመንደጊያ ። 

ማደጊያ፡ ታናሽ መጥረቢያ ጥልቆ ። 

ማደጋገም፡ ማመላለስ/ማጨማመር ።

ማደጋገፍ፡ ማያያዝ/ማጠጋጋት/ማገጣ ። 

ማደግ፡ መመለስ/ማቅናት ።

ማደግ፡ መርዘም መመንደግ ከፍ ማ ለት ። (ተረት)፡ ዐብሮ ማደግ ያናንቃል ። 

ማደግደጊያ፡ መታጠቂያ ልብስ ጊዜ ። 

ማደግደግ፡ መታጠቅ/ማሸንፈጥ ። 

ማደጎ (ዎች)፡ ከናት ካባቱ ቤት ወስዶ ባዕድ ወይም ዘመድ ያሳደገው ። 

ማደፊያ (ማኅደፍ)፡ ማሠሻ/መጥ ረጊያ/መወልወያ (መሐርብ መንዲል ") ።

ማደፊያ፡ መጕደፊያ መኵለፍለፊያ ። 

ማደፊያ፡ ማስከንበያ ። 

ማደፋት፡ ማራስ/ማጨማለቅ ። 

ማደፋፈሪያ፡ ማጨካከኛ ("የልብ ልብ መስ ክፉ ክምር") ። 

ማደፋፈር፡ ማሰዳደብ/ማነጣጠብ ። 

ማደፍ (ኀድፎ)፡ ማሠሥ/መጥረግ/ መወልወል ።

ማደፍ፡ መጕደፍ መርከስ መጐስቈል ። 

ማደፍረስ፡ መበጥበጥ/ማጕሸት/ማወክ ። 

ማደፍረሻ፡ እጅ/እግር/ዐፈር ። 

ማዲያታም፣ ማዲያት፡ ያለበት፡ ማዲያት፡ ያጠለቀው፡ ባለማዲያት። 

ማዳለ፡ ውሃ እግር ። 

ማዳለጥ፡ ማዳጥ/ማለጭ ። 

ማዳላት፡ ማመቻቸት/ማጣመም/ማጓ ። 

ማዳመቂያ፡ ማጋነኛ/ማባዣ ። 

ማዳመቅ፡ ማጋነን/ማካበር ። 

ማዳመጥ፡ ማድመጥ ። 

ማዳመጫ፡ ማድመጫ ። 

ማዳረስ፡ ማቃረብ/ማደል ("በነፍስ ወከፍ መስጠት") ። 

ማዳረሻ፡ ማቃረቢያ/ማደያ/መስጫ/ማዋገጃ ። 

ማዳረቅ፡ ማነዛነዝ/ማጨቃጨቅ ። 

ማዳረት፡ ማጣቀም/ማደባደብ ። 

ማዳሸቂያ፡ መርገጫ/ማዳከሪያ ("እግር ጭቃ") ። 

ማዳሸቅ፡ መርገጥ/ማዳከር ። 

ማዳቀል፡ ማራከብ/ማገናኘት ። 

ማዳቀያ፡ ልጥ/ፍሬ/ስለት ። (ተመልከት፡ ከተበን) ። 

ማዳበር፡ ማሳደግ/ማግዘፍ ። 

ማዳነቂያ (ማድነቂያ)፡ ማጋነኛ ። 

ማዳነቅ (ማድነቅ)፡ ማጋነን ። 

ማዳን ።

ማዳን፡ መፈወስ/ማስጣል/ማትረፍ (መክ. ፫፡ ፫፡ ሰቈ. ፬፡ ፲፯፡ ማቴ. ፲፮፡ ፳፭፡ ሉቃ. ፪፡ ፴) ። 

ማዳኘት፡ ማማጠን/መክሰስ ። 

ማዳኛ፡ መፈወሻ/ማስጣያ/ማትረፊያ ("መዳኒት") ። 

ማዳከሚያ፡ ማሳነፊያ ። 

ማዳከም፡ ማሳነፍ ። 

ማዳከሪያ፡ ማዳወያ/መውቀጫ/ዋዲ ያት/ደቅ/ሙቀጫ ። 

ማዳከር፡ መለወስ/ማዳወል/መርገጥ/መውቀጥ ። 

ማዳወል፡ መፈትፈት/ማዳከር ። 

ማዳወል፡ ማማታት/ማጣዘል ። 

ማዳወሪያ (ዎች)፡ መደወሪያ ። 

ማዳወር፡ መደወር ። 

ማዳወር፡ ማጠናጠን/ማቃለም ። 

ማዳወያ፡ ጣባ/ወጭት/ደቅ/ዋዲያት ። 

ማዳገም፡ ማናበብ/ማጻለይ ።

ማዳገት፡ ማቃት/መሳን ። 

ማዳገቻ፡ ማስቸገሪያ ። 

ማዳጐስ፡ ማወፈር ። 

ማዳጐሻ፡ ማወፈሪያ ። 

ማዳጥ፡ ማዳለጥ/ማንሻተት/ማንሸራ ተት ። 

ማዳፈር፡ ማሳደብ/ማናጠብ ። 

ማዳፈን፡ መቅበር/ማስታጐል/ማቃበር ። 

ማዳፈኛ፡ መሸሸጊያ ("(ላቦ) ጠቦት ኵ በት ግንድ") ። 

ማዳፊያ፡ ማፋሰሻ/ማቻኰያ ። 

ማዳፋት፡ ማፋሰስ/ማጣደፍ ። 

ማዴቢያ፡ ማድቢያ/መሸመቂያ ። 

ማዴብ፡ ማድባት/መሸመቅ ። 

ማድ፡ ረጋጭ፡ ገበታ፡ ሳይነሣ፡ የኼደ። 

ማድ፡ በገበታ፡ ላይ፡ ያለ፡ መብልና፡ መጠጥ ። 

ማድ፡ ባራኪ፡ ምግብን፡ የሚባርክ፡ ቄስ፡ መነኵሴ ። 

ማድ፡ ቤት፡ (ቤተ፡ ማእድ)፡ እንጀራ፡ የሚጋገርበት፡ ወጥ፡ የሚሠራበት፡ ጠላ፡ የሚጠመቅበት፡ ጠጅ፡ የሚጣልበት፡ ቤት። በግእዝ፡ ግን፡ የገበታ፡ ቤት፡ ነው፡ 

ማድ፡ ቤት፡ የቤተ፡ መንግሥት፡ ምስለኔዎች፡ ግዛት፡ ኹለተኛ፡ ስሙ፡ ጋነ፡ ገብ፡ ይባላል። አበሉ፡ ኹሉ፡ ወደ፡ ቤተ፡ መንግሥት፡ ማድ፡ ቤት፡ ስለሚገባ፡ አገሩ፡ ማድ፡ ቤት፡ ተባለ። 

ማድ،(መአደ፡ ማእድ)፡ ከመቃ፡ ከሰንቃ፡ የተበጀ፡ የንጀራ፡ ገበታ። (ተረት)፡ ክፉ፡ ልማድ፡ ያሰርቃል፡ ከማድ ።

ማድለሚያ፡ ማጨለሚያ/ማጥፊያ ። 

ማድለም፡ ማጨለም/ማጥፋት ። 

ማድለቢያ፡ ማጠራቀሚያ/ማጥቈሪያ/ማደንበሻ/ማወፈሪያ ። 

ማድለብ፡ መዘገብ/ማጠራቀም/ማደ ንበሽ/ማሥባት ። 

ማድሊያ፡ የፍርድ ማጥመሚያ ("ጕቦ ' ዝምድና") ። 

ማድላት (አድልዎ)፡ ፍርድ ማጕደል/መገምደል ("የውነትን ሚዛን መድፋት ማዘንበል") (፪ዜና. ፲፱፡ ፯፡ ማቴ. ፳፫፡ ፳፰) ። 

ማድመቂያ፡ ማሳመሪያ/ማክበሪያ ። 

ማድመቅ፡ ማግነን/ማጕላት/ማሳመር/ማብዛት/ማክበር ። 

ማድመንመን፡ ማጨላለም ። 

ማድመጥ፡ መስማት (፩ሳሙ. ፲፭፡ ፳፪) ። 

ማድመጫ፡ መስሚያ/ዦሮ/ስልክ ። 

ማድሚያ፡ ማቍሰያ (ደንጊያ በትር ስለት) ። 

ማድማት፡ ደም ማውጣት ። 

ማድረምረም፡ ማጕረምረም/ማቶም ቶም ። 

ማድረስ፡ ማብቃት/መምላት/መጨ ረስ/መፈጸም ። 

ማድረሻ፡ ማብቂያ/መምሊያ/መጪ ረሻ ። 

ማድረቂያ፡ ጊዜ ("ካውያ")/መተኰሻ/መድኀኒት ። 

ማድረቅ፡ ማክለል/ማከሽለል/ማክ ረር ። 

ማድረቅረቂያ፡ ማጮኺያ/ማስጮኺያ ("ጕ ረሮ") ። 

ማድረቅረቅ፡ ማጮኸ/ማስጮኸ ። 

ማድረጊያ፡ መሥሪያ/ማበጃ ። 

ማድረጊያ፡ ደቂቅ አገባብ ' በ ። 

ማድረግ፡ መሥራት/ማበጀት/መብላት/መለወጥ (ዘዳ. ፬፡ ፯፡ ፩ሳሙ. ፳፯፡ ፳፭፡ ኤር. ፴፪፡ ፲፱፡ ዮሐ. ፲፡ ፳፭) ። 

ማድሪያ፡ ማዝጊያ/ስፍራ/ጊዜ/እንዝ ርት/ባላ/ደንቈሮ ። 

ማድራት፡ መለመጥ/መዘርጋት/ማዝ ጋት ። 

ማድቀስቀስ፡ ማስተኛት/ማድከም ። 

ማድቀቂያ፡ መሰለቂያ/ማለዘቢያ/ማላ ሚያ/ወፍጮ/ሙቀ/መኪና ። 

ማድቀቅ፡ መስበር/መፍጨት/መሰለቅ ። 

ማድበልበል/ማድቦልቦል፡ ማንከ ብከብ/ማክበብ/ማሳበጥ ። 

ማድበልበያ/ማድቦልቦያ፡ ማንከብ ከቢያ/ማሳበ ። 

ማድበስበስ፡ ማደናገር/ማሳሳት ። 

ማድበስበሻ፡ ማደናገሪያ/ማጭበርበሪያ ። 

ማድበን፡ መግደል/ማክረር/ማድረቅ/ማጥበቅ ። 

ማድበኛ፡ መግደያ/ማክረሪያ/ማጥበ ። 

ማድቢያ፡ ማሸመቂያ (መሸመቂያ) (ደን ጕድጓድ) ። 

ማድባት፡ ማድፈጥ/ማሸመቅ (መሸ) ። 

ማድነቂያ፡ ማንከሪያ ። 

ማድነቅ፡ ማንከር ። 

ማድከሚያ፡ ማታከቻ/ማሰልቻ/ማስ ። 

ማድከም፡ ማልፋት/ማጣር/ማታከት/ማሰልቸት/ማስነፍ ። 

ማድጋ (ጎች)፡ ከንስራ የበለጠ ከጋን ያነሰ ፲ ቍና የሚይዝ የሸክላ ዕቃ ። ላዳንን እይ ። ማድጋ ከአደገና ከደገገ የተዴቀለ ነው ። (ኤር ፲፫ ፥ ፲፪ ። ፪ነገ ፬ ፥ ፫ ፥ ፮ ፥ ፩ ፥ ፭) ። 

ማድፈ፡ መሸሸጊያ/ማድቢያ/ማዴ ጣው ። 

ማድፈንፈን፡ ማጭፈንፈን ። 

ማድፈጥ (መድፈጥ)፡ መሸሸግ/መ ደበቅ/ማድባት ።

ማድፈጥፈ፵፡ ማፍረጥረጫ ። 

ማድፈጥፈጥ፡ ማፍረጥረጥ ። 

ማድፋፊያ፡ መጨረሻ ። 

ማድፋፋት፡ መጨራረስ ። 

ማዶ፡ (ዐደወ)፡ ከወንዝ፡ ወዲያ፡ ባሻጐር። (ግጥም)፡ እዚያ፡ ማዶ፡ ያለሽ፡ ረ፡ ማነሽ፡ ማነሽ፡ ባጋሙ፡ ላይ፡ ነዪ፡ እሾኸ፡ እንዳይወጋሽ። አንቺ፡ ወዲያ፡ ማዶ፡ እኔ፡ ወዲህ፡ ማዶ፡ አንገናኝሞይ፡ ገደሉ፡ ተንዶ ። 

ማዶ ማዶ፡ መንቃራ፡ ሴት፡ እዚያና፡ እዚኻች፡ የምትረግጥ። የሴት፡ ማዶ፡ ማዶ፡ እንዲሉ ። 

ማዶልዶሚያ፡ ማደነዣ/ማጐልደፊያ ። 

ማዶልዶም፡ ማደነዝ/መደምደም ። 

ማዶበሪያ፡ ማኵረፊያ/መቀየሚያ ። 

ማዶበር፡ ማኵረፍ/መቀየም ። 

ማዶት (ማዕዶት)፡ የትንሣኤ፡ ማግስት፡ ትርጓሜው፡ ማዶ፡ መሻጋሪያ፡ አዳምና፡ ሔዋን፡ ከነልጆቻቸው፡ ከሲኦል፡ ወደ፡ ገነት፡ የተሻገሩበት፡ ማለት፡ ነው፡ 

ማዶት፡ የትንሣኤ ማግስት፡ ማዶ። 

ማዶና ማዶ፡ የዠማ፡ ግራና፡ ቀኝ፡ ወዲያና፡ ወዲህ። 

ማዶናቈር፡ ማጯጯኸ/ማለፋለፍ ። 

ማጀል፡ መሸፈን/ማልበስ (ደንጊያ መ ") ላሽ ።

ማጀር፡ መንፋት/ማሳበጥ/ማኵራት/ ማስታበይ ።

ማጀቢያ፡ መክበቢያ/መከተያ መንገድ የጦር መሣሪያ (ማከቢያ ማከማቻ ማወቂያ ስፍራ ዕቃ ") ።

ማጀብ፡ መክበብ/መከተል/መሰብሰብ/ማከብ/ማከማቸት ።

ማጀቴ፡ በይፋት፡ ውስጥ፡ ያለ፡ ቀበሌ፡ የኔ፡ ማጀት፡ ማለት፡ ነው። 

ማጀት፡ (አዘነ፡ ማእዘንት)፡ በቅይድ፡ ወይም፡ በመከታ፡ የተከለለ፡ ጓዳ፡ በመታደያ፡ ግራና፡ ቀኝ፡ በቤት፡ ውስጥ፡ የተበጀ፡ ድብኝት፡ ሌላም፡ ዕቃ፡ ማስቀመጫ፡ ("፩ሳሙ. ፳፬፡ ፬፡ ፩ነገ. ፳፪፡ ፳፭፡ ምሳ. ፯፡ ፳፯") ። ማጀት፡ የጐረሠው፡ በራፍ፡ የመለሰው ።የሴት፡ ሞቷ፡ በማጀቷ፡ እንዲሉ። 

ማጀያ፡ መሸፈኛ/መጠቅለያ/ቅጠል ። 

ማጂ፡ መደበ፡ 

ማጂ፡ በከፋ፡ ክፍል፡ ያለ፡ አገር። 

ማጅራት፡ በቁሙ፡ ማዥራት። 

ማገ (ትግ፡ መዐጐ)፡ በውሃ፡ ሰጥሞ፡ አለፈቃዱ፡ ደጋግሞ፡ ጠጣ፣ንፍጡን፡ በአፍንጫው፡ ሳበ፡ መልሶ፡ ዋጠ። 

ማገ፡ ሰቀጠጠ፡ ነ፵፡ ከለከለ፡ ወተትን፡ (አድራጊ)ጸለገን፡ እይ። 

ማገ፡ ኹለት፡ ኾነ፡ (ተደራጊ) 

ማገለማመጥ፡ ማገራመም ። 

ማገላለጥ፡ ማወጣጣት ። 

ማገላለጫ፡ ጥያቄ/ምርምር ። 

ማገላመጥ፡ ዐይንን ማባከን ። 

ማገላተሚያ፡ ማገላበጫ/ማጋጫ ። 

ማገላተም፡ ማገላበጥ/ማጋጨት ። 

ማገላገል፡ ማስተራረስ/ማስተራረቅ/ማለያየት/ማዋለድ ። 

ማገላገያ፡ ማላቀቂያ/ማለያያ/ማዋለጃ ። 

ማገል፡ መማር/መኰትኰት/መመለስ/ ማደስ ።

ማገልማት፡ አለማጣፈጥ/ማበላሸት ። 

ማገልሞት፡ ጋለሞታ ማድረግ (ባል የሌላትን ሴት በቤት ማስቀመጥ) ። 

ማገልሞቻ፡ ጊዜና ቦታ ። 

ማገልደሚያ፡ መታጠቂያ/ማሸረጫ ስፍራ ጊዜ ። 

ማገልደም፡ መታጠቅ/ማሸረጥ ። 

ማገልገል፡ በሥራ መርባት/መጥቀም/መቀደስ/ማወደስ (፪ዜና. ፴፩፡ ፪–፲፮፡ ኤር. ፶፪፡ ፲፰፡ ግብ. ሐዋ. ፩፡ ፲፯, ፳፭፡ ፳፬፡ ፳፫፡ ዕብ. ፩፡ ፲፬) ። 

ማገልገያ፡ ያ ሥራ (የቤት ዕቃ) (ዘፀ. ፳፯፡ ፲፱፡ ነሐ. ፲፡ ፴፪) ። 

ማገሚያ፡ አፍ/ዋገምት። 

ማገማገም፡ ማገማመት/ማሸላለግ ። 

ማገማጠጥ፡ ማነቃቀፍ/ማናናቅ ። 

ማገም፡ መሳብ/መጥባት/መምጠጥ። 

ማገምደድ፡ መኰምተር/መምተር/ማጥቈር ። 

ማገሥገሥ፡ ማማለድ/ማርዘም ። 

ማገሥገሻ፡ ማማለጃ/መውሰጃ (ማርዘሚያ) ። 

ማገረሚያ፡ ማግሪያ ። 

ማገረም፡ ማግራት ። 

ማገሪያ፡ ማወኪያ መከልከያ ። 

ማገራመም፡ ማገለማመጥ ። 

ማገራሰም፡ ማወላከፍ/ማደናቀፍ ። 

ማገር፡ ማወክ መከልከል መገርገር ። 

ማገርሸት፡ መመለስ/ማደስ ። 

ማገርሻ፡ መመለሻ/ማደሻ ። 

ማገርገሪያ፡ መንገድ ። 

ማገርገር፡ መበርገግ/መታወክ ። 

ማገርጣት፡ ማንጣት ። 

ማገበሪያ፡ ማስገደጃ፡ ያለፈቃድ ማሠሪያ (ሥልጣንና በትር)። 

ማገበር፡ ግድ ማለት/ማስገደድ። 

ማገበያየት፡ ማገዛዛት/ማሻሻጥ ።

ማገባደድ፡ ማዋገድ፡ ማቃረብ።

ማገባደጃ፡ ማዋገጃ፡ ማቃረቢያ (ትጋት/ጊዜ)።

ማገብገቢያ፡ መቸኰያ/መወደፊያ።

ማገብገብ፡ መኰልኰል፣ መፍጠን።

ማገት፡ መያዝ/መውሰድ። 

ማገት፡ ማነጋገር፡ ማከራከር ። 

ማገቻ፡ ማከራከሪያ፡ ማነጋገሪያ። 

ማገቻ፡ ዕዳ/ዋስትና። 

ማገነኛኘት፡ ማቀራረብ/ማገጣጠም/ማቀነባበር ። 

ማገነጣጠል፡ ማለያየት/ማበታተን ። 

ማገናኘት፡ ማቃረብ/ማጋጠም/ማዋዋድ/ማለብ ። 

ማገናኛ፡ ማቃረቢያ/ማስተያያ/ማስተዋወቂያ/ማሳሳሚያ (ማጥቢያ ማለቢያ) ። 

ማገናዘቢያ፡ ማያያዣ/ዘለበት/ቍልፍ ። 

ማገናዘብ፡ ማወራረስ/ማገናኘት ። 

ማገናጠል፡ ማባጠስ/ማሳበር ። 

ማገንበር፡ ማጥናት/መታጠቅ ። 

ማገንበጥ፡ መታጠቅ/ማቅናት/ማንጠልጠል ። 

ማገንበጫ፡ ወገብ/ጐን/ትከሻ ። 

ማገንተሪያ፡ ዕንጨት/እሳት/ዕቃ ። 

ማገንተር፡ ማፍላት/መቀቀል/ማገርደድ/መኰምተር ። 

ማገንታት፡ ማጮኸ ። 

ማገንደር፡ መታጠቅ/ማገንበር/ማገንበጥ (ጐራዴን) ። 

ማገንፈል፡ ማፍላት/ማሸት ። 

ማገንፈያ፡ ማፍሊያ/ማማሻ ። 

ማገንፊያ፡ ድስት/ማሰሮ/ማማሰያ ዕንጨት ውሃ ። 

ማገንፋት፡ መጥበስ/ማብሰል ። 

ማገዋሻ፣ በወግዳ፡ ክፍል፡ ያለ፡ ቀበሌ፡ የማግ፡ ወይም፡ የማጋ፡ ዋሻ፡ ማለት፡ ነው ። 

ማገዛዛት፡ ማገበያየት/ማለዋወጥ። 

ማገዝ፡ መርዳት (ካንድ ፊት መሸከም መሥራት ") ።

ማገዣ፡ መርጃ (እጅ ጊዜ ") ። 

ማገያ፡ መኰትኰቻ (ታናሽ ዶማ) ። 

ማገደ፡ (ወጊድ፡ ወገደ)፡ ከእሳት፡ አገባ፡ ጨመረ፡ ዶለ፡ አጋፈጠ፡ ("ሕዝ. ፳፪፡ ፳") ። 

ማገዳደል፡ የማጋደል ድርብ (ማስተላለቅ/ማስተራረድ) ። 

ማገዳደሪያ፡ ማፈካከሪያ/ማወዳደሪያ ። 

ማገዳደር፡ ማወዳደር/ማፈካከር። 

ማገዳደያ፡ የማጋደያ ድርብ (ማስተላለቂያ/ማስተራረጃ) ። 

ማገድ፡ መግታት መከልከል መክተር መጠበቅ ። 

ማገዶ፡ መቀቀያ፡ መጋገሪያ፡ መቍሊያ፡ ማብሰያ፡ ኵበት፡ ፍግ፡ ፍልጥ፡ ጭራሮ፡ የንጨትና፡ የድንጋይ፡ ከሰል፡ ጋዝ ። 

ማገጃ፡ መግቻ መክተሪያ ማሰሪያ ጋዲ ። 

ማገገሚያ፡ መብል/መጠጥ/ጊዜ/አየር ። 

ማገገም፡ ማዳን/ማሻል፡ መዳን/ማሸለት ። 

ማገጊያ፡ ሕግ መወሰኛ አደባባይ ሸንጎ ምክር ቤት ።

ማገግ፡ መደንባት/መወሰን/መደንገግ። 

ማገጠ፡ ሥራ፡ ፈታ፡ ሲጫወት፡ ዋለ፡ ወሰለተ፡ ኣመነዘረ። 

ማገጠች፡ ከሌላ፡ ወንድ፡ ተኛች፡ ተልከሰከሰች ። 

ማገጣበሪያ፡ መስደቢያ/ማዋረጃ (ምክንያት አንደበት) ። 

ማገጣጠሚያ፡ ማቀናበሪያ/ማገናዘቢያ/ማወራረሻ ። 

ማገጣጠም፡ ማቀናበር/ማቀነባበር/ማከናወን ። 

ማገጥ፡ የቅጠል፡ ስም፡ በመስክ፡ ውስጥ፡ የሚበቅል፡ ቅጠል፡ እንደ፡ ድርቆሽ፡ ሣር፡ በሚገባ፡ ሳይታጨድ፡ ከብቶች፡ በእግራቸው፡ እየረገጡ፡ አልከሰክሰውት፡ በበቀለበት፡ ስፍራ፡ የሚቀር፡ በለጋነቱም፡ ቢበሉት፡ ሆዳቸውን፡ ነፍቶ፡ ይገድላቸዋል። 

ማገፈር፡ ማታም/ማብላት ። 

ማጕለቢያ፡ የፊት ጥርስ ። 

ማጕለብ፡ መጠርጠር/ማውለብ ። 

ማጕሊያ፡ ማግዘፊያ/ማወፈሪያ ብር መነጥር ። 

ማጕላሊያ፡ መጕጃ/ማንገላቻ/መበደያ ። 

ማጕላላት፡ መጕዳት/ማንገላታት/መበደል ። 

ማጕላት፡ ማግዘፍ/ማወፈር ። 

ማጕመጥመጥ፡ ማሳጠብ/ማስታጠብ/ማስጠዳት ። 

ማጕመጥመጫ፡ ማሳጠቢያ/ማስታጠ ። 

ማጕረ፡ ማፍጠጫ ጣር ቍጣ ። 

ማጕረምረሚያ፡ ማስቈጫ/ማቶምቶ ። 

ማጕረምረም፡ ማድረምረም/ማቶም ቶም (ዘኍ. ፲፯፡ ፲) ። 

ማጕረሥ፡ መከርተፍ (ላፍ መስጠት ማቀበል) ። 

ማጕረሻ፡ አጅ/ማንካ/መከርተፊያ ። 

ማጕረቢያ፡ ማርገቢያ/ማቈርበጫ ። 

ማጕረብ፡ ማርገብ/ማቈርበጭ/መጨ ምደድ ። 

ማጕረጥ፡ ማፍጠጥ ። 

ማጕረፊያ፡ ውሃ/አለት/ጣባ/ቈሬ ። 

ማጕረፍ፡ ማውረድ/ማጠብ/መደባለቅ/ማሸት ። 

ማጕረፍረፍ፡ ማዝረክረክ/ማዝረፍረፍ ። 

ማጕሪያ/ማጓሪያ፡ መጮኺያ/መግዘፊያ (ፈርስ ሌሊት) ። 

ማጕራት/ማጓራት፡ መጮኸ መ ። 

ማጕርጥ ። 

ማጕርጥ (መጕረጽ)፡ ያሞራ ያውሬ ጥፍር (የብረት የንጨት ሹል ቈላፋነት ያለው መጫሪያ መጨሪያ ማለት ነው) ። 

ማጕርጥ፡ ባውራ ዶሮና ባውራ ቆቅ እግር በመጫጫሪያ በላይ በስተኋላ ያለ አንድ ቈላፋ ጥፍር ። 

ማጕበጥ፡ ማዝባት፡ መደገን፡ መቀለስ።

ማጕበጫ፡ መቀሰቻ፡ ሰጐጥና ዛፍ (ጊዜና ቦታ)።

ማጕተምተሚያ፡ ማጕሪምረሚያ ። 

ማጕተምተም፡ ማጕረምረም/ማድረም ። 

ማጕደል፡ መቀነስ/ማሳነስ። 

ማጕደያ፡ ማሳነሻ/መቀነሻ። 

ማጕደፊያ፡ ዐመድ/ጥራጊ/ገለባ ቀሻሻ ነገር ኹሉ (ዐይነ ምድር) ። 

ማጕደፍ፡ ፍግ ማፍሰስ/ማፋግ/ማሳደፍ/ማቈሸሽ። 

ማጉፍየት፡ አለማሥባት ። 

ማጊ፡ የማı፡ የሚምግ፡ ውሃ፡ ንፍጥ፡ ዋጭ ። 

ማጊያጊያጥ፡ ማሸላለም ። 

ማጋ ፣ ሲያልቧት፡ወተት የማትሰጥ፡ ላም።

ማጋ (ጕይ፡ ማጋ)፡ ጕይ፡ አገር፡ ማጋ፡ የረዥም፡ ተራራ፡ ስም፡ በታችኛው፡ ወግዳ፡ ባሻገር፡ በተጕለት፡ ውስጥ፡ ያለ፡ ተራራ፡ አቀማመጡ፡ የቆመ፡ የማግ፡ ልቃቂት፣ ይመስላል። በፉ፡ ላይ፡ ያለው፡ ታቦት፡ ጊዮርጊስ፡ ስለ፡ ኾነ፣ ጕይ፡ ማጋ፡ ጊዮርጊስ፡ ይባላል። ጕይን፡ እይ። 

ማጋ፡ ማልቀሚያ/ማብሊያ ሜዳ ። 

ማጋለጥ፡ መሸሽ/ብቻ ማድረግ/ማጋፈፍ/ማራቈት ። 

ማጋለጫ፡ ጥሎ መሸሻ/ማጋፈፊያ ። 

ማጋል፡ ማጋም/ማሞቅ ። 

ማጋመስ፡ ማታለም/ማካፈል/ማጋራት ። 

ማጋመር፡ ማጐልመስ ። (ተመልከት፡ ዳበረን እይ "መዳበር እንደ መሸች መጋመር እንደ መጐ ምራት ነው።") 

ማጋመሻ፡ ማካፈያ/ግማሽ ማድረጊያ ። 

ማጋመን፡ ማናደድ/ማጣቈር ። 

ማጋመኛ፡ ማናደጃ ። 

ማጋመድ፡ ማፋተል/ማካረር/ማሻረብ ። 

ማጋመጥ፡ ማናከስ/ማባላት ። 

ማጋሚያ፡ ማጋያ/ማጋሊያ (ማሞቂያ እሳት ፀሓይ) ። 

ማጋማት፡ ማበሳበስ ። 

ማጋም፡ ማፋም/ማጋል ። 

ማጋሥ፡ (ገሐሠ፡ ምግሓሥ)፡ በመራቤቴ፡ መካከል፡ ያለ፡ ቀበሌ፡ ትርጓሜው፡ መገለያ፡ ወደ፡ ቤት፡ መግቢያ፡ ማለት፡ ነው፡ 

ማጋረፍ፡ ማቈናደድ/ማጠባጠብ ። 

ማጋሪያ፡ ማካፈያ (ጊዜ ቦታ) ። (ተመልከት፡ ፈለመን እይ) ። 

ማጋራት፡ ማካፈል (ከፍሎ መስጠት) ። 

ማጋሸብ፡ ማሳደግ/ማርዘም ። 

ማጋበስ፡ መጋፈፍ/ማጓለብ/መሰብሰብ ። 

ማጋበሻ፡ መሰብሰቢያ/ማከማቻ (ቈላፋ ዕንጨት ወይም ጣታም ብረት እያጋበሱ ማስቀመጫ ጕርዝኝ/እንቅብ/ቅርጫት)። 

ማጋቢያ፡ ማራከቢያ መገልበጥ ።

ማጋባት፡ ማዛመድ ሚስት ማማጣት ማራከብ ማገናኘት ።

ማጋባት፡ ማዛወር መገልበጥ ።

ማጋተል፡ መሰብሰብ/መሸከም ። 

ማጋተያ፡ መያዣ/መሸከሚያ (መረብ እጅ ትከሻ ራስ) ። 

ማጋት፡ መቋጠር/ማቈር/መዘርጋት ። 

ማጋቻ፡ ግት መዠመሪያ ጊዜ ። 

ማጋነን፡ ማመሳገን ። 

ማጋነኛ፡ የሚገባና የማይገባ ምስጋና ። 

ማጋነዝ፡ ማካፈን ። 

ማጋዛት፡ ማገባየት/ማሻመት (መሬትን ላራሽ መስጠት) ። 

ማጋዝ፡ መውሰድ/ማምጣት/መጥላት/መንቀፍ/ማዋረድ/ማሰር ።

ማጋዣ፡ መውሰጃ/ማምጫ (ጊዜና መሣሪያ) ።

ማጋዣ፡ ቃል/ጽፈት/ውለታ። 

ማጋየት፡ ማፋም/ማንደድ/ማቃጠል። 

ማጋያ (ማጋሊያ)፡ ማጋሚያ ማሞቂያ ማሥሚያ እሳት ። 

ማጋያ (ጋለ)፡ ማንደጃ/ማቃጠያ (ስፍራ ጊዜ እሳት) ። "የና 'ለ' ተወራራሾች ስለ ኾኑ 'ጋየ' የወጣው ከ'ጋለ' ነው።" (ተመልከት፡ ገደለ ጉዳይ) ። 

ማጋደል፡ ማዋጋት/ማስተራረድ ። 

ማጋደል፡ ማዘንበል/ማመዘን/ማክበድ። 

ማጋደያ፡ ማደባደቢያ/ማዋጊያ (ስፍራ/ጊዜ) ። 

ማጋደያ፡ ቀኝ ወይም ግራ (ጭነት የበዛበት/የከበደበት ወገን)። 

ማጋደድ፡ ማበደር/ማዋስ/ማለቃት። 

ማጋደድ፡ ማካለል። 

ማጋደጃ፡ ማበደሪያ/ማዋሻ። 

ማጋዳት፡ ማስተሳሰር/ማያያዝ ። 

ማጋጅ፡ የማገደ፡ የሚማግድ፡ አጋፋጭ። 

ማጋጋል፡ ማጋጋም/ማቅ/ማጋነን ። 

ማጋጋሚያ፡ ማፋፋሚያ/ማቀጣጠያ ። 

ማጋጋም፡ ማጋጋል/ማቅጣጠል ። 

ማጋጋያ፡ ማጋጋሚያ ። (ተመልከት፡ ጋለሞታን ገለሞተ) ። 

ማጋግ፡ ማማቻ/ማላተሚያ (ጊዜ/ስፍራ/ተንኰል) ። 

ማጋጠሚያ፡ ማገናኛ/ማጣሊያ/ሰብቅ ። 

ማጋጠም፡ ማቃረብ/ማገናኘት/ማሳካት/ማዋደድ/ማያያዝ/ማገናዘብ/ማቋለፍ/ማጣላት/ማዋጋት ። 

ማጋጣ (ጦች)፡ የማገጠ፡ የሚማግጥ፩ ሥራ፡ ፈት፡ ወስላታ። 

ማጋጥ፡ ማልቀም/ማብላት ።

ማጋጨት፡ ማጣላት/ማማታት/ማዋጋት ። 

ማጋጫ፡ ደበሎ ደላጎ ም

ማጋፈ፡ ማግቢያ/መማገጃ/መዠገጃ ። 

ማጋፈሪያ፡ መከልከያ/ማቆሚያ (በር ምድራኽ የግብር ቀን) ። 

ማጋፈር፡ አጋፋሪ ሙኾን/መከልከል/ማቆም ። 

ማጋፈት፡ ማኰብኰብ (እፍ እፍ ማለት መግዘፍ) ። 

ማጋፈቻ፡ ሜዳ/አፍ/ሌሊት (መጫወቻ መግዘፊያ) ። 

ማጋፈጥ፡ መጨመር/መማገድ/መዠ ። 

ማጋፈፊያ፡ መጋፈፊያ ። 

ማጋፈፍ፡ መጋፈፍ ። 

ማጋፋት፡ ወደ ላይ ማናሣት ። 

ማጌትየት፡ ጌታ ማድረግ/መሾም/መ ። 

ማጌጥ፡ ማልበስ/መሸለም/ማሳመር/ማሽቀርቀር ። 

ማጌጫ፡ የጌጥ/ማልበሻ/መሸለሚያ/ማንቈጥቈጥ ። 

ማግ (ጎች)፡ የፈትል፡ ስም፡ ኹለተኛፈትል፡ ድር፡ የሚጠጣው ።

ማግለል፡ መለየት/መወገድ/ማራቅ ። 

ማግለያ፡ መወገጃ/ማራቂያ ። 

ማግመሪያ፡ መቻያ/መወሰኛ ። 

ማግመር፡ መቻል/መወሰን ። 

ማግመን፡ ማንደድ/ማቃጠል/ማሳረር ። 

ማግመንመን፡ የማግመን ድርብ (ማትከንከን) ። 

ማግመኛ፡ ማቃጠያ/ማሳዘኛ (ክፉ ነገርና ሥራ) ። 

ማግሚያ፡ ማበስበሻ/ማከርፊያ (መቃብር ማንኛውም ጕድጓድ) ። 

ማግማማት፡ የማግማት ድርብ ። 

ማግማት፡ ማበስበስ/ማበላሸት/ማጠንባት ። 

ማግሰኞ፡ (ማግ፡ ሰኞ)، (ማገ)፡ ማግስተ፡ ሰኞ፡ የሰኞ፡ ማግስት፡ ኹለተኛ፡ ቀን፡ ይኸውም፡ ለእሑድ፡ ሦስተኛ፡ መኾኑ፡ ነው፡ በሕዝብ፡ አነጋገር፡ ማክሰኞ፡ ይባላል " ማገን፡ ተመልከት ። 

ማግሰኞ ማዶ፡ 

ማግሣት፡ አጐንብሶ መጮኸ ። "መጽሐፍ ግን በማግሣት ፈንታ ግሣት ይላል (ካ. ፲፩፡ ፫)።" 

ማግስት፡ (ሳኒታ)፡ ንኡስ፡ አገባብ፡ የማንኛውም፡ ቀን፡ ተከታይ፡ አጥቢያ፡ ነገታ። የእሑድ፡ ማግስት፡ የሮብ፡ ማግስት፡ እንዲሉ። 

ማግረሪያ፡ ማጋያ/መጮኺያ/መሸለያ ። 

ማግረር፡ ማጋል/ማሥማት/መጮኸ/ማቅራራት ። 

ማግራራት፡ ማለዛዘብ (እየመላለሱ ማግራት) ። 

ማግሻ፡ አፍ ጕረሮ ሆድ ። 

ማግቢያ፡ መክተቻ መጨመሪያ ማሰናጃ ውስጥ ያለው ነገር ። 

ማግባቢያ፡ አድርግ አድርግ ማያ ። 

ማግባባት፡ አትተው አይዞኸ አትፍራ አትፈር ድፈር ማለት፡ መጐትጐት ። 

ማግባት፡ መዶል መጨመር መክተት ማሰናዳት፡ ሚስት ማምጣት ። (፩ቆሮ ፯ ፥ ፱) ። 

ማግተልተል፡ ማያያዝ/ማቅጠልጠል ። 

ማግተልተያ፡ ማስተሳሰሪያ/ማቅጠል ። 

ማግተምተም፡ ማገላተም/ማጋጨት ። 

ማግተርተር፡ ማውተርተር/ማንገድገድ ። 

ማግነን፡ ማክበር/ማብዛት ። 

ማግነኛ፡ ማክበሪያ/ማብዣ ። 

ማግኔት፡ መሳቢያ (ስቦ ማቅረቢያ ማምጫ ብረት "ፈልቅ ማግኔት ሮማይስጥ ነው።") ። 

ማግኔት፡ መሳቢያ (ገኘ)

ማግኘት፡ መያዝ/መጨበጥ (ምሳ. ፲፬፡ ፮፡ ፩ጴጥ. ፭፡ ፪) ። "ማጣትና ማግኘት ዦሮ ለዦሮ ነው።" 

ማግኛ፡ መያዣ/እጅ ማድረጊያ መ ። 

ማግዘፊያ፡ ማጕሊያ/ጕልሕ ማድረጊያ። 

ማግዘፍ፡ ማደንደን/ማወፈር/ማጕላት። 

ማግደርደሪያ፡ ማኵሪያ (ጊዜና ገንዘብ) ። 

ማግደርደር፡ ማኵራት/ግብዝ/ማድረግ ። 

ማግደድ፡ መጠምዘዝ/ማጥመም/ማዞር። 

ማግደጃ፡ መጠምዘዣ/ማጥመሚያ። 

ማግደፊያ፡ ማብሊያ/ጦም ማስተዊያ። 

ማግደፍ፡ ማስተው/ማብላት (ጦምን ሥጋን)። 

ማግፈልፈል፡ ማፍላት/ማብሰል ። 

ማግፈልፈያ፡ ድስትና ዕንጨት ውሃ ። 

ማግፈጥፈጥ፡ ማጨስ/ማጫጫስ ። 

ማጐላመስ፡ ማዳመቅ/ማጋነን ። 

ማጐላመሻ፡ ማዳመቂያ/ማጋነኛ ። 

ማጐላጐል፡ ማቈናት/ማዋጣት ። 

ማጐል፡ ማጥፋት ፥ ማወክ ፥ ማሰናከል ። 

ማጐልመስ፡ ማጐርመስ/ማጐበዝ ። 

ማጐልመሻ፡ ማጐርመሻ/ማጐበዣ ። 

ማጐልበት፡ ማበርታት/ማጠንከር ። 

ማጐልበቻ፡ ማጥኛ/ማጠንከሪያ ። 

ማጐልደፊያ፡ ማደነዣ/ማዶልዶሚያ ። 

ማጐልዶፍ፡ ማደነዝ/ማላሸት ። 

ማጐማለል፡ መቈነን/ማኰፋነን ። 

ማጐማመድ፡ ማቈራረጥ/ማበጣጠስ ። 

ማጐምዠት፡ ማሠየት/ማቋመጥ ። 

ማጐምዣ፡ ማጓጒያ/ማቋመጫ ወሬ ። 

ማጐምጐም፡ ማውጣት/ማብቀል ። 

ማጐሳቈል (ማጐስቈል)፡ ማበላሸት/ማጣቈር ። 

ማጐስቈል፡ ማጥቈር/ማክሳት/ማዋ ረድ ። 

ማጐስቈያ፡ መከራ/ችግር ። 

ማጐሪያ፡ መሰብሰቢያ ማከማቻ ስፍራ ኣጕራ ጊዜ ። 

ማጎራበት፡ ማቅረብ/ማቃረብ ። 

ማጎራበቻ፡ ማቅረቢያ ። 

ማጐራጐር፡ ማበራበር/ማፋለግ ። 

ማጐር፡ መሰብሰብ ማከማቸት አንድ ላይ ማጀብ ። 

ማጐር፡ ጨጓራ ማስመሰል ። 

ማጐርናት፡ ማቀርናት ። 

ማጐበኛኘት፡ ማጠያየቅ፡ ማፈቃቀድ ።

ማጐበዝ፡ ማጐልመስ፡ ማበርታት።

ማጐበዣ፡ ማበርቻ/ማጠንከሪያ ።

ማጐባጐቢያ፡ ጥቂት ዶቄትና አብሲት።

ማጐባጐብ፡ ማደባለቅ፣ ማቀላቀል።

ማጐብደድ፡ ማጐንበስ፡ ማፈንደድ።

ማጐብደጃ፡ ማዘንበያ (ጊዜና ስፍራ/ሥራ)።

ማጐብጐቢያ፡ መደባለቂያ/መቀላቀያ/መለወሻ (የአብሲት መጨመሪያ ሰዓት)፡ ማቈብቈቢያ/ማቶክቶኪያ ስፍራ።

ማጐብጐብ፡ መደባለቅ፡ መለወስ፡ ማቈብቈብ፡ ማርገድ።

ማጐተን፡ ማሳደግ/ማጐፈር/ማበጠር ። 

ማጐተኛ፡ ቅቤ/ዘይት/ሚዶ ። 

ማጐታጐት፡ ማቻኰል/ማነሣሣት ። 

ማጐናተር፡ ማቈናጠር/ማበሳጨት ። 

ማጐናነብ፡ ማከናነብ/ማጐናጸፍ ። 

ማጐናዘል፡ ማቈላዘም/ማዘናፈል ። 

ማጐናጠፍ፡ መደረብ/ማልበስ/ማከናነብ ። 

ማጐናጸፍ፡ ማጐናጠፍ ። 

ማጐንቈል፡ ማብቀል/ማውጣት/ማፍ ። 

ማጐንቈያ፡ ማብቀያ/ማውጫ ። 

ማጐንበስ፡ ማቀርቀር/ማዘንበል ። 

ማጐንበሻ፡ ማቀርቀሪያ/ማዘንበልያ ።

ማጐዛጐዝ፡ ማነሳነስ/ማናጠፍ። 

ማጐያ፡ ማጥፊያ ፥ ማሰናከያ ። 

ማጐዳኘት፡ ማዛወር/ስፍራ ማላወጥ። 

ማጐዳኛ፡ ለቆ ሣር ያለበት ቀበሌ። 

ማጐድጐድ፡ መማስ/መቈፈር/መመንቀር/ማዝለቅ/ማጥለቅ ። 

ማጐድጐጃ፡ ዶማ/ማረሻ/ድጅኖ/ዐንካሴ ። 

ማጐጠ፡ ማኰሰሻ/መናቂያ/ማቅለያ ። 

ማጐጠጥ፡ ማኰሰስ/መናቅ/ማዋረድ። 

ማጐጥጐጥ፡ ጕጥና ጡት ማውጣት/ማብቀል ። 

ማጐፈሪያ፡ ማሳደጊያ (ቅቤና ዘይት ማበጠሪያ ሚዶ) ። 

ማጐፈር፡ ማሳደግ/ማጐተን/ማበጠር ። 

ማጓ፡ ቀባ፡ በዛፍ፡ በዋሻ፡ በገደል፡ ውስጥ፡ የሚገኝ፡ የንብ፡ ጐሬ ።

ማጓ፡ በቤት፡ ላለችው፡ ቀፎ፡ ኹለተኛዋ፡ ማለት፡ ነው ። 

ማጓለቢያ፡ ማንገዋለያ (እጅ ስፌት) ። 

ማጓለብ፡ ማንገዋለል/መምረጥ/መለየት ። 

ማጓመት/ማጓመድ፡ ማቋረጥ/ማካፈል ። 

ማጓመቻ/ማጓመጃ፡ ማቋረጫ/ማካፈያ ። 

ማጓመጥ፡ ማኘክ/መብላት ። 

ማጓመጫ፡ አፍ/መንጋጋ ። 

ማጓረሥ፡ ማባላት/ማከራተፍ/ማፋ ። 

ማጓረብ፡ ማራገብ ። 

ማጓረፍ፡ ማስተጣጠብ ። 

ማጓተት፡ ማሳሳብ/ማዋሰድ ። 

ማጓተቻ፡ ማሳሳቢያ ። 

ማጓዝ፡ ማዝገም/በቀስታ ማስኬድ/መውሰድ/ማራመድ ። 

ማጓዣ፡ ማዝገሚያ (በቅሎ/ዐልጋ/ቃሬዛ/ሳንሳ የደካማና የበሽተኛ መውሰጃ) ። 

ማጓደል፡ ማስተናነስ/ማቀናነስ። 

ማጓደያ፡ ማስተናነሻ/ማቀናነሻ። 

ማጓደድ፡ ማስደገግ/ማስታበይ። 

ማጓደጃ፡ ማሪያ/ማስደገጊያ (ከንቱ ውዳሴ) ። 

ማጓደፍ፡ ማስተዳደፍ/ማራከስ ። 

ማጓጒያ፡ የማይፈጸም ተስፋ ቃል/ነገር ። 

ማጓጐል፡ ማድበልበል/ማርጋት ። 

ማጓጐያ፡ ማርጊያ/መቋጠሪያ ። 

ማጓጓት፡ ማጐምዠት/ማሣቀቅ ። 

ማጓጓዝ፡ ማዛገም/ማዘጋገም። 

ማጓጓዣ፡ ማዛገሚያ/ማዘጋገሚያ ። 

ማጠ፡ (መኀፀ)፡ ጨቀየ፡ ተጨማለቀ። 

ማጠ፡ ተጨነቀ፡ ተንበረከከ፡ አቃሰተ። 

ማጠላለቅ፡ መለባበስ ። 

ማጠላለፊያ፡ ማወሳሰቢያ/ማቈላለፊያ ። 

ማጠላለፍ፡ ማወሳሰብ/ማቈላለፍ ። 

ማጠላላት፡ ማነቃቀፍ/ማቈራረጥ ። 

ማጠማመሪያ፡ ማገነኛኛ ። 

ማጠማመር፡ ማገነኛኘት/ማጠማመድ ። 

ማጠማመድ፡ ማቈረኛኘት/ማስተሳሰር ። 

ማጠማረር፡ ማልፋት/ማድከም/ማጣ ወር ። 

ማጠማዘዝ፡ ማጋመድ/ማካረር/ማጣ ממ ። 

ማጠማዘዣ፡ ጊዜ ' እጅ “ 

ማጠማጠም፡ ማሸባለል/ማጠቃለል ። 

ማጠረቃቀሚያ፡ መሰባሰቢያ/ማከመ ቻቻ ። 

ማጠረቃቀም፡ መሰባሰብ ማከመቻቸት ። 

ማጠሪያ (ምሕጻር)፡ ጊዜ/ዕንጨት/ድንጋይ (ያጥር ስፍራ - የቤት ያትክልት ዙሪያ ") ። 

ማጠራቀሚያ፡ ማጠናቀሪያ/ማከማቻ ("የውሃ የገንዘብ የማንኛውም ነገር") ። 

ማጠራቀም፡ ማጠናቀር/መስብሰብ/ማከማቸት ። 

ማጠራጠሪያ፡ ክፉ ትምርት ። 

ማጠር (ሐጺር)፡ መክበብ/መከለል/መጋረድ/መቅጠር/መጀጐል ።

ማጠር (ኀጺር)፡ ማነስ ፥ ዐጪር' መኾን ።

ማጠርቃት፡ ማሻር/ማሻል ። 

ማጠርኘት፡ ማጐልመስ/ማጠንከር ። 

ማጠቃለል፡ ማሸባለል/ማሳረፍ/ማካ ፈን/ማጋነዝ ። 

ማጠቃለያ፡ ማሸባለያ/መፈጸሚያ/መከወኛ/ማሳረፊያ ። 

ማጠቃቀስ፡ ማገነኛኘት/ማነካካት ። 

ማጠቆ አንቀልባ (ዐጠቀ)መጥቍል፡ ጠንቋይ ，—ጠቀለ። 

ማጠቆ፡ ገልድ ጕልሻ (የሥራ ልብስ ") ።

ማጠቢያ፡ ወንዝ/ጣቢያ/እንዶድ/ሳ ሙና/ቍርበት ፥ ሸራ ።

ማጠባበቅ፡ ማስተጋገድ ። 

ማጠባበቅ፡ ማጠነካከር ። 

ማጠባጠብ፡ ማጋረፍ/ማባለት ። 

ማጠብ፡ ማንጨፍጨፍ/ማጕረፍ/መለ ቅለቅ ።

ማጠነ ክፉ፡ የመጥፎ ልጅ እናት ። 

ማጠነ ደግ፡ የማለፊያ ልጅ እናት ። 

ማጠነቃቀር፡ ማጠረቃቀም ። 

ማጠናቀሪያ፡ መሰብሰቢያ/ማከማቻ/ ማጠራቀሚያ ። 

ማጠናቀር፡ መሰብሰብ/ማጠራቀም ። 

ማጠናቀቂያ፡ ማከናወኛ ። 

ማጠናቀቅ፡ ማከናወን ("መፈጸም") ። 

ማጠናበር፡ ማደናበር ። 

ማጠናናት፡ ማረጋጋት/ማበረታታት ። 

ማጠናኛ፡ ምክር ዕዝናት መንፈሳዊ ነገር ። 

ማጠናወት፡ ማስጨንገፍ/ማሶረድ ። 

ማጠናገር፡ ማጠናበር ። 

ማጠናጠን፡ ማናቀዝ/ማጠቃለል ። 

ማጠናፈፍ፡ ማፋሰስ ። 

ማጠን (ሐፂን)፡ ማሳደግ ። 

ማጠን (ማሕፀን)፡ በእንስሳትና በአራዊት በአዕዋፍ በሰው እንስት ሆድ ውስጥ ያለ ሥሥ የሥጋ ከረጢት (ማንኛውም ሽል ጥጃ ግልገል ዕንቍላል ልጅ ተፈጥሮ የ ሚታቈርበትና የሚያድግበት አካል የሚገዛበት ") ።

ማጠን (ዐጢን)፡ ማጨስ (ሽታን በ ጪስ መስጠት - ሉቃ. ፩፥፱) ።

ማጠንባት፡ ማግማት ። 

ማጠንት (ማዕጠንት/ጥና)፡ የ ጪስ ዕንወት (ጥንዡት - አባሎ ወይራ፧ ወ ይም ዑድ ሰንደል የመሰለው ኹሉ ") ።

ማጠንከሪያ፡ ማጥኒያ/ማበርቻ ። 

ማጠንከር፡ ማጥናት/ማበርታት/ማድረቅ/ማጠጠር ። 

ማጠንዛት፡ ቅቅል ጐመንን የማይረባ ማድረግ ። 

ማጠንጊያ፡ መለጊያ ("ዱላ ገና") ። 

ማጠንጋት፡ መምታት/መለጋት ("መግ ደል") ። 

ማጠንጠን፡ ማንቀዝ/መሰለቅ/መጠቅ ለል/መደወር/ማዳወር ። 

ማጠንጠኛ፡ ማንቀዣ/ማድቀቂያ/መጠቅለያ/ማኮቢያ/እንዝርት/ማዳወሪያ/የስፌት መኪና ክር ዕንጨት ። 

ማጠንፈፊያ፡ ማፍሰሻ/ማንጠፍጠፊያ ("መግላሊት የሣር የቅጠል ውታፍ") ። 

ማጠንፈፍ፡ መዘቅዘቅ/ማፍሰስ ። 

ማጠኛ፡ ማጨሻ (ጥና ግርግራት ገል ጕድጓድ - ዘኍ. ፩፥፲፮) ።

ማጠኛዎች፡ ማጠኞች (ጥናዎች ገ ሎች - ዘኍ. ፬፥፲፬፡ ፩ነገ. ፯፥፶) ።

ማጠዋለግ፡ ማለዋወጥ/ማጣቈር ። 

ማጠውለግ፡ መለወጥ/ማጥቈር ። 

ማጠዳዳት፡ ማነጣጣት/መወልወል/ማሰ ማመር ። 

ማጠጋጊያ፡ ማቀራረቢያ/ማደጋገፊያ ። 

ማጠጋጋት፡ ማቀራረብ ። 

ማጠጠ፡ ሰረቀ፡ አንዳች፡ አልባ፡ አደረገ ።

ማጠጠሪያ፡ ማጥኒያ/ማጠንከሪያ ። 

ማጠጠር፡ ማጥናት/ማጠንከር ። 

ማጠጣት፡ የሚጠጣ መስጠት ("ወደ አፍ መለገት እሆድ ማግባት") ። 

ማጠጥ፡ ሌባ፡ እንዲሉ። 

ማጠጥ፡ መጠጥ። 

ማጠጫ (ዎች)፡ (ዘፀ. ፪፡ ፲፯፡ መሳ. ፭፡ ፲፩) ገንዳ/ቈሬ/ቀራፎ ("የአትክልት ውሃ የመኪና ዘይት ማንቈርቈሪያ መጨመሪያ የማግ መወርወሪያ") ። 

ማጠፊያ፡ የመዝጊያ የመስኮት ስክና ስክ ያይዶለ ብረት (የመስቀልና የድኰትም ለመግጠምና ለመዘርጋት የሚያገለግል - "(የወረ ቀት ማጠፊያ)" - መኪና ወይም ሌላ ") ።

ማጠፋጠፍ፡ ማዘራጋት/ማማታት ። 

ማጠፋፈጥ፡ ማጣጣም ። 

ማጠፋፋት፡ መደመሳሰስ/ማበለሻሸት ። 

ማጠፍ፡ መመለስ/መቀልበስ/መኰር መት ።

ማጠፍጠፊያ፡ መዘርጊያ/ማስፊያ ("መስፍ መዶሻ") ። 

ማጠፍጠፍ፡ ጠፍጣፋ ማድረግ ("ማሣት መዘርጋት ማስፋት ምጣድ አክንባሎ ማበጀት") ። 

ማጡኒያም፡ ማጡኔ ያለው (ባለማጡኔ ርግጠኛው ትርጓሜ ግን ") ።

ማጡኒያም፡ ፈሳም (ፈሱን የማይቋጥር ማለት ነው ") ።

ማጡኔ፡ ያይነ ምድር የፈስ መቋጠ ሪያ (የሬብ ሸምቀቆ - "እከሌ ፈሱን አይቋጥርም - ማጡኔው ተበጥሷልና" እንዲሉ) ።

ማጡኔ፡ ፈስ በማጡኔ የሚገታ ።

ማጢ፡ ሞጣሕት፡ 

ማጢ፡ በታችኛው፡ ወግዳ፡ ያለ፡ አገር። በዘርፍነት፡ ሲነገር፡ 

ማጢ፡ የስንዴ፡ ስም፡ ቀጪን፡ ስንዴ ። 

ማጢ፡ ጊዮርጊስ፡ የማጢ፡ ጊዮርጊስ።

ማጣለፊያ፡ ማዋሰቢያ ("የሹራብ መሥሪያ ቀጪን ብረት ሙቃጥ ማያያዣ") ። 

ማጣለፍ፡ ማዋሰብ/ማቋለፍ ። 

ማጣሊያ፡ ማናቀፊያ/ማለያያ ። 

ማጣላት፡ ማናቀፍ/ማለያየት ። 

ማጣመሚያ፡ ማጠማዘዣ/ማንጋደጃ ። 

ማጣመም፡ ማንጋደድ/ማወላገድ ። 

ማጣመሪያ፡ ማገናኛ/ማዋደጃ ። 

ማጣመር፡ ማገናኘት/ማያያዝ/ማነባበር ። 

ማጣመት፡ መጨረስ/መፍጨት/ማጥፋት ። 

ማጣመቻ፡ መጨረሻ/ማቃጠያ ("ጥርስ ወፍጮ እሳት") ። 

ማጣመድ፡ ሰሬን ማቅረብ/ማጣላት ። 

ማጣመጃ፡ መሬት/ማጣያ ። 

ማጣረስ፡ ማጋጨት/ማበላሸት/ማቃወስ ። 

ማጣረብ፡ ማስተናነጥ/ማሻለት ። 

ማጣረግ፡ ማወላወል/ማስተጫጨድ ። 

ማጣሪያ፡ ማስጨነቂያ/ማድከሚያ ። 

ማጣሪያ፡ ጊዜ/መሣሪያ/ገበያ ። 

ማጣራት፡ ማጣለል/ማናጻት ("ጥ ራት") ። 

ማጣር፡ ማስጨነቅ/ማልፋት/ማድከም ("(መጣር)") ። 

ማጣቀሚያ፡ ማባቂያ/ማራቢያ/ማማያ ። 

ማጣቀም፡ ማባቃት/ማራባት/ማሳፋት/ማያያዝ/ማማላት ። 

ማጣቀስ፡ ማቃጠር/ማሳሳብ ። 

ማጣቀሻ፡ ማገናኛ/ማሳሳቢያ ። 

ማጣቈር፡ ማጐሳቈል " 

ማጣበር፡ መናቅ/መስደብ/ማዋረድ/ማቃለል/ማጥላላት ። 

ማጣበቂያ፡ ማጋጠሚያ/ማሰማሚያ/ጕጠት ። 

ማጣበቅ፡ ማጋጠም/ማያያዝ ። 

ማጣበቢያ፡ ማጠጋጊያ/ማነቂያ ።

ማጣበቢያ፡ ማጠጋጊያ/ማነቂያ.

ማጣበብ፡ ማጠጋጋት/ማጫነቅ ።

ማጣበብ፡ ማጠጋጋት/ማጫነቅ.

ማጣባት፡ ማመጋመግ ። 

ማጣት፡ አለማግኘት/መደኸየት/መር ሳት ("(ዘዳ. ፳፰፥፵፰)") ።

ማጣወሪያ፡ ማቻቻያ/ማላመጃ ። 

ማጣወር፡ ማቻቻል/ማላመድ ። 

ማጣደፊያ፡ ማዋከቢያ/ማቻኰያ ። 

ማጣደፍ፡ ማቻኰል/ማዋከብ ። 

ማጣጋት፡ ማቃረብ/ማዳገፍ ። 

ማጣጣል፡ ማዘራጠጥ/ማናናድ/ማዋ ደቅ ። 

ማጣጣሚያ፡ መፈጸሚያ/ማከናወኛ ። 

ማጣጣም፡ ማጠፋፈጥ/መፈጸም/ማከ ናወን ። 

ማጣጣር፡ ማጨናነቅ/ማዳከም ። 

ማጣጣፊያ፡ ማዋዋያ/ማጣቀሚያ/ማዕ ማሚያ ። 

ማጣጣፍ፡ የጥፈት ውል ማዋዋል ("ማጣቀም ማሰማማት") ። 

ማጣፈር፡ ማስተሳሰር/ማማገር ። 

ማጣፈር፡ ጥፍርን ማቋረጥ ("በጥፊ ማማታት (መምታት)") ። 

ማጣፈጥ፡ እንዲጥም እንዲጣፍጥ ማድ ረግ ። 

ማጣፈጫ፡ ጣም መስጫ ("ቅመም አደስ ወይም ሌላ") ። 

ማጣፊያ፡ አጣፊኝ ("የኩታ ቁመት ማጣፊያው ዐጠረ መልሱ ጠፋ") ። 

ማጣፋት፡ ማጋደል ። 

ማጣፋት፡ አግድም መልበስ ("ማሻኰት") ። 

ማጤ፡ (መሐጸማሕጼ)፡ ስለታም፡ መጥረቢያ፡ (ጥልቆ)፡ የሚከፍል፡ የሚሠነጥቅ፡ ጠገራ ። 

ማጤን፡ መመርመር/ማስተዋል ። 

ማጤኛ፡ ማሰቢያ ("ልብ ልቡና") ። 

ማጥ፡ (ማኅፅ)፡ እግር፡ የሚውጥ፡ የሚያጠልቅ፡ መሬት፡ ጭቃማ፡ አረንቋ፡ ወልቅ፡ ረግረግ ። 

ማጥለል፡ ማቅረር/ማጥራት ("አጥሎመቅዳት") ። 

ማጥለቂያ፡ ማግቢያ/ማስጠሚያ/መልበሻ ። 

ማጥለቅ፡ ማግባት/ማስጠም/መልበስ ። 

ማጥለቅለቅ፡ ማንጣለል/መሸፈን ። 

ማጥለያ (መጥለል)፡ ማጥሪያ ዝርዝር በለሴ ("ወንጠፍት ዝልጊት ባለሽቦ ወንፊት ሳሕን የዶሮ ላባ ጠጅ ጠላ ቅቤ ማጥለያ እንዲሉ") ። 

ማጥሊያ፡ ጊዜ/እጅ ። 

ማጥላሊያ፡ ማረካከሻ ። 

ማጥላላት፡ ማረካከስ ። 

ማጥላት፡ ጥላን መወጠር/መዘርጋት ("ፀሓይን መጋረድ") ። 

ማጥመልመል፡ ማዝለፍለፍ/ማሽመድ መድ ። 

ማጥመልመያ፡ ማዝለፍለፊያ ። 

ማጥመቂያ፡ አርባ ወይም ሰማኒያ ቀን ("ቤተ ክሲያን ማየ ጸሎት ጠበል ጥምቀተ ባሕር") ። 

ማጥመቅ፡ ውሃ ማፍሰስ/ማጠብ ("ክርስትና ማንሣት") ። 

ማጥመዝመዝ፡ ማፍተልተል/ማመም ። 

ማጥመድ፡ ወጥመድ ማኖር/መሸሸግ ። 

ማጥመጃ፡ ደን/የጕድጓድ አፍ/ዠማ " 

ማጥሚያ፡ መጭመቂያ/ማምጠ እጅ ("እንጀራ") ። 

ማጥማት፡ መጭመቅ/ማምጠጥ ("ርጥብ ልብስን ቅቅል ሥጋን") ። 

ማጥረስ፡ መቸርቸም/ማደነዝ ። 

ማጥረብረብ፡ ማርገብገብ/ማሽቈጥቈጥ ። 

ማጥረክረክ፡ ማኵለፍለፍ/መበካከ ። 

ማጥሪያ፡ ጥሩ ማድረጊያ/ማጥለያ ("ወን ጠፍት") ። 

ማጥራት፡ ማጥለል/ማንጻት/ማጥዳት ማክበር/መሰየም ። 

ማጥቀስ፡ ማግባት/መንከር/ማጥለቅ ። 

ማጥቀሻ፡ መንከሪያ ("ወጥ ወተት ቅቤ ማር ተልባ ኑግ ሱፍ ሰሊጥ ዘይት የመሰ ለው ኹሉ") ። 

ማጥቂያ፡ መጕጃ/ተንኰል/መሣሪያ ("ክፉ ምክር") ። 

ማጥቃት፡ መግፋት/መበደል ። 

ማጥቈሪያ፡ መርፌ/ቀለም/ብረት ዐር ። 

ማጥቈር፡ ጥቍር ማድረግ/ማለም (መክ. ፯፡ ፫) ። 

ማጥበርበሪያ፡ ማንጸባረቂያ ። 

ማጥበርበር፡ ማንጸባረቅ/ማብለጭለጭ ። 

ማጥበቂያ፡ ውሻል/ማጠንከሪያ እንዳይነቃነቅ ማድረጊያ (ዘፀ. ፴፱፡ ፲፮) ። 

ማጥበቂያ፡ የማጥበቅ ምልክት ("አንዲት ነጥብ ()") ። 

ማጥበቅ፡ ማክረር/ማጠንከር ። 

ማጥበቢያ፡ ጊዜ/ሰዓት/ማቅረቢያ ።

ማጥበቢያ፡ ጊዜ/ሰዓት/ማቅረቢያ.

ማጥበብ፡ ጠባብ ማድረግ ("ማቅረብ") ።

ማጥበብ፡ ጠባብ ማድረግ ("ማቅረብ").

ማጥቢያ፡ ስፍራ/ሰዓት ። 

ማጥባት፡ ማመግመግ/ማጠጣት ። 

ማጥኒያ/ማጥኛ፡ ማጠንከሪያ/መማሪያ/መቀጸያ ። 

ማጥናት፡ ማጨከን/ማጠንከር/ማበርታት ("መማር መቀጸል") ። 

ማጥናናት፡ ማበረታታት ። 

ማጥናኛ፡ ማረጋጊያ/ማበረታቻ " 

ማጥወልወል፡ ማናወጥ/ማዞር ። 

ማጥዳት፡ ማጥራት/ማንጣት ። 

ማጥጃ፡ ነጭ ማድረጊያ/ማሳመሪያ ። 

ማጥገቢያ፡ መብል/መጠጥ ። 

ማጥገብ፡ መምላት/ማሰልቸት ። 

ማጥገጊያ፡ ማድረቂያ ። 

ማጥገግ፡ ማድረቅ/መሰብሰብ/ማዳን ። 

ማጥፊያ (መጥፍኢ)፡ መደምሰሻ/መ ፋቂያ/ስለት/መቅሠፍት/መዓት ። 

ማጥፊያ፡ የመብራት ማፈኛ/መሸፈኛ/መጨቈኛ (ዘፀ. ፴፯፡ ፳፫) ። 

ማጥፋት፡ ክፉ መሥራት ("ማበላሸት መግደል መደምሰስ መግሰስ") (፪ ሳሙ. ፲፡ ፫፡ መክ. ፫፡ ፯፡ ኢሳ. ፲፡ ፯) ። 

ማጦል፡ መጥረግ/መግፈፍ ። 

ማጦዝ፡ መጠምዘዝ/ማክረር ። 

ማጦዣ፡ መጠምዘዣ/ማክረሪያ ። 

ማጦያ፡ መጥረጊያ/መግፈፊያ/ማጥሪያ ("ስንደዶ ከስከሶ") ። 

ማጦፍ፡ ማንደድ/ማሳበድ ። 

ማጨመላለቅ፡ ማስተዳደፍ ። 

ማጨመታተር፡ ማጨመዳደድ ። 

ማጨማለቂያ፡ ሊጥ/ቅባት/ቀለም/ዘይት/ዐዛባ ። 

ማጨማለቅ፡ ማጨቅየት/ማደፋጨት " 

ማጨማተር፡ ማኰማተር/ማጨማደድ ። 

ማጨስ፡ ማብነን/ማትነን ("ማሳዘን ") ። 

ማጨረማመት፡ ማጨመታተር ("ማ !") ። 

ማጨራመሚያ፡ ማጣመሚያ ። 

ማጨራመት፡ ማማተር/ማጨማደድ ። 

ማጨራሙም፡ ማጣመም ። 

ማጨራረስ፡ ማፈጻጸም ። 

ማጨሻ፡ ገል ግርግራት ("ዐይነ ተከፈ ") ። 

ማጨቃጨቂያ፡ ማነዛነዣ/ማነታረኪያ ። 

ማጨቃጨቅ፡ ማጠቃጠቅ/ማነዛነዝ/ ማዋቀጥ ። 

ማጨቅ (ዐጺቅ)፡ መወጠቅ/ማግ ባት/መክተት/ማጀብ ።

ማጨቅየት፡ ማራስ/ማላቈጥ ። 

ማጨቅያ፡ ማራሻ ጊዜ/ስፍራ ። 

ማጨባበጥ፡ ማኰረማመት ። 

ማጨባብ፡ ማስተባበር ። 

ማጨብጨቢያ 

ማጨብጨቢያ፡ እጅ/ዘፈን/ማሕሌት/ለቅሶ ("ሰሌዳ ኀጺን ፈረንጆች ሰምባል ይሉ ታል።") ። 

ማጨብጨብ፡ እጅን ከእጅ ጋራ መ ጽፋት ። 

ማጨት (ሐፅይ)፡ ቃልና ማተብ ማሰር ("(ማሕ. ፰፥፰)") ።

ማጨት፡ ማኰሰስ/ማክሳት ። 

ማጨነባበስ፡ ማጫጫስ ። 

ማጨነባበሪያ፡ ማደነጋገሪያ ። 

ማጨነባበር፡ ማደነጋገር ። 

ማጨነባበሻ፡ ማጫጫሻ ። 

ማጨነጓጐል፡ ማስተጓጐል/ማሰነካከል። 

ማጨነጓጐያ፡ ማሰነካከያ ። 

ማጨናቈሪያ፡ ይላማ/አፈ ሙዝ ቀ ስት ። 

ማጨናቈር፡ ማጫፈን ። 

ማጨናበስ፡ ማወክ/ማጨስ ። 

ማጨናበሪያ፡ የሐሰት/የተንኰል ነገር ("የሽንገላ ምላስ") ። 

ማጨናበር፡ ማሳሳት/ማደናገር ። 

ማጨናጐል፡ ማሰናከል ። 

ማጨናጐያ፡ ማሰናከያ ። 

ማጨናፈሪያ፡ ጨረቃ/ፀሓይ/ላብ/ወጥ ሽታ ። 

ማጨናፈር፡ መምታት/ማሳመም ። 

ማጨውየት፡ ማድረግ/መጨመር ("ጪ ውን") ። 

ማጨድ፡ መቍረጥ/መቦጨቅ ("(ዘፍ. ፰፥ ፳፪፡ ዘዳ. ፲፮፥፱)") ።

ማጨጃ፡ መቍረጫ ጊዜ (ማጭድ መ ኪና ") ።

ማጩራ ， የሽንብራ፡ ቅጠል፡ ወዝ። 

ማጫ (ሕፄ)፡ ጊዜ/ገንዘብ/ሰለባ ("(ዘፍ. ፴፬፥ ፲፪፡ ዘፀ. ፳፪፥ ፲፮-፲፯፡ ፩ሳሙ. ፲፰፥ ፳፭)") ።

ማጫ (ምኅጣእ)፡ ስንፍና/አለመሥ ራት ("ዐጩን" እይ ") ።

ማጫ ሰጠ፡ አሞሌ ወርቅ ብር ለ ልጃገረድ ፥ አባትና እናት አስረከበ ("ማ ስንፍና"፡ ዐጣ ") ።

ማጫመር/ማጨማመር፡ ማጋባት/ማካተት ። 

ማጫስ፡ ማያያዝ/ማፋፋም ። 

ማጫረስ፡ ማጋደል/ማፋጸም ። 

ማጫሪያ፡ የጦር መሣሪያ/ስፍራ/ጊዜ ። 

ማጫሻ፡ ዙበትና ዕንጨት ' ግብስ ብስ ፋንድያ ። 

ማጫወት፡ ማነጋገር/ማላፋት ። 

ማጫወቻ፡ ጊዜና ቦታ ። 

ማጫጫን፡ ማስተሳሰር ። 

ማጭለጊያ፡ ማውለጊያ ("ቀስት በመ ንዣ ደን") ። 

ማጭለግ፡ ማውለግ/ማነጣጠር ። 

ማጭረቅ፡ ጠብ ማድረግ ። 

ማጭረት፡ መፋቅ/መቀጥቀጥ/መበ ተን/ማባዘት/ማንጣት " 

ማጭረቻ፡ ዕንወት/ጐድን/ድንጋይ ውሃ ። 

ማጭበስበስ፡ ማጨስ/ማጭፈንፈን ። 

ማጭበርበሪያ፡ ማሳሳቻ/ማደናገሪያ ። 

ማጭበርበር፡ ማጥበርበር/ማንጸባረቅ/ማሳሳት/ማደናገር ። 

ማጭዴ፡ የቂጥኝ ስም (በሰው አካል ላይ ማጭድ መስሎ የሚታይ ቂጥኝ - "የማጭድ ማጭድማ ማጭዳዊ" ማለት ነው ") ።

ማጭዴ፡ የኔ ማጭድ ።

ማጭድ (ዶች)፡ ከሥር እስከ ጫፍ ጥርስ ያለው ብረት (እንደ ቀስትና እንደ ደጋን ዕንጨት ጐብጦ የሚታይ ባለእጀታ የ መከር መሣሪያ - ፩ሳሙ. ፲፫፥፳፩፡ ራእ. ፲፬፥፲፭—፲፱ - "(ሆደ ማጭድ)" - ክፉ ሰው - "ባሰን" እይ ") ።

ማጭድ፡ ከዕልቅት ግራና ቀኝ ያለ ዐጥንት (ከትከሻ የተያያዘ ") ።

ማጭዶ ነጭ፡ የቈረጠው የማያቀጥል እጀ ደረቅ ሰው ።

ማጭፈንፈን፡ ማጭበስበስ ። 

ማጮል፡ ማፍጠን/መምታት " 

ማጮኸ፡ ማትመም ። 

ማጮኺያ፡ ቡሔ/ገለብ/ቋጥኝ/እጅ ። 

ማጮያ፡ ማፍጠኛ/መምቻ ("ውስጥ እጅ") ። 

ማጳጳስ፡ ጵጵስና መስጠት ። 

ማጸናናት፡ ማበረታታት ማጠናናት ። 

ማጸናኛ - ጽና (ጽናዕ)፡ ጥና ጨክን በርታ ቻል ታገሥ ።

ማፃረር፡ ማጣላት ።

ማጻናት፡ ማበራታት ። 

ማጻኛ፡ ማበራቻ ።

ማጻጻፊያ፡ ማጣጣፊያ ። 

ማጻጻፍ፡ ማጣጣፍ ። 

ማጽናት፡ ማጥናት ።

ማጽደቂያ፡ ማለምለሚያ ማልሚያ ። 

ማጽደቅ፡ ማለምለም ማልማት ። 

ማጽዳት፡ ማጥዳት ።

ማጽጃ፡ ማጥጃ ።

ማፈላለም፡ ማዠማመር ።

ማፈላለጊያ፡ ማፈቃቀጃ ።

ማፈላለግ፡ ማፈቃቀድ ።

ማፈላቀቂያ፡ ማለያያ ጣት ድጅኖ ጠ ፍር ።

ማፈላቀቅ፡ ማለያየት ማላቀቅ ። 

ማፈላፈል፡ ማቃረጽ ማቀፋቀፍ ። 

ማፈል፡ ማደግ መጐልመስ ። 

ማፈሪያ፡ ማያያዣ/ማቀናጃ ። 

ማፈራረሚያ፡ ማጻጻፊያ ማዋዋያ (ውል ማቀባበያ ") ።

ማፈራረስ፡ መበታተን ማጠፋፋት ። 

ማፈራረሻ፡ መበታተኛ ማጠፋፊያ ። 

ማፈራረቂያ፡ ማስተጋገዣ ማስተራረፊያ ማለዋወጫ (ልብስ ማንኛውም ዕቃ ") ።

ማፈራረቅ፡ ማስተጋገዝ ማስተራረፍ ማ ዘዋወር ማለዋወጥ ።

ማፈራቀቅ፡ ማላቀቅ ማለያየት ማራራቅ ። 

ማፈራከስ፡ ማሳበር ማዳቀቅ ። 

ማፈር፡ ማዛለል/ማያያዝ ። 

ማፈርጠሚያ፡ መጠርነቂያ ማሥቢያ ። 

ማፈርጠም፡ ማጥበቅ መጠርነቅ ማሥ ባት ።

ማፈርፈሪያ፡ መነስነሻ ወጥ ።

ማፈርፈር፡ መነስነስ መጨመር ። 

ማፈታተን፡ ማፈታተሽ ማመራመር ። 

ማፈታተኛ፡ ማመራመሪያ ። 

ማፈትለኪያ፡ ማውጫ ማሹለኪያ ። 

ማፈትለክ፡ መፍታት ማሹለክ ማው ጣት ።

ማፈቸል፡ መከራከር መወገጥ መቃ ረን ።

ማፈቸያ፡ መከራከሪያ አደባባይ ጉባኤ ሸንጎ ።

ማፈነሪያ፡ ማግጠጫ ማፈንገጫ (ከን ፈር ") ።

ማፈነር፡ ማግጠጥ ማፈንገጥ ። 

ማፈነጣጠሪያ፡ ማበታተኛ ። 

ማፈነጣጠቂያ፡ ማበታተኛ ።

ማፈነጣጠቅ፡ ማረጫጨት " 

ማፈናቀል፡ ማገላበጥ ማለያየት ። 

ማፈናቀያ፡ ማገላበጫ ማለያያ ። 

ማፈናከት፡ ማፋለጥ ማሳበር ። 

ማፈናከቻ፡ ማፋለጫ ማሳበሪያ ። 

ማፈናጠቂያ፡ ማባተኛ ("(መፈንጠቂያ)") ። 

ማፈናጠቅ፡ ማራጩት ማባተን ("(መፈ ንጠቅ)") ።

ማፈናጠጥ፡ ማስቀመጥ ማዳበል ዳራ ' ማሲያዝ ።

ማፈናጠጫ፡ የበቅሎ ዠርባ ። 

ማፈን፡ መዝገን መዝጋት መወተፍ መሸፈን ።

ማፈንተት፡ ማሳጠር ።

ማፈንደሪያ፡ ስፍራ ጊዜ ። 

ማፈንደቂያ፡ ማፈንጠዣ ።

ማፈንደቅ፡ ማፈንጠዝ ።

ማፈንደድ፡ ማጐንበስ ።

ማፈንደጃ፡ ማጐንበሻ (መስክ ዐረም ዐዳ ") ።

ማፈንዳት፡ መሠንጠቅ መተርተር ማ ፍካት ።

ማፈንጃ፡ ማፍረሻ መበተኛ ። 

ማፈንገጥ፡ ማውጣት ማግጠጥ ። 

ማፈንገጫ፡ ማግጠጫ ማፈነሪያ ።

ማፈንጠዝ፡ እንደ ልብ በገፍ መስ ጠት ማብላት ማጠጣት ።

ማፈንጠዣ፡ በዓል ዐውዳመት ሰርግ ድግስ ግብዣ ።

ማፈንፈን፡ ማነፍነፍ ። 

ማፈንፈኛ፡ ማነፍነፊያ "

ማፈካከሪያ/ማፎካከሪያ፡ ማወዳደሪያ ። 

ማፈካከር/ማፎካከር፡ ማወዳደር ማከ ራከር ።

ማፈክፈኪያ፡ ዕርሻ መንገድ ጭቃ ረ ገጣ ።

ማፈክፈክ፡ ማንተብ (ፈለግ ማውጣት መሠንጠቅ ") ።

ማፈድፈድ፡ ማብዛት ማትረፍ ። 

ማፈድፈጃ፡ ማብዣ ማብለጫ ።

ማፈጊያ፡ ማጀቢያ ማከማቻ፡ በረት ምሳግ፡ ውስጠ ክፍት ዕቃ ። 

ማፈጋፈጊያ፡ ማሸጋሸጊያ ማራራቂያ ። 

ማፈጋፈግ፡ ማፋፋቅ ማሸጋሸግ ማራ ራቅ ።

ማፈግ፡ ማጀብ ማከማቸት ። 

ማፈግፈጊያ፡ ስፍራ ጊዜ እግር ። 

ማፈግፈግ፡ ማሸግሸግ ወደ ኋላ ዕልፍ ማለት ።

ማፈጣጠሚያ፡ ማቃጠሪያ ቤት ጊዜ ። 

ማፈጣጠም፡ ማቃጠር ማዋዋል ። 

ማፈጥረቂያ፡ ማፈንጃ እጅ ። 

ማፈጥረት · ማፈንዳት ማውጣት ። 

ማፈጥፈጥ፡ ማቈጥቈጥ መጨብጨብ ። 

ማፈጥፈጫ፡ ማቈጥቈጫ ውሃ ዝናም ጊዜ ።

ማፈፊያ፡ መከርከሚያ ማስተካከያ መቃድ መኪና ። 

ማፈፍ፡ መቍረጥ መከርከም መቅፈፍ ። 

ማፉዳ (ኀፈደ)፡ የገንዘብ መያዣ ኰረጆ። ባረብኛ "ማኅፉዛ" ይባላል።

ማፉድ፡ በይፋት አውራጃ ያለ አገር። "ማፉድ ገበያ" እንዲሉ። ባጤ ልብነ ድንግል ጊዜ አባ ገብረ እንድርያስ ከገደለው ከማኅፉድ የመጣ ስም ይመስላል።

ማፋ፡ አፍ ትንፋሽ ውስጠ ክፍት '

ማፋለሚያ፡ ማጋሪያ ማካፈያ ። 

ማፋለም፡ ማዣመር ማጋራት ማካፈል ። 

ማፋለስ፡ ማዛነቅ ማዛወር ማለዋወጥ ። 

ማፋለሻ፡ ማቃወሻ ማዛወሪያ ጊዜ ምክ ንያት ።

ማፋለጊያ፡ ስፍራ ጊዜ '

ማፋለግ፡ ማፋቀድ ።

ማፋለጥ፡ ማሠናጠቅ ማፈናከት ። 

ማፋሚያ፡ ጊዜ ስፍራ ሰፌድ " 

ማፋም፡ ማብሰል ማንደርከክ " 

ማፋሰስ፡ ማከናበል ማዳፋት ማስተሳ ሰብ ማሳላት ።

ማፋሰሻ፡ ማስተሳሰቢያ ማዳፊያ (የጦር መሣሪያ ክፉ ምክር እንስራ ") ።

ማፋረም/ማፈራረም፡ ማጻጻፍ ማዋ ዋል (ፊርማ ማቀባበል ") ።

ማፋረስ፡ ማናናድ ማስተፋሳት ። 

ማፋረሻ፡ ማናናጃ (ከሞት አገር መመ ለሻ ") ።

ማፋረድ፡ ማባየን ።

ማፋረጃ፡ ማባየኛ "

ማፋራት፡ ካፊያ መዠመር ። 

ማፋሸኪያ፡ ማስደሰቻ ። 

ማፋሸክ፡ ማስደሰት ።

ማፋሸጊያ፡ መክፈቻ ማዛጊያ (ጠኔ ሐ ራራ ሡሥ ወባ ") ።

ማፋሸግ፡ ማላቀቅ ማዛጋት (ባፍ ብቻ መተንፈስ ") ።

ማፋቂያ፡ ስርቅ ማያ ።

ማፋቅ፡ ሕቅ ስርቅ ማለት፡ መበርታት መጥናት ።

ማፋተል፡ ማቃጠር ማጣመር ። 

ማፋተሽ፡ ማበራበር ማመራመር ። 

ማፋተን፡ ማማከር ማስታገል ። 

ማፋተኛ፡ ማስታገያ ።

ማፋተያ፡ ቀን እንዝርት ። 

ማፋተጊያ፡ ማዋቀ ስፍራ ጊዜ ።

ማፋተግ፡ ማዋቀጥ ማስተሻሸት ማ ላፋት ።

ማፋታት፡ ባልና ሚስትን ማለያየት ። 

ማፋቻ፡ ስፍራ ጊዜ ችሎት ። 

ማፋነን፡ ማንሣት ማቆም ማሮጥ ። 

ማፋነኛ፡ ማንሻ ማሮጫ ።

ማፋከሪያ/ማፋከሪያ፡ ማደናፊያ ። 

ማፋከር/ማፋከር፡ ማደናፋት ። 

ማፋዘዝ፡ ማስተያየት ። 

ማፋዘዣ፡ ማስተያያ ። 

ማፋደሻ፡ አፍ ጊዜ "

ማፋደሽ፡ ማጐብጐብ ። 

ማፋደድ፡ ደፋ ቀና ማድረግ ። 

ማፋጀት፡ ማጯጯኸ ።

ማፋጃ፡ ክፉ ምክር ተንኰል ። 

ማፋገር፡ ማልፋት ማድከም ።

ማፋጊያ፡ ማፍሰሻ ቅርጫት መሬት ። 

ማፋግ፡ ማፍሰስ ማስፋት ። 

ማፋጠን፡ ማቻኰል ማጣደፍ ። 

ማፋጠኛ፡ ማጣደፊያ ።

ማፋጠጥ፡ ማጣደፍ ማቻኰል ። 

ማፋጠጫ፡ ማጣደፊያ ማቻኰያ ። 

ማፋጨት፡ ማከራተፍ ማፈጋፈግ ማን ቀጫቀጭ ("(ማቴ. ፲፫፥ ፵፪)") ።

ማፋጨት፡ ፉጨት ማሰማት ።

ማፋፊያ፡ ማዳበሪያ ማሳመሪያ ።

ማፋፋሚያ፡ ኀይል መሣሪያ ። 

ማፋፋም፡ ማጣደፍ ማቃረብ ። 

ማፋፋቅ፡ ማላላግ ማላዘብ ። 

ማፋፋት፡ ማወፈር ማዳበር ። 

ማፌዝ፡ ማላገጥ ማቧለት ። 

ማፌዣ፡ ማላገጫ ማቧለቻ ።

ማፌጥ፡ መቀለድ ማሌጥ ማላገጥ ። 

ማፌጫ፡ መቀለጃ ማሌ ማላገጫ ። 

ማፍለስ፡ መንቀል ማንገል ማደስ መ ለወጥ ።

ማፍለሻ፡ መንቀያ መፈንቀያ ማደሻ መለወጫ (ዶማ ደንጐራ ድጅኖ እሳት መዶሻ መስፍ ") ። "መጽሐፍ ግን በመንሽ ፈንታ ማፍለሻ ይላል" ("(ሉቃ. ፫፥ ፲፯)") ። 

ማፍለቂያ፡ ውሃ ከምድር ማውጫ (የ ዶማ የመኪና ምሰት፡ ተኣምራት ") ።

ማፍለቅ፡ ማውጣት ማፍሰስ ።

ማፍለቅለቂያ፡ ማፍሊያ ማሠገሪያ ድስት እሳት ሜዳ ።

ማፍለቅለቅ፡ ማፍላት ማዘለል ማሠ ገር ።

ማፍለክለክ፡ ማንቀሳቀስ ማስለክለክ ። 

ማፍሊያ፡ ማብቀያ (የችግኝ መደብ ዳስ ውሃ ") ።

ማፍሊያ፡ ዕንጨት ሸክላ ።

ማፍላት፡ ማሞቅ ማንተክተክ ማፍለቅ ለቅ፡ ማብቀል ።

ማፍሰስ፡ መድፋት መቸለስ መጨመር ማቅለጥ ማንጠር ("(፩ ነገ. ፯፥ ፴፯፡ ምሳ. ፩፥ ፲፩፡ ራእ. ፱፥ ፳፩)") ።

ማፍሰሻ፡ መቸለሻ መጨመሪያ ኣንኮላ መሬት ኵየት ("(ዘካ. ፬፥ ፪)") ።

ማፍረ፡ ማምገያ (እሾኸ ወረንጦ ስለት ፍላት ጣት ") ።

ማፍረምረሚያ፡ አፍ ምድር ።

ማፍረምረም፡ መብላት መነፍነፍ (ማ ትጋት ማፍጨርጨር ") ።

ማፍረስ፡ መናድ ማጥፋት መሻር መ በተን መዘርዘር ("(መክ. ፫፥ ፫)") ።

ማፍረሻ (ዎች)፡ መናጃ ማጥፊያ መ ሣሪያ (ዶማ ድጅኖ እጅ ") ("(ሕዝ. ፳፮፥ ፱)") ።

ማፍረቅረቅ፡ መሰባበር ማነፍረቅ ማፍ ረጥረጥ ።

ማፍረክረክ፡ መፈርፈር መሸራረፍ ። 

ማፍረግረግ፡ ማቅዘምዘም መወዝወዝ ። 

ማፍረጥ፡ ማምገል ማፍሰስ (መጣል መስበር ") ።

ማፍረጥረግ፡ ማድፈጥፈጫ (ኹለት የእጅ አውራ ' ጣት ") ።

ማፍረጥረጥ፡ ማድፈጥፈጥ ። 

ማፍሪያ፡ መፀው ።

ማፍራት፡ ማንዠርገግ ማንጨርገግ ። 

ማፍቀሪያ፡ መውደጃ ።

ማፍቀር (መፍቀር)፡ መውደድ ። 

ማፍተልተል፡ ማጥመዝመዝ ማልመዝ መዝ ማሸት መጐተት ።

ማፍተልተል ዐሸ ።

ማፍተልተያ፡ ጣት ምክንያት ። 

ማፍታታት፡ መዘርዘር ማሸት መበተን ። 

ማፍታት፡ ማብዛት ማፍሰስ ማውረድ አለማቆም ።

ማፍታቻ፡ አንደበት ጣት ዕሽት ። 

ማፍቻ፡ ማብዣ ማፍስሻ ማውረጃ ። 

ማፍነክነክ፡ ማስደሰት ። 

ማፍነዝነዝ፡ ማቅነዝነዝ ማክነፍነፍ ማሮጥ ።

ማፍነዝነዣ፡ ማቅነዝነዣ መወዝወዣ ። 

ማፍኪያ/ማሳበቢያ/ማስደሰቻ/ማሣቂያ ።

ማፍካት፡ ማሳበብ ማሣቅ ። 

ማፍዘዝ፡ ማዘም ማደንዘዝ ። 

ማፍዘዣ፡ ማደንዘዣ ማደንገዣ ። 

ማፍጀት፡ ማርጀት ።

ማፍጃ፡ አሮጌ መኾኛ ።

ማፍጃጀት፡ ቶሎ ቶሎ ወዲያው ወዲያው ወጪ ማድረግ ።

ማፍገምገሚያ፡ ማንገድገጃ እጅ መ ጋጅ ።

ማፍገምገም፡ ማንገድገድ ።

ማፍገርገር፡ ማጣመር ማዋሰብ (ማፍ ጨርጨር ") ።

ማፍጠን፡ ማቀልጠፍ ። 

ማፍጠኛ፡ ማቀልጠፊያ ። 

ማፍጨርጨር፡ ማትጋት ማጣር ። 

ሜ،(ትግ፡ ሜእ)، የፍየል፡ ጩኸትናጥሪ፡ (ተረት)，ሜ፡ ባልኩ፡ ፍየል፡ ከፈልኩ። 

ሜ፵፡ በሺዋና፡ በጐዣም፡ የሚገኝ፡ አገርና፡ ነገድ፡ ሜጫ፡ ያቅኒው፡ ስም፡ ነው ።

ሜል፡ ገች፡ ሰንጋ፡ ድልብ በሬ (ጐንደር) ።

ሜሎ፡ በካንዱራ ጨዋታ ጊዜ አሸናፊ ለተሸናፊ የሚሰጠው ጥቂት አመታት።

ሜም፡ የፊደል ስም መ (ውሃ ማለት ነው) ።

ሜም፡ የፊደል ስም መ (ውሃ ማለት ነው) ።

ሜሳ፡ ንቁ፡ ጐበዝ። 

ሜሳ፡ ጐበዝ፡ መየሰ።

ሜርቆ (መርቄ)፡ የዛፍ ስም (በወይናደጋ ቈላ የሚበቅል ጥንካሬ የሌለው ዕንጩት፡ ቅጠሉ ዳቦ መድፊያ ይኾናል) ።

ሜሮን አወጣ፡ አነጠረ። 

ሜሮን አውጪ፡ አንጣሪ። 

ሜሮን፡ የወይራ ፍልጥ ላበት ወይም ዐረቄ (ይህ ባገራችን ነው) ።

ሜሮን፡ የዘይት ስም (ቅባቅዱስ በለሳንና ከዕጣን ዕንወት ከሌላም የወጣ ሽቱ፡ ሕፃን ክርስትና ሲነሣ ካህን (ጳጳስ) ሲሾም ንጉሥ ሲነግሥ ታቦት ሲባረክ የሚቀባው የመንፈስ ቅዱስ ምሳሌ) ። ሜሮን የጽርእ ቋንቋ ነው።

ሜንዶ፡ ራሳም ዱላ፡ ዘሩ መነደበ ወይም ነዳ ይመስላል።

ሜንጦ (ጠለጠለ)፡ ብዙ ጣት ያለው ዕንጨት (ሥጋ መስቀያ/ማንጠልጠያ) ። ጣት የተባለው ደረቅ ዐጽቅ ነው፡ በግእዝመትከል ይባላል።

ሜዳ፡ ሜ፡ ምድር፡ ዳ፣ በዳ፡ በተገናኝ፡ ምድረ፡ በዳ፡ ማለት፡ ነው፡ ወይም፡ በና፡ መ፡ ተወራራሽ፡ ስለ፡ ኾኑ፡ በዳ፡ በማለት፡ ፈንታ፡ ሜዳ፡ ተብሏል፡ ለጥ፡ ቀጥ፡ ያለ፡ ሰታታ፡ ስፍራ፡ ደን፡ ደንጐላጕል፡ የሌለበት፡ ያሠኛል። ዳግመኛም፡ አንቀጹ፡ መየደ፡ ሊኾን፡ ይችላል ።ጃን፡ ሜዳ፡ ጤፍ፡ ሜዳ፡ መኻል፡ ሜዳ፡ ስመኝ፡ ሜዳ፡ እንዲሉ። በዘርፍነት፡ ሲነገር፡ ሜዳ፡ ኣህያ፡ ሜዳ፡ ፍየል፡ ይላል፡ የ፡ የቀረው፡ ነው፡ 

ሜዳ፡ ከቅጥር፡ ውጭ፡ ያለ፡ ቀበሌ፡ ዕዳሪ፡ በግእዝ፡ አፍኣ፡ ይባላል፡ ("ዘፀ. ፵፡ ፳፪፡ ዮሐ. ፲፱፡ ፩, ፭") ። 

ሜዳ ፍየል) '

ሜዳዊ፡ የሜዳ፡ አፍኣዊ፡ ("ማቴ. ፰፡ ፲፪") ። ሜዳ፡ ወጣች፡ ግብር፡ ውሃ፡ ይዛ፡ ኼደች፡ ታጠበች፡ ተናጻች ። 

ሜዳዋ፡ ሜዳዪቱ፡ እሷ፡ ያች፡ ሜዳ፡ ("ሕዝ. ፵፩፡ ፯") 

ሜዳዋ፡ የርሷ፡ ሜዳ፡ 

ሜዳው፡ ያ፡ ሜዳ፡ የርሱ፡ ሜዳ፡ 

ሜዴ፡ (ምዕዳው)፡ መልካ፡ መሻገሪያ፡ እንደ፡ ሜዳ፡ ሰተት፡ ያለ። ጕራጌም፡ ወንዝን፡ ሚዴ፡ ይለዋል። 

ሜድ፡ የሜዶን፡ ቋንቋ " 

ም ፣ (ዊ)، በስም፡ መጨረሻ፡ እየገባ፡ ወገን፡ ቅጽልነትንና፡ መኖርን፡ ባለቤትነትን፡ ያሳያል። ጋሪያት፡ ጋሪያታም፡ ቅዠት፡ ቅዠታም፡ ሰይጣን፡ ሰይጣናም፡ ሆድ፡ ሆዳም፡ ሥሥትሥሥታም ። 

ም ፣ የስም፡ ባዕድ፡ መነሻ፡ ሲኾን፡ ላሰ፡ ምላስ፡ ነይ፡ ምንዳ፡(ነጠፈ)፡ ምንጣፍ። 

ም (ወ፡ ሂኒ) በስምና፡ በቀዳማይ፡ በትእዛዝ፡ በቦዝ፡ አንቀጽም፡ መጨረሻ፡ እየገባ፡ ዋዊ፡ ጠቅላይ፡ ይኾናል ።እንጀራ፡ በላኹ፡ ውሃም፡ ጠጣኹ። ዐይኔ፡ አየ፡ ዦሮዬም፡ ሰማ። እንብላም፣ እንማም። ዐሮም፡ መሮም፡ ማሰሬን፡ ከፈልኩ። አሞራውም፡ በረረ፣ ቅሉም፡ ተሰበረ። ክርስቶስ፡ ስለኛ፡ ተሰቀለ፡ ታመመም፡ ሞተም፡ 

ምሁረ ጸብእ፡ ጦርነትን/ውጊያን የተማረ። "መምህርና ምሁር" ከግእዝ የመጡ ቃሎች ናቸው።

ምሁር፡ በጕራጌ ክፍል ያለ አገርና ነገድ "ምን አለ?" ሲል "ምር ባረ" የሚል።

ምሁር፡ የተማረ (ፍጹም ሊቅ የሚጠይቅ እንጂ የማይጠየቅ) ።

ምሑይ፡ ያገር፡ ስም፡ ከወግዳ፡ በስተቀኝ፡ ያለ፡ አገር፡ የተጕለት፡ ክፍል ። 

ምሕላ፡ (መሐላ)፡ የማኅበር፡ ጸሎት፡ ፩፡ ወይም፡ ፪፡ ሱባዔ፡ የሚደረግ። 

ምሕረቱንይላክልሽ)፡ ያምጣል ያውርድልኸ። 

ምሕረት፡ (መሐረ)፡ ይቅርታ፡ መማር ። ማረን፡ እይ። 

ምሆ፡ (ማህው)፡ አረንጓዴ፡ ብርጭቆ። ሞን፡ ተመልከት። 

ምሉ (ሙሉእ)፡ የተመላ/የተሞላ፡ ከጕድለት የራቀ ፍጹም። 

ምሉ ቀን)፡ ሰዓቱ ፲፪ የኾነ ። ለሌሊትም እንዲሁ ይነገራል። 

ምሉነት፡ ምሉ መሆን/ፍጹምነት። መላ፡ ምሉ/ሙሉ።

ምላሰኛ፡ (ኞች)፣ ነባቢ)፡ ተናጋሪ፣ ለፍላፊ፡ ቀባጣሪ። 

ምላሱን፡ አስረዘመ፡ ብዙ፡ ተናገረ፡ ("ኢሳ. ፶፯፡ ፬") ። 

ምላስ፡ (ምልሓስ)፡ ልሳን፡ አንደበት፡ የመላስና ፣የመናገር፡ ሕዋስ፡ ("ሮሜ. ፲፬፡ ፲፩") ።ዘርን፡ ከመስም፡ ለይተው፡ የማያውቁ፡ ሰዎች፡ ግን፡ ምላስን፡ መላስ፡ ይሉታል ።

ምላስ፡ ልሳን፡ ላሰ።

ምላሽ፡ መልስ፡ ቤት ማያ (የሰርግ ፰ኛ ቀን) ። "ሰርግና ምላሽ" እንዲሉ።

ምላሽ፡ ትፋት/ቅርሻት/እውክታ (ባፍ ገብቶ ባፍ የሚወጣ) ።

ምላሽ፡ ካንዱ ቋንቋ ወደ ሌላው የተመለሰ/የተተረጐመ ጽሑፍ።

ምላሽ፡ የቂጥኝ ዕግል።

ምላሽ፡ የጥያቄ መልስ (ኢዮ. ፵፥፪፡ ሮሜ. ፲፬፥፲፪) ።

ምላሽ ጠራ፡ ለሙሽራውና ለሙሽራይቱ ቤት አሳየ።

ምላት (ምልአት)፡ መምላት/መሙላት፡ ብዛት (ውሃ ሙላት እንዲሉ) ። 

ምላጭ፡ (መላጺ)፡ በቁሙ፡ መላጫ፡ እጀታ፡ ያላት፡ ስል፡ ብረት፡ ዐጪር፡ ("ዘኍ. ፰፡ ፯") ።እከሌ፡ ምላጭ፡ ያኽላል፡ እንዲሉ ። (ተረት)፡ አልክ፡ ምላጭ፡ ያስውጣል ።የተቀማጭ፡ አፉ፡ ምላጭ ።ሲበዛ፡ ምላጮች፡ ይላል ። 

ምላጭ፡ የጠመንዣ፡ ቃታ፡ ማስነሻ፡ የጥይት፡ መተኰሻ፡ ታናሽ፡ ብረት ። 

ምልላ (ምሕላ/ምሕላል)፡ ጸሎት/ልመና/እግዚኦታ (አንድ ወይም ኹለት ሰባት - ሱባዔ) ከጾምና ከሐዘን ከለቅሶ ጋራ የሚደረግ። ምሕላን እይ።

ምልልስ፡ እየተመላለሰ የተሠራ የወርቅና የብር ጌጥ ወይም ዕቃ።

ምልመላ፡ ትኰታ/ልየታ/መረጣ። 

ምልማይ፡ ከዛፍ/ከተክል ተመልምሎ የወደቀ ቅጠል/ልላጭ።

ምልምል (ሎች)፡ የተመለመለ (ኵትኵት)፡ ካሽከሮች/ከከብቶች የተመረጠ ምርጥ። 

ምልምል ኢያሱ፡ በጐንደር "ይተጌ ምን ትዋብ መልምለው ሴቶች ልጆች የወለዱለት ቋረኛ ኢያሱ"።

ምልምል፡ ግብር (ትንሽ መሬት)፡ ይኸውም የመኳንንትና የወይዛዝርት ነው።

ምልሳ፡ ግልበጣ።

ምልስ (ሶች)፡ የተመለሰ (ልበ ገር/ድልል ቂም የማይዝ) ።

ምልስ፡ በወገብ ላይ ኹለት ጊዜ የሚዞር ረዥም ዝናር።

ምልከታ፡ የመመልከት ኹናቴ/ጥበቃ። 

ምልኪ፡ የሰው ስም ("ይዘታዬ" ማለት ነው) ።

ምልኬ፡ የወንድና የሴት ስም። ምልክኤል፡ የመፀው ኮከብ። ምልክዐም (ምለከ ዐም)፡ የነቢዩ ሙሴ ስም ("ሕዝብ የተገዛለት" ማለት ነው) ። አመላለክ፡ አገዛዝ፡ ማምለክ።

ምልክ፡ የተመለከ፡ ሽንፍ/ግዝ (ርስት ቦታ ይዘታ) ።

ምልክተኛ፡ ዝኒ ከማሁ (ባለምልክት) ። 

ምልክታም፡ ምልክት ያለው/በለጭማ። 

ምልክት (ቶች)፡ በዜማ መጻፍ በየፊደሉ ራስ የሚጻፍ ጽፈት (ፊደልና ፊደል ያልኾነ) ። እነዚሁም ከብዙ በጥቂቱ፡ ዩ/ጢ'ር/ርስ የመሰለው ኹሉ። ደረት/ጭረት/ቊርፅ/ድፋት/ርክርክ/ይዘት/ኺድ/ቅናት ናቸው።

ምልክት፡ ምስክር/ማስረጃ። "የገዳይ ምልክቱ ደም በጣቱ"።

ምልክት፡ ዐላማ ።

ምልክት፡ ይላማ (የነገር/የዕቃ/የነገድ/የከብት/የንግድ መለዮ/ማኅተም/ውግን/ቅሳት/ትፍትፋት/ማተብ/መስቀል/ሥዕል/ተኵስ - ሉቃ. ፪፥፲፪, ፴፬) ። "የኔ አቶ እከሌ የሰጠኝ ሙክት በለጭማ ነው፡ ባለምልክት" እንዲሉ የመስቀል ጨፋሮች። (የመስቀል ምልክት)፡ ማመልከቻና መካከለኛ ጣት።

ምልክት፡ ፀሓይ/ጨረቃ/ኮከብ (ዘፍ. ፩፥፲፬፡ ኤር. ፲፥፪) ።

ምልዋጥ፡ (ድጓ)፡ ዝኒ፡ ከማሁ፡ በዚቅና፡ በለዘብ፡ ጊዜ፡ ግእዙንና፡ አራራዩን፡ ዕዝል፡ ማድረጊያ። 

ምልጃ፡ የጧት ማሥገሣ፡ ልመና። 

ምልግልግ፡ የተምለገለገ፡ ሙልጭልጭ (ተልባ/ልት/ለንቋጣ ላንቍሶ) ።

ምልጣን፡ አንገርጋሪ (በቁሙ ዜማና በዝማሜ ግራና ቀኝ በጽፋት/በመረግድ/በቸብቸቦ እየተመላለሰ የሚባል። ርግጠኛ ትርጓሜው ምስጋና ማለት ነው፡ ከሊጦን ጋራ ይሰማማል።

ምልጥ አለ፡ ተመለጠ። 

ምልጥ፡ የተመለጠ (ኢሳ. ፫፥፳፬) ። 

ምልጥልጥ አለ፡ ተመላለጠ። 

ምልጥልጥ፡ የተመላለጠ።

ምሰል ።

ምሰሶ (ዎች) (መዘዞ)፡ ረዥም ዕንጨት መለሎነት ያለው (በቤት መካከል ቁሞ ዋልታ የሚሸከም - "ዳኛ የወል ምሰሶ የመካከል" እንዲሉ - የሰው ምሰሶ፡ እኸል) ።

ምሰሶ፡ ያ፲፰፻፹፪ ዓ.ም. ክፉ ቀን። 

ምሰሶ ገደል፡ በታች ወግዳ በጫጫ ወንዝ አጠገብ ያለ ጎደል።

ምሰት፡ ቍፈራ (የመማስ ሥራ) ። 

ምሰጋ፡ ስብሰባ (የመመሰግ ሥራ) ። 

ምሱን ቀመሰ፡ ልማዱን አገኘ/ተመታ።

ምሳ (ምሳሕ)፡ በቁሙ፡ የቀን/የቀትር መብል/ምግብ። (ተረት)፡ "በራት ዋዛ ምሳ ይመስል"። 

ምሳ (ምሳሕ)፡ በቁሙ፡ የቀን/የቀትር መብል/ምግብ። (ተረት)፡ "በራት ዋዛ ምሳ ይመስል"። 

ምሳ አደረገ፡ አዘጋጀ/ሠራ/አቀረበ/ጋበዘ/እበላ (ዘፍ. ፳፮፥፴፡ ዮሐ. ፲፪፥፪) ። 

ምሳሌ)፡ "የኔን ነገር ወትሮ እያሉብኝ ችላ በጡንቻኹ አደገ የክንፉ ቡችላ ። አወይ ዝንጀሮ ጐሹ ውድማ ፈላሹ" ። "ዝንጀሮ በጥይት ተመቶ በሞተ ጊዜ የሚስቱ ሙሾ ነው" ።

ምሣር (ወሠረ)፡ ታላቅ መጥረቢያ/መከርከሪያ/መቍረ፵/መሠንጠቂያ/መፍለጫ (ከጠገራና ከቦለድ የሚበልጥ - ፩ሳሙ. ፲፫፥፳፩) ። በግእዝ ማሕጺ ይባላል። (ተረት)፡ "በወ

ምሳና፡ የዛፍ ስም (ነቀዛም ዕንጨት - ብሳና - ሕዝ. ፳፯፥፮) ።

ምሳግ (ጎች) (ምስሓግ/ምዕያም)፡ ዐማጋ (የሜዳ በረት/ቀዬ/መመሰጊያ ሥረጌ) ። 

ምስ፡ የሰይጣን ምሳ መድኀኒት በትር።

ምስለ (ግእዝ)፡ እንደ/ጋራ።

ምስለ ፍቁር ወልዳ፡ የመቤታችን ሥዕል ከተወደደ ልጇ ጋራ ባንድነት። 

ምስለኔ (ምስለ እኔ)፡ ከኔ ጋራ/እንደኔ ያለ ማለት ነው። "ምስለኒ ኹን እንደኔ" እንዲሉ። ሲበዛ "ምስለኔዎች" ይላል (ዳን. ፫፥፪) ።

ምስለኔ (ምስሌየ)፡ የመንግሥት ያገር ገዥ (የሻለቃ) የመልእክተኛ ሹም ከጭቃ ሹም በላይ ያለ ያገር አዛዥ።

ምስል (ምሱል)፡ የተመሰለ (ቅጽል) ። 

ምሥልጥ፡ የውሻ ስም ("ዕውቀት ያለው" ማለት ነው) ።

ምስማር (ምፅማር)፡ ችንካር (ልብ ውጋት/ራስና ሹለት ያለው) ። 

ምሥማር፡ ችንካር፡ ሰመረ።

ምስማር፡ ችንካር፡ ሰመረ። 

ምስማሮች፡ ችንካሮች።

ምስማክ (ምስባክ)፡ በፍታትና በቅዳሴ ጊዜ ከወንጌል በፊት ዲያቆን ከዳዊት መዝሙር የሚያዜመው ሦስት መሥመር ቃል። "መና" በተወራራሽ ስለ ኾኑ በግእዝ "ምስባክ" የተባለው በአማርኛ "ምስማክ" ይባላል። "ምስባክ" መስበኪያ/መንገሪያ፡ "ምስማክ" መጠ ጊያ/መጨጊያ/መከዳ ማለት ነው። 

ምስማክ፡ የጥራዝ ግራና ቀኝ። 

ምሥረታ፡ የመሠረት ዥመራ። 

ምሥራቃዊ፡ የምሥራቅ ተወላጅ (የምሥራቅ አገር ሰው - "ቴዎድሮስ ምሥራቃዊ" እንዲል ስንክሳር) ።

ምሥራቅ፡ የፀሓይ መውጫ (የምዕራብ አንጻርና ትይዩ ማታ ጨረቃ ጧት ፀሓይ የሚወጡበት የሚታዩበት - ባረብኛ ሸርቅ ይባላል - ጨረቃ ማለት ከዚህ የወጣ ነው - "ምሥራቅና ምዕራብ" እንዲሉ - ምሥራቅ እስያ) ።

ምሥራቅ፡ የፀሓይ መውጫ፡ ሠረቀ።

ምሥራቆች (ምሥራቃውያን)፡ የእ ስያ ሰዎች ።

ምሥራች (በሠረ/ብሥራት)፡ የፍሥሓ/የደስታ ወሬ/ነገር (ልጅ በተወለደና ድል በተገኘ ሌላም ይህን የመሰለ የሚያስደስት ጕዳይ በተደረገ ጊዜ የሚነገር ቃል) ። "ደስ ይበልኻ/ደስታ ይገባኻል" ማለት ነው። በግእዝ "ብሥራትከ" ይባላል (ግብ. ሐዋ. ፲፪፥፲፬) ። "የምሥራች ልጅ እንደናቷ ኾነች" እንዲል ሚዜ የሰርግ ማግስት።

ምስራች፡ የደስታ ወሬ፡ ምሥ።

ምስሬ (ምስራዊ)፡ የቂጥኝ ስም (ምስር የሚመስል ቂጥኝ ምስርማ) ።

ምስር (ምጽር)፡ ያገር ስም (ባፍሪቃ ጠረፍ ያለ አገር፡ በካም ልጅ በምጽራይም ስም ምጽር ተብሏል - ዐረብ ጸን አጥብቆ እንደ ሰ ይጠራዋልና የግእዝ መላሾች ምጽር በማለት ፈንታ ምስር ብለውታል - ፪ኛ ስሙ ግብጽ(ጥ)/ቅብጥ ነው) ።

ምስር (ሮች)፡ የእኸል ስም (በውስጡ ብረታዊ ባሕርይ ያለበት ያበባ እኸል) ።

ምስር ምድር፡ ምስር የምታበቅል ምድር (በበረኸ ጐን ከአዲስ አበባ በስተምሥራቅ ያለ ቀበሌ) ።

ምስር ቃና (ንስር ቃና)፡ የዜማ ቃና ያለው ንስር ዖፈ ያሬድ (አሮድዮን) ከዜማው ጣዕም የተነሣ መልቀም ውሃ መጠጣት ትቶ የሚሞት (ማር ይሥ. ፳፰፥፲፫) ። ወፈ ንስርን እይ።

ምስር ቃና፡ እንቢልታ በቤተ መንግሥትና በመኳንንት ቤት በትንፋሽ ሲነፋ ጣዕም ያለው ድምፅ የሚሰጥ የዘፈን መሣሪያ። 

ምስር ብላ፡ የምሥራች መልስ።

ምስር፡ ንስር (አሞራ - መና ነ ተወራራሽ ስለ ኾኑ ንስር በማለት ፈንታ ምስር ማለቱን አስተውል) ።

ምሥር፡ ንስርምስር። ምሥር ቃና፡ እንቢልታ፡ ምስር ቃና።

ምስር፡ ወጥና ንፍሮ የሚኾን። (የጦጣ ተረት)፡ "ምስር መብላት ያ፡ ማጣት፡ ዐተር መብላት አቦ፡ ብላት"።

ምሥርተ አደረገ፡ መሠረተ። 

ምሥርት፡ የተመሠረተ/የተወጠነ። 

ምስርች (ቾች)፡ ቅጠሉ ምስር የሚመስል ዕንጨት።

ምስሮች፡ የምስር ተወላጆች/የምስር ሰዎች (ግብጦች) ።

ምስቅል (ምስቁል)፡ የተመሳቀለ (ጐዳና ዕቃ ዝብርቅርቅ ሥርና ፵ፉ እግርና ራሱ የማይታወቅ ፍቅር አንድነት ያጣ) ።

ምስቅል፡ የተመሳቀለ፡ ሰቀለ። 

ምስቅልቅሉ ወጣ፡ ቅጡ ጠፋ ። 

ምስቅልቅል አለ፡ ተመሰቃቀለ ። 

ምስቅልቅል አደረገ፡ ዘበራረቀ/ገለባ...

ምስቅልቅል፡ ዝብርቅርቅ ግልብጥብጥ ። 

ምስባክ፡ ከዋዜማ አስቀድሞ የሚባል ዜማ።

ምስትር፡ የተመሰተረ (ንቅል/ልቅም - "ምስትር አደረገ"፡ ንቅል ልቅም አደረገ) ረገ።

ምስነት፡ ልፋት/ድክመት።

ምስንጅር (ሮች)፡ የታላቅ በቅሎ ስም (የመድፍ መኛ ረዥምና ወፍራም አጋሰስ የፓሻ ምስንጅርን ጓዝ የሚጭን ማለት ይመስላል - ዐጤ ምኒልክም በዐድዋ ጦርነት ብዙ ምስንጅር ማርከዋል) ።

ምስንጅር፡ የቱርክ መንግሥት ፓሻ ስም (በዐጤ ምኒልክ ጊዜ ከአለቃ ብሩ ጋራ ወደ አገራችን ተልኮ ሲመጣ ያውሳና ያዳል ባላባት መሐመድ አንፋሪስ የገደለው - የምስንጅርም ትርጓሜ በፈረንጅኛ ተላላኪ ማለት ነው) ።

ምስንጭሮ፡ የዛፍ ስም (ቅጠሉ ጊሾና ጠዶ የሚመስል ዕንጨት እንደ ጠላ ጠምቆ ቢጠጡት ለዘኢያገድፍ መድኀኒት ይኾናል ይላሉ) ።

ምስከራ፡ መመስከር።

ምስኪን (ኖች)፡ ያጣ/የነጣ (ጦም ዐዳሪ፡ ቍር፡ ድኻ፡ መናጢ - ይለብሰው፡ ይልሰው፡ ይቀምሰው የሌለው) ። ከዚህ የተነሣ በባለጠጋ ዘንድ የተናቀ/የተዋረደ።

ምስኪን፡ ፍጹም ድኻ፡ ሰከነ። 

ምስኪንነት፡ ምስኪን መኾን (ዕጦት/ድኸነት) ።

ምስክሪቱ፡ ሴቲቱ ቃሊቱ (፩ዮሐ. ፭፥፲፩) ።

ምስክር (ሮች)፡ ዝኒ ከማሁ ("ከሳሽና ተከሳሽ ዕወቅልኝ በኔም ባታውቅብኝ ባሉት ጊዜ ቃሉን የሚሰጥ እማኝ ነባሪ ነቃሽ" - ራእ. ፩፥፭) ። (ተረት)፡ "ምስክር ከተጠራ መሥዋዕት ከተሠራ"። "አውራ ምስክር ዝርዝር ምስክር" እንዲሉ።

ምስክር ቈጠረ)፡ እማኝ አበጀ ።

ምስክር፡ በደብረ ሊባኖስ የተጣለ የጠበለተኛ ጥፍርና ጠጕር።

ምስክር፡ የመጻፍ ጥቅስ/የነገር ስረጃ።

ምስክር፡ የምስክር ቃል (፩ዮሐ. ፭፥፱-፲) ።

ምስክርነት፡ ምስክር መኾን (ማር. ፲፬፥፶፮) ።

ምስክሯ፡ የርሷ ምስክር ("ያይጥ ምስክሯ ድምቢጥ" እንዲሉ) ።

ምስጉን (ኖች)፡ የተመሰገነ/የተሞገሰ (ብፁዕ/ንኡድ/ክቡር - መዝ. ፩፥፩፡ ምሳ. ፰፥፴፪-፴፬) ።

ምስጋና (ምዝጋና)፡ በቁሙ፡ ሥጋዊና መንፈሳዊ ውዳሴ/ሙገሳ (የቁም ነገር ፍሬ - ኤፌ. ፭፥፬) ።

ምስጋና ለግዜር፡ ምስጋና ለግዜር ይኹን/ይደረግ/ይገባል።

ምስጋና ቢስ፡ የናቱን ጡት የማያመሰግን።

ምስጋና ይንሣው፡ ምስጋና ይከልክለው (መጥሴውን ይስጠው) ።

ምስጋና ይግባው፡ ምስጋና ይድረሰው/ይኹንለት/ይቅረብለት።

ምስጋን፡ ዝኒ ከማሁ።

ምስጋን የለሽ፡ ነጥቆ በረር በልቶ ካድ።

ምስግ አለ፡ ግብት አለ (ተመሰገ) ። 

ምስግ፡ የተመሰገ አንድነት (የተኛ ከብት) ።

ምስጢረኛ (ኞች) (ምስጢራዊ)፡ ባለምስጢር (የጌታውን ወይም የወዳጁን ምስጢር ዐዋቂ ታማኝ ባለል ባልንጀራ) ።

ምስጢረኛነት፡ ምስጢረኛ መኾን። 

ምስጢሩ የቀንድ ነው ።

ምስጢር (ሮች) (ሰጢር/ሰጠረ)፡ ረቂቅ/ስውርና ድብቅ ሽሽግ ነገር ("እከሌና እከሌ በምስጢር ይነጋገራሉ" - "ምስጢር ለምስጢር ይተዋወቃሉ" - "ምስጢር የባቄላ ወፍጮ አይዶለም") ።

ምሥጢር፡ ስውር ነገር፡ መሰጠረ።

ምስጢር ቤት (ቤተ ምስጢር)፡ በአምላካዊ ኀይል የክርስቶስ ሥጋና ደም የሚኾኑ ኅብስትና ወይን የሚዘጋጁበት ቤተ ልሔም (ከቤተ ክሲያን በስተምሥራቅ ያለ የምስጢር ቤት ከካህናት በቀር ሕዝባዊ የማይገባበት) ። ምስጢር የተባለ ቍርባን ነው። 

ምስጢር፡ ትርጓሜ ("ምስጢራም ምስጢር ያለው ምስጢር የያዘ") ።

ምስጢር አወጣ፡ ገለጠ/ተናገረ። 

ምስጢር አየ፡ ደጀ ብርሃን ዞረ ገባ።

ምስጢር ዐፈሣ ኾነ፡ ኹሉ ዐወቀው/አወራው።

ምሥጥ (መሣጢ)፡ ቀይ ጕንዳን (የዘመሚት ወገን፡ በመሬት ውስጥ ለውስጥ እየኼደ ከደንጊያና ከብረት በቀር ማንኛውንም ዕቃ የሚበላ፡ ሳይታወቅ የሚነጥቅ/የሚያጠፋ ቈለኛ ተባይ፡ ዐፈርን ከውስጥ ወደ ውጭ እያወጣ እንደ ኰረብታ በዘመን ብዛት የሚከምር ቍልልታ የሚያበጅ) ። የምሥጥ ንግሥት (እናት) ራሷ ምሥጥ ገላዋ ቅንቡርስ ይመስላል፡ የዕድሜዋን ቍጥር በገላዋ ላይ ያለው ክርክር (ክፍል) ያስረዳል ይላሉ። ባጠገቧ/በጐኗ ባለማራገቢያ (አሽከር) ነፋስ ሰጪ ባለክንፍ ተባት (ባል/አውራ) ዐሸን ይገኛል። እሷም በብዙ ዐጥር ቅጥር በተከበበ ዕልፍኝ (ዐርኬና) ትኖራለች፡ በያመቱ ዐያሌ ምሥጥ ትፈለፍላለች። ዐሸንን ተመልከት።

ምስጥ፡ በቁሙ፡ ምሥጥ።

ምሥጥ፡ ተንኰለኛ ሰው (ሌላውን ሲጐዳ የማይታወቅበት) ።

ምሥጦች (መሣጥያን)፡ ኹለትና ከኹለት በላይ ያሉ ብዙዎች በምድር ውስጥ ብዙ ክፍል ቤት ዕልፍኝ ካዳራሽ ሠራተኞች መሰል። 

ምስፋር (ግእዝ)፡ ሻኛ (የሥጋ ስፍር) ። 

ምስፍና፡ ሸመት/ግዛት። ያልተማሩ ሰዎች ግን "ምስፍንና" ይሉታል፡ ስሕተት ነው ።

ምረቃ፡ መመረቅ ("የቤት ምረቃ" እንዲሉ) ።

ምረታ፡ ዝኒ ከማሁ (ይቅርታ) ።

ምረቴ፡ የሰው ስም (ባጤ ምኒልክ ዘመን በምንጃር የነበረ አልቃሽ ዐይነ ስውር) ። ባውዳመት ቀን ሰው የሰጠውን ዳቦ ሌቦች በበሉበት ጊዜ፡ ሰዎች "እከሌ ቤት ብታስቀምጠው አይሰረቅም ነበር" ቢሉት የገጠመው (ግጥም)፡ "ከመከራ በኋላ ምክር መገኘቱ ዳቦዬ ተበላ ኣበላለ ከንቱ"። ዳር አገር ሰው ሞተና በበቅሎ ላይ ምስል ተደርጎ ምንጃር ውሎ ሲዋል፡ "ወይ እነምንጃሮች ብልጥ እናንተ ብቻ እኛ ዐጣነውና ባዶውን ኮርቻ"። በምንጃር ኹለት ሐርበኞች ነበሩና፡ አንዱ ሌላውን በሴት ምክንያት ገድሎት፡ በጠፋ ጊዜ፡ "አገሩ ባዶ ነው ያም ኺዶ ያም ሞቶ፡ የፈለጉት ነገር እቤታቸው ሞልቶ አለ" ይባላል።

ምረት (ምሕረት)፡ መማር (ጥማ) ።

ምረት የለሽ (ዘአልቦ ምሕረት)፡ ክፉ ሰው/ደረቅ እናት/አይምሬ/ጨካኝ/ወርጅ።

ምረና፡ ውሰና/ኣሰራ/ጥምጠማ። 

ምሩቅ፡ የተመረቀ/የተባረከ (ቡሩክ - አባት ልጁን "ምሩቅ ኹን" እንዲል) ። 

ምሩቆች፡ የተመረቁ/የተባረኩ ወንዶችና ሴቶች ልጆች።

ምሪተኛ (ኞች)፡ ባለምሪት (ተመርቶ በገባር ቤት የተቀመጠ እንግዳ ወይም ወታደር) ።

ምሪት፡ ወደ ሰው ቤት መምራት/መመራት።

ምራቁን ዋጠ፡ ጠፍተኛ ኾነ።

ምራቁን የዋጠ (ልሂቅ)፡ ዐዋቂ/ጨዋ/ጠፍ ያለ ካምሳ ዓመት በላይ ያለ ሰው ጸያፉን የከተተ።

ምራቂ፡ የተገዛ ዕቃ ጭማሪ ከምርቃት ጋራ የሚሰጥ።

ምራቅ (ወረቀ)፡ ከእንስሳትና ከአራዊት ከሰው ከሚነድ ርጥብ ዕንጨት የሚወጣ ዐረፋ። 

ምራት (ምርሐት)፡ መምራት/መሪነት/መዠመሪያ/ማዜም። "ደብተራ እከሌ ነገ ምራቱ ያንተ ነውና ቅኔ ዐስበኸ እንድትመጣ"።

ምራት (ረዐወ/መርዓት)፡ የልጅ ሚስት ("ሙሽሪት" ማለት ነው - ተረት፡ "ዐማትና ምራት ሳይስማሙ መሬት" - ዘፍ. ፳፮፥፴፭) ። መጽሐፍ ግን በምራት ፈንታ ዋርሳ ይላል፡ ስሕተት ነው (ሉቃ. ፲፪፥፶፫) ።

ምራት፡ የልጅ ሚስት—በተራው እይ።

ምራት፡ የቅርብ ወንድ ትእዛዝ አንቀጽ። "አንተ ሰው ይህችን ዕውር ሴት ምራት"።

ምራቶች (መርዓታት)፡ የልጆች ሚስቶች።

ምራን (ምርሐነ)፡ መንገድ አሳየን። 

ምራን (ኖች)፡ ሞፈርን ከቀንበር ጋራ ማሰሪያ/ማቈራኛ (ጠፍር/ፍትልት) ። 

ምራጭ፡ ተመርጦ የተተወ መጥፎ (ተጠላ) ።

ምራጭ ጥጥ፡ ቀይ ጣላ ብርድ የመታው።

ምሬት (ምረት)፡ መምረር/መራራነት (ሕዝ. ፳፯፥፴፩) ።

ምሬት (ቶች)፡ ከሚመር ዕፅ ኹሉ ይልቅ የሚመር (እንደ ማጭድ ዝርዝር ጥርስ ያለው ዕንጨት - "ወንዴ ሬት ሴቴ ሬት" እንዲሉ - ኤር. ፱፥፲፭) ።

ምሬቶች፡ "አባታችን ሰው እናታችን ሬት ናት" የሚሉ ሰዎች/ነገዶች/ወገኖች (ተረት)

ምር፡ ቁም ነገር/እውነት/ርግጥ (ዋዛ የሌለበት ግዴታን የሚያስከትል) ። "ምር ብሎ አለቀሰ" (ተንሠቀሠቀ) ። 

ምር፡ የመረረ፡ መረረ።

ምርመራ (ሐተታ/ኀሠሣ)፡ ጥየቃ/ፈተና/ፍተሻ/ፍለጋ።

ምርማሪ፡ ዝኒ ከማሁ (ጥያቄ) ። 

ምርምር (ሕቱት)፡ የተመረመረ (ፍተሻ) ።

ምርምር፡ ኹለተኛውን ም አጥብቅ (ዝኒ ዓዲ ከማሁ) ።

ምርር አለ፡ ፈጽሞ መረረ/ዐዘነ። 

ምርቃት (ምርቃን)፡ የርግማን ተፃራሪ (በረከት) ።

ምርቅ (ቆች)፡ በብር እኸልና በከወሎ ባንዳንድ ሣር ጫፍ ያለ ሻካራ እሾኽ ቅንድብ መሳይ። (ተረት)፡ "ዕርቅ ከወርቅ ዛላ ከምርቅ"።

ምርቅና ፍትፍት፡ ክፉና ደግ። "የከሌ ነገር ምርቅና ፍትፍት ነው"።

ምርት፡ የመረተ (የማንኛውም እኸልና አብሽን ድንብላልን የመሰለ ቅመም ፍሬ ምርትና ግርድ እንዲሉ) ። 

ምርን፡ የተመረነ (እስር/ጥምጥ) ። 

ምርኵዝ (ምርጕዝ)፡ ደጓሳ/በትር/መቋሚያ (የእጅ ድጋፍ ከዘራ - ዘፀ. ፳፩፥፲፱) ። 

ምርኪ፡ የምርክ/የምርኮ ቅሬታ። ትርኪንን እይ።

ምርክ፡ የተማረከ።

ምርኮ (ምህርካ)፡ ዘረፋ/ብዝበዛ (ከብትና ገንዘብ - ሕዝ. ፲፪፥፲፩) ።

ምርኮኛ (ኞች)፡ የተማረከ ሰው (በፈረስ ዐንገት የመጣ - ኢሳ. ፵፭፥፲፫-፲፬) ።

ምርኮኛነት፡ ምርኮኛ መኾን። 

ምርዝ አደረገ፡ ጥልት አደረገ (መረዘ) ። 

ምርዝ፡ የተመረዘ (መርዝ የተበጠበጠበት/የተደረገበት/የተጠላ) ።

ምርገዳ፡ የመመርገድ ሥራ።

ምርጕዝ፡ በትር፡ ምርኵዝ። 

ምርጊት፡ አልጕም።

ምርጊት፡ ከጭቃና ከጭድ ከገለባ ከሣር የተበጀ የጠላ የድብኝት መክደኛ።

ምርጊት፡ የድብኝት ክዳን፡ መረገ።

ምርጊት ፊት፡ ፊቱ የማያምር (አስቀያሚ) ።

ምርግ (ምረግ)፡ "የዚህ ቤት ምርጉ ያምራል" (ስም) ።

ምርግ (ምሩግ)፡ የተመረገ (ልጥፍ - ቅጽል) ።

ምርግ አለ፡ ልጥፍ አለ (ተመረገ) ። 

ምርግ አደረገ፡ ልጥፍ አደረገ (መረገ) ። 

ምርግ፡ ዝምተኛ ሰው። 

ምርጥ (ጦች)፡ የተመረጠ/የተወደደ/ምልምል (ሮሜ. ፰፥፴፫) ።

ምርፋቅ፡ መርፈቂያ (ዮሐ፪፡ ፱) ። በቤተ ክሲያን ጓሮ በቤተ ልሔም አጠገብ ካህናት ተረፈ መሥዋዕት ለመመገብ የሚቀመጡበት ስፍራ።

ምርፋቅ፡ በደብረ ሊባኖስ ገዳም ያ፲፪ መነኮሳት መቀመጫ ቤት በዙሪያው ፲፪ ጓዳ በመካከሉ አንድ ሰፊ ወለል መታደያ ያለው አዳራሽ። ላቀ ብለኸ ሊቅን ተመልከት።

ምርፋቆች፡ መቀመጫዎች።

ምርፋቆች፡ በምርፋቅ የሚኖሩ መነኮሳት ጸላዮች።

ምሸሽ፡ መስፈሪያ ሦስተ ፈጅ። 

ምሸጋ፡ ዐጠራ/ከበባ (የመመሸግ ሥራ) ።

ምሽሮ፡ የቍስል ስም (የማይሽር መርዘኛ ቍስል ነቀርሳ የሰውን ዐንገት የሚበሳ የሚነድል "ምን ሲል ሽሮ ማለት ነው") ።

ምሽት/ምሼት (ምሴት)፡ የፀሓይ መግባት (ሠርክ ከ፲፪ እስከ ሌሊቱ ፩ ሰዓት) ። 

ምሽጋት፡ ምሰት/ዕርድነት። 

ምሽግ (ጎች)፡ የተመሸገ ዐጥር/ካብ ያሸዋ ክምር ያለበት ዕርድ/ፈፋ/ጕድባ/ዐምባ (የወታደር መመሰፂያ) ። በግእዝ "ፍሥሕ" ይባላል (ሰቈ፪. ፰) ።

ምሽጥ፡ የተመሸጠ (ልጥስ) ። 

ምቀን፡ ቅናት። 

ምቀኛ (ቀናኢ)፡ የተመቀኘ/የሚመቀኝ (ቀናተኛ) ። (ተረት)፡ "ምቀኛ ጠላቱን ይተክል ራሱን ይነቅል"።

ምቀኛ አታሳጣኝ፡ አላበጀኸም የሚለኝን።

ምቀኝነት፡ ምቀኛ/ቀናተኛ መኾን (፩ሳሙ. ፲፰፥፱፡ ማር. ፯፥፳፪) ። 

ምቀኞች፡ ቀናተኞች።

ምቅ፡ የማቀቀ/የለፋ። 

ምቅማጥ (ጦች)፡ ዝኒ ከማሁ፡ ወንበር (ነባሪ) ።

ምቅቅ አለ፡ ልፍት አለ።

ምታታም/ምታተኛ፡ ምታት አድራጊ/አስማተኛ።

ምታት (ምትሀ)፡ ለቅርብ ወንድ የሚነገር ትእዛዝ ኣንቀጽ ("አንተ አሽከር ይህች ገረድ አጥፍታለችና ምታት") ።

ምታት (ምትሀት)፡ ያልኾነውን የኾነ አስመስሎ የሚያሳይ ድግምት። 

ምታት (ምትሀት/ጽላሎት)፡ እንደ ሕልም እንደ ጥላ ታይቶ የሚጠፋ (ተለዋዋጭ ነገር ረቂቅ ሰይጣናዊ ሥራ ያይጥ ካራ መታጠቅ የሰንበሌጥ መፈለጥ የመሰለው ኹሉ) ።

ምታት፡ የራስ ዕመም በሽታ (ከፀሓይ/ከሐሞት የተነሣ የሚመጣ - "ራስ ምታት" እንዲሉ) ።

ምታት፡ ጋኔን/ሰይጣን/መንፈስ ርኩስ። 

ምት (ምቱህ)፡ የተመታ (በትር ያረፈበት) ።

ምት፡ መምታት (የበትር አሠር - "ከበሮ ምት" እንዲሉ - በገና ምት፡ ድርደራ - መሰንቆ ምት፡ ክርከራ) ።

ምት፡ ባል የሴት አሳዳሪ (ግእዝ) ። 

ምትትስ፡ መነከሻ።

ምትትፍ፡ መንፊያ።

ምትኩ፡ የሰው ስም ። 

ምትኬ፡ የወንድና የሴት ስም ("ኩ" የች "ኬ" የቋሚ ዝርዝር ነው) ።

ምትክ (ኮች)፡ የተተካ ወኪል ቶፋ...ምትክ ለውጥ ፈንታ ካሳ ። 

ምትጥር፡ መቈረጫ።

ምቹ፡ የተመቸ/የደላ (ወፍራም ግላስ ጊዜ - ማቴ. ፳፮፥፲፮ - "ለም አገር እንደ ኢትዮጵያ ፀሓዩና ዝናሙ ብርዱ በልክ የኾነ" - ኦሮ ወዳጁን "ምቹ" ወላሞ ሚስቱን "መቼ" እቱን "ምቼ" የሚሉት ከዚህ ጋራ በምሥጢር ይገጥማል) ።

ምቹነት፡ ምቹ መኾን። 

ምቻደር (ምች ዐደር)፡ በሰውነት ያደረ የምች ጠንቅ አየር ሲለዋወጥ የሚነሣ - "ደረቀ" ብለኸ ደረቅን እይ) ።

ምቻደር፡ የምች ጠንቅ፡ ሙታ።

ምች፡ ዕመም (ከነፋስ/ከፀሓይ/ከረቃ የሚመጣ በሽታ ትኵሳት ግርፋት - 

ምቾት፡ ድሎት፡ (መቸ) ።

ምቾት፡ ድሎት/ተድላ። 

ምነ፡ በላ (በምንጃር ውስጥ ያለ ቀለበት) ።

ምነሻ (ምን ነሻ)፡ ቃለ አጋኖ።

ምነና፡ ንቀት።

ምነኻ (ምን ነኻ)፡ ቃለ አጋኖ። 

ምነዋ፡ ቃለ አጋኖ።

ምነው (ምን ነው)፡ "ምነው እንዲህ ማድረግሽ?"

ምነው፡ የሐዘንና የጸጸት ቃል። "እበላ ብዬ ተበላኹ፡ ምነው ሳልበላ በቀረኹ"። 

ምነዬ፡ ምንጊዜ። 

ምኑ ቅጡ፡ ዐመለ ቢስ ሰው። 

ምኑ፡ የተዘምዶ ጥያቄ፡ "ያ ሰው ለእከሌ ምኑ ነው?"

ምኑና ምኑ፡ ያልተሳካ ጕዳይ። "ምኑና ምኑ ተይዞ?" እንዲሉ።

ምኑን፡ የገቢር ተሳቢ። "አቶ እከሌ ምኑን ዐመመው?"

ምኒልክ (ዳግማዊ ምኒልክ)፡ በ፲፰፻፹፪ ዓ.ም. የነገሡ የኢትዮጵያ ንጉሠ ነገሥት ስም፡ እሳቸውም በ፲፰፻፹፰ ዓ.ም. በአድዋ ጦርነት ጣሊያንን ድል አደረጉ። ፳፬ ዓመት ነግሠው በ፲፱፻፮ ዓ.ም. ሞቱ።

ምናለበት (ምን አለበት)፡ "ሐሰትን ትቶ እውነትን ቢናገሩ ምናለበት?"

ምናልባት (ምን አልባት)፡ ንኡስ አገባብ (ያደጋ ማስጠንቀቂያ) ። "ይኾን አይኾን" ማለት ማመንታት (የጥርጥር ቃል - ኤር. ፭፥፬፡ ፳፮፥፲፫) ። "ምናልባት ቢሰበር ዐናት ቅቤ ሻ ለመተኰሻ"። 

ምናልባት፡ የጥርጥር ቃል፡ ምን። 

ምናምን (ምን አምን)፡ ከንቱ የማይረባ ጣዖት (ኢዮ. ፵፩፥፩፡ ኤር. ፲፫፥፯፡ ፩ቆሮ. ፲፥፲፪፡ ፪ጢሞ. ፪፥፲፮) ።

ምናምን፡ የማይረባ፡ ምን። 

ምናምንቴ፡ የምናምንት ዐይነት (ነውረኛ) ።

ምናምንቴነት፡ ምናምንቴ መኾን (ልክስክስነት) ።

ምናምንት፡ ዝኒ ከማሁ ለምናምን። 

ምናምንነት፡ ምናምን መኾን (ኢዮ. ፲፭፥፴፩) ።

ምናምኖች፡ ምናምንቴዎች (ነውረኞች/ልክስክሶች - ፪ዜና. ፲፪፥፯፡ ኢሳ. ፴፬፥፲፪፡ ኤር. ፲፥፲፭) ።

ምናቦ፡ የሚያምር ጕልማሳ። መነደበ፡ 

ምናቸው፡ "ለነርሱ ምናቸውም አይዶል"።

ምናችን፡ "ይህ ሰው ለኛ ምናችንም አይዶል (አናውቀውም፡ ባጋም/በቀጋ አይዘመደንም)"። በነባር አንቀጽ ሲሳብ

ምናችኹ፡ "ለናንተ ምናችኹም አይዶል"።

ምናኔ፡ ዝኒ ከማሁ። ምነና ያማርኛ ምናኔ የግእዝ ነው።

ምናኔ፡ የቅጫም ስም፡ እንደ ሞያሌ ውስጥ ለውስጥ እየኼደች እግር የምታበላሽ ቅጫም።

ምናውቅልሽ፡ የእንቆቅልሽ መልስ። ደቂቅ አገባቦች እንደ በ/ከ/ስለ መነሻ እየኾኑት ሲነገር፡ እንደ ምን/በምን/ከምን/ስለ ምን ይላል።

ምናውቅልኸ (ምን ዐውቅልኸ)፡ የእንቆቅልኸ መልስ።

 ምናውዬ (ምን አውዬ)፡ ሥራ ፈት።

ምናገባሽ፡ "ምን ዶለሽ አንቺን?" 

ምናገባት፡ "ምን ዶላት እሷን?" 

ምናገባቸው፡ "ምን ዶላቸው እነሱን?" 

ምናገባችኹ፡ "ምን ዶላችኹ እናንተን?" 

ምናገባን፡ "ምን ዶለን እኛን?" 

ምናገባኝ፡ "ምን ዶለኝ እኔን?" 

ምናገባኽ፡ "ምን ዶለኸ አንተን?" 

ምናገባው (ምን አገባው)፡ "ምን ዶለው/ምን ጨመረው እሱን?"

ምናግዶኝ፡ "ምን አጥሞኝ?" 

ምናግዶኽ (ምን አግዶኽ)፡ "ምን አጥሞኸ?"

ምኔ፡ የኔ ምን። "ምኔም አይዶል"። 

ምኔት (ግእዝ)፡ ገዳም (የመነኵሴዎችና የመነኵሲቶች መኖሪያ) ። "አበ ምኔት/እመ ምኔት" እንዲሉ።

ምን (ምንት)፡ ለቈሳቍስና ላልታወቀ ነገር ለሰውም የጥያቄ ንኡስ በቂና ቅጽል። በዘርፍነት ሲነገር "በምን ምክንያት?" ይላል።

ምን (ሞኘ)፡ 

ምን መጣ፡ በቂ።

ምን ምንኛ፡ እንዴት እንዴት። "ምን ፈቀረኝ፡ ምንኛ ወደደኝ (ወደድኩት)!"

ምን ሰው ነው፡ ቅጽል።

ምን ሲዘረዘርና በነባር አንቀጽ ሲያሳስር ለሰውም ጥያቄ ይኾናል።

ምን ቈረጠኝ፡ በቂ።

ምን ቈርጦት፡ በቂ።

ምን፡ በበቂነት ከአንቀጽ በቅጽልነት ከስም ጋራ ቀድሞ እየገባ ሲነገር

ምን ተስኖት፡ የሰው ስም፡ "ምን አቅቶት?" ማለት ነው።

ምን ተዳዬ (ችን)፡ ግድ የለም። "አገራችን ቈላ ዕርሻው በደጃችን፡ ያ ቢሾም ያ ቢሻር እኛ ምን ተዳችን?"

ምን ትችል እግዚአብሔር፡ ቃለ አንክሮ። መነሻው አ ከኾነ አንቀጽ ጋራ ሲነገር።

ምን ትዋብ፡ የሴት ስም፡ "ምን ምንኛ እንዴት ታምር!"

ምን ቸገረኝ፡ "ምን ዐጣኹ?"

ምን አለ፡ "ምን ተናገረ?" (ጥለ) "ምን አለ?" "ባቤት ምን አለ?" ምን ነበረ በቂ። 

ምን ኵሉ፡ የምጥዋ መንደር። "ምን ከፋው/ምን ባሰው?" "ምን ከፋኸ/ምን ባሰኸ?" "ምን ከፋኝ/ምን ባሰኝ?" 

ምን ያኸል፡ ስንት።

ምን ይዋብ (አባ ምን ይዋብ)፡ የጨዋታ ፈላስፋ። ዐጤ ምኒልክ በቆብ ላይ ልጅ ወልደኻል ሲሉ ሰምቻለኹ፡ ልጅኸ የታል ቢሏቸው፡ ዝኆን ዐደን ኼዷል ኣሉ። በዚህ ምክንያት በጥፊ ቢያስመቷቸው፡ "ምነው የኔታ ምኒልክ ቈላው ባጠፋ ደጋው መወረሩ" አሉ ይባላል። ከዚህ የተነሣ እወህኒ ቤት ከገቡ በኋላ ንጉሡ "በስሜ እንጀራ ይብላ" ብለው ቢፈቷቸው፡ በየመኳንንቱ ቤት እየዞሩ ስለ ቅዱስ ምኒልክ እያሉ ይለምኑ ዠመር፡ ስለዚህ ተይዘው እንጉሡ ፊት በቀረቡ ጊዜ፡ "ምነው አንተ የመኳንንት መሣቂያ አደረግኸን?" አሏቸው። ልማዳችን ስለ ማሪያም ስላቦ ነበረ፡ ነገር ግን ጃን ሆይ በስሜ እንጀራ ይብላ ብለውኻል አሉኝ! ከዚያዲያ ምን ልበል ብለው መለሱ ይባላል። 

ምን ይዋብ፡ የሰው ስም፡ "ምን ምንኛ እንዴት ያምር!"

ምን፡ ገቢርና ተገብሮ ይከታል። "ምን መጣ? ምን ጠጣ?"

ምን ገዶ፡ በቂ፡ "ምን ቸግሮ?" "ምን ገዶኝ/ምን ቸግሮኝ?" ምን ጊዜ፡ ቅጽል።

ምን ጊዜም፡ ም ዋዌ ነው። 

ምንመና፡ ስመና/ስልሰላ።

ምንም (ምንትኒ)፡ ም ዋዌ ነው።

ምንም፡ ምንጭ የበዛበት ስፍራ።

ምንም በሙቱ፡ ዐራድማ ሸምቱ። "ምንም ብቀጥን ጠጅ ነኝ፡ ምንም ቢከፋ ዘመድ፡ ምንም ቢጠም መንገድ፡ ምንም ብጠላው በወንድሜ ግንባር ደም አልይበትም። ምንም ብታፈገፍጊ ከግድግዳ አታልፊም።"

ምንም ቢኾን፡ ምንም ቢደረግ፡ ጭራሽ ፈጽሞ (የመጣ ቢመጣ) ።

ምንም፡ ንኡስ አገባብ፡ ምን። 

ምንም አልኾነ፡ አልተነካም/አልታመመም።

ምንምን (ምንም ምን)፡ አንዳች ጥቂት (ኢዮ. ፲፭፥፴፩) ። 

ምንምን አለ፡ ስምን አለ።

ምንምን፡ አንዳች፡ ምን። 

ምንምንጭ፡ የምንጭ ምንጭ (ብዙ ምንጭ) ።

ምንሽር፡ የነፍጥ/የጠመንዣ ስም። (ግጥም)፡ "በለው በምንሽር እንዳይሞት እንዳይሽር"። ምንሽር ምን ይሽር ማለት ይመስላል። 

ምንሾ፡ ቅዘን/ተቅማጥ/ሻታ (በመጥፎ ምግብና በብርድ በተስቦ ምክንያት የሚነሣ ብዙ ጊዜም በሽተኛውን የሚያስነሣ - ማቴ. ፬፥፳፫, ፳፬)

ምንሾተቅማጥ፡ ነሣ። 

ምንቂያም፡ የምንቅ (ባለምንቅ) ። 

ምንቅ ምንቅ አለ፡ ብዙ ጊዜ ውዝውዝ አለ።

ምንቅ አለ፡ ንቅንቅ አለ። 

ምንቅ፡ የተመነቀ (ነቅናቃ/ወዝዋዛ) ። 

ምንተ (በእንተ)፡ ስለ። "ምንተ ማርያም መሐረነ ክርስቶስ" እንዲሉ ባልቴቶች። አለቅሶስን እይ።

ምንተ ዕፍረት፡ ስለ ዕፍረት (ይሉኝታን ስለ ማፈር) ።

ምንተፋ፡ ቅሚያ/ንጥቂያ።

ምንትስ (ሴ)፡ አንድ ነገር። 

ምንትስ፡ አንድ ነገር፡ ምን።

ምንትዋብ፡ የሴት ስም፡ ምን። 

ምንትፍ፡ የተመነተፈ/የተቀማ። 

ምንቸት አብሽ (የምንቸት አብሽ)፡ የወጥ ስም (በቀይ ሽንኵርትና በአብሽ ተቍላልቶ በምንቸት የሚሠራ የደቃቅ ሥጋ ወጥ) ። ቋንጣ ቢኾን ተወቅጦ ርጥብ ቢኾን ተከትፎ ነው።

ምንቸት፡ የሸክላ ዕቃ ስም (ያፍላልና የማሰሮ መካከለኛ የምድጃ መሣሪያ፡ ወጥ መሥሪያ/ንፍሮ/እንቀት/ገንፎ መቀቀያ/ማብሰያ) ። "የጐመን ምንቸት ውጣ፡ የገንፎ ምንቸት ግባ" እንዲሉ ሴቶች። (የንጨት ምንቸት)፡ ራሱ አይድን ሌላ አያድን።

ምንቸቶች፡ ከማሰሮ የሚበልጡ የሸክላ ዕቃዎች (ዘኍ. ፬፥፲፬፡ ኤር. ፶፪፥፲፰) ። (ተረት)፡ "ጋኖች ዐለቁና ምንቸቶች ጋን ኾኑ"።

ምንችክ አለ፡ እድፍ አለ (ታጥቦ አይጠራ ችኮ ኾነ) ።

ምንችክ፡ የመነጀዘ/ያደፈ። 

ምንችክ፡ የተመነቸከ (ንዝንዝ) ። 

ምንችክችክ አለ፡ ጨቅጫቃ ኾነ።

ምንና ምን፡ የተዘምዶ ጥያቄ። "እከሌና እከሌ ምንና ምን ናቸው?"

ምንን (ምኑን)፡ የተናቀ (መናኛ) ። 

ምንንቲያኽ (ምንት እንቲኣከ)፡ ያንተ ምንድነው? "ዕንካ ስላንቲያኸ በምንንቲያኸ" እንዲሉ ልጆች።

ምንኛ፡ እንዴት፡ ምን። 

ምንኛ፡ የምን እንዴት (መዝ. ፻፴፫፥፳) ። 

ምንኵስና፡ ዝኒ ከማሁ፡ ምንኵስና የግእዝ ስለ ኾነ መነኵሴነት የምንኵስና ፍች ነው። ቅጡም የምንኵስና ነው እንዲሉ።

ምንኸ፡ "ላንተ ምንኸም አይዶል"። 

ምንዘራ፡ ሸረፋ/ብተና/ዝርዘራ።

ምንዛሪ፡ ለውጥ/ግዥ። የአንዱ ብር ከዚህ በላይ እንደ ተነገረው ነው። ፩ አላድ ፪ ሩብ፡ ፩ ተሙን ፰ መሐልቅ፡ ፩ ሩብ ፬ መሐልቅ፡ ፩ መሐልቅ ፪ ቤሳ ነው።

ምንዝረኛ፡ ሴሰኛ/ቅንዝረኛ/ዝሙተኛ/አመንዝራ/ባለምንዝር/ምንዝራም።

ምንዝር ማለት አንድ አባት ብዙ ልጅ መውለዱንና ከውጭ የመጣ ዲቃላን የርስትን መከፈል ያሳያል። ዝሞትንና ባላንጣን እይ።

ምንዝር፡ ሴሰን/ቅንዝር/ዝሙት/ሽርሙጥና (ሆሴ. ፪፥፬፡ ዮሐ. ፰፥፫-፬፡ ራእ. ፲፯፥፬፡ ፲፰፥፫) ።

ምንዝር፡ የርስት አለቃ ወንድምና እኅት። "አለቃና ምንዝር" እንዲሉ። 

ምንዝር፡ የተመነዘረ/የተሸረፈ ገንዘብ። 

ምንዝርነት፡ ምንዝር መኾን (ርስት ተካፋይነት) ።

ምንዝርነት፡ ሸርሙጣነት/አመንዝራነት።

ምንዝርና፡ ቅንዝርና (ሚክ. ፩፥፯) ።

ምንዣኸ (ምንዛህ)፡ ዝኒ ከማሁ! የተመነዠኸ/የተመሰኳ (በመንጋጋ የላመ የሣር/የቅጠል ልንቅጥ) ። (በምንዛህ ዘይቤ ቢፈቱት የምንዣኸ መርማ ወዳፍ ማውጫ ኹለተኛ ጕረሮን ያሳያል። ምንዣኸ ቅጽልና ጥሬ ይኾናል።

ምንዣኻም፡ ምንዣኸ ያለው ከብት። 

ምንዥኸ፡ ዕኝክ ልዝብ።

ምንይዋብ፡ የሰው ስም፡ ምን።

ምንደኛ (ኞች)፡ ምንዳ ያለው (ባለምንዳ በምንዳ የሚሠራ) ።

ምንዳ (ምንዳእ)፡ እረኛ/ገበሬ/አሽከር/ሎሌ/ገረድ ባመት የሚቀበሉት የሥራ ዋጋ (ጥሩ/ታደፍ/እኸል/አሞሌ/ልብስ ሥራ ማስኬጃ ደመ ወዝ - "መና" በ ተወራራሽ ስለ ኾኑ በምንዳ ፈንታ ብንዳ/ብንደኛ እየተባለ ተጽፎ ይገኛል - ዮሐ. ፲፥፲፪, ፲፫ - ምንዳ ዬ፡ የወንድና የሴት መጠሪያ ስም) ።

ምንዳቤ፡ ችግር ሰውን በቀጠና/በረኃብ ብዛት የሚመታ/የሚያጐሰቍል።

ምንድር (ምን ድር)፡ ምን የደራ/የተለመጠ (ምን ዐይነት ድር ያሠኛል) ።

ምንድር ነሽ፡ "አንቺ ምንድር ነሽ?" 

ምንድር፡ ነና ረ ተወራራሾች ስለ ኾኑ "ምንድን" በማለት ፈንታ ምንድር ይባላል። በነባር አንቀጽ እየተሳበ በ፰ ሰራዊት ሲዘረዘር—

ምንድር ነን፡ "እኛ ምንድር ነን?" 

ምንድር ነኝ፡ "እኔ ምንድር ነኝ?" 

ምንድር ነኸ፡ "አንተ ምንድር ነኸ?" 

ምንድር ነው (ምንድን ነው)፡ (፪ቆሮ. ፲፪፥፲፫) እሱ ምንድር ነው።

ምንድር ናት፡ "እሷ ምንድር ናት?" 

ምንድር ናቸው፡ "እነሱ ምንድር ናቸው?"

ምንድር ናችኹ፡ "እናንተ ምንድር ናችኹ?" ማለቱን ያሳያል። ሲበዛም ምንድሮች ይላል። ነጥብ አግብቶ ርንአላልቶ ሲጻፍ ግን ትርጓሜው ሌላ ይኾናል።

ምንድር፡ የተመነደረ መንደር የኾነ። 

ምንድብ አደረገ፡ መነደበ። 

ምንድብ፡ ዝኒ ከማሁ (ቍርጥ ምድ) ።

ምንድነሽ፡ "አንቺ ምንድነሽ?" 

ምንድነን፡ "እኛ ምንድነን?" 

ምንድነኝ፡ "አኔ ምንድነኝ?" 

ምንድነኸ፡ "ኣንተ ምንድነኸ?" 

ምንድነው (ምንድን ነው)፡ እሱ ምንድነው?

ምንድናት፡ "እሷ ምንድናት?" 

ምንድናቸው፡ "እነሱ ምንድናቸው?" 

ምንድናችኹ፡ "እናንተ ምንድናችኹ?" ይላል። ሲበዛ ምንድኖች ያሠኛል። ምንድርን ተመልከት።

ምንድን (ምን)፡ የጥያቄ ንኡስ አገባብ። በነባር አንቀጽ እየተሳበ በ፰ ሰራዊት ሲዘረዘር፤

ምንድን ምንድር፡ ፪ቱንም በየስፍራቸው ተመልከት።

ምንድግ፡ የተመነደገ/የተነጠቀ/የተቀማ።

ምንጃር (ምን ገዓር)፡ ካዋሽ በስተግራ ያለ አገር (ውሃ አልባ) ።

ምንጃሮች፡ የምንጃር ሰዎች/የምንጃር ተወላጆች።

ምንግል አለ፡ ንግል አለ/ተመነገለ።

ምንግል አደረገ፡ መነገለ።

ምንግል፡ የተመነገለ (ንግል) ።

ምንግግ፡ የተመነገገ (በመንጋጋው የተያዘ/የታሰረ) ።

ምንጠራ/ምንጣሮ፡ ቅጠል ጠረጋ/ዐጠባ/ገረፋ።

ምንጣፍ፡ ሞኝ/ቂል ሰው/ጅል (የሰው ታናሽ) ።

ምንጣፍ፡ በቁሙ ቍርበት/ጀባ/ዳባ/ጀንዲ/ስጋጃ/ሰሌን/ኬሻ (መዝ. ፻፴፱፥፰)

ምንጥር አደረገ፡ ጥርግ/ዕጭድ/ግርፍ/ዕጥብ አደረገ።

ምንጥር፡ የተመነጠረ/የተጠረገ/የታጠበ።

ምንጥቅ አደረገ፡ ንጥቅ አደረገ/መነጠቀ።

ምንጥቅ፡ የተመነጠቀ/የወጣ። 

ምንጭ (ጮች)፡ የመነጨ/የፈለቀ ውሃ (ጠበል/ፈሳሽ - ኢሳ. ፲፪፥፫፡ ኤር. ፶፩፥፴፮፡ ዮሐ. ፬፥፮-፲፡ ፲፩፥፳፪-፲፬) ።

ምንጭራም፡ ከንፈራም (ምንጭረ ትልቅ) ።

ምንጭር (ሮች)፡ የከንፈር ስም (ላይኛ የከብት ከንፈር ለሰውም ይነገራል። "እከሌ ተናደደና ምንጭሩ ድብን አለ") ።

ምንጭር (ትግ)፡ ዐጪር ዥብ።

ምንጭር ቈራጭ፡ ምንጭርን የሚቈርጥ ባለል ታማኝ።

ምንጭር አደረገ፡ ብትን አደረገ። 

ምንጭር፡ የከንፈር ጠጕር። "ምንጭር ቈራጭ" እንዲሉ።

ምንጭርር (ሢራይ)፡ የቅጠል ስም (እንጭብር ጭብር፡ ሥሩ ቀጥቅጠው ሲያደርቁት ነጭ ጭራ መንከሪያና ቀይ ዐለላ ይኾናል) ። ዝኀንንን እይ።

ምንጭርጭር አደረገ፡ ብትንትን አደረገ።

ምንጭርጭር፡ የተመነጫጨረ (ብትንትን) ።

ምንጭቅ አደረገ፡ ምንጥቅ አደረገ። 

ምንጭቅ፡ የተመነጨቀ/የተመነጠቀ። 

ምኖች፡ ምንድኖች/ምንድሮች። 

ምኗ፡ "ይኸ ለማሪያም ምኗ ነው?" 

ምእላድ፡ (ዶች)፡ መሰብሰቢያ፡ መከማቻ፡ ቤት፡ ማደሪያ ።ሰዎች፡ ኹሉ፡ በየምእላዳቸው፡ ገቡ።

ምእላድ፡ በቃል፡ መጨረሻ፡የሚመጣ፡ ፊደል፡ ያ፡ ኑ፡ ና፡ ን፡ እነት፡ ሽ፡ ታ፡ ት፡ ዎች፡ ናቸው፡ አገባባቸውን፡ በምአላድ፡ ተመልከት፡ ቍጥር፡ ፲፫ ።

ምእመን፡ አማኝ፡ ታማኝ፡ ክርስቲያን። ሲበዛ፡ ምእመናን፡ ናት፡ ይላል።

ምዕራብ፡ የጀንበር መግቢያ መጥለቂያ (በምሥራቅ አንጻር ያለ ስፍራ - ፪ኛ የምድር ማእዘን - ባ፲፪ ሰዓት በሠርክ የሚቀላ ደም የሚመስል ") ።

ምዕራብ፡ የጀንበር መግቢያ፡ ዐረበ።

ምዕራብ፡ የፈረንጅ አገር (ምዕራብነቱ ለእስያ ነው ") ።

ምዕራቦች፡ መጥለቂያዎች (የምዕራብ ሰዎች ፥ ፈረንጆች ") ።

ምዕራፍ (ፎች)፡ የቃል የንባብ ማረ ፊያ (ዐልፎ ዐልፎ በየመጻፉ ውስጥ ምዕ ራፍ ፩ ምዕራፍ ፪ እያለ ይገኛል ") ።

ምዕራፍ፡ ዐይነ ገመድ ኹለት ሺ ክንድ ("(ማቴ. ፭፥ ፵፩)" - ፈረንጆች ኪሎ ሜትር ይሉታል ") ።

ምዕራፍ፡ የሬሳ ማሳረፊያ ። (፯ ምዕ ራፍ)፡ ጕዞ ፍታት (የ፯ቱ መንገደ ሰማይ የ፯ቱ ጊዜያት - ምሳሌ - በግንዘት የተሠራ ፍጹም የሙታን ጸሎት - መዝ. ፻፲፱፥ ፻፷፬) ።

ምዕራፍ፡ የፈረስ መጋለቢያ የጕልማ ሶች መሮጫና መሽቀዳደሚያ ሜዳ ጫፍ (ስሳ ግመል አተርትሮ የሚቆምበት በማየት ወንድ ከሴት የሚለይበት መንገድ ስፍራ - ሉቃ. ፳፬፥ ፲፫፡ ዮሐ. ፮፥ ፲፱፡ ፲፩፥ ፲፰፡ ራእ. ፲፬፥ ፳) ። በጽርእ ስታዲዎን ይባላል ።

ምእዙን ፣ አራት፡ ገጽ፡ ያለው፡ ዕቃ፡ ሥራ፡ ቦታ፡ 

ምዕዛል (ምሕዛል)፡ ዝኒ ከማሁ (የሚያስተዛዝሉት ዜማ ") ።

ምዕዳን (መዐደ)፡ ምክር (የምክር ቃል።)

ምከታ፡ ክለላ/መመከት። 

ምኵራብ፡ መስጊድ፡ የጣዖት ቤት፡ የአይሁድ መቅደስ/ቤተ ጸሎት/ታላቅ አዳራሽ። ዘሩ በግእዝ ኰረበ ነው።

ምኵራብ፡ ያርባ ሑዳዴ ፫ኛ ሳምንት። 

ምክር፡ በቁሙ፡ መካሪ ለተመካሪ የሚሰጠው ጠቃሚና ጐጂ ነገር፡ ይኸውም ክፉና በጎ ነው።

ምክር ቤት፡ ሕግ መምሪያና መወሰኛ።

ምክት፡ የተመከተ፡ ቅይድ፡ ግርዶ፡ ከለል።

ምክቶሽ፡ ልጆች/ጕልማሶች እጃቸውን በግንባራቸው ላይ እየመከቱ የሚጫወቱት የኳስ ጨዋታ።

ምክነት፡ መካንነት።

ምክኛት (ምክንያት)፡ ሰበብ፡ መነሻ። 

ምዘና፡ ሰፈራ፡ ምጠና። 

ምዛ፡ (ትግ፡ ምዛዕ)፡ ምናምን። ግዛን፡ ተመልከት ። 

ምዛ፡ ግእዝ፡ መዝሐ፡ ካለው፡ የወጣ፡ ይመስላል ። 

ምዝ፡ የተመዘዘ፡ የወጣ፡ ንቅል። 

ምዝላል፡ መሎጊያ ("የሳንሳ መያዣ") (ግእዝ) ። 

ምዝላት ፫ኛ፡ አያት፡ ዘለለ። 

ምዝላት፡ የትውልድ ዘለላ ("፮ኛ አያት") ። 

ምዝመዛ፡ የመመዝመዝ፡ ሥራ፡ መዘዛ። 

ምዝምዝ ፣ የተመዘመዘ፡ የተሳበ፡ ምዝ፡ ረዥም፡ ክር፡ ጥርስ። 

ምዝምዝ፡ አደረገ፡ መዘመዘ። 

ምዝምዝ፡ ወርቅ፡ እንደ፡ ዘንግ፡ የኾነ፡ የወርቅ፡ ሽቦ፡ ክብ፡ እንክብል፡ ያይዶለ፡ ("መዝ. ፲፱፡ ፲፡ ፳፩፡ ፪, ፫፡ ማሕ. ፭፡ ፲፩, ፲፭፡ ዳን. ፪፡ ፴፪") ። 

ምዝራቅ)፡ ረዥምና፡ ቀጪን፡ ዐንካስ፡ ሽብዳ፡ መውጊያና፡ ምሶ፡ መንቀያ፡ መኾኑን፡ ያሳያል። በግእዝም፡ ምዝራቅ፡ ጦር፡ ማለት፡ ነው ።

ምዝቅ፡ አደረገ፡ ንቅል፡ አደረገ። 

ምዝቅ፡ የተመዘቀ፡ ንቅል። 

ምዝብር፡ (ምዝቡር)፡ የተመዘበረ፡ የፈረሰ፡ ፍርስ። 

ምዝብር፡ አለ፡ ፍርስ፡ አለ። 

ምዝን፡ የተመዘነ፡ የተለካ፡ የተሰፈረ፡ የተመጠነ ። 

ምዝዝ፡ አደረገ፡ ንቅል፡ አደረገ፡ 

ምዝገባ፡ እመዝገብ ማግባት ። 

ምዝግብ፡ የተመዘገበ ("በመዝገብ ው ስጥ የተጻፈ ያለ") ። 

ምዝግዝግ፡ ውዝግዝግ፡ እንዝግዝግ፡ የንጨት፡ የብረት። 

ምዥልግ፡ (ዘለገ)፡ ያሣ፡ ስም፡ ዘለግ፡ ያለ፡ ጢማም፡ ዓሣ፡ ክንፍ፡ አልባ፡ ከግልገል፡ የሚያንስ፡ ገላው፡ ለስላሳ። ሲበዛምዥልጎች ይላል። 

ምዥረጣ፡ ነቀላ፡ መዘዛ። 

ምዥራጥ፡ (ጦች)፡ ምዝራጥ፡ 

ምዥርጥ፡ አደረገ፡ ንቅል፡ ምዝዝ፡ አደረገ ። 

ምዥርጥ፡ የተመዠረጠ፡ የተነቀለ፡ ንቅል ። 

ምየዳ፡ ብጠራ፡ ነቀሳ። 

ምይድ； የተመየደ፡ ብጥር። 

ምደባ፡ ድልደላ፡ ውሰና፡ ድንገጋ። 

ምዳቋ (ምዳቍ)፡ የዱር ፍየል ("ሲ ኼድ መር መር እያለ ምድርን የሚደቃ ሲበዛ ምዳቆች ይላል") (ሠቈ. ፩፡ ፯) ። 

ምዳቋ የዱር፡ ፍየል፡ ደቃ። 

ምዳቤ፡ ዝኒ፡ ከማሁ፡ ውሳኔ፡ ድንጋጌ። 

ምድመዳ፡ ቈረጣ፡ ጠረጋ፡ ድልደላ፡ 

ምድማጅ፡ ጥራጊ፡ ቅጠላቅጠል፡ ጕድፍ።

ምድምድ፡ አደረገ፡ ጥርግ፡ አደረገ፡ መደመደ ። 

ምድምድ፡ የተመደመደ፡ የተቈረጠ፡ የተጠረፃ፡ ቍርጥ፡ ድልድል፡ ትክክል ። 

ምድረ፡ በዳ፡ በረሓ፡ ባዶ፡ ጠፍ፡ አንዳች፡ የሌለባት፡ ("ኢሳ. ፴፭፡ ፩") ። ሲበዛ፡ ምድረ፡ በዶች፡ ይላል፡ ("ሕዝ. ፴፮፡ ፬") ። 

ምድረ፡ ግቢ፡ በቤተ፡ መንግሥት፡ ዐጥር፡ ቅጥር፡ ውስጥ፡ ያለ፡ ስፍራ ። 

ምድረ፡ ፋይድ፡ ይህ፡ ዓለም። ፋይድ፡ ጣር፡ ጋርን፡ ያሳያል። በግእዝ፡ ፋውድይባላል ።

ምድሪቱ ምድሪቷ፡ ያች፡ ምድር፡ ("ራእ. ፲፪፡ ፲፯") ። 

ምድራክ፡ በራፍ ˓፡ ደረከ ።

ምድራክ ኸ (መድረክ)፡ በራፍ የደንፍ አጠገብ ። 

ምድራዊ፡ የምድር፡ በምድር፡ የሚኖር፡ ሰው፡ ወይም፡ ሌላ፡ 

ምድር፡ (ሮች)፡ በቁሙ፡ ከሰማይ፡ በታች፡ ያለች፡ የሚንቀሳቀስና፡ የማይንቀሳቀስ፡ ፍጥረት፡ ኹሉ፡ መገኛ፡ ያራቱ፡ ባሕርያት፡ መኖሪያ፡ በውሃ፡ ላይ፡ ተዘርግታ፡ በደንጊያና፡ ባፈር፡ የጸናች፡ ሥዕሏን፡ በግዜር፡ እጅ፡ ሲያዩት፡ ዕንቍላልና፡ ሎሚ፡ ይመስላል። እግዜር፡ ሰማይን፡ ያለባላ፡ አቆመ፡ ምድርን፡ ያለካስማ፡ ዘረጋ ። 

ምድር፡ መሬት፡ ዕርሻ። እከሌ፡ ምድሩን፡ አጋዛ፡ እንዲሉ። 

ምድር፡ መታች፣ ሴቲቱ፡ አንዳች፡ ገንዘብ፡ ሳይኖራት፡ ወዲያ፡ ወዲህ፡ ብላ፡ ለባሏ፡ ምግብ፡ አዘጋጀች 

ምድር፡ በካስማ፡ ትመታለች፡ ከነሐሴ፡ ፲፫፡ በላይ፡ መዋለሏ፡ ይቀራል፡ ትረጋለች ። 

ምድር፡ በወለደች፡ ነደደች፡ አዳምን፡ በወለደች፡ ከሰዶምና፡ ከገሞራ፡ ሰዎች፡ ጋራ፡ ተቃጠለች ። 

ምድር፡ ቤት (ቤተ፡ ምድር)፡ የምድር፡ ቤትመሬቱ፡ ተቈፍሮ፡ በምድር፡ ውስጥ፡ የተሠራ፡ ቤት። በበላዩ፡ ደርብ፡ ካለበት፡ ታችኛው፡ መዠመሪያው፡ ምድር፡ ቤት፡ ይባላል ። 

ምድር፡ ቤት፡ በዚህ፡ ዓለም፡ የተሠራ፡ ቤት፡ ዐላፊ፡ ጠፊ። ቤትን፡ እይ። 

ምድር፡ ተንቀጠቀጠች፡ ራደች፡ ተናወጠች፡ ("መዝ. ፲፰፡ ፯") ። 

ምድር፡ ተፋችው፡ ከውስጧ፡ አውጥታ፡ አሽቀነጠረችው፡ ጣለችው ሬሳውን። 

ምድር፡ ትዞራለች፡ ሰው፡ መጠጥ፡ ጠጥቶ፡ በሰከረ፡ ጊዜ። 

ምድር፡ ትዞራለች፡ በ፳፬፡ ሰዓት፡ ሌትና፡ ቀን፡ በመሥመሯ፡ ላይ፡ አንድ፡ ጊዜ፡ ትዞራለች። ከዚህ፡ የተነሣ፡ ባሜሪካ፡ አገር፡ ሲነጋ፡ በሌላው፡ ዓለም፡ ይመሻል። የምትዞረውምከም ዕራብ፡ ወደ፡ ምሥራቅ፡ ነው፡ ይባላል። በፀሓይ፡ ዙሪያም፡ ፫፻፷፭፡ ከ፮፡ ሰዓት፡ ባመት፡ ትዞራለች፡ ይላሉ። ይህነንም፡ ምርምር፡ ያስተማረ፡ ጋሊሌዎ፡ የሚባል፡ ጣሊያን፡ ነው ። 

ምድር፡ አስጋጠ፡ ድል፡ ነሣ፡ አሸነፈ። 

ምድር፡ አበስ፡ ረዥምጐታታ ጭራ፡ ምድር፡ የሚጠርግ። አበሰን፡ ቀንድን፡ ሰማይን፡ ተመልከት። 

ምድር፡ ከዳችው፡ ድንገት፡ ወደቀ። 

ምድር፡ ዋጠችው፡ አሰጠመችው፡ አሠረገችው፡ ("መዝ. ፻፮፡ ፲፯") ። 

ምድር፡ ያዘ፡ ደከመ፡ አረፈቀ፡ ተጐለት፡ ተቀምጦ፡ ዋለ። 

ምድር፡ ደኅና፡ ዋይ፡ አለ፡ ፈጽሞ፡ ጠገበ፣ ታበየ፡ ኰራ፡ ምድርን፡ ለመርገጥ፡ ተጸየፈ፡ (በአየር፡ ኼደ)

ምድር፡ ፊት፡ የማያምር፡ ሰው ። 

ምድባሉ/ምድባባሉ፡ ጠንቋይ ዝግንትሉ (የቅኔ ቤት ዐማርኛ ነው) ። 

ምድን፡ የተመደነ፡ ሥርዐተኛ፡ ሥልጡን። 

ምድያም፡ መደረ፡ 

ምድያም፡ ያገር፡ የነገድ፡ ስም፡ ("ዘኁ. ፳፪፡ ፬, ፯") ። 

ምገዛ፡ ግዝገዛ፡ ክርከራ፡ ክርከማ፡ ቈረጣ ። 

ምግላል፡ ዝኒ ከማሁ (ብቻ መኾኛ መካነ ጸሎት) ። 

ምግል፡ ዋሻ፡ እንዲሉ። 

ምግመጋ፡ የመመግመግ፡ ሥራ። 

ምግምግ፡ የተመገመገ፡ የተሳበ፡ የተጐተተ፡ ጡት፡ ወይም፡ ወተት ። 

ምግባረ መልካም፡ ቸር፡ አብሊ/አጠጪ፡ ጧሚ/መጽዋች/ጸላይ/ሰጋጅ (ደግ ሰው)።

ምግባረ ሠናይ፡ የእግዚአብሔር ሥራ፡ በጎ አድራጎት።

ምግባረ እኩይ፡ የሰይጣን ሥራ፡ ክፉ አድራጎት።

ምግባረ ክፉ፡ እከየኛ ሰው።

ምግባር (ሮች)፡ ደግና ክፉ ሥራ፡ ደጉ የጽድቅ ክፉው የኵነኔ መግለጫ ነው። 

ምግዝ፡ (ግዙዕ፡ ውሡር)፡ የተመገዘ፡ ግዝግዝ፡ ክርክር፡ ክርክም፡ ቍርጥ፡ ሥንጥቅ ።

ምግጫ፡ ምግጠት፡ ሥራ፡ ፈትነት፡ ውስልትና ። 

ምጠና፡ (ምጣኔ)፡ መመጠን፡ ግምገማ ።

ምጡቅ፡ ረዥም። 

ምጣ፡ (ምጻእ)፡ የቅርብ፡ ወንድ፡ ትእዛዝ፡ አንቀጽ ፪ና ። 

ምጣታም፡ ምጣተኛ፡ መቅሠፍታም፣ አደገኛ፡ መከረኛ፡ ሁከተኛ 

ምጣት፡ (ምጽአት)፡ መምጣት፡ አመጣጥ ። 

ምጣት፡ ያምጣብኸ፡ በክፉ፡ ሰው፡ ላይ፡ የሚነገር፡ የባላገር፡ ርግማን። 

ምጣት፡ ድንገተኛ፡ ነገር፡ አደጋ፡ መቅሠፍት ።ከመጣ፡ ምጣቱ፡ ከወረደ፡ ማቱ፡ ያድነን፡ እንዲል፡ መራቂ፡ ሽማግሌ ። 

ምጣድ (ዶች/ምጽዓድ)፡ ዝርግ ጠፍጣፋ ሸክላ ("የንጀራ የዳቦ መጋገሪያ ዐምዛ ገበር እንኵሮ ምጣድ መጡብሽ ብረት ምጣድ እንዲሉ") ። 

ምጣጭ፡ ውሃ፡ የለሽ፡ ብላቶ፡ ዕኛኪ፡ የማር፡ ያገዳ፡ የሸንኰራገዳ ። 

ምጥ፡ (ምኅዕ)፡ በቁሙ፡ ጭንቅ፡ የመውለድ፡ ዕመም፡ ("ማቴ. ፳፬፡ ፰፡ ፩ተሰ. ፭፡ ፫") ። (ተረት)፡ ምጡን፡ ርሺው፡ ልጁን፡ አንሺው፡ በምጥ፡ ባጣሽ፡ በንግዴ፡ ልጅ፡ አላጣሽ። ምጥን፡ ለናቷ፡ አስተማረች። 

ምጥ፡ መጣ፣ ጭንቅኾነ፡ ተደረገ ። 

ምጥ፡ ማሪያም፡ በምጥ፡ ጊዜ፡ የምትደርስ፡ ማሪያም ። (በምጥ፡ ማሪያም፡ አለ)፡ አማጠነ። 

ምጥ፡ ዝኒ፡ ከማሁ። 

ምጥ፡ የተመጠጠ፡ ጥንቅሽ፡ የበግ፡ የፍየል፡ ቅልጥም፡ ደም፡ አበባ ። 

ምጥማጥ፡ ዝኒ፡ ከማሁ፡ ጥቍር፡ ሰው፡ 

ምጥን፡ ሴቶች፡ የሚሞቁት፡ ደቃቅ፡ የጪስ፡ ዕንጨት፡ ከብዙዎች፡ የሽቱ፡ ዛፎች፡ ተመጥኖ፡ የተቀመመ። 

ምጥን፡ ሹሮ፡ ጨውና፡ በርበሬ፡ ሽንኵርት፡ ቅመም፡ በያይነቱ የገባበት፡ ወጥ፡ የሚኾን፡ ሹሮ ። 

ምጥን ሽሮ)፡ ቅመም በያይነቱ እየተመጠነ የገባበት ሸ... ። የሹሮ ምስጢር ራብ ይሻራል (ይጠፋል) መጠጥ የጐዳው ልብ በፍትፍቱ ይሽራል (ይድናል) ማለትን ያሳያል ። "ዳቦን" ተመልከት ። (ሥዒርና ሥዒር)፡ በአማርኛ መተባበራቸውን አስተውል ።

ምጥን፡ የተመጠነ፡ መንገደኛ፡ የሚይዘው፡ ብትን፡ ድልኸ፡ (አፍርንጅ) ። 

ምጥንታ (ምሕፅና)፡ የሙጥኝ ማ ለት (ይግባኝታ ድወላ ከሰሳ ") ።

ምጥወታ፡ ምጽወታ፡ የምሕረት፡ ስጦታ ። 

ምጥዋ፡ (ጸውዐ፡ ምጽዋዕ)፡ የወደብ፡ ስም፡ በኤርትራ፡ ባሕር፡ ዳር፡ ያለ፡ የኢትዮጵያ፡ ወደብ፡ ደሴትነት፡ ያለው። መርከብ፡ በቆመ፡ ጊዜ፡ ተቀባይን፡ መጥሪያ፡ ስለ፡ ኾነ፡ በግእዝ፡ ምጽዋዕ፡ ተባለ ። 

ምጥጥ፡ አለ፡ ተመጠጠ፡ ዐለቀ። 

ምጥጥ፡ አደረገ፡ ጥጥት፡ ጭልጥ፡ ጭርስ፡ አደረገ፡ መጠጠ። 

ምጧተኛ፡ ምጿተኛ፡ (ኞች)፡ ምጧት፡ ወዳድ፡ በምጧት፡ ዐዳሪ፡ ተመጥዋች ።

ምጧት፡ ምጿት፡ ላጣ፡ ለሌለው፡ ለዕውር፡ ላንካሳ፡ ለደካማ፡ ላካለተ፡ ጐደሎ፡ ሠርቶ፡ መብላት፡ ለማይችል፡ የሚሰጥ፡ ገንዘብ፡ መፍቅድ። 

ምጫምጮ፡ ስለ፡ ኮሶ፡ የሚጠጣ፡ መድኀኒት፡ የቅጠል፡ ሥር፡ 

ምጭልስ፡ አለ፡ ልጥስ፡ አለ፡ ለጣሳ፡ ኾነ ። 

ምጭጭ፡ መጠመጠ፡ 

ምጭጭ፡ ምንም፡ ጭጭ። ጭጭን፡ እይ። 

ምጭጭት፡ በምድጃ፡ አጠገብ፡ ከግድግዳና፡ ከግንብ፡ ተጠግቶ፡ በመንበር፡ ምሳሌ፡ ከንጨት፡ ከጭቃ፡ የተሠራ፡ አራት፡ እግር፡ ያለው፡ ድስትና፡ ታናናሽ፡ ዕቃ፡ ማኖሪያ ።ዘለንጋን፡ ተመልከት። 

ምፀት (መፀ)፡ ቀልድ/ለግጥ/ቧልት/ተረብ (ነገረ ግልባጭ፡ በሬ ወለደ) ። "ያባ ደባ ደቦ ስልቻ ጤፍ ይቋጥራል፡ ባቄላ ያፈሳል። ዳኛና ሰሞነኛ ጸደቁ፡ ጦጣና ጕሬዛ ከዛፍ ወደቁ" እንደ ማለት ያለ።

ምጿት፡ ምጧት። መጽሐፍ፡ መጻፍ/መጣፍ (ጸሐፈ) ።

ሞ፡ (ምህወ፡ ማህው፡ ምሆ)، ከመስተዋት፡ ጭቃ፡ የተሠራ፡ ዕቃ፡ ዋንጫን፡ ጥዋን፡ ቅልን፡ የመሰለ፡ በዘመናችንም፡ ብርጭቆ፡ ጠርሙስ፡ ፋሽኮ፡ ብልቃጥ፡ ይባላል። 

ሞ፡ ብርሌ፡ (ቢረሌ፡ ማህው)፡ መስ ተዋትነት፡ ያለው፡ የመስተዋት፡ ብርሌ። ቅዱስ፡ ኤፍሬም፡ ሞ፡ ብርሌ፡ ይሠራ፡ ነበር። 

ሞ፡ የግስ፡ ባዕድ፡ መነሻ ፊደል። ፊለፈ፡ ሞጨለፈ፡ ለቀቀ፡ ሞለቀቀ ። 

ሞለለ (መለለ)፡ ሞላላ ኾነ (ከክብነት ራቀ) ።

ሞለሞለ፡ ዐበጠ/ተቀበነነ። 

ሞለሞለ፡ የሞለለ ደጊመ ቃል ነው።

ሞለሰሰ (ላሰሰ)፡ አብዝቶ ነጩ ነቀለ። ሞለቀቀን እይ።

ሞለሰስ/ሞልሳሳ፡ የተሞለሰሰ (ንቅል) ። 

ሞለቀቀ (ለቀቀ)፡ ዛቀ በመደዳው ነቀለ/ገፈፈ (ፍምን/ጠጕርን/ቈዳን፡ ዐማ ሰውን) ።

ሞለቀቀ፡ ፈጽሞ ከፈተ ቃታን። 

ሞለቀቅ/ሞልቃቃ (ቆች)፡ የተሞላቀቀ (ደልቃቃ/ቀብራራ) ።

ሞለጀጀ (ሞለገገ)፡ ቈለጀለ። (ሰለጀጀን አስተውል) ።

ሞለጀጅ/ሞልጃጃ፡ ቂል/ጅል ። 

ሞለገገ፡ ሰረቀ፡ መነተፈ። 

ሞለጩ፡ ተወ/ለቀቀ/ባዶ ኣደረገ (ገቢር) ።

ሞለጩ፡ የሰው ገንዘብ አነሣ/ወሰደ (ገቢር) ። 

ሞለጭላ፡ የተሙለጨለጨ/የሚሙለጨለጭ።

ሞለፈጠ (ለፈጠ)፡ ወለፈሰ/ወለፈተ (ሥራ ፈታ) ። ወለፈጠን እይ።

ሞለፈጥ/ሞልፋጣ፡ ወልፋሳ (ሥራ ፈት ምናውዬ) ።

ሞለፈጥን፡ አስተውል። 

ሞላ፡ ሳይደቅ/ሳይሰበር/ሳይያዝ ቀረ (ተገብሮ) ።

ሞላ፡ የማይያዝ/የማይታዘዝ/የማይጠመድ (ያሣ/ዥራት/አሽከር) ።

ሞላ፡ የሰው ስም።

ሞላላ፡ ሰቀላ/ድንኳን/ጐነ ጠባብ/ቁመተ ረዥም ።

ሞላሌ (ሞላላዊ)፡ በመንዝ ውስጥ በረትመትና በሞፈር ውሃ መካከል ያለ አገር (የሞላላ ዐይነትና ወገን ማለት ነው) ። ወንድን እይ።

ሞላሌ፡ የሞለለ/ሞላላ የኾነ በርበሬ። 

ሞላልኛ፡ ሰቀልኛ/ወገርኛ ቤት/ዳስ። 

ሞልላ፡ የሙልሙል ዐይነት (ሞላላነት ከክብነት ያለው፡ መካከሉ ሠርጓዳ) ። 

ሞልቃቂ፡ የሞለቀቀ/የሚሞለቅቅ (ዛቂ ነቃይ) ።

ሞልቶ፡ በዝቶ፡ ግጥም ብሎ። 

ሞልቶታል፡ ገንዘብ በዝቶለታል። 

ሞልቶት፡ የሰው ስም (ተርፎት ማለት ነው) ።

ሞልቷል፡ በዝቷል፡ ተርፋል። 

ሞሲቴ፡ ማሚቴ። "ሞሳ/ሞሲት" ጐዣምኛ ነው ("ብእሲ/ብእሲት" ከማለት ጋራ ይሰማማል) ። በትግሪኛም ውለታንና ስጦታን ያሳያል። "ሞሳ የሙሴ ምስጢር አለበት" (ዘፀ. ፪፥፮-፱) ።

ሞሲት፡ ማሚት።

ሞሳ፡ ማሞ።

ሞሳሳ፡ የተሰሰ/የተነቀለ።

ሞሴ፡ ማሙዬ።

ሞረሞረ፡ ቦረቦረ ("ግድግዳውን ጨርሶ እጣራው ተጋባ ውስጥ ውስጡን ጐዳ ራብ ሰውን") ። (ሽለላ)፡ "እንደ ራበኝ እንደ ሞረሞረኝ ከበላ ሰው ጋራ ልሞት ነው መሰለኝ"። በረበረና ቦረቦረ አንድ ዘር እንደ ኾኑ መረመረና ሞረሞረም አንድ ናቸው።

ሞረሞረ፡ አሾለ/አሞጠሞጠ (በአሞለሞለ ፈንታ የተነገረ ነው - ረኛ) ።

ሞረሽ፡ የሌሊት ጥሪ ("እከሌ ሞተ/ወለፈ/ተጐዳ" ማለት ነው - ጐዣም) ። 

ሞረሽ፡ ፍጹም ሞኝ/ቂል ከሞተ የሚቈጠር።

ሞረቴ (ቶች)፡ የሞረት ተወላጅ (የሞረት ሰው) ።

ሞረት፡ ሞፈር ውሃና ዠማ ከሚጋጠሙበት በስተግራ ያለ አገር። ሞረት የጥዱ ልጅ፡ እንዲል ዘር ቈጣሪ።

ሞረደ (በሪድ/በረደ)፡ ፈገፈገ/ሳለ/አለዘበ (ዘረዘረ ማጭድን/ቢላዋን/ማንኛውንም ብረት/ወርቅን/ብርን/ዕንጨትን) ።

ሞረዳይ፡ ሞረድማ/ሞረዳዊ (ሻካራ የመሳል ደንጊያ፡ በበረሓ ወንዝ ይገኛል) ።

ሞረድ (ዶች/መብረድ)፡ ካክራ ብረት (ሻካራ ኹለንተናው መሥመር የማጭድ የመጋዝ መዘርዘሪያ የብረት መሳያ የንጨት ማለዘቢያ) ። ላባን ተመልከት። 

ሞራ (ወርአ ሞራእ)፡ በሥብ ላይ የሚገኝ የስጋ ቅቤ (የጨጓራ ሽፋን) ። ኦሮም በረትን "ሞራ" ይለዋል። ዐይንን ተመልከት። 

ሞራ ገላጭ፡ ሞራ የሚገልጥ (በሞራ የሚጠነቍል) ።

ሞራረደ፡ ፈጋፈገ/አለዛዘበ። 

ሞራጅ (ጆች)፡ የሞረደ/የሚሞርድ (ሠራተኛ/ጠይብ/ባለጅ/ፈግፋጊ/አለዛቢ) ።

ሞርስ፡ ያውሬ ስም (የጥርስ አበቃቀል ፍንጭት የኾነ የባሕር አውሬ) ።

ሞሸ) አሞሸ (ሸ)፡ (አስቈቀወ)፡ የለቅሶ ዜማ ዠመረ/ቀነቀነ/አንጐራጐረ (አስቀድሞ የሞቱትን ሰዎች ስም አነሣ/ቈዘመ/አወረደ/ገጠመ፡ "ዋዬ ዋዬ" አለ/አልቅሶ ኣስለቀሰ በነጋሪት በማርገድ በጭብጨባ) ። ተሞሸ፡ ተዠመረ/ተቀነቀነ (ለቅሶው ተረገደ/ተጨበጨበ/ተመታ ነጋሪቱ) ።

ሞሸለቀ፡ ዐወደ/ላጪ/ላጠ/ገፈፈ/አቃጠለ/ሰረቀ።

ሞሸለቅ፡ የሞሸለቀ/የሚሞሸልቅ (ገፋፊ) ።

ሞሸሞሸ (ትግ. ሞሽሞሸ)፡ ራሰ/በሰበሰ (የሣር/የቍስል) ።

ሞሸሞሽ፡ በላይኛው ወግዳ በጐሽ ውሃ አጥቢያ ያለ ቀበሌ።

ሞሸረ፡ ሸፈነ/ጠቀለለ/ሸበለለ (በውስጥ አደረገ) ።

ሞሸረ፡ ዐዲስ ልብስ አለበሰ/አስጌጠ/ሸለመ/አሳመረ (እጫጕላ ቤት አገባ/ጥሩ ምግብ መገበ/ማለፊያ መጠጥ አጠጣ "አይንፈስብኸ(ሽ)" አለ/ተከባከበ/ማዕርግ አሳየ ጕልማሳን ልጃገረድን) ።

ሞሻሪ፡ የሞሸረ/የሚሞሽር (ጠቅላይ/ሸብላይ) ።

ሞሽላቃ፡ ዝኒ ከማሁ (የሰረቀ/የሚሰርቅ - "ሞሽላቃ ሌባ" እንዲሉ) ።

ሞቀ፡ (መዊቅ፡ ሞቀ)፡ ጋለ፡ ሠማ፡ ተኰሰ፡ ላበ፡ ሙቅ፡ ኾነ፡ ከቅዝቃዜ፡ ራቀ፡ ("፩ነገ. 

ሞቀ፡ ሙቀት፡ ተቀበለ። 

ሞቀ፡ ሞተ፡ 

ሞቀ ተኰሰ ("ወዛ ወጣ ጭፍጭፍ አለ ፈሰሰ ላብ ") ("ላህብ") ። 

ሞቀ ተኰሰ፡ (መወቀ) 

ሞቀ፡ ደመቀ፡ አማረ፡ ዘፈኑ፡ ወሬው። ቂ፡ እሳት፡ የሚሞቅ፡ ሰው። 

ሞቀለለ)፡ ተሞቃለለ (ረዘመ/ተራዘመ ለሰው ቁመት ይነገራል) ።

ሞቀለል/ሞቅላላ፡ የረዘመ/ረዥም። 

ሞቀሞቀ (ሞቀ)፡ ለመጨጨ እንደ ሙቅ ኾነ።

ሞቅቃ፡ የሞቀሞቀ/የሚሞቀሙቅ (ያልበሰለ የበቈሎ ዳቦ) ።

ሞተ፡ ሙዝ፡ 

ሞተ፡ ሥጋ፡ የሥጋ፡ ከነፍስ፡ መለየት። 

ሞተ፡ ነፍሱ ወጣች፡ መወተ። 

ሞተ፡ ነፍስ፡ የነፍስ፡ ከግዜር፡ መራቅ፡ መንጸፈ፡ ደይን፡ መውደቅ። 

ሞተ፡ ዕውር፡ ገዳዩ፡ ያልታወቀ። 

ሞቴን፡ ሞት፡ ወሰደው፡ የኔን፡ ሞት፡ የጠላቴ፡ ሞት፡ አስቀረው። 

ሞት፡ ሞት፡ ሸተተው፡ ገደል፡ መግባት፡ እባሕር፡ መስጠም፡ ታንቆ፡ መሞት፡ በእሳት፡ መቃጠል፡ አማረው። 

ሞት፡ በቁሙ፡ ዕረፍት፡ ኅልፈት፡ መለየት ። (ተረት)፡ ዘጠኝ፡ ሞት፡ መጣ፡ ቢለው፡ አንዱን፡ ግባ፡ በለው፡ አለ ።ያይጥ፡ ሞት፡ ለድመት፡ ሰርጓ፡ ነው። ሞት፡ ቢዘገይ፡ የቀረ፡ ይመስላል ።ሞትም፡ ሞት፡ ነው፡ ያህያ፡ ጕበት፡ ነው፡ እንዲል፡ ባላገር ።የመጣ፡ እንደኹ፡ ሞት፡ እንግዳ፡ ልዋል፡ ልደር፡ የለ፡ ሥንቄን፡ ላሰናዳ፡ (ታቦት፡ ዘፋኝ)

ሞት፡ ባይኖር፡ የሰው፡ ስም፡ ደግ፡ ነበር፡ የቀረው፡ ነው። 

ሞት ይርሳኝ፡ ባልንጀራውን፡ ሳይጠራ፡ መብል፡ የበላ፡ ሰው፡ እንዲህ፡ ይላል። 

ሞትና፡ መለየት፣ አንድ፡ ነው፡ እንዲሉ። 

ሞቸካ፡ አውጭ (ጐዣም) ። 

ሞቻ፡ በኢሉባቦር ክፍል ያለ አገር። 

ሞነሞነ)፡ አሞናሞነ፡ አከባከበ/አሰማመረ።

ሞነደለ)፡ ተሞናደለ፡ ኣማረ (ባካኼድ/ባረማመድ) ።

ሞናና፡ የነነ (ቀጪን ፈትል) ።

ሞንዳላ፡ የተሞናደለ/የሚሞናደል (ባታም ሲኼድ የሚያምር) ። መንደላትን እይ።

ሞንዳሌ፡ የሞንዳላ ወገን። (የባለጌ ሴት ግጥም)፡ "ዐጪሬን ሞንዳሌን ሲኼድ እያየኹት፡ የልጆቼን አባት ጕስርን ጠላኹት"። መሞናደል፡ ማማር።

ሞንዶን፡ መነዘለ—

ሞንዶን፡ የፈረንጅ ስም፡ የባሕር ዛፍ ፍሬ አምጥተው ለዐጤ ምኒልክ የሰጡ ፈረንሳይ እውነተኛ የሐበሻ ወዳጅ። "ሞን" የኔ "ዶን" ስጦታ ማለት ነው ይላሉ። ወዳጅነታቸውንም ጽፈው ያሳተሙት መጻፍ ይመሰክራል።

ሞኘ)፡ አሞኘ/ደለለ/አታለለ/ሞኝ አደረገ/አቄለ/ሸነገለ።

ሞኛሞኝ፡ የሞኝ ሞኝ (ቂላቂል) ። (የባልቴት ግጥም)፡ "ላስታ ይኼዳል ሞኛሞኙ፡ እና ትና ልጂ ግሼን ላይ ሲገኙ"።

ሞኝ (ኞች)፡ (ምሳ. ፩፥፴፪) የተሞኘ (ገር/የዋህ/ተላላ/ቂል) ። (ተረት)፡ "በግ ከበረረ ሞኝ ካመረረ"። "አላህ ሞኝ ቢያገኝ ምን ባደረገ?" "የሞኝ ዘመድ ያፍራል"።

ሞኝ አንግሥ፡ ዐረቄ።

ሞኝነት፡ ቂልነት/ጅልነት (ግብ. ሐዋ. ፳፭፥፳፯) ።

ሞአጐባጐበ፡ ጕብጕብ አሣራ፡ አሻለመ።

ሞከረ፡ (መክሮ መከረ)፡ ማንኛውንም ነገር ፈተነ፡ በገረ፡ ዠመረ፡ መረመረ። እከሌ ዕዳሪ ወጥቶ ወገቡን ይሞክራል። (ሽለላ)፡ ሸመጎ ዥረት ያለሽ ዕዳሪ መች ትቀሪያለሽ ሳትሞከሪ። ወንድ ከኾንክ ናና ሞክረኝ እንዲል ባላገር።

ሞከሸ)፡ ተሞካሸ (ተመኵሰየ)፡ ሞክሼ ኾነ (ተኳዃነ) ባንድ ስም ተጠራ። አሞካሸ (አመኵሰየ)፡ ሞክሼ አደረገ (አኳዃነ)

ሞከተ (መኰየ)፡ ወቀጠ/ቀጠቀጠ፡ በቤት አዋለ/ቀለበ/አሰላ/አሠባ/ኣወፈረ/ተከባከበ (የተባት በግና ፍየል) ።

ሞካሪ፡ የሞከረ/የሚሞክር፡ ፈታኝ፡ በጋሪ ዠማሪ።

ሞካች፡ የሞከተ/የሚሞክት፡ ኣብሊ/አሥቢ።

ሞክሼ (ሞክሴየ)፡ የኔ ሞክሼ።

ሞክሼ (ኰሰየ ሞክሴ)፡ ስም ዐበር፡ አንዱ በተጠራበት ስም የሚጠራ ሌላ ኹለተኛ ሰው።

ሞክሼ፡ ባጠራር አንድ ኾኖ በፊደልና በምስጢር በመላላትና በመጥበቅ የሚለይ ግስና ጥሬ ዘር አለ (ሀለወ)፡ አለ (ብህለ)፡ ሠረገ/ሰረገ፡ ከሠሠ/ከሰሰ፡ ነፈገ/ተነፈገ፡ ተሠሠተ/ተነፈገ፡ መከረፋ፡ አከተ/ታከተ (=ታረተ)፡ ታከተ (=ደከመ)፡ ራቀ/ርቀት ረቀቀ/ርቀት፡ ጠላ/ተጣላ/ተጣይ (=ተጻላኢ)፡ ጣለ/ተጣለ/ተጣይ (=ተጠሓሊ)፡ የመሰለው ኹሉ። የጠጣንና የዐጣን ተደራራጊ ተመልከት።

ሞክሼዎች፡ ባንድ ስም የሚጠሩ ኹለትና ከኹለት ቍጥር በላይ ያሉ ሰዎች።

ሞኻቻ፡ የወተት/የቡሖ ዕቃ።

ሞዘቀ፡ መታ፡ ደረደረ፡ ከረከረ፡ አስጮኸ ። 

ሞዘዘ፡ (መንዘዘ)፡ ችክ፡ አለ፡ ችኮ፡ 

ሞዘዘ፡ (መንዘዘ)፡ ችክ፡ አለ፡ ችኮ፡ 

ሞዛቂ፡ የሞዘቀ፡ የሚሞዝቅ። 

ሞዛዛ፡ (ዞች)፣ ችኮ፡ አንድ፡ ነገር፡ የሚመላልስ ። 

ሞዛዛ፡ (ዞች)፣ ችኮ፡ አንድ፡ ነገር፡ የሚመላልስ ። 

ሞዠቀ፡ የመሰንቆ፡ ጭራን፡ በዕጣን፡ ፈገፈገ ። 

ሞዠቀ፡ የደበሎን፡ ጠጕር፡ በቀጋ፡ ጠረገ፡ አበጠረ፡ ጕድፉን፡ ክስካሹን፡ አወጣ፡ ገላን፡ ወረ። 

ሞዠቀን፡ አስተውል። 

ሞዣቂ፡ የሞዠቀ፡ የሚሞዥቅ፡ ጠራጊ፡ ፈግፋጊ ። 

ሞዣቃ፡ ሙዥቅ፡ የተሞዠቀ፡ የተጨረ፡ ሙጭር፡ ፍግፍግ። 

ሞዥላጣ፡ (ጦች)፡ ዠለጠ)፡ ወልፋታ፡ ሞልፋጣ፡ ሥራ፡ ፈትፈታ ። 

ሞዥላጣ፡ (ጦች)፡ ዠለጠ)፡ ወልፋታ፡ ሞልፋጣ፡ ሥራ፡ ፈትፈታ ። 

ሞያሌ፡ (ሊት)፡ የቍንጫ፡ ስም፡ ከሞያሌ፡ ወይም፡ ከሌላ፡ ቀበሌ፡ የመጣች፡ ክፉ፡ ቍንጫ፡ በሰው፡ እግር፡ ውስጥ፡ ዕንቍላል፡ 

ሞያሌ፡ በዳር፡ አገር፡ ያለ፡ ወረዳ፡ የኢትዮጵያና፡ የኬንያ፡ ግዛት 

ሞይ፡ ያገር፡ ስም፡ በላይኛው፡ ወግዳ፡ በስተተጕለት፡ በኩል፡ ያለ፡ ገጠር። 

ሞይደር； ያረግ፡ ስም፡ ወተታም፡ ዐረግ፡ ቀጥታና፡ ልስላሴ፡ ያለው። 

ሞደሞደ፡ መከረ፡ አሤረ፡ ሤራ፡ ቈረጠ። 

ሞጀረ፡ (ወገረ)፡ ዐፈርና፡ ሌላም፡ ነገር፡ ኣብዝቶ፡ ጨመረ፡ ዶለ። 

ሞጀረ፡ ሞቀ ፣ 

ሞጃ፡ የቀበሌ፡ ስም፡ በታችኛው፡ ወግዳ፡ ባሻገር፡ በዝግብ፡ አቅራቢያ፡ ያለ፡ ገጠር ። 

ሞጃሪ፡ የሞጀረ፡ የሚሞጅር፡ ጨማሪ። 

ሞጃራ፡ ዝኒ፡ ከማሁ። 

ሞጆ፡ የወረዳ፡ ስም፡ ካዲስ፡ አበባ፡ በስተደቡብ፡ ያለ፡ አገር፡ የባቡር፡ ጣቢያ፡ የመንገደኛ፡ ምሳ፡ መብሊያ። ሞጃና፡ ሞጆ፡ ጋልኛ፡ ነው። 

ሞገር፡ ማፍሰሻ/መጣያ ። 

ሞገተ፡ (ወገደ፡ ሞገድ፡ ሞገት)፡ ነዘነዘ፡ ጨቀወቀ፡ ነተረከ፡ ተጠየቅ፡ ተጠለቅ፡ አለ፡ በርስት፡ በንብረት፡ በከብት፡ በገንዘብ፡ ምክንያት ።ሞገደን፡ እይ፡ በምስጢር፡ ከዚህ፡ አንድ፡ ነው። 

ሞገተን፡ ተመልከት ። 

ሞገደ፡ አብዝቶ፡ ማገደ፡ ዠገደ። 

ሞገደ፡ ወገጠ፡ አወከ፡ ከለከለ፡ ተላለከ ።

ሞገደኛ፡ (ኞች)፡ ባለሞገድ፡ አባ፡ ሞገድ፡ ሞገዳም፡ ኀይለኛ፡ እልከኛ፡ ዶሰኛ፡ ጐበዝ፡ እኔ፡ ያልኩት፡ ብቻ፡ ይኹን፡ ባይ። እስቲ፡ ለመቅደላ፡ ቀለብ፡ አይነሰው፡ ችሎልናልና፡ ያን፡ ሞገደኛ፡ ሰው፡ (አዝማሪ) 

ሞገድ፡ እልክ፡ ኀይል፡ ዶስ። በግእዝ፡ ግን፡ ጐርፍ፡ ማዕበል፡ ፈረሰኛ፡ ውሃ፡ ማለት፡ ነው፡ ("ዮና. ፩፡ ፬, ፲፩, ፲፪") ። 

ሞገድ፡ የሰው፡ ስም፡ በወግዳ፡ የነበረ፡ ነብር፡ አጥማጅና፡ የገደል፡ ቀባ፡ ቈራጭ። ቀባም፡ ለመቍረጥ፡ በገደሉ፡ ዐናት፡ ቅብቃብ፡ ይተክልና፡ በቀላድ፡ ጠልፎ፡ ጫፍና፡ ጫፉ፡ በገመድ፡ በተያዘ፡ ሳንቃ፡ ላይ፡ ቁሞ፡ በማንኛውም፡ አስፈሪ፡ ገደል፡ ላይ፡ ይወርዳል ።መጠሪያ፡ ስሙ፡ ወልደ የስ፡ ሲኾን፡ ሞገድ፡ የግብር፡ ስሙ፡ ነው። 

ሞጋች፡ (ቾች)፡ የሞገተ፡ የሚሞግት፡ ባላንጣ፡ ባለጋራ። 

ሞጋጅ፡ የሞገደ፡ የሚሞግድ፡ ማጋጅ፡ ወጋጭ፡ አዋኪ ። 

ሞጋገተ፡ መላልሶ፡ ሞገተ፡ ጠያየቀ። 

ሞጌ፦ድርብ፡ ጥርስ፡ ሞገገ። 

ሞግዚት (ገዝአ፡ መግዝእ፡ ት)፡ ፡ በማብላትና፡ በማጠጣት፡ የሕፃን፡ አሳዳጊ፡ አባትና፡ እናት፡ ("፩ተሰ. ፪፡ ፯") ። (ተረት)፡ ከናት፡ ታቀርብ፡ ሞግዚት፡ (ጥያቄ)

ሞግዚቶች፡ ካንድ፡ በላይ፡ ያሉ፡ ብዙዎች፡ አሳዳጎች " 

ሞግዛዝት፡ ዝኒ፡ ከማሁ። 

ሞግድ፡ አክንባሎ፡ በሙጋድ፡ እሳት፡ ላይ፡ የሚደፋ፡ ወይም፡ ሙጋድ፡ በላዬ፡ የሚደረግበት ።የሞግድ፡ ምስጢር፡ እንደ፡ ሞገድ (ፈረሰኛ፡ ውሃ)፡ ላይኛነትን፡ በላይ፡ መኾንን፡ ይሳያል፡ እሱም፡ የሸክላ፡ ነው። 

ሞጠለቀ፡ (ጠለቀ)፡ ጕድጓድ፡ ማሰ፡ ውስጥ፡ ለውስጥ፡ እቤት፡ ገባ፡ ሰረቀ። 

ሞጠለቅ፡ ሞጥላቃ፣ ዋና፡ ሌባ፡ ሰሙጥልቅ፡ (ቆች)፡ ዝኒ፡ ከማሁ፡ ራቂ ። 

ሞጠሞጠ፡ ፡ መጠቀ፡ 

ሞጠሞጠ፡ ሾለ፡ ሾለከ፡ ሰረቀ ።

ሞጠሞጥ የሞጠሞጠ፡ የሾለከ ።

ሞጣ፡ (ሞጻ)፡ በጐዣም፡ ያለ፡ አገር፡ ትርጓሜው፡ ካሳ፡ ማለት፡ ነው፡ 

ሞጣሕት፡ (ወጥሐ)፡ ታቦት፡ ተሸካሚየሚያጠልቀው፡ ዠላላ፡ የደረት፡ ልብስ፡ 

ሞጣጢት፡ ባንኮበር፡ ያለች፡ ገደል፡ ወይም፡ ዐቀበት። 

ሞጣጣ፡ ይይዙት፡ ይጨብጡት፡ ነገር፡ የሌለው፡ ተራራ። 

ሞጥጣ፡ ሌባ፡ እንዲሉ። 

ሞጥጣ፡ ሹል፡ ተራራ። 

ሞጥጣ፡ ሾላካ ።

ሞጥጦች፡ ሌቦች፡ ሹሎች፡ ተራሮች፡ ደንጎች፡ ("፩ሳሙ. ፲፬፡ ፬") ። 

ሞጨለፈ፡ (ጨለፈ)፡ ሰረቀ፡ እንደ፡ ጭልፊት ' ነጠቀ፡ ቀማ፡ በግድ፡ ወሰደ። 

ሞጨለፍ፡ ሞጭላፋ፡ የሞጨለፈ፡ የሚሞጨልፍ፡ ሌባ፡ ሰራቂ፡ ነጣቂ፡ ቀማኛ።

ሞጫጨረ፡ ጫረ፡ ዐጕል፡ ጽፈት፡ ጻጻፈ ። 

ሞጫጫሪ፡ የሞጨረ፡ የሚሞጫጭር። 

ሞጯጩ፡ ያዘ፡ አጠበቀ፡ አጣበቀ። 

ሞፈር (ሮች)፡ ዐይነተኛ የርሻ መ ሣሪያ ("በቀን ብዛት እየተኰተኰተ አድጎ በመጠኑ የወፈረ ፪ በሮች በርሻ ጊዜ በቀንበር ተጠምደው የሚስቡት የሚጐትቱት") ። 

ሞፈር ቀንበር፡ ሞፈር ከቀንበር ጋራ አንድነት ። 

ሞፈር፡ በቁሙ፡ ወፈረ።

ሞፈር ውሃ፡ መንዝንና ተጕለትን የሚለይ ዥረት ዠማ ("ስለ ጥልቅነቱ ሞፈር ውሃ (የሞፈር ውሃ) ተባለ") ። 

ሞፈር ዘመት፡ ካንዱ ቀበሌ ወደ ሌላው ሞፈር ይዞ መኼድ ማረስ ("ሞፈር ' ዘመተ ማለት ነው") ። 

ሞፎ፡ መናኛ ፉርኖ (በዝቀተኛ ዋጋ የሚገዛ) ። ይህ ቋንቋ በሐረርጌ አውራጃ ይነገራል።